De kat van Louis Voogt
is naar Parijs geweest
Pluim
schrijfster
voor
i
I
it 3
Bistel
r
Hobby-boek
vol ideeën
Nu ook gewoon gereedschap
bij Black and Decker
PORION-TIPS
SNOEK-BOEK
tips voor vrije tijd
R‘:1
*-8*^*i
KNOFLOOKPERS
NIEUW PRISMA KOOKBOEK:
21
SATERDAG
7
DECEMBER
1974
Mimi
door Herman Moscoviter
Aangepast leven
Rundvlees
Prijzenkast
Onderbijters
Dol op water
-
T
1
„Net als zoveel vrouwen die met
hun diertjes op tentoonstellingen
staan, ben ik ook met één poesje be
gonnen. Ik heb altijd allerlei dieren
gehad: kanaries, schildpadden,
papegaaien, cavia’s, marmotten.
Vier jaar heb ik een siamees gehad.
Dat was net een hond. Je kon alles
met hem doen en hij begreep ook
alles. Toen hij dood ging heb ik het
met een nieuwe kat geprobeerd,
maar ze kon nog niet in de verste
verte aan die eerste tippen. Toen
heb ik geleerd dat je beesten even
min als mensen met elkaar moet
vergelijken. Ze zien er allemaal an
ders uit, ze hebben allemaal een
andere aard.
'Sa.te
-
A
d
2
*■*-' lil
SS»
-- -
EESS^S&SQEBI
CflBXB
GE
'■«l
muil
i'ÏS
de
die
URG.
GASTON GOURMET
TSSE
9
Hij is de „best in show” geworden. Zijn onechte
zusje Baby Jane is zelfs „best of all” geworden.
De hoogste onderscheidingen voorstelbaar in een
poezenleven.
Tabla’s Europese allure is daarmee veilig gesteld.
Eigenaar Louis W. A. Voogt, die bij Zierikzee woont
en verzorgster Adriana Smeehuikzen zijn bijna nog
trotser dan Tabla, die dit jaar ongenaakbaar
oprukte in het algemeen klassement. Hij won
achtereenvolgens de expositie in Spa (België),
Keulen (Duitsland), Le Mans (Frankrijk), De Kat-Expo
in Leiden en de kattententoonstelling in zijn woonplaats
Rotterdam. In het huis waar hij logeert, in het zuidelijk
deel van de Maasstad, lopen nog 16 poezen rond.
Van enkele weken oud tot enkele jaren. Allemaal
langharigen.
Om enig idee te krijgen van de zorg die Tabla en
zijn maatjes nodig hebben, hierbij het verhaal van
kattenliefhebster Adriana Smeehuikzen (37 jaar).
!ChtS-
van
ndelt.
raan-
Baa-
f uit-
Id en
j van
ont-
>rati-
heeft
méér
erne-
„Dat wassen van al die katten is een
heel werk. Neem Tabla nou. Ik zet hem
in de gootsteen en maak hem helemaal
nat, want die vacht is zo dik. Dan wrijf
ik hem met shampoo in en spoel hem
twee keer met water na totdat hij goed
schoon is. Tenslotte was ik zijn gezicht
en zijn oren en dan gaat-ie op de kast.
Met handdoek dep ik hem droog, want
wanneer ik niet oplet zit die vacht zo in
de klit. Uiteindelijk ben ik nog drie uur
in de weer met twee föhnen om hem te
drogen en te borstelen. Zo om de twee
maanden doe ik dat met elke kat, zo
klein als ze zijn.
De verkoopmaatschappij van Poti
on (het befaamde vulmiddel, cemen-
tig, op basis van kwarts) heeft een
duidelijke toelichting voor gebruiks
mogelijkheden gegeven in een uitge
breide brochure. We pikten er één tip
van de vele uit. Het gaat om het
stoppen van gaten rond buizen-door-
voeren. Men moet de buizen eerst
omwikkelen met cellofaan plakband
of plasticfolie (een broodzakje is al
goed). Porion hecht daar niet aan. Na
het af dichten van de muur blijven de
buizen vrij en kunnen dus uitzetten
en krimpen zonder gekraak of gepiep.
t
SU
vaar-
t ook
anuel
iheid
ering
i”, de
ancas
Iding
uister
ter”.
varte
ook
een
Scor-
mke-
aach-
•ijver
man-
S' - A 'l
Tabla de Villa d’ltre is in Parijs geweest. Net als
zijn bekende soortgenoot uit het liedje van
Wim Sonneveld. Maar Tabla (roepnaam) heeft er
niet zoveel van opgestoken als de Kat van Ome Willem.
De heer Tabla de Villa d’ltre heeft alleen de aldaar
gehouden kattententoonstelling bezocht. Hij wilde
duidelijk stellen dat hij de mooiste blauw-langharige
van heel West-Europa is. Dat er geen andere kater
in zijn schaduw kan staan. En in dat streven is hij
volledig geslaagd.
„De eigenaar, Louis Voogt, woont in
Zeeland. Als je nou met een krolse poes
op weg gaat, heb je goede kans dat de
krolsheid precies over is wanneer ze in
Zeeland arriveert. Zodoende kreeg Tabla
weinig dekkingen. Nu, hier in Rotter
dam, gaat dat beter. Voor de stamboom
hoeft niemand het te laten. Dat is alleen
blauw Engels en blauw Frans. Tabla is
geen onderbijter, ondanks zijn platte
snuit. Een onderbijter is een kat waarbij
de ondertanden over de boventanden
vallen. Onderlaatst kreeg een keurmees
ter op een tentoonstelling een anoniem
telefoontje dat Tabla een onderbijter
was en dat we zijn ondertanden hadden
laten trekken om het te verbergen. Ik
zei tegen die keurmeester: voel maar
zelf. Dat bedoel ik met haat en nijd in
het wereldje, begrijpt u?”
Drie
er
te logeren en dan Tabla nog die hier
vast in pension is.”
Waarom ik alle shows met hem af
loon? Heel eenvoudig, als je een mooi
kind van hem wilt verkopen dan moet
hiizelf bekend ziin. Hij is de beste van
Europa, hij heeft een Franse kat in
Parijs verslagen. Nu weet iedereen wie
hij is. Hij heeft een hele eigen prijzen-
kast. met bekers, met linten, met pla
quettes. Hij is nu in topvorm.
Hij is nu al zo bekend dat hij elke
poes kan krijgen die hij maar wil. Ik zie
dat aan katten. Met de geboorte als
ze nog nat in het nest liggen weet ik
al of ze mooi worden of niet, Als je
kijkt naar de poten, de staart, de hele
bouw, dan zie je het meteen. Je kunt er
een enkele keer naastzitten, maar meest
al is het juist. Ik had bijvoorbeeld een
poes uit Ohio in de VS. Iedereen vond
„Tabla zal per dag ongeveer een ons
of vier rundvlees eten. Ook wel eens
schapevlees. Hij lust net als de anderen
ook wel vis, maar niet zoveel. Meer als
een toetje. En vitamine. Blikvoer nooit,
dat krijgt geen kat bij mij. Ze drinken
allemaal melk met water, behalve één
die onversneden koffieroom drinkt. Toen
die drachtig was wilde ze helemaal niet
meer eten. Ik dacht: daar komèn Frie-
sche Vlag-kindertjes van, die komen er
uit met een Fries vlaggetje aan de
staart. Het viel erg mee: prachtige kin
deren en ze had zelf nog een hoop
voeding.
het wel een grappig ding, totdat ze
ouder werd. Na enkele maanden riep
iedereen: zo’n lelijk mormel heb ik nog
nooit gezien! Eerst was ik nog zeker van
mijn zaak en dacht: bij de geboorte was
ze mooi en katten veranderen erg. Later
dacht ik zelf ook: zo’n lelijke heb ik nog
nooit in huis gehad. Nu is het een
schitterende poes.
us de
wrij-
anier,
ande
an de
lijkt
Bölls
maar
'ereld
lezers
relge-
r ge
it, de
t, die
(naar
men
duldt,
van
i for-
leem:
na de
G te
zo
n om
cher-
llen”.
gaat
deze
sen-
sprei-
aan-
zeer
chten
van
ver-
van
laten,
c on-
atise-
iliteit
lat de
nheid
lische
ijken,
Böll,
mor,
inder
grap-
ingen
iteer-
die
iorele
n de
ver-
istel-
n een
eper-
‘rslag
voor
n de
vuist
otov-
ilitie-
leime
Je kunt het eigenlijk zo gek niet
denken of het staat in het Hobbyhoek
ideeën voor kreatieve vrijetijdsbe
steding een soort bijbel voor pro
fane bezigheden. Als je niets te doen
hebt of je dreigt je te vervelen, bijv,
bij regenachtig weer, wel, dan doet
een greep in het assortiment tips van
het Hobbyhoek (uitgeverij Cantecleer,
die het uit het Duits liet vertalen en
bewerken) wonderen. Alle soorten
van hobbyisme, waarbij je de handen
en het koppie moet gebruiken vind je
met allerlei instructies, voorbeelden,
technieken terug in dit kostelijke en
kostbare boek. De onderwerpen geven
van die veelzijdigheid een duidelijk
beeld. Onder het hoofd textiel wor
den behandeld: applicatie, patchwork,
stof bedrukken, sjabloneren, stof be
schilderen, batikken, haken, borduren,
breien, macramé, weven, pitriet, stro,
raffia en allerlei natuurmateriaal zo
als sisal, droogbloemen. Bij leer en
bont gaat men uitvoerig in op het
bewerken en verwerken van dit ma
teriaal. Onder de noemer papier en
karton krijg je een rits voorbeelden,
van wat je met dat spul allemaal
kunt doen. Het behandelen van steen
en kunststeen komt aan de orde. Bij
metalen tref je aanwijzigingen voor
het maken van sieraden, die dan al
of niet geëmailleerd kunnen worden.
Natuurlijk krijgen ook de producten
van kunststoffen de aandacht. Voorts
kun je ér in terecht voor boetseren,
met kralen werken, houtbewerking
en verven.
Al die onderwerpen zijn dan weer
gedetailleerd onder de loep genomen,
zodat men zal begrijpen, dat het
woord verveling in dit boek niet te
vinden is. Het Hobby-boek staat
t
Om elf uur geef ik ze te eten. Een kat
is een nachtdier. Dan leeft hij. Dus zet
ik ’s avonds om elf uur de hoofdmaal
tijd. Als het kan soms nog later. En
vitaminetabletten krijgen ze, soms lever
traan. Ze moeten in prima conditie zijn.
Kunnen ze ook geen niesziekte of een
virus of een schimmel oplopen op een
tentoonstelling. Ik ben veel naar shows
geweest, maar nog nooit met iets thuis
gekomen.
Dat eten regelt mijn man. De slager
ziet hem wel met blijdschap komen.
Reken maar. Gisteren heb ik vijftien
kilo rundvlees gehaald. Daar doe ik twee
weken mee. Ik heb gelukkig een slager
die het wel uitzoekt. Mooi afvalvlees
voor 7,- de kilo. Dat is een spotprijsje
voor rundvlees. Vanwege de prijs zal hij
niet veel aan me verdienen. Als vis geef
ik ze altijd kabeljauw. Schelvis en wij
ting moeten ze niet. Ik heb ze verwend.
Mijn eerste Prisma kookboek dat
ik kocht, dateert van 1959. Het heet:
Mannen zijn lekkerbekken, met als
ondertitel: Een culinaire wereldreis
in 500 recepten- Het is nu vergeeld,
stukgelezen, beduimeld en van aante
keningen voorzien. Het is gebruikt en
goed ook. En dat wordt het nog!
Ik heb het er even bij genomen,
toen ik onlangs het Nieuw Prisma
Kookboek ontving, geschreven door
mevr. N. M Eekhof-Stork.
Opnieuw is de uitgeverij Het Spec
trum er in geslaagd een voortreffelijk
en zeer handzaam boekje toe te voe
gen aan de vele die maandelijks over
de Nederlandse markt worden uitge
stort. 1
Het staat boordevol informatie,
over voedingsleer, dieet, keukenap-
paratuur, bereidingswijzen en vakter
men, het bewaren van levensmidde
len, de basisvoorraad, kruiden en spe-
daarbij nog stampvol met illustraties
in zwart-wit of kleur.
Él
Het is een goede gedachte geweest
van de uitgeverij Luitingh in Laren
om een hengelboek over snoeken te
laten schrijven door een buitenlander,
in dit géval door een Belg. Het is
immers verfrissend om eens te horen
hoe ze zoiets buiten de grenzen doen.
En Eric van Hecke, hoofdredacteur
van „De Belgische visser, is een des
kundige en een bekwaam scribent.
Aangezien hij ook nog zijn licht heeft
opgestoken in Frankrijk kan hij al
lerlei vistechnieken voor het snoeken
onder de aandacht van de Nederland
se hengelaar brengen. Want, we den
ken wel eens, dat wij alleen op snoek
kunnen vissen of dat deze roofvis
alleen maar in onze sloten en tochten
voorkomt, maar dat is wel even an
ders. Met name de Fransen zijn inge
wijden. Van Hecke. een echte sport
visser (dus gaat het bij hem om het
vangen niet om de vangst zelf) geeft
vooral technische adviezen, geen loze
visserspraat„-Hans van Onck, een Ne
derlandse hgngelsport-expert, geeft
hier en daar wat kantekeningen over
de vaderlandsè'jaspecten. Tekeningen
en foto’s zorgen>voor instructieve toe
lichting.
Ik heb gelijk gekregen, het is onze
mooiste. Je moet het zien als een meisje
van 11, 12 jaar. Ze is nog in de groei. Ze
heeft slungelige lange benen, het li
chaam moet nog volwassen worden. Ze
zit net tussen kind en vrouw in. Zo is
het met katten ook. Na een maand of
zes heeft-ie een redelijke periode. Dan
gaan de oren iets rechterop staan, de
neus wordt iets langer. Als je hem in
het nest koopt, blijft het altijd een hele
gok of hij werkelijk zo mooi wordt als
jij denkt.”
Voor de kook-enthousiastelingen:
Brabantia heeft een knoflook'pers
ontworpen, stevig van constructie en
prettig in de hand liggend. De pers is
voorzien van een uitneembaar zeefje,
zodat schoonmaken een gemakkelijk
werkje is.
NFORMATIE
„Tabla heeft een raszuivere afkomst.
Louis Voogt zag hem in een nest in
België liggen en kocht hem voor bijna
1000 gulden. Een jaar later boden ze
3500 gulden voor hem. Nu sprak ik
onlangs op een tentoonstelling met een
kattenliefhebber en die zei: dat dier is
zo mooi en lief, daar zou ik nou wel
10.000 gulden voor over hebben. Maar
Tablaatie is niet te koop. Hij is nu vier
jaar. Eigenlijk is-ie op zijn mooist. Kijk
hem nou zitten.
Ongedierte? Vlooien? Heel weinig. On
danks alle mensen die hier komen heb
ben ze slechts een enkele keer een vlo.
Als er een krabbelt, kijk ik meteen.
Geen riempjes, geen spuitbussen, geen
giftige troep. Ik doe het wel met de
hand. Meer dan twee vlooien per dag
van ik niet. Nou stofzuig ik ook elke
dag het hele huis. En ze komen ook niet
buiten, alleen op tentoonstellingen, en
zijn ze daarvan terug dan kijk ik ze
grondig na. Bepaalde katten hebben
nooit een vlo, andere altijd. Volgens mij
ligt het net als bij mensen aan
het bloed. De een heeft altijd last van
muggen, de ander nooit ofte nimmer.”
cerijen, garneringen menusuggesties,
kant- en klaarprodukten en nuttige
adressen. Daartussen recepten. Maar
het bevat ook nuttige informatie voor
de beginneling, die nog niet weet hoe
bijvoorbeeld allerlei groenten schoon
te maken, hoe aardappelen te koken
of hoe men een eiwit stijf moet
slaan-
Dat zijn wenken die in de meeste
kookboekjes tegenwoordig ontbreken.
Er wordt te veel verondersteld, dat de
gebruiker alles al wéét. Een extra
pluim voor de redacteur of redactrice
van het kookboekenfonds van Het
Spectrum, die deze heel nuttige basis
informatie mee heeft willen opne
men. Ik denk dat het er bij ons over
zo’n jaar of vijftien even beduimeld
en gebruikt zal uitzien als dat andere
voortreffelijke boekje waar wij zo
veel plezier aan beleefd hebben. Aan
bevolen!
Drie tot vier jaar geleden ben ik met
mijn man begonnen om perzen te hou
den. U weet wel, langharigen. Dat kwam
nadat ik een tentoonstelling had bezocht.
was het begin. Er kwamen erbij, ik
kreeg wel eens dieren te logeren. Ik
ontmoette de eigenaar van Tabla en die
vertrouwde mij zijn dier toe. Hij had
-
'S’:
$8
*<«ïj
«-w. -
-- a
„Je moet er elke dag volledig mee
bezig zijn, niet denken: o ja, ik heb
morgen een show, effe dit en effe dat.
Dan kom je er nooit. We hebben ook
grote kooien waarin ze reizen. We heb
ben speciaal daarvoor een VW-bus aan
geschaft, zodat we een aantal kooien
kunnen vervoeren en de beesten ruim
kunnen zitten. Tabla maakt soms de
deur van zijn kooi open en gaat dan
prinsheerlijk op de voorbank liggen sla
pen. Reizen vindt hij prachtig. Hij kijkt
zijn ogen uit naar alles wat voorbij
komt. Net als op een tentoonstelling: dan
zit hij vanuit zijn kooi ook te kijken
naar de mensen die voorbij komen. Ei
genlijk net de omgekeerde wereld: hij
kijkt naar de mensen en blijft op z’n
plek. Ze komen toch wél naar hem toe.
Een kift dat er is, bij anderen! Toen
Tabla hier net was, zeiden ze: hij dekt
geen witte poezen, hij is onvruchtbaar.
Ik zei: dat zullen we dan nog wel eens
zien. Hij geeft de mooiste kinderen. Ik
heb twee beeldschone spierwitte doch
ters van hem. De mensen denken dat
het altijd aan de kater ligt, maar het
kan ook wel aan hun poesje liggen. Hij
staat nu op 250 gulden dekgeld. En
iedereen mag drie keer met' zijn poesje
terugkomen als het niet wil lukken. We
zijn erg soepel. Als het helemaal niet
gaat, hoeft men niets te betalen.”
Black and Decker was tot nu toe
alleen maar bekend om zijn elec-
trisch gereedschap (boren, heggescha-
ren, zagen enz.). Daar wil men nu
verandering in brengen, want men
heeft nu ook een royaal assortiment
handgereedschap op de markt ge
bracht. Nu zou men kunnen zeggen:
de ene schroevedraaier is precies het
zelfde als de andere. Daarom moest
B D wel naar een nieuwe vormge
ving zoeken van bijv, de heften. Die
is gevonden na research. De handgre
pen van de schroevedraaiers zijn wat
korter dan normaal. Men moet er
wel even aan wennen. De kwaliteit is
voortreffelijk. Het assortiment omvat
alle meest gebruikelijke stukken ge
reedschap: zagen, tangen, hamers,
sleutels, lijmtangen, vijlen, schroeve
draaiers, waterpassers, beitels, een zg.
meestermes (met een aardige vormge
ving en een bergplaats voor de mes
jes in de „buik” van het handvat).
Een andere noviteit van Black en
Decker is een werkbank, die uitklap
baar is met een paar handgrepen. De
werkbank is instelbaar op twee hoog
ten. De Workmate, zoals de handels
naam luidt, is te gebruiken éls zaag
bok, schaafbank, bankschroef en
standaard voor hulpstukken. De
werkbank is tot het formaat van een
koffer inklapbaar, dus gemakkelijk
op te bergen of mee te nemen.
niet zoveel tijd dat hij het beest op zim
allerbest kon verzorgen. Er gaat ontzet
tend veel tijd in zitten, je hele leven
moet je veranderen terwille van cc
katten.
Ik heb er nu 16 in huis rondlopen.
Ruikt u iets van kattelucht? ik niet.
Onderlaatst kwam er een man en
ze1’: Mevrouw Smeehuikzen, ik begrijp
niet dat u zoveel katten kunt houden
terwiil ik niks ruik. Daar ben ik trots
op. Dat zit ’em in de verzorging. Ze zijn
niet alle zestien van mij hoor. D
kleintjes zijn al verkocht, twee heb ik
V ssa.
feK Ww.
jsw- -1
■w