OVER ALTERNATIEF PROJECT TERSCHELLING RUZIET I ra 1 H LX i Door Kees Tops - Foto’s Arthur Bastiaanse II Hf 197 6 SATERDAG 7 FEBRUARI T I flj| Alternatief Tegenstanders Groothandel De mist in Klaverweiden KaM O O"" ik t k s r .J- --/«lil I CEES CUPIDO: „Dat wordt niks.” de ban van kaas Eiland in Het pekelbad. JAN BOOM PIET CUPIDO. Begin februari 1976. De. pekelbaden in de zuivel fabriek zijn geheel gevulc met kazen. Terschellinger kazen. Weliswaar met de soortnaam „Amsterdam” op het etiket, maar niettemin gemaakt op Terschelling. Het produkt van eigen eiland is er. Het is niet te duur, ditmaal. Wel is het onder de eilandbewoners onderwerp van veel geklets. Kersverse zuiveldirecteur Van den Bosch temidden van de eerste Terschellinger kazen. Op Terschelling, precies tussen de dorpjes Formerum en Lies, staat een zuivelfabriek Wat grauwe gebouwen en een hoge schoorsteen. Een gewone fabriek dus. De eerste steen, zo vermeldt die. is gelegd op 24 april 1839. De Terschellinger vee boeren, verenigd in de Terschellinger Zuivel Coöpe ratie, hebben er altijd braaf hun melk afgeleverd. Tot het voorjaar van 1975. De zuivelfabriek dreigt dan economisch althans tegen de fraaie Terschellinger vlakte te gaan. De boeren resten slechts twee keuzemogelijkheden: fuseren met de grote zuivelcoöperatie op de vaste wal, „De Takomst” te Leeuwarden, of stoppen met boeren. Het eerste betekent moderniseren, mechaniseren, investeren de weg van boer naar agrarisch onder nemer. Het tweede vereist niets minder dan een nieuw beroep. Biologisch Dynamische Landbouwmethoden, iemand uit de handel en een paar mensen van de Waddenvereniging. Er was haast geboden, want op 1 september zou de fabriek sluiten en iedere dag daarna zou weggegooid geld zijn.” In feite krijgen we het nu gemakkelijker. Heeft mijn vrouw meer tijd over om gewoon in huis te zijn.” Voor de duidelijkheid twee belangrijke punten over biologisch dynamische landbouw. Een van de belangrijkste voedingsstoffen die de productie van Over dat laatste heeft Cees Cupido, een van de tegenstanders van het BD- project, zo zijn bedenkingen. Hij runt samen met zijn vrouw Rinske een van de grootste melkveebedrijven op Terschelling; zij zijn mét de rest van de boeren, gefuseerd met „De Takomst”. grasland bepalen is niettemin stikstof, in de vorm van ammomiak of nitraat. Land voor BD-methoden kan bestaan uit klaverweiden, met verschillende grassoorten en kruiden. Klaver heeft het vermogen stikstof uit de lucht te binden. Cees en Rinske Cupido („Nee, geen familie”, lachen zowel zij als Piet Cupido) zijn trouwens helemaal niet te melkprijs dan „De Takomst”. „Wij betalen een doorsneeprijs, die per boer verschilt, van 51 cent. Dat is zeker. Het is het streven om aan het eind van het jaar nog een nabetaling te doen van 2 a 3 cent.” „De Takomst” echter betaalt gemiddeld ölVa cent per liter. Dat is een halve cent meer. po- oen het .’en, am eid ad- ker >en. de gst uit ren ajn rio len ■ge in nk sid jsd de na iet ?rd fd, ien tar /a- bij ede >en en, ?en er- het Nog datzelfde voorjaar slaan de boeren onderling aan het bakkeleien. Er is namelijk een al jaren bestaand plan van de plank gepakt, afgestoft en opgepoetst een plan dat een grote groep boeren 'niet bevalt. Het idee voor een eigen Terschellinger produkt. Kaas, bijvoorbeeld. Met name de vorige burgemeester heeft voor die Terschellinger kaas geijverd, maar het plan moest steeds worden verworpen. Omdat het te duur was. Van hen is er inmiddels één afgevallen De overige elf gaan vrolijk door. Wat is in de praktijk van het boerenbedrijf het verschil met de gangbare methode? Piet Cupido, een van de elf deelnemende boeren: „Dat is er nauwelijks. In plaats van de ene soort kunst-mest gebruik je de andere soort. En het land moet goed bewerkt worden. Maar dat je er meer tijd in zou moeten steken, is niet waar. „Het blijft een gok.” I De werkgroep ging aan de slag. De mogelijkheid van het maken van boerenkaas en -boter werd op grond van een te korte tijdsperiode verworpen. Toen kwam een alternatieve methode op tafel. Jan Boom: „De biologisch-dynamische methode is niet het uitgangspunt geweest, maar rolde er uiteindelijk vanzelf uit. Het probleem was, dat een alternatief product zonder meer duurder zou worden. En dat is alleen haalbaar als het product op een speciale manier gemaakt wordt.” Biologisch dynamisch bereide kaas. Twaalf van de ongeveer veertig boeren op het eiland waren er voor te porren. Cees, die de gemiddelde Terschellinger boer een gebrek aan vakmanschap verwijt (hijzelf heeft Lagere Landbouwschool): „Dat grasland wordt niks. Daarvoor is er teveel water in de polder, zodat je alleen gras met korte wortels krijgt. En goeie grassen wortelen diep. En dan: hun land dat toch al is verdeeld over het eiland ligt midden tussen mijn land. Waar wél kunstmest met stikstof wordt verspreid.” In water oplosbare, dus voor de plant direct beschikbare kunstmeststoffen (zoals vrijwel alle stikstofverbindingen) worden niet gebruikt, omdat deze de natuurlijke bodemvruchtbaarheid doen verminderen. In plaats daarvan worden niet in waf, r oplosbare stoffen, zoals Thomasslakkenmeel, gebruikt om in de extra behoefte aan fosfaat en sporenelementen te voorzien. Voor het grootste deel benut men de bemestingswaarde van gerijpte stalmest en gegiste gier. Niettemin heeft Piet Cupido alle vertrouwen in de biologisch dynamische methode „Je krijgt veel gezonder vee, met deze methode. Dat steeds maar opjutten is niet gezond meer. Vroeger moest er 3000 liter geleverd worden. Daarna 6000 liter en toen was het nog niet genoeg. Alleen al de poten van zo’n beest krijgen het te kwaad. Ze krijgen zóveel krachtvoer, opdat ze zóveel leveren. Dat kan dat beest niet hebben.” Hij vindt het zonde dat de fabriek zolang heeft stilgestaan. „Als we het meteen even hadden aangepakt in deze richting, dan was er niets aan de hand geweest. Het blijft natuurlijk een gok. We moeten af wachten hoe het gaat lopen. Maar dat twijfelachtige is voor mij geen bezwaar. Ik red me er altijd wel uit. Ik heb naast mijn dertig melkkoeien ook nog paarden, schapen en wat jong vee. Als ik van de melkerij zou moeten leven, dan had ik er wel zestig nodig.” Volgens Piet Cupido zit de andere groep, de „Takomst-boeren” genoemd, te wachten tot het hele BD-project de mist in gaat. „Zij komen van de zomer kijken, dat weet ik zeker. Ze denken dat we dan geen gras hebben. Nou, let maar op hoor, haha! Het is trouwens wel een uitdaging. Je blijft lachen.” Cees Cupido verwacht inderdaad dat het alternatieve project mislukt. Volgens hem kan het helemaal niet. „Ze zijn nu bij „De Takomst” weg. Mochten ze weer terug willen, dan zullen ze de schade moeten betalen, die is ontstaan doordat zij hun melk niet meer leverden. Dan zijn er nog drie mogelijkheden: zelf kazen, alsnog naar „De Takomst” of stoppen met boeren.” Dat de groep Takomst-boeren op mislukking vlast, ontkent hij echter. „Ik heb wel respect voor die mensen. Zij hebben een idealisme. Ik wacht dan ook in spanning af hoe het afloopt. Ik zit niet te hopen dat het mislukt.” Wat jarenlang niet mogelijk was, kan nu wel. En dat is in de eerste plaats te danken aan de vrienden van het milieu in het algemeen en van de Wadden in het bijzonder. Op verzoek van Milieudefensie en de Waddenvereniging tastten zij diep in de buidel. Met het gevolg dat er binnen de maand 238.000 gulden op een speciale girorekening stond. Bij de Waddenvereniging verwacht men dat de actie Terschelling zal sluiten met 250 mille. Dat is twee en een half maal het gevraagde bedrag. Jan Boom, die zich voor de Waddenvereniging met het Terschellinger product heeft beziggehouden, vertelt iets over de voorgeschiedenis. „Aanleiding was de fusie. Dat hield in dat de boeren moesten overgaan van busmelken op tankmelken. De eerste stap op de verder gaande weg van de mechanisatie. Een ontwikkeling die erop is gericht, het inkomen steeds groter te krijgen. Dat ligt veel Terschellingers niet.” Maar de boeren stonden met de rug tegen de muur: fuseren of eruit stappen. Er werd naar een derde mogelijkheid gezocht en toen kwam het idee voor het eigen procuct weer boven water. Jan Boom: „We zijn nog datzelfde voorjaar begonnen informatie te vergaren aan de wal en een werkgroep in het leven te roepen. Daarin hadden zitting Terschellinger boeren, een kaasmaker, de Vereniging tot Bevordering van spreken over de plannen van „de alternatieven”. Rinske is secretaresse van de actiegroep Jonge Veehouders een verzameling van acht jonge boeren die sterk veor rationele ontwikkelingen in de landbouw pleiten. De actie van Milieudefensie en de Wadden vereniging noemen zij een „bedelactie”. „Ze hebben er zelf geen vertrouwen in”, zegt Cees Cupido. „Zij zijn biologisch dynamisch geworden uit haat. Door die fusie. Dat wilden zij niet. Maar dat moet nu eenmaal noodgedwongen. Kijk, wij, die gefuseerd zijn, komen makkelijk aan die vier, miljoen liter melk per jaar toe. Op die levering blijven de vrachtkosten hetzelfde. Maar zij zitten met die paar boeren, die nog niet eens groot zijn. Er zijn er een paar bij, die maar twee koeien hebben.” De BD-groep moet, om niet in de rode cijfers te komen, een jaarlijkse productie halen van 700.000 liter. Met de boeren die nu zijn omgeschakeld, wordt dit minimum juist gehaald. Voorwaarde is dat de kaas, het voornaamste product uit de fabriek, verkocht kan worden voor 8 per kilo. De consumentenprijs bedraagt dan 13 per kilo dat is ongeveer even duur als gewone boerenkaas. De aanvragen voor de Terschellinger kaas vliegen binnen, zo zegt directeur Van den Bosch van de fabriek. De kaas wordt aan de aanvragers BD-winkels, tehuizen en dergelijke geleverd via de twee BD-groothandelaars Aquarius uit Utrecht en Proserpina te Nieuwe Wetering. Er zijn in Nederland zo’n vierhonderd afzetpunten voor BD- producten, waaronder 250 voor zuivelproducten. Het merkwaardige in het meningsverschil op Terschelling dat overigens in sommige gevallen een nogal ruzie-achtige sfeer aanneemt (wij zijn bijvoorbeedd door Piet Cupido gewaarschuwd tegen Cees Cupido) is, dat beide partijen dezelfde argumenten gebruiken, maar dan met een verschillende conclusie. Beide partijen denken er financieel beter op te zijn geworden en beide partijen zeggen nu minder werk te hoeven doen dan de tegenpartij. Volgens kersverse zuiveldirecteur (vroeger zat hij in de verpakkingenindustrie) Van den Bosch, betaalt de BD-zuivelfabriek een hogere B •'■w W1' - S' k UHlx.1- ^7 U:. “W 1

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1976 | | pagina 17