Bill Brookers jugband in Haarlem
Animal Crackers, de
We zijn niet de muzikale omlijsting
van een dolle boel met feestneuzen
RPO wil meer
mogen betalen
Met Zawinul en Shorter in Concertgebouw
aan musici
Herman v. Veen
kreeg viool
hensen
Weather Report: perfecte
rockjazz vol spanning
Beatles in
Upstairs
Soosagenda
Flails in
Arnoldushoeve
KWARTET VAN LIER
IN CAFE DE GEUS
o
DONDERDAG
20
MAART
19 7 5
KUNST
door Kees Tops
TIJDELIJK
HAARLEM
„een oude naam terug
in een nieuwe vorm"
GROTE-
MARKT
vrijetijdskleding
PAARLAARSTEEG 1
023-326750
Inbreng
Iets eigens
AMSTERDAM „Woensdag
avond ligt het centrum van een
hogedrukgebied boven het Concert
gebouw in Amsterdam. Kom je
daar ook?”, vroeg een charmante
platenpromotrice dezer dagen. „Ze
ker om naar het weerbericht te luis
teren”, merk ik snedig op. „Daar
heeft het allemaal mee te maken”,
gnuift ze tevreden. Aldus nieuws
gierig gemaakt zat ik gisteravond
reeds om zeven uur op de fiets na
met ongezonde haast de laatste
aardappels te hebben weggeslikt.
M
-
Openneer).
574,
av:
av.
(ADVERTENTIE)
CEES STRAUS
Joe Zawinul, hier op synthesizer, in het
Concertgebouw gefotografeerd door Ro
nald van Caem.
De leden van de groep hebben bij
Negram een vrij grote inbreng in de
AMSTERDAM (ANP). Woensdaga
vond heeft de Buitenveldertse Monteso-
rischool de cabaretier Herman van Veen
een viool geschonken. Dit als dank voor
zijn belangeloze optreden voor leerlin
gen, oud-leerlingen en hun ouders van
BILL BROOKER’S JUGBAND
haha, daar komt die vent met die kruik weer
Een avond die speciaal bedoeld is
voor de „oude zestigers” die opkomst,
glorie en overlijden van de Beatles
aan den lijve hebben meegemaakt en
in deze dagen van recessie en muzi
kale degeneratie nog eens willen mij
meren over de goeie ouwe tijd. Huis
vrouwen met Beatle-nylons, directeu
ren die erbij waren in Blokker, derti
gers met Beatle-kapsels, iedereen is
welkom.
Nee, helaas is niemand ter wereld
meer in staat de levensechte Beatles
en groupe op het podium te brengen.
Upstairs op de Zomervaart 170 „be
helpt” zich zondagavond dan ook met
informatie, muziek, witte elpees en de
muziekfilm „Let it be”.
brengen de heren een elpee uit die
overigens alleen tijdens optredens
voor een tientje te koop is. Tekenend
voor de a-commerciële aanpak van
deze groep die het beluisteren waard
is als je ook eens wat anders wil.
Voor de komende weken staan in
Donkey Shot optredens op het pro
gramma van de Dizzy Mans Band (4
april), Massada, Bintangs
Raisers.
groep hebben bij
ROTTERDAM Men neme een kruik. Men zette de kruik aan de
mond en. drinke, zal de argeloze lezer zeggen. Mis! De kruik is leeg.
Toch kan men zich ook met een lege kruik een plezierige avond bezorgen,
en wel door te trachten er muziek aan te ontlokken. Sommige mensen
kunnen dat. Het bewijs daarvoor is te vinden op talloze grammofoonplaten
van het einde der jaren twintig, die met authentieke ruis de pres
taties van jugbands weergeven. Grote namen op dat gebied waren in die
tijd de Memphis Jugband en Tampa Red. Die treden uiteraard niet meer
op, maar jugmuziek wordt nog steeds gespeeld. Door Bill Brooker’s Jug
band bijvoorbeeld, een Rotterdamse band die middels een succesvolle plaat
en enig televisiewerk nogal in de belangstelling is komen te staan, en die
wat voor de Haarlemse liefhebbers belangrijker is zaterdagavond
te beluisteren is in bodega De Gravin, Gravinnensteeg, Haarlem. Een be
zoek is warm aanbevolen.
Ter hoogte van Sloterdijk moet ik
voor de eerste keer afstappen. Er
staat een stevige bries en drank
laat haar sporen na. Op het Bos- en
Lommerplein doet een striemende
regen me besluiten de fiets defini
tief aan de kant te zetten en hijgend
arriveer ik tenslotte in de Van
Baerlestraat.
We komen tot de conclusie dat het
deze avond niet anders dan een heel
goed concert moet worden, want Wea
ther Report, de groep waarom het gaat,
bevat als kern twee verschrikkelijk bes
te musici. Dat is de sopraansaxofonist
Wayne Shorter en componist-toetsenbor-
denbespeler Josef (Joe) Zawinul. Deze
ROTTERDAM (ANP). Het Rotter
dams Philharmonisch orkest wil snel
toestemming van minister Boersma van
Sociale Zaken, om de salarissen van zijn
musici te verhogen. Geeft de minister
die toestemming niet, dan loopt de kwa
liteit van het orkest gevaar door gebrek
aan mogelijkheden om goede musici aan
te trekken of te houden. Dit zei de heer
J. Oosterlee, directeur van het RPO,
woensdag op een persbijeenkomst, waar
de plannen voor het komende concert-
seizoen werden bekendgemaakt. Het
geld, benodigd voor een salarisverhoging,
heeft het RPO. De gemeenteraad van
Rotterdam stelde het orkest eind vorig
jaar een half miljoen gulden extra be
schikbaar.
Langzamerhand kregen ze aanbiedin
gen om in sociëteiten te spelen en dat
doen ze nu nog, met dien verstande dat
ze nu genoeg aanbiedingen hebben om te
kunnen selecteren. Henk: „Het aanbod is
nu groter dan we kunnen verwerken”.
Dat is in niet geringe mate te danken
aan de verschillende TV-uitzendingen
Het RPO wil voor zijn musici dezelfde
status als die van de leden van het
Concertgebouworkest in Amsterdam.
Dezen verdienen, omdat zij deel uitma
ken van het volgens de Rijksoverheid
nationale orkest, twintig percent
meer. Het gevolg hiervan is, aldus de
heer Oosterlee, dat het Rotterdamse or
kest voor vele Nederlandse musici niet
zo aantrekkelijk is. Zij zouden geneigd
zijn om naar Amsterdam te trekken.
De moeilijkheden die men ondervindt
bij het aantrekken of houden van goede
Nederlandse musici dwingen het RPO er
nu al jarenlang toe om in het buitenland
te gaan zoeken. Momenteel bestaat het
RPO voor meer dan 30 percent uit
buitenlanders, veelal afkomstig uit Ja
pan en Oost-Europa. Maar daarmee is
volgens Oosterlee het probleem niet op
gelost. „Deze vaak jonge buitenlanders
blijven meestal niet lang.”
Of het RPO zijn zin krijgt van minis
ter Boersma is afhankelijk van het ad
vies van minister Van Doorn van CRM.
Het gaat erom of Van Doorn vindt, dat
er in Nederland plaats is voor een
toporkest naast het Concertgebouwor
kest. Voor directeur Oosterlee is dat
geen probleem. Hij meent dat het RPO
inmiddels bewezen heeft toporkest te
zijn.
HAARLEM. Vanavond m 22 uur
begint in politiek De Geus, Kleine Hout
straat 40, een optreden van het kwartet
van Kees van Lier.
Het concert staat onder auspiciën van
de The Global Village en is gratis te
bezoeken.
Het kwartet bestaat uit Kees van Lier,
saxofoon; Peter ten Have op piano,
Henk Bephe, bas en Guus Lick, slag
werk.
Zaterdagavond in de Hoofddorpse
Arnoldushoeve de Rotterdamse for
matie Flails. Een jonge groep die rond
de Waterweg snel bekend is gewor
den met hun stevige rockmuziek, op
gebouwd met bas, gitaar, drums, or
gel, piano, elektrisch mellotron en
sax. Begin dit jaar boekte de groep
veel succes met een promotie-avond
in Rotterdam die de basis was voor
optredens overal in het land en di
verse contacten met platenmaat
schappijen.
Aan vang: 20 uur. Entree: vier gul
den.
rietblazer
banjo (Dick
Daar staat voor de loketten al een
lange rij wachtenden in wie ik tal van
jazzcoryfeeën meen te herkennen. Zo zie
ik de talentvolle pianist Martin H. in
gezelschap van zijn lieftallige vrouw
wier hand ik voor een moment mag
vasthouden. Martin vertelt me in be-
hoeftevclle omstandigheden te verkeren;
hij maakt nu overuren bij de Hoogovens
om vrovw en koters een dak boven het
hoofd te kunnen bieden. Zo ziet men
waartoe het jazzmusiceren kan leiden.
Om van de overige musici aan wie ik
hautain voorbij ga, maar te zwijgen.
waaraan ze hebben meegewerkt. Stef:
„We hebben bijvoorbeeld meegedaan
met „Muziek in uw straatje”. Dat is leuk
werk. Je bent lekker buiten om te
filmen en je kunt er iets eigens van
maken. Verder hebben we een paar
kinderprogramma’s gedaan en „Toi toi
toi met Ted”. Het is wel een goede
ervaring om het te doen”.
Dat Bill Brooker’s Jugband aanbiedin-
van origine Oostenrijker heeft de jazz in
de jaren ’60 enige onsterfelijke melodie
ën geschonken, zoals het honderden ke
ren misschien wel meer uitgevoerde
nummer Mercy, mercy, mercy en Oh’-
Babe.
Weather Report werd aan het einde
van de jaren ’60 door deze twee musici
geformeerd, nadat Zawinul bij Cannon
ball Adderley had gespeeld en Shorter
bij Art Blakey voordat ze elkaar in de
studio troffen bij plaatopnamen met
trompettist Miles Davis. De groep die
gisteravond in het volle, maar niet uit
verkochte Concertgebouw speelde, be
stond voorts uit Alphonso Johnson op
basgitaar de Braziliaan, Alyrio Lima
Cóva, percussie en Chester Thompson
slagwerk.
Het werd inderdaad een heel goed
optreden, vol met interessante muzikale
vondsten en een hoop spanning in per
fect gespeelde rockjazz.
De muziek van Zawinul c.s. heeft
zoveel facetten dat het etiketje rockjazz
maar nauwelijks kan weergeven wat dit
soort muziek werkelijk inhoudt. Er
wordt tamelijk vrij gespeeld, de ruimte
voor invallen en half-improvisaties lijkt
tamelijk groot. Toch weet Zawinul on
dertussen een bijzondere communicatie
op te bouwen, die leidt tot een hoogop-
gezweepte spanning. Het zijn bijna
steeds up-tempo stukken, maar dan wel
een tempo dat razend snel wordt opge
voerd. Chester Thompson moet de snel
ste slagwerker zijn die er op het mo
ment op het continent rondloopt. Wat
hij vaak deed, grensde bijna aan het
onmogelijke. Lima Cóva ging daarbij in
zijn peicussiekraampje als een wilde
tekeer, gebruikmakend van een dikke
dertig slag-, blaas-, roffel- en wapperin-
strumentjes.
Om het geheel te relativeren krijgen
sommige nummers een van de rest van
de inhoud afwijkende intro mee. De ene
keer kruipt Joe Zawinul achter zijn
vleugel voor een romantisch en klassiek
stukje, de andere keer mag Lima Cóva
naar voren komen voor een solootje op
een eensnarig harpje. Shorter levert bij
dit alles op zijn sopraansax de verbin
dende teksten, met een funky soul in
slag.
Weather Report is een groep die ken
nelijk nergens concessies aan wil doen.
Want al hoor je af en toe wel eens een
bekend thema, je merkt toch duidelijk
dat steeds naar een eigen weg, een eigen
oplossing wordt gezocht. Behalve in
nummers van de twee laatste platen,
Sweetnighter en Mysterious Traveller,
werd dat nog het meest duidelijk tijdens
enkele voorbeelden die werden gegeven
van de nieuwste elpee. (Tale pinnin’, die
binnen enkele weken moet uitkomen) en
die vooral door de sterke ritmische in
breng, ook van de bassist, opvallen.
Nu de PEN in IJmuiden voorlopig
met optredens van groepen is gestopt,
houdt sociëteit Donkey Shot in het
IJmuidense de popeer hoog. In de
Verherentstraat in Heemskerk ver
schijnen vrijdagavond de Animal
Crackers, bijgenaamd „de band zonder
stekkers”.
De enige plaats in ons tochtige landje
aan de zee, waar de muziek van was
bord, kruik, kazoo en straat floreert, is
Rotterdam. Makker, Rakker en Stakker
(eind vorig jaar in Deining) komen er
vandaan, en jaren geleden zeer popu
lair de Endattemejugband, die overi
gens weer in de oorspronkelijke bezetting
is bijeengekomen. Het huis waar ik op
een zonnige zondagmiddag, nog enigszins
versuft na een zeer lange zaterdagnacht,
met een gezellige fles pils word ontvan
gen staat dus in Rotterdam. Aanwezig
zijn Henk Houtgraaf (piano, kazoo), Stef
Schoonen (jug, lepels) en Dick Tenwolde
(zang, kazoo).
Bill Brooker’s blijkt in 1967 te zijn
opgericht door Dick en Stef. Dick: „Ja,
het bekende verhaal. Een microfoontje
en een oude radio. Voor vijftien gulden
optreden voor de speeltuinvereniging.
Langzamerhand werden we in deze om
geving bekend. We zijn op de Lijnbaan
begonnen, evenals de anderen. Óp ko
ninginnedag heb je geen vergunning no
dig. We speelden ook ’s avonds na de
bioscoopvoorstellingen. Dan vingen we
dertig gulden en dan gingen we naar de
kroeg en maakten het op”.
de school. Het optreden vond plaats in
de aula van de Vrije Universiteit in het
kader van een feestweek die de school
had georganiseerd naar aanleiding van
de opening van het schoolgebouw in
Buitenveldert.
Herman van Veen is zelf oud-leerling
van de heer A. Mok, het huidige hoofd
van de school. Toen Harman van Veen
negen jaar oud was, heeft hij op initia
tief van de heer Mok, die destijds zijn
leraar was op de Montesorischool in
Utrecht een viool gekregen. Door dit
geschenk werd een basis gelegd voor
Hermans huidige carrière.
Het is de bedoeling dat Herman van
Veen de viool weg geeft aan een muzi
kaal getalenteerd kind. Hij mag zelf
kiezen wie.
,Zo van: haha, daar komt die
vent met die kruik weer!”
Het gaat Bill Brooker’s dus in de
eerste plaats om de muziek. Om het
leuk te houden treden ze ook niet meer
dan driemaal in de week op. Zij zijn en
blijven amateurs, het moet plezierig
blijven. Dick: „Van die lachwekkende
act krijg ik zo’n eng gevoel. We kunnen
best gek doen, maar dan moet het wel
spontaan zijn. En dan is het voor ons
ook een feest”.
Ut Cafaatje, Spaarndamseweg
(naast Jachtwerf), zaterdag: muziek
uit de Balkan door ensemble KES.
Tioli, Laan van Angers, wijkcen
trum, zatav.: disco Blow-Up en Eag-
les-special; zondagmi: disco Blow Up
met elpee top-10.
Upstairs, Zomervaart 170, zondag-
av.: Beatles-avond met informatie
muziek waaronder zeldzame witte el
pees en de muziekfilm „Let it be”.
Arnoldushoeve, Hoofdweg
Hoofddorp, zaterdag: de Flails.
Youth for Christ, Turf steeg 2, zat.:
koffiebar met rockgroep Dust uit
Driebergen.
Donkey Shot, A. Verherentstr. 1.
Heemskerk, vrijdagav.: Animal Crac
kers.
Jeugdland, Theemsplein, H’lem-
Z.W. zat: drive-in disco Wipe Out.
Can-Can, Stoofsteeg 1, elke
bar-dancing-disco.
Moulin Rouge, Kleine Houtstr. elke
av.: bar-dancing-disco.
Tamberlain, Grote Houtstr. elke
beh. ma en di: discotheek.
Bluesette, Krusemanstr. 34. Oost.
vr„ zat. en zo.: bar-dancing-disco.
Disco Dubois, Berlagelaan 45, elke
zondagmi: discodansen.
Esperanza, Kerkweg 2, Spaarnwou-
de, elke weekeind: dansen.
’t Plein, Balkanplein 4, zatmi en
av.: open huis; zo-ochtend: muziek
workshop; zondagmi.: film en docu
mentair programma.
gen voor televisie-uitzendingen kreeg, is
weer te danken aan de grammofoon
plaat Lady Delicious Land” (vertalen
maar!) die vorig jaar is uitgebracht en
die zeer goed is ontvangen. Het nummer
„Passaneda” daarvan werd op single ge
lanceerd. Dat brengt ons op de muzikale
formule van de band.
Dick: „Onze muziek is gebaseerd op de
authentieke jug. We hebben op platen
wel ongeveer alles wat op dat gebied is
uitgebracht. Maar wij zijn verder ge
gaan. De Endattemejugband heeft altijd
die authentieke jugmuziek op authentie
ke wijze gespeeld. Wij hebben het uitge
bouwd. Wij bewerken ook nummers uit
andere jaren, uit alle periodes kan je
wel zeggen. Het is niet onze bedoeling
de jugmuziek te verkrachten, maar we
hebben bijvoorbeeld ook een nummer
van de Bonzo Dog Band”.
Stef: „Het komt er op neer dat we
alles pakken wat goed is voor onze
bezetting”.
De groep heeft de afgelopen jaren
in Nederland bekendheid gekregen
door de afwijkende muziek ouder
wetse jazzmuziek en de uitermate
soontane, gezellige show die daarbij
pebouwd wordt. Animal Crackers
brengen muziek uit de oude doos in
de originele setting met onder meer
kazoo’s. dwars- en neusfluitjes, was
bord en dergelijke. Hoofdinstrumen
ten zijn: koperwerk en viool (Etienne
Francois); rietblazer (Reginald
Grütters); banjo (Dick Turksma)'
sousaphone (Gijs Horstink); wasboard
(Herman Openneer). Eind maart
keuze van het op te nemen repertoire.
Dick: „We zoeken het allemaal zelf uit.
Op het ogenblik zijn we bezig met het
uitproberen van een nummer dat Leo
nard (Beuger ukelele, mandoline, sli
de-whistle, kazoo) heeft geschreven om
op single te worden uitgebracht. Negram
wil dat natuurlijk. En dan zeggen wij:
oké, maar we wachten wel tot we iets
hebben dat ook voor ons aanvaardbaar
is”.
Ook voor een tweede elpee wordt al
materiaal bijeengezocht. Dick: „We zijn
nu weer wat anders aan het proberen.
Bijvoorbeeld „Sweet Sue” waarin vrij
wel alle instrumenten door de neus
worden gespeeld; dus kazoo-neuzen, tu-
ba-neuzen en zo. En we zijn bezig met
„Sonny Boy” in een heel lichte bezetting
Het enige bezwaar van de eerste plaat
was dat hij een beetje eentonig was”.
Henk: „Van die dreun moeten we een
beetje af. Er is geen bezwaar tegen,
maar hij mag niet overheersen”.
Waar men wel bezwaar tegen heeft is
de omstandigheid dat Bill Brooker’s al
tijd wordt af geschilderd als een stel
lolbroeken. Dick: „Vroeger deed ik veel
blues. Voor mezelf wilde ik meer de
vrolijke kant uit. Maar nu schrijven ze:
het wordt een gezellige boel, en dan
komen de mensen vragen of we „Oh
when the Saints” willen spelen”.
Henk: „In het promotiestencil worden
we persiflerend en pretentieloos ge
noemd. Nou, persiflerend.we gaan de
boel niet belachelijk maken. En we
hebben wel één pretentie: dat we mu
ziek maken”.
Dick: „We zijn dus niet de muzikale
omlijsting van een dolle boel met feest
neuzen. Dat dachten ze een keer met
carnaval dat we een hoempa-bandje
waren. We maken wel vrolijke muziek,
maar geen carnavalsmuziek. Dan kondi
gen ze ons aan.met onze lachwekken
de act!”
Henk:
en
