Vederlichte show zeer opvallende expositie Vrije Vogel van I Schriftmuseum gezellige sfeer verhuist naar Amsterdam INSTAMATIC CAMERA MET INGEBOUWDE TELELENS Open podium weer goed begonnen Pieter Zwaanswijk en Gerrit van Dijk maakten Spoedcursus in 8 Ij I 11 h Ij ils m 1 Of BRUGGEN TUSSEN VROEGER EN NU IN KUNSTCENTRUM DE ARK PREMIERE LUK BRAL In de Tuinzaal NIKON FOTOSCHOOL IN HAARLEM: I Nelly van Doesburg overleden Margot Fonteyn weer naar Royal Ballet uw I Jï- I DINSDAG 7 OKTOBER 1975 15 KUNST 14 lens Boeiende synthese *en Onder redactie van J.P. Bos HAARLEM. De toch al bizar versierde buitengevel van De Ark in het Nieuw Heiligland heeft nu helemaal een buitennissig karakter gekregen. De top gaat gedeeltelijk schuil achter een parachute. Het is de noodlandingsplaats geworden voor een meer dan levensgrote Su rinaamse van polyester. Ze hangt voor de openslaande deur van de verdieping waar vroeger exposities werden gehouden en klopt daar aan. Maar om dat goed te zien moet je eerst De Ark in, de trap op om dan te worden geconfronteerd met dat uitzonderlijke en fantastisch uitge doste object, nu waargenomen als door een venster. Het is een grieze lig goed ding, een creatie van Pieter Zwaansdijk en Gerrit van Dijk. B? DE NIKON Fotoschool aan de Rutherfordstraat in Haarlem- Zuidwest, die gistermiddag offi cieel is geopend door de presi dent van Nikon Europe, mr. M. Takaku, is uniek voor ons land. Alleen de accommodatie van Leica in Duitsland zou men kun nen vergelijken met het nieuwe centrum voor onderwijs en voor lichting over fotografie uiter aard met de Nikon-camera in Haarlem. JZZlïZl HAARLEM Nadat worige week het winterseizoen van start was ge gaan voor wat betreft de abonne mentsconcerten van het NPO, was het NPO, was het gisterein de beurt aan de amateurmusici om ook met hun serie z.g. Open Podiumavonden een begin te maken. In ©en inlei dend woord prees de heer Baart de voorbeeldig grote opkomst aan be langstellenden in de Tuinzaal van het Concertgebouw, onder wie de bekende muziekdeskundige Wouter Paap en wees voorts op de nog steeds stijgende interesse voor deze zo leerzame voordrachtsavonden. Er komen nu al verzoeken tot me dewerking uit geheel Nederland, hetgeen de organisatoren tot grote voldoening stemt. y', wgjj k HEIN STEEHOUWER. LUK BRAL KEES TOPS 'en t De goeduitgeruste studio van de fotoschool. De Nikon fotoschool aan de Rutherfordstraat in Haarlem. JAAP STORK De nieuwe Tele Instamatic van Kodak, waarop, voor het eerst bij dit type camera, een elektronenflits kan worden aangesloten. riem, 140. Ól s Dame Margot trad in 1973 voor het laatst in Covent Garden op. Er zullen drie uitvoeringen worden gegeven. Daar de vraag naar plaatskaarten zo groot is besloot het theater dat deze alleen schriftelijk kunnen worden aangevraagd. Onlangs danste Dame Margot in Was hington met Noerejev en naar verwacht wordt zullen zij voor hun optreden in Londen nog in New York dansen. KODAK heeft zijn reeks van kleine Instamatic camera’s uitgebreid met een nieuw type met telelens. Hoewel die telelens is ingebouwd, is de ca mera nauwelijks groter dan de andere typen. Men heeft de keuze uit een normale lens met een brandpuntsaf stand van 25 mm en een telelens van 43 mm. Met een schuifje op de camera wordt het telefvoorzetjlensje in- of uitgeschakeld. De zoeker wordt auto matisch by de te gebruiken lens aan gepast. Kodak heeft deze camera uitge bracht, omdat de meeste eenvoudige amateurs gewoonte hebben hun on derwerp van een tamelijk grote af stand te fotograferen. Het onderwerp komt dan klein en meestal tè klein AMSTELVEEN. Gisteravond had in het Cultureel Centrum te Amstelveen de landelijke première plaats van de eerste theatershow van de Vlaamse troubadour Luk Bral, getiteld „Vrije Vogel”. Het is een vederlicht programma van eenvou dige liedjes met zo hier en daar een gesproken tekstje. De toon is vrolijk, onbezorgd; de inhoud vrijblijvend, a- politiek; de muziek gebaseerd op simpele rock-patroontjes. Een allergenoeglijkst avondje uit, onderhoudend, maar weinig meer dan dat. nieuwe type Instamatic camera's, het is model 430, de keuze te flitsen met flitsblokjes of met elektronische flits Het Kodalux flitsapparaat model 2 wordt aangesloten oo het accessoire- schoentje aan de zijkant van de came ra. Afmetingen: 33 x 100 x 61 mm. Richtgetal bij 50 Asa: 22. Voeding: vier batterijtjes van 1.5 V, model AA. op de foto Met gebruik van de telelens wordt het onderwerp, van dezelfde afstand gekiekt, voldoende groot afgebeeldl Een ander belangrijk voordeel komt om de hoek kijken bij portretopnamen Veelal vindt men het niet prettig wan neer de fotograaf te dichtbij komt Bovendien loopt de geportretteerde de kans als een karikatuur op de foto te worden afgebeeld als gevolg van de vertekening die optreedt bij korte op- nameafstanden. Enkele kritische kanttekeningen on zerzijds: het tweede argument is accep tabeler dan het eerste. Het euvel van het te ver opnemen kan men beter bestrijden met andere middelen zoals voorlichting, met name van de zijde van de fotohandelaar dan concessies In de „fotoleerschool”, een initiatief van de heer G. Brouwe, directeur van de reeds aan de Rutherfordstraat ge vestigde INCA Importmaatschappij, is een entourage geschapen, waar de amateur op prettige en gezellige wij- fe soms van boeiende kwaliteit zijn. Het foto-realistisch schilderen blijkt Zwaanswijk in een enkel geval ook onder de knie te hebben gekregen (het uitstekende portret van „de man met het mandje”) en al die invloeden tezamen zijn samengesmolten tot typische „Zwaanswijks”, nergens bekrompen van opvatting, gevarieerd van beeldvorming en stijlmogelijkheden en sterk van colo- riet. Voor mijn gevoel is hij er weer hele maal na een periode waarin zijn levens omstandigheden hem een inzinking op drongen die hij nu rijper geworden te boven is. Hij is kennelijk op zoek naar een creatief evenwicht en alle voorwaarden daarvoor zie ik in zijn werk aanwezig. MEUDON. Op 76-jarige leeftijd is in Meudon overleden Nelly van Does- burg-van Moorsel. Zij was de weduwe van de kunstenaar Theo van Doesburg. Het echtpaar van Doesburg dat in Parijs woonde, speelde een rol in de internatio nale kunstenaarsbeweging Dada in de jaren vlak na de eerste wereldoorlog. Nelly van Doesburg was een concertpia niste, die zich inzette voor de avantgare van die roerige jaren. In 1923 nam zij deel aan de geruchtmakende Dada-toer- nee van Van Doesburg en Schwitters door Nederland. De heer Dortmond besloot wegens ge zondheidsredenen zijn museum elders onder te brengen. Gedurende veertig jaar heeft hij zijn deels unieke verzameling opgebouwd. Het museum Dortmond, dat nu wordt overgebracht naar het „militie- gebouw” in Amsterdam, omvat drie soor ten objecten: schrijfgereedschappen, ge schriften en zgn. autografen, eigenhan dige geschriften van bekende personen. vers; er wordt een schitterend sprookje verteld over een prins en een prinses uit de buurlanden Bubbelpurk en Kittel- brik; en tenslotte is er een (oud) verhaal over kurken, flessen, gootstenen en hui zen, die allemaal voorbij komen een waanzinnige conference. Als Luk Bral zich meer zou toeleggen op de meer poëtische kanten van zijn talent (want talent heeft hij wel dege lijk) en wat meer zou doen aan verbin dende teksten (de genoemde drie waren bijzonder goed), 2X>u zijn programma al thans mij meer bevredigen. Hij moet dan en passant ook maar meteen een betere groep inhuren, want deze groep, Album, speelde wel erg vlak. Het huidige programma is er een van onbezorgd amusemeait. Men kan er ge rust naar toe gaan. Wie geen wonderen verwacht, houdt er een gezellig avondje aan over. Op het gebied van gezamenlijke crea ties hebben die twee hun sporen al verdiend, maar wat mij betreft mogen ze die sporen nu met bladgoud vergul den, alleen al om die bengelende Suri naamse. Als je die van het zaaltje uit ziet, ben je al twee andere objecten gepasseerd die meer tot de typische Ark-sfeer bijdragen en waarmee de ex posanten hopen iets terug te brengen van wat er vroeger was en verdween na het overlijden van de heer G. de Boer. Het is weliswaar weer gedeeltelijk een eethuis geworden, maar als kunstcen trum hield het op. Misschien komt dat nu terug als de huidige exploitant daar niet tegen op ziet. Hoe hebben Pieter en Gerrit die sfeer doen weerkeren? Op een stoel achter een tafeltje zit in „geobjectiveerde toe stand” G. de Boer achter zijn maaltijd. In werkelijkheid was hij forser dan nu als pop, maar zijn houding is karakteris tiek weergegeven. Als je op een knopje drukt begint zijn hoofd nee te knikken alsof hij het met zijn wederkomst niet eens is. Die wederkomst is aan Henri Fredericque Boot evenmin gevraagd en toch zit hij daar als vanouds, nu ook als welgeslaagde pop. Hij zit voor zijn schil dersezel met voor zich een spiegel, alsof hij aan een zelfportret bezig is. Zijn voeten bevinden zich in een grote zinken teil met een ankertje, een boot dus. Die objecten zijn van Pieter en Gerrit. Ze hebben er inderdaad zo intens aan samengewerkt dat je niet kunt zien waar het aandeel van de een eindigt en van de ander begint. Met de schilderijen is dat anders. Die zijn duidelijk van Zwaanswijk alleen, ook al heeft Van Dijk een stilleven mogen schilderen in een van de portretten. AMSTERDAM (ANP) Minister Trip (Wetenschapsbeleid) opent tegen het ein de van dit jaar een voor de Amsterdamse Universiteitsbibliotheek belangrijke uit breiding. De bibliotheek, die zich reeds lang toelegt op de schrijfkunst en de ge schiedenis van het schrift, heeft namelijk een der belangrijkste particuliere collec ties op dit gebied kunnen verwerven, het Schriftmuseum J. A. Dortmond in Utrecht. Heel vroeger schilderde Pieter Zwaanswijk in een sterk aansprekend coloriet, waarbij hij veel aandacht schonk aan een genuanceerd palet. Soms LONDEN (UPI) Na een afwezig heid van drie jaar zal Dame Margot Fonteyn op 56-jarige leeftijd naar het Royal Ballet in Londen terugkeren om met de in Rusland geboren danser Ru dolf Noerejev een volledige uitvoering te geven van Romeo en Julia in de bewer king van de choreograaf Kenneth Mac Millan op 5, 6 en 10 januari a.s. L^I'^lH'J.linnillllliilllIliiiiiiQiiiiii mii". .unii,.i-r mi,- ul. Er bleek op dit eerste concert een aanzienlijk aanbod aan vocale program mapunten: solozang- zangduo, een da mes dubbelkwartet en een gemengd dubbelkwartet. Daarnaast pianistische bijdragen en tenslotte een accordeon- intermezzo. Ans Bosma-van Maarseveen, sopraan en Theo Braak, tenor, zongen, begeleid door Arda Buter aan de vleugel, een tweetal duetten van Dvorak op een zui vere intoneringsbasis, door een ieder ook afzonderlijk knap volgehouden in verde re solowerken van o.m. Scarlatti en Catharina van Rennes. Uit Zandvoort afkomstig was het Da mes Vocaal Ensemble onder leiding van mevrouw F. Nierop-Petiet. De acht da mes vertolkten in hechte eenheid en op zeer zelfverzekerde wijze composities van o.a. Mozart, Titow en Bortnianski. Het prachtige Thema met variaties in e, opus 10 van Schubert voor pianovier- handig kreeg een zwierige, doch enigs zins slordige uitvoering door het piano- duo Dick Schenke en Wim van Ee. Met name de coördinatie onderling is voor verbetering vatbaar. Niettemin alle hul de voor de energieke aanpak! Marcel Huguenin, ook pianist, viel op met een originele keus: de derde sonati ne opus 28 van de Haagse componist Léon Orthel. Hij speelde dit speelse, kernachtige werk met zijn karakteristie ke, gematigd-moderne accordiek zeer overtuigend. A-capella zang van respectabel niveau bracht het gemengd dubbelkwartet „In termezzo” uit Wormerveer. In een mooi uitgebalanceerde samenklank met goede zong voor détails verklonken onder een prima directiegebaar liederen van Vulpi- us. Peuerl, Beethoven, Mendelssohn en Brahms. Na een luchtige accordeonsolo van Sjors van Kessel met o.m. een „Oost- Azië Express”, waarin op een geestige manier de puffende locomotief wordt nagebootst, sloot de sopraan Hélène Rausch-Zoethout het programma af met „onsterfelijke” operettemelodieën van Kalman en Stolz. Haar frisse stem leent zich inderdaad uitstekend voor dit genre en ze wist haar optreden bovendien met de zo belangrijke „Schwung” te brengen, waarbij haar fraaie Oostenrijkse kledij veel bij droeg tot de „couleur locale”. Wim van Ee verzorgde vaardig de pia nobegeleidingen. leek het of het oppervlak van zijn doeken fonkelde. Hij deed dat bovendien in een zeer fantasierijke trant meer surreëel dan realistisch. Daarna is zijn typische pop-artperiode begonnen. Hij werd er wel bekend mee, won tweemaal de koninklijke subsidie, maar zijn stiii werd de laatste tijd althans in mijn oog te grof en in ongenuanceerde vlakken, bepaald geen volgende prijs waardig. Maar zie, talent verloochend zich gelukkig toch niet. Pieter Zwaanswijk schildert nu in een stijl, die een synthese is van vroeger en later. De fantasie is teruggekeerd en de pop-art elementen zijn behouden geble ven. Ze hebben een meer persoonlijk karakter gekregen, minder imitatie van anderen. Er hangen nu portretten voor een deel zelfportretten die Luk Bral, die begon met optredens in kleine Antwerpse kroegjes en theater tjes, heeft inmiddels vier langspeelplaten gemaakt, waarvan de laatste eveneens „Vrije Vogel” heet. Over de stap om een volwaardige theatershow te gaan verzor gen, zei hij aan het begin van zijn optreden, na een kolderieke omschrij ving van wat er allemaal niet aan zijn lichaamsbouw deugt: „En of dat alle maal nog niet genoeg is ben ik Belg. Maar je moet toch wel iets kunnen om, met zo’n figuur als ik, op het podium te springen”. Dat is raak getypeerd, vooral wat dat springen betreft. Luk Bral’s show is er een met veel energie. Hij danst en springt, maakt koddige pasjes en poses, met een goede mimiek. Al deze aktivi- teiten leiden de aandacht een beetje van zijn nogal doordeweekse teksten af, met het gevolg dat het optreden me, na het beluisteren van de platen, toch nog mee viel. Bral’s teksten hebben niets met poëzie te maken en dat hoeft natuurlijk ook niet. Maar opvallend is, dat zijn sterkste nummers toch die verstilde, juist wél min of meer poëtische delen zijn. Bij die nummers is nou net dat sfeertje aanwe zig, dat je in de rest van het programma mist. Luk Bral blijkt dan ook ineens een bijzonder mooie, gevoelige stem te heb ben Ik noem twee uitschieters: „Alsje blieft, kom terug bij me” (een prachtige Nederlandstalige versie van Elton John’s „I need you to turn to”) en „Happy Birthday” (over zijn stemming wanneer, na zijn verjaardagsfeest, de gasten al slapen en hij nog wat wezenloos tegen! een lege whiskyfles aanhikt). Het overige repertoire, goeddeels van de elpee „Vrije Vogels”, wordt met agressieve, scheurende stem gezongen, en dat kan ook bij die liedjes, maar het is niet plezierig om naar te luisteren. Nog iets over de korte tekstjes tussen door. Er is ,,het wondermooie verhaal van het bloemetje en de bij”, waarvan de laatste zo stoned wordt van de papa- ze wordt verteld hoe hij meer uit zijn camera kan halen. En niet alleen de amateur, maar ook menige profes sional kan, zo is in de korte bestaan- stijd van de school al gebleken, zijn kennis van de toepassingsmogelijkhe den van de Nikon-camera nog aan vullen. De cursisten staan een voortreffe lijk geoutilleerd studio en een con- versatiezaal ten dienste. Verder is er een expositieruimte waar, zoals we al berichten, als eersten HAFV-leden hun werk tonen en een bar voor lunch en drankjes. De leerstof wordt namelijk gegeven op één dag met een maximale capaciteit van 30 „leerlin gen”. De kosten zijn 30, waarbij de lunch, koffie en thee zijn inbegrepen. De cursus telt twee onderdelen. Het technische gedeelte geeft een inzicht in het gebruik van de camera, waar bij de opbouw, de sluiter, het zoeker- systeem en de lichtmeter aan bod komen. In het praktische gedeelte kan men in de studio onder leiding van een vakleraar zelf enige opna men maken van modellen en voor werpen. Aan het eind van de cursus wordt een Nikon-certificaat uitge reikt. Hoewel deze cursus als een vorm van klantenbinding kan worden be schouwd moet men het belang van het verbreden van de kennis van een apparaat, of dat nu Nikon of een andere naam als merk draagt, en het vergroten van het plezier in de foto hobby niet onderschatten. I e doen aan de amateur door een tech nische ingreep. Door deze ingreep moet de gebruiker van de moeiteloze, han dige, kleine camera, nu toch weer na denken voor het verrichten van een handeling extra: het verstellen van het schuifje „tele”. Enfin, de praktijk zal het wel leren. Overigens biedt Kodak voor dit

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1975 | | pagina 15