Leedvermaak op Wimbledon-tribune tijdens afgang Connors
Connors: Alles
wat Ashe deed
was even goed
Recordbelangstelling
Havelange: „Argentinië WK-organisator”
Twee verloren finales
MAANDAG
Taktische triomf
Ontzag
Gebalde vuist
Strijdplan
SPORT
s
TAKTISCHE TRIOMF ASHE
VAN ZEER GROTE ALLURE
Dubieuze r
1
s
e
1
e
g
Dat image van Connors berust niet op
het drijfzand van het vooroordeel. Het
wangedrag van deze jongen is op allerlei
gebied té opvallend om genegeerd te
kunnen worden. De voortdurende pogin
gen om een tegenstander te intimideren,
het schofferen van journalisten die zijn
grootvader konden zijn, het herhaald
uitstoten van kreten als „fuck” en „shit”
het zijn de laakbare manieren van
een verwend Amerikaans welvaartskind
die door zijn naaste omgeving te weinig
op zijn fouten wordt gewezen. Daarom
was afgelopen zaterdag het leedvermaak
bijna tastbaar op de volgepakte tribunes
van het centre-court. Nog nooit eerder
werd door de toeschouwers zo vaak de
gewijde stilte verstoord met pesterige
kreten aan het adres van een speler.
„Play better, Connors!” riep iemand op
een gegeven moment. Connors was toen
nog adrem genoeg om te antwoorden:
„I’m trying, for Christ’s sake.”
door de service van zijn tegenstander
brak. Met grote zelfverzekerdheid ser
veerde en volleerde hij zich vervolgens
in de slot-game naar zijn eerste Wim-
bledon-titel.
Met rustige beheerste slagen drong Arthur Ashe (foto links) de zich uit wanhoop vaak
in allerlei bochten wringende Connors (zweefduik rechts) in het defensief.
pleit voor zijn geweldige wedstrijdmen-
taliteit. Ashe kwam er echter niet van
onder de indruk. „Ik was niet bang voor
een lange partij, want ik was fysiek zeer
fit. Connors zou het ook in een vijfde
set heel moeilijk hebben gekregen. Hij is
in dit toernooi niet echt getest, hij heeft
het té gemakkelijk gehad. Ook in psy
chisch opzicht was hij daarom in het
nadeel. Ik zag dat hij nerveus was en
verkrampte.” Connors was het daar niet
mee eens. „Ik verkramp nooit” zei hij
met misplaatste trots. „Als ik die vierde
set had kunnen pakken, was het mis
schien heel anders afgelopen.”
Een belangrijke troef in de machtsstrijd
tegen de ATP was hem ontvallen. Con
nors reageerde zijn teleurstelling na af
loop af op de journalisten die hem als
favoriet hadden gedoodverfd. „Ook jullie
zullen moeten beseffen dat ik kan ver
liezen”, gromde hij. „Niemand is perfect.
Bovendien wil iedereen van mij winnen.
Steeds weer moet ik mezelf met tien
percent overtreffen, omdat de anderen
tegen mij minstens vijf percent meer
geven dan normaal. Alle wedstrijden
zijn voor mij voortaan moeilijk.” Waar
na hij besloot met een opmerking die
hem het treffendst typeert: „Ik heb van
Ashe vandaag verloren. Vandaag.”
Frangoise Durr en Betty Stove (rechts) in actie tydens hun finalepartij tegen Kazuko
en Sawamatsu.
Joao Havelange (rechts), geflankeerd door KNVB-voorzitter Wim Meuleman,
tijdens zijn persconferentie op Schiphol.
i
1
t
L
7
r
LONDEN. Een record aantal van 338.509 tennisliefhebbers zijn gedurende de
twaalf wedstrijddagen de poorten van Wimbledon gepasseerd. Dat is 32.348 personen
meer dan het vorige record. Tevens werd het record van het aantal toeschouwers op
één dag gebroken met een totaal van 37.290.
Met gebalde vuist zwaaide Arthur As
he later triomfantelijk naar de speler-
stribune, waar zijn vrienden van de
spelersvakbond (ATP) hadden plaatsge
nomen. Een rij achter hen zat de Con-
nors-clan, onder aanvoering van mana
ger Bill Riordan, versteend toe te kijken.
daarna nog een derde keer van Connors.
De tactiek kan nog zo slim zijn, als de
vorm ontbreekt is een nederlaag tegen
een klassespeler als Connors onvermij
delijk. Ashe verkeert dit jaar echter in
de vorm van zijn leven, ook al had hij
in de halve finale te veel moeite met
Tony Roche. Bovendien had hij eindelijk
veel neven-activiteiten terzijde gescho
ven om zich zo goed mogelijk op Wim
bledon voor te bereiden. Daarom was
Ashe zaterdag in staat zijn schitterende
tactiek volledig ten uitvoer te brengen.
Ashe behaalde zijn opzienbarende ze
ge (6-1, 6-1, 5-7, 6-4) in een van de
opwindendste eindstrijden uit de naoor
logse geschiedenis van Wimbledon. Het
was niet de score die deze partij zo
adembenemend maakte. Een veel belang-
rjjkere rol speelden de menseljjke eigen
schappen van beide spelers. Hoe on
genuanceerd het ook mag zijn, toch was
deze finale voor menigeen een strijd
tussen het goede en het kwade. Niemand
heeft een hekel aan Ashe: hij staat
bekend als een charmante persoonlijk
heid met veel sociaal gerichte belang
stelling. Connors heeft daarentegen de
afgelopen jaren het image opgebouwd
van de onuitstaanbare kwerulant.
Zijn Nederland en België misschien
gebruikt om Argentinië, waar uit presti
geoverwegingen nu zelfs de regering ga
rant staat dat transmissie, telexverbin-
dingen en het uitzenden van televisie-
wedstrijden straks geen enkel probleem
op zullen leveren, onder druk te zetten?
Havelange: „Het is natuurlijk mogelijk
dat Nederland contact heeft gehad met
één van de 21 andere FIFA-leden, maar
daar weet ik persoonlijk niets van. Ne
derland en België behoren tot de kandi
daten die in aanmerking komen om het
toernooi in 1990 te organiseren. Beide
landen hebben zonder meer de facilitei
ten voor een dergelijke organisatie.
Maar om daar nu al op vooruit te lopen
zou een beetje voorbarig zijn”.
(Van onze speciale verslaggever)
LONDEN Arthur Ashe had afgelopen zaterdag niet meer dan twee uur nodig
om zo ongeveer alle tennisexperts ter wereld voor gek te zetten. Nadat deze des
kundigen de afgelopen dagen om het hardst hadden geroepen dat titelhouder Jimmy
Connors onverslaanbaar was, zette Ashe meedogenloos een streep door hun bere
keningen. „Connors is onbespeelbaar”, riepen de spelers steeds in koor. „Connors
is de grootste speler aller tijden”, loofden de journalisten. Ashe haalde slechts zijn
schouders op. Hij geloofde in zijn capaciteiten en in het tactische plan dat hij had
uitgestippeld. Daarom kon hij later simpelweg zeggen: „Dit verrast m(j helemaal
niet. Ik wil niet opscheppen, maar ik vind dat een goede speler niet verbaasd hoeft
te zijn als hij wint”.
De ontluistering van Jimmy Connors ten voeten uit. In zijn poging om een smash
van Ashe te retourneren gaat de Amerikaan onderuit.
tijnse regering. En het ligt bepaald niet
op mijn weg om het woord van een
regering in twijfel te trekken. Bovendien
is het niet aan mij om mij als voorzitter
van een sportorganisatie met politiek te
bemoeien”.
Het vermoeden bestaat nu, ook bij sectie
voorzitter betaald voetbal Hogewoning
(„Meuleman heeft het altijd over een
FIFA-lid gehad, maar nooit namen ge
noemd”), dat bondsvoorzitter Meuleman
zich heeft laten inpalmen door een FI-
FA-functionaris, zonder de consequenties
van het plan te hebben overzien. Iets
waar Meuleman zaterdag over zweeg als
het graf.
SCHIPHOL. Wat de KNVB en de
KNBB bezield heeft toen beide sport
bonden in november 1974 het nogal
sensationele voorstel lanceerden om de
organisatie van de wereldkampioen
schappen voetbal in 1978 van Argentinië
over te nemen, zal wel altjjd een myste
rie blijven. Want zelfs al zou Argentinië,
dat zich door de voortdurende politieke
en economische chaos aan de rand van
de afgrond bevindt, er niet in slagen om
de organisatie van het toernooi rond te
krijgen dan is er nog geen enkele beslis
sing genomen waar het toernooi wel
gehouden wordt.
KNVB-voorzitter Wim Meuleman vol
stond slechts met een kort commentaar
op de uitlatingen van Havelange. Meule
man: „Ieder land dat lid is van de FIFA
heeft het recht om zich als reserve in te
schrijven. België en Nederland hebben
van dat recht gebruik gemaakt” Het is
wel een erg onduidelijke verklaring,
want Meuleman was er in november
nog zo van overtuigd dat Nederland en
België de organisatie zouden krijgen toe
bedeeld, dat hij Nederland-België nau
welijks nog als „reserve” presenteerde.
van Connors met een sluw strijdplan.
„Ik ga jullie niet precies vertellen hoe ik
het gedaan heb”, lachte hij later tegen
de journalisten. „Waarom zou ik alle
geheimen prijsgeven? Ik zal nog vaker
tegen Connors moeten spelen.” De ge
heimzinnigheid waarmee Ashe zijn tac
tiek verhulde, was min of meer overbo
dig. Kort voor het begin van Wimbledon
werd in Engeland een dagboek van Ashe
gepubliceerd dat een jaar uit zijn carriè
re bestrijkt: de periode van juni ’73 tot
juni ’74. In die periode verloor Ashe tot
tweemaal toe van Connors. Daarover
schrijft hij: „Connors wil graag dat de
bal in de hoeken wordt geslagen. Daar
om moet ik die hoeken vermijden door
de bal laag door het midden te sturen.
Zijn zwakste punt is zijn tweede service,
dus daar moet ik me zeker op richten.
Omdat hij graag snel speelt, zal ik de
vaart van mijn slagen variëren en ik zal
veel lobs gebruiken.”
De overwinning van de 31-jarige
Ashe zal in de tennisgeschiedenis vooral
geboekstaafd worden als een tactische
triomf van grote allure. Waar alle ande
re spelers van wereldklasse faalden,
daar slaagde Ashe volledig. Hij brak het
op kracht en snelheid gebaseerde spel
Hoewel hij het juiste strijdplan inmid
dels had uitgedokterd, verloor Ashe
Connors bleef vooral in die eerste
twee sets het antwoord op pijnlijke
wijze schuldig. Telkens weer kreeg hij
halfzacht geslagen ballen op zijn tenen,
zodat hij niet in staat was met machtige
zwaaien van zijn tweehandig geslagen
backhand te antwoorden. Connors werd
nerveus, ging onnodige fouten maken en
zag zich al na drie kwartier met een
hopeloze achterstand geconfronteerd. „Ik
kon geen opening vinden”, gaf hij later
toe. „Alles wat Ashe deed was even
goed. Hij retourneerde met korte en
lange ballen en zijn services en volleys
bleven hard en zuiver.” Dat Connors
toch nog even dreigde terug te komen,
Toch bleef tot het einde van de partij
het ontzag voor Connors als tennisser
onaangetast. Vrijwel iedereen moet ge
vreesd hebben, dat de 22-jarige Ameri
kaan zich uit bijna geslagen positie nog
zou oprichten om op de van hem beken
de wijze vernietigend toe te slaan. Die
angst was zeker niet ongegrond toen
Connors de derde set veroverde en in de
vierde set een 3-0 voorsprong nam. De
mentaal kwetsbare Ashe was zaterdag
echter té zeker van zijn zaak. Omdat hij
in bijna elke service-game van Connors
break-points bleef veroveren, wist hij
dat de partij op elk moment een nieuwe,
gunstige wending voor hem kon nemen.
Dat moment brak tenslotte bij de stand
4-4 aan, toen Ashe bijna spelenderwijs
Joao Havelange, de Braziliaanse voor
zitter van de internationale voetbalfe-
deratie (FIFA), was daar erg duidelijk
over. Havelange, die zaterdag op Schip
hol arriveerde voor een driedaags be
leefdheidsbezoek aan Nederland, vertelde
daarover: „Gesteld dat Argentinië de
organisatie niet rond zou krijgen dan
zou er eerst vergaderd moeten worden
waar het toernooi wel gehouden kan
worden. In Europa lijkt me niet moge
lijk omdat de FIFA-reglementen op dit
punt nogal duidelijk zijn. Het toernooi
moet de ene keer in Europa worden
gehouden en de andere keer in Zuid-
Amerika. Als dat veranderd wordt dan
zullen eerst de reglementen gewijzgid
dienen te worden”.
Iets wat niet zo snel zal gebeuren. De
afgevaardigden uit Zuid-Amerika zullen
op het FIFA-congres, dat van 18 tot en
met 20 november in Guatamala wordt
gehouden, namelijk zeker niet accepte
ren dat ’s werelds belangrijkste voetbal
toernooi drie keer in Europa, na West-
Duitsland in Nederland-België en in
1982 in Spanje, wordt georganiseerd.
Iets wat volgens Havelange helemaal
niet nodig is. Havelange: „Op dit mo
ment is er geen enkele reden om Argen
tinië de organisatie van het toernooi af
te nemen. Uit alle bescheiden die we
regelmatig uit Argentinië ontvangen
blijkt dat het land tijdig met de organi
satie van de WK rond zal zijn. We
hebben zelfs een garantie van de Argen-
aan de kaa
Durr opnieuw een grote handicap.
In het gemengd dubbelspel wachtte Betty Stöve en de Australiër Alan Stone een
teleurstelling tegen het sterke koppel Margaret Court-Marty Riessen. Na het
verlies van de eerste set (4-6) leken Stöve en Stone toch nog een derde set tel
forceren, toen zij in de tweede reeks met 3-0 kwamen voor te staan. Hun tegen
standers egaliseerden echter de stand en doorbraken bij 5-5 de service van Betty
Stöve. Margaret Court had op haar eigen service vervolgens geen moeite de party
winnend af te sluiten.
LONDEN. Voor de Nederlandse Betty Stöve is Wimbledon op een tragische
manier afgelopen. Zij had zich weliswaar met haar partners voor twee finales
geplaatst, maar kon desondanks niet beslag leggen op eremetaal. Met de Franpaise
Francoise Durr verloor zjj in de eindstrijd van het damesdubbel van het Japanse
duo Kiyomura-Sawamatsu (5-7, 6-1, 5-7). Betty Stöve begon sterk, maar maakte in
de beslissende fase belangrijke fouten. Bovendien bleek de zwakke service van
Tragische finish
voor Betty Stöve
