Recette
Programma voor staartclubs
Haarlems
r,
WW® «Si
k
e
I
grootste
probleem
SPORTÉF1
99
99
e
lil
CASTENMILLER WIL PUBLIEK AAN CLUB BINDEN
D
25
SPORT
28
V R IJ D A G
MAART
1975
(Van onze sportredactie)
Niet schotvaardig
Geen schulden
Radio
Daling
Subsidie
Verantwoording
van de ranglijst
Barry doet geen oog meer dicht
THEO KLEIN
Telstar niet gezapig
(Van onze sportredactie)
divisie. Hut:
MARC SEINE
Joop Castenmiller: „Begrip voor financiële situatie”.
BERT BREVOORD
- S?
„Ik heb”, zo deelt htf mee, „in de loop
van dit seizoen een aanbieding gekregen
om voor de radio te gaan werken. Toch
ben ik daar uiteindelijk niet op inge
gaan. Daarvoor ben ik te veel met het
voetbal vergroeid. Er kunnen zich nog
zoveel problemen voordoen, wanneer ik
gen en AZ’67 met het veroveren van één
winstpunt moeten volstaan of geheel
puntloos blijven. In dat geval lijkt red-
Onder leiding van Jan Rab reikte het
elftal van Telstar vorig seizoen naar de
zesde plaats in de eredivisie. Die klasse
ring, de beste in het elfjarig bestaan van
de IJmcndse voetbalstichting, werd alge
meen beschouwd als het plafond» van de
mogelijkheden. Castenmiller: „Als je ziet
op welke plaats we nu staan (zevende,
samen met Roda JC - red.) en als je je
realiseert hoeveel punten we eigenlijk
onnodig hebben vergokt, dan weet ïk
nog zo net niet of er voor Telstar niet
6
7
5
4
3
12
13
12
14
14
22-41
25- 46
30-53
26- 56
22-49
Het resterende programma voor de vijf
staartclubs is als volgt:
NAC: thuis tegen AZ’67.'Roda JC. Go
Ahead Eagles en Haarlem.
de stront met je elftalNa zo’n reac
tie slap ik maar weer in de auto.”
Hoewel hij er momenteel dagelijks tien
tallen keren aan herinnerd wordt, wil
Hughes liever nog niet over een degra
datie praten. „Ik probeer er ook niet aan
te denken. Het zou erg zijn wanneer we
degraderen. Het zou het verschrikkelijk
ste moment uit mijn leven zijn”.
Uit tegen Wageningen, FC Den Haag,
Sparta en NAC.
Wageningen: thuis tegen Haarlem, FC
Amsterdam Feyenoord en FC Utrecht.
Uit tegen Haarlem, FC Twente, Roda JC
en Go Ahead Eagles.
De Graafschap: thuis tegen Excelsior,
PSV, Ajax en MVV.
Uit tegen Excelsior, AZ ’67, FC Den
Haag en Sparta.
Go Ahead Eagles: thuis tegen FC Twente,
MVV, Excelsior en Wageningen.
Uit tegen Excelsior, Sparta, NAC en
Telstar.
20
'20
19
16
15
26
26
26
26
8
6
9
8
9
.v.
mij”.
Enige weemoed klinkt er vervolgens
door in zijn stem, wanneer hij de naam
Aston Villa laat vallen. De Engelse club,
die Hughes voor het seizoen voor drie
maal zijn Haarlemse jaarsalaris wilde
hebben, doet het in de Britse competitie
uitstekend. Hughes: „Ja, daar denk ik
maar niet aan terug, dan hoef ik er ook
geen spijt van te hebben. Aston Villa,
het aanbod was groots. Maar hoe gaat
dat. Het is mooi weer in Haarlem, we
organiseren een uitstekend jeugdtoer-
nooi, iedereen ziet het zitten en dan blijf
ik toch maar weer
I nog in de strijd om lijfsbehoud be
trokken.
ding voor de hekkesluiters van dit mo
ment vrijwel uitgesloten. Ter illustratié.
de stand aan de staart
Haarlem: thuis tegen Wageningen, Ajax,
MVV en Excelsior.
Het grote probleem van het huidige
Telstar is een tekort aan schotvaardig-
heid. In 26 wedstrijden werden slechts
28 doelpunten gescoord. Omdat de de
fensie, (uitgezonderd in de bekersof tegen
AZ ’67) goed voor haar taak berekend
bleek boekte Telstar een ongekend hoog
maar
en
Go Ahead Eagles 26
De Graafschap
Wageningen
Haarlem
NAC
Toch zal Haarlem bij een eventuele
degradatie proberen om als dat
financieel haalbaar is binnen één
jaar weer terug te keren naar de ere-
,,Je krijgt dus in die
eerste divisie een scherpe recetteda-
ling. Als je dan verantwoord wilt
blijven draaien dan zullen de kosten
drastisch omlaag moeten. Je hebt na
tuurlijk de vaste kosten als doorlo
pende contracten van spelers en trai
ners. Dan is het onvermijdelijk dat je
op de salaris- en premiepost moet
gaan bezuinigen. Je zou ook kunnen
overwegen om een kleiner aantal
spelers te contracteren.”
Hoewel de Britse oefenmeester de vol
ledige verantwoording voor een eventue
le fatale afloop van de competitie voor
zijn rekening neemt, gelooft hij niet dat
hij na degradatie vrijwillig zijn biezen
moet pakken. „Nee, wanneer ik dan
vertrek, dan lijkt het alsof ik de hand
doek in de ring gooi. Komt Haarlem in
de eerste divisie terecht, dan wil ik er
ook weer aan werken om de ploeg
volgend jaar terug te brengen”. Het is
duidelijk dat Barry Hughes niet aan
meer in kan zitten. Nu weet ik wel dat
ook andere clubs punten hebben ver
speeld die ze niet hadden hoeven verspe
len, maai toch
HAARLEM. Hoewel de Paas-
I dubbel tussen Haarlem en Wage-
I ningen voor de strijd tegen degra
datie naar de eerste divisie van
evident belang is, zal een beslissing
omtrent de definitieve bezetting
I van de laatste en voorlaatste plaats
i: pas in een later stadium van de
competitie vallen. Behalve Wage-
L ningen en Haarlem zijn vooral NAC,
De Graafschap en Go Ahead Eagles
Voor Hughes betekent dat letterlijk
slapeloze nachten. Hij vertelt: „Wanneer
ik dat zeg is dat niet maar zo een
grapje. Ik lig van die zaken ’s nachts
echt wakker. Het is voor mij erg moei
lijk om me van de voetballerij los te
maken. Wanneer het goed gaat heb ik
daar al moeite mee, maar nu het slecht
gaat lukt me dat helemaal niet. De
laatste maanden is me zelfs de lust voor
andere hobby’s helemaal ontgaan. Paard
rijden doe ik niet meer sinds ik een
keer van een paard gevallen ben en ook
andere dingen die me anders wel aan
trokken, verwaarloos ik nu het zo span
nend wordt. Er zijn al zoveel mensen
geweest die me gezegd hebben het me
niet zo aan te trekken, maar toch blijf ik
dat doen. Wat dat betreft maak ik het
mezelf erg moeilijk. Ik maak van de
problemen met Haarlem veel te veel
persoonlijke affaires, maar ik ben nu
eenmaal geen type dat gemakkelijk de
handdoek in de ring kan gooien”.
Het tragische van de figuur Hughes is
dat hij bereid is dag en nacht voor
„zijn” club te werken, dat hij voor „zijn
jongens” door het vuur wil gaan, maar
dat resultaten uitblijven, al zijn inspan
ningen ten spijt. Sinds zijn tweede sei
zoen bij Go Ahead werkt de 38-jarige
oefenmeester nu al onder hoge pressie.
Waar collega’s als Ron Groenewoud en
Jan Notermans aan de spanningen be
zweken bleef Hughes echter fier -over
eind. Hughes: „Wanneer ik er zo aan toe
was dat ik een rustkuur moest nemen,
dan hield ik er onmiddellijk mee op.”
Een ontboezeming die vrijwel niemand
serieus zal nemen, want Hughes zonder
trainingspak lijkt even onwaarschijnlijk
als vierkante bal. Daarom zal hij waar
schijnlijk zijn hele’ leven op de een of
andere manier bij het voetbal betrokken
blijven, al kent hij ook zelf momenten
dat hij daaraan begint te twijfelen.
De posities van Haarlem en NAC, die
respectievelijk drie en vier punten ach
terstand hebben op het als zestiende
gfeklasseerde Wageningen, is evenwel be
duidend zorgelijker dan die van de ande
re bedreigde clubs. Omdat het competitie-
restant nog een fors aantal rechtstreekse
confrontaties tussen degradatiekandida
ten te bieden heeft, zal de situatie de
eerstkomende weken nog wel niet hele
maal duidelijk worden. Tenzij Haarlem
en NAC dll weekeinde tegen Wagenin-
jeugd een paar
die ik gebracht
heb, dan krijg ik daar gewoon weer een
kick van. Dan ga ik weer door met het
voetbal, in de hoop dat die spelers me in
de toekomst aan een beter elftal zullen
helpen. Een feif is dat ik altijd het liefst
en het best met jeugdige spelers kan
werken. Ik train dolgraag met wils
krachtige jonge voetballertjes”.
De grootste problemen doen zich dan
ook voor wanneer de geëmigreerde Brit
geconfronteerd wordt met spelers van
„gevorderde” leeftijd, wie het allemaal
niet meer zo veel kan schelen. Aan zo’n
instelling heeft Hughes, die zijn ploeg
het liefst bouwt op karakter en doorzet/
tingsvermogen, enorm het land. Hij ver
telt: „Wanneer ik een ploeg had die
helemaal uit mijn type voetballers be
stond was er geen enkele moeilijkheid.
Dan kwam T publiek en dan verkeerden
we nu niet in degradatiegevaar. Maar de
waarheid is dat ik, op mijn eerste perio
de bij Haarlem en mijn eerste jaar in
Deventer na, voor een groot deel moet
werken met spelers die eigenlijk mijn
typ niet zijn. Spelers bij wie mijn bena
dering niet aanspreekt. Tegenover hen
moet ik mijn houding aanpassen en dat
is voor mij niet gemakkelijk. Diplomatie
is mijn sterkste kant niet. Ik bots steeds
weer daar waar ik te maken krijg met
de typische instelling van de semi-prof.
Ik ga bijvoorbeeld door de grond wan
neer ik een trainingskamp in Zeist geor
ganiseerd heb en ik dan twee spelers
tegen elkaar hoor zeggen dat ze liever
thuis blijven. Op zo’n moment kookt
mijn bloed, maar ik kan er niets van
zeggen. Ik moet onder die omstandighe
den van de Barry Hughes-lijn afwijken
omdat ik die man er niet naast kan
zetten zolang we in degradatiegevaar
verkeren. Maar het liefst zou ik hem er
natuurlijk uitschoppen, want met zo’n
instelling kan je het in een keiharde
voetbalwedstrijd natuurlijk nooit ver
brengen”.
„Ondanks zijn hardnekkige weigering
om te capituleren („Ik maak tegên de
buitenwereld vaak grapjes, maar dat is
meer om mijn teleurstelling te camoufle
ren”) kan ook Hughes niet voorkomen
dat het ononderbroken spanningsveld aan
zijn zenuwen vreet. Ook zijn zelfverze-
aantal puntendelingen (dertien),
bleef bei aantal overwinningen (zes)
nederlagen (zeven) aan de lage kant.
Vorig seizoen pleegden de Telstar-spe-
lers een geduchte aanslag op de schat
kist door zich via een opvallend sterke
eindsprint te verzekeren van een niet te
versmaden extra premie. Zo groot was
de financiële aderlating, dat een herha
ling althans dit seizoen tot de onmoge
lijkheden behoort. Castenmiller: Maar je
moet natuurlijk een doel hebben om
naar te streven. Daarom ben ik ook blij
dat Telstar dit jaar heeft ingeschreven
voor de Intertoto. Om die te bereiken
moeten we op 6 april bij de eerste
zeven staan. Het is misschien gek, maar
zo’n uitdaging spreekt ook betaalde
voetballers vaak meer aan dan wanneer
ze (zoals nu met de dubbel tegen FC
Utrecht het geval is - red.) in een week-
kend 960 gulden kunnen verdienen. Bo
vendien heeft het publiek er recht op
dat eer. club tot en met de laatste
wedstrijd knokt. Juist de laatste weken
heb ik de indruk dat er meer contact is
tussen spelers en publiek. Natuurlijk wil
ik niets liever dan dat dat zich nog
sterker gaat manifesteren. Misschien is
het een reactie op het nieuwe speltype.
Ik streef naar wat meer agressie in het
elftal, in de goede zin van het woord
wel te verstaan. Daarom ben ik ook
vooral op zoek naar wat meer agressief
ingestelde spelers. Daarmee wil ik in het
geheel niets ten kwade zeggen van de
huidige selectie, waarin nogal wat goed
gesettelde spelers zitten. Als ik kijk naar
de manier waarop een maatschappelijk
geslaagd? voetballer als Tonnie Fens
zich na een lange blessure heeft terug
geknokt in het elftal, dan kap ik daar
alleen maar respect voor opbrengen. Als
ik het woord agressief zo nadrukkelijk
laat vallen, dan doe ik dat vooral maar
om net publiek in de IJmond duidelijk
te maken waar we met Telstar naar
toe willen.”
iets moet durven investeren wil je een
sprong kunnen maken. Maar als het
bestuur van Telstar zegt: de financiële
risico’s die je met het aantrekken van
een dure speler neemt wegen niet op
tegen bet feit dat je met die speler
misschien één plaats hoger komt op de
ranglijst, dan kan ik dat echt wel billij
ken.”
HAARLEM De doorlopend
slechte resultaten van de voetbalver
eniging Haarlem in dit seizoen heb
ben het bestuur van de ere-divisie-
vereuiging met enkele harde (finan
ciële) feiten geconfronteerd. Na de
recettedomper tegen PSV (toen er
door de regen slechts 3000 toeschou
wers binnenstroomden) wedijvert
Haarlem op dit moment met Excelsi
or welke club dit seizoen het minste
aantal toeschouwers in de eredivisie
heeft getrokken. Wellicht niet eens
zo’n ramp wanneer Haarlem er als
nog in slaagt om het eredivisieschap
te behouden maar met de uiterst
belangrijke Paasdubbel tegen Wage
ningen nog in het verschiet houdt het
bestuur, dat ook volgende week wat
meer duidelijkheid heeft, nu ook re
kening met een „eerste-divisiebegro-
ting”.
Het hoeft weinig betoog dat deze
begroting een weinig opwekkend
beeld geeft. Los van het feit dat het
zelfs voor eredivisiedegradanten
steeds moeilijker wordt om weer te
promoveren naar de ere-divisie (er
wordt zo hard gevoetbald in de eerste
.divisie en er zijn zoveel onzekere
factoren in deze slopende race met
zijn nacompetities) zal voetballen in
de laagste afdeling van het betaalde
voetbal voor Haarlem uiterst onaan
trekkelijk worden. Maar als Haarlem
een stap moet terugdoen dan zal dat
niet eens zoveel consequenties hebben
voor het geld dat de vereniging van
derden ontvangt. Het contract met de
geldschieter Nationale Nederlanden,
dat jaarlijks inclusief het geld voor
materiaal en advertentiekosten) onge
veer tachtig duizend gulden aan
Haarlem spendeert, zal ook bij eerste
divisievoetbal nog drie jaar voor het
zelfde bedrag doorlopen. Bovendien is
het niet waarschijnlijk dat de ge
meente (voorzitter Henk Hut: „Die
heeft zich enkele jaren geleden voor
betaald voetbal in Haarlem uitgespro
ken”) Haarlem bij eerste-divisievoet-
bal minder geld zal toestoppen dan
het nu al doet.
Wat voor Telstar nodig is ook, want
geld voor spectaculaire aankopen is er
niet. Castenmiller: „Telstar is met zijn
toeschouwersgemiddelde niet in staat fi
nanciële reserves te kweken. Aan de
andere kantis het, en ook dat mag wel
eens gezegd worden, een van de weinige
betaalde clubs zonder schulden. Natuur
lijk is het zo dat je in het zakenleven
Uit tegen AZ ’67, FC Amsterdam,
Feyenoord en FC Utrecht.
Maar hoe men het ook keert of
draait, een dergelijke politiek gaat
altijd ten koste van de kwaliteit. Wat
dat betreft heeft Haarlem ook leer
geld betaald met de transfer van
Vosmaer naar AZ ’67. Gedeeltelijk is
de 350.000 gulden die Haarlem voor
deze voetballer heeft ontvangen geïn
vesteerd in nieuwe voetballers maar
ook een aanzienlijk gedeelte van het
bedrag is aangewend om het exploi
tatietekort te dekken. Dit geeft een
aardig beeld noe een exploitatietekort
op de levensvatbaarheid van een ver
eniging kan inwerken. Een weinig
florissant uitgangspunt als men er
zelfs al bij Haarlem van uitgaat dat
het voetballen in de eerste divisie
allem maar zo’n tekort kan opleve
ren. Hoe goed de prestaties eventueel
ook zullen zijn.
Aan gemeentesubsidie ontvangt
Haarlem direct ongeveer zo’n 71.000
gulden per seizoen, terwijl de club
ook nog een renteloze lening van
250.000 gulden heeft lopen waarvan
men jaarlijks 50.000 gulden terugbe
taalt. Een nadeel is natuurlijk wel
dat Haarlem door zijn tegenvallende
resultaten zijn eisen niet kan opvoe
ren bij die gemeente. Het is in deze
situatie ook niet onbegrijpelijk dat
het CDA-raadslid Van Niekerk recent
nog opmerkte dat ook betaald voetbal
een produkt is dat verkocht moet
worden. En dat is dit jaar evenals
vorig seizoen trouwens wel erg
slecht gebeurd bij Haarlem.
(Van onze sportredactie)
HAARLEM. Met het verstrijken der dagen stijgt de spanning in huize Hughes.
„Mijn vrouw Ellis gaat door een hel”, biecht Barry Hughes op, daarmee doelend op
de allesbehalve gemakkelijke houding die hij na een verloren wedstrijd inneemt.
„Wanneer ik na zo’n match thuiskom ga ik alleen boven zitten. Ik beantwoord wat
telefoontjes, maar voor de rest ben ik alleen. Avonden peins ik over alles wat nu
weer fout gegaan is, over de andere mogelijkheden die er misschien geweest zouden
zijn. Op die momenten ben je als trainer verschrikkelijk alleen.” Drieëneenhalf jaar
worstelt de Britse Nederlander nu al week in week uit onder hoogspanning tegen
het degradatiespook. Twee seizoenen wist hij ’t met Go Ahead te redden en ook vorig
jaar ging het bjj Haarlem op het laatst nog goed, maar momenteel ziet het er voor de
Haarlemmers niet zo best uit. In het komende weekend moeten beide duels met
mede-degradatiekandidaat Wageningen gewonnen worden, willen de „rood-blauwe
leeuwen” een redelijke kans op hun eredivisieplaats behouden.
zie dat er in de
jongetjes doorbreken
Maar erger is dat in de eerste
divisie de recette ongetwijfeld zal
teruglopen. Henk Hut: „Ik schat toch
wel dat je bij een onaantrekkelijke
wedstrijd in de eredivisie als Haar
lemDe Graafschap toch wel drie
keer zoveel toeschouwers zult trek
ken als in een wedstrijd Haarlem
Veendam.” Maar penningmeester F.
Bastiaenen: „Ik heb de cijfers nog
eens bekeken van het seizoen toen
Haarlem eerste divisie speelde en die
cijfers verschillen niet zo gek veel
van de getallen waar wij nu op
uitkomen. Hierbij moet ik natuurlijk
wel aantekenen dat wij toen in de
top van de eerste divisie meedraai
den. Die zekerheid heb je natuurlijk
niet altijd. Maar wat dit seizoen be
treft denk ik dat we ongeveer op een
exploitatietekort van 8000 toeschou
wers uitkomen.”
Castenmiller: „Ik heb het nooit als
een excuus willen gebruiken, maar als
je .een tussenbalans van dit seizoen op
maakt, kun je niet om het plotselinge
vertrek van Wytze Couperus en het
wegblijven van Jerzy Willim heen. Toen
Wytze ermee moest stoppen ivas hij op
dat moment wél topscorer. In aanval
lend opzicht zal er, al wordt het gemis
van die twee spelers nu dan redelijk
gecompenseerd, aanvulling moeten ko
men.”
Behalve met een te gering aanvallend
potentieel heeft Telstar te maken met
een zekere „vergrijzing” van het elftal.
Castenmiller: „Het elftal is gemiddeld
vrij oud Er is weliswaar een aantal
jonge spelers ingebouwd (Helling, Bijl,
Jonkéri, maar wil Telstar zich op het
niveau van nu handhaven, dan zullen er
op korte termijn spelers gevonden moe
ten worden die op hun beurt snel inge
bouwd kunnen worden. Wat dat betreft
zal er veel afhangen van de scouting,
iets waaraan op dit moment erg veel
aandacht wordt besteed.”
VELSEN. Ook Joop Castenmiller is
tijdens zijn nu bijna één seizoen duren
de bewind als trainer van Telstar al
herhaalde malen geconfronteerd met de
bij de buitenwacht rotsvast levende
overtuiging dat bij de Velser eredivisie
club gezapigheid troef is. „Toen ik trai
ner was bij Excelsior”, zegt Castenmil
ler, „hoorde ik dat ook wel eens, maar
dan sta je er uiteraard minder bij stil
dan wanneer je zelf bij Telstar werk
zaam bent. Dat imago ach.het irri
teert me wel eens, maar ik weet inmid
dels-wel beter. Zo gezapig is het hier
echt niet. Er lopen in de selectie jongens
genoeg rond die er wel voor zorgen dat
ik wakker blijf. Daar ben ik maar wat
blij mee, laat daar geen misverstand
over bestaan.”
vertrekken denkt, zolang het Haarlem-
bestuur achter hem blijft staan. En
mocht dat niet meer het geval zijn?
Hughes: „Dan ben ik niet bang dat ik
niet meer aan de slag zal komen. Er is
nog altijd belangstelling genoeg voor
kerdheid is niet meer zoals hij geweest is,
Hughes: „Wanneer je er steeds alles aan
doet en de resultaten blijven uit, dan
komen de frustraties. Op het laatst lijkt
het dan of alles wat je aanpakt fout
gaat. Ik bekijk mijn eigen werk ook
heus kritisch. Ik denk er uren over na
wat er nl weer fout gegaan kan zijn”.
„De ene keer denk ik we moeten meer
op de bal trainen maar als we dat drie
weken gedaan hebben, dan hoor ik weer:
we trainen veel te veel op de bal. Een
andere keer dacht ik dat ik de spelers
zelf wat meer verantwoording moest
geven, maar toen vroeg men zich al snel
af: wat is er met Hughes aan de hand?
Wanneer ik er dan vervolgens toch
weer de beuk in gooide, dan kwam er
kritiek dat ik te hard trainde. Ik ben nu
langzamerhand op het punt dat ik van
alles verwacht. Ik ben nu besloten
dat we tussen de wedstrijden tegen
Wageningen niet in trainings
kamp zullen gaan omdat de meeste spe
lers met Pasen thuis willen blijven.
Maar ik zal niet raar opkijken wanneer
er zaterdag op de terugweg aan me
wordt gevraagd waarom we niet direct
door naar Zeist zijn gegaan. Ik zal dan
voorin de bus recht voor me uit blijven
kijken, maar m'n bloed zal weer koken”.
Na zoveel jaren ellende lijkt ’t Hughes
een zalig idee om met een topploeg
als bijvoorbeeld Feyenoord te kunnen
werken, om na bijna iedere wedstrijd
met een overwinning naar huis te kun
nen gaan. Hughes: „Willem van Hane-
gem heeft weleens tegen me gezegd dat
ik volgens hem een goede trainer voor
Feyenoord zou zijn. Hij vindt dat de
Feyenoord-spelers geen oefenmeester
meer nodig hebben die hun het voetbal
bijbrengt, maar iemand die de profsfeer
goed aanvoelt en de ploeg goed kan
stimuleren.”
En dan, bij voorbaat genietend: „Het
lijkt me heerlijk om dan zondagsavonds
zo thuis te komen: Dag, Ellis we
hebben weer met 5-0 gewonnen. En zij:
ging het weer zo gemakkelijk Barry,
had je daar speciaal op getraind? Nee
hoorhet ging weer als vanzelf. Nu
kom ik thuis en dan zegt ze: ik heb het
alweer op de radio gehoord. Hoe is het
mogelijk dat jullie nu weer verloren
Nu de beslissende fase van de competitie
voor de deur staat, leeft Hughes bijna
als een kluizenaar. „Ik kom maar zo
weinig mogelijk buiten. Iedereen her
kent je en zoals iedereen krijg ik ook
liever schouderklopjes, dan dat ik gekat
word. Maandag had ik het nog in
Amsterdam. Eerst schreeuwt er één te
gen me: Hughes je had gelijk hoor, het
was geen doelpunt van De Graafschap.
Je had met je hele ploeg van het veld
moeten lopen. Maar dan staan er ook
direct weer anderen die roepen: ach
Hughes, wat weet jij er nou van, zak in
De realiteit waarmee Joop Castenmil
ler de afgelopen maanden te maken had
komt, zo beaamt hij grif, vrijwel exact
overeen met de visioenen die hij ten
aanzien van zijn huidige werkgever had
op het moment dat hij zijn werkzaam
heden nog moest beginnen. „Er was een
aantal factoren dat me erg aansprak. De
trainingsaccommodatie, de kwaliteit van
het voetbal, de sfeer, het staat allemaal
toch wel een trapje hoger dan bij Excel
sior. Die zaken leken me toen ik hier
nog moest beginnen erg aantrekkelijk en
in dat opzicht ben ik ook niet teleurge
steld.' Wel vind ik het jammer dat er op
het gebied van het aantrekken van nieu
we spelers weinig te realiseren valt. Wat
dat betreft lagen mijn verwachtingen
wat hoger dan de realiteit blijkt te zijn.
Dat is voor een trainer natuurlijk jam
mer, maar nu ik alle aspecten van het
voetbalbedrijf Telstar wat beter ken,,
heb ik er begrip voor.”
ind!
