Informatieblad vol
vakkundige tips
Handige Jongensboek
Gebak
en
gebit
APPELTAART MET VARIATIES
GEZINFORMATIE
GALAPAGOS
het laatste paradijs
t
Katten en
tips voor vrije tijd
schelpen
GELUIDSISOLATIE":
VERBETERDE
ZAAGMACHINE
WÉ
lil
27
ZATERDAG
Vi
I
4
r.
-
17*
26
Q
1
i
P. VAN ZALINGE
H.R.
s
filiaal
e man
idaire
GASTON GOURMET
metselwerk
1
1
er dan
spenen
is eigenlijk één grote troosteloze cactuswildernis. Ondanks
deze ongeneugten is de Galapagos-archipel opgenomen in het
massale mensentransport dat toerisme wordt genoemd. De
jongste berichten spreken er al van dat dit jaar het aantal
bezoekers wel zowat dt 10.000 nadert.
Vanwaar die aantrekkingskracht? U weet dat deze eilanden
groep, tot Ecuador behorend, vooral bekend is geworden door
de wereldberoemde reis van Charles Darwin met de „Beagle”.
In de maanden september en oktober 1835 maakte hij kennis
met het uitzonderlijke dierenleven op de Galapagos-eilanden.
Zo uitzonderlijk dat de pelsrob, zeeleeuw, zeeleguaan, land-
leguaan, reuzenschildpad, Galapagos-albatros, Galapagos-
pinguins, de niet-vliegende aalscholver, de Galapagos-eend, de
Galapagos-duif en de flamingo tot beschermde dieren zijn
verklaard. Inderdaad het laatste paradijs!
weer
meer
isolatieplaat,
gipskarton o i.d
Plafond met
geperforeerde plaat.
plafond
van beton
t
3
1^,
I
I
weergegeven. Dan volgen de hoofdstukken, alle voortreffelijk
geïllustreerd in kleur en zwart-wit, over de fauna en flora van
deze eilanden. Via een vergelijking met de geschiedenis van de
Krakatau komen de auteurs tot een zeer levendige beschrijving
van al die uitzonderlijke dieren. Een logisch gevolg is het, dat
zij hun werk besluiten met een sublieme weergave van wie
Charles Robert Darwin eigenlijk wel is die geëerd wordt in de
Charles Darwin Stichting, Samen met het Wereld Natuur
Fonds Nederland zal getracht worden met de uitgave van dit
boek het geld bijeen te brengen, dat nodig is om de bewaking
van de eilanden optimaal te laten functioneren. Donateurs van
het W.N.F. kunnen het boek bestellen bij het secretariaat Van
Leeuwenhoekstraat 5, flat 45 te Haarlem. Zij betalen dan 25,
en weten dat een deel daarvan bestemd wordt voor de
genoemde bewaking.
Vraag: waarom noemt de uitgever een der schrijvers J. P.
Strijbos? Hij is immers de bijna 85-jarige Jan P. Strijbos of
nog beter: Jan Pallieter Strijbos, aldus zijn vriend Nico
Tinbergen in het „ten geleide”.
Galapagos, het laatste paradijs, uitgegeven door Teleboek-
Amsterdam in samenwerking met het Wereld Natuur Fonds.
Wat smaakt het toch veel lekker
der als je het zelf niet behoeft klaar
te maken, is een
mijn liefste wel
„zucht” behoort
uitroepen
„Wat zullen
eens
eiding
Perso-
boven
rEEN -
1 latten
60 x 60 mm
1
vezelplaat
„Geluidsisolatie”, nieuw informatie
blad van het Bouwcentrum. Voor vijf
gulden te koop bij Bouwcentrum
Rotterdam en Bouwcentrum Gronin
gen, voor 6.30 (verzendkosten inbe
grepen) per post bestellen via giro
357696 van Bouwcentrum Rotterdam.
tuigen kunt maken, hoe je je vader
van het snurken af kunt helpen met
een pyjama met knikkers aan de rug
zijde, wat je je vader op vaderdag
kunt geven. Men ziet het: het is een
alternatief jongensboek. Er zullen
wel veel protesten tegen rijzen. Maar
je moet niet alles of misschien toch
wel ook) serieus nemen.
Het Handige Jongensboek is uitge
geven door Ger van Wulften (vriend
van de auteur) en verspreid door
uitgeverij Van Gennep.
naties ontstaan waarvan ik u er één
noem.
Aan de ingrediënten van het deeg
is niets veranderd: 250 gram zelfrij
zend bakmeel, 140 gram boter, 80
gram suiker, 1 ei en een snuifje zout.
De vulling kan op vele manieren
worden gevarieerd. En dat niet alleen
door de keuze van appels, maar ook
door de wijze ven bereiden. Voor de
vulling hebt u nodig: 1 kg appels in
schijfjes, 1 handjevol rozijnen, 1 hand
jevol fijngehakte walnoten, 1 klein
glas witte wijn, suiker en kaneel, een
lepel roomboter.
Begin met de boter te smelten en
voeg vervolgens de gewelde rozijnen,
de suiker en kaneel, een glas witte
wijn, en de fijngehakte walnoten toe.
Laat op laag vuur smoren tot alles
gaar is. Vul hiermee de taartvorm die
intussen is bekleed met het deeg.
Ongeveer een half uur laten bakken
in een matig warme oven. In plaats
van witte wijn, die een heerlijk rin-
zig effect geeft, kan men ook rosé, of
rode wijn gebruiken.
In de gids-reeks van Elsevier
handzame boekjes zijn twee
nieuwe deeltjes uitgekomen. Daar is
de Kattengids van Howard Loxton.
Natuurlijk is er een uiteenzetting,
hoe de familie van de katachtigen
eruit ziet en zich ontwikkeld heeft.
Hoe men katten tnoet houden en
groot brengen. Aan die informatie is
bijna de helft van het boekje gewijd.
De andere helft wordt gevuld met
korte beschrijvingen van alle katten-
rassen ter wereld. 160 afbeeldingen in
kleur zetten veel katten ook visueel
neer. Het andere deeltje is van heel
andere aard: het is de Elseviers
Schelpengids. Auteur is A. Oliver.
Het is afgestemd op de belangstelling
van verzamelaars. Meer dan 1100 af
beeldingen in kleur geven een goed
beeld van de fraaie vormen en kleu
ren van de schelpen, die er op strand
en in zee te vinden zijn. Men vindt er
ook wat algemene informatie in over
bijv, het schoonmaken en bewaren
van schelpen.
Na Darwin waren de eilandbezoekers eerst hoofdzakelijk
avonturiers en werden de eilanden wisselend bewoond door
kolonisten van allerlei slag. Wat er in de tweede helft van de
vorige eeuw en in de eerste helft van onze eeuw is voorgevallen
aan vandalisme en natuurvervalsing kwam in 1954 aan het
licht toen Dr. Eibl-Eibesfeldt een door de Internationale Unie
voor Natuurbehoud georganiseerde onderzoekingstocht naar de
eilanden instelde. Samenvattend komt hij tot de conclusie:
„Zeeleeuwen met ingeslagen schedel lagen op het strand
te verrotten; vogels met gèbroken vleugels en snavels
lagen overal verspreid en in de zon gebleekte pantsers van
reuzenschildpadden vormden een aanklacht tegen het grootste
roofdier aller tijden: de mens. In de nederzettingen bood men
ons openlijk de beschermde dieren levend of dood te koop aan:
pinguïns, jonge schildpadden, schilden van schildpadden en de
huiden van zeeleeuwen en pelsrobben. We konden vaststellen
hoe weinig uitwerking de wetten hadden, want er was niemand
om te controleren dat ze metterdaad werden uitgevoerd”.
Met dit ontstellende relaas zijn we gekomen tot de
verklaring, waarom thans onderstaand boek van de heren
Strijbos en Van den Hoorn is verschenen. Al in 1934 heeft de
regering van Equador een groot aantal eilanden van de
Galapagos-archipel tot natuurreservaat verklaard. Deze
regering is helaas niet bij machte de genomen maatregelen te
controleren. Daar zijn namelijk goed opgeleide wachters en
gidsen voor nodig. Maar het geld ontbreekt.
Wat heeft het boek daar mee te maken? Alles!
In een vlot geschreven verhaal hebben de auteurs de hele
geschiedenis van ontstaan, ontdekking, bewoning, benaming
latten
geluiddempend 30 x 50
materiaal mm
Bosch heeft zijn compact-zaagma-
chine voor de doe-het-zelver onder
handen genomen en op sommige pun
ten gemoderniseerd, De opvolger van
het type P 30 is de P 300 geworden.
Bij dit model zijn hetzelfde gebleven
de dubbele isolatie door middel van
een breukvrij polyamide huis, de in
gebouwde slipkoppeling, de radio- en
TV-ontstoring. Nieuw is de electro
motor, de tandwieloverbrenging en de
sterk vergrote en rondom sluitende
voetplaat rondom het zaagblad. Een
dergelijke voetplaatconstructie kwam
tot nu toe alleen nog maar voor bij
de zwaardere industriële machines.
Enkele technische gegevens van deze
P 300: zaagdiepte 0-62 mm, toerental
4300 omwentelingen per minuut,
zaagblad 190 mm, gewicht 4, 3 kg,
opgenomen vermogen lOOOw.
Momentopname in een gemiddelde
Nederlandse flatwoning: het geluid
van de tv bij de benedenburen klinkt
nogal nadrukkelijk door. Bij de bo
venburen is met de regelmaat van
een klok het geroffel van kindervoet
jes te horen. In een aangrenzend
appartement wordt dagelijks gemusi
ceerd, een bezigheid die in andermans
oren maar zelden als „muziek” klinkt.
De mens die in het middelpunt van
deze geluiden komt te wonen, besluit
al spoedig om „er iets aan te doen”:
hij stroopt de mouwen op en gaat, op
basis van de doe-het-zelf-gedachte,
zich van de als hinderlijk ervaren
geluiden isoleren.
Met kurken wandjes, met als ge
luiddempend aangeprezen plafondbe-
dekkingen en wat er in de rijkvoor-
ziene hobby-hallen nog meer voor dit
doel te koop is. Na afloop van het
karwei zijn er drie mogelijkheden: er
is inderdaad enige verbetering, er is
niets veranderd, of (ontstellende ont
dekking) de toestand lijkt alleen
maar verslechterd. Want geluid is een
ongrijpbaar verschijnsel, het komt
vaak ergens anders vandaan dan men
denkt, het plant zich voort op voor
de leek volstrekt onberekenbare ma
nierennet neemt, kortom, vaak een
loopje met ons.
Hoe dat komt wordt uit de doeken
gedaan in het nieuwe informatieblad
„Geluidsisolatie” van het Bouwcen
trum, een instituut dat dagelijks ge
confronteerd wordt met vragen en
wanhoopskreten over het typisch-he-
dendaagse verschijnsel geluidshinder.
Een van de uitgangspunten van het
informatieblad Geluidsisolatie: de
door lawaai getergde mens doet er
goed aan, eerst uit te zoeken met
welke soorten van geluid hij te ma
ken heeft, langs welke wegen het tot
hem komt, enof er eventueel met
buren te praten valt over een oplos
sing. Een aantal bladzijden is gewijd
aan de verklaring van technische be
grippen als geluidssterkte, lucht- en
contactgeluiden, nagalm, geluidslek-
ken, en het verschil tussen geluidsab-
sorptie en geluidsisolatie.
Onder geluidsabsorptie verstaan de
deskundigen het vermogen van be
en plafond, een niet gering karwei.
De samenstellers van het informa
tieblad leggen veel nadruk op hét feit
dat geluid en geluidshinder uiterst
subjectieve begrippen zijn. Wie van
mening is dat hij onverwijld „iets”
moet doen tegen het hem dagelijks
omringende lawaai, kan in „Geluids
isolatie” legio vakkundige tips vinden,
■die hem wellicht behoeden voor een
totaal verkeerde aanpak van zijn spe
cifieke geluidsproblemen.
In de laatste vijftien jaar is het
tandbederf met vijftig percent toege
nomen. Jaarlijks vallen er alleen al
bij kinderen door tandbederf zo’n
twaalf miljoen nieuwe gaten in tan
den en kiezen. Verontrustende zaken.
Het is meer dan bekend, maar er
wordt toch maar weinig door de
betrokkenen zelf aan gedaan.
Vandaar dat elke publikatie nuttig is.
Het boekje „Gezond gebit, wat u en
uw tandarts er aan kunnen doen”
biedt een serie publicaties aan, want
het is een bundeling van artikelen in
NRC-Handelsblad van M. Eijkman,
wetenschappelijk medewerker aan de
afdeling voor preventieve en sociale
tandheelkunde aan de VU in Amster
dam. De publikaties zijn samengesteld
naar aanleiding van vragen van be
langstellenden. Daardoor hebben de
artikelen, hier hoofdstukken, een
praktische inslag. Allerlei zaken ko
men aan de orde, waarbij voorop
blijft staan, dat de tandarts helper of
begeleider is, maar dat ieder mens
zelf verantwoordelijk is voor zijn ge
bit. Er wordt behandeld wat de boos
doeners zijn, het tandenpoetsen, wat
een röntgenfoto kan onthullen, hoe
het zit met verstandkiezen, hoe vul
lingen gemaakt worden, dat zenuw-
behandelingen helemaal niet zo pijn
lijk zijn, het dragen van een kunstge
bit, moderne apparatuur enz. Ook
fluoridering van het drinkwater blijft
niet onbesproken. Men begrijpt, dat
Eijkman de kant van de fluoridering
kiest. Hij noemt overigens ook de
argumenten contra. (Uitgeverij De
Tijdstroom-Lochem).
Jos Houweling, samensteller van
het 700 centenboek, is ook de ontwer
per en uitvoerder van het Handige
Jongensboek. Het is tegelijk met dat
centenboek ontwikkeld en in dezelfde
stijl opgebouwd, dus met foto’s,
hand-geschreven teksten en dezelfde
instelling. Dit jongensboek - natuur
lijk niet alleen voor jongens en meis
jes - is ook aardige lectuur voor ou
deren, voor ouders wellicht. Het is
een satyrisch werkboek (zoals Hou
weling zelf aan het slot vermeldt).
Het bevat een mengeling van goede
tips voor handige en onhandige jon
gens, gewone grappen en crual jo
kes. Zoals om er een paar te noemen:
het gehakt maken van je cavia (bui
tengewoon lekker vlees, zonder hor-
moonpreparaten en kwik) of het zelf
castreren van je liefste huisdier met
soldeerbout (in kleine letters staat
waarschuwend: dit was een grap). De
serieuze doe-niets-zelver kan er veel
uit leren al is het alleen maar dat je
de dingen ook eens anders kan bekij
ken - de andere mentaliteit, zoals
Houweling dat noemt. Om wat tips te
noemen, die je er in ruime mate
vindt: hoe kun je het beste spieken
(weinig vernieuwingen sinds onze
schooltijd), herrie maken met je fiets,
hoe je brieven van je buurman op
kunt vissen, hoe je vals kaart kunt
spelen, hoe je van speelgoedwapens
toch bruikbare zelfverdedigingswerk-
paalde materialen en constructies
geluiden uit de ruimte zelf op te~~U^^^S
nemen. Bij geluidsisolatie probeert
men te voorkomen dat contactgelui
den ontstaan (spijkeren en boren in
muren, geloop boven het hoofd, sani--^_
taire geluiden), en dat luchtgeluiden=J5^Eö^=
(radio, menselijke stemmen, verkeer)
onnodig van de ene ruimte naar de
andere worden overgedragen. Het zijn,perforBerde
twee verschillende begrippen die platen
vaak worden verward, waardoor de
doe-het-zelver soms op een heel ver
keerd spoor wordt gezet.
Over de manieren waarop men als
leek zelf de geluidshinder in huis te
lijf zou kunnen gaan, zijn heel wat
twijfelachtige verhalen in omloop.
Tips die men doe-het-zelvers op dit
terrein kan horen uitwisselen blijken
in de praktijk vaak weinig effect te
hebben. In dit verband waarschuwt
het informatieblad bijvoorbeeld tegen
het opvullen met zand van een spouw
tussen twee woningen: het resultaat
wordt „zeer twijfelachtig” genoemd.
Afgeraden wordt ook het volspuiten
van spouwmuren met kunststof-
schuim, evenals het metselen van het
bekende „halve steentje” voor een
bestaande muur wat niet zelden de
toestand verergert. Beter is het om
eventuele geluidslekken op te sporen
en ontstane kieren met kit af te
dichten. Veel aandacht wordt ook
besteed aan geluidsisolatie van vloer
schap”) is er alleen maar op de
verjaardagen. Dan mag de jarige zeg
gen wat hij of zij het liefst wil eten
en iedereen heeft zich daarbij aan te
sluiten. Dat gebeurt ook zonder mor
ren, omdat het iets is wat de gehele
familie lekker vindt.
Het leidt ook tot verrassingen. De
soms bijna vergeten fondue-set komt
op tafel; een ander lid van het gezin
bestelt pannekoeken (een soort super
flensjes, heel dun, die opgerold met
confiture of suiker ook zeer wel de
volgende dag koud gegeten kunnen
worden; het eenvoudigste is wel: fri
tes met tartaar of fricandellen (maar
dan wel zelfgemaakte), appelmoes en
een heleboel yoghurt met vruchten
toe.
Een succesnummer bij alle gezins
leden en aanverwanten is de appel
taart, die tegenwoordig niet alleen
meer door Gaston behoeft te worden
gemaakt.
Het originele recept is ontleend aan
het boek „Internationale gerechten”,
dat wij bijna vier jaar geleden op
recept zijn intussen verscheidene va-
verzuchting, die
eens slaakt. Die
niet in het rijtje
(klachten bijna), zoals:
we nu vandaag
eten? Ik weet het niet
hoor!” Want ook die laatste uitspraak
wordt bij ons gehoord.
Hij werkt mij op de lachspieren. Ik
zal u zeggen waarom. Toen wij pas
getrouwd waren,was er maar één in
huis, die ’s morgens mocht zeggen
wat hij ’savonds wilde eten: uw Gas
ton. Omdat onze smaken nogal over
eenstemden (afgezien van hutspot en
rode kool) is er nimmer een conflict
ontstaan waarin de Verenigde Naties
hebben moeten bemiddelen.
Nu na al die jaren zijn er nog
bijna twee volwassen smaken bijge
komen, die van onze dochters. Wie
dan dagelijks met alle voorkeuren en
afkeer van bepaalde zaken rekening
moet houden, die komt wel eens met
de handen in het haar te zitten.
„Volledige inspraak („dictator-
•fl
jfd
r
3
Galapagos Eilanden, magische klanken voor reislustigen.
Geen wonder, dat eilandenrijk aan weerszijden van de
evennaar in de Stille Oceaan, ongeveer 1000 km ten westen
van de kust van Ecuador, heeft een enorme aantrekkings
kracht, niet door zijn bijzondere schoonheid, maar juist door
het bizar en geheimzinnig uitêrlijk. De eilanden zijn niet eens
goed bewoonbaar, er wonen slechts zo’n 5000 mensen.
De bijna onbegaanbare bodem van messcherpe lavarotsen
o
