Oppervlakkige prikkelbeelden in
KMS
veroordeeld
HET VOORTBESTAAN VAN
SKOOP
Kees Verwey in
Düsseldorf
Filmers in Rome
„Histoire d’O
11
Bik
Zaagsma en Weiss weg bij Rob du Mée
Wegens belastering
van paus Pius XII
28
NOVEMBER
1 9 75
V R IJ D A G
■HnaSBKK
ESESCBHHBKHBBSraHBnBBMIMaiMHHBHHlHMBI
Goudroof
Erotische films
Land van belofte
Race with the devil
Andere films
Prolongaties
\1
Shirley Temple
N achtvoorstellingen
N achtvoorstellingen
Hl
I
7,3
a X 7
I J wB
Big guns
F
- i
m Amsterdam o
ER IS EEN GOEDKOPE film
editie verschenen van „Histoire
d’O”, weliswaar zonder foto’s, maar
wel op het omslag alle goedkope
reclameteksten uit de kranteannon-
ces, als „O is lief, O is de bereid
willige slavin, O is de geliefde die
zich volledig geeft, O is de beste
onder alle minnaressen”. In het na
woord komt vertaler Adriaan Mor-
riën tot de conclusie, dat „Het ver
haal van O” alles bevat om lezers
verontwaardigd, woedend, verdrie
tig of opgewonden te maken. En ter
ondersteuning van de door de Be
zige Bij uitgegeven roman van Pau
line Réage stelt hij grappenderwijs,
dat heel wat huwelijken er waar
schijnlijk mee gebaat zouden zijn en
in ieder geval opwinderder zouden
worden, wanneer mannen en vrou
wen van tijd tot tijd elkaar liefde
vol zouden af ranselen.
FILMS
-
hT3*' J
D
«W- 7
PORNO IN PLUCHE
gemeenschap
Een ogenblik van rust in „Histoire d’O”.
CHARLES BOOST
(Van onze kunstredactie)
HAARLEM. In het grote Kunstpa-
last in Düsseldorf, Ehrenhof 4 wordt elk
jaar een omvangrijke tentoonstelling ge
houden door kunstenaars uit Nordrhein-
Westfalen. Ook elk jaar worden gasten
uitgenodigd, dit jaar veertig prominente
Nederlandse kunstenaars, die ieder met
vier werken kunnen deelnemen.
landse filmproductie in het alge
meen en het vertrek van redakteur
Zaagsma in het bijzonder.
werping speelden een rol. Maar deze film
was over de hele linie zo veel zinvoller
van inhoud en zoveel beter van construc
tie.
Het einde van „Histoire d’O” geeft, zij
het wat laat, een suggestie hoe het had
kunnen zijn. In tegenstelling tot het slot
van de roman die een aanwijzing bevat
Alain Delon in ,Big guns”.
Dirk Bogarde, Ingrid Thulin en Helmut
Berger. „De rode Zon” een groot avontu
renspektakel met Charles Bronson en
Alain Delon kan men vinden in Cinema
International en „Het zondige Bed”, uit-
gebracht door de Amor Club staat te
bezichtigen in Cine D.
■f
.LOKTER PULDER zaait papavers”
gaat nog in Cinema Palace. Luxor pro
longeert het tweede deel van „The
Frencn Connection”, Roxy doet dat met
„Lenny” en Studio met „De nachtpor
tier."
Rob du Mée doet Zaagsma uitge
leide, herinnert eraan dat deze enige
tijd geleden een eenzame campagne
in de Haagse Post begonnen is tegen
de Nederlandse speelfilm, waarbij
iedereen een forse beurt krijgt en
zegt dat deze moedige onderneming
blijkbaar moeilijk te verenigen was
met een redakteurschap van Skoop.
een triest-kijkende Alain Delon die uit
eindelijk als tragedie held ook zelf de
dood moet vinden.
dat O in uiterste zelf-onderwerping speelt
met zelfmoord-gedachten, eindigt de film
met een samenzijn tussen O en Sir Ste
phen, waarbij de eerste de rollen om
draait en als antwoord op Sir Stephen’s
brandmerk haar eigarettepijpje dooft op
de hand van haar wrede minnaar. Waar
door een O als lidteken achterblijft. Een
En over de „breuk” met produ
cent Du Mée: „Toen we uit elkaar
gingen, zei ik: een producent armer,
’n vriend rijker Ik geloof dat
het voor mij langzamerhand onmo
gelijk was om nog op zijn termen
te werken. Ik geloof niet dat zijn
ideëen verkeerd waren, alleen dat
ik er op dit moment absoluut niet
meer in paste”. „Die termen
zijn dat hij zich niet alleen de
maker van de film noemt, maar
ook stelt: ik kies het onderwerp, ik
kies de regisseur en de crew”.
Dat heeft bij „Naakt” en „Jet” opti
maal gebotst. Daar heeft hij het
idee: Frans heeft me niet de film
gegeven die ik hem in staat heb
gesteld om te maken”.
- ttji
DE MEESTE AANDACHT van het
bioscooppubliek zal deze week ongetwij
feld uitgaan naar „Histoire d'O’’ en naar
de attractie van in de weelderige
omgeving van Tuschinski naa- een por
nofilm te kunnen kijken. Laat niemand
zich weerhouden door de reclam.e~.in die
in de extra groot opgemaakte adverten
tie van „O” is opgenomen en die luidt:
„Een liefdeskreet die het gevaar inhoudt
dat hij u diep zal schokken” Ei zit meer
amusement in de film dan deze slagzin
doet vermoeden. Met „la Béte” van Wa-
lenar. Borowczyk in Calypso en „Emma
nuelle” in Roxy herbergt Amsterdam in
ieder 'geval drie van de meest besproken
erotische films van de laatste tijd bin
nen haar veste, wat op zichzelf een te
belangrijk feit is om onvermeld te laten.
speelse rechtzetting van de onderlinge
relatie waardoor het voorafgaande al
thans even gerelativeerd wordt en van
zijn potsierlijke ernst beroofd wordt.
Een van de Nederlanders is Kees Ver-
wey. die behalve twee van zijn in de
laatje jaren ontstane atelier-interieurs
ook twee van zijn grote stillevens, de
„Nocturnes” toont.
Bundesprasident Scheel opent de ex
positie zondagmorgen om elf uur.
„DE MAN VAN LA Mancha” in musi-
cal-’orm met Peter O’Toole en Sophia
Loren is in Victoria, terwijl Studio K
Vis; onti’s „The Damned” vertoont met
(film, allegorie, etc.) er bijv, niets ont
kracht van wat hij de kleinburgerlijkheid
van het verhaal noemde.
Die kleinburgerlijkheid is dan in het
boek nog iets beter gecamoufleerd dan in
de film van Just Jaeckin („Emmanuelle”),
die toch niet verder komt dan wat een
gewone pornofilm te bieden heeft. Het is
niet toevallig aat de regisseur en de
hoofdrolspeelster (Corinne Clery) uit de
modebranche komen, hij als fotograaf-
filmer, zij als model voor modefoto’s en
reclamefilmpjes. De modieuze opname
techniek van de eerste, bij wie alles in
pasteltinten en zacht-roze voor de vlees-
partijen verpakt is, het uitdrukkingsloze
modellengezicht (behalve als ze moet
schreeuwen tijdens de geselingen) van de
tweede verraden hun oorspronkelijke be
roepen. En pornografie onderscheidt zich
altijd van erotiek door in het gevlei te
willen komen bij een groot publiek en
dus de harde, gewelddadige realiteit in
te ruilen voor zoet-gekleurde, oppervlak
kige prikkelbeelden.
De opening van de film als er twee
versies gegeven wordt van een mogelijk
begin van de handeling, is nog het beste.
De onzekerheid bij de toeschouwer of hij
met een droom of een bedachte intrige te
doen heeft, herinnert aan een gelijksoor
tige ambivalentie bij de inzet van Bu-
nuel’s „Belle de Jour”. Een film overigens,
waaraan men beter niet herinnerd kan
worden. Bunuel’s werk had ook te maken
met de droomfantasieën van een onbe
vredigde vrouw. Ook geweld en onder -
ENIGE UITSPRAKEN van Frans
Weisz: „Je hele leven wordt je ge
terroriseerd door je eerste film. Met
„Het Gangstermeisje” ben ik voor
het eerst knock-out gegaan, en
daarna boks je nooit meer op de
zelfde manier. Toen kwam „De In
breker”. Dan ontdek je voor het
eerst het grote publiek, de mensen
die naar Ajax gaan kijken en daar
na naar jouw film, en daar even
veel plezier aan beleven”.
„Dan maak je „Naakt over de
Schutting”, een film waar ik met
veel verzet aan gewerkt heb, maar
die het dan gek genoeg commercieel
toch doet. Die verkeerd bekeken is
door de kritici, want die film had
nooit één goede recensie mogen
hebben”.
„Dan Rooie Sien”, en dat komt
voor het eerst in de buurt van wat
ik me tien jaar geleden voorstelde
om te maken. Met dat soort warm
te, muzikaliteit, kleur, die warreling
van mensen, dat zijn de films waar
ik met liefde naar kijk”.
„En dan val je terug met „Heb
Meelij, Jet” „Ik heb tijdens de
opnamen van „Jet” gezegd. „Ik
werk zonder vangnet”, en dat is
uitgekomen. We zijn van de hoogste
nok naar beneden gelazerd. Daarin
zijn we echt dilettanterig in dit
land, van producent tot distributeur
tot mijzelf toe, ik vind dat je zoiets
moet zien”.
„Rob zegt dat ik die angst bij
Eerst moet daarvoor een eenzame oor
logsmisdadiger (een tweede Rudolf Hess)
uit een door drie mogendheden bewaak
te gevangenis in West-Berlijn tijdelijk
bevrijd worden. Daarna moet met de
gevangene naar Oost-Berlijn worden ge
reden, omdat daar de schat begraven
ligt. Als blijkt dat op de schuilkelder
inmidaèls een huis gebouwd is, moet er
nog een beetje met springstof gewerkt
wol den. U zult het niet geloven, maar
alles lukt nog volgens plan. En er moet
nu in Engeland een drietal mensen wo-
ner /oor wie geen leven lang genoeg is
om hun aandeel in de grootste roof aller
tiklen op te souperen.
TWEE ANDERE Amsterdamse pre
mieres mikken aanzienlijk minder hoog.
„Goudroof” in Cineac Damrak, ook wel
„Inside Out” gehten, is een wilde poging
van Telly Savalas, Robert Culp en Ja
mes Mason om een vrachtauto vol goud
staven, destijds door de nazi’s in een
schuilkelder verborgen, te bemachtigen.
IN HET ZOJUIST verschenen
nummer van Skoop, het laatste in
de lopende elfde jaargang, zijn eni
ge reacties opgenomen van lezers op
de vraag van hoofdredacteur Rob
du Mée, gesteld in het vorige num
mer: „Wat is er nou weer aan de
hand, Skoop opheffen of doorgaan?”
Een van de inzenders, 65 jaar oud
en daarvan 54 jaar in film geïnte
resseerd, vraagt zich af of de Ne
derlandse film nog in de kinder
schoenen staat of aan zijn pensioen
toe is. Een ander vindt een treurig
dieptepunt in de Nederlandse kri
tiek de barbaarse wijze waarop „De
laatste Trein” van Erik van Zuylen
kapot geschreven werd. Maar over
het al dan niet doorgaan van Skoop
krijgt de lezer pas informatie als
hij terugbladert naar de pagina met
de inhoudsopgave, waar een kader
wordt meegedeeld dat de geruchten
als zou het voortbestaan van Skoop
onzeker zijn iedere grond missen.
De voorbereidingen van jaargang
XII zijn in volle gang”.
Wel neemt F -ank Zaagsma af
scheid a Is redacteur en hij moti
veert zijn besluit door te stellen dat
het niets uitmaakt of Skoop al dan
niet blijft bestaan, omdat het zijn
functie allang verloren had. „Je zou
zelfs kunnen afvragen of het wel
ooit een functie gehad heeft”. Chau
vinistisch ingestelde dagbladcritici
hebben, volgens Zaagsma, de indruk
gewekt dat enkele buitenlandse suc
cessen van Nederlandse films d,e
definitieve doorbraak van de Neder
landse film in het buitenland zou
betekenen. „Hun juichkreten”, zo
stelt Zaagsma, „droegen niet verder
dan tot de muren van de Neder
landse enklaves; vergeefs speurde
men in de internationale tijdschrif
ten naar een vermelding van deze
doorbraak. Skoop heeft door de ja
ren heen een facade overeind ge
houden, een nep-decor”, vindt de
vertrekkende redakteur die zegt
heen te gaan met het lege gevoel
dat er eigenlijk nog steeds niets aan
de hand is in de Nederlandse film,
Skoop of geen Skoop.
mysterieuze maitresse op haar aanhanke
lijkheid en slaafse onderwerping te tes
ten.
Er zijn veel theorieën ontwikkeld met
betrekking tot „L’Histoire d’O” en er zul
len er, nu de gelijknamige film is uitge
komen meer volgen. Er is gesuggereerd
dat de schrijfster, over wie niemand eni
ge bijzonderheid kent, een onbevredigde
vrouw is die haar erotische fantasieën
vult met dominerende mannen die haar
met karwats en riem onderwerpen aan
hun bizarre en pathologische grillen.
Waarbij het opvalt, dat de twee mannen
die haar zo maltrateren, noch in de ro
man noch in de film er blijk van geven
potente minnaars te zijn. René die haar
naar Roissy brengt, de villa waar de
eerste helft van O’s masochistische bele
venissen plaatsvinden en Sir Stephen-die
O overneemt van René en zijn bezitsrecht
o.a. bezegelt met een brandmerk op O’s
onderrug zijn meer voyeurs dan partners
in een liefdesspel. Wat tot de theorie
heeft geleid dat het geheel een homo-
sexueel spel is, waarbij René en Sir Ste
phen elkaar „bereiken”,
met elkaar hebben, via O.
Zo kan ieder zijn eigen oplossing be
denken van het mysterie O tenzij men
boek noch film de moeite waard vindt er
zich verder in te verdiepen. Zoals Rudy
Kousbroek die in discussie met een lezer
van NRC-HBL eenvoudig stelt, dat geen
enkel psycho-analytische verklaring ooit
iets zegt over de kwaliteit van een roman
IN HET NUMMER wordt verder
aandacht besteed aan lopende of
nog niet lopende films als „Jaws”,
„3he great Waldo Pepper”, Viconti’s
„Violence et Passion”, Wajda's „Het
Land van de grote Belofte” en
Claude Goretta’s „Pas si méchant
que ca”. De Israëlische Filmweek in
Utrecht wordt besproken, evenals
het 8 mm-Festival in The Movies.
De hoofdmoot van het nummer
wordt gevormd door een interview
van Jurriën Rood met Frans Weisz,
wiens breuk met producent Du Mée
na het maken van „Heb Meelij, Jet”
de indirecte oorzaak werd tot een
nadere revaluatie van de Neder-
kon met een uit '68 stammende maar
nog altijd effectieve politiefilm van Don
Siegei, die Madigan” heet met een ster
ke rolbezetting met Henry Fonda en
Richaid Widmark.
IN FRANS HALS draait de speelse
pornofilm in de Tiroler serie „Als de
Tire Iers stoeien, gaan de Alpen gloeien.”
In Lidc zien we Terence Hill en Fernan
do Rey (uit „The French Connection”) in
een Italiaanse western die hier „De een
zame scherpschutter” heet maar oor
spronkelijk de meer suggestieve titel
„Wrath of the wind” had meegekregen.
De in New York, geboren Katz kreeg
een voorwaardelijke gevangenisstraf van
veertien maanden. Ponti en Cosmatos
werden elk veroordeeld tot een gevange
nisstraf van zes maanden, eveneens
voorwaardelijk. De auteur van hét „Death
in Rome” getitelde boek kreeg, bo
vendien een boete van een half miljoen
lire.
In boek en film wordt het voorgesteld
alsof paus Plus de twaalfde van de
voorgenomen massale executies van te
voren op de hoogte was maar niet heeft
geprobeerd ze te voorkomen. Er was
sprake van een vergeldingsmaatregel
voor een aanslag op marcherende Duitse
soldaten in een straat van Rome.
De aanklacht wegens smaad was inge
diend door de 59-jarige gravin Elena
Rossignani, een nicht van paus Pius.
De rechtbank aanvaardde het argu
ment van de aanklager, dat de paus niet
van tevoren van de voorgenomen execu
ties van 335 Romeinen op de hoogte is
geweest.
Het was voor het eerst dat een Itali
aanse rechtbank een uitspraak heeft
moeten doen over optreden van een
paus.
De openbare aanklager had vorige
week tegen Katz 16 en tegen Ponti en
Pan Cosmatos elk 8 maanden gevange
nisstraf geëist.
U’T, .RACE WITH the Devil” die City
I op het programma heeft genomen,
mag blijken dat de „Excorcist” er niet in
geslaagd is de duivel voor goed uit te
bannen. O peen vakantiereis)edat Peter
Fonda en Warren Oates met hun respec
tieve echtgenoten maken in een cara-
van-auto met alle gemakken van een
bungalow, stuiten ze op de eerste dag al,
denkende een rustig plekje gevonden te
hebben om er te kamperen op. een groep
griezelige mannen en vrouwen die een
heksensabbath houden bij een groot
vUu;. compleet met de offerande van
een naakte maagd. Peter en Warren
kijken er op veilige afstand naar met
stijgende verbazing en afschuw. Als ze
ontdekt worden en de duivelaanbidders
jacht op hen gaan maken, weten ze niet
hoe snel ze met hun moeilijk hanteerbare
caravan het stille plekje moeten verla
ten Na aangifte gedaan te hebben bij de
dichtstbijzijnde politiepost, rijden ze ver
der om daarna schoksgewijs te ontdek-
ROME (Reuter). De Amerikaanse
auteur Robert Kata, de Italiaanse film
producer Carlo Ponti en regisseur Geor
ge Pan Cosmatos zijn donderdag door
een rechtbank in Rome veroordeeld we
gens het belasteren van de nagedachte
nis van paus Pius de twaalfde.
Dit naar aanleiding van een film geti
teld „Massamoord in Rome”, naar een
boek van Katz over de terechtstelling
van Italiaanse gijzelaars in de Fosse
Ardeatine bij Rome door de Duitse be
zetters van Italië in de Tweede Wereld
oorlog.
„ik functioneer niet zonder pro
ducent, vanaf het allereerste mo
ment heb ik me een producent ge
creëerd, eerst Paul Kijzer, toen Jan
Vrijman, toen Rob en nu waar
schijnlijk weer iemand anders.
Maar mijn volgende film moet veel
meer op mijn termen gemaakt wor
den, ik heb n.l. het idee dat ik
inderdaad beter kan dan Rob ver
wacht”.
ken dat ze achtervolgd worden door een
onzichtbaar blijvende vijand die het
viertal op allerlei manieren naar het
leven staat. Schade aan hun voertuig,
verborgen ratelslangen in de auto, het
levend ophangen van het lievelingshond
je dat met de dames meereist, tenslotte
directe aanvallen onderweg als drie of
vier vrachtauto’s hen tegelijk proberen
te „mangelen” of van de weg te dringen.
Het wordt midden in de beschaafde
wereld een openbaar gevecht op leven
en dcod, waarvan de hopeloosheid lang
zaam tot de slachtoffers doordringt. Re
gisseur Jack Starr et weet met een uitge
zóchte reeks verschrikkingen de span
ning langzaam te doen oplopen en
maakt daarbij gretig gebruik van de
geluidsband die volstaat met angstaanja
gende muziek en het gilkoor van beide
vrouwen. Een goed stuk griezel werk ge
combineerd met veel auto-stunts zal wel
in staat zijn een publiek anderhalf uur
op het randje van de biscoopstoel te
houden.
IN STUDIO BLIJF op de matinees
van zaterdag, zondag en woensdag het
grote „Popeye Festival” geprlongeerd,
terwijl Cinema Palace gezorgd heeft
voor een film met Shirley Temple, waar
dus t uderen jeugdherinneringen kunnen
opha en. De film heet „The little Colo
nel' werd gemaakt in 1935 en kreeg
vermaardheid door de tapdance die het
grote kleine filmsterretje uitvoerde sa
men met de toen beroemde negerdanser
Bill Robinson.
IN DE GANGSTERFILM „Big Guns”
(in Rembrandt) speelt Alain Delon de
rol van beroepsmoordenaar Tony Arzen-
ta die in dienst van een misdaadsyndi
caat (drugs en drank) ervoor moet zor
gen dat tegenstanders niet lang zullen
leven. Dit beroep brengt hem voldoende
op om met vrouw en kind een luxueus
appartement in Milaan te bewonen en
een goed leventje te leiden. Als de film
begint, heeft Tony Arzenta echter net
besloten ermee te kappen. Vooral de
gedachte dat zijn zoontje in dit milieu
zal moeten opgroeien. heeft hem tot dit
besluit gebracht.
Voor een ervaren gangster als Tony is
dat natuurlijk nogal naïef gedacht. Het
syndicaat neemt er geen genoegen mee
dat een van zijn leden er zo maar
uitstapt en zijn directe baas Gusto (Ri
chard Conte) laat er geen twijfel over
bestaan dat ’n uittreden van een Mafia-
lid dat zo veel weet van de duistere
zaken, een zekere dood wacht. Tony
trekt zich niets van die welgemeende
raadgeving aan en is er dan al gauw
getuige van dat zijn voor het huis ge
parkeerde auto explodeert. Dc bom is
voor hem bedoeld, maar toevallig zitten
vrouw en kind in de auto die bij de
explosie jammerlijk om het leven ko
men.
Vvor de Siciliaan Arzenta is dan het
ogenblik aangebroken om eeuwige
wraak te zweren, wat erop neerkomt dat
hij in zijn eentje de bazen van het
syndicaat moet liquideren. En met die
wraakactie waarvoor Tony de halve we
reld moet afreizen, is dan de hele film
gevuld. Een moorddadige film dus met
elke film heb, ik ontken dat. Bij de
„Inbreker” en „Sien” heb ik proble
men gehad met het script, maar
nooit in die mate dat ik zei: ik
maak die film niet. Bij „Naakt” en
„Jet” stond ik werkelijk voor een
muur. Ik weet dat ik bij „Jet” op
een moment in mijn auto zat en
hoopte op een ongeluk, om maar
van die film af te zijn. Dat is niet
meer fobie, dat is erger”.
Telly Savalas en Robert Culp tijdens een kort oponthoud te Amsterdam in de film
„Goudddelvers”.
DE BESTE PREMIèRE IS in The
Movies waar Wajda’s „Land van belof
te”, na een eerste voorstelling in de
Filmweek Arnhem, vertoond wordt.
Wajda beschrijft de opkomst van de
industrialisatie en van het kapitalisme in
de Poolse plaats Lodz en hij maakt van
dit ontwaken uit een droom van lande
lijke rust een aangrijpend drama, dat
tegelijk het drama is van meer steden
die aan de industriële revolutie uit de
tweece helft van de vorige eeuw ten
offer zijn gevallen. Wajda maakt er een
kleurrijke familieroman van die eindigt
met de opkomst van een andere revolu
tie, het sociale reveil van de arbeiders
klasse.
FRANS HALS BRENGT in de nachte-
lijke uren van vrijdag en zaterdag een
in Mexico opgenomen western „Kanon
nen van Cordoba” in een goede rolbezet
ting met Raf Vallone en George Pep
pard Lido blijft niet achter bij het
geven van informatie over het seksuele
leven van verschillende volkeren „Love,
Swdish style”. Roxy prolongeert Pasoli
ni’s The Canterbury Tales” en Luxor
Een merkwaardig advies van de ver
taler van een boek, waarin van „liefde
vol afranselen” geen sprake is maar wel
van een reeks wreedheden en bloedige
geselingen, die zich niet afspelen tussen
echtelieden. Ze worden door de minnaars
van O bevolen en afgedwongen, om hun
jff par
