Peter Fonda als indolente a-morele jongeman
Maria Aradi met melodische
lijn van onaardse schoonheid
„Kabel-tv taak voor overheid
L
Speelt Van Liemt
voor Sinterklaas?
Op ons bont
zijn wij nogal trots
ZOLANG EFf
LEVEN IS
komt over zes dagen!
Laatste Zwanenmeer van Nationaal Ballet
VOOR CONSUMENT GEEN PLAATS OP CONGRES
9?
E
ri
r
KCi
■Mi
VUNST
15
-U D A G
NOVEMBER
1974
Ontsnappingspoging
I
Alfredo Garcia
N achtvoorstellingen
Nederlands Filmmuseum
3
(ADVERTENTIE)
(ADVERTENTIE)
Kijkt u direct even op pag. 12
Gtole
46
b
En dat mag toch...?
Want u zult het met ons eens
zijn indien u zelf komt kijken
hoe groot en veelzijdig onze
bont-kollektie is.
Behaaglijk-soepele bont
mantels met veel chic...
en veel elegance...
Soms nogal sportief en altijd
raak van model.
Precies zoals de nieuwe
mode dat vraagt.
En bovenal...
van hoge kwaliteit en
betrouwbare duurzaamheid.
Op de bontmantel, die u bij
ons koopt, zult u jarenlang
trots zijn!
Want u koopt het beste en het
mooiste bont dat in die prijs
klasse leverbaar is.
Iedere bontmantel wordt
door ons immers gegaran
deerd.
Komt daarom snel eens
kijken hoe fraai, modern en
jong u in bont gekleed kunt
gaan.
Er zijn reeds korte bontjasjes
voor 498.-.
En lange bontmantels voor
998.-. Tja, zelfs op onze
bont-prijzen zijn wij trots...
Loop
eens
binnen
bij:
Afleidende intriges
Perversiteit
rzsazji
Piers Paul Read
In de Spaanse stad Huelva hebben momenteel opnamen plaats voor de film
„De wind en de leeuw" waarin de hoofdrollen worden gespeeld door Sean
„James Bond’’ Connery en Candice Bergen.
r^Tooie cElbc
(Van onze RTV-redactie)
CONRAD VAN DE WEETERING
(ADVERTENTIE)
Maria Aradi en Sandor Némethy in het
Zwanenmeer.
Intussen hebben we de acteur Fon
da nu kort achter elkaar in twee heel
verschillende films te zien gekregen.
DEN HAAG Wordt kabeltelevisie als technische mogelijkheid voor het doorgeven
van informatie in de toekomst een openbaar nutsbedrijf, zoals gas- en elektriciteits
bedrijven, of blijven we te maken hebben met tal van particuliere bedrijven die in
de dichtbebouwde bevolkingscentra van Nederland dure kabelnetten aanleggen?
Deze vraagstelling stond centraal op het donderdagmorgen begonnen congres kabel
televisie.
De aandacht op hun toekomstige
slachtoffers wordt gevestigd door een
jong en erg mooi meisje (Cornelia
Sharpe), dat de jongelui (Peter Fon
da, John Phillip Law en Richard
IN HET NOG WAT geïmproviseer
de filmzaaltje van het Ned. Filmmu
seum kan men komende week drie
films uit de serie „RKO in de derti-
Een van de redenen waarom de cen
trale vraag niet werd beantwoord, is dat
politici op dit voornamelijk technische
congres ontbreken. Evenmin zijn de wel
uitgenodigde uitgevers op het appel ver
schenen.
Lynch) onderweg bij een benzinesta
tion ontdekken en dat zij volgen als
zij met haar man (later blijkt hij een
oudere vriend te zijn) verder rijden.
wagen,
geopend
Nu na een jaar moet ik echter consta
teren, dat de koelheid veranderd is in
kilheid. Het leek wel of er het laatste
jaar nog nooit iemand tegen de dansers
heeft gezegd, dat ze een rol moesten
spelen en niet uitsluitend een aantal
pasjes aan elkaar moesten rijgen. Goed,
de choreografie die Zarko Prebil aan de
groep heeft opgelegd is nauwelijks inspi-
Een klucht vol verwarringen met
een glansrol van de onbetaalbare
Horton en een goede tweede komi
sche rol van de sterk onderschatte
Jack Oakïe (die later Mussolini zou
spelen in Chaplin’s „The great Dicta
tor”). Woensdag is „Stage Door” uit
ger jaren” te zien krijgen. Op dinsdag
11 november is dat een muziekflilrr
met de destijds beroemde operazange
res Lily Pons die zich niet te goed
voelde om in een onvervalste comedie
van Raoul Walsh op te treden. Eigen
lijk in een dubbelrol en wel als
nachtclubzangeres, wat ze beneden
haar waardigheid vindt en als „ont
dekt” natuurtalent in het hartje van
Afrika, vanwaar Edward Everett
Horton haar z.g. heeft meegenomen
om op zijn feesten opera-fragmenten
te zingen.
OP EEN EENZAME weg wordt de
achtervolgde auto klemgereden, de
inzittenden denken eerst aan een gij
zeling om losgeld, maar in de daarop
volgende uren en dagen wordt het
hun duidelijk dat de jongens op nieu
we sensaties uitzijn. Als beiden eerst
getreiterd en vernederd zijn, de
vrouw verkracht en de verhouding
tussen haar en haar vriend grondig
verziekt wordt, komt het ogenblik dat
het tweetal kwasi een ontsnappings
poging mag wagen, waarna het
jachtseizoen geopend verklaard
wordt.
TWEE CHABROL’S: „Les Biches”
met Stephane Audran, Jacqueline
Sassard en Jean-Louis Trintignant in
Victoria en „Le Scandale” met An-
En dan was er natuurlijk nog dr.
A.C.A. Dake, directeur van het reini-
gingsbedrijf Cemsto en van Deltakabel,
dat stemetten wil aanleggen. Op een
De vraagstelling, bij de opening nog
eens duidelijk samengevat door ir .B. J.
Bakker van de hoofddirectie van de
PTT, bleef overigens onbeantwoord. Zo
wel in de toespraak van de heer F.S.
van de Galiën, voorzitter van de lande
lijke stuurgroep kabeltelevisie, als in die
van de heer P.J.C. Hamelberg van de
PTT, viel te bespeuren dat eigenlijk de
centrale overheid, en daarvan afgeleid
de lokale overheid, de ontwikkeling en
aanleg van kabelsystemen weer over
moet nemen. De huidige gang van zaken
kan leiden, en heeft in sommige geval
len ook al geleid, tot onzinnig hoge
investeringen. Beide sprekers pleitten
daarom voor bezinning.
De heer Van Galiën vroeg zich verder
af, of systemen die de gebruiker de
beschikking geven over 36 kanalen wel
zo nodig zijn. „Wie heeft daar behoefte
aan. En wat nog belangrijker is: wie
vult de kanalen”. In de ontwikkeling
van kabeltelevisie, en dan inhoudelijk
bekeken, moet volgens hem wel ruimte
zijn voor reclame. „Waarom een grote
producent wel via het landelijk net en
de plaatselijke middenstander, maar niet
via de kabel in zijn eigen plaats?”, aldus
de heer Van Galiën
PETER FONDA, zoon uit een
beroemd gezin met vader Henry
Fonda en opstandige zuster Jane
Fonda, heeft na „Easy Rider”, de
film die hem populair maakte,
zijn draai niet meer kunnen vin
den. Met „The hired Hand” heeft
hij nog een eerste regie-poging
afgeleverd in het wildwest-genre
(daarbij zelf naast Warren Oates
de hoofdrol spelend), maar hoe
wel een film met verdiensten,
kon „The hired Hand” toch niet
een doorbraak naar een nieuw
filmtalent genoemd worden.
Niettemin heeft Peter een twee
de film in hetzelfde genre, „Ida
ho Transfer” geregisseerd en ge
produceerd, maar het resultaat
is nog niet in ons land te zien ge
weest.
thony Perkins en Orson Welles in
Alhambra 2.
Verder „Sweet Movie” van Dusan
Makavejev in Kriterion (ook overdag)
en „Helzapoppin”, de gekste film die
ooit gemaakt is, in Ceintuur. Ook ’s
nachts kan men in City 3 „5 van de
4-Daagse” tegenkomen, evenals
Hitchcock’s „Suspicion” in The Mo
vies. Peckinpah’s „Pat Garrett and
Billy the Kid” met James Coburn en
Bob Dylan vindt men in Rialto en
„Bloody Mama” met Shelley Winters
in Rex.
Beiden vinden, na momenten dat
hun overlevingskansen er goed voor
staan, de dood. Maar de filmprodu
centen zijn wel zo verstandig geweest
het hierbij niet te laten door het
overmoedige drietal een onverwachte
wreker op zijn pad te sturen, de
waarin hij in beide gevallen een niet
bijster sympathieke, wat indolente en
a-morele jongeman speelde, wiens
onmaatschappelijkheid uiteindelijk
met de dood gestraft wordt.
Niet nieuw maar wel boeiend in
retrospectief is het programma van
Cinétol dat, over een week verdeeld,
drie films samenbundelt van Roger
Vadim: allereerst .et Dieu créa la
Femme”, de film die BB beroemd
maakte, vervolgens „La Ronde” en
tenslotte „Barbarella” die beide een
van Vadim’s volgende liefdes, Jane
Fonda, in de belangstelling brachten.
Richard Lester’s „Juggernaut” is naar
Corso verplaatst en Renó van Nie’s „5
van de 4 daagse” beleeft nu al zij»
6de week in City 3.
DE BEDOELING van de film is in
„horror”-vorm deze stand van zaken
duidelijk te maken. Dat regisseur Pe
ter Collinson in die richting gedacht
heeft en heeft willen werken, bewijst
zijn vroeger werk als „The Penthou
se” en nog sterker „A long day’s
dying”. Of hij in zijn opzet geslaagd
is, is een tweede. Collinson is geen
sterk regisseur, hij vervalt snel in
mooie beelden en afleidende intriges.
Ook in deze film steunt hij te sterk
op een sensationeel gegeven en ver
geet achtergronden te geven en ka
rakters te verklaren, waardoor de
gruwelijke intrige in haar bedoelin
gen blijft steken. En als die bedoelin
gen niet hard overkomen, gaat men
gauw aan een pervers gegeven den
ken, zoals de keuringscommissie ken
nelijk heeft gedaan.
Een keuringscommissie die blijk
baar op de valreep nog weer eens
wat van zich wil laten horen. Ook op
perversiteit is dezer dagen nl. „Contes
immoraux” van Walerian Borowczyk
(de voormalige Poolse tekenfilmer)
afgekeurd. Maar daarover meer een
volgende keer als we de film gezien
hebben.
van John Hough, een film over auto’s
en autogekken, waarbij het thema
van de achtervolging uitputtend, tot
de dood erop volgt, behandeld wordt.
Deze week zou hij te zien geweest
zijn in het Amsterdamse Rembrandt-
plein Theater en het Rotterdamse
Cinerama in een film die „Open Sea
son” heet, als de keuring daarvoor op
het laatste ogenblik niet een stokje
gestoken had door de film in zijn
geheel (om de strekking dus) te ver
bieden. De perversiteit van het gege
ven was de reden voor dit onver
wacht verbod.
Dat gegeven van „Open Seizoen”
komt in het kort hierop neer dat drie
jongelui die hun weekend gewoonlijk
doorbrengen in een afgelegen bunga
low als het jachtseizoen geopend is,
beu zijn van het schieten op onge
vaarlijk wild en voor de variatie een
echtpaar kidnappen om dat later als
doelwit van hun schietvaardigheid te
gebruiken.
rerend te noemen, en vertoont ook dui
delijk gaten in de logica, maar zo leeg
als deze hele vertoning nu werd, is hij
toch ook niet.
In totale tegenstelling met wat ik
hierboven schreef is echter de interpre
tatie van Maria Aradi. Als zij op het
toneel kwam was er steeds iets van een
volledige betovering. Zij werd overigens
deze keer uitstekend bijgestaan door
Sandor Némethy die als een jonge onbe
vangen prins danste alsof het geen enke
le moeite kostte. Het was een genot hem
aan het werk te zien, een plezierige
verschijning, licht en snel, bij vlagen
virtuoos en steeds edel maar zonder
enige nadruk. Het is de tweede k'eer dat
hij nu deze rol danst en dat hij diep
beroerd was door de dramatiek daarvan
kan ik niet zeggen. Veel van zijn geba
ren bleven angstig leeg, maar zijn ver
schijning en dansen maakte veel goed.
drie mensen doodt, of in de jongelui
die opgegroeid zijn met moord, waar-
troosteloze verveling. Het stelletje
verachtelijke moordenaars uit „Open
season” zijn de produkten van een
zieke maatschappij zonder veel hoop
op menselijkheid.
’37 van Gregory La Cava aan de
beurt, een verfilming van het, ook al
weer destijds, befaamde toneelstuk
van Edna Ferber en George Kauf
man.
Hoofdrollen Katharine Hepbum en
Ginger Rogers als aankomende en
ambitieuze actrices die in een triest
pension op haar kansen wachten.
Tenslotte donderdag 21 november
„The Toast of New York” met een
schilderachtig beeld hoe men in en
na de Burgeroorlog in de VS rijk kon
worden. Edward Arnold speelt de
voor geen middelen terugdeinzende
tycoon in opkomst, daarbij geassis
teerd door een jeugdige Cary Grant
en door opnieuw Jack Oakie. Een
voortreffelijke kans om een indruk te
krijgen hoe en met hoeveel inzet in
die tijd drama’s en kluchten gemaakt
werden.
(ADVERTENTIE)
Filmkeuring pakt Open Season op
slecht overkomende bedoelingen
Maria Aradi, zoals ik al zei, leverde
een totale tegenstelling met alle anderen.
Haar rol was bijzonder doorleefd, vol
kleine nuances, perfect van muzikale
frasering, dramatisch volledig ingevuld
en technisch verrassend gaaf. Haar mes
scherpe fouetté’s in de derde acte krijgt
men zeloen zo mooi te zien. Haar witte
zwaan pas de deux werd een doorlopen
de melodische lijn van onaardse schoon
heid. Haar zwarte zwaan danst ze als
een elastisch vals kreng maar dan wel
zo perfect, dat je je met liefde door
haar zou laten verleiden. Bij haar solo
van de witte zwaan leek het alsof ze bij
de snellere delen daarvan een zekere
onrust voelde vanwege de nabijheid van
de tovenaar von Rothbart, die overigens
opvallend goed vertolkt werd door Ro
drigo Rudas. Maria Aradi heeft die rol
duidelijk vaker gedanst en ze is er
zichtvaar in gegroeid. Het is heerlijk
zo’n interpretatie te mogen zien, jammer
van de rest.
OP DE STAGNERENDE bioscoopa
genda van Amsterdam is deze week
in Tuschinski bij gekomen de nieuw
ste film van Sam Peckinpah een
naam waarop velen direqt zullen
gaan lopen. Bij gebrek aan een pers
voorstelling moet ik een bespreking
van de film die suggestief „Breng mij
het Hoofd van Alfredo Garcia” heet,
opschorten tot volgende week.
De consument kreeg in dit overlegor
gaan geen plaats. Op de eerste congres
dag werd er trouwens helemaal niet
ingegaan op de behoefte die bij de
consument leeft. Een vraag van de heer
Van Galiën ging als enige in die richting.
Maar in hoeverre bij die consument
een behoefte wordt gecreëerd, door
steeds maar de mogelijkheid aan te
geven om 36 kanalen te ontvangen, bleef
buiten discussie. Alleen prof. ir. Borde-
wijk van de Technische Hogeschool in
Delft wees er even op dat een dergelijke
ontwikkeling wel betekent dat 90 pet.
van de tv-bezitters een ander toestel
moet aanschaffen.
persconferentie presenteerde hij een
boekje waarin oud-staatssecretaris Mr.
IJ Scholten een pleidooi houdt voor een
zo vrij mogelijk gebruik ervan. Hij
baseerde dit pleidooi op een Amerikaans
onderzoek. Het zal duidelijk zijn dat
volgens dr. Dake het sternet, dat door
critici als veel te duur wordt beschouwd,
aan deze eisen beantwoordt.
AMSTERDAM. Donderdagavond
ging in de Stadsschouwburg de laatste
voorstelling die Het Nationale Ballet
voorlopig van het Zwanenmeer zal bren
gen. De hoofdrollen in dit werk werden
door drie verschillende paren uitgevoerd
en tot nu toe had ik er slechts twee
gezien en besproken. Om dit tekort in te
halen en Maria Aradi in deze creatie te
bewonderen, besloot ik deze laatste uit
voering bij te wonen. Daarbij komt ook
nog, dat ik bij de première in december
vorig jaar schreef, dat veef van de
koelheid bij de uitvoering door het corps
de ballet wellicht te wijten was aan de
snelle instudering en het gebrek aan
ervaring van de dansers in een zo moei
lijk ballet als het Zwanenmeer onge
twijfeld is.
VORIGE WEEK was hij Crazy
Larry in „Dirty Mary, Crazy Larry”
vader van een meisje met wie ooit
eens soortgelijke spelletjes zijn uitge
haald en die de onverlaten een voor
een liquideert.
Nu kan men strijden over de
vraag, waar de perversiteit van de
„Open Seizoen” gezocht moet worden.
In de „wreker” (William Holden) die
het recht in eigen hand neemt en
koelbloedig vanuit een hinderlaag
schijnlijk Vietnam achter de rug
hebben en leven in een gedesillusio
neerde, corrupte samenleving, waarin
alle mogelijkheden tot verstrooiing
uitlopen in de vormen van geweld of
Het verhaal van de overlevenden
van de Andes-vliegramp
De wereldbestseller van 1974
Meulenhoff Nederland
Prijs 24,50
