Ed van Westerloo ziet kansen voor goed Journaal
Perfecte Engelse parodierock
TIOLI
in
Popsien
neemt
afscheid
TOP DE POP POP DERTIEN
Fritz Wotruba
overleden
3
Calvé
borrelnootjes
PINDA S MET EEN JASJE
f Weet u zelf een leuke borrel-
8 nootjes babbel? Stuur in naar
I Calvé, postbus 1000, Delft.
„Privé voor twee" smaakvol
HR: Ws
Poppeppers
Spaarnekerk als poptempel
KAMPERMAN
if
dn.
BEELDHOUWER
n
BONTSPECIAUSTEN
Iff
J
K3B
Manuwrwwi
SMBrtl
13
12
KUNST
19 7 5
2 9
AUGUSTUS
R IJ D A G
(Van onze RTV-redactie)
Getrapt vertrouwen
Rozenbedje
Toetssteen
Opfrisbeurt
zomerkorting van 10%
I
VAHPAA^,'
Sublieme bontcouture
bij Kamperman
in Haarlem!
-
HILVERSUM De drukste man van Nederland was gisteren Ed van
Westerloo, nu nog eindredacteur van KRO’s actualiteitenrubriek Brand
punt en behorend tot „de oude jongens” van die in het verleden bekroonde
televisierubriek, en straks hoofdredacteur-manager van het NOS-jour
naal, Nederlands grootste krant. Hij holde van het ene interview naar het
andere, hij had er bij wijze van spreken de hele dag voor uitgetrokken.
Als wij om kwart voor twaalf een door veel omroepmedewerkers gefre
quenteerd etablissement binnenkomen, is hij ietwat verlaat „mijn klok
je doet het niet goed” nog bezig met het vorige vraaggesprek.
th--
M’N AAJ& MM/
iii
Pleuni Touw en Jeroen Krabbé in „Privé voor twee".
schreef
Coward
twee”
voor
(ADVERTENTIE)
was een groot theater-
U bent van harte welkom!
(ADVERTENTIE)
nog
Zijn er nog persoonlijke overwegingen
geweest die tot zijn besluit hebben ge
leid, zoals de mogelijkheid zich maat
schappelijk te verbeteren?
Desondanks schuwt Ed van Westerloo
de zijdelingse vragen over het journaal
niet, al trekt hij enige malen (niet te
vaak) aan de rem en verzoekt hij ons de
pen even neer te leggen.
Hoe ervoer U Uw kennismaking met
de Journaalredactie?
Kan Van Westerloo een goed journaal
maken?
Ik wil praten met iedereen, over het
journaal, ik wil iedereen leren kennen,
zodat ik op 1 januari meteen aan de slag
kan gaan”.
Via het Gregoriaans en de beatmis
belandt de onttakelde Spaarnekerk in
Haarlem volgende week donderdaga
vond bij de keiharde modderrock van
de Bintangs. Samen met de Haarlem
se saxofoonfreak Mr. Mozes en Cryp
to moeten de Beverwijkers voor een
daverende popavond zorgen die de
Burgwalbuurt ook bij niet-ouderen
bekendheid moet geven.
organisatoren de lege Spaarnekerk de
uitgekiende plaats. Voor de gelegen
heid wordt het gebouw want dat
is het nu „aangekleed” met lampi
ons en standjes waar drank en eten
verkrijgbaar is. De entree is 4,50; de
seur; alle drie met groot vakmanschap
en een voorkeur voor elegante decaden
tie, gekarakteriseerd door het Angelsak
sische begrip „camp”. Na zijn dood in
1973 is hij heilig verklaard en worden
zijn stukken met meer eerbied en gevoel
voor het tijdperk waarin hij glorieerde
de jaren ’30 benaderd dan tijdens
zijn leven. Zijn werk is nooit van het
repertoire verdwenen, majir enkele jaren
De nieuwe bontmode van
Kamperman belooft ook dit jaar
weer een modieus hoogtepunt te
worden
Maar voor wij u deze modellen
presenteren geven wij op onze
bestaande collectie een
Wagenweg 11 Haarlem Tel. 31 20 86
100 meter van Houtplein, parkeren
voor de deur!
spe-
in
r
lngez.:A.C J.Viersen.Gronihgen
c
„Natuurlijk, dat is onontbeerlijk. Ik
ben als ANP-redacteur en als man van
Brandpunt altijd en elke dag met het
nieuws en de nieuwsverwerving bezig
geweest. Ik geloof, dat ik ook een neus
vóór nieuws heb en dat heb ik bij
Brandpunt ook meermalen bewezen”.
„Dat is allemaal geen verdienste van
het journaal, want beter kan het na
tuurlijk altijd, maar het is een vast
staand gegeven. Ik win dus met het
verhuizen van Brandpunt naar het Jour
naal, maar ik verlies ook. Met Brand
punt mocht ik opiniëren, met het Jour
naal mag ik dat niet. Ik ga van het ene
belangrijke journalistieke produkt naar
het andere”.
„Niet altijd is alles in die zeven jaar
koek en ei geweest natuurlijk, en dat
heb ik dan ook geschreven. Het is
een soort logboek geworden.” Tegelijk
met het boek komt binnenkort bij
CBS een dubbelpee uit waarop vele
tunes van bekende Veronica-pro-
gramma’s als „Koffietijd” en „Juke
box” voluit te horen zijn.
Moet je voor een baan als hoofdredac
teur van het NOS-Journaal een man
zijn die altijd dagelijks met het nieuws
te maken heeft gehad?
„Ach nee, dat is helemaal van geen
belang geweest. Ook de verhalen, dat ik
de laatste tijd niet lekker bij Brandpunt
zat, zijn onzin. Bij Brandpunt heeft
altijd, ook onder mjj, een uitstekende
teamgeest geheerst. Maar bij goede ploe
gen is het de gewoonte om elkaar kei
hard de waarheid te zeggen en elkaar
zonder pardon te bekritiseren. Misschien
heeft die openhartigheid een verkeerde
indruk gewekt en zijn zo de praatjes in
de wereld gekomen”.
„Uitermate prettig maar het was wel
erg kort. Ik heb ook tegen de redactie
gezegd, dat ik in de komende maanden
een deel van mijn vrije tijd zal opoffe
ren om met het praktische reilen en
zeilen van het journaal kennis te maken.
„Ja. De hoofdredacteur van het NOS-
Journaal is in staat om binnen de NOS
een zelfstandig journaal, te vervaardigen
op basis van een optimale samenwerking
met de programmaleiding. Volgens de
laatste uitspraken van de commissie uit
gangspunten gezamenlijk programma en
de richtlijnen van de programmaraad
televisie is het zelfs niet moeilijk voor
mij om een goed journaal op de buis te
brengen, want wat zeggen die beide
colleges? Het is de taak van het Jour
naal om actuele feiten in samenhang
met andere feiten te belichten, zodat het
nieuws beter door het publiek begrepen
kan worden. Een uitbouw in deze zin is
mogelijk.
gestreefd naar een maximale samenwer
king. De technische faciliteiten zitten in
een hand, we gebruiken materiaal van
elkaar, we maken onderlinge afspraken,
we houden elkaar op de hoogte, we
tippen elkaar zelfs. En het Eurovisie-
nieuws staat elke dag ter beschikking
van de actualiteitenrubrieken, iets waar
vroeger nooit anders dan geduvel over
was. We hebben elkaar gevonden in
Hilversum, ook wat de taak-afbakening
betreft, en ik zit op het rozebedje, dat ik
zelf heb helpen spreiden”.
Mr. Moses zoals hij enkele jaren ge
leden met zijn Company op het Loos-
drecht Jazz Concours optrad.
Rob Out de piratenvechter die
waarschijnlijk op 4 september van de
heer Var Doorn te Den Haag uit
sluitsel krijgt over zijn VOO-aanvraag
heeft een boek geschreven over
het wel en wee van Veronica. Out:
„Tja, als iedereen bij het Journaal dat
inderdaad van tevoren had moeten we
ten, dan had het wel 30 jaar geduurd
voordat er een nieuwe hoofdredacteur
was. Mijn benoeming was een kwestie
van „getrapt vertrouwen”; ik heb ge
sproken met een aantal mensen, die het
vertrouwen van de voltallige Joumaal-
redactie genieten”.
avond duurt van zeven uur ’s avonds
als de discotheek Blue Nightingale de
versterkers opendraait, tot twee uur
’s nachts.
Waarom is een man, die eindredacteur
is van een goede en gerespecteerde actu
aliteitenrubriek als Brandpunt (een baan
die iedere journalist van zijn leeftijd in
Nederland zou ambiëren) zo happig op
een functie, waar in het verleden zoveel
om te doen is geweest en die gekwalifi
ceerd wordt als een van de moeilijkste
in omroepland?
timmeren met zijn goed lopende sing
le „Funky Amsterdam.”
De overlevering wil dat het
stuk nooit beter gespeeld is dan door die
twee. Ook deze Nederlandse voorstelling
in regie van de Engels-Nederlandse re
gisseur Adrian Brine geeft blijk van dat
grote voorbeeld. Pleuni Touw speelt
haar Amanda met alle wisseling van
stem, die van Gertie Lawrence op de
grammofoonplaat is bewaard gebleven.
Ze zet haar prachtige ledematen in pre
cies de houdingen uit de jaren ’30. En
Ber van Hirtum kleedt haar navenant,
prachtig uitgevoerde toiletten in de trant
van Lawrence’s lijfontwerper Mouly-
neux, met als hoogtepunt een hoe zal
ik het noemen namiddagensemble in
zalmkleur, in het laatste bedrijf.
Niet dat mevrouw Touw er echt in
slaagt onder de oppervlakkige, zeer Brit-
geleden zette te New York en Londen
een revival in, die nog steeds voortduurt
en nu in ons land doorsijpelt.
„Privé
voor de actrice Gertrude Lawrence en
zichzelf.
Van Westerloo vindt ook dat zijn
vertrek bij Brandpunt na twaalf jaar
dienstverband, waarvan de laatste vijf
jaar als eindredacteur, in het teken staat
van de grote periodieke opfrisbeurt, die
iedere programmamaker in Hilversum
moet ondergaan. „Als het kan moet hij
dat al na vijf of zes jaar doen. Hij moet
van zijn eigen stoel af op straffe er aan
vast te roesten. Voor Brandpunt is het
ook beter dat er nu een andere eindre
dacteur komt”.
Ze waren al twee keer eerder in
Nederland, maar toen heeft niemand
op ze gelet. Ten onrechte, want nu de
Engelse negenmansformatie „Alberto
y lost paranoias” wel in de belang
stelling (en in TIOLI) staat, ontdekt
iedereen ineens een zalige rockgroep
met grote cabaretske gaven. Pop met
humor, een aantrekkelijk maar nog
weinig gebruikt gegeven, heeft deze
formatie tot in de perfectie uitge
werkt.
Hoe denkt Van Westerloo te verkeren
met de actualiteitenrubrieken van de
omroepzuilen, die in het verleden niet
anders deden dan in de grootste onmin
met het Journaal leven?
„Ja, ik zal ook als bedrijfsleider moe
ten optreden. Ik geloof dat ik dat wel
kan. Als ik het gevoel niet had dat ik
me als manager aardig kon redden, dan
was ik er natuurlijk nooit aan begonnen.
Ik ben in elk geval van plan er te zijn
voor het journaal. Ik zal open staan
voor iedereen”.
Vijf minuten later komt hij bij ons
m onthult, dat wij de derde journalist
mn die ochtend zijn. En of wij er
genoegen mee willen nemen dat hij niet
praat over zijn ideeën over het jour
naal, omdat hij dat voor de medewerkers,
wier chef hij volgend jaar wordt, niet
leuk vindt.
Na de eerste goedkeurende reacties op
de benoeming van Ed van Westerloo
wordt weer moeilijk gedaan over het
feit, dat niet de hele Journaalredactie in
zijn benoeming gekend was.
QL
Voor de liefhebbers van een uitste
kende serie Marokkaanse klanken in
een Westers jasje speelt dinsdagavond
op de binnenplaats van het Rosa
Speringhuis de Haarlemse formatie
Ti q Maya. Jazz fans kunnen volgen
de week vrijdagavond terecht bij een
Haarlemse gelegenheidsformatie met
Guus van der Sande, Ruud Brink,
Peter Kaart, Peter ten Have en Henk
Scheffer en de Alkmaarse blues,
boogie woogie en boogierock -,Blue
Sessie Groep.”
De avond wordt gehouden in het ka
der van de „Kom over de Burgwal”-
aktiviteiten-week, waarmee zo
als dinsdag al uitgebreid in deze
krant stond vermeld de Burgwal
buurt aan zichzelf en aan de rest van
Haarlem wil laten zien wie en wat
zij is. Binnen de overstelpende reeks
van activiteiten en feesten paste ook
een popavond en daarvoor leek de
Van Westerloo (schrale, goed in het
pak zittende man, het smalle, gebruinde
gezicht getooid met een lichtgewicht
bril, iets langer haar dan de kijkers zich
van vroeger zullen herinneren): „Het
doet mijn eigen journalistieke hart pijn,
dat ik de collega’s, die met mij willen
praten, die restrictie moet opleggen.
Sommige journalisten wilden op die ba
sis niet, andere lieten de actualiteit
een gesprek met de nieuwe hoofdredac
teur van het journaal prevaleren”.
Kayak, één van Neerlands beste
elpeegroepen, heeft dinsdagavond in
de splinternieuwe EMI-studio’s in
Heemstede onder de geroutineerde
handen van producer Gert-Jan Leen-
ders de nieuwe lp af gemaakt die 12
september uitkomt. Titel: „Royal Bed
Bounce.” Het rockwerkstuk bevat
tien nummers waaronder „Patricia”,
een ode aan Neerlands meest ge
bruikte achtergrondzangeres: Patricia
Paay, die het nummer zelf op uiterst
„aangrijpbare” wijze meeneuriet.
De zanger met het meeste gewicht
in ons land is ongetwijfeld John Rus
sell. Op de weegschaal komt hij tot
153 kilo, een enorme om vang die hem
niet belet op het podium zeer om
standig te bewegen. Met een aantal
swingende, sexy danseressen is hij
bezig met de uitwerking van zijn
„Ham Jam”, wat een nieuwe dansra
ge moet worden. Russel heeft veel
werk in Duitsland gehad, is al twintig
jaar bezig in het vak en lijkt nu ook
in ons land aan de weg te gaan
De Bintangs zullen in de Spaame-
kerk overigens verschijnen zonder
hun slide-gitarist Japie Castricum, die
een hele lange reeks voorgangers is
nagegaan en weg is bij de Bintangs.
Waarschijnlijk wordt de jongere
broer van Frank en Arti Kraayeveld
René zijn opvolger.
ROTTERDAM. Theaterproducer
Joop van den Ende zet goede vakmensen
aan het werk. Na de groots opgezettte
„Cyrano de Bergerac” met Ko van Dijk
en Guus Hermus vorig seizoen, komt hij
nu met „Privé voor twee” (Private lives)
van Noël Coward. Het is veel kleiner
van opzet vijf spelers maar hij
heeft er de beste krachten aangezet die
hij kon vinden. Deze zedencomedie uit
1930 wordt luxueus uitgevoerd en aan
trekkelijk gespeeld.
Het is een uitstekende ontwikkeling in
het Nederlands toneel, dat de markt
voor het avondje uit steeds beter wordt
voorzien door een „vrije sector”, waarin
de producenten met smaak en klasse te
werk gaan. Op die manier krijgt het
gesubsidieerde toneel meer de gelegen
heid tot artistiek riskantere ondernemin
gen en vernieuwing van het toneel.
Klasse-spelers die daar niet zo veel
boodschap aan hebben, krijgen kans op
goed werk. Er wordt veel meer op free-
lance-basis gewerkt: er is meer uitwisse
ling tussen beide sectoren en dat verle
vendigt het toneelbeeld in hoge mate. Zo
wordt het zin vol voor de overheid ook
de „vrije sector”, die altijd al indirect
gesteund werd via de gesubsidieerde
schouwburgen, met garanties financieel
te helpen.
Noël Coward was een groot theater-
wonderman: schrijver, acteur en regis-
WENEN (AP, Reuter). Professor
Fritz Wotruba, algemeen erkend als de
toonaangevende beeldhouwer van het
na-oorlogse Oostenrijk is gisteren aan de
gevolgen van een hartaanval in de Oos
tenrijkse hoofdstad overleden. Hij is 68
jaar oud geworden.
Wotruba was sinds 1945 hoogleraar
aan de Academie voor Beeldende Kunst
in Wenen. Hij kreeg zijn eerste interna
tionale onderscheiding op de Biennale
van Venetië in 1932. Hoewel Wotruba in
de jaren voor de oorlog reeds zeer
produktief was en aan tal van tentoon
stellingen in binnen- en buitenland mee
deed, kwam de internationale erkenning
pas in de jaren na ’45.
Het centrale thema van zijn werk is
steeds de menselijke gezichtsuitdrukking
gebleven, hoewel deze gestalte kreeg in
streng geometrische vormpatronen- Het
stroeve, onbuigzame karakter van zijn
karakter werd eens aangeduid als „figu
ratie als verzet”.
Wotruba placht te zeggen dat hij
graag met zijn materiaal worstelde. Het
was de reden dat, hij de plastischere
materialen altijd weer losliet om te
kunnen werken in het harde natuur
steen.
Alberto y lost paranoias, de naam
duidt al op het „andere”’ karakter
van de groep. Een anderhalf uur
durende non-stop show barstensvols
imitaties van allerlei grootheden in
de rocksien: Captain Beefheart krijgt
zijn portie, Lou Reed’s „heroin”
wordt „aspirin", Richard Nixon
maakt zijn comeback als protestzan
ger en ook Uriah Heep krijgt er van
langs. Scherpe teksten misschien
met als nadeel dat ze vaak alleen
voor de rock-ingewijde echt begrijpe
lijk zijn maar daarnaast ook erg
goede muziek: country rock, hard
rock soms, Doobie-achtige koortjes en
uitstekend gitaarwerk. Een vroege
voorjaarsvangst van TIOLI die met
het nakend najaar voor de boeg zon
der meer het bekijken en beluisteren
waard is-
Het is zover. Popsien
neemt afscheid. Aan het begin
van een seizoen dat geen sei
zoen meer is. En dat is dan
gelijk. Eén van de redenen
die tot het besluit hebben ge
leid met de rubriek in deze
vorm te stoppen. Een andere
is, dat Ferry Tromp die
Hoppelepop en Popsien jaren
lang heeft gedaan besloten
heeft ermee te stoppen.
Met hem valt of staat niet
de rubriek uiteraard, maar de
overwegingen die in 1969 heb
ben geleid tot het starten met
een aparte poprubriek voor
het muzieknieuws uit stad en
streek, gelden niet meer. De
sociëteiten zijn doodgebloed,
live muziek wordt nog slechts
in een enkele sociëteit en club
gebracht: plaatselijke groepen
zijn er nauwelijks nog.
Uiteraard worden de
wel actieve sociëteiten als TI
OLI in Schalkwijk en Ut Ca-
faatje aan het Spaarne niet
zonder meer in de kou gezet.
Zij kunnen voortaan terecht
bq Hans Invernizzi van de
stadsredactie (toestel 230) die
popnieuws uit de stad en re
gio van nu af aan een plaats
zal geven. Daarnaast zullen
met een grotere regelmaat
dan tot nu toe muziekpagina’s
verschijnen, waarop in wat
meer uitgebreide en gelijnde
vorm muzikale ontwikkelin
gen in het muziekgebeuren
voor de vele geïnteresseerden
zullen worden beschreven.
Nogmaals: clubs, sociëtei
ten. dancings etcetera moeten
zich met hun informatie
voortaan wenden tot de stads
redactie, tot Hans Invernizzi;
groepen die van hun activitei
ten kond willen doen, kunnen
daarvoor terecht bij de al ge
noemde Invernizzi of bij Cees
Straus van de kunstredactie-
Zaterdagavond draait in TIOLI de
htxisdrive-in „Blow Up” met een se
lectie „oldies.” Zondagavond houdt de
sociëteit Upstairs aan de Zomervaart
170 een instuif.
„Ik zal openstaan voor iedereen”
se conversatie van kattige geestigheden
iets van Amanda’s oprechte liefde voor
haar partner Elyot te laten voelen, ze
komt toch een heel eind. Jeroen Krabbé
als Elyot valt nogal gezond en manne
lijk uit, maar zijn jongensachtige char
me vergoedt het gemis aan Britse deca
dentie veel. In zijn eigen vertaling van
het stuk gaat veel van geestige conver
satie verloren, maar dat kan moeilijk
anders omdat we in het Nederlands nu
eenmaal een dergelijke toon missen.
Hein Boele en Edda Barends geven het
koppel goed tegenwerk en Suze Broks
maakt van de Franse dienstmeid een
komisch nummer, dat er in gaat als
koek. Jean-Marie Fiévez leverde mooie
decors, met veel nostalgisch gevoel voor
detail. Adrian Brine luisterde de salon-
conversatie op met enige kluchtig strui-
kelwerk en dansles,, en stuurde zijn
spelers tot een vooitreffelijke timing. Zo
zelfs, dat wanneer Pleuni Touws gezicht
begint te glimmen ze inderdaad op het
juiste moment haar poederdoos mag
pakken om zich bij te werken.
JAC HEIJER
De heren zijn nu bezig aan hun
derde toernee door Nederland en r
len zondagmiddag vanaf 14 uur
sociëteit TIOLI, Laan van Angers,
Schalkwijk. Eerder deze maand
speelden ze veel groten weg op het
Bilzen-festival in België en het Rea
ding-festival in Engeland en maakten
ze opnamen voor de VPRO-radio.
,Denk nu niet, dat ik daar in de
laatste weken niet over heb nagedacht..
Mijn beslissing is niet van vandaag of
eergisteren geweest. Ik heb almaar zit
ten dubben: zal ik het doen of niet?
Doorslaggevend voor mijn „ja” is ge
weest, dat ik ervan overtuigd ben, dat
iet NOS-journaal het belangrijkste
journalistieke produkt is dat in Neder
land gemaakt wordt. Dat is altijd zo
geweest. Miljoenen mensen zien het eni
ge malen per dag. Voor sommigen is dat
journaal de enige informatiebron, voor
anderen is het journaal de toetssteen
voor de betrouwbaarheid van hun eigen
krant of voor de actualiteitenrubriek,
die ze die avond wensen aan te zetten”.
U moet straks viermaal zoveel mensen
leiding geven dan u bij Brandpunt
gewend was te doen.
lngez.:A.C J.Viersen.Gronihgen
fTDi ml /'r^rZOALlO
„Die conflicten waren er om de ha
verklap tot twee jaar geleden. Je kan
zeggen, dat ik als voorzitter van de
werkgroep actualiteiten, waarin ook het
NOS-Journaal zitting heeft, tot een goe
de verstandhouding tussen de actualitei
tenrubrieken en het Journaal heb bijge
dragen. De laatste anderhalf jaar is er
geen enkel incident geweest. We hebben
1. The Elephant Song Kamahl; 2. Somewhere Between The Tumble
weeds; 3. Roll over lay down Status Quo; 4. The Hustle Van Me Coy and
Soul City Symphony; 5. Tears on my pillow Johnny Nash; 6. Ramaya
Afric Simone; 7. Lady in blue Joe Dolan; 8. Sailing Rod Stewart; 9. Doe-
delzakke Pakkie Nico Haak en Paniekzaaiers; 10. Slow down Shabby Tiger
11 Tu t’en vas Alain Barrière et Noelle Cordier; 12 Disco Stomp Bohannon;
13 Regreza Maria The Specials.
Brik
:‘A
