Pfrommer: „Nu niet
Harm Kuipers
in paniek raken
Europees kampioen Sture Johnson redde het niet tegen „luie” Deen
DELFS NADERT TOP
IN ZEER RAP
TEMPO
in cijfers
Margaret Beck
stopte Joke
van Beusekom
Jenever „redde”
Oslo”
I
SÉ&4
PI
ihi
TRIOMF GILKS
een miljoen gulden aan prijzen
13
IM»
het kristalheldere geluid en de uiterst comfortabele bediening.
Dit is pas écht TV. Deze luxe Philips all-transistor heeft een
winkelwaarde van: 2695.—
Philips kleuren,
échte kleuren!
Dat ervaart u
als u straks
de gelukkige
winnaar bent
van deze fantastische Philips kleuren- ontvanger. U geniet
van het royale 66 cm. grootbeeld, de natuurgetrouwe kleuren,
i
4
SBH?~jJMI
iWii
i
Titel Harm Kuipers camoufleert terugval
L
(Van onze sportredactie)
(Van onze sportredactie)
u-
I
(Van onze sportredactie)
>r-
i
PIETER MUL.
(ADVERTENTIE)
IC,
I
SENSATIONEEL
1
sn
u
u
>P
se
ït
ONVOLWASSENHEID
41.04 5)
I-
Nationale Puzzelaktle „Geven voor Leven”
OSLO De volstrekte aparte manier
waarop Harm Kuipers zich eigenhandig
een weg heeft gebaand naar de wereld
titel moest het op het beslissende mo
ment toch afleggen tegen een eeuwen
oud middeltje om de spanning te kun
nen verdragen.
Gillian Gilks: opnieuw te sterk voor
Margaret Beck
40.99 3)
42.24 (20)
41.10 7)
42.06 (17)
41.49 (10)
41.04 4)
41.01 4)
40.30 1)
42.24 (20)
42.64 (25)
42.09 (18)
41.91 (16)
42.80 (27)
176.002
176.050
176.382
176.572
176.787
177.194
177.194
177.588
177.614
178.152
178.177
178.312
178.962
178.986
179.459
180.452
181.222
Maar ook dat getuigt alleen maar van
onvolwassenheid, waarvan Piet Kleine
en Jan Derksen zich zo snel mogeljjk
moeten ontdoen om de internationale rol
waartoe Pfrommer hen in dit schaats-
tijdperk in staat acht, ook werkelijk te
gaan spelen. Op dit moment wekken
hun prestaties echter de indruk, dat ze
het plafond van hun mogelijkheden heb
ben bereikt.
Harm Kuipers tijdens de huldiging.
Voor hem de Rus Juri Kondakov, die
in het eindklassement derde werd.
;ar
;e-
:n-
ie
n,
m
iu
ek
in.
ro-
da
ad
n
n
I-
Ray Stevens, Johnson klopte ondermeer
Wolfgang Bochow (in drie games) en de
Engelse kampioen Paul Whetnall die
drie sets nodig had gehad tegen zijn
Nederlandse evenknie Rob Ridder (11-15),
15-5 en 15-11).
I-
ir
Ie
st
!S
de
iet
ia-
gt:
el-
FC
se
m
lis
te
at
In
;n
et
?n
gr-
te
re
3.
>e
n
ij
n
l-
>e
ie
ït
le
il
le
ig:
n-
Ln-
sin
iet
X)-
a
ir
d
e
T
Ook de decentralisatie van de tral-
ningsopzet die Pfrommer voor ogen
staat, kan er mede toe leiden dat Neder
land zijn vooraanstaande rol in het in
ternationale schaatsen blijft behouden.
Maar het ziet er wel naar uit dat een
plaats aan de top er voorlopig niet meer
in zit, nu de Russen dit seizoen zo'n
sensationele sprong naar voren hebben
gemaakt. Het manifesteerde zich zondag
in Bislet in een tweede plaats voor
Vladimir Ivanov die in zijn sensationele
strijd op de 10 km het Oranje-legioen in
angstige spanning bracht en een derde
plaats voor Juri Kondakov.
OSLO Als de feestvreugde, waarvoor het wereldkampioenschap van Harm Kui
pers in rijke mate heeft gezorgd, straks is uitgewerkt, blijft het Nederlandse schaat
sen met een kater zitten. Want de namen van Piet Kleine, Klaas Vriend en Jan
Derksen moeten diep in het klassement worden teruggezocht. Hun klasseringen als
respectievelijk dertiende, veertiende en zestiende schetsen, met de wetenschap dat
Harm Kuipers aan zijn laatste seizoen bezig is, een sombere toekomstvisie. „De vraag
is of er nu paniekreacties losbranden of dat wij de positieven bij elkaar gaan houden",
zegt Leen Pfrommer. „Er zijn allerlei andere regelingen denkbaar, zoals bijvoorbeeld
het afschaffen van de kernploeg, maar met dat soort van paniek zal het Nederlands*
schaatsen niet gediend zijn. Dan raken wij internationaal alleen maar verder ach
terop”.
7.35.59 3)
7.31.92 2)
7.38.42 4)
7.31.72 1)
7.43.23 (11)
7.40.28 6)
7.40.28 6)
7.44.18 (12)
7.45.57 (13)
7.41.40 7)
7.39.64 5)
7.42.13 8)
7.47.36 (15)
7.43.15 (10)
7.42.55 9)
7.47.64 (16)
7.46.42 (14)
De mensen die zeggen dat ik lui ben
hebben wel gelijk als ze bedoelen dat ik
weinig aan conditie doe. Daar staat tegen
over dat ik bijna dagelijks op de baan
ben te vinden en ik weet niet zeker of
het verstandig is die opbouw, die nu een
maal in mijn aard ligt, te veranderen.”
Delfs belangrijkste tegenstanders vóór
de eindstrijd waren Roland Maywald en
2.05.88 5)
2.07.11 (11)
2.05.62 4)
2.07.01 9)
2.05.56 3)
2.05.53 2)
2.05.53 2)
2.05.31 1)
2.06.25 7)
2.08.03 (13)
2.06.79 8)
2.07.24 (12)
2.07.05 (10)
2.08.03 (13)
2.08.07 (15)
2.09.32 (19)
2.10.32 (20)
15.49.85 6)
15.24.96 1)
15.51.33 7)
15.40.05 2)
15.42.42 4)
16.06.25 (10)
16.06.25 (10)
15.56.99 9)
16.13.47 (16)
15.41.90 3)
15.52.39 8)
16.12.24 (14)
16.09.92 (13)
15.47.08 5)
16.08.47 (12)
16.13.41 (15)
16.06.80 (11)
BEVERWIJK. Flemming Delfs heette
hij, de man die bij afwezigheid van
vedette Svend Pri de Deense eer hoog
moest houden op de Internationale Bad
mintonkampioenschappen van Neder
land. Een taak waarvan de lange Delfs
zich tot aan de eindstrijd prima had
gekweten. Daarmee was het afgelopen,
zo luidde over het algemeen toch wel de
mening der „deskundigen” in Beverwijk-
se sporthal. Immers, was Sture Johnson
niet de tegenstander? De Zweed die ver
leden jaar voor de derde keer Europees
kampioen werd en die al twee maal de
Internationale op zijn naam schreef? In
1974 had Svend Pri hem op formidabele
wijze van die titel afgehouden en revan
che lag voor de hand. De zeer getalen
teerde Delfs, tevens toegerust met een
hekei aan conditietraining, zou het tegen
de Zweedse kracht nooit redden.
„Zaterdagavond kon ik niet slapen.
Om tien uur heb ik een slaaptablet
gepakt, maar toen lukte het nog niet.
Om half twaalf heb ik daarom nog
maar een half tabletje genomen, maar
die hielp ook al niet. Toen ben ik maar
uit bed gestapt, stilletjes de kamer uit
geslopen en naar dokter Lap gegaan. We
vonden dat ik maar het oude middel
moest gebruiken: heldere jenever. Ik
geloof dat ik een stuk of vier glaasjes
heb gedronken en begon me al aardig
zweverig te voelen. Als een blok beton
ben ik ingeslapen, maar ik was om zes
uur alweer wakker met een enorme
dorst. Ik heb veel water gedronken en
ben me lekker gaan inlopen".
Bovendien werd Viktor Varlamov, di*
zijn stunt van het Europees kampioen
schap in Heerenveen - waar hij met een
sensationele tijd van 15.15.09 de 10 km
won - niet kon herhalen, maar wel
aanzienlijk sterker op de korte afstan
den reed, negende, en legde Alexander
Vladimirov beslag op de tiende plaats.
Ook de Noren zullen het Russisch*
geweld niet kunnen afstoppen. De te
leurstelling over het falen van favoriet
Sten Stensen, waardoor bij de slotcere
monie geen Noor op het erepodium
stond, zal de discussies over de trai-
ningsopzet ongetwijfeld weer hoog doen
oplaaien.
Voor de Noorse schaatsliefhebbers is
Amund Sjöbrend, die constant rijdend
zevende werd, de grote belofte. Zijn
naam zal in de Noorse pers met vette
letters worden afgedrukt. „Want”, zegt
Leen Pfrommer, „daar plegen de journa
listen de positieve punten op te zoeken.
Bij ons in Nederland is dat helaas wel
iets anders. Er wordt bijvoorbeeld voort
durend kritisch over Piet Kleine en Jan
Derksen geschreven en dan ook nog
vaak volkomen ten onrechte. Dat zit dl*
jongens geweldig dwars”.
iizbI ii
Flemming Delfs: eerste internationale enkelspel-titel
Deze kleurentelevisie kunt U winnen voor ƒ1,-, wanneer U deelneemt
aan de Nationale Puzzelaktie t.b.v. Koningin Wilhelmina Fonds.
(Van onze sportredactie)
BEVERWIJK. Waren Flemming
Delfs en Sture Johnson in de heren
single in staat de Engelse overmacht
te weerstaan, in de vier andere on
derdelen van de Internationale greep
dé Europese badmintonnatie bij uit
stek de eerste prijs. In het damesdub-
bel leverden Joke van Beusekom en
Marjan Luesken hun beste prestatie
van dit weekend door, in de halve
finale, net als donderdag in Enschede
te winnen van de wereldkampioenen
Margaret Beck en Gillian Gilks. Dit
keer waren er drie games voor nodig
(15-12, 14-17 en 15-17) maar het En
gelse duo bleek ook aanmerkelijk
beter op dreef dan in het Uber Cup
duel van drie dagen ervoor. De Ne
derlandse meisjes deden wat dat be
treft niet voor Gilks en Beek onder.
In de finale beleefden de 1300 toe
schouwers én het Nederlandse koppel
een anti-climax. Sue Whetnall, sinds
kort niet met Margaret Boxall spe
lend maar met Nora Gardner (die op
haar beurt is verstoten als enkelspel-
speelsiter), veroverde haar eerste ti
tel. LueskenVan Beusekom maak
ten zoveel fouten dat Gardner mak
kelijk een aantal missers kon slaan.
Whetnall bleek goed en constant ge
noeg om haar partner mee te slepen
naar een 15-3 en 15-5 zege op de
Nederlandse combinatie. Voor de
laatste beslist geen schande maar in
dividueel stelde Marjan Luesken wel
teleur. Al in de tweede ronde boog
zij voor de Engelse Webster, normaal
gesproken duidelijk haar mindere.
Met 1 en 2 liet Joke van Beusekom
Webster in de kwartfinale volstrekt
kansloos.
De in Kopenhagen wonende Neder
landse. ogenschijnlijk niet geremd
door haar verstuikte enkel, vloog er
in de halve finale uit tegen Margaret
Beck. De voormalige wereldkampioe
ne was in december uitgeschakeld
door een voetblessure en leek te
kloppen. De vaderlandse titelhoudster
had aan 6-3 in de eerste game niet
voldoende en verloor met 8-11. De
tweede game miste zij aan het slot
duidelijk precisie: Beck won simpel
met 8-11.
In de eindstrijd bleek Gillian Gilks,
die in september en oktober gebles
seerd was geweest, een klase te
sterk voor Beek. Haar dubbelspel-
partner scoorde niet meer dan zeven
respectievelijk drie punten.
Ook de mixed kreeg zijn geplande
finale: Dave Eddy met Sue Whet
nall tegen Wolfgang Bochow en Ma
rie Louise Zizman. Reeds eerder was
het Duitse koppel verliezer. Het
Engelse duo maakte zijn titel van All
England ’74 waar met 15-8 en 15-3.
Bochow en Zizman hadden in de
halve finale een zware klus gehad
aan het ver doorgedrongen duo Mar ja
en Rob Ridder dat verrassend had
gezegevierd over Paul Whetnall en
Barbara Giles. Broer en zus Ridder
gingen in de derde game met 15-11
tenonder.
De herendubbel ging naar wereld
kampioenen Ray Stevens en Mike
Tredgett die Dave Eddy en Eddy
Sutton in twee games versloegen.
Die wisselvallige prestaties van d*
kernploegleden, waarbij een uitzondering
moet worden gepiaakt voor Klaas
Vriend die in zijn eerste international*
seizoen niet onverdienstelijk heeft gere
den, zorgen er echter voor dat de feest
roes in een kater kan eindigen. Geluk
kig zijn er echter ook nog lichtpunten
aan de schaatshorizon. Jan de Vries uit
IJhoorst is een aanstormend talent die
het straks kan gaan maken. En dan is er
ook nog altijd een man als Hans van
Helden, van wie Jeen van den Berg zegt
dat niemand hem in Innsbruck van d*
gouden plak op de 1500 meter zal kun
nen afhouden.
Pfrommer plaatst bij de naam Van
Helden nog een vraagteken. „De kans is
groot dat ik de technische commissie
weer zal voordragen om Hans in d*
kernploeg op te nemen maar ik zal er
wel medische consequenties aan verbin
den. Ik moet de zekerheid hebben dat
hij zich aan een zwaar trainingspro
gramma kan onderwerpen”.
bestemming voor zijn energie. De
schuingeslagen backhand smashes en
drop shots volgden elkaar in hoog tempo
op. Johnson probeerde van alles maar
werd op onthutsende manier met 15-0
aan de kant gezet. Zijn af keer van
conditiewerk leek Delfs op te breken
want hij probeerde bij de arbiter een
pauze los te krijgen. Dat mislukte maar
Johnson kon niet van Delfs vermoeienis
profiteren.
De Deen, kortgeleden bij de nationale
titelstrijd in de finale geklopt door
Svend Pri, peurde in de beslissende ga
me aanvankelijk vooral punten uit het
netspel. Via 1-4 stoomde hij door naar
3-8. Johnsons onzekerheid bleek uit het
feit dat hij drie maal kort achter elkaar
de shuttle liet vallen in de stille hoop
dat hij „uit” zou zijn. Evenzovele keren
viel dat tegen. Delfs rook zijn eerste
internationale enkelspelzege bij 7-13 en
8-14. Ook hij zag nog een „in” voor „uit”
aan maar met 11-15 dolf Johnson (29
nu) toch het onderspit.
Wellicht dat voor de 29-jarige Zweed
het tij toch aan het keren is. Op All
England ’74 bleef hij de jongere Delfs
nog de baas maar sindsdien waren de
rollen al een paar keer omgekeerd.
Delfs: „Nu liggen de kansen ongeveer
gelijk. We hebben elkaar vier keer be
streden en we wonnen elk twee maal.
Vladimir Ivanov tijdens zijn opmerkelijke race op de tien kilo meter, die Harm Kuipers bijna alsnog van de hoogste trede van
het ereplatform afhield-
1. Kuipers (Ned.)
2. Ivanov (Rusl.)
3. Kondakov (Rusl.)
4. Stensen (Noorw.)
5. Kawahara (Jap.)
6. Carroll (VS)
6. Carroll (VS)
7. Sjöbrend (Noorw.) 41.55 (12)
8. Storholt (Noorw.)
9. Varlamov (Rusl.)
10. Vladimirov (Rusl.) 42.33 (23)
11. Claeson (Zwe.)
12. Anderson (Noorw.) 41.38 9)
13. Kleine (Ned.)
14. Vriend (Ned.)
15. Coates (Austr.)
16. Derksen (Ned.)
De manier waarop met name Piet
Kleine en Jan Derksen hun debuut in
het walhalla van de schaatssport, het
Bislet-stadion van Oslo, hebben gemaakt,
moet voor de Nederlandse coach een
grote teleurstelling hebben betekend.
Toch probeerde Pfrommer achteraf zo
veel mogelijk de positieve punten op te
zoeken, zoals de 500 en 1500 meter van
Kleine en diens vijfde plaats op de tien
kilometer, waarbij de Drent overigens
door de volslagen onbekende 19-jarige
Japanner Massayoki Kawahara opval
lend duidelijk werd geklopt, maar toch
moest ook hij bekennen dat er van de
echte kernploeg jongens aanzienlijk meer
mocht worden verwacht. Kleine en Derk
sen, die in dit toernooi tweemaal tegen
elkaar moesten uitkomen - op de 500 en
1500 meter - wisten er geen verklaring
voor te geven, of het moesten dan excu
ses zijn die zijzelf als nauwelijks ter
zake doend aan de kant schoven.
Piet Kleine sprak zijn ongenoegen uit
over de kwaliteit van het Bislet-ijs dat
te „geribbeld” zou zijn geweest. „Ik rijd
liever op kunstijs. Dat is net een glas
plaat, daar kun je goed op glijden”. En
Derksen wees op zijn rechterbeen. „Ik
heb erg veel hinder van een ontsteking
in mijn dijbeen. Tijdens het rijden had
ik er geen last van maar instinctief ga
je er toch anders door schaatsen".
Een belangrijke oorzaak voor het re
gelmatige falen van de Drent en de
Amsterdammer is echter het gemis aan
persoonlijkheid waaraan beiden mank
gaan. Dat uit zich bijvoorbeeld in de
training waarbij de nuchter en weten
schappelijk analyserende Harm Kuipers
heeft geconstateerd dat zij elkaar te
weinig rustpauzes gunnen. Zij weten
niet waar zij op moeten houden. Rust is
een belangrijk onderdeel van de trai
ning. Maar Piet en Jan moeten zelf
constateren wanneer het moment van
rust is aangebroken. Dat kan Pfrommer
niet voelen. Het is een vorm van onzelf
standigheid dat zij daartoe niet in staat
zijn. Alleen Klaas Vriend is een jongen
die het echt gaat leren”.
Oud-wereldkampioen Kees Verkerk, in
Oslo een belangstellend maar vooral kri
tisch toeschouwer, zoekt het ook in die
richting. „Kleine en Derksen gingen als
stijve planken over het ijs. Ik vraag mij
af of er te hard getraind wordt. Die
jongens hebben helemaal geen fut om te
demarreren. Je moet op het ijs kunnen
vlammen en je moet risico’s durven
nemen en daarbij zie je dat ze ook nog
te weinig ervaring hebben. Oude man
nen als Ard Schenk en ik zouden nog
heel wat voor de Nederlandse schaats
sport kunnen doen”.
De 23-jarige, laconiek ogende Delfs
had daar zijn eigen ideeën over. John
son’s reputatie deerde hem in het geheel
niet en dat illustreerde de Deen, vorig
jaar afwezig, met een bliksemstart. In
de eerste game bouwde hij resoluut een
8-0 voorsprong op voordat zijn tegen
stander aan weerwoord van betekenis
toekwam. Op 2-9 showde Johnson voor
de eerste keer zijn gevreesde sprong-
smash in het achterveld. Tergend lang
zaam kwam de Europese kampioen te
rug en bij 10-10 lag het duel weer open.
Delfs miste de kans om op 14-12 de
game te veroveren en middels veer
tien gelijk mocht Johnson zich met 15-
14 de gelukkige prijzen. De Deen rea
geerde de woede om zijn nalatigheid af
op het net en zijn rackets.
De programmeur uit Kopenhagen
vond in de volgende game een betere
- ||B O-
3
i -
E - d.
