MEVROUW SCHILDKAMP, HELDERZIENDE: Kijken naar nieuws in de Uni versiteitsbibl iotheek r AMSTERDAM VERKOPEN IS EEN VAK APART" il 4 f I t 3 M v POORT PETALO L MEISJES )1 11 SUE 1 h '1 DRUGS PARTY MINDER TRAMS a Sl T h- L MM BW Éi h V R IJ D A G 5 DECEMBER 19 7 5 99 ng i is i 1 1IH ■■Ml s _-W. TIM 14 trof, zit het al helemaal niet goed. wat om KEES TOPS (Ham ONDER REDACTIE VAN ROLF STALLING waarop dat sullige van mij betrekk'ng heeft. onder spanning. Niet getreurd, als het aan de1 helderziende ligt wordt het alle maal beter. De bol bevestigt kennelijk I IIEN- >or te gelij- '420 onge nker) ankje 650 ken- AN± 1540 ieuze ot vliegt eind deze week naar Hong Kong, Bangkok en Singapore. Hij doet dat in gezelschap van de direc- teur-generaal van het ministerie van Justitie, mr. Fonteijn en commissaris Van Straten van de centrale recher che informatie. Doel van de trip is om een beter inzicht te krijgen in de drugssituatie in het Verre Oosten, dat de Amsterdamse markt zoals bekend niet alleen met loempia’s maar ook met grote hoeveelheden heroïne opza delt. xxten apier lame« errem 39 ara. endt- riante 15 nu laand i v. aat2, >9118 liden „Het is een heel goed meisje en ze houdt veel van u, maar het is een doordouwertje. Ze houdt van doorzetten en je zult toegeven dat dat er bij jou wel eens aan ontbreekt”. Ze kijkt me aan. „Ja, je komt er wel hoor, maar je laat wel eens over je lopen. Dat weet je wel, he?” Ai, wat krijgen we nu? Ik kijk zo neutraal mogelijk terug en vraag om ex-Kabouter Roel naar de politie ke guillotine te voeren. Het einde van het feest komt inderdaad aardig in zicht. Met al dat gekrakeel komt er van de begrotingsbehandeling weinig te recht en> zo gaat dat eigenlijk al maanden. Op het Prinsenhof, waar de PvdA-vleugel van „sterke man” Lam mers en de communisten van Verhey het opdringen van VVD en CDA ten spijt nog steeds de lakens uitdelen, MET EEN vette knipoog naar bete re tijden moest Amsterdam 700 een feestjaar worden. De visitekaartjes gingen de hele wereld door en ook in eigen land moest het „verloederde” Mokum het weer gaan maken. Maar de timing was ongelukkig: de metro- botsing in de Nieuwmarkt stond voor de deur en zo zwalkte het gemeente bestuur van de ene crisis naar de andere. Rel om Roel van Duyn, af treden van Huib Riethof, gelazer bin nen de PvdA over de keuze van diens opvolger Pitt Treumann die weer in Amerika zat en niet meteen terug wilde komen, gedonder over de'koop avond en dan nu weer de pogingen culiere postdiensten, de koopmansboden. Naast zakelijke mededelingen, bevatten de koopmansbrieven ook nieuws; berich ten over de politieke en economische ontwikkelingen in een bepaald gebied. vrouw. Schi'dkamp mijn enthousiasme. „Half januari, april en mei; dan gaat het steeds beter”. DERTIG Urker dames verschenen deze week in de Amsterdamse raad zaal met een wandbord, dat een plaatsje zal krijgen in het nieuwe stadhuis. Ze kwamen met dit ge schenk voor de jarige hoofdstad als herinnering aan de tijd toen ze nog als meisjes in de hoofdstad vertoef den om als dienstbode een boterham te verdienen. KOKO Petalo bivakkeert met zijn familie nog steeds op een grasveldje in Amsterdam-Noord. Om precies te zijn: aan de Rode Kruisstraat. Een noodverbandje dat de hoofdstad nood gedwongen moest accepteren omdat de zigeunerkoning in beroep was ge gaan tegen een nieuw uitwijzingsbe- vel. Dat gebeurde afgelopen zomer. Een ambtelijke werkgroep sleutelde drie maanden aan een oplossing en volgens dat rapport zou Petalo best in Amsterdam mogen blijven. Maar de bestuurlijke molens malen min stens even langzaam want inmiddels zijn er weer twee maanden verstre ken. Hoe kan dat? „Door de ziekte van Gedeputeerde Laan”, verklapte burgemeester Samkalden. Het eerste gesprek over deze kwestie, waarbij ook de ministeries van CRM en Jus titie zijn betrokken, moet daarom nog gevoerd worden. gaan zitten en waaiert een spel tarot kaarten uit op de tafel. Zegt zonder verder iets te vragen: „Gehuwd negen kaarten, ongehuwd zeven kaarten”. Een zakelijk consult. Ik trek zeven kaarten. Dat weet ze dus al. „Ach”, vergoeilijkt ze, „er zijn mensen op je werk die je hebben dwarsgezeten, de laatste maanden. Dat heeft iedereen wel. Maar je moet zo af en toe je' tanden laten zien. Dat wil zij ook”. Ik denk onwillekeurig aan de „zij” in kwestie en bedenk dat dat lachen wordt, vanavond. de zeventiende eeuw verscheidene Am sterdamse courantiers hun bladen het licht deden zien, maar ook omdat de eerste Engelse en Franse kranten verta lingen waren van Nederlandse bladen. Tussen die pionierstijden en de huidi ge persconcentratie speelt de expositie zich af. Men ziet geschreven kranten en gedrukte pamfletten uit de zestiende eeuw, en gedrukte kranten vanaf de zeventiende eeuw. Men maakt in vaak bijzonder scherpe teksten en spotprenten een flink stuk geschiedenis meé, van de hervorming, de patriottenstrijd, de Fran se revolutie en de Tweede Wereldoorlog tot de provotijd en de sloop in de Nieuw markt. Het is kijken naar nieuws. De ten toonstelling is geopend van maandag tot en met vrijdag van 9.30 tot 17.00 uur en op zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur. COMMISSARIS Toorenaar van de Amsterdamse narcotica-afdeling Voor prognoses op langere termijn wordt de kristallen bol erbij gehaald. Ik leg mijn hand erop, trek hem weer weg en de bol wordt aan mijn zijde afge schermd met een groen vilten doekje. „Je leeft in je werk onder spanningen, hè”, vraagt mevruow Schildkarnp. wie mijn korte nagels ongetwijfeld niet zijn ontgaan. Ze weet nog steeds niet wat mijn beroep is. „Je werkt met je hoofd en dat geeft die spanningen. Je hebt vaak hoofdpijn”. Ik heb gelukkig zelden hoofdpijn, maar werk inderdaad vaak „MAAK JE NIET ONGERUST MENEER, „U hebt een vriendin, die een paar jaar jonger is dan u”, constateert ze, nadat ze een carré kaarten heeft gelegd. Dat klopt, maar zo’n leeftijdsverschil komt natuurlijk meer voor. „U houdt van haar en zij houdt van u”, vervolgt ze. „Maar nu moet u me eens zeggen: u heeft een moeilijk half jaar achter de rug”. Ze werpt nu met hoge snelheid kaarten om het carré heen. ,.Er zit vooruitgang in. Vanaf half januari zal het allemaal beter gaan”. Ik knik dank baar. Ik heb helemaal geen moeilijk half jaar achter de rug, integendeel, maar ik word nu wel benieuwd, waar deze kaar- tentrekking toe leidt. DE UIT 1840 daterende Haarlem mer- of Willemspoort moet grondig gerestaureerd worden wil men deze op de uitvalsweg naar Haarlem staande poort voor het nageslacht bewaren. Met de restauratie is ander half miljoen gemoeid. De in neo- classistische stijl opgetrokken poort wordt gekenmerkt door twee „kom- mizenhuizen” waartussen een door gang met korinthische zuilen. Met de bouw van de Haarlemmerpoort werd destijds een traditie van eeuwen af gesloten: het was de laatste poort die Amsterdam bouwde. Op het Prinsenhof spreekt men reeds over de „wraak van Haarlem”, waar het provinciehuis immers staat. Uit de koker van een wethouder komt het verhaal dat Gedeputeerde Staten het rijk adviseerden het niet te doen toen Amsterdam weer eens met zijn stadhuisplan kwam opdraven. En een andere wethouder klaagt dat de provincie tegenwoordig bezig is met wat ze al dacht. Medio 1976 schiet ik als een komeet omhoog en de spanningen verdwijnen. VORIGE week stond op deze plaats een stukje over de modieuze kleding ontwerpende, indiaanse tweeling Gary en Gregory Chris .nas, waarbij een opmerking werd gemaakt over het figuur van popzangeres Sue (van Spooky). De Christmas-broers stellen er prijs op te verklaren dat dit zin netje door een communicatie-stoornis anders is overgekomen dan bedoeld en dat ze met Sue beste vrienden zijn. een eigen economische politiek. „Er worden bedrijven geronseld om naar het noorden te gaan. Niet direct door de provincie, maar door gemeenten en instanties die in de provincie gelo ven”. De somberheid is nog vergroot door de provinciale voorkeur voor een Hoogovens-uitbreiding ten op zichte van de voorhaven in de IJ- mond. En alweer was het de onenig heid binnen de PvdA over het nut van zo’n planologische ingreep die de Amsterdamse zaak zeker geen goed heeft gedaan. En dat heeft allang niets meer met het product Amster dam te maken. Misschien zijn de verkopers wel aan vervanging toe. maakt men er een potje van. Door de verdeel-en-heers-diplomatie is de verdeeldheid binnen het stadsbestuur groter geworden dan ooit en dat is dan ook wel aan de resultaten te merken. COURANTEN EN PAMFLETTEN-; 700 jaar nieuws in Amsterdam. Dat is de titel van een tentoonstelling die tot 31 december van dit jaar in de Amster damse Universiteitsbibliotheek (Singel 425) wordt gehouden. De expositie, sa mengesteld door het Nederlandsch Pers museum, biedt aan de hand van vlugschriften, pamfletten, nieuwsbrieven en kranten, een overzicht over een goed deel van de periode van 1275 tot 1975. De geschiedenis van de krant, en dus ook de loop van de tentoonstelling, be gint bij -de bodediensten in de Middel eeuwen Er waren boden van vorsten en geestelijken, om in voorkomende ge vallen een brief over te brengen aan een ander hof of klooster. Bij de opkomst van de steden stelden de overheden eigen bodediensten in, waarvan ook kooplieden gebruik maakten. Deze laat- sten gingen echter al vroeg over op parti- ..Maar nou moet je me eens vertellen, is er iemand ernstig ziek in je familie?” Nee. „O, dan wordt er iemand ziek. Heb je nog een vader?” Ja. „Die wordt ziek, hij moet naar een ziekehhuis, maar hij wordt weer beter”. Gelukkig maar. En ik word tachtig, daar kan ik van opaan. Mijn eerste zorg geldt nu de rit van mevrouw Schildkarnp, helderziende, naar de heer R. Montan, occultist, elders in Ik geef hem voorzichtig een hand. We gaan zitten. Hij lijkt me, op het eerste gezicht, een beste partner om eens een lange winteravond, onder het genot van een bel cognac en een feestelijke sigaar, over spoken, klopgeesten en laag over vliegende tafels te bomen. „Wat wilt u weten?”, klinkt het nauwelijks hoorbaar vanuit zijn richting. Daar had ik op gerekend. „Het gaat om problemen, waarvan ik niet weet of het wel proble men zijn”. Zo. Hij kijkt me aan, terwijl ik er aan toevoeg, dat ik graag heden en toekomst doorgelicht zou zien. „U weet de prijs?” Nee, die weet ik niet want die wilde hij niet telefonisch, maar per soonlijk mededelen. „Zestig gulden”. Ik denk even na, concentreer <me, krijg spontaan een zuur gezicht van een kas sier door en zeg: akkoord. De occultist („Dat bestrijkt alle ge bieden van de para-psychologie”) Bontan vraagt om een voorwerp dat ik altijd bij me draag. Ik geef hem mijn horloge. Hij neemt het in de hand, kijkt in het niets en vraagt of ik er gevoelens van onvol daanheid en ontevredenheid op na houd. Soms, zeg ik. Hij legt uit dat die gevoe lens boyenkomen uit mijn onderbewuste en dat ik ze niet graag heb. Hij raadt me aan er vriendschap mee te sluiten. Dan heb ik er geen last meer van. Hij weet inmiddels dat ik ongehuwd ben en stelt vast dat mijn vriendin en ik geestelijk uiteenlopen. Dat is nogal wie des. De grote verrassing komt echter nog. „Binnen vijf, zes, zeven maanden komt er een andere vrouw in uw leven. Zij trekt u sterk aan en u zult niet weten wat u dan moet doen. U wordt voor een moeilijke keuze gesteld. Tegen die tijd komt u weer bij me terug”. Dat is grof. Ik bedwing een opkomen de boosheid en vraag wat dat voor een vrouw is. „Zij is een Europese, met donkerblond haar en een ovaal gezicht. Ze heeft een leidinggevende functie, bij een bank of zo”. Wat willen die media- toch, met hun overheersende en leiding gevende vrouwentypes? Ik vraag via een omweg hoe de tweestrijd zal aflopen. „U kiest voor de eerste vrouw. Ondanks uw tegengestelde geesten. Maar u zult niet met haar trouwen. U zult geen kinderen hebben. Kinderen interesseren u niet”. Welaan, twee helderzienden op af stand met elkaar in de clinch. En hoe gaat het met mijn werk? „U zult enkele geluksmomenten hebben. Daar moet u gebruik van maken”. Mazzel dus. De heer Bontan drukt zich niet nader uit. Geluksmomenten. Wanneer ik hem vraag hoe mijn leven zich meer in het algemeen zal voltrekken, begint hij weer over de donkerblonde vrouw van de bank. „U moet doorgaan met datgene waarmee u nu bezig bent, met uw vrouw én piet uw werk. Dan komt alles goed. Hoe oud u kunt worden? Vijfenze ventig, vijfentachtig. In die richting”. Hij maakt aanstalten om het consult te beëindigen. Geeft mijn horloge terug. 31 november wijst de datumaanwijzer. Ik stel vast dat ik vergeten heb het door te draaien. En dat zestig gulden een rovaal bedrag is voor een handvol ge luksmomenten en een Europese bank- directrice die ik toch laat schieten. Maar ja, zal hij redeneren, astrale krachten zijn niet niks en hun tolken moeten ook leven. Ik bedoel maar. Als ik nog eens op de keien kom te staan, dan weet ik het wel. Voor een geeltje kunt u bij me komen. Uw astrale krachten zullen spreken. Al les komt goed met u. Dat zit dus ge- ramd. En u wordt tachtig. Op z’n minst. NOG STEEDS geen stadhuis, geen opera, malaise in het westelijk ha vengebied en wat al niet meer? „Am sterdam verkopen is een vak apart”, zei burgemeester Samkalden deze In o taal worden drie keer de kaarten gelegd, uit drie verschillende pakjes. Vanaf half januari zal het niet alleen beter gaan met de liefde, ook in de werksfeer gaat het dan in opwaartse richting. „Stapsgewijs”, tempert me- KRANTEN konden pas ten tonele verschijnen nadat Johann van Guten berg omstreeks 1450 een druksysteem had ontworpen. Vanwege de hoge kosten die aan dat drukken verbonden waren, zou het echter nog een halve eeuw duren, eer de eerste gedrukte kranten hun intrede deden. De oudst bekende Nederlandse krant, bijvoorbeeld, is geda teerd 1618. Het is de „Courante uyt Italien, Duyslandt C.”, in Amsterdam uitgegeven door Caspar van Hilten. De Zweedse perhistoricus Folke Dahl die die krant ontdekte, noemt Amsterdam het oudste krantencentrum van Europa, niet alleen omdat in de eerste helft van JE WORDT MINSTENS TACHTIG!” STEL DAT IK helderziende was.' Of - ^eter nog - stel dat ik het niet was, maar dat ik wel een helderziendenprak- tijkje wilde uitoefenen. Hoe zou ik dat moeten aanleggen? Sinds een paar dagen weet ik het. Na het bezoek aan twee van de vele occulte nerinkjes die onze hoofdstad rijk is, heeft de kunst van het koffiedik kijken geen enkel geheim meer voor me. Even voorstellen. Mevrouw Schild- kamp, helderziende. Voor huiselijke en zakelijke problemen. Ze zit al vijftig jaar in het vak, meldt ze telefonisch. De prijs? Vijfentwintig gulden. „En komt u gerust”. Een kaal, hoog flatgebouw aan de Staalmeesterslaan, Overtoomse Veld. Helderziendheid beperkt zich Aiet text duistere achteraf kamertjes aan een of ander grachtje. Het bordje in de kille hal maakt geen melding van de media mieke gaven die achter de naam verbor gen gaan. Na een eerste druk op de bel klinkt een metalen stem door de deurte- lefoon. „Neemt u maar de tweede lift naar de vierde verdieping”. De huisdeur in de ruime hal gaat vrijwel onmiddellijk open. Een gezet vrouwtje met een knot in het witte haar lacht me toe en vraagt me haar te volgen. Ze dribbelt naar een allesbehal ve mysterieuze zijkamer, beduidt me1 te week. Dat schijnt inderdaad zo te zijn, maar vooralsnog is de winst op bestuurlijk niveau ver te zoeken. De contacten met Den Haag, waar toch zoveel Amsterdammers excellente paarden berijden, zijn na een opleving weer stroever geworden en met het provinciaal bestuur, dat in het verle den altijd aardig aan de Amsterdam se leidband liep waar het belangrijke brokken als Schiphol, overloop en Noordzeekanaal-industrialisering be- de stad. Want de bol zegt wat de kaarten verzwegen. Blikschade. De hel derziende weet er smakelijk over te vertellen. Haar zoon, aan wie zij had voorspéld dat hij op een bepaalde datum grote blikschade zou gaan maken ,was lachend in zijn automobiel gestapt en had deze, nog geen tien minuten later, nagenoeg total-loss gereden tegen een stadsbus. Ik houd mijn hart vast. Met - dat was ik, nog vergeten te vertellen - een futuristisch zelfportret als brave va der van twee kindertjes (een jongen en een meisje) in mijn bagage, moet ik voorzichtig zijn. Goddank kom ik zonder een schram metje in de Valeriusstraat aan. Aanzien lijk minder beschroomd dan op het Overtoomse Veld (je weet tenslotte maar nooit met deze schimmige materie), bel ik aan bij nummer 145. R. Bontan, occultist, meldt een naamplaat van forse afmetingen. Twee verdiepingen hoger wordt ik naar de wachtkamer geleid door een gezellige huisvrouw die ik kennelijk zo van haar pannen heb weg gehaald. In de wachtkamer enige stoelen en een tafeltje, waarop aardse periodie ken als Panorama, Libelle, Margriet, Vi va, Mimo en De Post. In de belendende ruimte hoor ik een druk geschuif van gordijnen en een herhaald geklik van lichtschakelaars. Daar wordt een sfeertje gebouwd. De vrouw komt me weer halen en verzoekt me binnen te treden. Een stemmig ver lichte kamer, met veel Oosterse beeldjes en fel daartegen contrasterend, spier witte leren fauteuils. Achter het lage tafeltje is de occultist opgestaan. Een breekbare man. EEN BEETJE boos heeft het PSP- raadslid Meijer bij B. en W. geïnfor meerd waarom zijn partij niet ge noemd wordt in het politiek overzicht dat in het Amsterdams Historisch Museum te zien valt. B. en W. ant woorden daarop dat het gaat partijen die van 1919-1974 meer dan vijf percent van de stemmen kregen. Die regel was in de tekst vergeten. Het college weet nog te melden dat de Revolutionair Socialistische Arbei ders Partij, een voorloper van de PSP, in 1931 2,7 pet van de stemmen op zich zag uitgebracht. DE SERVICE van het openbaar vervoer in Amsterdam wordt deze winter slechter. Zo zullen vanaf half januari op zaterdag minder trams gaan rijden. Dit als gevolg van de weigering van minister Westerterp om akkoord te gaan met het tussen GVB-personeel en -directie overeen gekomen sociaal plan om de bestuur ders in het kader van hun arbeids tijdverkorting extra vrije zaterdagen te geven. Om het tekort op te van gen, moesten er 55 nieuwe trambe stuurders komen. Dat mag nu niet van de bewindsman die eveneens zijn veto heeft uitgesproken over het voornemen veertig nieuwe tramwa gens aan te schaffen. Het GVB zit er duidelijk mee in zijn maag. In 1977 moeten de metropassagiers immers via de „binnenring” worden opgevan gen en dat betekent dat hier extra materieel moet worden ingezet, een ingreep die ten koste zal gaan van de andere lijnen. Volgens het GVB zal het er alleen maar chaotischer op worden. :..t 1 J IÉ- 1 SE Li. -ï --lift

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1975 | | pagina 15