Belangrijk werk van Orthel, Zwartjes en Van der Keuken Subsidie advies korte film Synagogezanger Larry Fine I T St nilie ant na Ier >rt ips s<tie slijk r de nst lelei teiten bestaat. Die veronachtza ming slaat dan minder op het aantal gemaakte korte films per jaar als wel op de geringe vertoningsmoge- dijkheden van de resultaten met als "gevolg een onbekendheid bij het .publiek met talrijke voortreffelijke .filmers die in die sector dagelijks ■bezig zijn. LITERAIRE AVOND I IN WAAGTAVEERNE 19 FILMS 1 O 19 7 5 V R IJ D A G OKTOBER SERIE C Vixen Prolongaties Kindervoorstellingen N ach tvoorste 11 i ngen 'SS K NOORDHOLLANDS PH1LHARMON1SCH ORKEST /mJ is door geïnteresseerden voor de COMPONISTENSERIE Pas si méchant que §a DE DAG VAN DE Korte Film in het Haagse Congresgebouw ligt al weer bijna een week achter ons en iedereen heeft kunnen lezen of op de tv. kunnen zien dat er sprake is geweest van een enthousiaste tfilmhappening, die drukker bezocht dirigent: André Vandernoot Concertgebouw Haarlem 20.15 uur Dokter Pulder zaait papavers Filmmuseum korte film dan de organisatoren verwacht hadden. Vandaar chaoti- tsche situaties en teleurgestelde be- ^zoekers. Het bewijs is geleverd, dat *er een geweldige belangstelling voor een nogal veronachtzaam- de sector van onze filmactivi- HENDRIK ANDRIESSEN, LEX VAN DELDEN, BLA BARTÓK, CARL ORFF, HENK BADINGS, ANTON WEBERN. N achtvoorstel lingen POLLACK’S „Jeremiah Robert Redford is in Ca- Devils” van- Ken Russell F d 18 Korte film krijgt alleen grote verspreiding via televisie films te kunnen A granaatscherf. En (ADVERTENTIE) Kees gastdirigenten: van SPAGHETTI-WESTERN, „Amen DE --7.- J t gasorkest: solisten: Abonnement 6 concerten 30,- (a.i.) cjp geldig Losse kaarten 6,- (a.i.) Abonnements- en kaartverkoop aan de kassa van het Concertge bouw, Lange Begijnestraat 13, van 10-15 uur; telefonisch 320994 van 12-15 uur. 6 vrijdagavondconcerten op 24 okt., 21 nov., 19 dec., 30 jan., 20 febr., 19 maart dat va- CALYPSO HEEFT ook een nieuwe film op het programma genomen, „Pas si mé- - De omroepen begroten geen facili teiten, die de NOS biedt. Daardoor ontstaat er voor de filmmakers een onvrijheid bij de uitvoering van zijn plan, of een scheve verhouding tussen kosten en normen, die in het nadeel van de filmmaker uitvalt. Beide situaties kunnen tot gevolg hebben, dat plannen niet worden uit- EEN TWEEDE PREMIÈRE kan men deze week aantreffen in Frans Hals, waar Vixen” vertoond wordt, van de „soft porno”-regisseur Russ Meyer die al jaren veel geld verdiend heeft met han dig gemaakte, technisch niet onverdien stelijke sexdrama’s Volgens eigen zeg gen filmt Meyer voor een geestelijke middenstand die op middelbare leeftijd is gekomen, maar dit soort uitspraken schrikken zelfs zijn jeugdige volgelingen niet af. Russ Meyet betekent dus geld voor de bioscoopkassa en dat hij daar voor geest noch talent hoeft uit te putten, laat hij zien in de al zeven jaar Bert Haanstra (l.) tijdens de opnamen van „Dokter Pulder”. Verder v.l.n.r.: Brusse, Camera assistente Anne Taverne en cameraman Anton van Munster. DEN HAAG De filmmaker moet zijn vrijheid terug krijgen om uit te maken hoe hij zijn plan technisch ge realiseerd wil zien, als hij in opdracht van een omroeporganisatie werkt. Minister Van Doorn van CRM is ver zocht na te gaan of de richtlijnen voor de omroepen op dit punt kunnen worden veranderd. Dat blijkt uit een advies van een werkgroep van de af deling Filmkunst van de Raad voor de Kunst. HAARLEM De heer Larry Fine, be roemd „chazzan" en operazanger in Is rael. zal op donderdag 16 oktober optre den voor het Genootschap Nederland- Israel, afdeling Kennemerland. De bijeenkomst wordt gehouden in de dependance van de Coornhertscholenge- meenschap in de Tempeliersstraat. ingang Koninginneweg; aanvang acht uur. Het programma van Fine, getrouwd met een Nederlandse en drie weken in Nederland, zal bestaan uit synagogale gezangen. Israëlische liedjes, opera- en operettezang van Israëlische of joodse oorsprong, en een korte toelichting. oude film Vixen” die uitgebracht wordt onder de slagzin „Is zij vrouw of dier?”. Hpt antwoord is eenvoudig, Vixen (ge speeld door de talentloze Erica Gavin) is een nymphomane, d w.z. zij is een vrouw die met iedere man of vrouw die haar weg kruist, naar bed gaat, met haar man, met een bezoekende vriend, met de vrouw van de vriend, met een stoer exemplaar van de Canadese Mounted Police, met haar eigen broer, met een neger-bediende en ga maar door. Een nogal eentonige opeenvolging van hij gende bedscènes die zich afspelen in de bosrijke natuur van Canada en soms onderbroken worden door kwasi-diepzin- nige betogingen over communisme, ra cisme en democratie, ten einde de film nog een soort boodschap mee te geven. VERDER NOG WAT prolongaties, „De Val van Rome” met Sophia Loren in Roxy, „De Klokkenluider van de Notre Dame met Charles Laughton in Luxor en een karate-western, „Bloodmoney”, met Lee van Cleef en Lo Lieh in Rembrandt. De te druk bezochte, maar niettemin ^geslaagde bijeenkomst in Den Haag ''-heeft geen antwoord kunnen geven op 'de vraag wat er gedaan kon worden aan f een grotere verspreiding van de korte film- De bioscoop als „outlet” kan men vrijwel vergeten. Op enkele uitzonderin gen na is men daar niet geïnteresseerd in het opvullen van het voorprogramma met vaak problematische filmpjes, nog daargelaten dat het voorprogramma AAlv nauwelijks ruimte biedt voor een derge- J.lijke vulling, die een verkorting van de k kostbare „pauze” zou betekenen. Voor .een massale verspreiding blijft dan al leen de televisie over, want Filmhuizen en Clubhuizen kunnen in deze kwestie een nuttige rol vervullen maar beschik- ken over een te kleine bereiksradius om straks van een algemene bekendheid „De nieuwe Avonturen van Dik Trom” komt zaterdag, zondag en woensdagmid dag om half twee op het doek van Palace. En Studio laat zaterdag en woensdag om 14.15 en zondag om 14 u. opnieuw Disney’s „Heksen en Bezemste len” zien aan zijn jeugdige bezoekers, hoewel ook volwassenen mee mogen ge nieten. VAN GEHEEL ANDERE aard, hoewel ook te maken met de ellende die men sen elkaar aando.n, is de film „De Palestijnen” die Johan van der Keuken in opdracht van het Nederlands Palesti na Komitee gemaakt heeft. Een contro versieel onderwerp dat door de opdracht geefster gevaar loopt eenzijdig behan deld te worden. Van der Keuken heeft die eenzijdigheid zo goed mogelijk trachten te ontlopen, vooral ook door partij te kiezen voor de Palestijnen om dat ze als model kunnen dienen voor de kleine man die bij voortduring de dupe wordt van kapitalistische grootmachten en politieke intriges. De Israëliërs zijn niet de enige vijanden van de Palestij nen. De hele Arabische wereld met haar oliebelangen begint zich nu tegen hen te keren en is maar al te zeer geneigd Israel de vrije hand te geven bij het uitvechten van het conflict. Van der Keuken plaatst deze opvatting als laatste fase van een historische ontwikkeling die hij summier heeft aangeduid met vertraagde beelden uit het verleden voor zover ze te maken hebben de internatio nale politiek in het Midden-Oosten. gevoerd of dat er te weinig geld is om het project op niveau te verwer kelijken. De werkgroep ziet wel een oplossing: geef de omroepen zelf de beschikking over een deel van de gel den, die thans zijn gemoeid met het gebruik van NOS-faciliteiten. Er moeten aparte gelden komen voor subsidiëring van filmplannen voor vorming en informatie. Deze plannen komen niet zelden voort uit andere vak- en opleidingsdisciplines dan die van de professionele filmer. Ze worden los gezien van de korte culturele en kunstzinnige film. Tot deze bevinding zijn de projec tencommissies van de afdeling Film kunst van de Raad voor de Kunst ge komen. De films voor vorming en in formatie zijn niet altijd te verwijzen naar het opdrachtenbudget van enig departement of andere instelling. DRIE BELANGRIJKE korte films dus, ieder een sterk persoonlijke opvat ting weergevend, ieder met talent ge bruik makend van de suggestieve kracht van het gesproken beeld. We zullen ze niet in de bioscopen zien, we zullen moeten afwachten of de televisie er belangstelling voor heeft. Voor „De Pa lestijnen” is dat al geen vraag meer, de VPRO zal Johan van der Keuken’s film op 30 oktober uitzenden. „EEN SCHIJN VAN Twijfel” noemde Rolf Orthel zijn film over concentratie kampen die hij met steun van de Stich ting Kunstenaarsverzet, van het Prins Bernhard Fonds en van CRM maakte. Een aangrijpend document waaraan bij stukjes en beetjes tien jaar gewerkt is en waarin dan ook zoveel verwerkt is aan beelden, filmfragmenten, getuigenis sen en provocerende interviews dat toch weer een nieuwe visie op het vaak behandelde onderwerp concentratiekamp is ontstaan. Orthel die de oorlog meege maakt heeft als kind in de leeftijd van bewaarschool en lagere school en dus in enkele geluiden als het overvliegen van bommenwerpers of in enkele nieuwe woorden als bonkaart en spertijd zich de oorlog herinnert, is, zoals hij ook deed VORIGE WEEK HEBBEN we uitvoe rig verslag gedaan over Haanstra’s eerste poging tot het maken van een dramati sche film, waarvan het resultaat, „Dok- ter Pulder zaait Papavers”, zo uitbundig ontvangen werd op de sluitingsavond van de Arnhemse Filmweek. Pro memo rie een korte samenvatting van de in houd: Dokter Pulder (Kees Brusse) is een wat ingeslapen plattelandsdokter die diep geschokt wordt door het bezoek f; van een vroegere studiegenoot, de neu- ■Lrochirurg Van Inge Liedaerd (Ton Len- 1 r.slnk). Onder valse voorwendselen dringt deze binnen in het rustige bestaan van Pulder, weet zich meester te maken van diens voorraad morfine en blijkt achter af een criminele morfinist te zijn die een vrij liederlijk bestaan leidt met zijn maïtresc, mevrouw Mies (Dora van der Groen). Niettemin blijft dokter Pulder gefascineerd door het gedurfd en avon tuurlijk leven van zijn vroegere vriend en na diens dood zoekt hij contact met mevrouw Mies en volgt er een periode dat hij aan de drank raakt, zijn praktijk verwaarloost en zelfs aan de mogelijk heid denkt met de verloederde Mies de dood op te zoeken door het innemen van papavergif. Haanstra die in vijftien jaar geen speelfilm heeft gemaakt, is met „Dokter Pulder” uiterst sterk teruggekomen in een genre, dat hij als verklaard docu- 1 mentarist slechts eenmaal (met „Fanfa re”) met succes beoefend heeft. Hij toont zich een voortreffelijk regisseur van ac teurs, heeft een enkel zwak moment als hij een komisch accent wil inlassen, maar weet een ongewoon drama, mede dank zij een voortreffelijk script van Anton Koolhaas tot een boeiende en soms adembenemende film te maken. SYDNEY Johnson met lypso, „The krijgt men te zien in Cinema Interna tional en „Klute” met Jane Fonda en Donald Sutherland is terug in Rialto. NA VERBOUWINGEN die de hele zo mer geduurd hebben, is het Filmmu seum zo ver gevorderd in zijn nieuwe behuizing, het Vondelpark Paviljoen dat op 14 oktober het nieuwe seizoen begon nen kan worden vanuit een gloednieuwe cabine. Gestart wordt met een serie Ne derlandse speelfilms en filmdocumenten gewijd aan Amsterdam, gecombineerd met een tentoonstelling die tesamen een beeld zullen geven van het filmgebeuren in Amsterdam in de jaren tussen 1910 en 1930. Voorafgaande aan de vertoning zal van 16.30 tot 18.30 open Huis gehouden worden, waarbij iedereen welkom is en zich op de hoogte kan stellen van wat er door verbouwingen en veranderingen verbeterd is aan het Filmmuseum. JERZY KATLEWICZ HEIN JORDANS ELYA- KUM SHAPIRRA Hans van den hombergh HET BRABANTS ORKEST DICK DE REUS, BOUW LEMKES EN JEANNE VOS - viool I BERNARD DRUKKER - elektro nisch orgel THEO BRUINS, GÉRARD VAN BLERK - piano VERA BADINGS - harp MARILYN TYLER, DAVID JOHNSTON, BER NARD KRUYSEN, RUUD VAN DER MEER -zang m.m.v. het NEDERLANDS KAMER KOOR Elk concert is gewijd aan werken van één componist. De componisten zijn: Op de avonden van de drie Nederlandse componisten, 24 oktober, 21 november en 20 februari, zal voor de bezoekers van het concert om 19.30 uur in de Tuinzaal van het Concertgebouw een voorbeschou wing worden gehouden, waarbij de componisten een gesprek hebben met J. Michael Nuyten, direkteur van de Haarlemse Muziekschool TERWIJL ORTHEL LAAT zien hoe mensen elkaar kapot kunnen maken, zonder enig gevoel van spijt of wroeging kunnen doden, toont Frans Zwartjes in „Mensen 1974” de andere kant, hoe men sen met grote zorg en toewijding repare ren wat anderen vernield hebben. Het is een film over vier mensen uit Guinee- Bissao, vier slachtoffers van Portugese luchtaanvallen op dit stuk koloniaal be zit. Het zijn twee moeders met hun kinderen, Sale Saure met verbrijzeld polsgewricht en verwondingen aan rech- terbovenarm en haar tweejarig dochter tje Fatu die ernstig aan het hoofd ge wond is door een Chalone Nalade van wie de rechterarm door een bomscherf onder de oksel was weggerukt en haar tweejarig zoontje Rufna, wiens rechterbeen!je bij dezelfde aanval onder de knie was weggeslagen. Zwartjes volgt met discrete aandacht de voorbereidingen tot het aanbrengen van een armprothese bij, Chalone en van een beenprothese bij haar zoontje, de opera tie aan het polsgewricht van Sale en de zeven uren durende hersenoperatie bij Fatu. Bij de laatste operatie wordt een granaatscherf uit de hersenen verwij- bottransplantatie in een film voor de VPRO, op zoek gegaan naar de menselijke slechtheid en onverschilligheid die de vernietiging van de joden in de tweede wereldoorlog mogelijk hebben gemaakt. Als niet-aan- wezige bij het drama, als volstrekt „on schuldige” dus, is hij jaren bezig geweest met de vraag naar het hoe en waarom van deze massale slachting, van deze explosie van haat en wreedheid, de vraag ook of dit laffe machtsvertoon tegen weerlozen opgehouden is toen de oorlog uitgevochten was. Zoals iedereen die zich beziggehouden heeft met het uitroeiingsproces van joden en andere (kleinere) bevolkingsgroepen, komt Or thel niet tot een conclusie, alleen maar tot een gevoel van schaamte. „Als mens schaam ik me dat Auschwitz heeft be staan”. plaats, waarna de schedel gesloten kan worden. Na een periode van revalidatie kunnen de vier mensen uit Gii'nei Bissao die 21 april 1974 op Schiphol arriveerden, op 13 december van jaar „genezen” terugkeren naar hun derland dat inmiddels bevrijd is. Vier mensen zijn door liefde en mede lijden, vrijwillige giften en medisch ver nuft weer een beetje „mens” geworden- Maar ze doen ons niet de honderddui- zende gewonden en verminkten vergeten die op dit ogenblik als gevolg van be- zitswaan van koloniale mogendheden een geschonden bestaan moeten leiden. En ze doen ons de vraag stellen of de machthebbers die deze ellende veroor zaakt hebben een haar beter zijn dan de sadistische beulen, onder wie kampdok- toren- die in plaats van bommenwerpers en fragmentatiegranaten, de gaskamers gebruikten. DE AMSTERDAMSE filmagenda ver toont als belangrijke verandering in ver gelijking tot de vorige week de aanwinst „Dokter Pulde- zaait Papavers” van Bert Haanstra, met Kees Brusse, Ton Lensink. Henny Orri en Dora van der Groen, die in Tuschinski I zijn première heeft be leefd. Oorlogsslachtoffers uit Guinee Bissau worden in Nederland geholpen. Uit de film „Mensen 1974” van Frans Zwartjes. chant que ga” van de Zwitser Claude Goretta die een charmante, naar de co- medie neigend drama in beeld heeft ge bracht over de jonge eigenaar van een op faillissement staande meubelfabriek die uit stelen gaat om zijn personeel te kun nen betalen. Een idealistische dief dus die kleine en succesvolle overvallen op klei ne postkantoren en banken houdt en uiteindelijk medewerking krijgt van een vrouwelijke postkantoor-employé die verliefd op hem is. Een kleine, goed ge speelde en goed gemaakte tragicomedie die laat zien hoe onder beperkte omstan digheden maar met een maximum aan inventiviteit een film van internationale allure te maken is. „Het Jaar van de Kreeft” (Bellevue- Cinerama), „Keetje Tippel (Cineac Dam rak 2), Turks Fruit (Cineac Reg. Bree- straat, „Dokter Pulder zaait Papavers” (Tuschinski), „Heb Medelij Jet!” (City I) is de oogst aan Nederlandse speelfilms van deze week. TERWIJL IN LIDO voor de vierde week Herbert Curiel’s „Het Jaar van de eren Kreeft” vertoond wordt en ook Studio aLeen Nederlandse film prolongeert, n.l. I „Heb Medelij Jet" van Frans Weisz (die fN dezer dagen in Nico Scheepmaker’s co- /s- 1I lumn zo overtuigend in bescherming ge- f nomen werd tegen de al te zware aan- 1 vallen van de kritiek), heeft Cinema Palace de nieuwe film van Bert Haan- stra op het programma genomen, zodat niet minder dan drie films van eigen bodem op het ogenblik in Haarlem draaien, wat toch iets zegt over de verbeterde positie van onze film binnen de belangstelling van bioscoopbezoekend Nederland. (Van onze kunstredactie) HAARLEM Maandag 13 oktober wordt in de Waagtaveerne aan het Spaarne, hoek Damstraat in Haarlem de maandelijkse Literaire Instuif gehouden. Aanvang 20.00 uur. Jan Nieuwenhuis en Jan Henneman zullen uit eigen werk voorlezen Daarnaast bestaat er ook voor ge ïnteresseerden gelegenheid om voor te lezen uit eigen werk, waarna een dis cussie kan volgen. Behalve literair werk dat door de Haarlemse boekhandel middels een stand te koop wordt aangeboden, is tevens het laatst verschenen nummer verkrijgbaar van het tweemaandelijkse tijdschrift „Zo maar wat verhalen en gedichten” dat door medewerkers van de Instuif wordt verzorgd. Kopij voor het volgende num mer, dat medio november zal verschij nen. kan worden ingeleverd bij Yvonne Koldewijn. Engelandlaan 802 in Haar lem, tel 339689, die ook inlichtingen geeft over de instuif, die voortaan elke tweede maandagavond van de maand in de Waagtaveerne wordt gehouden. met de beste korte spreken. Het zal dan ook tezijnertijd de televi sie moeten zijn die zich zal moeten ontfermen over drie onlangs gereed ge komen korte Nederlandse films van uit zonderlijke kwaliteiten. Ze zijn alledrie in de Filmweek Arnhem vertoond, op twee ervan is dezer dagen nog eens in een speciale persvoorstelling de aandacht gevestigd. Broeder, Amen” met Bud Spencer en Jack Palance is vrijdag- en zaterdag nacht in Cinema Palace te zien. Lido vertoont dan de karatefilm „De Vuist vechters van Fort Chu en Frans Hals blijft in hetzelfde genre met „De Wraak de Chinese Vechtvrouwen”. Roxy brengt een misdaadfilm van Philppe La- bro met Jean-Paul Belmondo die als erfgenaam van een groot staalconcern zich moet verdedigen tegen voor niets terugdeinzende concurrenten. „L’Héri- tier” heet de film oorspronkelijk, maar waar Belmondo tegelijk een fuifnummer en vrouwenjager i«, is de Nederlandse titel „Het Imperium van de Playboy” geworden. Luxor brengt wat vrolijkheid in de nacht door Louis de Funès te vertonen in „Gendarme op Vrijersvoe ten”. en een

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1975 | | pagina 19