Sterk Haarlem kreeg te weinig
PSV BLIJ MET
KRAPPE ZEGE
AZ’67
weer
onmachtig
I
MAANDAG 28
OKTOBER
1974
SPORT
Niet lekker
Problemen
Goede steun
Van Kraay
Verontwaardigd
h T:
Siv IV j.
•A.J.X I
AJAX-CONCEPT VERRAST FEYENOORD
SP0R1EF
L’H ill
Spitsuur in het strafschopgebied van Feyenoord. Willy Brokamp werkt zich tussen Schneider (2)
MB
Van Hanegem: robot-gedoe
(Van onze sportredactie)
raakt
in
de running
óf
BERT BREVOORD
Geels: dit zegt niets
(Van onze sportredactie)
MARC SERNé.
spectaculaire
-«•»n r.H
-PBBM.:
PIETER MUL
'JIH!
Hulshoff, één keer met een afstands
schot dichtbij een treffer, moest in de
tweede helft uitvallen omdat hij zijn
dijbeen weer forceerde. Hij was evenals
Blankenburg, die soms de scherpte miste
die zijn acties normaal kenmerken, nog
niet honderd procent maar zijn knie
houdt zich uitstekend. Toch betekende
de aanwezigheid van het duo Hulshoff-
Blankenburg (Kraay: „Het was omdat
het Feyenoord-Ajax was want normaal
had ik ze niet opgesteld”) een steun voor
„nieuwkomers” in de Kuip als Dusbaba
en Van Santen. Geels: „Dat houd je toch
niet voor mogelijk zo goed als die twee
spelen. Dusbaba is achttien jaar en Van
Santen negentien jaar. En dan al zo
voetballen op dit niveau. Kijk: als je dat
voor ogen houdt en het feit dat Ajax als
geheel Feyenoord vanmiddag toch bij
vlagen totaal in de war kon brengen
dan zegt die hele nederlaag mij niets. Pas
maar op: deze competitie is nog lang
niet beslist.” Meende Dusbaba tenslotte
nog: „Het gaat inderdaad steeds eenvou
diger. In het begin moet je je waarma-
fensief te spelen maar als het de laatste
twintig minuten gelijk was gebleven dan
hadden we net zo aanvallend blijven
voetballen als na onze plotselinge ach
terstand. We wilden echt een poging
doen om hier te winnen.”
ken en dan ga je wat vaker in de fout
dan misschien nodig is. Maar dat wordt
steeds minder. Hoewel ik natuurlijk wel
weer de nare smaak moet verwerken
dat ik degene was die de strafschop
tegenkreeg. Maar er was werkelijk niets
aan de hand.”
(Van onze sportredactie)
EINDHOVEN Het gemis van twee goede buitenspelers is kennelijk teveel voor
PSV, Wordt dat gebrek in het buitenland min of meer bedekt door de onbekendheid
met de Eindhovense ploeg, tegenstanders uit het bloedeigen vaderland profiteren er
dankbaar van. René van de Kerkhof, ook tegen Gwardia al niet in de ploeg, was er
tegen Haarlem opnieuw niet by. Dat geteld bij de al maanden vanwege een rug
blessure afwezige Schmidt Hansen weegt kennelijk te zwaar voor de Rijvers-for-
matie. Tegen Haarlem kon PSV zijn aspiraties op de Nederlandse titel beslist niet
waarmaken, ad handhaafden de Eindhovenaren, met moeite, als enige eredivisieploeg
hun ongeslagen positie.
Adri van Kraay. laatste man bij Jong
SM
FC Utrecht nam halverwege de eerste
helft de leiding, dankzij een fout van AZ-
doelman Vooys, die over een schot van
Hulshorst heen dook, waardoor Cabo
gemakkelijk kon scoren. Na rust startte
AZ een hoopgevende stormloop, die al
na twee minuten de fraaie gelijkmaker
van Van Rijnsoever opleverde. AZ’67
verzuimde echter het aangeslagen FC
Utrecht op een achterstand te zetten.
Dankzij Van Maurik slaagden de Utrech
ters er kort daarop alsnog m de winnen
de treffer te plaatsen. Scheidsrechter
Jonker, 4500 toeschouwers.
Ajax: Schrijvers; Van Santen, Blankenburg,
Dusbaba en Krol- Mühren, Hulshoff (V. Dord)
en Haan; Geels, Mulder (Rep) en rokamp.
Scheidsrechter Keizer. 65.000 toeschouwers.
UTRECHT. Alleen al het feit, dat
FC Utrecht bereid was harder voor de
centen te knokken dan AZ’67, maakte de
Utrechtse zege verdiend. Hoewel AZ
technisch tot wat meer in staat leek, liet
de aanval het er weer bij zitten wat de
afwerking betreft. Ook de door FC
Utrecht te pas en te onpas gehanteerde
buitenspelval, maakte het er voor de
Alkmaarders niet eenvoudiger op.
En hoe gemakkelijk Feyenoord bij
vlagen toeh weer voetbalde, het had
gekund. Hulshoff: „Er is vooral tactisch
sterk gevoetbald. Zeker ook weer door
zo’n jongen als Van Santen. Hij had de
opdracht om alleen maar achter Kris
tensen aan te gaan. Als er een ander op
zou komen dan zou die moeten worden
overgenomen. We wisten bijvoorbeeld
dat een Vos bij Feyenoord door ons
systeem volkomen zou komen te „zwem
men”.”
Haarlems spectaculaire presentatie
liep niet op een sensatie uit omdat Jan
van Beveren bewees helemaal terug te
zijn. Na het goede voorbeeld van Boers-
ma, die ook nog een schuiver van Deij-
kers schitterend keerde, redde de Eind
hovenaar in de laatste minuut de beide
winstpunten. Met een reflex werkte hij
een kopbal van Van de Berg van de
doellijn. Rijvers opgelucht: „Ik kan zo
zes ploegen noemen die minder zijn dan
dit Haarlem. Deze wedstrijd moet voor
Hughes en zijn spelers een geweldige
opkikker zijn”.
ROTTERDAM. Los van het feit of
scheidsrechter Jan Keizer Feyenoord en
kele minuten voor rust nu wel of niet
terecht een strafschop toekende, zelfs de
beelden van Studio Sport brachten dit
keer geen enkel uitsluitsel, »1 voor het
eerste fluitsignaal van Feyenoord-Ajax
was Keizer op Gerrit Mühren afgestapt.
Het was een onschuldig onderonsje tus
sen twee Volendammers waarbij Keizer
Miihren influisterde dat hij goed op
Johnny Dusbaba zou moeten letten. Dé
reputatie van Dusbaba, in de vele publi-
katies die er over deze Ajacieden dit
prille seizoen zijn geschreven ook al
eens afgeschild'erd als „de beul van
Ajax”, werd dus ook door scheidsrechter
Keizer ingecalculeerd.
Niet Edström (links) heerste gisteren in
Haarlems doelmond, maar keeper Rob
Boersma. Opnieuw speelde de voor-
voormalige PSV-reserve een belangrijke
rol in de Hughes-formatie. Aan de tegen-
goals had hij geen enkele schuld.
In de pauze werd Boszhard te
weinig actief volgens Hughes vervan
gen door de debuterende jeugdspeler
Ben Sleeman. Boszhard had de pech
tegen een van de betere PSV-ers te
staan, te weten Cees Krijgh. Zijn opko
mende acties waren aanvankelijk net zo
sterk als zijn verdedigen maar steeds
meer overheerste onbegrip tussen de
Eindhovense linies. Pot die eerder al
Van Beveren een schot uit de kruising
zag tikken profiteerde in de zestigste
minuut van verwarring na een botsing
tussen Wentink en Nordqvist. Koeltjes
knalde hij Haarlem naar 2-1. Vijf minuten
daarna nam PSV toch weer afstand toen
een van de sporadische vloeiende aanval
len via een sprintende Lubse uitmondde
in een glijdend gescoord doelpunt van
Edström.
Toch mocht Rijvers erop wijzen dat
Dahlqvist een verzwakking voor PSV is
in vergelijking met René van de Kerk
hof. Diens afwezigheid dwong de kleine
PSV-coach de jonge Zweed, aangetrok
ken om langzaam „gebracht” te worden,
op te stellen. Edström schoof daarmee
op naar het centrum en Harrie Lubse
opereerde als rechterspits, geen favoriete
stek voor de wat teruggevallen Eindhove
naar. Met name Dahlqvist is nog niet op
zo’n niveau dat je van hem (als neo-
prof) mag verwachten al twee wedstrij
den in een week te kunnen voetballen.
In de eerste helft kwam hij er zelfs
helemaal niet aan te pas tegen routinier
Wentink die bovendien lichamelijk ster
ker is dan de blonde vleugelspeler. An
derzijds kon ook Lubse zich niet losma-
ken van Ton Vrijhof die zijn tweede
optreden in het hoogste team degelijk
verzorgde.
len. Toen was ook het evenwicht op het
middenveld hersteld en kwam er voor
onze spitsen de ruimte die eb, de hele
wedstrijd niet was geweest.” Met velen
in het Feyenoord-stadion deelde Wiel
Coerver de mening dat de Feyenoord-
Ajax van gisteren uit oogpunt van kwa
liteit niet tot de beste ontmoetingen
tussen beide clubs gerekend dient te
worden. „Maar”, zei hij, „vorig jaar
speelden we in Rotterdam weliswaar
beter dan Ajax, maar toen gingen we de
boot in. Dan heb ik het toch maar liever
zó.”
Van Hanegem, die voor de wedstrijd
een bloemenhulde in ontvangst nam om
dat hij voor de 250 ste maal voor de
Rotterdammers in actie kwam, doelde
met zijn uitlatingen zowel op het ont
breken van Piet Keizer als op het vooral
op efficiency afgestemde spel van Ajax.
„Vandaag speelde Ajax heel anders dan
het in andere jaren tegen ons deed. Bij
Hans Kraay wordt het individu duidelijk
ondergeschikt gemaakt aan het collec
tief. Dan krijg je het soort voetbal dat
ik bedoel met robot-gedoe”. Evenals
vrijwel alle Feyenoorders was Willem
van Hanegem toch wel bijzonder verrast
door het concept dat de Ajacieden hun
opponenten voorschotelden: twee spitsen
en een druk bevolkt middenveld. Vooral
dat kwantitatief sterke middenveld was
een factor die de Feyenoorders lelijk
verraste en waar de Rotterdammers
maar moeilijk een passend antwoord op
konden vinden.
Dick Schneider: „Ik had niet gedacht
dat Ajax met een zo angstig concept in
het veld zou komen. Van die angst
De numerieke minderheid op het mid
denveld stelde Feyenoord gaandeweg
voor steeds meer problemen bij het
vinden van een doeltreffende weg naar
het strafschopgebied van Ajax. Aan het
doelpunt dat Feyenoord kort voor rust
toch een voorsprong bezorgde, lag dan
Daarom was de verontwaardiging van
de Ajacieden na het incident Dusbaba-
Kreuz, dat Feyenoord een strafschop
opleverde, nog groter dan normaal. Maar
hoewel natuurlijk ook voorop gesteld
dient te worden dat geen Ajacied volle
dig objectief op het incident zou reage
ren meende Hulshoff wel: „Ik geloof
toch ook wel dat de pers een klein
beetje schuldig is aan die reputatie van
Dusbaba. Eerst heeft Feyenoord gepro
testeerd tegen het aanstellen van Jan
Keizer als scheidsrechter van Feyen
oord-Ajax maar ik geloof dat wij de
volgende keer maar eens moeten protes
teren.”
Zoals ook aanvoerder Ruud Krol nog
al gedecideerd in zijn mening was. Over
de strafschop, die ook volgens hem geen
penalty was, wilde hij ni'et teveel uit
weiden, maar het feit dat Geels bij een
1-1 stand uit een pass van Brokamp in
buitenspelpositie zou hebben gescoord
wilde er bij hem helemaal niet in. De
beelden van Studio Sport boden ook nu
weer geen uitkomst. Wat resteerde was
en Everse (rechts, zittend) door, gadegeslagen door v.l.n.r. Ramljak,
Mühren, Mulder (op de grond) en Ressel.
ook geen oogstrelende aanval maar een
penalty ten grondslag. Willy Kreuz en
zijn waakhond Johnny Dusbaba stortten
eendrachtig ter aarde op het moment
dat een doorkopbal van Van Hanegem
op weg was naar het hoofd van de
Oostenrijkse aanvaller. Voor scheids
rechter Jan Keizer Kreuz kreeg een
por in de rug, er was geen twijfel
mogelijk”) was de zaak duidelijk en
Dick Schneider schoot vanaf elf meter,
ondanks een regen van door Ajacieden
geworpen modderkluitjes, raak.
Opstellingen: Feyenoord: Treytel; Ramljak
(Steen Olsen), Schneider, Everse en Vos;
Jansen, De Jong en Van Hanegem; Ressel,
Kreuz en Kristensen.
Toch kwam PSV snel op een comfor
tabele voorsprong al noodzaakte Van
Duivenbode daarvóór de opgeknapte Van
Beveren tot een sttjlvolle redding. In de
zesde minuut moest Piet Hoeben bemer
ken dat de winst bij zijn eerste kopduel
met specialist Edström een vergissing
was geweest. De inzet van ausputzer
Van Kraay werd door de Zweedse voet
baller van het jaar doorgekopt en voor
Van der Kuylen was het zeer simpel
zijn reputatie te bevestigen: 1-0. Twee
minuten later bouwde PSV zijn voor
sprong uit. Een hoge voorzet sprong van
Hoebens lichaam af, pal voor de voeten
van de opgekomen Van Kraay. Van
twintig meter was het niet hard maar
wel zuiver in de hoek 2-0.
Oranje was bij beide acties betrokken en
dat was geen toeval. Evenals vorige
keren speelde het team van Hughes
zonder laatste man. Hughes noemt dat
zijn „val waar Rijvers steeds weer in
trapt”. (Haarlem speelde in maart jl. 1-1
in Eindhoven red.). De achterste lijn
verschaft rugdekking en daarom heeft
Haarlem een man extra op het midden
veld. Telkens wanneer Van Kraay naar
voren ging werd dat overwicht teniet
gedaan al levert dat natuurlijk niet bij
iedere aanval een doelpunt op. Van
Kraay zelf schoot de bal in zo’n situatie
te gehaast naast het doel. Vaak genoeg
echter buitte Haarlem die man méér goed
uit. De onvermoeibare Pieter Huyg en
een goed op dreef zijnde Van Duivenbo
de waren de centrale figuren in het tik
tak spel dat PSV versteld deed staan.
Beurtelings doken Piet van de Berg en
Cor Pot, wat minder zenuwachtig dan
anders in de gaten die speciaal Nord
qvist liet vallen.
hadden wij eigenlijk moeten profiteren.
Maar we waren toch wel zo door deze
taktiek verrast, dat dat niet lukte.” En
trainer Wiel Coerver: „Op vier midden
velders had ik niet gerekend. Dat maak
te het voor ons natuurlijk niet gemak
kelijk. Harry Vos had meer moeten
profiteren van de vrijheid die hij kreeg,
omdat hij geen vleugelspits tegenover
zich had. Vos nam ook wat te
weinig de taak van Wim Jansen (het
afstoppen van Jan Mulder, red.) over als
die mee naar voren ging. Daardoor
kreeg Ajax zijn kansen (o.a. een schot
van Mulder, nét naast) in de eerste helft
ook.” Voordat er van een eerste moge
lijkheid voor Ajax sprake was, had Fey
enoord in het eerste kwartier al
twee goede mogelijkheden gemist om
Ajax een meer aanvallend concept af te
dwingen. De in de beginfase duidelijk
soepeler draaiende Rotterdammers ma
noeuvreerden bij een knappe aanvalsac-
tie Willy Kreuz alleen voor Schrijvers
(de Ajax-doelman bracht uitstekend
redding) en een hakje van Kristensen
stelde Theo de Jong in staat zich uit te
leven in zijn specialiteit, het schot uit de
tweede lijn. Het vizier van De Jong
stond evenwel niet op scherp en dat
bleef de hele wedstrijd zo.
De 3-1 achterstand nekte Haarlem
niét. Integendeel. Geïnspireerd door het
imponerende vertoon van Rob Boersma,
binnen een minuut redde hij op een
doorbraak van Van der Kuylen en een
dreun van Lubse (afgevuurd van 5 me
ter afstand), bleef Haarlem het initiatief
behouden. In de 75e minuut drukte de
ploeg zijn aanvallende aanpak in een
tweede doelpunt uit. Een actie van Sa-
dek werd door de PSV-verdediging on-
voldoehde opgevangen en het was Pieter
Huyg die dat afstrafte met een droog
schot: 3-2.
Daarmee waren voor Feyenoord de
problemen echter niet uit de weg, want
collectieve onachtzaamheid in de verde
diging, waarin Everse een glansrol
speelde als rechterverdediger en Schnei
der een overtuigende laatste man was,
bood Willy Brokamp de kans de bal
over de handen van Treijtel voor de
voeten van Geels te koppen: 1-1. Daar
mee was Feyenoord al na vier minuten
in de tweede helft zijn voorsprong kwijt
en was er voor Ajax, dat immers een
voorsprong van twee punten op zijn
rivaal verdedigde, ineens niet meer de
noodzaak zich aanvallender op te stellen.
Die noodzaak kwam er pas, nadat Piet
Schrijvers een kwartier voor tijd een
effect volle inzet van Van Hanegem wel
iswaar smoorde, maar niet onschadelijk
maakte en Ressel de simpele kans die
hij kreeg zonder omhaal benutte. Van
Hanegem: „Als Schrijvers de bal niet
aangeraakt had, was het ook raak ge
weest.” Coerver later: „Pas in dat laatste
kwartier kon er normaal gevoetbald
worden. 'Toen ging Ajax, logisch natuur
lijk, wel degelijk met drie spitsen spe-
ROTTERDAM. „Het duurt niet
lang meer” filosofeerde. Willem van Ha
negem na Feyenoord-Ajax. „of het Ne
derlandse voetbal onderscheidt zich in
niets meer van het robotten-gedoe in
landen als bijvoorbeeld Oost-Duitsland.
Het wordt steeds meer een kwestie van
opwinden en dan maar laten aflopen.
Werkelijk creatieve spelers, die in een
wedstrijd dingen laten zien, die je van
anderen niet ziet, worden steeds schaar
ser. Dat is een ontwikkeling die ik
beslist niet toejuich.”
Aan het gedurfde maar kalm opge
bouwde Haarlemse aanvalsspel werkte
PSV in die zin mee dat Willy van de
Kerkhof nauwelijks de aanval koos
daarmee opponent Van Duivenbode vo
lop kans gevend dat wél te doen. Wen
tink moest een keer gestuit worden door
de uitgelopen Van Beveren en kort voor
rust pakte Van Kraay de bal met twee
handen va«t om een doorbraak van Van
de Berg te voorkomen.
De opstellingen;
PSV: Van Beveren, Krijgh, Van Kraay,
Nordqvist, Deijkers, Willy van de Kerkhof,
Strik, Van der Kuylen Lubse, Edström en
Dahlqvist.
Haarlem: Boersma, Wentink, Hoeben, Ma-
rijt, Vrijhof, Van dc Berg, Huyg, Van Duiven
bode, Sadek, Pot en Boszhard (46-Sleeman).
Scheidsrechter: Boosten, 19.000 toeschouwer».
Voor Willem van Hanegem vergoedde
de overwinning het gemis aan puur
voetbalgenot evenwel nauwelijks. „Voor
mezelf heb ik niet lekker gespeeld. Deze
wedstrijd heeft me weinig bevrediging
gegeven. Het enige wat ik kan zeggen is
dat ik hard heb gewerkt.” En over de
stevige, soms niet vriendelijke duels met
bewaker Arie Haan: „Wat nou, ik heb
toch geen ruzie met Haan gehad? Dat
het af en toe stevig toeging lijkt me vrij
logisch. Mag het misschien als het erom
gaat dat je óf vier punten op de koplo
per achter raakt óf in de running
blijft?”
Rijvers zelf was realist genoeg om de
tegenvallende verrichting van zijn elftal
niet te zoeken bij het ontbreken van de
twee genoemde aanvallers. Terecht
sprak hij lovende woorden aan he* team
van Hughes. „Als eersten zijn zij hier
gekomen om te voetballen. Ze pakten
volledig het initiatief en wij hebben
geluk gehad dat het geen gelijkspel is
geworden”.
Keizer, die floot en een grensrechter die
na het doelpunt van Geels naar het
midden liep en dus verwachtte dat Kei
zer het doelpunt goed zou keuren. Krol:
..Dit is nu al de tweede keer dat we
door Keizer gepikt zijn. Vorig jaar ont
nam hij ons een zuiver doelpunt toen
Rep tegen AZ scoorde en vanmiddag
werd ons weer een doelpunt onthouden.
Wel wil ik vooropstellen dat ik vind dat
Keizer deze wedstrijd niet had mogen
krijgen.
Vergeten werd dat eerder dit seizoen
Johan Zuidema een zuiver doelpunt te
gen Ajax zag af gekeurd waardoor FC
Twente twee punten verloor. Daarom
benaderde Kraay de zaak nogal reëel
toen hij diplomatiek stelde: „De ene
keer zit het met de arbitrage wel eens
mee en de andere keer wel eens tegen.”
Een feit is echter dat een topper als
Feyenoord-Ajax juist door dit soort
kleinigheden wordt beslist. Want Ajax
had een uiterst sterk „uitwedstrijden
concept”, met vier middenvelders en
twee spitsen (Brokamp en Geels), sa
mengesteld waarvan men al van tevoren
kon weten dat het Feyenoord de groot
ste problemen zou opleveren. Bovendien
voetbalden de Amsterdammers met eer.
soort dubbele voorstopper in de persoon
van Barry Hulshoff, die links en rechts
Feyenoords opkomende mensen moest
afstoppen. Het was wel even wennen
maar toen Ajax de eerste vijftien minu
ten, toen het verdedigend organisatorisch
lang niet allemaal klopte, ongeschonden
was doorgekomen begon het elftal via
de sterk aan de bal zijnde Brokamp, de
storende Geels, de goed opkomende
Krol, Haan, maar vooral Mulder, steeds
brutaler te counteren. Kraay: „Ik wil
niet zeggen dat wij sterker waren dan
Feyenoord maar wij hebben toch enor
me mogelijkheden op een gelijkspel ge
had. Ja zelfs de betere kansen op een
overwinning in bepaalde perioden. Ons
uitgangspunt was niet om hier erg of-
