Infra-rood-foto's geven beangstigend beeld Aardgas in oude wijken boosdoener I I Ir 11 S3 III I o i Bi in Ml In Asfalt door Hans Invernizzi Door geldgebrek alleen nog GEB noodgevallen lllll te redden Onderhoud Bomenfonds Infra-rood Drains Aardgas Wil 4 T Woudreuzen” si •l o □HL Bh Ow 23 ZATERDAG 1 O MEI 19 7 5 Ui s imiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimmiiiinmn I ■iiiiiiiiimimiimmimiiiniiiiiiiiiiiiii i 2 l'i (ft' I i Veel Haarlemse bomen >ad!| op sterven na dood >n: ver: siiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiii 5 3OS- iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiini Het grote voordeel van de infra-rood- k Deze beuken aan de Parklaan dreigden het slachtoffer te worden van wortelbe- schadigingen en bodemverdichting. Voor de bomen is een parkeerplaats opgeof ferd. Rondom de stammen is verse grond gestort, afkomstig uit de Haarlemmer Hout. ./ezel rant. jara- gen- mte- arm- In Meer-, Park- en Schalkwijk spelen weer andere problemen. Hier hoeft men in de straten „geen woudreuzen” te ver- jd ium jinal agen Om inzicht te krijgen in wat er nu met de bomen in Haarlem aan de hand is, moeten we de stad opsplitsen in oude en nieuwe wijken. De bedreigende factoren in de oude gedeelten zijn van een andere aard dan in de nieuwe. In het centrum en de wijken van oudere datum is de grote boosdoener het aardgas. Toen Ne derland op het gas uit Groningen over schakelde bleek na verloop van tijd, dat de leidingen, die altijd waren gebruikt voor cokes-gas, gingen lekken. De hen- nep.verbindingen, die om de drie meter de stukken buis dichthielden voldeden uitstekend bij cokesgas, omdat dit voch tig is. Aardgas is echter droog en na ver loop van tijd lieten de hennep-verbindin- gen het afweten. Komt het aardgas in de bodem rond en door de wortels van een boom, dan krijgt deze zuurstofgebrek. Niet omdat het gas de zuurstof wegdrukt, maar omdat een be paalde groep bacteriën van het aardgas leeft. Om te leven ademen die bacteriën zuurstof, die de boom op zijn beurt moet ontberen. Stopt de toevoer van aardgas, dan sterft de bodemfauna, maar moet de boom nog even geduld hebben. Pas nadat de bacteriën door de zuurstof zijn ver teerd krijgt de boom weer lucht. Deze karakteristieke meidoorn aan het Kenaupark is een goed voorbeeld van curatieve boombehandeling. Hoewel de boom voor de helft dood is, kan hij be houden blijven dankzij impregnatie van het hout. De meidoorn wordt gehand haafd wegens zijn leuke vorm. Hij is een slachtoffer van zijn eigen ouderdom: ruim 100 jaar. Het probleem van de Haarlemse straat- bomen is voor een groot deel ontstaan door gebrek aan geld. Geld, dat de ge meente graag beschikbaar zou stellen, maar dat er domweg niet is. Vandaar dat een plan in de maak is, dat burgers in. staat stelt een bijdrage te geven voor het behoud van een groen Haarlem. De be- - doeling is een Bomenfonds te stichten. Volgens ir. Guldemond moet zo’n fonds een succes worden gezien de reacties van het publiek. „Wanneer onze bomenploeg ergens aan het werk is, zijn de mensen altijd bang dat „hun” boom weggaat. Het publiek heeft een warm hart voor de Haarlemse bomen”. Maar ook al zou het Bomenfonds alle verwachtingen overtref fen, dan nog gaat een aantal bomen er onherroepelijk aan. Hun nabestaanden 7 evenwel kunnen nog gered worden, ook al zal een deel genoegen moeten nemen met (citaat van Van Loenen) „levenslange gevangenisstraf op water en brood”. pro- srtijd :he, lekt -/i rTO i sta- ■V.C.- igen. lang. Uiteraard laat de luchtverontreiniging bovengronds de bomen ook niet onge moeid en zijn de temperaturen in de stad vaak voor een boom ongezond hoog of laag. Het zal niemand verwonderen, dat de laatste jaren honderden bomen het loodje legden of gewond raakten. De dienst Hout en plantsoenen liet het er niet bij zitten en deed, waar het om het dichten van aardgaslekken aankwam, een beroep op het GEB. Deze dienst zag zich voor de gigantische taak geplaatst om de drie meter rubberringen aan te brengen om de gasleidingen. De dienst Hout en plantsoenen is best te spreken over de medewerking van het GEB, maar begrijpt dondersgoed dat dit bedrijf ook alleen toekomt aan nood gevallen. De heer Van Loenen vertelt, dat twee mensen van het GEB ernstig ziek zijn geworden door de grote psychische druk die op hen wordt uitgeoefend en hij realiseert zich „dat je geen mensen aan bomen kunt offeren.” arm. Deze doen goed werk, maar het be handelen van een boom vereist enorm veel tijd. Blijkt een boom namelijk aan de stam een „zwak plekje” te hebben dan is het heel goed mogelijk, dat er achter een volledig vermolmde binnenkant schuil gaat of een opeenhoping van regenwater. Wil men de boom toch redden, dan moet de wond helemaal uitgefreesd worden en met bepaalde vloeistoffen bewerkt. Ook de „boomchirurgen” komen slechts aan de acute noodgevallen toe. Dat het weghakken van asfalt een kar wei is begrijpt een kind. Toch is ook dat weghakken gevolgd door het storten van nieuwe, voedselrijke aarde een „must”. Gelukkig wordt de laatste tijd bij het aanleggen van wegen rekening gehouden met de bomen. Trottoirbanden wijken voor wortels in plaats van andersom en parkeerruimte wordt op^eofferd ten be hoeve van een boom. In Haarlem staan duizenden bomen en iedereen ervaart dat als da ga ivoonste zaak van de wereld. Niemand kijkt er gek van op als de grootste levende organismen op aarde in deze tijd van het jaar uitlopen en over de stad een groene waas leggen. Het straatbeeld wordt bepaald door bomen en hoewel sommige mensen kankeren over het feit, dat die boom voo hun deur zoveel licht wegneemt is er waarschijnlijk toch geen Haarlemmer die oraag een bijl ter hand zou willen nemen om eens drastisch te gaat nok ken in Haarlems bomenbestand. Maar zonder dat dat nu zo direct opvaic worden de ongeveer 15.000 bomen en boompjes, die onze straten en plei ner sieren, toch door andere „bijlen” zeer ernstig bedreigd. «i rt V wachten, zoals ir. Guldemond het uit drukt, omdat de bomen „dan wel niet staan te sterven, maar toch wel kwijnen in dat opgespoten zand, waar geen voe dingsstoffen in zitten. De grond is stetiel en je zou een gat van 10 bij 10 meter en 1,5 meter diep moeten volstoppen met goede aarde om het voor de bomen wat plezieriger te maken. Maar dat kan niet, omdat de boel anders gaat verzakken”. Het komt er dus op neer, dat in de nieu we wijken de vegetatie laag blijft, behal ve in de parken eromheen, waai’ de bomen wel in goede grond wortelen. fMi|, win 3 Dit rijtje bomen aan de Gedempte Oude Gracht redt het vermoedelijk niet. De toppen zijn verkleind en er zijn drains aan gebracht, maar het aardgas zal de bo men vrijwel zeker vellen. Wie denkt, dat de dienst Hout- en plantsoenen bovenstaande gegevens zo maar uit de mouw schudt, heeft het mis. Vorig jaar is voor het eerst een 600-tal infra-roodfoto’s genomen vanuit de lucht, waarop iedere boom in Haarlem in kaart is gebracht. De bomen, die op de foto’s een mooie rode kleur hebben, zijn gezond. Hoe paarser, hoe zieker de boom. Had de heer Van Loenen dankzij eigen waar neming al geconstateerd dat het niet best met de bomen ging, toen hij de foto’s begon te bekijken op zijn geïmproviseer de lichtbak liepen de koude rillingen hem over de rug. „De conditie van de bomen bleek allerdroevigst, nog veel beroerder dan ik had ontdekt. Ik ben er echt van geschrokken”, luidt zijn trieste conclusie. fotografie is, dat de heer Van Loenen nu in zijn kantoor kan zien, waar de situatie het belabberdst is. Vroeger ging hij op de fiets of lopend de bomen aan een on derzoek onderwerpen, met het nadeel dat zijn waarnemingsvermogen na een paar uur flink was verflauwd: „Je normen vervagen. Een boom die je om 9 uur be kijkt beoordeel je heel anders dan een exemplaar dat je om 12 uur in ogen schouw neemt. Je moet heel systematisch werken en daar word je doodmoe van”. Met de infra-roodfoto’s is dat probleem opgelost, maar het ter plaatse gaan kijken gebeurt nog steeds. „Op de foto’s kun je zien dat een boom iets mankeert, de foto’s zijn een soort thermometer, maar je kunt niet zien wat een boom voor ziekte heeft. Dat moet je ter plekke gaan constateren”. Het is de bedoeling de infra-rood-fotografie om de twee jaar te herhalen, zodat de dienst Hout en plant- soenen kan uitpluizen of de bomen er na verloop van tijd beter of slechter voor- staan. Bij het bestuderen van de „kiekjes” -7. doet zich echter hetzelfde probleem voor als bij alle andere taken van de dienst. Er is te weinig materiaal, geld en man- - kracht. De heer Van Loenen moet alle „plaatjes” alleen bestuderen met primi tief gereedschap en dat vergt kostbare Z' tijd. Zou hij er een paar mannetjes bij hebben, dan kon de dienst sneller op de Z zieke bomen af. Het voordeel van een grotere boomploeg is ook, dat iets aan 1 nazorg kan worden gedaan. In de oude wijken treffen we verder veel bomen aan, die met hun'stam hele maal in het asfalt staan. Uit een mis plaatst gevoel voor netheid bouwde men vroeger bomen helemaal in. Ook werden wortels met het grootste gemak wegge hakt. Men realiseerde zich niet, dat een boom met zijn wortels voedsel opzuigt, maar dacht dat ze alleen bedoeld waren om de boom steviger te laten staan. Het kwam er op neer, dat de boom aan de onderzijde al dan niet gekortwiekt, in een „stenen doodskist” kwam te staan. Nieu we zuurstof kon zijn wortels niet berei ken. Tellen we bij het rijtje aantastingen nog op de invloed van het verkeer (ver dichting van de grond door trillingen, smeltwater met strooizout, enzovoort) dan verkrijgen we een alles behalve rooskleu rig beeld. De belangrijkste reden is, dat Haarlem van een landelijk stadje is uitgegroeid tot een steenmassa, waarin mensen en auto’s meer gewicht in de schaal leggen dan de natuur. En dat terwijl de natuur (en dus de bomen, de groene longen van de stad) onontbeerlijk is voor ons leefmilieu. De gemeentelijke dienst voor de Hout en de plantsoenen mitsgaders de begraafplaat sen realiseert zich dat voor de volle hon derd percent en strijdt manmoedig voor het behoud van zoveel mogelijk bomen, tegen de verdrukking in. Veel verder dan „trouble-shooting”, zo als directeur ir. J. L. Guldemond het noemt, komt men niet. Er is slechts geld, materiaal en mankracht beschikbaar om in te grijpen bij noodgevallen. Aan „pre ventieve geneeskunde” komt de dienst niet toe. Dit jaar is de situatie iets verbe terd door een extra uitkering van twee ton, die de gemeente wist te realiseren dankzij de kapitaalsinjectie van 800.000 gulden uit het gemeentefonds .Er kon een hoeveelheid onderzoek- en verzor- gingsmateriaal worden aangeschaft, een man extra worden ingezet voor het in ventariseren van de bomen en een auto om de Haarlemse bomenploeg (drie man; in Amsterdam 21) te vervoeren. De bomenploeg van de dienst zit echter ook niet stil. Bij een aantal aardgas slachtoffers zijn drains pijpjes van 80 centimeter met gaatjes erin in de grond aangebracht en tegels met gaten erin, zodat de zuurstof beter in de bodem door kan dringen. Vorig jaar zomer is op die manier 700 meter pijp verwerkt, aldus de heer Van Loenen. Voor de ver zorging van gewonde of zieke bomen neemt de dienst als ze er zelf niet meer uitkomt gespecialiseerde firma’s in de Dat lijkt heel wat, maar in feite was de twee ton niet meer dan een eerste dringend noodzakelijke aanvulling van het budget. In 1974 werd namelijk twee ton onttrokken aan de post onderhoud, zodat het onkruid wieden, grasmaaien en papier-vrij maken van plantsoenen erbij inschoot. Wil de dienst Hout en plantsoe nen de komende vijf jaar werkelijk sy stematisch en versneld en dat is nodig de aantasting van het bomenbestand tegengaan dan is veel meer geld een ver eiste. De man, die dagelijks met de slechte toestand van de bomen te maken heeft, is de heer H. van Loenen, 54 jaar, tech nisch ambtenaar en hoofd van de boom ploeg. Hij vertelt een somber verhaal: slechts het bij hem ingewortelde „vak idiotisme” geeft hem de kracht om door te gaan met zijn werk. Zijn enige troost is, dat het publiek de laatste tijd mede dankzij een actie als „Haarlemmer, ver sier uw stad” zich meer betrokken voelt bij het groen. -a De Koningin Wil- helmina-boom aan de Nassaulaan zat helemaal in het asfalt en zou onherroepelijk zijn gestorven als de bestrating rondom niet was weggehaald vervangen goede grond. Ook is de top van de boom verkleind, waardoor hij min der voedsel nodig heeft en werden beluchtingspijpjes in de bodem ge slagen. F ‘«s ^7*T ‘T ,-1-4^ >-* .3 I I mui jfein - latel y II •W I 1 X:- ’Hh -’-JF

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1975 | | pagina 23