BELANGRIJK WERK MET MICHEL PICCOLI
PLAAT VAN PLONS
heel eigen stijl
geafficheerd
Laat Vis wat van je
Uit de wereld van
Maison de Bonneterie
Actrice vindt
zich te klein
De College Coat.
Waardezegels
de extra attractie bij elk De Kuyper-artikel
Harry Balm romantischer dan
ooit in
IBKUYPEÜI
a
l O
WIR
Wil
f
i
VIEUX
ffucial
- I
JR
L
Bij Heerkens Thijssen
Sljrag
■S X a
B te te
tel* te te
Hl
-1
l
l te ter
WOENSDAG
1 6
OKTOBER
KUNST
11
1 n
B.
il
UW VERTROUWDE
MERK
Voor enkele centen méér
per glas geniet U van de
allerbeste Hollandse Cognac,
DE KUYPER VIEUX
met de originele, uit Frank
rijk geïmporteerde Brandy
PTT
VTOj
Nuchtere, sportieve mode van Engelse
origine: de College Coat.
Gemaakt van gabardine. Verkrijgbaar met of
zonder capuchon. Kleuren: marine en
donkerbruin. Maten: 28-44.
Prijs: v.a. f. 180.Stijging per maat.
Capuchon: f. 19,75.
In Nederland alleen te vinden in de
Amsterdamse Kalverstraat en op het Haagse
Buitenhof.
Bij Maison de Bonneterie.
UTRECHT Ze heeft lang op
zich laten wachten, maar de vijfde
Cinemanifestatie staat nu toch voor
de deur: 25 lange speelfilms uit
twaalf landen. Het is hoe dan ook
toch een opmerkelijk programma.
Opmerkelijk alleen al als men de
ontwikkeling van de manifestaties
van januari 1966 tot nu vergelijkt.
Destijds een presentatie van films
die tot het op dat moment gang
bare repertoire van de Nederland
se kunstbioscopen behoorden en die
door het Utrechtse podium een ver
diende publicitaire lift kregen.
T-:
Wéérzo’n aardige gelegen
heid om verre familie of i
vrienden zondagavond even
op te bellen:
Hoe veel kruisjes hebben 1
jullie goed?” 1
En dan kimt u nog lang met
elkaar kletsen voor de prijs van een
paar kolommetjes.
Want „lottofoneren” is niet
duur. U belt ’s avonds en in ’t weekend
immers voor half geld door heel Nederland.
HAARLEM Bij Heerkens
Thijssen aan het Houtplein expo
seert na twee jaar Harry Balm op
nieuw. Zijn neiging tot een type ro
mantiek en symboliek, vaak gekop
peld aan wat in de vorige eeuw in
Duitsland werd geschilderd, ver
diept zich gaandeweg meer en
meer. Verblijdend is daarbij dat
stijl en inhoud toch persoonlijk blij
ven en beter op elkaar ingespeeld
raken. Met andere woorden, dit
werk wordt beter en interessanter,
ondanks het feit dat Harry Balm
faalt als het om de anatomie van
de menselijke figuur gaat. Waar hij
die toepast vervalt hij ook in een
andere penseelvoering als in het
overige gedeelte van een schilderij
wordt gebruikt.
L
- Kif
eSSI
I Imw1
TE? kd
BW
M ys y.
1 7 -.Mïfisjjg
..f:: :-z-
4 lAt
Ti v. h S
SJggUSS ïigsr .HsBggffi
(ADVERTENTIE)
„Continent met ruïne
(Van onze kunstredactie)
a
Inmiddels is de Utrechtse en Neder
landse bioscoopsituatie steeds meer in de
greep van de commercie (van de Ameri
kaanse film) gekomen en films die acht
jaar geleden nog gewoon bioscoopmenu
waren, komen er nu niet meer aan te
pas. De Cinemanifestaties gingen echter
steeds consequenter hun eigen program
mering volgen, met films van regisseurs
en uit landen die er, ook toen de situatie
nog gezond was in de Nederlandse thea
ters, nooit aan te pas kwamen.
Hoewel zijn werk dus sterk aan de
vorige eeuw herinnert, werkt hij toch
anderzijds weer in een andere stijl. Hij
bouwt zijn schilderijen op uit heel veel
dunne toetsjes, die bijna transparant
zijn, waardoor hij tot een merkwaardige
kleurmenging komt, die in veel gevallen
de sfeer van een bijzonder soort drama
tische bewogenheid meebrengt. Dat dra
ma is dan tevens gekoppeld aan de aard
van de onderwerpen. Hij gebruikt de
zelfde „attributen” als andere symbolis
ten in alle eeuwen, waardoor het werk
een tijdloos karakter krijgt.
opstelt dan in het grote werk en waar
mee hij ook weet te boeien.
HEIN STEEHOUWER.
Vraag Uw slijter de
Voordeelkaart
voor Export Jonge Jenever
plus
BOEKENCOUPON en PRIJSVRAAG
Desgewenst rechtstreeks
aan te vragen bij De Kuyper B.V.
Postbus 54, Schiedam
Juan Bunuel, zoon van vader Luis, film
de La femme aux bottes rouges, hier met
Catherine Deneuve. Een van de Franse
films met een Spaanse regisseur en
Spaanse lokaties, die op de vijfde Cine
manifestatie worden vertoond.
achtige elpee op poëtische teksten” van
de schrijvers Henk Spaan en Guus Luy-
ters. De plaat bestaat uit tien liedjes,
waarvoor de muziek is geschreven door
de popmusici Bertus Borgers (ex-Mr.
Albert Show) en Gé Titulaer (ex-Pat
Cool)- Naast de twee componisten be
staat de groep Plons uit drummer Ar
nold van den Bogaaert en de laatste
bassist van CCC-Inc., Peter de Vries. De
plaat vertelt het prozaïsche verhaal over
twee vrienden in de kunst, die beiden
redacteur zijn van een literair tijd
schrift. Henk Spaan en Guus Luyters
behoren beide tot de „Propria Cures”-
redactie.
Op de foto van links naar rechts Ber
tus Borgers, Arnold van den Bogaart,
Henk Spaan (met plaat) en Guus Luy
ters.
leen de filmselectie heeft gedaan, maar
ook aan de eerste Film International
heeft gewerkt. Gewoon waarschijnlijk
een kwestie van dezelfde voorkeuren of-
en contacten.
De actrice die bekendheid geniet
door haar medewerking aan de be
faamde Onedin-serie heeft haar
mening kenbaar gemaakt aan Burg
wal Films, die de bewuste film heeft
uitgebracht.
Volgens Burgwal Films is een clau
sule in haar contract opgenomen
waarin haar wensen staan vermeld.
Filmproducent René van Nie denkt
er echter niet over om Jessica Benton
als eerste te noemen, omdat volgens
hem in dat geval aan de feitelijke
hoofdrolspelers Johnny Kraaykamp
en Jan Blaaser tekort wordt gedaan.
Jessica Benton is trouwens slechts in
een klein gedeelte van de film aan
wezig.
De actrice eist dat alle vertoningen
van de film gestopt worden als haar
verlangen niet binnen een week
wordt ingewilligd.
AMSTERDAM. De Engelse ac
trice Jessica Benton heeft overwegen
de bezwaren tegen het feit dat haar
naam niet als eerste is vermeld op de
titelrol en de affiches voor de film
Vijf van de Vierdaagse.
Je komt vervallen burchten tegen,
ruïnes, sombere rotspartijen onder drei
gende luchten, maar ook elfjes, sfinxen,
een Medusa-hoofd met slangen omwoeld,
mythologische scènes, sprookjes en an
dere illustratieve verbeeldingen. Harry
Balm heeft een ongebreidelde fantasie
en misschien wil hij zelfs wel te veel,
want in sommige schilderijen en teke
ningen wil de finesse wel eens ontbre-
een der olie verven van Harry Balm.
ken. Dan vermoed je dat hij meer uit
zijn typische stijl had kunnen halen.
Dan overheerst ook het karakter van
een weliswaar boeiend amateuris
me. En dat kan soms afbrekend werken,
waar het gaat om zulke hooggestemde
onderwerpen. Die vragen bijna om een
uiterst en weloverwogen vakmanschap
en binnen deze stijl kan ongetwijfeld
daarop nog meer de klemtoon worden
gelegd.
De schilderijen, waarop ik hier het
oog heb, hangen in een paar bovenzalen.
In het prentenkabinet zijn de tekeningen
te vinden, knap vaak, ook wel eens te
overdadig en soms wat hakerig van lijn,
daarbij ook de zondaggschilder die Har
ry Balm van nature is duidelijk aan het
woord latend. Ook zijn hier kleine goua
ches, waarin hij zich duidelijk vrijer
gisseur Berlango een vrijheid verschaft
die hij met een uitsluitend Spaanse film
nooit zou hebben gehad (zonder getrof
fen te kunnen worden door censuur- of
exportverboden). Het is als Themroc
en Dillinger Morto weer een soort
one man show van Piccoli, die zich van
maatschappij en omgeving afkeert en al
zijn driften (inclusief uiteindelijk zijn
doodsdrift) richt op een opblaaspop.
Het belang van Piccoli in (en voor) de
Europese cinema wordt duidelijk als
men bedenkt dat wanneer hij naar
Utrecht mocht komen hij dan net
zijn aandeel aan Die Falte van Peter
Fleischmann (op de manifestatie met
Dorothea’s Ranche) voltooid zal hebben
1
En nu is er dan manifestatie nummer
vijf, als één enorme krent in de brei van
de gewone filmprogrammering. Slecht:
zeven films zijn momenteel al zeker van
een bioscooproulatie na 23 oktober. De
mogelijkheid dat uitschieters van het
programma alsnog worden aangekocht te
niet uitgesloten, maar wie het program
ma overziet heeft weinig inzicht nodig
om te beseffen dat het bioscoopbedrijf
dan eerst van de ene dag op de andere
zou moeten omslaan.
Het is binnen de situatie van het
moment de wat malle ironie van deze
programmering, dat het op een enkele
uitzondering na een Film International-
presentatie zou kunnen zijn. Zo draait
op de manifestatie de viereneenhalf uui
durende film van Jacques Rivette: Oui
1: Spectre, en komt F. I. volgend jaai
met Rivette’s drie-uur-tien-minuten du
rende film Céline et Julie Vont en
Bateau; zo werd de Zwitserse regisseur
Alain Tanner in ons land geïntroduceerd
door het alternatieve circuit met Le
Salamandre (en er draaiden twee andere
films in ’t Hoogt) op de manifestatie is
deze cineast vertegenwoordigd met Le
Mieu du Monde.
Eigenlijk ook' niet zo opmerkelijk
wanneer men bedenkt dat de huidige
man van Film International Huub
Bals vroeger de Cinemanifestatie or
ganiseerde en programmeerde, in samen
werking met Hans Saaltink, die nu al-
„Als treinen niet vertrekken, dan
komt er wel een aan’’. Onder deze titel
werd gistermiddag in literair café „De
Engelbewaarder” de debuutelpee van de
groep Plons gepresenteerd, volgens pla
tenmaatschappij Negram een „popopera-
om vervolgens onmiddellijk te beginnen
aan Lénor vanJuan Bunuel.
Er zal ongetwijfeld veel belangstelling
zijn voor Sweet Movie van de Joegoslaaf
Dusan Makavejev, een Frans-Canadese
co-produktie. Niet omdat het een van de
betere films van het programma zou
zijn of zelfs van Makavejev zelf (inte
gendeel!) maar om het aanzienlijke ru
moer waarmee de produktie is verlopen
zowel in Amsterdam, met hoog oplopen
de conflicten rond de boot van magiër
Jasper Grootveld, als in Parijs, waar de
hoofdrolspeelster Carole Laure verdere
medewerking van pornografische scène:
weigerde (ze heeft later langs hfldische
weg nog coupures proberen te bewerk
stelligen). Maar het meest opmerkelijke
van de film zelf is hoe totaal ander:
Amsterdam eruit ziet, gefilmd door een
buitenlander.
Een wel heel merkwaardig pakketje
vormen de vier Amerikaanse films die
door distributeur Warner-Columbia niet
voor de Nederlandse bioscoop geschikt
zijn geacht, maar waar men in Utrecht
en Eindhoven nog heel even naar mag
kijken. Misschien het duidelijkste bewijs
van wat er momenteel allemaal mis is
dat zelfs binnen de veramerikanisering
van ons filmmenu er kennelijk geen
plaats is voor twee erg interessante en
twee erg goede films, die internationaa1
met de nodige jubel en lauweren wer
den omhangen: The Candidate is zelfs
een Oscar-winnaar met ook nog de
twee Superstars van het moment, Robert
Redford en Jack Nicholson, in de beste
rollen van hun loopbaan.
The King of Marvin Gardens met
Nicholson is van Bob Rafelson, die
hiermee zijn Five Easy Pieces verre
overtreft. The Candidate over een
verkiezingscampagne op zijn Amerikaans
is, naar een idee van Redford zelf
geschreven door Jeremy Larner (die als
voormalige speech-schrijver voor E
McCarthy wéét waar hij het over heeft.
Twee Franse films hebben Spaanse
regisseurs en lokaties. La Femme aux
Bottes Rouges een wereldpremière’
van Juan Bunuel brengt het paar uit
Tristana van vader Luis weer samen
Catherine Deneuve en Fernando Rey in
een „fantastische vertelling”.
De medewerking van Michel Piccoli
(als hoofdrolspeler en co-producent) aan
Grandeur Nature heeft de Spaanse re-
Cinemanifestatie lichtpunt in
vastgelopen bioscoopsituatie
F 3
4^rW’
F
I t
i
V
I
-
J-xjf L
I, i 1
I*"* Bag lit*
LIT' 'ih»(
n
