Jerzy Sadek
Dobi Peters
kan blijven
Vlaardingen verder door buitenspelgoal
EDO
NOORDWIJK TIMIDE
genoeg
kreeg
kansen
HAARLEM SLORDIG,
„Dit zit me
echt behoorlijk dwars”
d'-AF
12
13
SPORI
MAANDAG
8
SEPTEMBER
1975
8
Geen reuzendoder
Pittiger
Enthousiasme
-
-
ifck K i
Bk
(Van onze sportredactie)
SPORTEF
(Van onze sportredactie)
(Van onze sportredactie)
(Van onze sportredactie)
BERT BREVOORD
Dat doelpunt bleek het sein voor
ROB HOOGLAND
Gerrie Kleton (tweede van rechts) scoort het der de doelpunt voor Haarlem. Naast hem Cor Pot.
(Van onze sportredactie)
TELSTAR: GROTE CHAOS
THEO KLEIN
I
Penalties dus Voor FC Vlaardingen
schoten alle spelers raak. Voor EDO
miste alleen Herman Kamoen. Peters:
„Ach ja, Kamoen mist. Maar je kunt
zo’n jongen natuurlijk niet de schuld
geven. Het had gewoon niet tot pe
nalties hoeven komen. Klaar als een
klontje”.
lijk mistastende Bijl, André had ingezet
voor De Goey, of Kramer uitgeprobeerd
had op links.
na een stief kwartiertje weer even snel
terug. Monne de Wit: „We begonnen in
de tweede helft erg sterk. Maar dat
kostte te veel kracht. Ik speelde naast
Van Kooten, waardoor Bijl en Jonker
alles op het middenveld moesten vangen.
(Theunissen: „Er zijn nog steeds enkele
oudere jongens die weigeren de mandek
king van elkaar over te nemen”) stortte
Telstar opnieuw in elkaar. Dat Hazel-
hekke de stand nog op 5-2 bracht en
Driesen met een „lucky-goal” 5-3 scoor
de was toen van geen belang meer.
Eelman: „Toch blijf ik zeggen dat
we niet door Haarlem zijn wegge-
speeld. Toen het eenmaal 20 was
geworden, zijn we gaan jagen op een
tegenpuntje en dan kan het natuur
lijk gebeuren dat dé boel achterin
(waar vooral Cees Spaanderman geen
sterke indruk maakte) wat verwaar
loosd wordt. Echt uitgespeelde kansen
heeft Haarlem weinig gehad”.
Barry Hughes daarentegen: „Als er
wat meer concentratie was geweest,
hadden we dit Noord wijk opgerold.
Ik had de ploeg vorige week al voor
de competitie zien spelen tegen Go
Ahead Kampen en toen was ik er al
niet kapot van. Maar dat zegt op zich
niks, nu had ik een volle bak ver
wacht en een tegenstander met veel
meer power. Maar nee, Noordwijk is
kennelijk geen reuzendoder”.
beweging had moeten afmaken. Via
de grond stuiterde de bal echter te
gen de paal. Diverse mogelijkheden
werden door beide ploegen geschapen,
maar vooral Berend Tent onder
scheidde zich met enkele prima red
dingen.
HAARLEM. Ergens in het ach
terhoofd van menig EDO-supporter
heeft de naam van FC Haarlem de
laatste maanden een apart plekje ge
had. Want eindelijk, al was de kans
dan klein, was de mogelijkheid aan
wezig om het in een officiële wed
strijd tegen „grote broer” Haarlem op
te nemen. Allerlei sentimenten spelen
daarbij natuurlijk een grote rol, maar
vast staat dat vrijwel elke EDO’er
vurig hoopte op een, via de beker
competitie mogelijke confrontatie met
„die club aan de overkant”.
HAARLEM. Voor Haarlem en dan
met name voor rechterspits Jerzy Sadek
is eind vorige week een einde gekomen
aan een spannende periode. Het heeft er
een poosje naar uitgezien dat de ver
blijfsvergunning voor Sadek, die tot 1
jauari 1976 liep, niet zou kunnen wor
den verlengd en dat de Pool midden in
de competitie naar zijn vaderland zou
moeten terugkeren. Commissaris betaald
voetbal Co Gosen van Haarlem: „Geluk
kig hebben we bericht gehad dat de
vergunning in ieder geval is verlengd tot
het eind van het seizoen. Wat daarna
gebeurt weet ik niet, het is best moge
lijk dat Sadek opnieuw een aanvraag tot
verlenging wil indienen.
Pas een kwartier voor het einde haal
de Castenmiller Ayre naar de kant om
Kramer nog een kans te geven. Maar
toen was de strijd al gestreden. Telstar
had de woorden van de trainer in de
rust ter harte genomen. Het kwam na
rust als herboren in het veld, scoorde in
de eerste negen minuten door Van Koot
en en Jonker (een subliem afstandsschot
van dertig meter) twee maal, maar zakte
Blum geen hands had gemaakt. Blum
later: „Het was wel hands. En nog
opzettelijk ook”.
Castenmiller wachtte echter tot de
rust. Toen bracht een blessure van Ton
Fens (enkel) uitkomst en kon hij Monne
de Wit inzetten zonder boze gezichten te
veroorzaken. De trainer ging zelfs zover
dat hij weigerde Van Kooten, die met
een pijnlijke liesblessure aan het duel
was begonnen, ondanks diens smeekbede
om vervanging, uit het veld te halen.
Castenmiller: „Ik heb hem laten staan,
omdat hij toch altijd twee man aan zich
bindt.”
Vlak na het begin van de door
arbiter Van Eijk rommelig geleide
wedstrijd kreeg de snelle Lloyd Hed
ley al zo’n kans. Na zich langs twee
Vlaardingen-verdedigers te hebben
gewerkt, schoot hij echter tegen de
voet van doelman Van der Meer.
Tien minuten later kreeg Hedley op
nieuw een kans, die eigenlijk een
doelpunt had moeten opleveren. Len
sen leverde een schitterende voorzet
af, die Hedley met een simpele kop-
Dat hou je niet lang vol. Misschien
hadden we na tien minuten gas terug
moeten nemen om dan na verloop van
tijd opnieuw terug te kunnen komen.”
Dat tweede offensief bleef nu uit. Op
het moment dat trainer Evert Teunisse
langs de lijn in moest grijpen om zijn
kankerende ploeg tot rede te brengen.
Zo ging dat gedurende de gehele,
door 3500 toeschouwers bijgewoonde,
wedstrijd. De beste kans om de over
winning binnen negentig minuten te
beslissen kreeg nog Hugo Lochten-
bergh, de ex-FC Den Haag-speler, die
door zijn directe tegenstander Koster
vrijwel geheel aan banden werd ge
legd (Peters: „Tijdens de wedstrijd
Wageningen—Vlaardingen had ik ge
zien dat Lochtenbergh verreweg de
gevaarlijkste speler was”). Lochten
bergh mocht van Van Eijk een pe
nalty nemen, nadat EDO-aanvoerder
Blum Vlaardingen-invaller Roodbol
een onschuldig duwtje had gegeven.
Van Baaren later: „Ik vond dat ook
geen strafschop Eerder had hij er
wel een mogen geven, toen Roodbol
was neergelegd” Lochtenbergh schoot
de penalty keihard in, maar Tent
redde via een schitterende safe, zoals
hij even eerder ook al had gedaan, na
een verkeerd gerichte terugkopbal
van zijn ausputzer De Jong. Vlak na
Lochtenberghs misser stompte EDO’er
Blum de bal zeer duidelijk uit het
doel, maar Van Eijk meende dat
het tegen het soepel draaiende PSV
enige kans hebben. Joop Castenmiller
typeerde de situatie uitstekend, toen hij
na afloop weigerde hoofdschuldigen aan
te wijzen. „Daar begin ik niet aan”,
benadrukte de oefenmeester „wanneer
ik die allemaal moet opnoemen, ben ik
bang dat ik er één vergeet.”
Toch waren er wel degelijk zwakke
plekken aan te wijzen in de Velser
formatie, die overigens de strijd met een
serie indrukwekkende combinaties be
gon. Zodra De Graafschap echter de
gelegenheid kreeg om zelf in de aanval
te gaan, werd duidelijk dat de achter
hoede het kwetsbaarste punt van het
elftal vormde.
Met name voorstopper Leen de Goey
had bijzonder veel moeite om spits Kees
Storm in bedwang te houden. De Sas-
senheimer was vooral in de lucht de
mindere, maar het zou niet juist zijn
hem alle schuld van de nederlaag in de
schoenen te schuiven, al was het wel
zijn man die het belangrijke eerste doel
punt aan liet tekenen. Toen Van Veen-
HAARLEM „Een half seizoen hebben we voor die beker
competitie gebuffeld. Twee beslissingswedstrijden hebben we
ervoor gespeeld. En dan word je op zo’n manier uitgescha
keld. Dat zit me behoorlijk dwars”. Aldus de reactie van EDO-
trainer Dobi Peters, na afloop van het bekerduel dat zjjn ploeg
tegen FC Vlaardingen had gespeeld. EDO verloor die wedstrijd
pas na het nemen van strafschoppen. En dat nadat de Haar
lemse amateurhoofdklasser tot vjjf minuten voor het einde
van de tweede verlenging een 10 voorsprong had gehad.
Dankzij een duidelijke buitenspelgoal van de opgerukte Vlaar-
dingen-verdediger De Ruiter kwam FC Vlaardingen toch nog
langszij.
Peters: „Is het nou een normale goal, of voor mijn part een
Hoe het ook zij, concreet kwam het er
op neer dat de organisatorische chaos in
de midd'enlinie en achterhoede van Tel
star in welgeteld drie minuten en 4
seconden werd afgestraft. Achtereenvol
gens scoorden Storm, Hazelhekke en
Schoenaker, terwijl Storm er in de 35e
minuut voor zorgde dat zijn team met
een zeer veilig gevoel kon gaan rusten.
De stemming in de Velser kleedkamer
was gedurende de pauze aanmerkelijk
minder. Castenmiller verweet zijn spe
lers vooral verwaarlozing van de verde
digende opdrachten en een totaal gebrek
aan concentratie en wilskracht.
„We hebben ons in de eerste helft
eigenlijk te positief ingesteld,” verklaar
de hij later, „we hebben te veel het
accent op de aanval gelegd en de defen
sie vergeten.” Hoewel hij een speel-
klare André, De Wit en Kramer op de
bank had, weigerde de Velser oefen
meester spelers te wisselen. Niemand
had het hem kwalijk kunnen nemen
wanneer hij bijvoorbeeld De Wit in het
veld had gebracht voor een herhaalde-
Dat fel begeerde mirakel bleef echter
uit. Telstar kende nog wel een korte
opleving, waarin het de achterstand van
4-0 terugbracht tot 4-2, maar zo de
Velsenaren nog enige hoop mochten
koesteren, werd die de grond ingeslagen
toen Gerdo Hazelhekke de vijfde Doe-
tinchemse goal aan liet tekenen. Telstar
stond weer met beide benen op de
grond. Het zal in de komende week met
overleg de wonden moeten likken, wil
Als iedereen zijn verdedigende taken
verwaarloost komen er zoveel mensen
op, dat wij telkens onze eigen man los
moeten laten om zoveel mogelijk in te
kunnen grijpen.”
DOETINCHEM. Wanneer trainer
Joop Castenmiller voor het duel van
aanstaande zondag tegen PSV alle giste
ren gemaakte fouten door wil nemen,
dan zal hij overuren moeten maken.
Want hoe men het spel dat de Velsena
ren tegen De Graafschap lieten zien ook
wil betitelen, van georganiseerd voetbal
was op het eerste kwartier in de
tweede helft na geen sprake. Het
ongeconcentreerde spel van de Velser
equipe leidde al voor rust tot een onver
mijdelijke afstraffing. Vier doelpunten
vlogen keeper Jaap Bloem om de oren.
Tijdens de theepauze konden aanvoerder
Frans van Essen en de zijnen er al
vanuit gaan, dat zij dicht bij hun eerste
nederlaag waren, tenzij zich in de twee
de helft een wonder zou voltrekken.
In het eerste deel van de verlen
ging kwam EDO op een voorsprong.
Hedley kreeg eindelijk de ruimte die
hij nodig heeft, passeerde Pijl en
passte naar Lensen, die prachtig in
kopte (1-0). EDO leek het hierna te
redden, vooral ook omdat Vlaardin
gen nogal traag aanviel. De gelijkma
ker viel dan ook nogal onverwacht.
Lochtenbergh lobte vijf minuten voor
tijd naar de buitenspel staande De
Ruiter, die alle gelegenheid had om
in te koppen (1-1).
frommeldoelpunt, dan kan ik er nog vrede mee hebben. Maar
een goal, waarbij een speler zeker drie of vier meter buiten
spel staat, nee, daar kan ik me niet mee verenigen. Ik snap
ook niet waarom die grensrechter niet vlagde. Kjjk, als het
nou maar een half metertje scheelt, of als die speler al lopen
de in buitenspelpositie komt, dan kan ik me voorstellen dat
zo’n man zich vergist. Maar die De Ruiter stond gewoon hele
maal stil, toen hij de bal ontving. Ongelooflik”.
Dobi Peters baalde er goed van. En dat is ook begripelijk,
als men in ogenschouw neemt, dat EDO de bekercompetitie
vanaf het moment dat het zeker was dat de Haarlemse ploeg
zou meedoen, als zeer belangrik kwalificeerde. Peters: „Met
een beetje geluk hadden we toch twee of drie ronden verder
kunnen komen.. Ik had met min ploeg wel eens willen
stunten”.
maakt. Haarlem’s sterk spelende
doelman lag op tijd in de baan van
een van dichtbij door middenvelder
Barten (later gestraft met een officië
le waarschuwing* af gevuurde schui
ver.
Met het mooiste doelpunt van de
wedstrijd zorgde Kleton na een één-
twee met Cor Pot in de 72ste minuut
voor het mooiste doelpunt van de
wedstrijd. Daarbij had het eigenlijk
niet mogen blijven, waarbij wel dient
te worden opgemerkt dat scheids
rechter Bakker uit Zwijndrecht zich
op weg naar Noordwijk kennelijk
vast had voorgenomen onder geen
enkele voorwaarde de voordeelregel
toe te passen. Met die houding bena
deelde hij beide clubs een paar keer.
Eelman: „Mijn spelers waren in de
eerste minuten veel te gespannen en
als je dan zo snel zo’n rotgoal tegen
krijgt, dan wordt dat er natuurlijk
niet beter op”. Hoofdschuldige aan de
door Eelman bedoelde Haarlemse
openingstreffer was reserve-doelman
De Boer (onmiddellijk, na de wed
strijd nam hij bij het tweede elftal
de plaats onder de lat in voor het
spelen van een competitie-wed-
strijd.die de bal na een afgesla
gen aanval veel te gehaast en te
onzuiver uitgooide. Cor Pot maakte
koelbloedig gebruik van de daardoor
ontstane verwarring en schoot Haar
lem met een omhaal naar een voor
sprong.
endaal zijn inzet tegen de lat had zien
belanden, werd Storm in de gelegenheid
gesteld de carambolerende bal in tweede
instantie in te knallen. Nog geen minuut
later was Storm met Hiddink betrokken
bij de tweede door Hazelhekke gemaakte
goal en tien minuten later was het
opnieuw Storm die het leer direct op
zijn slof kon nemen en Bloem daarmee
voor de vierde maal kansloos liet.
Opstellingen
Noordwijk: De Boer; Westgeest, C.
Spaanderman, v.d. Veen, Van Kesteren (67
Bogers); Boot, Karstens, Barten (78 Al
ders); A. Spaanderman. Vreugdenhil.
Bröring.
Haarlem: Boersma; Wentink, Metgod,
Fransz, Derksen; Peys (83 v.d.Aar), Van
den Berg, Kleton; Sadek. Pot, Groen (46
George). Scheidsrechter Bakker. 2500 toe
schouwers.
Welnu, voor dit jaar is die droom
in ieder geval al uit. EDO werd
gistermiddag in Haarlem in de eerste
ronde van de bekercompetitie uitge
schakeld door FC Vlaardingen, tot nu
toe de revelatie van de eerste divisie.
Maar wat heeft het weinig gescheeld.
Wat heeft FC Vlaardingen eigenlijk
gemazzeld. Niet alleen omdat de
strijd pas na het nemen van straf
schoppen werd beslist en EDO enkele
zeer goede kansen onbenut liet, maar
ook omdat het doelpunt waarmee FC
Vlaardingen in de tweede verlenging
een 1-0 achterstand ongedaan maak
te, door De Ruiter in zuivere buiten
spelpositie werd gescoord.
Natuurlijk heeft ook FC Vlaardin
gen kansen gehad. Meer zelfs nog
dan EDO. En natuurlijk was de ploeg
van trainer Jan van Baaren in de
slotfase veel sterker, maar over de
manier waarop de beslissing uiteinde
lijk werd afgedwongen, zal in EDO-
kringen ongetwijfeld nog vele weken
worden gepraat.
Kleton’s aktie voltrok zich vlak
nadat Boersma de enige werkelijk
goede kans voor Noordwijk in de
tweede helft onschadelijk had ge-
OPSTELLINGEN:
EDO: Tent, Van de Broek, Maas, De
Jong (Evers), Blum, Koenekoop, Koster
Verstraten, Hedley, Kamoen, Lensen (Be
rends),
FC Vlaardingen: Van de Meer, Quelhorst
(Fiers, die in de tweede helft op zijn beurt
werd vervangen door Roodbol), De Ruiter.
Robbemontf Pijl, Van de Bol, Stans. Bou-
man, Bercenkamp, Lochtenbergh, Zwam-
born. Scheidsrechter Van Eijk. 2000 toe
schouwers.
NOORDWIJK „We zijn er door
en daar gaat het tenslotte om”, con
cludeerde Barry Hughes nuchter na
dat zijn Haarlem zich op een vrij
simpele, maar weinig overtuigende
manier via zaterdag-eerste klasser
Noordwijk had verzekerd van een
plaats in de tweede ronde van het
KNVB-bekertoernooi. Daarmee was
ook wel het meeste gezegd over een
wedstrijd, waarin al snel duidelijk
werd dat er geen plaats zou zijn voor
sensationele ontwikkelingen. Noord
wijk, toch al jarenlang een van de
absolute toppers in het zaterdagvoet-
bal, stelde zich in de beginfase veel
te angstig op, een houding die al na
zeven minuten een Haarlem-doelpunt
tot gevolg had. Een anti-climax voor
de Noordwijkers, die vooral in de
eerste helft een niet uit te wissen
stempel op het nogal povere duel
drukte.
Zoals gezegd was h(j echter niet de
enige schuldige. Hoewel ausputzer Frans
van Essen vaak te voorzichtig ingreep en
Bischot en Driesen de zeer mobiele Nan-
lily en Hazelhekke niet onder controle
konden krijgen, is het debacle zelfs niet
alleen door het falen van de achterhoe
de te verklaren. Van Essen had dan ook
ep zijn beurt gelijk toen hij oordeelde:
„Het lag niet alleen aan de achterhoede.
Over het uiteindelijke resultaat
(03) liepen de meningen van Barry
Hughes en zijn collega John Eelman
opvallend ver uiteen. Terwijl Hughes
gedecideerd te kennen gaf dat zijn
ploeg met veel groter verschil had
moeten winnen, verklaarde Eelman
dat wat hem betrof de Haarlemse
overwinning bepaald geflatteerd was
uitgevallen.
Het waren te sporadische krentjes
in een zouteloze voetbalpap, die na de
hervatting overigens iets rijker werd
aan pittige ingrediënten. Noordwijk
had eindelijk de schuchterheid afge
worpen, drong Haarlem zelfs terug,
maar toen Kleton halverwege de
tweede helft uit een vrije schop
schitterend raak had geschoten (eer
der had hij na een trekbal van Van
den Berg voor open doel kans gezien
de bal zéér hoog over het houtwerk
te lepelen) was het duidelijk dat het
bekeravontuur voor Noordwijk
slechts één ronde zou duren.
EDO verdiende vooral meer door
het enthousiasme waarmee de ploeg
FC Vlaardingen bestreed. Ook in
moeilijke momenten weigerde Dobi
Peters’ formatie ten enen male te
capituleren. Hachelijke situaties voor
het doel van de uitblinkende doelman
Berend Tent werden steeds maar
weer opgelost en bovendien wist
EDO, dat als het eventjes kon en
masse de aanval zocht, zich enkele
uitstekende kansen te scheppen.
een periode, waarin Noordwijk
ook al enigszins gehandicapt door
blessures muurvast bleek te zitten
en waarin Haarlem dermate ongecon
centreerd te werk ging, dat een slag
vaardiger tegenstander dan het
Noordwijk van zaterdag daarvan ze
ker geprofiteerd zou hebben.
Haarlem bleef heel ver verwijderd
van het niveau waarnaar het bijvoor
beeld in de competitie-wedstrijd te
gen Wageningen reikte. Het meren
deel van de passes bereikte het be
oogde doel niet, er werd te veel
gesoleerd en in het strafschopgebied
van Noordwijk bleek het met de
schotvaardigheid van de Haarlem
mers droevig gesteld.
Twee keer, en vooral op die mo
menten moet Eelman hebben gedoeld
toen hij zei dat de nederlaag voor
zijn ploeg te hoog was uitgevallen,
ontsnapte Haarlem voor de rust aan
de gelijkmaker. Eerst werd een ju
weel van een afstandsschot van lin
kerspits Bröring door Rob Boersma
op bewonderenswaardige wijze klem-
vast uit de bovenhoek gehaald en vijf
minuten voor het verstrijken van de
eerste helft teisterde Albert Spaan
derman uit een indirecte vrije schop
de paal met een verschrikkelijk hard
schot.
Opstellingen: De Graafschap: Van Zoghel,
Mlntjes. /gayer. Marijt, Koenders. Schoena
ker, Hiddink, Van Veenendaal, Hazelhekke,
Storm en Nanlohy.
Telstar: Bloem, Driesen, De Goey, Van
Essen, Bischot. Fens, (De Wit), Bijl, Jonker,
Stout, Van Kooten en Ayre (Kramer).
Scheidsrechter Wellinga, 8000 toeschouwers.
Marijt kreeg een gele kaart omdat hij Jonker
onderuit haalde.
