Beppie Nooy’s successtuk door Frans Weisz goed verfilmd
ROOIE SIEN: SPEELSE FILM
VOL WARME MENSELIJKHEID
De Muggen liepen verder uit in rayoncompetitie
I
Chinees dorpje maakt een
revolutionaire omkeer
verrukkelijk nieuws!?
DR£)STE kersenbonbons lv
smakelijk gepresenteerd in doorkijkdoos
1,.
evoluon
f8
I
I.
SUPERTOKO
1.35
■l
Joint Stock met documentaire in Mickery
BOEK OVER CONNY
Premières Ned. Opera
YUKERYSAP 1
LYCHEES
15
WOENSDAG
2 6
MAART
KUNST
19 7 5
I
165 gram (15 stuks) voor slechts
B3
EERST PROEVEN
DAN KOPEN!
IN DE DERDE RONDE van
de ravoncomoetitie Noord-Hol-
land/Zuid, die werd gehouden in
het Johezhuis in Haarlem, heb
ben de Muggen hun voorsprong
vergroot Door een goede eind
spurt is de Haarlemsche Amateur
Fotografen Vereniging op de der
de plaats gekomen, die zij echter
moet delen met F.C. Johez. De
tweede plaats is voor Fotokring
Heemskerk geworden en Foto
kring Zandvoort is op de vierde
plaats geëindigd.
Volrode kersen, gedrenkt in de fijnste likeur,
gevat in echte chocolade van Droste kwaliteit
'-in de smaken:
j y Mango, Tamarinde,
Zuurzak en Guave
Die lekkere witte
Chinese vruchtjes
groot blik^75^ 1.95
ZIJLSTRAAT 61 - HAARLEM
TELEFOON 023-31 49 16^
iSli»
|M
XL
<■1
Is
J
van
CHARLES BOOST.
JAC HEIJER
ADVERTENTIE)
(ADVERTENTIE)
(ADVERTENTIE)
Onder redactie van J.P. Bos
Een foto van J. de Gier (H.A.F.V.).
Beppie Nooij jr. speelt ditmaal alleen
de oude Sien die door haar man (Kees
De freelance journalist en theatercriticus
Joop Bromet (27 jaar) schreef een boek
over Conny Stuart. Het werd, gisteren ge
presenteerd door Albert Mol tijdens een
feestelijke bijeenkomst in het Nieuwe de
la Martheater. Het boek bevat niet alleen
een levensbeschrijving, maar ook Conny
Stuarts meningen over het theatervak en
haar techniek. Op de foto Albert, Conny
en het boek.
geen A- of B-beoordeling te hebben
gehad. Deze laatste ronde wordt door
een nieuw jeruy beoordeeld. De datum
van deze ronde is nog niet precies
bekend.
Als u van 't weekend
toch met de auto op stap gaatj
laat de kinderen f
dan eens een
snuffelpaal zien.
In Eindhoven.
Het uiteindelijke compromis is zoals ge
zegd, voortreffelijk. Een boeiend scena
rio met alle trekken van een verloren
gegaan genre, het volkstheater, gecom
bineerd met zang en dans, leverde een
gevarieerd geheel op dat de bioscoopbe
zoeker van nu op diverse niveaus moet
amuseren.
Niet alleen zou Beppie Nooij daartegen
bezwaar hebben aangetekend, de initia
tiefnemers tot een verfilming wilden
zelf minstens de basiskrachten van het
oorspronkelijke stuk behouden.
Jules Hamel en Willeke Alberti als het
duo Durand in de Rotterdamse kroeg van
Belze Marie.
De opkomt was voor deze derde
ronde niet zo groot als vorige keren.
Toch was er een boeiende bespreking,
waarbij de aanwezigen zich behoor
lijk roerden en de jury aanvielen op
gedane uitspraken. De leerzame dis
cussies onderstreepten nog eens het
feit dat niet de uitslag het belang
rijkste van deze competitie is, maar
de ontmoeting tussen fotografen.
Voor elke van de drie ronden van
de rayoncompetitie moet elke deelne-
De voorstelling wordt uitstekend ge
speeld. Deze Engelse spelers laten zien
hoe eenvoudig de kunst van het vertel
lend spelen eigenlijk is. Er zit een onge
looflijke techniek en groot talent achter,
maar het resultaat is zonder theatrale
schijn en ijdelheid. Costuums, aankle
ding en requisieten zijn al even simpel
en toch geraffineerd als het spel. Na
„Speakerscorner” vorig seizoen, hebben
de regisseurs William Gaskil en Max
Stafford Clarke andermaal een qua in
houd en vorm belangrijk werk afgele
verd.
Trouwens, de hele film is een triomf
van de luchtige en speelse filmstijl van
Frans Weisz die zijn acteurs niet minder
in bedwang heeft dan zijn visie op
verschillende periodes in het verleden.
Naast haar geeft Jules Hamel een
prachtige creatie van een ijdele nietsnut
en vrouwenjager, speelt Cor van Rijn
een Macky Messer-achtige rol van pooi
er en vormen Wim van den Brink en
Myra Ward een aandoénlijk grootouder
paar.
wordt wel anders”) begeleiden haar op
komst en markeren de tijd die op ver
rassend eenvoudige en doeltreffende
wijze gekarakteriseerd wordt.
recht om in te zenden voor de laatste
ronde die samen met het rayon Am
sterdam wordt gehouden. Dit moeten
wel foto’s zijn die aan de competitie
hebben meegedaan, maar behoeven
Brusse) vermoord wordt. Jonge Sien
wordt de rol van Willeke Alberti, die
een heel aannemelijk portret maakt van
een opkomende ster in het tingeltangel-
cabaret van de twintiger jaren. Liedjes
van Eduard Jacobs („Liefde alleen”), van
Kees Pruis („Helemaal alleen in je een
tje”) van Speenhoff (Daar komen de
schutters”) en van Louis Davids („Jij
De film loopt met een gemak, een na
tuurlijkheid en een vanzelfsprekendheid
die men zelden in de Nederlandse film
tegenkomt. Geen enkel accent wordt te
zwaar aangezet en Willeke Alberti loopt
met een routine tussen de dronken en
grijpgrage klanten van het café-chan-
tant te zingen, alsof ze nooit anders
heeft gedaan.
AMSTERDAM. IN EEN 25-TAL
bioscopen gaat deze week de nieuwe
Nederlandse film „Rooie Sien”. Gisteren
was de feestelijke première, in aanwe
zigheid van koningin Juliana, prins
Bernhard en prinses Beatrix in het Am
sterdamse City, een première waarvan
de baten ten goede kwamen aan het
Nationaal Jeugd Fonds. Er is niet zoveel
fantasie voor nodig om verband te leg
gen tussen „Rooie Sien" en dat jeugd-
fonds, dat jeugd- en jongerenwerk in
nood financieel weer op weg wil helpen.
Rooie Sien zou als ze in deze tijd
geleefd had, misschien hebben kunnen
profiteren van dit jeugdwerk. Maar
Rooie Sien was een product van de
sociaal moeilijke jaren in de eerste helft
van deze eeuw.
mer twee foto’s inleveren. De tien
hoogst genoteerde foto’s tellen voor
het clublokaal. De deelnemers die in
de drie ronden een A- of B-beoorde
ling hebben gekregen, hebben het
AMSTERDAM (ANP). De Neder
landse Operastichting zal het wintersei
zoen afsluiten met twee werken uit het
zogenaamde „ijzeren repertoire”. Het
zijn Verdi’s „Nabucco”, een produktie uit
het seizoen 1970-71 die ook het jaar
daarna op het programma stond en een
nieuwe enscenering van „Madame But
terfly” van Puccini. De première van
Nabucco, onder leiding van Anton Kers
jes, is 27 maart in Scheveningen en de
eerste voorstelling van Madame Butterfly
op 25 april, eveneens in Scheveningen.
AMSTERDAM. In Mickery toont
de Engelse groep Joint Stock een fasci
nerende voorstelling over de revolutio
naire ommekeer in het bewustzijn van
een primitief boerendorpje in China, nog
geen dertig jaar geleden. Deze documen
taire is gebaseerd op een boek van de
Amerikaan William Hinton, die tussen
1945 en 1953 in China verbleef en een
half jaar de gebeurtenissen in het dorp
je Long Bo nauwgezet volgde.
N En ook de gehoorzame elektronen. En het
1 lichttheater. En de camera die je achterna zit En de
Jgeniale vierkante millimeter. En het ongelooflijke
Nk- Zcommunicatiewezen. En de insektenverleider. En
jr vijfhonderdachtentachtig andere open-mond-
kverbazingen. Allemaal in het Evoluon.-
Een dag lang van de ene verbazing in de andere.
Da's het Evoluon in Eindhoven.
Direkt aan de rondweg in Eindhoven. Geopend: maandag t/m vrijdag
van 9.30 - 17.30 uur; zaterdag van 10.00 - 17.00 uur; op zon- en feestdagen
van 12.00 - 17.00 uur; 1e Kerstdag en Nieuwjaarsdag gesloten.
CJ Lnt'cc f 3 00 r f' Voo-k nderen t/m 1? en 65 -ers-2.50
De film speelt in drie tijdsepisoden, in
1912, 1923 en 1932 en geeft de ontwikke
ling van de „hoeredochter” Sientje, die
bij haar grootouders in Rotterdam wordt
opgevoed tot gevierd nachtclub-zangeres
die alleen in de liefde geen geluk kent.
In 1912 is Sientje nog een schoolmeisje
die geen vrolijke jeugd heeft omdat
haar moeder protituée is, die later door
haar vader in een driftbui vermoord
wordt. Maar de opgroeiende Sientje
heeft een zekere lichtzinnigheid van haar
moeder 'geërfd, zij deugt niet in het
baantje van dienstmeisje, verwerpt een
huwelijksaanzoek van haar buurjongen
die inmiddels de kruidenierszaak van
zijn vader geërfd heeft (een uitmunten
de rol van Peter Faber), en loopt weg
met de tweederangs artist Jan Meier (Ju
les Hamel). Sien wordt verliefd op Jan
met zijn vlotte manieren maar raakt
nog meer verzot op het vak van variété-
zangeres.
weer met discussie en overtuiging. De
partij-hiërarchie is 'telkens zichtbaar;
steeds is er weer een hogergeplaatst
iemand, die weliswaar een beetje pedant
is maar toch echt betere argumenten
heeft dan die van het werkteam. Niet
alleen dat team ziet het in, maar ook ik
als toeschouwer.
Dit inzicht van zowel het team als de
toeschouwer groeit aan de hand van
enkele dramatische hoogtepunten in de
documentaire. Zodra het team een be
paald resultaat bereikt heeft, bijvoor
beeld de bekentenis van de autoritaire
bullebak van ’n partijvoorzitter in het
dorp, dan ben je als toeschouwer blij en
opgelucht. Om even later net als het
team een domper te krijgen, wanneer
het onjuist blijkt te hebben gehandeld.
„Fanshèn” gaat over iets dat echt
gebeurd is, een historisch stuk dus, Het
vermeldt uiteraard niets over het ver
volg met de Culturele Revolutie en de
veranderingen nadien; ook de persoons
verheerlijking van voorzitter Mao ont
breekt geheel. Het gaat over een vroeg
stadium van de revolutie in een betrek
kelijk geïsoleerd dorpje, waar de revolu
tionairen nog bezield zijn van een on
baatzuchtig idealisme, het communisme
in z’n zuiverste vorm. Ik vind dit echter
nog geen reden om cynisch over deze
voorstelling van zaken te doen. Wat
„Fanshèn” namelijk met indringende pre
cisie laat zien is hoe een kritisch be
wustzijn kan worden bevorderd, en hoe
noodzakelijk dat is.
In het persoonlijk klassement werd
de heer G. J. L. Offerhaus eerste,
gevolgd door de heren C. van Baren
en N. Schieveen. De derde plaats
wordt ingenomen door de heer H.
Tromp.
In het café van Belze Marie (Rosy
Parrish) debuteert ze met groeiend suc
ces, zodat na enige tijd een chic cabaret
in Den Haag kan worden geopend
waarvan het duo Durand, zoals zij zich
zijn gaan noemen, de ziel vormt. De
jonge Sien krijgt een kind, maar is
tegelijkertijd getuige van de ontrouw
van haar man. Als deze nieuw succes’ in
Amsterdam zoekt, weigert ze mee te
gaan en vertrekt tenslotte met haar
dochtertje en haar vader met wie zij
zich na veel moeite verzoend heeft, te
rug naar Rotterdam.
Marius Spree schreef over haar en
haar moeder een sterk realistisch volks
stuk dat zo omstreeks 1917 volle zalen
trok. Beppie Nooij jr, die in ’57 haar
Amsterdams Volkstoneel had opgericht,
deed het stuk na zoveel jaren herleven
door het op haar repertoire te nemen.
En opnieuw werd het stuk van de
volksschrijver Spree zo’n succes, dat in
13 jaar 1500 voorstellingen van „Rooie
Sien” gegeven konden worden. Beppie
Nooij speelde er zowel de oude als de
jonge Sien in.
Terwijl Beppie rondliep met het plan
het successtuk te gaan verfilmen, zoch
ten producent Rob du Mée en regisseur
Frans Weisz na „De Inbreker” en „Naakt
over de Schutting”, naar stof voor een
onvervalst volksdrama. Het was logisch
dat beide partijen elkaar op een gegeven
ogenblik gouden ontmoeten en tot een
overeenstemming komen. Zo ontstond de
film „Rooie Sien”, nadat Beppie Nooij
met haar zoon Richard en onder het
waakzame oog van Rob du Mée, Frans
Weisz en Judith Herzberg een bewerking
van het bijna 60 jaar oude stuk hadden
geschreven, dat als scenario voor een
eigentijdse film aanvaardbaar kon heten.
Deze eerste stap naar de film moet al
dadelijk als uitmuntend worden om
schreven. Een volksstuk anno 1917 vol
krachtige sentimenten en heftige geba
ren is moeilijk aanvaardbaar te maken
voor een huidig bioscooppubliek, maar
tegelijk is er het probleem die aan
vaardbaarheid te bereiken zonder het
origineel al te veel geweld aan te doen
l
Smalstrook-parket heeft een
enorme ruimtewerking, ideaal
dus voor krappe kamers. Aardige
bijkomstigheid: smallere stroken
geven minder afval in de zagerij,
daardoor is'smal- "x
strook’ f 4,- tot
f6,- per m2 goed-
koper dan de'nor- J
male' Uniska vloeren, -
die op hun beurt weer I
f4,- tot f 10,- goedkoper II
zijn dan de andere
kwaliteitsmerken. Lil loKd.
Tel uit uw winst. ry> rlzrvF
Verkoopfiliaal: |*^OI
Heemstede: Heemsteedse Dreef 264,
tel. 023-289408/09,
Het is duidelijk dat het driemanschap
Frans Weisz, Rob du Mée en cameraman
Ferenc Kalman Gall voortreffelijk op
elkaar is ingespeeld en tot een moeitelo
ze stijl van filmen is gekomen. Het
resultaat straalt een grote warmte en
menselijkheid uit. Het is een stijl die in
scherp contrast is met het geforceerd, op
erotische scènes toegespitste filmen van
dat andere trio: Paul Verhoeven Rob
Houwer en Jan de Bont („Keetje Tip
pel”) Dat het maken van dergelijke
onderscheidingen binnen het Nederland
se filmen mogelijk is, bewijst dat men
hier langzamerhand toch naar een vorm
van volwassenheid is toegegroeid.
Het boek en ook de voorstelling heten
„Fanshèn”. Dit woord betekent letterlijk
„het lichaam omdraaien”, maar in de
Chinese revolutie kreeg het een veel
bredere betekenis. Fanshèn houdt niet
alleen in opstand tegen landeigenaren
maar ook leren lezen, gaan studeren,
bijgeloof afschaffen, vrouwen gelijke
rechten geven. Deze verandering van
mentaliteit is het resultaat van een
moeizaam geestelijk proces.
Over dit proces gaat de documentaire,
die de schrijver David Hare samen met
de spelers op zeer schrandere wijze uit
het boek samenstelde. „Wie is afhanke
lijk van wien?” Dat is de vraag waar
mee een soldaat v.an het Communistisch
Achtste Leger een stel primitieve pach
ters en landarbeiders aan het denken
zet. Dorpelingen, die zelfs te bang waren
om hun mond over collaborateurs met
de Japanse bezetter open te doen, wor
den revolutionairen. Dan komt een ideo
logisch werkteam het dorp helpen bij
z’n verdere bewustwording en reorgani
satie.
Met de grootste zorgvuldigheid toont
het stuk aan hoe dit team te werk gaat.
Het maakt fouten en ondergaat teleur
stellingen, zowel in de dorpelingen als in
het hogere partijapparaat, maar laat
zich door betere argumenten overtuigen.
Wij in het westen geloven maar half
dat het principe van elkaar overtuigen
zoals dat is toegepast in de Chinese
revolutie op het boerenland, geen her
senspoeling is geweest. Dit stuk laat
zien hoe al te fanatieke fanshèn-ijve-
raars in het dorpje Long Bo door hoger
partij kader op de vingers worden getikt,
niet met autoritaire discipline, maar al-
51
(ADVERTENTIE)
I
