SCHEPEN EN VLIEGTUIGEN
VERDWIJNEN MYSTERIEUS
A
d
Pro: leefgemeenschap die vorens idealen werkt
7;
w
de Bermudadriehoek
Het geheim
van
3K
Sp
It
Anti Hen
[JN
van
de arbeid
I
£7
M
MS®
Nee tegen
verafgoding
Go\l \i.y
Mexxcró^.
ft? U
5
Cuba^i
Haïti’
"S
16
ZATERDAG
1 9 76
ZATE
FEBRUARI
1 4
va
r
Bahama-ln.
l
Jamaica
door Cees de Graaff
Piri Reis
Buitenaards
Uitbouwen
door Pieter Ta££ijn
Rin
Inzinking
Gelukkig
nog i
indut
De
Haar
halte
(rijdt
strek
tuine
derei
Vei
weili
Haar
nen).
begn
van i
lea
Haar
Oud-
De
rust,
crate,
de p.
gesm
of da
een n
nenp
Mo
ken
volks
van t
den
schat
alles
voort
ook n
lijk i
metrt
'hï A
*1
ca
--
«u...
'"■9
II
•HBfclF
Vai
en di
door)
kopst
onver-
voren
Dit gouden voorwerp uit een pre-Columbiaans
graf wordt door velen gezien als een model van
een prehistorisch vliegtuig. Er zijn op tal van
platasen in Zuid-Amerika nog meer van deze
voorwerpen gevonden (rechts).
■I'S
Het
Vooi
wonen
in hur
Vooi
door c
Vooi
maker
Vooi
natuui
Dwe
gemee
spoort
van di
uitmoi
zou w
lopenc
l
Bermuda-ln.
i
-v
i
r
1
Het
ringlij
ruimti
lijn zu
Var
verdei
van d
spoor]
Vat
kunne
om de
Vai
En
Zaans
De
hetzel
volkst
een k
(huisv
het w
wie ir
baar
De
gen te
Lelys
te lat<
te wc
De lege taxistandplaats voor het station van Deventer wordt
door regen en wind belaagd. Een troosteloze toestand, die de
reiziger bepaald niet opvrolijkt. Een enkele passant spoedt zich
onder een paraplu voorbij. Nee, hoe de dienstregeling van de
stadsbussen in elkaar steekt weet hij niet, slaagt hij boven de
gierende wind duidelijk te maken.
Gelukkig geeft de chauffeur van taxi 71, die mij in zijn be
haaglijk verwarmde voertuig naar de Kannenburg rijdt, zich niet
over aan te veel loze priet-praat. Dat zou genoeg zijn geweest
om er het bijltje maar helemaal bij neer te gooien.
W.it:
i •’«‘fel:-
i.
Een heel wat minder spectacu
lair, maar niet minder boeiend
facet van De Bermuda Driehoek
wordt gevormd door de terugblik
in het voor ons verborgen verle
den van onze aardbol voor de
Grote Ijstijd. Het gebied van de
Bermuda Driehoek bevat sporen
van een verloren beschaving, die
ver voor de beschavingen van
Egypte, Griekenland of Babylonië
gelegen moet hebben. Onder de
zeespiegel in dit gebied liggen heel
wat geheimen te wachten. Zo
heeft men bij de Bahama-eilan-
den, vooral bij Bimini steenbrok
ken gevonden van wat eens mach
tige bouwsels geweest kunnen zijn
De Bimini-muur, in 1968 ontdekt
door dr. J. Manson Valentine ii
daarvan wel de bekendste. Zou
men van de gewaagde veronder
stelling durven uitgaan, dat er al
zo’n 12.000 jaar geleden een bescha
ving op de aarde was, dan is het
niet zo vreemd dat de sporen van
die beschaving nu onder water en
op de zeebodem te vinden zijn.
Over de Bermuda Driehoek, een gebied dat ruwweg wordt
begrensd door Florida, Porto Rico en Bermuda, hangt een waas
van geheimzinnigheid. Meer dan honderd vliegtuigen en schepen
verdwenen in dit gebied spoorloos, een aantal van hen met de
complete bemanning. Nooit werd een enkel lichaam of wrakstuk
teruggevonden. Piloten en zeelieden vertellen al jaren lang
verhalen over „vreemde verschijnselen” in dit gebied; kompas
sen, die doldraaien, lichten, die onverklaarbaar uitgaan, accu’s,
die worden leeggezogen. Wetenschappelijke verklaringen voor
al deze verschijnselen zijn tot nog toe niet gegeven.
Zeemansverhalen over onverklaarbare verdwijningen en spook
schepen bestaan al eeuwen. De naam „Marie Celeste” is niet
alleen in zeevaartkringen, maar ook daarbuiten overbekend. De
belangstelling voor de Bermuda-driehoek is echter na de Tweede
Wereldoorlog pas tot ongekende hoogte gestegen. De voor
naamste reden is wel geweest, dat het in dit gebied niet bij
sterke verhalen over schepen is gebleven, maar dat er ook
vliegtuigen gingen verdwijnen, vaak terwijl er radio-contact was.
Zulk soort zaken pakken we dan
op en proberen een oplossing te
vinden. Ook laten we ze van in
vloed zijn op ons eigen leven.
Daarom hier in huis zo weinig
mogelijk plastic, geen wasmidde
len met fosfaten en geregeld voe
ding in de macro-biotische sfeer
En van deze Unidentified Flying
Objects terug naar de Bermuda
Driehoek is maar een stap.
Berlitz meldt, dat UFO’s in gro
ten getale in het gebied van de
Bermuda Driehoek gevonden wor
den. Niet alleen zijn er mensen,
die ze door de lucht zien vliegen,
maar ook mensen, die deze „ruim-
techepen van onbekende oor
sprong" de zee zien induiken en
zelfs weet hij te melden, dat een
van deze UFO’s, die zich onder
water voortbewoog, lange tijd ge
volgd is door een schip, maar
tenslotte met een onvoorstelbare
snelheid wegschoot.
Watervliegtuig van een type dat lijkt op het
toestel dat Vlucht 1 19 te hulp kwam. Na het uit
zenden van één radioboodschap verdween ook
dat toestel, met bemanning (links).
„We willen gelukkige mensen
zijn, die anderen gelukkig maken.
Niet door het verzamelen en
geven van goederen als dure au
to’s, buitenlandse vakantiereizen,
fuiven en meer van dat soort
zaken. Als we denken aan het feit
dat tweederde van de wereldbe
volking honger lijdt, dan kunnen
we onze huidige levensstijl niet
meer voortzetten. We willen pro
beren een beetje te verbeteren,
het eskader noch van het red-
dingsvliegtuig, dat naderhand naar
hen op zoek ging is nooit meer
een spoor gevonden.
Het meest interessante van het
boek is niet zozeer de vraag, wat
nu eigenlijk de verklaring voor al
die vreemde verschijnselen is. Veel
meer boeien de beschrijvingen van
de verdwijningen en bizarre voor
vallen als zodanig, vooral als Berlitz
er een groot aantal andere onver
klaarbare zaken bijhaalt. Dan steekt
het verhaal rond de kaart van Piri
Reis bijna vanzelfsprekend de kop
op; een kaart, die in 1929 in Top-
kapi in Istanbul werd gevonden.
Het zou een deel van een comple-
te wereldkaart zijn, die is geko
pieerd van een Grieks origineel in
de bibliotheek van Alexandria. Die
kaart zou dus minstens 2000 j aal
oud geweest moeten zijn. Het ver
bluffende van de kaart van Piri
Reis is, dat de gehele oostkust van
Noord- en Zuid Amerika erop
staat plus de kust van het Zuid
poolgebied, maar dan zonder ijs.
Ook een andere, minstens even
verbazingwekkende kaart van het
zuidelijk halfrond uit 1737, even
eens van oude Griekse kaarten
gekopieerd is afgebeeld. Het gaat
hier om zogenaamde Buache-
kaart, waarop Antartica wordt af
gebeeld als twee losse continenten
zonder ijs. In het geofysisch jaar
1968 is vastgesteld, dat Antartica
werkelijk uit twee delen bestaat,
al is het hele gebied al millennia
lang bedekt door een dikke ijs
korst. Dat zijn verbazingwekkende
dingen, die juist daarom zo boeiend
zijn, omdat er een wereld vol
geheimen achter ligt. Waar kwam
die kennis vandaan en hoe konden
de beschavingen uit de oudheid
dingen weten, die wij met onze
techniek nu pas kunnen onderzoe
ken?
Driehoek optreden en voor de vele
onverklaarbare verdwijningen. De
andere uitleg gaat nog een stapje
verder en veronderstelt, dat er een
complete onderwaterbeschaving in
dit gebied bestaat, die voor de
verdwijningen verantwoordelijk
zou zijn. Die beschaving zou zich
middels het ontvreemden van
mensen en machines op de hoogte
houden van de vordering van we
tenschap en techniek van hun op
het land levende medebewoners
van de planeet aarde.
totale inkomsten van de groep be
streden. Het is een soort oefenen
met een nieuwe levensstijl, waarin
Pro tot een rechtvaardiger verde
ling wil komen.
Dat is nu volgens Schuiling een
duidelijk verschil met andere leef
gemeenschappen. Daar zou het be
perkt blijven tot oreren op de sofa
en wordt het geld niet hutje bij
mutje gelegd. Voor hem is deze
wijze kweken van een stuk solida
riteit met de mensen waar je mee
omgaat. Dat is het aan den lijve
ondervinden van de consequenties
van je visie op het leven.
„Als goedwillende amateurs vin
den de Pro-mensen in dit brede
veld een plaatsje. Bijvoorbeeld
verspreiden van wijkkranten, lei
den van een kinderclub, meehel
pen bij kabelomroep, spitten van
tuintjes bij bejaarden, meehelpen
bij voorbereiding van acties tei
verbetering van woningen, verko
pen van brochures over ontwikke
lingssamenwerking en noem maat
op. In dit welzijnswerk werken we
in veel gevallen samen met de
buurtcommissie in de wijk waar
we wonen of met instellingen voor
buurtwerk, opbouwwerk, be j aar-
denwerk en dergelijke”.
Wat Pro betreft heeft een huis
niet alleen woonfunctie, je moet
er ook kunnen werken. In die
gedachte past het ook niet meer
een echte slaapkamer te hebben
Want wat Is er nu gekker dan een
kamer helemaal in te richten al'
je er alleen komt om er acht uur
je ogen dicht te doen? Daarom
moet je de kamer zo inrichten, dat
je er veel meer kunt doen.
Het huis waar Jan Schuiling met
vrouw Ank en dochter Krista
woont is duidelijk volgens dat idee
ingericht. De woonkamer bevat
zoveel stoelen dat er ook kan
worden vergaderd terwijl bureaus
uitnodigend klaar staan om te wor
den gebruikt. Als het zo uitkom:
ook door de kinderen. Want die
hebben net zoveel recht als de
ouderen. Daarom hangen er tussen
de vele papieren aan de muur ooit
kindertekeningen.
„Pro is een voorbeeld, je kan
het anders uitwerken. Ook als je er
niets voor voelt om je huidige
werkkring of gezinsleven vaarwel
te zeggen. Want ook dan kan je
samen met anderen wat doen, kan
je bezig zijn om jezelf te vormen
en er wat bij te leren. We moeten
wel in de gaten houden dat we
niet alles kunnen. We eten hier
vrij vaak macro-biotisch; één van
ons werkt in een vleesfabriek en
dat kan dan eigenlijk niet. Dat is
een bittere concessie aan de reali
teit, er moet op één of andere
manier geld binnenkomen”.
Tot afscheid voegt Schuiling me
bij de deur toe „Ons idee is niet
zo abnormaal. Iedereen doet aan
de drie poten, wij hebben de ver
deling bewuster gemaakt. De mens
moet het werk niet zo verafgo
den”. Indachtig zijn opmerkingen
over verspilling durf ik hem niet
te vragen een taxi te bellen.
Door de gure wind wandel 4
naar de bushalte. Tot mijn aange
name verrassing brengt de ver
voersonderneming me voor slechts
twee kwartjes naar het station
Nog een goed idee dat vanuit De
venter uitgedragen kan worden..
maar daarin willen we bij onszelf
beginnen”.
Een jaar of tien geleden werden
we overspeeld met allerhande
groepen die op actie waren ge
richt. Provo, Kabduters, de we
reldwinkels en milieugroepen. Een
paar jaar later was het al bezin
ning en verrijking van de geest
wat de klok sloeg.
Yoga, Jesus Movement. Pro
mikt meer op een combinatie. Het
is een groep die de actie niet
schuwt maar daarnaast ook de
bezinning binnen de leef-werkge-
meenschap niet uit de weg gaat.
In het begin waren de reacties
over het algemeen welwillend.
Men vond het leuk dat de deelne
mers zo consequent wilden leven.
Er zijn nu echter ook heel wat
mensen die zonder meer het etiket
wereldvreemd op Pro plakken.
Daartegenover staan gelukkig ook
anderen, die het doen en laten van
Pro positief volgen. Zeker als men
er op een of andere manier mee te
maken heeft gehad. En dat kan
vaak gebeuren, omdat de groep op
het gebied van het welzijnswerk
wel het een en ander verzet.
Wetenschappers zoeken ijverig
naar verklaringen voor de buiten
issige gebeurtenissen in de Ber
muda Driehoek. Een echte verkla
ring is nog nooit gegeven en het
Een van de laatste berichten
tijdens het radiocontact meldde,
dat de zee er zo vreemd uitzag.
Dit laatste blijkt meer bij berich
ten over verdwijningen voorgeko
men te zijn. Een van de bekende,
zij het nog altijd onverklaarde
natuurverschijnselen in dit gebied
is het zogenaamde „Witte water”,
stroken water met een melkwitte
kleur, die op onregelmatige tijden
verschijnen en even plotseling
vaak weer verdwijnen.
fHll'L I I
In zijn boek De Bermuda Drie
hoek besteedt Charles Berlitz aan
al deze stromingen aandacht. Na
een zakelijke opsomming van alle
verdwijningen van schepen en
vliegtuigen in de Bermuda Drie
hoek en de aparte behandeling
van een aantal uitzonderlijke ge
vallen, komen al deze verschillen
de „oplossingen” voor het raadsel
Bermuda Driehoek naar voren.
Serieus gaat Berlitz op al deze
oplossingen in echter zonder zelf
standpunt te kiezen voor de meest
of minst waarschijnlijke. Het lijkt
er soms zelfs op of Berlitz alle
oplossingen als dé verklaring be
schouwt.
De groep is nu weer in wat
rustiger vaarwater. Alles wat in
de woelige periode van opbouw is
tegengekomen wordt weer gebruikt
om de zaak verder uit te bouwen.
Het heeft er in ieder geval toe
bijgedragen, dat men wel verplicht
was een stuk agogie toe te passen:
de leer van het oplossen van pro
blemen.
En men gaat weer verder om
zicht te krijgen op de politieke en
economische structuur, zoals die
meteen om de hoek is te merken.
Men zoekt alles heel dicht bij
huis. Wie maakt een produkt en
wie beslist dat het gemaakt moet
worden? Hoe springen we om met
ons milieu? Op welke wijze wor
den de inkomens verdeeld?
„We weten dat er nog veel te
weten is”. Om meer te leren wor
den sprekers uitgenodigd. Worden
zoveel mogelijk informatiebronnen
aangeboord. Studeert en verwerkt
men alles en trekt de consequen
ties. Als de vragen te moeilijk zijn
(zoals: waarom gaan de prijzen
omhoog, waarom hebben de men
sen zo weinig politieke interesse)
dan probeert men de zaken te
versimpelen en toch een antwoord
te vinden.
„We willen meer greep krijgen
op ons eigen leven en invloed
kunnen uitoefenen op onze omge
ving. Daarom moeten we niet af
hankelijk zijn van allerlei grote
instituties. De maatschappij is
grootschalig ingericht. We hebben
het idee dat we worden gedegra
deerd tot consumenten, meer niet.
Een ander zorgt wel voor ons en
we moeten maar vertrouwen dat
het goed is”.
Naar het idee van Pro worden
de grote beslissingen ver weg ge
nomen: door het parlement, door
het gemeentebestuur. Het is niet
onze bedoeling daar de schuld en
onze frustraties op af te schuiven.
Maar we willen wel een idee heb
ben hoe alles nu in elkaar zit. Het
gaat erom hoe de kleine man de
wereld beleeft, hoe wij ons kun
nen aansluiten bij zijn proble
men”.-
De kosten van huur, gas, water
en licht van de vier huizen die de
groep bewoont worden gezamen
lijk betaald. Ook alle kosten die er
verder nog zijn worden uit de
Jan Schuiling: „Werklozen moeten arbeid kunnen delen met de wel-
werkenden.”
De M.S. Marine Sulphur Queen, een 425-voets vrachtschip met een be
manning van negenendertig koppen. Dit schip verdween bij goed weer
in de buurt van Dry Tortugas. Nooit werd er een spoor van schip en be
manning teruggevonden.
gevolg is, dat de meest wilde ver
klaringen, compleet met bewijs de
ronde doen. Buitenaardse bescha
vingen, die mensen en machines
verzamelen voor hun collectie
zouden volgens sommigen debet
zijn aan de verdwijningen. Men
gaat zelfs zover om te zeggen, dat
die verzamelingen aangelegd wor
den om nog iets over te hebben
voor het geval de onderzochte be
schaving zichzelf zou vernietigen.
Een andere pseudo-wetenschap-
pelijke verklaring gaat uit van een
gaat in de „ruimte-tijd-dimensie”,
waardoor schepen en vliegtuigen
in een andere tijd en/of andere
dimensie terecht komen. Daarbij
schroomt men niet om hierbij we
tenschappelijke verhandelingen
over ruimte en tijd aan te halen
om het geheel een zekere mate
van deskundigheid te verlenen.
Woorden als elektromagnetische
en zwaartekrachtsdraaikolken
De zaken nemen een prettiger
wending als blijkt dat de Kannen
burg deel uitmaakt van nieuw
bouwwijk het Oostrik. Vroegere
ervaringen hebben mij geleerd, dat
de betrokken architecten het nu
eens niet hebben gezocht in beton
nen miskramen die men aanduidt
als comfortabele flatwoningen.
Uitgaand van één basisgedachte is
men erin geslaagd op een klein
oppervlak veel woningen neer te
zetten. Zonder een enkele flat en
zondér dat het er propvol lijkt.
Stapelwoningen worden afgewis
seld met bejaardenwoningen en
eengezinshuizen. In één van die
laatste is het centrum van Pro
gevestigd, een leef-werkgemeen-
schap die ongeveer een half jaar
draait.
Initiatiefnemer en Pro-theoreti-
cus Jan Schuiling ontvangt mij
hartelijk, maar ook wat gereser
veerd. Het is niet zijn eerste erva
ring met „de pers” en hij herin
nert zich nog heel goed een radio
interview dat totaal de mist in
ging. Die gereserveerdheid smelt al
gauw weg en maakt plaats voor
een stevig brok enthousiasme.
Gemakkelijk formulerend vertelt
Schuiling over Pro, een maat-
schappijvorm waarin het werk
niet centraal staat. De tien mensen
die bezig zijn met het experiment
hebben een duidelijk nee laten
horen tegen de verafgoding van de
arbeid. Zij delen de veertigurige
werkweek in drie delen: een deel
werk om in het levensonderhoud
te voorzien, een stuk eigen vor
ming en scholing en de rest van
die tijd wordt besteed aan wel
zijnswerk.
Schuiling, de inspirator van Pro,
heeft zo’n tien jaar full-time in
het vormingswerk gezeten. In die
periode ging hij steeds duidelijker
merken dat werk en vrije tijd
niets met elkaar te maken hadden.
Zijn arbeid, zijn gezinnetje, zijn
belangstelling voor zaken als reli-
worden bij dergelijke verklaringen
gebruikt alsof het hier gaat om
natuurverschijnselen, die voor de
hedendaagse mens eigenlijk geen
geheimen meer hebben.
Nog twee al even fantastische
verklaringen worden in praktisch
alle publikaties over de Bermuda
Driehoek naar voren gedragen. De
een gaat ervan uit, dat het fabel
achtige en legendarische Rijk van
Atlantis in de buurt van Bermuda
gesitueerd moet worden. Dit rijk
zou voor onze geschiedenis zijn
weggezakt tot onder de zeespiegel,
maar zijn technologie was zo
groot, dat er nog steeds op de
bodem van de zee machtige ma
chines en apparaten zijn, die na al
die eeuwen zijn blijven werken of
door bepaalde omstandigheden in
werking worden gesteld. Deze
vreemde machines zouden dan
verantwoordelijk zijn voor al die
„storingen”, die in de Bermuda
gie en politiek het waren allemaal
afzonderlijke grootheden. Ook be
merkte hij, dat men vaak het idee
had dab hij wel het nodige van
het welzijnswerk wist, maar niet
van wat zich verder in de wereld
afspeelde op de hoogte was. Voor
hem was dat reden zich eens diep
te bezinnen en te bekijken, of hij
zijn leven niet anders kon gaan
inrichten. Zo kwam hij terecht op
de driedeling: werk, welzijn en
vorming-scholing.
„We hebben deze driedeling
(werken in een bedrijf, werken in
een welzijnsinstelling en meedoen
aan scholing en vorming) gekozen,
omdat we van mening zijn dat
deze drie onderdelen niet los van
elkaar kunnen en mogen bestaan.
Door deze driedeling verwachten
we dat we aandacht kunnen be
steden aan erg veel aspecten van
de maatschappij. We willen in Pro
een beetje in de gaten krijgen hoe
de maatschappij in elkaar zit”.
Vanuit die filosofie is men nu
een half jaar bezig. De afspraak is
gemaakt, dat de tien een jaar bij
elkaar blijven en dan de zaak
opnieuw bekijken. Met als keuze
mogelijkheden uitstappen of door
gaan. Van een aantal is inmiddels
al zeker dat zij niet meer mee
zullen doen. Zij gaan studeren of
weer „normaal” werken.
Het is in dat half jaar zeker niet
allemaal koek en ei geweest. „Na
drie maanden kregen we een in
zinking. We vroegen ons af of het
nu wel zo geweldig was wat we
aan het doen waren. Of het wel
echt zo anders was als we dach
ten. Of we met het gekozen model
nu wel iets findamenteels aan de
maatschappij konden veranderen”.
En ook al zit de groep verspreid
over vier huizen in drie wijken,
er kwamen toch ook persoonlijke
wrijvingen. Men zag elkaar im
mers veel meer dan in andere
omstandigheden. Die moeilijkhe
den kwamen echter niet
wacht, ze waren van te
ingebouwd.
Het is een sociaal onrecht dat
meer dan 200.009 Nederlanders
gedwongen worden werkloos te
zijn, terwijl er genoeg mensen
zijn die best wat minder zou
den willen werken. Volgens
Pro, een leef/werkgemeenschap
in Deventer, zouden veel meer
mensen half-time kunnen moe
ten gaan werken. Dan krijgen
werklozen de kans, om de an
dere helft van de veertigurige
werkweek vol te maken. Een
situatie dus, waarbij steeds
meer mensen een inkomen
hebben dat voor de helft uit
loon en voor de helft uit ww is
opgebouwd.
Deels is men erin geslaagd zo
te gaan leven. Er wordt door
de deelnemers twintig uur per
week gewerkt en men heeft
gemerkt dat je met een half
loon ook rond kunt komen. Uit
het hele land bestaat daarvoor
veel belangstelling. Honderden
mensen hebben zich al op de
hoogte laten stellen hoe de
vork in de steel steekt, voor
het eerste experiment (waaraan
tien mensen meedoen) waren
75 belangstellenden.
In diverse plaatsen bestaat
belangstelling om naar het
voorbeeld van Pro een gemeen
schap te beginnen. Grootste
probleem daarvoor is het ge
schikte „kader” te vinden:
mensen die de zaak kunnen
begeleiden en stimuleren. Als
die er zijn kan er zo nog een
aantal projecten van start gaan.
Voor inlichtingen kan men
terecht bij Pro, Kannenburg
201 in Deventer, telefoon 05706-
1523.
In zijn boek Bermuda Driehoek
gaat Charles Berlitz diep in op de
meest spectaculaire van alle ver
dwijningen: die van vlucht 19,
waarbij vijf marinevliegtuigen
met hun bemanning zomaar ver
dwenen, wat later gevolgd door
een groot reddingsvliegtuig met
dertien man aan boord, dat naar
het verdwenen eskader op zoek
was. Op het moment van de ver
dwijning had vluchtleider Charles
Taylor radiocontact met de vlieg
basis in Fort Lauerdale in Florida.
De vluchtleider meldde, dat het
eskader niet meer wist waar het
was en volledig de richting kwijt
was. Tijdens het radiocontact
werd de verbinding steeds zwak
ker en verdween tenslotte. Van
Bijna vanzelfsprekend komen
dan ook de UFO’s aan bod. OVO’s
zouden ze in het Nederlands moe
ten heten: Onbekende Vliegende
Objecten. Voorwerpen die zich
door de lucht bewegen zijn al uit
de oudheid bekend. Een aantal
hemelverschijnselen, die in de Bij
bel genoemd worden wijzen in de
richting van UFO’s. Ook oude In
diase geschriften omvatten be
schrijvingen van dingen, die heel
goed UFO’s geweest kunnen zijn.
„Het is ons doel te leren leven,
ervaren wat nu precies de proble
men zijn en hoe je er een oplos
sing voor kan vinden.
We gaan uit van de problemen
die wij zelf ervaren in onze sa
menleving. Zoals de Kalkar-hef-
fing en al het wegwerp-plastic.
