Commissie Sociale Zaken Veisen
positief over subsidie Release
Prenten van Albert Hahn en
Asosjaal Orkest in Donkey
LEERLING-VERPLEEGKUNDIGEN UIT NEGEN LANDEN
als object, maar als mens
C.D.A. VELSEN
h
C.D.A. VELSEN
„Patiënt moet niet worden gezien
iOC
1
r
els
HERFST SHOW
en
an
ES
3
BERENDSEN B.V.
1
55
CONSTRUCTIEVE DISCUSSIE ZONDER POLARISATIE
jrs
elpt
WOENSDAG
7
8
OKTOBER
19 7 5
NIEUWS UIT STAD EN STREEK
zijn voor een groot deel hetzelfde.
(Van een onzer redacteuren)
Het is overal de combinatie werk-
studie die erg veel van de mensen
vergt. Maar, zo vertelde Havard
Reslokken uit Noorwegen ons gis
teren, ik zou hier zo in een Neder
lands ziekenhuis kunnen gaan wer
ken. Het systeem is hetzelfde.
met
Bert
van der
Veer
Tot ziens op onze bijeenkomsten
VELSEN „Het uitgangspunt
van Release is het helpen van een
mens in nood, dat niet bij bestaande
instanties terecht kan. En dan ge
beurt het wel eens dat zoiets tegen
bestaande wetten is. Maar het gaat
mij te ver, om daarmee al het goede
wat deze instelling doet, niet te ho
noreren en het niet mogelijk te ma
ken Release te laten functioneren.
Er zijn dingen die volgens de wet
ontoelaatbaar zijn, maar er zijn ook
dingen die juist door hun toedoen
tot wetswijziging hebben geleid.
Dan denk ik aan kraken. Daar is
inmiddels een stuk van gelegali
seerd. Ik ben er van overtuigd, dat
dit niet gebeurd zou zijn, wanneer
zoiets niet door feitelijk» situaties
aan de orde zou zijn gekomen”.
C. Dekker, De Zandstraat 8, Velsen Noord.
W. N. Koopman, Tollenslaan 9, Frlehuls.
N. E. A. M. Kraetzer, W. de Zwljgerlaan 21, Santpoort.
A. Roosendaal, Da Costalaan 46, Driehuis.
M. van Veelen, Lierstraat 9, IJmulden.
J. Visser, Lariksstraat 14, IJmulden.
H. v.d. Werft, Bosboom Toussalntlaan 4, Driehuis (we-
Het C.D.A. heeft beloofd de kiezers regelmatig te zullen raad
plegen.
De gemeenteraadsfraktle diskussieert graag met u op vrijdag 10
oktober, Cultureel Centrum, IJmuiden; dinsdag 14 oktober, Zo-
merlust, Santpoort; vrijdag 17 oktober, De Meerpaal, Velsen-
Noord- Aanvang 8.00 uur n.m.
De fraktle bestaat uit: J. A. Andrlesma, Hoofdstraat 182,
Santpoort.
H. A. de Boer, Santpoortse Dreef 166, Santpoort (voorzitter).
thouder).
Th. C. Witte, Van Tuyllweg 12, Velsen Zuid (wet houder)
Sekretariaat fraktle: Mevr. L. Booy-Bukman, Wenckebachstraat
124, Velsen Noord, telef. 02510-92340
Spreekuur fraktie: Elke maandag 5-6 uur, Hoofdstraat 182, Sant
poort.
Elke maandag 18.30-19.30 uur Petrazaal, Spaarnestraat, IJmuiden
1
BERGEN-HAARLEM. De zie
kenhuizen in de Westeuropese lan
den mogen dan nogal wat van elkaar
verschillen, de problemen die de
leerling-verpleegkundigen hebben
n-
en
week,
,eo
lar
(ADVERTENTIE)
(Van een onzer verslaggeefsters)
(ADVERTENTIE)
5
Al even zeldzaam is het wanneer een
misdaadserie op de emoties dreigt te
Raar is dat. De hoofdpersoon in een
verhaal, meneer Karruska, laat meer ge
voelens van medemenselijkheid los dan
bestaande mensen met hun echte zorgen.
Over dié echtheid een andere keer meer.
Bij aankoop tijdens de
show gratis accesoires
HEEMSKERK. In het jongerencen
trum „Donkey Shot” aan de A. Verhe-
rentstraat staat deze week het thema
dienstweigeren centraal.
Dinsdagavond is en donderdagavond
wordt er uitvoerig over dit onderwerp
van gedachten gewisseld en in aanslui
ting daarop is in het centrum een op
merkelijke tentoonstelling ingericht van
werk van de befaamde politieke pren-
tentekenaar, Albert Hahn, die in het
begin van deze eeuw onder meer werden
Met twee deelnemers aan het congres
spraken wij uitvoerig over de overeen
komsten en verschillen in de gezond
heidszorg. De 21 jarige Noor Havard
Reslokken en de 25-jarige Monique Vos,
een Belgische die na haar huwelijk met
een Italiaan nu in een Italiaans zieken
huis haar opleiding krijgt, deden in het
kader van het congres een dag ervaring
op in het Elisabeth Gasthuis in Haarlem.
Andere deelnemers waren aan het werk
in twee andere Haarlemse ziekenhuizen:
Mariastichting en Diaconessenhuis. Wat
ze vooral was opgevallen was de open
heid, ze mochten overal kijken hoe het
in een Nederlands ziekenhuis gaat. Erg
veel bewondering toonde de Noorse leer
ling voor het oproepsysteem zoals dat in
het EG wordt toegepast.
Met groot gemak deed hij verslag van
zijn ervaringen. Dat gemak is niet zo
verwonderlijk als men weet, dat hij als
afgevaardigde van de leerlingen in de
landelijke vereniging van verpleegkundi
gen zit. Het organisatiewens: vraagt dan
ook veel tijd van hem. De situatie in
Noorwegen is in zo verre verschillend,
dat er daar voor de verpleegsters meer
hulp is. De verpleegkundige krijgt een
opleiding van drie jaar, de hulp van één
jaar.
meer personeel. „Tot in kleinigheden is
alles hier bekeken”, had ze geconsta
teerd. De studie is hier niet zo zwaar.
„Bij ons is het 800 uur theorie per jgar,
daar doet men hier drie jaar over”. De
theoretische kennis mag dan groot zijn,
toch laat de hygiëne in Italië wel wat te
wensen over. Er komen veel infecties
voor in de ziekenhuizen.
ZEEWEG 5, IJMUIDEN
De
j.
:llj
er-
rie
e).
M-
u.:
19
14
[eb
1.30
14,
A.s. vrijdagmiddag en zaterdag
10 en 11 oktober houden wij
een show waarop wij u de Polo,
de Golf, de Audi 50 en ook de
nieuwste volkswagen L.T. 1,5
ton bestelwagen tonen.
In Scandinavië proberen de organisa
ties van verpleegkundigen daarom een
soort politieke actie te voeren, om de
aandacht te vestigen op dat manco. In
hoog tempo roert de Noor nog een
aantal problemen aan: de ouderen val
len uit de boot, omdat de maatschappij
niet goed is. Het klikt vaak niet tussen
oudere en jongere zusters. Het systeem
van de hele gezondheidszorg moet op de
helling. Naar zijn idee is het erg belang
rijk daar met anderen over te praten,
Hij hoopt zaterdag met een aantal frisse
ideeën het vliegtuig naar Noorwegen in
te stappen.
Een heel ander verhaal heeft Monique
Vos. In Italië, zo legt zij uit, is men nog
lang niet aan dit soort problemen toe.
Daar moet er eerst genoeg personeel
komen wil men het huidige systeem een
beetje laten functioneren en dan komt
misschien de tijd voor hervormingen.
Hij krijgt de zieligheidsprijs van de
waarmee Kick Stokhuyzen dan
verloren heeft, hoewel hij hoge ogen
gooide door met de vertrouwde hakke
lende versprekingen de presentatie van
Herkent u deze tijd weer op te vatten,
het programma waarin Kick Stokhuyzen
misplaatst is als een computer in een
polonaise. Ook Sylvia Kristel haalde het
erepodium niet, al heeft zij blijkens het
interview van Henk van der Meyden
veel te lijden: tijdens een wandeling naar
de sigarettenautomaat in Cannes strui
kelde zij over fotografen en een erotische
scène in de film Emmanuelle vond plaats
bij warm weer (..Akelig, hoor, plakkerige
lichamen”). Bovendien wenste de tegen
speler een zakdoek tussen zijn en Syl
via’s geheime delen.
Leerlingverpleger Havard Reslokken uit Noorwegen kwam tot de ontdekking, dat
veel van de medicijnen die in Haarlem worden gebruikt, ook in Oslo normaal zijn
Het materiaal voor de tentoonstelling
in „Donkey Shot” is afkomstig uit het
Persmuseum in Amsterdam.
als ze nu in Nederland is.
De groep leerlingen blijft nog tot en
met vrijdag in ons land. Dan moeten er
al weer plannen klaar liggen voor het
volgend congres. Want als de achttien
jongens en meisjes ergens van overtuigd
zijn, dan is het wel dat er veel gepraat
moet worden. Om te bekijken, of men
gezamenlijk de standaard van de verple
ging internationaal gezien een stuk om
hoog kan brengen. Dick Herfst en Hugo
Bellom zouden het daarom erg fijn vin
den, als er volgend jaar nog meer lan
den zullen zijn vertegenwoordigd.
<.L«‘ <0SS»4X».
s-..■>.<<».«» ss»«s ,s w lif t
-
Deze twee prenten maken deel uit van
de tentoonstelling die in het Heemskerk-
de jongerencentrum „Donkey Shot” is
ingericht van politieke tekeningen van
Albert Hahn.
De linker tekening (1914) heeft als titel
„De gehumaniseerde oorlog”. Hahn laat
Nu moet mijn enthousiasme ook weer
niet overschat worden. Iedereen heeft zo
zijn persoonlijke voorkeuren en Martine
Bijl staat matig genoteerd op mijn po
pulariteitspoll. Ik moet altijd maar weer
denken aan dat liedje waarin het blonde
engeltje vertelt dat ze poedeltjesnaakt
in een bubbeltjesbad zit, maar intussen
moet de hongerende mjnnaar achter de
gesloten deur blijven. Onvergeeflijk sa
disme. Geloof ook maar niet dat Martine
zich in de TROS-show bloot gaat geven.
Zal de werkelijke Martine Bijl ooit op
staan? Al dat lieve gedoe werd door de
regie nog even danig aangedikt. Het
poëziealbum van mijn zusje is daarmee
vergeleken bijna een pornografisch werk
je. Geen wonder dat ik me de „kleren”
schrok toen Martine in het laatste liedje
ineens zong: „Ik ben niet van steen en ik
lig ’s nachts vaak te denken, wie wil mij
een beetje warmte schenken”. Dat is óf
hypocrisie in het blote-bubbeltjes-genre
óf het is openhartigheid, die ik, als ge
pantserde Hollander, onmiddellijk ge
neigd ben gênant te vinden.
Daarom is de serie, die Martine Bijl
nu onder regie van Erik van Reyendam
maakt een lichtpuntje, klein en zwak
maar toch Het is, blijkens de eerste
aflevering, zeker geen commercieel
TROS-programma. Martine zingt gewoon
wat liedjes, ze leest een sprookje voor of
ze onderhoudt zich in opvallend vloeiend
Engels met haar Amerikaanse gast Chip
Taylor, een artiest die ook platen maakt,
hele mooie zelfs, maar aan de Hilver-
sumse tv-producers altijd moeilijk te slij
ten viel. Martine had het slechter kunnen
treffen.
Een verpleegster en zeker een leerling
maakt lange dagen: acht uur aan één
stuk, zonder koffiepauze. Daarvoor
krijgt de leerling honderd gulden per
maand, een gediplomeerde begint met
900 in de maand. Als er een internaat
bij een ziekenhuis is, moeten de leerlin
gen om negen uur ’s avonds binnen zijn.
Een voorbeeld van het personeelstekort:
in Italië is er één gediplomeerde ver
pleegster per 35 bedden. Die heeft veel
te veel te doen om nog echt tijd te
hebben voor persoonlijk contact met de
patiënt. Wat haar betreft zou de situatie
in naar nieuwe vaderland net zo worden
werken. Met Derrick, een aankoop van
de TROS uit Duitsland, worden ver
dienstelijke pogingen gedaan. De serie is
geschreven door Herbert Reinecker, die
in de afgelopen jaren alle 97 afleveringen
van Der Kommissar schreef. Ook met
Derrick weet deze krimi-meester zeer
reële sfeertjes te creëren. In de ver
haaltjes van Der Kommissar draaide het
vrijwel altijd om de vraag „wie heeft het
gedaan?” Bij deze eerste aflevering van
Derrick werd de oudere pandjesbaas
Karruska getreiterd door zijn jonge min
nares en haar minnaar. De arme man.
Een groep van achttien leerling-ver-
pleegkundigen uit Noorwegen, Engeland,
Ierland, Italië, Oostenrijk West-Duits-
land, Denemarken en Nederland is op
het ogenblik bijeen in het vormingscen
trum De Haaf in het Noordhollandse
Bergen. Zij zijn daar voor de Internatio
nal Meeting of Student Nurses, die voor
de vijfde maal wordt gehouden. Voor de
organisatie tekende de Landelijke Be
roepsorganisatie van Werkers in de Ge
zondheidszorg. Het zijn Hugo Belloni en
Dick Herfst die alles regelen. Zij maken
een wat vermoeide, maar ook erg ver
heugde indruk. Alles verloopt tot nu toe
gladjes. Alleen, zo vertelde Belloni, is
het vergaderen erg vermoeiend. Vooral
de deelnemers uit de Scandinavische
landen gaan overal erg diep op in.
Volgens hem zijn die landen ons op dat
gebied in ieder geval een stuk voor.
Hahn leefde van 1877 tot 1918. De
eerste vereldoorlog was voor hem aan
leiding voor bijtend-satirische prenten,
van welke vele nu nog steeds actueel
zijn.
De prenten en onder meer voorpagi-
En dat contact vindt hij juist erg
nodig. „We zien de patiënten niet als
mens. Dat moet worden doorbroken, het
is één van de belangrijkste problemen in
de ziekenhuizen van de westerse wereld.
Een patiënt is niet meer dan een tech
nisch probleem. Daarom moet er meer
persoonlijk contact zijn. Dat weten we
allemaal, maar hoe we het moeten be
reiken weten we nog niet. De oorzaak
van een ziekte is vaak niet lichamelijk,
maar er is een maatschappelijke reden.
Die moeten we opsporen”.
- *’*-*''*
Voorafgaande aan deze vergadering
hadden de commissieleden het jaarver
slag van Release thuisgekregen. Naar
aanleiding daarvan werd gevraagd of er
eens een gesprek mogelijk zou zijn tus
sen Release en de Velsense commissie
voor sociale zaken. Wethouder Witte
zegde toe dat hij Release daarom zou
vragen. Een dergelijk gesprek staat ech
ter los van een beslissing over het subsi
die, zo stelde men in de commissie met
nadruk.
De hulp doet allerlei dagelijkse kar
weitjes. zoals bed verschonen en voeding
verzorgen. De verpleegkundige krijgt
daardoor meer tijd voor het echte „tech
nische” werk. „Je kan dan je kennis
beter gericht gebruiken, maar je*verliest
voor een deel het zo belangrijke contact
met de patiënt”, vindt Havard.
„Kwaliteit kent vele vrienden”, luidt
zo’n hedendaags filosofietje uit een
STER-spot voor aanbouwkeukens. De
wonderbaarlijke groei van de TROS
wordt ér niet mee verklaard. Vader
Abraham in een duet met boer Koekoek,
dat zijn evenementen die het niveau
danig drukken. Het is ook al moeilijk vol
te houden, dat de TROS met durf en
creativiteit de A-status heeft bereikt. Het
kenmerk van de TROS ligt zowel in het
Story-programma Op Losse Groeven als
in de Avenue-show Music AU In. Er
moet best een beetje over gedacht wor
den, maar het is welbeschouwd allemaal
niet meer dan een wat trage reactie op
activiteiten in de platenmarkt.
W juk w.W
».)f W. 1» «o WW* fisKa
een professor in het internationaal oor
logsrecht zeggen: .Volgens besluit van
de tweede vredesconferentie is het ver
boden en „het militairisme” ant
woordt: „Schei maar uit, ik weet al wat
je zeggen wil, maar daarmee ben je bij
mij aan het verkeerde adres. Daarmee
Deze mening gaf wethouder Th. C.
Witte (Sociale Zaken van Velsen) dins
dagavond onomwonden tijdens de verga
dering van de raadscommissie voor soci
ale zaken, in het stadhuis van Velsen.
De wethouder zei dit nadat hij enkele
meningen voor en gedeeltelijk tegen de
intentie van het werken van Release
had beluisterd. Enkele raadsleden had
den grote moeite met het aanvaarden
van sommige punten in de werkopvat-
tingen van de Haarlemse instelling voor
alternatieve hulpverlening. Daarbij
speelden zaken als abortus, het kraken
van woningen en het onttrekken van
minderjarigen aan ouderlijk gezag een
belangrijke rol. Men kon er niet of
moeilijk vrede mee hebben dat Release
soms balanceert op de rand van wat
wettelijk is toegestaan, vooral ook om
dat volgens de mening van sommige
commissieleden die grens ook wel wordt
overschreden.
moet je bij de vijand zijn”. De titel van
de rechter plaat (1918) is: „Na vier jaren
oorlog”. Hahn laat dan het militairisme
zeggen: „Blijf op mij vertrouwen. Vlug
werk ik niet, maar de vrede die ik
eindelijk zal brengen zal een zéér volko
men zijn”.
I* tajsS*. u. «SWtlOO
gepubliceerd in ,,De Notenkraker” en
„De Nieuwe Amsterdammer”. Veel van
deze prenten hebben oorlog en vrede als
onderwerp.
na’s van de tijdschriften waarin deze
werden gepubliceerd, zijn in het jonge
rencentrum door een ieder gratis te
bezichtigen van heden af tot en met
dinsdagavond (alleen maandagavond
niet) vanaf acht uur.
In het kader van het project dienst
weigeren treedt vrijdagavond 10 oktober
het Asosjale Orkest op, dat met eerdere
optredens veel succes oogstte in Heems
kerk. Deze viermansformatie stelt op
een eigen vrolijke wijze ernstige zaken
aan de kaak. Dit optreden begint om
half negen. De entreeprijs is gesteld op
3,50-
Toch was men unaniem van mening
dat de hulpverlening door Release res
pect en bewondering afdwingt. Die hulp-
verleningsfactor gaf bij alle raadsleden
op één na de positieve doorslag.
Daarom sprak de commissie zich ten
slotte uit voor subsidie aan Release Haar
lem, dat aan Velsen een bedrag van
1040 had gevraagd. Release werd min
of meer gedwongen aan de omringende
gemeentes van Haarlem subsidiëring te
vragen, omdat de provincie Noord-Hol-
land daarop heeft aangedrongen. In Vel
sen bestaat geen afdeling van Release.
Inzet tot de ruim anderhalf uur du
rende, doch bijzonder constructieve, dis
cussie in de commissie, was echter niet
dé omvang van het subsidie, maar voor
al een principiële uitspraak. Omdat alle
raadsleden zich terdege bewust leken
dat het hier ging om de vraag of
mensen in nood geholpen mochten wor
den (ook al zou dit wel eens op een
wijze gebeuren die tegen de wet in
druist) bleven felle discussies uit. Men
probeerde elkaar te vinden door de ver
schillende opvattingen te respecteren.
Openhartigheid was er, maar daarnaast
voerde vooral begrip voor eikaars me
ning de boventoon. Dat betekende voor
Release een gunstig verloop. Binnenkort
is er een voorstel van B. en W. van
Velsen te verwachten over de subsidië
ring, waarna de gemeenteraad van Vel
sen er definitief over zal stemmen.
Release heeft ook subsidie gevraagd
aan Bloemendaal. Daar zal deze zaak
tijdens de begrotingsbehandeling aan de
orde komen. Zandvoort en Heemstede,
ook om financiële bijstand verzocht,
hebben het subsidie afgewezen. Wethou
der Witte deelde desgevraagd mede, dat
afwijzing van subsidiëring van andere
gemeenten niet inhield dat Velsen dan
automatisch meer zou betalen.
Monique is eigenlijk lerares heilgymnas
tiek. Haar Belgisch dipdoma wordt in
Italië niet erkend, zodat ze opnieuw
moest gaan studeren. Om echter tot die
opleiding te worden toegelaten, moet ze
eerst de studie voor verpleegkundige
volgen. Dat doet ze in een ziekenhuis in
de buurt van Milaan, waar 900 bedden
zijn. In het ziekenhuis werken 1100
mensen, in Nederland zouden dat er
ongeveer 1800 zijn geweest.
„In Italië”, ze legt Monique uit, „heeft
de verpleegster een heel laag aanzien.
Het idee leeft er nog. dat een verpleeg
ster alles moet doen, tot schrobben toe.
Daarom laten veel ouders het niet toe.
dat hun kind voor verpleegster gaat
leren”.
Zij vond dat er in het Elisabeth Gast
huis een betere organisatie was dan in
haar ziekenhuis in Italië. Ze voert dat
terug tot twee dingen: meer geld en
