De kat van Louis Voogt is naar Parijs geweest Pluim schrijfster voor i I it 3 Bistel r Hobby-boek vol ideeën Nu ook gewoon gereedschap bij Black and Decker PORION-TIPS SNOEK-BOEK tips voor vrije tijd R‘:1 *-8*^*i KNOFLOOKPERS NIEUW PRISMA KOOKBOEK: 21 SATERDAG 7 DECEMBER 1974 Mimi door Herman Moscoviter Aangepast leven Rundvlees Prijzenkast Onderbijters Dol op water - T 1 „Net als zoveel vrouwen die met hun diertjes op tentoonstellingen staan, ben ik ook met één poesje be gonnen. Ik heb altijd allerlei dieren gehad: kanaries, schildpadden, papegaaien, cavia’s, marmotten. Vier jaar heb ik een siamees gehad. Dat was net een hond. Je kon alles met hem doen en hij begreep ook alles. Toen hij dood ging heb ik het met een nieuwe kat geprobeerd, maar ze kon nog niet in de verste verte aan die eerste tippen. Toen heb ik geleerd dat je beesten even min als mensen met elkaar moet vergelijken. Ze zien er allemaal an ders uit, ze hebben allemaal een andere aard. 'Sa.te - A d 2 *■*-' lil SS» -- - EESS^S&SQEBI CflBXB GE '■«l muil i'ÏS de die URG. GASTON GOURMET TSSE 9 Hij is de „best in show” geworden. Zijn onechte zusje Baby Jane is zelfs „best of all” geworden. De hoogste onderscheidingen voorstelbaar in een poezenleven. Tabla’s Europese allure is daarmee veilig gesteld. Eigenaar Louis W. A. Voogt, die bij Zierikzee woont en verzorgster Adriana Smeehuikzen zijn bijna nog trotser dan Tabla, die dit jaar ongenaakbaar oprukte in het algemeen klassement. Hij won achtereenvolgens de expositie in Spa (België), Keulen (Duitsland), Le Mans (Frankrijk), De Kat-Expo in Leiden en de kattententoonstelling in zijn woonplaats Rotterdam. In het huis waar hij logeert, in het zuidelijk deel van de Maasstad, lopen nog 16 poezen rond. Van enkele weken oud tot enkele jaren. Allemaal langharigen. Om enig idee te krijgen van de zorg die Tabla en zijn maatjes nodig hebben, hierbij het verhaal van kattenliefhebster Adriana Smeehuikzen (37 jaar). !ChtS- van ndelt. raan- Baa- f uit- Id en j van ont- >rati- heeft méér erne- „Dat wassen van al die katten is een heel werk. Neem Tabla nou. Ik zet hem in de gootsteen en maak hem helemaal nat, want die vacht is zo dik. Dan wrijf ik hem met shampoo in en spoel hem twee keer met water na totdat hij goed schoon is. Tenslotte was ik zijn gezicht en zijn oren en dan gaat-ie op de kast. Met handdoek dep ik hem droog, want wanneer ik niet oplet zit die vacht zo in de klit. Uiteindelijk ben ik nog drie uur in de weer met twee föhnen om hem te drogen en te borstelen. Zo om de twee maanden doe ik dat met elke kat, zo klein als ze zijn. De verkoopmaatschappij van Poti on (het befaamde vulmiddel, cemen- tig, op basis van kwarts) heeft een duidelijke toelichting voor gebruiks mogelijkheden gegeven in een uitge breide brochure. We pikten er één tip van de vele uit. Het gaat om het stoppen van gaten rond buizen-door- voeren. Men moet de buizen eerst omwikkelen met cellofaan plakband of plasticfolie (een broodzakje is al goed). Porion hecht daar niet aan. Na het af dichten van de muur blijven de buizen vrij en kunnen dus uitzetten en krimpen zonder gekraak of gepiep. t SU vaar- t ook anuel iheid ering i”, de ancas Iding uister ter”. varte ook een Scor- mke- aach- •ijver man- S' - A 'l Tabla de Villa d’ltre is in Parijs geweest. Net als zijn bekende soortgenoot uit het liedje van Wim Sonneveld. Maar Tabla (roepnaam) heeft er niet zoveel van opgestoken als de Kat van Ome Willem. De heer Tabla de Villa d’ltre heeft alleen de aldaar gehouden kattententoonstelling bezocht. Hij wilde duidelijk stellen dat hij de mooiste blauw-langharige van heel West-Europa is. Dat er geen andere kater in zijn schaduw kan staan. En in dat streven is hij volledig geslaagd. „De eigenaar, Louis Voogt, woont in Zeeland. Als je nou met een krolse poes op weg gaat, heb je goede kans dat de krolsheid precies over is wanneer ze in Zeeland arriveert. Zodoende kreeg Tabla weinig dekkingen. Nu, hier in Rotter dam, gaat dat beter. Voor de stamboom hoeft niemand het te laten. Dat is alleen blauw Engels en blauw Frans. Tabla is geen onderbijter, ondanks zijn platte snuit. Een onderbijter is een kat waarbij de ondertanden over de boventanden vallen. Onderlaatst kreeg een keurmees ter op een tentoonstelling een anoniem telefoontje dat Tabla een onderbijter was en dat we zijn ondertanden hadden laten trekken om het te verbergen. Ik zei tegen die keurmeester: voel maar zelf. Dat bedoel ik met haat en nijd in het wereldje, begrijpt u?” Drie er te logeren en dan Tabla nog die hier vast in pension is.” Waarom ik alle shows met hem af loon? Heel eenvoudig, als je een mooi kind van hem wilt verkopen dan moet hiizelf bekend ziin. Hij is de beste van Europa, hij heeft een Franse kat in Parijs verslagen. Nu weet iedereen wie hij is. Hij heeft een hele eigen prijzen- kast. met bekers, met linten, met pla quettes. Hij is nu in topvorm. Hij is nu al zo bekend dat hij elke poes kan krijgen die hij maar wil. Ik zie dat aan katten. Met de geboorte als ze nog nat in het nest liggen weet ik al of ze mooi worden of niet, Als je kijkt naar de poten, de staart, de hele bouw, dan zie je het meteen. Je kunt er een enkele keer naastzitten, maar meest al is het juist. Ik had bijvoorbeeld een poes uit Ohio in de VS. Iedereen vond „Tabla zal per dag ongeveer een ons of vier rundvlees eten. Ook wel eens schapevlees. Hij lust net als de anderen ook wel vis, maar niet zoveel. Meer als een toetje. En vitamine. Blikvoer nooit, dat krijgt geen kat bij mij. Ze drinken allemaal melk met water, behalve één die onversneden koffieroom drinkt. Toen die drachtig was wilde ze helemaal niet meer eten. Ik dacht: daar komèn Frie- sche Vlag-kindertjes van, die komen er uit met een Fries vlaggetje aan de staart. Het viel erg mee: prachtige kin deren en ze had zelf nog een hoop voeding. het wel een grappig ding, totdat ze ouder werd. Na enkele maanden riep iedereen: zo’n lelijk mormel heb ik nog nooit gezien! Eerst was ik nog zeker van mijn zaak en dacht: bij de geboorte was ze mooi en katten veranderen erg. Later dacht ik zelf ook: zo’n lelijke heb ik nog nooit in huis gehad. Nu is het een schitterende poes. us de wrij- anier, ande an de lijkt Bölls maar 'ereld lezers relge- r ge it, de t, die (naar men duldt, van i for- leem: na de G te zo n om cher- llen”. gaat deze sen- sprei- aan- zeer chten van ver- van laten, c on- atise- iliteit lat de nheid lische ijken, Böll, mor, inder grap- ingen iteer- die iorele n de ver- istel- n een eper- ‘rslag voor n de vuist otov- ilitie- leime Je kunt het eigenlijk zo gek niet denken of het staat in het Hobbyhoek ideeën voor kreatieve vrijetijdsbe steding een soort bijbel voor pro fane bezigheden. Als je niets te doen hebt of je dreigt je te vervelen, bijv, bij regenachtig weer, wel, dan doet een greep in het assortiment tips van het Hobbyhoek (uitgeverij Cantecleer, die het uit het Duits liet vertalen en bewerken) wonderen. Alle soorten van hobbyisme, waarbij je de handen en het koppie moet gebruiken vind je met allerlei instructies, voorbeelden, technieken terug in dit kostelijke en kostbare boek. De onderwerpen geven van die veelzijdigheid een duidelijk beeld. Onder het hoofd textiel wor den behandeld: applicatie, patchwork, stof bedrukken, sjabloneren, stof be schilderen, batikken, haken, borduren, breien, macramé, weven, pitriet, stro, raffia en allerlei natuurmateriaal zo als sisal, droogbloemen. Bij leer en bont gaat men uitvoerig in op het bewerken en verwerken van dit ma teriaal. Onder de noemer papier en karton krijg je een rits voorbeelden, van wat je met dat spul allemaal kunt doen. Het behandelen van steen en kunststeen komt aan de orde. Bij metalen tref je aanwijzigingen voor het maken van sieraden, die dan al of niet geëmailleerd kunnen worden. Natuurlijk krijgen ook de producten van kunststoffen de aandacht. Voorts kun je ér in terecht voor boetseren, met kralen werken, houtbewerking en verven. Al die onderwerpen zijn dan weer gedetailleerd onder de loep genomen, zodat men zal begrijpen, dat het woord verveling in dit boek niet te vinden is. Het Hobby-boek staat t Om elf uur geef ik ze te eten. Een kat is een nachtdier. Dan leeft hij. Dus zet ik ’s avonds om elf uur de hoofdmaal tijd. Als het kan soms nog later. En vitaminetabletten krijgen ze, soms lever traan. Ze moeten in prima conditie zijn. Kunnen ze ook geen niesziekte of een virus of een schimmel oplopen op een tentoonstelling. Ik ben veel naar shows geweest, maar nog nooit met iets thuis gekomen. Dat eten regelt mijn man. De slager ziet hem wel met blijdschap komen. Reken maar. Gisteren heb ik vijftien kilo rundvlees gehaald. Daar doe ik twee weken mee. Ik heb gelukkig een slager die het wel uitzoekt. Mooi afvalvlees voor 7,- de kilo. Dat is een spotprijsje voor rundvlees. Vanwege de prijs zal hij niet veel aan me verdienen. Als vis geef ik ze altijd kabeljauw. Schelvis en wij ting moeten ze niet. Ik heb ze verwend. Mijn eerste Prisma kookboek dat ik kocht, dateert van 1959. Het heet: Mannen zijn lekkerbekken, met als ondertitel: Een culinaire wereldreis in 500 recepten- Het is nu vergeeld, stukgelezen, beduimeld en van aante keningen voorzien. Het is gebruikt en goed ook. En dat wordt het nog! Ik heb het er even bij genomen, toen ik onlangs het Nieuw Prisma Kookboek ontving, geschreven door mevr. N. M Eekhof-Stork. Opnieuw is de uitgeverij Het Spec trum er in geslaagd een voortreffelijk en zeer handzaam boekje toe te voe gen aan de vele die maandelijks over de Nederlandse markt worden uitge stort. 1 Het staat boordevol informatie, over voedingsleer, dieet, keukenap- paratuur, bereidingswijzen en vakter men, het bewaren van levensmidde len, de basisvoorraad, kruiden en spe- daarbij nog stampvol met illustraties in zwart-wit of kleur. Él Het is een goede gedachte geweest van de uitgeverij Luitingh in Laren om een hengelboek over snoeken te laten schrijven door een buitenlander, in dit géval door een Belg. Het is immers verfrissend om eens te horen hoe ze zoiets buiten de grenzen doen. En Eric van Hecke, hoofdredacteur van „De Belgische visser, is een des kundige en een bekwaam scribent. Aangezien hij ook nog zijn licht heeft opgestoken in Frankrijk kan hij al lerlei vistechnieken voor het snoeken onder de aandacht van de Nederland se hengelaar brengen. Want, we den ken wel eens, dat wij alleen op snoek kunnen vissen of dat deze roofvis alleen maar in onze sloten en tochten voorkomt, maar dat is wel even an ders. Met name de Fransen zijn inge wijden. Van Hecke. een echte sport visser (dus gaat het bij hem om het vangen niet om de vangst zelf) geeft vooral technische adviezen, geen loze visserspraat„-Hans van Onck, een Ne derlandse hgngelsport-expert, geeft hier en daar wat kantekeningen over de vaderlandsè'jaspecten. Tekeningen en foto’s zorgen>voor instructieve toe lichting. Ik heb gelijk gekregen, het is onze mooiste. Je moet het zien als een meisje van 11, 12 jaar. Ze is nog in de groei. Ze heeft slungelige lange benen, het li chaam moet nog volwassen worden. Ze zit net tussen kind en vrouw in. Zo is het met katten ook. Na een maand of zes heeft-ie een redelijke periode. Dan gaan de oren iets rechterop staan, de neus wordt iets langer. Als je hem in het nest koopt, blijft het altijd een hele gok of hij werkelijk zo mooi wordt als jij denkt.” Voor de kook-enthousiastelingen: Brabantia heeft een knoflook'pers ontworpen, stevig van constructie en prettig in de hand liggend. De pers is voorzien van een uitneembaar zeefje, zodat schoonmaken een gemakkelijk werkje is. NFORMATIE „Tabla heeft een raszuivere afkomst. Louis Voogt zag hem in een nest in België liggen en kocht hem voor bijna 1000 gulden. Een jaar later boden ze 3500 gulden voor hem. Nu sprak ik onlangs op een tentoonstelling met een kattenliefhebber en die zei: dat dier is zo mooi en lief, daar zou ik nou wel 10.000 gulden voor over hebben. Maar Tablaatie is niet te koop. Hij is nu vier jaar. Eigenlijk is-ie op zijn mooist. Kijk hem nou zitten. Ongedierte? Vlooien? Heel weinig. On danks alle mensen die hier komen heb ben ze slechts een enkele keer een vlo. Als er een krabbelt, kijk ik meteen. Geen riempjes, geen spuitbussen, geen giftige troep. Ik doe het wel met de hand. Meer dan twee vlooien per dag van ik niet. Nou stofzuig ik ook elke dag het hele huis. En ze komen ook niet buiten, alleen op tentoonstellingen, en zijn ze daarvan terug dan kijk ik ze grondig na. Bepaalde katten hebben nooit een vlo, andere altijd. Volgens mij ligt het net als bij mensen aan het bloed. De een heeft altijd last van muggen, de ander nooit ofte nimmer.” cerijen, garneringen menusuggesties, kant- en klaarprodukten en nuttige adressen. Daartussen recepten. Maar het bevat ook nuttige informatie voor de beginneling, die nog niet weet hoe bijvoorbeeld allerlei groenten schoon te maken, hoe aardappelen te koken of hoe men een eiwit stijf moet slaan- Dat zijn wenken die in de meeste kookboekjes tegenwoordig ontbreken. Er wordt te veel verondersteld, dat de gebruiker alles al wéét. Een extra pluim voor de redacteur of redactrice van het kookboekenfonds van Het Spectrum, die deze heel nuttige basis informatie mee heeft willen opne men. Ik denk dat het er bij ons over zo’n jaar of vijftien even beduimeld en gebruikt zal uitzien als dat andere voortreffelijke boekje waar wij zo veel plezier aan beleefd hebben. Aan bevolen! Drie tot vier jaar geleden ben ik met mijn man begonnen om perzen te hou den. U weet wel, langharigen. Dat kwam nadat ik een tentoonstelling had bezocht. was het begin. Er kwamen erbij, ik kreeg wel eens dieren te logeren. Ik ontmoette de eigenaar van Tabla en die vertrouwde mij zijn dier toe. Hij had - 'S’: $8 *<«ïj «-w. - -- a „Je moet er elke dag volledig mee bezig zijn, niet denken: o ja, ik heb morgen een show, effe dit en effe dat. Dan kom je er nooit. We hebben ook grote kooien waarin ze reizen. We heb ben speciaal daarvoor een VW-bus aan geschaft, zodat we een aantal kooien kunnen vervoeren en de beesten ruim kunnen zitten. Tabla maakt soms de deur van zijn kooi open en gaat dan prinsheerlijk op de voorbank liggen sla pen. Reizen vindt hij prachtig. Hij kijkt zijn ogen uit naar alles wat voorbij komt. Net als op een tentoonstelling: dan zit hij vanuit zijn kooi ook te kijken naar de mensen die voorbij komen. Ei genlijk net de omgekeerde wereld: hij kijkt naar de mensen en blijft op z’n plek. Ze komen toch wél naar hem toe. Een kift dat er is, bij anderen! Toen Tabla hier net was, zeiden ze: hij dekt geen witte poezen, hij is onvruchtbaar. Ik zei: dat zullen we dan nog wel eens zien. Hij geeft de mooiste kinderen. Ik heb twee beeldschone spierwitte doch ters van hem. De mensen denken dat het altijd aan de kater ligt, maar het kan ook wel aan hun poesje liggen. Hij staat nu op 250 gulden dekgeld. En iedereen mag drie keer met' zijn poesje terugkomen als het niet wil lukken. We zijn erg soepel. Als het helemaal niet gaat, hoeft men niets te betalen.” Black and Decker was tot nu toe alleen maar bekend om zijn elec- trisch gereedschap (boren, heggescha- ren, zagen enz.). Daar wil men nu verandering in brengen, want men heeft nu ook een royaal assortiment handgereedschap op de markt ge bracht. Nu zou men kunnen zeggen: de ene schroevedraaier is precies het zelfde als de andere. Daarom moest B D wel naar een nieuwe vormge ving zoeken van bijv, de heften. Die is gevonden na research. De handgre pen van de schroevedraaiers zijn wat korter dan normaal. Men moet er wel even aan wennen. De kwaliteit is voortreffelijk. Het assortiment omvat alle meest gebruikelijke stukken ge reedschap: zagen, tangen, hamers, sleutels, lijmtangen, vijlen, schroeve draaiers, waterpassers, beitels, een zg. meestermes (met een aardige vormge ving en een bergplaats voor de mes jes in de „buik” van het handvat). Een andere noviteit van Black en Decker is een werkbank, die uitklap baar is met een paar handgrepen. De werkbank is instelbaar op twee hoog ten. De Workmate, zoals de handels naam luidt, is te gebruiken éls zaag bok, schaafbank, bankschroef en standaard voor hulpstukken. De werkbank is tot het formaat van een koffer inklapbaar, dus gemakkelijk op te bergen of mee te nemen. niet zoveel tijd dat hij het beest op zim allerbest kon verzorgen. Er gaat ontzet tend veel tijd in zitten, je hele leven moet je veranderen terwille van cc katten. Ik heb er nu 16 in huis rondlopen. Ruikt u iets van kattelucht? ik niet. Onderlaatst kwam er een man en ze1’: Mevrouw Smeehuikzen, ik begrijp niet dat u zoveel katten kunt houden terwiil ik niks ruik. Daar ben ik trots op. Dat zit ’em in de verzorging. Ze zijn niet alle zestien van mij hoor. D kleintjes zijn al verkocht, twee heb ik V ssa. feK Ww. jsw- -1 ■w

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1974 | | pagina 21