Feyenoorders
legden Ajax
hun wil op
r
Kraay: „Inzet
voor rust
Energiek Haarlem maakte PSV-frustraties (nog) groter
Fransz:
9
Revanche AZ
„Zwartste
moment...”
9
onvoldoende”
f Vfc
sa
j
pi
iüfc
SEIS
MARTINI
■H
MAANDAG
10
MAART
1975
SPORT
13
12
5
-O
Aanwinst
w
F
Pechduivel
k
1
iWWEjt,,.;- -
-- '-dfc- wwi
C.-1
AJAX MIST EEN WILLEM VAN HANEGEM
(Van onze sportredactie)
1
I'
SPORT
i**i
twaalf
THEO KLEIN
(Van onze sportredactie)
BERT BREVOORD
OPSTELLINGEN:
è.-
Hadden de Feyenoorders inderdaad al
le wedstrijden met de zondag getoonde
niet aan hun opdrachten voldeden. Zo
iets kan er bij mij niet in. Die jongens
weten toch ook dat ze waarschijnlijk
aan het beslissende duel van de compe
titie bezig zijn en dan zetten ze zich
toch nog onvoldoende in”.
Het viertal dat Ajax-manager voor
ogen had bestond waarschijnlijk uit Rep,
Brokamp, Suurbier en Haan. Rep kon
niet op tegen de voor Ramljak ingeval
len Jan Everse (die op lings stond,
Rijsbergen en Van Daele vormden het
centrale duo en Schneider was rechts
back), Suurbier verloor het duel met
Kristensen, Brokamp viel op links niet
op en Arie Haan kreeg op het midden
veld geen schijn van kans tegen Willem
van Hanegem, zondag ongetwijfeld weer
de grote uitblinker bij de Feyenoorders.
Kt::
AMSTERDAM Sinds gisteren
mag Feyenoord zich weer de be
langrijkste kandidaat voor de natio
nale voetbaltitel noemen. Met de
10 overwinning op Ajax nestel
den de Rotterdammers zich name
lijk niet alleen aan kop van de ere
divisie, maar sloten zij tevens het
kwartet topwedstrijden tegen Ajax
en PSV af, terwijl deze concurren
ten elkaar nog eenmaal op 27 april
in Amsterdam moeten bevechten.
Wellicht zal op die datum de voor
sprong van de Feyenoorders op de
achtervolgers groot genoeg zijn om
in de Kuip het glas op de titelpro-
longatie te heffen.
OPSTELLINGEN:
Ajax: Schrijvers; Suurbier, Dusbaba, Blan
kenburg en Krol; Haan (Mühren), Notten en
SteffenhagenRep, Geels en Brokamp (Mul
der).
Feyenoord: Treytel; Schneider, Van Daele,
Rijsbergen en Everse; Jansen, De Jong en
Van Hanegem; Ressel, Kreuz en Kristensen.
Scheidsrechter: Van der Kroft, 62.000 toe
schouwers.
nuut) het dichtst bij een Ajax-doelpunt
toen hij oog in oog met keeper Treytel
kwam te staan. Hij schrok kennelijk zo
van die uitgelezen kans, dat hij miste.
Aanvoerder Ruud Krol, na een afwezig
heid van twaalf weken terug in Ajax-
één: „Wat wij in de voorhoede nodig
hebben is een echte Amsterdamse jon
gen. Iemand die durft te bluffen.
De aanvallers die er nu in staan komen
allemaal van buiten, die hebben dat niet
zo”.
Krol bleek eens te meer in organisato
risch opzicht een aanwinst. Hij spen
deerde veel aandacht aan het dirigeren
van zijn team. Bovendien gaf hij zijn
directe tegenstander, Peter Ressel (een
dissonant in het Rotterdamse team) wei
nig kans. Daartegenover stond dat zijn
passes nog niet allemaal even zuiver
waren. Krol: „Ja, ik ben nog niet in
mijn ritme. Maar wat kan je anders
..3>-iilililllwH i
André Wetzel duelleert met Pleun Strik, terwijl Harry Lubse op de achtergrond als
toeschouwer fungeert. De Haarlem-aanvaller onderscheidde zich met name in de
eerste helft door een paar opmerkelijke acties.
In de rust moesten Brokamp en Haan
(die na afloop verklaarde niet meer
onder Hans Kraay te willen spelen) hun
teleurstellend optreden bekopen met
vervangingen door respectievelijk Jan
Mulder en Gerrie Mühren. Beide spelers
voelden zich niet helemaal fit en hadden
vrijwillig voor de reservebank gekozen.
Zij hielden zich niettemin beschikbaar
voor noodgevallen. En daar was zeker
sprake van. Hoewel Feyenoord naar ver
houding weinig kansen creëerde, had het
de Ajacieden, zeker in het eerste half
uur, volledig in de hand. Met de uiterst
betrouwbare Van Daele, Rijsbergen en
Everse in de laatste linie, een superieur
middenveld, waarin Van Hanegem diri
geerde en Jansen en De Jong als paar
den werkten, hield Feyenoord Ajax in
een ijzeren greep.
In ieder geval betekende de onmacht
van PSV voor Haarlem de impuls om te
proberen de in Zeist eendrachtig gesme
de winstplannen tot uitvoer te brengen.
In de 52ste minuut weerstond Van Be-
veren nog een kogel van de slim pene
trerende Marijt, maar zes minuten later
moest Nederlands beste doelman ont
daan constateren dat hjj een alleszins
houdbare afstandsschuiver van Huyg on
der zijn lichaam door in het doel had
laten verdwijnen.
Dergelijke prognoses blijven in deze
onberekenbare competitie ook nu ech
ter nog gevaarlijk. Want welgeteld zeven
dagen voor Feyenoord op bijzonder vak
bekwame wijze met Ajax afrekende,
bevocht het in eigen huis slechts moei
zaam een 2-0-overwinning op De Graaf
schap. Een vertoning, die het legioen
weinig hoop gaf op een aannemelijk
resultaat in de topper tegen Ajax. Maar
zie, precies op het juiste moment kregen
de mannen van Wiel Coerver de geest
Plotseling was er wél voldoende concen-
instelling afgewerkt, dan was het van
daag al zeker dat het kampioenschap in
Rotterdam terecht zou komen. De titel
verdedigers kenden echter langdurige
crises en het was slechts aan soortgelij
ke downperioden bij PSV en Ajax te
danken dat de feitelijke schade beperkt
bleef. Op het ogenblik heeft het er
echter alle schijn van dat de Rotterdam
mers de opgaande lijn te pakken heb
ben, terwijl zowel Ajax als PSV nog
steeds op drijfzand lopen.
verwachten na
voetbal”.
De wissels die Kraay in de rust had
aangebracht bleken een verbetering.
Door de komst van Mulder verhuisde
Geels naar rechts (hij wisselde nadien
nog vaak van plaats met Mulder) en
vatte Rep post op de linksbuitenplaats,
waardoor hij tegenover de in de man
dekking minder bekwame Schneider
kwam te staan. Hoewel de beste kans
opnieuw van Rotterdamse zijde kwam
(Van Hanegem ioeierde in de tweede
minuut na rust tegen de paal), nam de
kracht van de Amsterdammers toe. Met
hoge ballen voor de „pot” probeerden zij
langs Treytel te komen, maar verder
dan gestopte of gemiste schoten van
Geels, Notten en Rep kwamen ze niet.
In de 39e minuut kreeg Ruud Geels
opnieuw een droomkans, maar weer zag
hij kans om alleen voor Treytel ver
over te schieten. Het bleek later de
laatste kans van Ajax te zijn om langs
zij te komen.
„Vooral het peil waarop deze wed
strijd gespeeld is, viel me erg tegen”,
concludeerde een teleurgestelde Ruud
Krol na afloop mistroostig, „ik had van
deze topper veel meer verwacht, zowel
van Ajax als van Feyenoord”.
tl
Manager Hans Kraay na afloop: „Bij
na niemand durfde bij ons de verant
woording voor het eindschot te nemen.
Vier, vijf keer werd de bal aan een
ander doorgespeeld voor iemand een
kans durfde gebruiken. Zulke situaties
zijn voor mij onbegrijpelijk.” De leider
van de Ajacieden was bijzonder verbol
gen over de gebrekkige inzet van enkele
spelers. Kraay: „Ik had er in de rust wel
vier of vijf uit kunnen gooien omdat ze
HAARLEM. Jan Fransz vocht
moeizaam tegen zijn tranen en dat was
te begrijpen. Eigenlijk was het ontzet
tend onrechtvaardig dat uitgerekend hij,
de man die als organisator van Haar
lem’s defensie tegen PSV op een hoog
niveau had geacteerd, in de laatste mi
nuut met een kopbal in eigen doel direct
verantwoordelijk was voor de Eindho-
vense gelijkmaker. „Ik was er kapot
van”, verklaarde de onfortuinlijke libero
ten overvloede. „Het was het zwartste
moment in mjjn hele voetbalcarrière, ik
zweer het je. En dan nog wel op het
laatste nippertje, hoe is het mogelijk.
Het zou toch schitterend zijn geweest als
we vanmiddag PSV hadden ingepakt, of
niet soms!”
In de laatste minuut, kort nadat bij
Haarlem Wentink met kramp was uitge
vallen en Piet van den Berg zijn op
wachting had gemaakt, koos de pechdui
vel even Jan Franz uit als slachtoffer.
Een ongevaarlijke doorkopbal leek een
gemakkelijke prooi te worden voor
Fransz, die evenwel uit zijn balans werd
gebracht door de meespringende Hoeben.
Een manoeuvre met voor het moege
streden Haarlem desastreuze gevolgen.
J
Kees Rijvers kon voor het geschenkje
nauwelijks een glimlach opbrengen.
„Wat een voetbal” mompelde hij, „ik
Wim van Hanegem passeert doelman Piet Schrijvers, nadat hij de bal van Jürgen Kristensen heeft teruggekregen.
Met de afwerking daarvan faalde PSV
evenwel op de manier zoals het al
weken pleegt te doen en die de leidende
positie van de zo ambitieus aan het sei
zoen begonnen club ernstig ondergraaft.
Met name René van de Kerkhof, Harry
Lubse en Willy van der Kuylen ver
schenen in de openingsfase een paar
keer angstig dicht in de buurt van de
opnieuw voortreffelijke doelman Boers-
ma.
Diens trefzekere optreden èn de voor
een aanvalslinie met zoveel kwaliteit
toch wel onthutsende improduktiviteit
hielden het ondanks alle goede voorne-
Het verschil tussen Feyenoord en
Ajax werd gistermiddag in het Olym
pisch Stadion glashelder gedemonstreerd.
De Amsterdammers beschikken momen
teel over een elftal waarin ten eerste de
bereidheid van sommige spelers om tot
het uiterste te gaan ontbreekt, waarin
raffinement ver te zoeken is en waarin
de onderlinge samenwerking vaak te
wensen overlaat. Dat alles werkt de
onzekerheid van de Ajacieden sterk in
de hand.
mens wat timide startende Haarlem
overeind. Toen Huyg, die van alle verde
digers het minst overtuigend startte, wat
meer vat had gekeregen op René van de
Kerkhof en Haarlem vooral door toe
doen van de sterk spelende rechterspits
Wetzel (Sadek had een meer verdedigen
de taak ten opzichte van Pleun Strik)
een paar keer voor gevaarlijke tegensto
ten had gezorgd, glipte het initiatief de
PSV-ers uit de vingers. Het tegengestel
de wedstrijdbeeld ontstond zelfs in de
openingsfase van de tweede helft. Haar
lem startte toen duidelijk aanvallend,
moreel gesterkt als het was door het feit
dat PSV voor rust steeds meer terrein
moest prijsgeven.
Kees Rijvers later: „Als je de kansen
zoals wij die in de eerste helft kregen
niet kunt benutten, dan moet je niks
meer vragen. Ik heb zeker zes goede
mogelijkheden geteld. Met de opbouw
loopt he. allemaal nog wel, maar qua
afwerking ontbreekt alle overtuiging.
Zoals er in de tweede helft voorin werd
gevoetbald.praat me er niet van. En
wist ik de oorzak van die aanvallende
misère nou maar”.
heb met de gedachte gespeeld om
Quaars in de slotfase nog ir te zetten,
maar ik wist op een gegeven moment
niet meer wie ik er dan uit had moeten
halen. Er kwamen wel zes spelers voor
in aanmerking”. En Jan Fransz, bij wie
de domper van zijn eigen doelpunt niet
al te lang bleef hangen („nog nooit is
me zoiets overkomen”): „Zeg nou zelf,
als je dit Haarlem ziet spelen, dan is dat
toch geen ploeg die naar de eerste
divisie moet
Haarlem: Boersma; Huyg, Fransz, Marijt,
Derksen; Sadek, Wentink (85. Van den Berg),
Hoeben, Wetzel, Pot, Boszhard.
PSV: Van Beveren; Krljgh, Van Kraay.
Nordqvist, Deijkers; Edström, Van der Kuy
len, Strik; Willy van de Kerkhof, Lubse. René
van de Kerkhof
Scheidsrechter: Corver, 6000 toeschouwers.
Utrecht was toen niet meer bestand
tegen het fantasierijke en op het gladde
VA& 4081 v.c^e aanvalsggel van
AZ’67 Utrecht kon het vonnis 'al nibF
meer ontlopen toen in twee minuten tijd
De Vries en Vosmaer hadden gedoel
punt: 2-0. Utrecht bleek niet in staat
enig initiatief te ontwikkelen en ver
speelde meestal al in een vroeg stadium
de bal aan het fel jagende AZ. De
Alkmaarders konden het zich zelfs per
mitteren een strafschop te missen (Nyg
aard). Wildschut kreeg een gele kaart
toen hij de vrij gekomen Vosmaer
vloerde. Kronshorst en Van Veen wer
den door arbiter Vervoort genoteerd.
ALKMAAR (ANP). AZ’67 heeft
zich overduidelijk gerevancheerd voor
de nederlaag van vorige week bij Go
Ahead Eagles. FC Utrecht werd het
slachtoffer van de herleving in de Alk-
maarse ploeg, waarin vooral de rechter
vleugel Vostnaer-Van Rjjnsoever schrik
beelden opriep voor het chaotisch ver
dedigende Utrecht. Een chaos, die vooral
ontstand toen na een kwartier vrije
verdediger Van Maurik door een blessu
re uitviel.
traite, waren de spelers wel bereid tot
een maximale inzet.
Niet dat zij daarmee nu een hoog
staande partij creëerden, dat zeker niet,
maar het was ruim voldoende om het
teleurstellende Ajax voor 62.000 toe
schouwers in het Olympisch Stadion
klein te krijgen. De kostbare overwin
ning had Wiel Goerver uiterlijk nauwe
lijks vreugde gebracht. „Waarom kan dit
nu niet tegen ploegen als De Graaf
schap”, vroeg hij zich hoofdschuddend
af, „waarom moeten we op wedstrijden
tegen Ajax wachten vóór onze spelers
zich maximaal willen concentreren? Die
jongens verdienen allemaal ministerssa
larissen. Ze zijn full-prof. Ze worden
betaald om dit wekelijks op te brengen”
in ieder geval ongelooflijk hard gewerkt.
Door iedereen”.
Inderdaad was Haarlem tegen PSV
een elftal, dat bol stond van de ambities.
Met een voor de vaste supporters wat
merkwaardig aandoende opstelling (jubi
laris Wentink was op het middenveld
waakhond van Van der Kuylen, Hoeben
bleef consequent in de buurt van de wat
teruggetrokken spelende Edström en
Piet Huyg vond als rechtervleugelver-
dediger René van de Kerkhof tegenover
zich) gingen de gastheren PSV agressief
te Ijjf. Wat overigens niet kon verhinde
ren, dat de Eindhovenaren juist in de
eerste twintig minuten de meeste gele
genheid kregen om doelrjjpe kansen te
creëren.
Wanneer ook de aanval dezelfde klas
se had getoond, dan zou het ongetwijfeld
niet bij de enige treffer van Willem van.
Hanegem gebleven zijn. Die ontstond in
de zeventiende minuut uit een briljante
een-twee-combinatie met Kristensen, de
aanvaller waar Van Hanegem het best
mee overweg kan (een appèl van de
grensrechter voor buitenspel werd snel
geannuleerd). De Kromme zorgde bij
Feyenoord voor het subtiele spel, voor
de fantasierijke wendingen in het voet
bal, waardoor de Rotterdamse formatie
haar tegenstander kon overklassen.
Van Hanegem: „Vroeger was die fan
tasie in het spel juist de kracht van
Ajax, maar dat is er nu helemaal uit.
Het is allemaal erg voörspelbaar, erg
doorzichtig geworden. Je weet van tevo
ren dat Geels de lucht in zal gaan, je
weet welke bewegingen Rep zal maken.
En ga zo maar door. Dat is weleens
anders geweest”.
De enige Amsterdamse speler die
zich voor rust boven de grauwe middel
maat uitwerkte, was Arno Steffenhagen.
Zijn acties waren echter te solistisch,
waardoor ze misschien niet op de twee
de, maar dan toch op de derde Feyen-
oorder op zijn weg doodliepen. Ruud
Geels kwam voor rust (in de 44e mi-
hi
l
nkf -
Toch was ook voor Jan Fransz de
troost allerminst schraal. Uiteindelijk had
Haarlem kans gezien PSV, tot gisteren
alleen lijstaanvoerder in de eredivisie,
een 1-1 gelijkspel af te dwingen. En
wat voor Haarlem een inspirerende we
tenschap moet zijn, dat gebeurde in een
u duel waarin de ploeg van Barry Hughes
eindelijk eens duidelijk maakte dat zij
niet voor degradatie in aanmerking
hoeft te komen.
Hughes, na de eerste teleurstelling
over het ontglippen van de volle winst
te hebben weggeslikt: „Het is natuurlijk
erg sneu ails je op zo’n manier een punt
weg moet geven. Het nare is dat juist
zo’n moment het meest bij de spelers
blijft hangen. Ik heb meteen gezegd:
jongens, vergeet de laatste minuut en
denk vooral aan de 89 die daaraan
vooraf gingen. Deze 1-1 moet toch een
mooie opsteker zijn voor de wedstrijd
van zondag tegen AZ’67. Maar eerlijk
is eerlijk, na het effect dal het trai
ningskamp in Zeist op de jongens had,
durfde ik aan twee punten te denken.
Dat heeft niet zo mogen zijn, maar er is
De 1-0 voorsprong maakte Haarlem
nóg strijdvaardiger, maar toch trok PSV
het wedstrijdbeeld gaandeweg naar zich
toe. Op voor Haarlem al te verontrus
tende wijze gebeurde dat overigens niet;
de aanvalsacties van de Rijversequipe
waren van een voor een kampioensgega-
digde verbijsterende eentonigheid. Ook
de vervanging van de passief acterende
Willy van de Kerkhof dooi Dahlquist
(60ste minuut) en de verhuizing van
René van de Kerkhof naar zijn ver
trouwde stek op .-echts (Huyg ging braaf
met hem mee) veranderde daarbitter
weinig aan.
De Haarlem-defensie, met Boersma als
gedegen sluitstuk, stak steeds op tijd een
hoofd of been tussen de sjablone-patro-
nen die het steeds meer gefrustreerd
rakende PSV op de grasmat en door de
lucht breide.
k
HAARLEM Het feit dat Beer Wentink gistermiddag zijn 400ste wedstrijd voor
Haarlem speelde ging niet onopgemerkt voorbij. Al voor de wedstrijd werd de jubi
lerende verdediger (gisteren overigens op het middenveld geposteerd) in de bloe
metjes gezet door voorzitter Hut (zie foto) en werden door de aanvoerders Jan Fransz
en Van Beveren namens de spelers van Haarlem en PSV geschenken overhandigd.
Ook na de wedstrijd stond Wentink geruime tijd in het middelpunt van de belang
stelling. Onder andere werd hem toen namens de supportersvereniging door de heer
Oudendijk een cadeau aangeboden.
«1
