Netzer en Breitner moeten Real
Madrid Europese glorie brengen
Onvolledig archief
geldontwaarding
en
Met Miljanic meer discipline
bij Spaanse kampioensploeg
3
pPtF
5
door Huub Boons
F
Geslaagd
fj
1FI
Munoz
£1
iw
EH
■MMl
I?.
19
1975
AUGUSTUS
9
ZATERDAG
3
u
■■I
B
I
i
Zaterdagavond
Schok
jit
I
Een kampioenschap dat werd veroverd met een straatlengte voor
sprong op El Barca, de Barcelonese club die voor het begin van de
competitie met het Hollandse trio Michels-Cruijff-Neeskens zowel
nationaal als internationaal onverslaanbaar werd geacht.
janic uitgestippelde werkschema dat Real het afgelopen seizoen
meteen al zijn zoveelste (exact het 16e) nationale kampioenschap
heeft opgeleverd.
579
isch
«au
Met een welhaast even verrassend gemak als waarmee de Madri-
leen de helse zonnestralen op zijn corpus accepteert, zo gemakkelijk
gaat het hem af de zoveelste wederopstanding van zijn geadoreerde
El Real Madrid toe te schrijven aan een tweetal uit West-Duitsland
voor veel geld geïmporeerde voetbalvirtuozen: Günter Netzer en
Paul Breitner, een duo dat in het recente verleden in de Bundes
liga herhaaldelijk werd uitgekreten voor lastig, maar dat nu keurig
netjes meehuppelt in het door de Joegoslavische coach Miljan Mil-
Gift
sgsHSI
Half miljoen
\l
1
K
■F
i
-1
gd
3r
Toch zou Real Madrid (is: Bernabeu)
STOPPER
b
Links boven Breitner en rechts boven
Netzer. Hieronder Don Santiago Berna
beu, president van Real Madrid.
veld de theorie van de coach in de prak
tijk kon uitvoeren. Even leek het er op
dat Amancio die eertijds door Di Stefano
zo perfect uitgevoerde functie zou kun
nen overnemen. Amancio echter liet geen
ruimte open voor speelsheid en eigen
initiatief waardoor het Real-spel bij het
publiek steriel óverkwam. En opnieuw
bleef men en masse weg.
andere bedrag een uitstekende ama
teur (dat laatste althans tn theorie).
1)
1
IHI
met
stop-
Tel:
IOOR
voor
f rep.
>f roet
gra-
p.m2.
Tel.
•ITE”
weer
as-
023-
De posities van Don Santi en Senor
Munoz waren onaantastbaar, zo leek het,
ietwat extreem voor Iberische-schier-
eiland-begrippen. Een regelrechte cam
pagne om de grand old man (bijna 80
jaar inmiddels) van de troon te stoten
bleef uit, daarvoor had en heeft Don
Santiago Bernabeu te veel voor El Real
betekend. Zonder Don Santi zou Real
Madrid nooit tot zo’n club zijn uitge
groeid, zoals zij zich dank zij de Europa
Cup in de vijftiger jaren kon presen
teren.
Wat tot gevolg had dat Don Santi voor
de tweede maal in korte tijd een voor
hem pijnlijke beslissing moest nemen om
het makende totaal-verval van Real een
krachtig halt toe te roepen. De oppositie
binnen de Real-gelederen om Miguel
Munoz op een zijspoor te zetten werd
steeds krachtiger en Don Santiago Ber—
nabeu was daardoor wel gedwongen een
nederlaag te accepteren wilde hij zijn
alweer verhoogt), maar zo zijn er wel
meer stadions. En voorzover die niet
over louter overdekte tribunes be
schikken, is het verschil tussen nat
geregend worden op zondagmiddag of
zaterdagavond te gering om de door
slag te kunnen geven.
Die uitslag is natuurlijk ook een
teken aan de wand voor de „vierde
wand”, zoals de televisie wel wordt
genoemd- Het moet voor Philips toch
wel een schok zijn geweest te ont
dekken,hoe weinig waarde de voet
balsupporters hechten aan de televisie
op de zaterdagavond, als de omroepen
juist hun populairste programma’s in
de strijd plegen te werpen. Als 84
procent (de zaterdagavond en de vrij-
dagavondbezoekers, zonder de 9 pro
cent die al om zes uur zaterdagavond
wil beginnen) de shows en de kwisses
en de prachtige series aan zijn laars
lapt wanneer PSV tegen Excelsior
moet spelen, dan is dat niet alleen
een teken aan de wand voor PSV en
Philips, maar ook voor Hilversum.
Misschien doen de AVRO, de TROS
en al die anderen er goed aan om
van de weeromstuit hun populairste
programma’s op zondagmiddag twee
uur uit te zenden.
van die ondoorzichtige bedragen? Ze
ker omgerekend vanuit het Engelse
pond of de Franse franc of de
Twentse kegge. Wat mij nu zo frap
peert, is dat het verschil naar bene
den (62.600 gulden) en het verschil
naar boven (7384 gulden) als ver
waarloosbare bedragep worden gene
geerd in de koppen, hoewel je voor
het ene bedrag een goede eerste divi-
siespeler kunt kopen, en voor het
De gevechten tussen Real Madrid en CF
de Barcelona zijn altijd vuurwerksteuk-
ken geweest. Dat is niet iets van de
laatste jaren. Op de foto bijv, ziet men
hoe de grote Real-crack van weleer Al
fredo di Stefano een doorbraak forceert
en het winnende doelpunt tegen Bar
celona maakt. De eindstand van die wed
strijd in 1958 was 1-0.
eigen positie niet in gevaar brengen. Het
culmineerde er in dat Munoz, ondanks
een bijna twintigjarige Real-carrière,
aan de kant werd geschoven. Hij zou op
eigen verzoek ontslag hebben genomen,
zo heette het. Miljan Miljanic werd zijn
opvolger, een door de voetbalwol ge-
alle deelnemers aan de finale achter
de grote motoren beschikt.
Als je het als onderschriften-fabri-
kant een beetje handig speelt, kun je
met slechts tien foto’s van coryfeeën
een jaar lang elke sportgebeurtenis
van een „bijpassende” foto voorzien-
Met een actiefoto van Johan Cruijff
bijvoorbeeld, kan je alle voetbalver
slagen verluchten, met onderschriften
wereld blijkt het duidelijkst uit de
koppen waarmee de kranten hebben
gemeld hoeveel NEC moet betalen
voor Johan Zuidema. De ene krant
meldde: „Vijfhonderdduizend gulden,
de andere een half miljoen, weer een
andere meer dan een half miljoen,
terwijl het in werkelijkheid om
437.400 gulden schoon ging, met BTW
mee 507.384 gulden. Vindt u dat ook
slechter ging spelen en uiteindelijk zelfs
door Miguel Munoz, toen nog als trainer
ijzersterk in het Real-zadel, naar de re
servebank moest worden verwezen,
waarmee de Real-leiding ongewild een
groot gedeelte van zijn kapitaal rente
loos op de bank moest zetten.
Terwijl CF de Barcelona, tot grote er
gernis van alles wat in de Spaanse hoofd
stad geboren en getogen is, zich steeds
duidelijker manifesteerde als de nieuwe
Spaanse Liga-campeón, verspeelde Real
het ene kostbare winstpunt na het andere
en kwam wanhopig met zichzelf en de
socios in de knoop te verkeren. Coach
Miguel Munoz noch praeses Don Santiago
Bernabeu, beiden sinds jaren deel uit
makend van het zorgvuldig opgebouwde
Real-imperium, werden dreigend ver
wijtende vingers onder neuzen gepriemd.
Zondebok nummer één was Netzer, de
duurbetaalde Duitse voetbalprof die de
„Koninklijke” nieuwe impulsen had moe
ten geven, maar daarin nauwelijks
slaagde.
PSV heeft onder haar bezoekers
een enquête gehouden met als verras
send resultaat dat 81 procent het
liefst de duels op zaterdagavond om 8
uur zien spelen. Verder gaf 9 procent
de voorkeur aan zaterdagavond 6 uur,
drie procent zag het liefst dat er op
vrijdagavond werd gespeeld, en
slechts 7 procent koos voor de zon
dagmiddag. Die cijfers zijn des te
opmerkelijker, omdat de mens als
gewoontedier het liefst aan zijn oude
vertrouwde patronen vasthoudt, dus
in geval van twijfel eerder geneigd
zal zijn vast te houden aan de zon
dagmiddag, dan revolutionair voor de
zaterdagavond te kiezen. Dat laatste
is toch gebeurd. Daarom is het een
teken aan de wand.
En natuurlijk niet alleen voor PSV,
ook voor de andere clubs. Weliswaar
heeft PSV op de andere clubs een
plezièrig stadion voor, dat zich goed
leent voor lichtwedstrijden (goed
licht, alle tribunes overdekt, door de
grote afname van seizoenkaarten al
tijd een nagenoeg vol stadion, een
uitstekend spelend elftal niet te ver
geten, dat bovendien dicht bij de
tribunes optreedt, wat de sfeer ook
als: „Uitblinker bij Barcelona”, of:
„Gele kaart tegen Real Madrid”, of:
„De grote afwezige bij Ajax”, of:
„Een speler van zijn kaliber zou Fey-
enoord best kunnen gebruiken”, of:
„De uitblinkende Tscheu la Ling
wordt door velen al vergeleken met
Johan Cruijff (zie foto)”...
De geldontwaarding in de voetbal-
De kritiek bij de terugval op het Real-
bewind, dat even verstomde toen de Ma-
drilenen in 1966 toch weer de Europa Cup
veroverden door in de finale Velibor
Vasovics Partizan Beograd te verslaan
(2-1) en iedereen plotsklap weer geloofde
in een nieuwe dominerende rol van de
Spaanse witte brigade op het wereld-
voetbaltoneel, werd steeds heviger. En
toen Real Madrid in de daaropvolgende
jaren in het Europa Cup-toemooi in
vroege stadia werd geëlimineerd door in
Spanje nauwelijks bekende clubs als
Rapid Wien en Standard Luik, werd het
duidelijk dat de massa niet langer als
één blok achter het duo Bernabeu-Munoz
zou blijven staan. Steeds dringerder werd
de roep Real zijn vroegere faam terug te
geven.
Enz., enz. Ik heb geen namen ge
noemd van kranten, omdat het een
euvel is waar de meeste kranten aan
lijden, vooral op de sportpagina’s. Het
archief is blijkbaar niet volledig, of
wordt niet bij tijds aangevuld, of
men wordt te vaak overrompeld door
een hartverheffende prestatie om tij
dig een foto bij de hand te hebben
van de hoofdpersonen van het ver
haal. Het is natuurlijk ook makkelij
ker om met je schrijfmachine Rom
pelberg te tikken, dan een goed gelij
kende foto van hem bij de hand te
hebben, maar aan de andere kant is
het ook weer een beetje typisch dat
een sportredactie niet over foto’s van
i
Voor Günter Netzer is zijn tweede Real-
seizoen bijzonder goed geslaagd. Zelf
scoorde hij zeven maal, terwijl hij zeker
in twee dozijn treffers een werkzaam
aandeel had. Bovendien bleef Netzer tot
aan de laatste wedstrijd zich volledig
inzetten voor het elftal en dat is iets
waar de Spanjaarden zo langzamerhand
ook waardering voor kunnen opbrengen.
Maar of Real Madrid met Netzer en
Breitner opnieuw door zal stoten naar de
Europese top? De komende en gaande
man in het Fieste Alegre, het Real-club-
centrum, twijfelt er niet aan, hoewel die
zelfde figuren vorig jaar nog met van
smart vertrokken gezichten uitriepen
dat Real Madrid niet meer was. Een ons
bevriende collega, die het Spaanse top
voetbal zo’n 10 jaar lang op de voet volgt,
is daar echter allerminst van overtuigd.
Natuurlijk, geeft hij toe, Real Madrid
had het afgelopen seizoen het meeste
recht op de titel. Met Miljanic en de
beide Duitsers is er weer meer discipline
in het elftal gekomen. Er wordt ver-
standelijker gevoetbald ook, maar of dat
nu meteen resultaten gaat oplëveren in
het Europa Cup-toernooi, wel, die lijn
durft hij niet meteen door te trekken.
Op het moderne voetbal zoals dat met
name in Nederland en West-Duitsland
wordt gespeeld, heeft Spanje nog een te
grote achterstand omdat men te lang
heeft vastgehouden aan het veel gemak
kelijker op de Spaanse voetballer te pro
jecteren Zuideuropese speltype.
Netzer en Breitner hebben Real Ma
drid weer terug aan de Europese top ge
bracht, zo gelooft men in de Spaanse
hoofdstad onvoorwaardelijk. CF de Bar
celona mag dan wel een Johan Cruijff
tot zijn beschikking hebben en de ge
wezen El Salvador mag dan wel door
gaan als ’s werelds beste voetballer, zijn
rendement voor het elftal is toch bedui
dend minder gebleken als dat van hun
bloedeigen „Junter Nezzer’’. In Madrid
heeft de Westduitser zich opgewerkt tot
een regelrechte held, en dat terwijl hij
nog maar nauwelijks één jaar geleden
haast dodelijke verwensingen naar zijn
hoofd kreeg geslingerd.
De scheldkannonades, waarmee de
Madrileense dagbladen hele kolommen
vulden, namen dergelijke afmetingen
aan dat Günter Netzer met de week
verfde Joegoslavische trainer die al
maanden tevoren de prestaties van de
Madrileense club minutieus had gevolgd
en alras tot de conclusie was gekomen
dat een Netzer alleen (ondanks zijn enor
me talenten) er nooit in zou slagen Real
naar een niveau te stuwen dat de club
jaren achtereen die uitzonderlijke mono
poliepositie in de voetbalwereld had be
zorgd.
Als tegenzet op de Barcelona-transfer
van Johan Neeskens kwam Real Madrid
plotseling op de proppen met de aan
koop van de Duitse international Paul
Breitner, een meesterzet van de oude
Don Santi, want deze transactie zou later
zich nog lang blijven verzetten tegen het
heropenen van de grenzen voor buiten
landse voetballers. Miguel Munoz: „Real
moest wel. Financieel had Reals grootste
opponent, Barcelona, veel betere papie
ren en was op dat moment in staat de
beste spelers ter wereld aan te trekken,
wat dan meteen zou betekenen dat Real
een nog grotere achterstand zou op
lopen”. Uiteindelijk moest Don Santi
toch capituleren, niet alleen omdat het
hoog tijd werd dat Spanje zijn voetbal-
image moest restaureren, maar ook om
dat de transferprijzen voor het eigen
weinig en niet imponerende Spaan
se talent uit de hand dreigden te lopen.
Zonder blikken of blozen werd voor spe
lers, hoewel zij nog altijd niet konden
doordringen tot de nationale Spaanse
selectie, bedragen gevraagd en be
taald tussen de 500.000 gulden en één
miljoen.
Vooral dat laatste dwong Don San
tiago Bernabeu ertoe overstag te gaan.
Op dat moment had de Madrileense club
weliswaar een grote financiële achter
stand op aartsrivaal CF Barcelona, om
dat de sprekende resultaten nationaal en
internationaal uitbleven en er derhalve
minder publiek naar de wedstrijden in
het Estadio de Santiago Bernabeu kwam
kijken. „Met het geld wat wij nu jaar
lijks in eigen Spaanse spelers investeren”,
zo oordeelde de grijze eminentie van
Real, „met die miljoenen peseta’s, moet
het mogelijk zijn om buitenlands talent
naar Madrid te lokken”. En dat nu juist
was het waar Real Madrid aan man
keerde: een architect die op het midden -
hetzelfde toernooi gemeld: CLERC
ALLEEN KOPLOPER, en daarboven
stond in iets kleinere letters: „Wiers
ma: Ik moet steeds initiatieven ne
men”. De bijgaande foto toont echter
de Surinaamse kampioen Waldring,
met het onderschrift: „Waldring ver
loor in een merkwaardige partij van
Jan de Ruiter”. En over het zwem
men wordt in dezelfde krant gemeld:
„Wereldrecord Andy Coan op 100
meter vrij”. Zo-zo, denk je dan, hoe
zou die Andy Coan eruit zien, te
meer omdat hij in het artikel wordt
omschreven als „de tengere, wat
slungelachtige Coan”. Maar nee, er
staat een foto van Mark Spitz bij,
met daaronder: .drie jaar heer
ser.
beslissend blijken over de terugkeer van
Real Madrid naar de nationale en moge
lijk internationale top. Niet alleen slaag
de Paul Breitner er in het gehele sei
zoen dezelfde vorm te demonstreren zo
als hij die tijdens de wereldkampioen
schappen in zijn vaderland had
geëtaleerd en die hem tot één van de
beste moderne verdedigers ter wereld
bestempelde, maar bovendien slaagde
stoïcijnse Paul Breitner er in het gehele
Real-team incluis landgenoot Netzer
die zich in zijn tweede contractjaar weer
een magistraal architect toonde - te in
spireren.
Vrij probleemloos speelde Real Madrid
zich het afgelopen seizoen door de
Spaanse competitie. Al spoedig zwakte
de hete adem van de concurrenten Real
Zaragoza en CF de Barcelona af. Alleen
tegen het einde van de competitie leden
de Madrilenen wat prestigeverlies door
met 1-6 van Real Zaragoza te verliezen,
een nederlaag waar Miljanic nu ook weer
niet zo zwaar aan tilde: „Het is beter
dat Real een wedstrijd met 6-1 verliest,
als zes wedstrijden achter elkaar met
1-0 Die wedstrijd tegen Zaragoza
was voor Breitner voorlopig de laatste
die hij voor Real heeft gespeeld. Hij
raakte geblesseerd. De blessure was wel
iswaar niet van ernstige aard, maar de
medische staf van Real oordeelde het
toch verstandiger om Paul Breitner een
extra lange vakantie te gunnen: na het
Europa Cup-toernooi met Bayern, de
wereldkampioenschappen, de Spaanse
competitie en de vele vriendschappelijke
wedstrijden, had hij dat wel verdiend.
De meest achterlijke, of misschien
moet ik zeggen: de meest gehandicap
te tak van journalistiek, is ongetwij
feld de fotojournalistiek. U moet
maar eens opletten, vooral als u de
sportpagina’s opslaat. Een artikel on
der de vette kop: ROMPELBERG
KOOPT PLAATS. We lezen dat de
rijke aannemer en ambitieuze stayer
Fred Rompelberg zich via zijn porte
monnee tijdens het nationale kampi
oenschap naar een verkiesbare plaats
voor het wereldkampioenschap heeft
willen rijden, en je wilt dan wel eens
zien hoe zo’n rijke aannemer uit
Maastricht eruit ziet. Maar nee, de
bijgaande foto is van Cees Stam.
Met koeien van letters staat er
boven het artikel over het K.S.H.-
damtoernooi: „Toernooizaal leek
smeltkroes, maar.Clerc hittebe
stendig”. Rob Clerc behaalde weer
een zege en staat in zijn eentje
bovenaan, zo lezen we. De bijgaande
foto toont ons echter Harm Wiersma,
omdat hij de grote favoriet voor de
eindzege bleef, zoals het onderschrift
meldt- Maar op die manier kun je
elke dag wel een foto van Wiersma
plaatsen; de ene keer omdat hij ge
wonnen heeft, de andere keer omdat
hij nog altijd de favoriet is, de vol
gende keer omdat hij, nota bene als
favoriet,verloren heeft, en de laatste
keer omdat hij al dan niet het toer
nooi heeft gewonnen!
In een andere krant werd over
.,.y
3»-
ö&l
i
■i.
gr
