I I MEDAILLES Van Helden: de beste Arbitrale beslissing velde dappere Tsjechen m Straf dreigt s opnieuw voor van Hanegem Kleine pakte goud op de 10 kilometer 1 Pfrommer is B J» w ■BI 1 I i I Sensationele ontknoping Olympisch ijshockeytoernooi <"1 I HM i Olympische winterspelen 1 R y wlki MAANDAG 1 6 FEBRUARI 1976 SPORT 13 1' 1 B M- A4 /.-4'A 4 commercie (Van onze speciale verslaggever) STENSEN ONTGOOCHELD Olympische kampioen (Van onze speciale verslaggever) 1 Drie gelukkige Nederlanders na afloop van de race op de 10 kilometer. V.l.n.r. Hant van Helden, Leen Pfrommer en Piet Kleine. (Van onze speciale verslaggever) 7 (Van onze sportredactie) elnemer weten dat hij is® >etf de ijst van van een 3 3 5 3 3 5 4 2 3 2 2 1 7 4 1 3 1 2 1 3 1 1 2 2 1 nu de show. Het waren ~ook de spelen van de grieperigheid en van de veilig heidsmaatregelen. Honderden griep ge- eren- rlaar- dlen- idam, -PEC, 20, 2. 3. Lub- i (allen ord) 12, (MVV) ,g) Kist I 9. INNSBRUCK De eindstand van de medailleverdeling van de 12e Olympische Winterspelen ziet er als volgt uit: te te- >-19 5-25 1-21 1-13 5-21 5-26 1- 22 5-25 2- 25 1- 28 2- 44 5-38 4-39 7-34 2- 31 4-35 3- 26 2-44 din- Den 3-0, -SC C 3- ites- Ï..E- te— cht. Ex- d— 3-4, 'el- V— 0-1, se 1_ - 16. Het 1. De Westduitse ijshockeyer Rainer Philipp steekt juichend de armen in de hoogte wanneer zijn team een voorsprong heeft genomen in het duel tegen de Ver. Staten. Over de mentale verandering die aan deze onmiskenbare doorbraak van Klei ne ten grondslag ligt, wilde Pfrommer evenwel niet zo zwaar tillen. „Iedereen verandert in de loop der jaren wel iets. Dat Piet Kleine nu ineens een andere jongen is geworden, geloof ik niet”, al dus de bondscoach. Een duidelijker me ning heeft daarentegen Cees Smouter, die Piet Kleine destijds bij zich had in de Drentse selectie, en sindsdien zijn vroegere pupil scherp in de gaten houdt: „Piet is een stuk volwassener geworden. Dat zie je aan zijn hele gedrag. Al een paar jaar heeft hij tegen dit niveau Aangemoedigd door Leen Pfrommer is Piet Kleine op weg naar Olympisch goud op de 10 kilometer. Op een onopvallende plaats, achter de uitzinnige rij mensen die zich langs het ijs verdrong, staarde Sten Stensen ver doofd naar de voortijlende cijfers. Voor de wereldrecordhouder stortte enkele tientallen seconden later een wereld in een, want hij had weliswaar op het nippertje zijn record behouden, in Inns bruck telde voor hem uitsluitend goud. Later, toen de ontgoochelde Stensen te- rus was in de werkelijkheid, maakte hij geen geheim van zijn gevoelens: „Dit is de grootste klap die ik ooit heb gekre gen. Het was als een nachtmerrie. Ik 56-22 35-18 33- 18 34- 17 30- 22 34-31 28-24 31- 25 24- 26 33-37 26- 28 25- 42 30-35 22- 23 25-31 23- 26 20- 35 27- 45 21- 42 >n Berg 1) 14,3. ■nendijk Z Cam- 2 2 1 1 1 1 1 8-2 14-4 6-4 5-4 1 INNSBRUCK. Het Olympisch ijs- hockeytoernooi leek zaterdagavond een sensationele ontknoping te krijgen. Ne gen minuten voor het einde van de beslissende wedstrijd Tsjechoslowakije- Rusland stond het uitverkochte stadion (zesduizend toeschouwers) op z’n kop, toen Novak de Tsjechen op een 3-2 voorsprong zette. De spelersbank van het Tsjechische team stroomde leeg en op het ijs omhelsde iedereen elkaar. Precies vier minuten en 36 seconden heeft Tsje choslowakije daarna nog op de eerste gouden triomf in het ijshockeytoernooi mogen hopen- Maar binnen een halve minuut ging die droom door treffers van Jakushev en Charlamov toen in rook op. INNSBRUCK De Olympische vlam die tien dagen lang een rode gloed boven Innsbruck heeft gebracht en zondagavond werd gedoofd, is reclamesymbool geworden. Niet al len voor de tientallen concerns die veel geld in de spelen staken, maar het later dubbel en dwars weer ho pen terug te verdienen, óók voor de organisatoren. .Miljoenen mensen over de hele wereld hebben deze Winterspelen op de televisie gevolgd. Dat is voor Oostenrijk toch een ge weldige reclame geweest”, stelde dr- Alois Lugger, de burgemeester van Innsbruck aan het eind van het snortfeest vast. Dr. Lugger is het ook die de win terspelen van Innsbruck de „eenvou dige spelen’’ heeft genomd. Dat bete kende dat zuinig met het geld zou „Ik voelde me al de voelde me Olympisch kampioen met die tijd van me. Iedereen kwam me felicite ren en dan gebeurt zoiets. Ik kan het allemaal nog steeds niet geloven”. Onlangs in Davos, waar zo is gebleken mysterieuze invloeden Nederlandse topschaatsers als het ware hebben betoverd, kwam het heilige vuur in Piet Kleine plotseling tot ontbranding en zaterdag, op het Olympische ovaal van Innsbruck, gebeurde dan eindelijk wat jaren geleden een juiste voorspel ling leek In een onvergefelijke rush verpulverde de echte Piet Kleine de illusies van ziijn rivalen om ten slotte getooid te kunnen worden met het meest begeerde van de Olympische Win terspelen: goud. Een spectaculairder slot had het schaatstoernooi niet kunnen krijgen. Sinds het koninkrijk van Ard Schenk ten einde is, heeft een toppresta tie op het ijs ook niet zoveel emoties losgewoeld als het heroïsche gevecht van Piet Kleine, die klievend door een sinis ter sneeuwgordijn de heldendaden-van- weleer liet herleven. Nog altijd priem den de fantastische cijfers 14.53,30 bo venaan het scorebord toen de nieuwe geweldenaar het laatste restje kracht uit zijn vezels perste voor een waanzinnige slotronde. Een enorm ontgoocheld Tsjechisch te am bleef achter. Woedend braken som migen hun sticks in tweeën of smeten ze in het publiek. Weer anderen wilden scheidsrechter Hansqvist te lijf gaan, die vlak voor de belangrijke gelijkmaker van de Russen de Tsjech Novak, voor twee minuten van het ijs had gestuurd. Van deze numerieke meerderheid wisten de Russen toen te profiteren. In de eerste periode nam Tsjechoslowakije sensationeel een 2-0 voorsprong. De eer ste treffer, gescoord door Novy, viel zelfs in een fase, dat de Russen met één man meer op het ijs stonden. Hlinka nam nummer twee voor zijn rekening, nadat hij daarvoor al de paal had ge troffen en een Tsjechische treffer was afgekeurd. In de tweede periode kreeg Tsjechoslowakije een unieke gelegenheid om op 3-0 te komen, toen de Russen Jluktov en Babinov gelijktijdig van het ijs werden gestuurd. De Tsjechische po- vallen hebben zich de afgelopen tien dagen onder atleten, begeleiders en journalisten voorgedaan. Proestend, hoestend en met tranende ogen wer den vaak de verslagen en commenta ren geschreven, waarop deze geen uitzondering maakt. Dat aan de vei ligheid de grootst mogelijke prioriteit zou worden gesteld, is natuurlijk dui delijk. Innsbruck was echter geen gevangenis. De controle was streng, het aantal ingeschakelde politiefunc tionarissen enorm groot, maar een irriterende situatie werd gelukkig niet bereikt. De politiemannen kun nen weer naar hun vaste posten te rugkeren, de militairen weer naar hun kazernes. De Olympische vlam brandt niet meer; Innsbruck raakt weer in zijn gewone doen. gezien alles wat er momenteel in Montreal plaatsvindt. Maar helaas heeft de commercie ook op de sport zelf zijn invloed. Dat geldt in het bijzonder voor het alpineskiën, waar de industrie van ski-uitrustingen een stevige greep op'het gebeuren heeft- De toppers onder de skiërs worden er rijk door. Sommigen schatten het jaarinkomen van de Italiaan Gustav Thoeni op 500.000 d 600.000 gulden.. Officieel heten Thoeni, Klammer en de ander skisterren echter amateur te worden genoemd. Bij sporten als rodelen en bob, dat veel vergelijking met een kermisat tractie vertoont, is het ruziën over het materiaal niet meer weg te den ken. Honderdsten van seconden be slissen over de uitslag, waardoor die minieme winst in het matenaal wordt gezocht. De vergelijking met een echt sportgebeurn kunnen rode- vz T Weliswaar trok scheidsrechter Mulder de gele kaart niet (hij beperkte zich tot een boeking) maar de straflijst van Wil lem van Hanegem is al zo indrukwek kend dat de tuchtcommissie wel weer eens hard kan uithaler naar de „Krom me”, die onlangs nog vier wedstrijden werd geschorst. Vrijwel zeker is dat Wim Rijsbergen zondag a.s. in de wed strijd Eindhoven-Feyenoord niet zal aantreden. Met een ruwe charge haalde hij Chris Dekker onderuit en terecht „beloonde” arbiter Mulder deze aanslag met een gele kaart. len en bob daardoor echter steeds minder doorstaan. Geen wonder dat men erover denkt deze sporten maar van het programma te schrappen. Over het kunstrijden kan ook al niet gunstig worden bericht. Insiders we ten te melden dat het er achter de coulissen nog oneerlijker toegaat dan bij een wielerzesdaagse. Een goede show vormt het kunstrijden echter wel en uiteindelijk is het waarschijn lijk zo dat de hele Olympische Spelen als een supershow moeten worden gezien. Nee, dan is (ons) schaatsen 'eigenlijk nog een van de meest clea ne onderdelen van het sportgeburen. Geen show wellicht, maar wel een onderdeel waar faire strijd wordt ge leverd. Het goud, zilver en driemaal brons krijgt er extra glans door. De winterspelen van Innsbruck waren echter niet alleen die van de eenvoud, van de reclame en van de Voor Hans van Helden is het niet zo Moeilijk om vast te stellen wie het volgend jaar coach moet zijn van de nerenkernploeg. „Leen Pfrommer, dat is de beste die er is. Hij moet blijven. Piet Kleine denkt er precies zo over. Als ze van Pfrommer afwillen, zijn ze met mij nog niet klaar. Dan zeggen we gewoon dat wij ook opstappen. Waarom zou je trouwens moeten veranderen. Het gaat toch zeker goed”. verspreiden, officials en journalisten vervoeren, koffers dragen en nog een reeks van andere bezigheden. Maar bovendien zijn er nog genoeg grote concerns maar al te graag bereid om een gigantisch en publiciteittrekknd sportgebeuren als de Olympische Spe- eln te steunen: met klare munt, met serviceverlening of met het gratis leveren van hun produkt. Als een rode draad loopt de commercie door de spelen heen, soms tot vrvelens toe. Als die „rode draad” uitsluitend beperkt bleef tot de organisatie en verder met het sportieve gedeelte, waar alles tenslotte toch voor be stemd is, niets te maken had, dan zou het allemaal misschien nog niet zo erg zijn. Olympische Spelen zijn an ders immers nauwelijks te organise ren of zijn waarschijnlijk in de hui dige vorm al onmogelijk geworden, ROTTERDAM. Opnieuw hangt Willem van Hanegem een schorsing bo ven het hoofd. In de wedstrijd van Feyenoord tegen MVV wekte de Rotter damse middenvelder de woede van scheidsrechter Mulder op door het be kende „wegwerpgebaar" naar de arbiter te maken: „Een afkeurend gebaar jegens de leiding” kwam later op het -wed- strijdformulier te staan. INNSBRUCK. Eens werd hij ver geleken met Fred Anton Maier, de rijzi ge Viking die in vervlogen tijden het Noorse schaatspubliek liet sidderen ge durende zijn vorstelijke 10 km-jachten. Piet Kleine, de eenvoudige plattelands- jongen uit het Drentse Hollandscheveld, zou eens de kroon moeten kunnen over nemen van de legendarische Noor. Ge wezen werd op de identieke forse gestal te en zijn vloeiende, imposante slagen waarachter een allesvernietigende kracht -schuil moest gaan. Maar in het binnen ste van Piet Kleine vormden twijfel en een panische angst om te falen altijd een beletsel om de geweldige energie bron volledig te laten functioneren. Al thans, tot voor kort. Sovjet-Unie 13 goud 6 zilv. 8 brons O.-Duitsland 7 Ver. Staten Noorwegen W.-Duitsland 2 Finland Oostenrijk Zwitserland Nederland Italië Canada Gr.-Britt. Tsj.-Slow. Liechtenst. Zweden Frankrijk W één jaar de vernieling in. Dat moeten wij niet flikken.” Spelen kunnen niet zonder worden omgesprongen, dat geen dure accommodaties zouden worden aan gelegd en dat zoveel mogelijk gbruik zou worden gemaakt van wat van de winterspelen in 1964 nog resteerde. De belangrijkste investering was de aanleg van een nieuwe bobbaan, het bouwen van een Olympisch dorp en het verbetern van de verkeersvoor- zieningen. De stad Innsbruck kon daarbij echter op belangrijke subsi dies van de overheid rekenen, terwijl deze investeringen uiteindelijk ook in de sfeer van de infrastructuur kon den worden gezien. Geldverslindend was echter het ap paraat dat in beweging moest worden gebracht om de spelen organisato risch goed te laten verlopen. Inns bruck heeft daarbij het leger kunnen inschakelen. Duizenden militairen hebben zich tien dagen lang bezigge houden met ordediensten, stencils „Straks gaan we naar Alina Ata en als Piet en ik daar vandaan komen hebben de Russen vier jaar nodig om I onze tijden weer te verbeteren. Kunnen lotto ze mooi een vierjarenplan voor maken. Maar eerst gaan we naar Inzell. We rijden daar onder meer de 3000 m en dat record heb ik nog niet.Vooruit- M I kijkend naar de wereldkampioenschap pen over 14 dagen in Heerenveen zegt Hans van Helden onomwonden: „Dat wordt een onmenselijk gevecht. Wij moeten daar de Noren eens flink de waarheid zeggen. Vooral die Tenmann moet maar eens weten dat hij een slechte trainer is. Zo’n vent jaagt je in één jaar de vernieling in. Dat moeten ze aangehangen en nu is hij er doorheen. Ik ben er vast van overtuigd dat dit nog maar het begin is. Hij bezit nu het zelfvertrouwen waaraan het altijd bij hem heeft ontbroken”. wer-play werd echter vakkundig door de drie Russen ontregeld. In plaats van 3-0 werd het ten slotte 2-2 door treffers van Shadrin en Petrov. In de derde periode hing na Novak’s treffer de sensatie dus even in de lucht, maar de formidabel keepende Jiri Hole- cek moest zich nog tweemaal gewonnen geven en verliet ten slotte huilend de ijspiste. Het brons was voor West-Duits- land, dat Amerika me 4-1 versloeg. Een grote verrassing, die echter niet meer onverwachts kwam, omdat de Westduit- sers een uitstekend toernooi hebben ge speeld. Op sensationele wijze heeft West- Duitsland beslag gelegd op de bronzen médaille- De zege van 4-1 op de Vere nigde Staten was van doorslaggevende betekenis. De Amerikanen, die hun op ponent ondërschatten, werden te laat wakker geschud om de Duitsers nog te bedreigen. De 8000 toeschouwers in het nagenoeg uitverkochte Olympische ijs stadion waren getuige van een gelijkop- gaande wedstrijd, die uiteindelijk ver diend door de Duitsers werd gewonnen. Door Kuhnhackl werden de Amerikanen op een achterstand gezet, hetgeen voor hen aanleiding was de correcte speelwij ze in te wisselen tegen een bijna onge oorloofde taktiek. De harde strijd kwam het spel alleen maar ten goede, omdat beide ploegen met volle inzet om de winst knokten. Duitsland kwam op 2-0 via Philipp, maar even later antwoordde Schneider. De verwachte ineenstorting van de Europese formatie kwam niet. Sterker nog, in de laatste twintig minu ten verhoogden Schloder en Koepf de feestvreugde op de tribunes, waar dui zenden schlachtenbummler een plaats hadden gevonden. Evenals Hans van Helden, die op nieuw als eerste van de favorieten had moeten starten, was Piet Kleine op een schema van 15.08 vertrokken, 11 sec. onder zijn persoonlijk record. Later schakelde Pfrommer over op een xricht- tijd van 15 minuten blank en ook toen kon de bezielde coach het op den duur maar amper bolwerken met het aange ven van het schema. Uiteindelijk wezen zelfs negen vingers omlaag, iedere keer als Kleine langs zwierde. Twintig ronden na elkaar volbracht hij onder de 36 seconden, pas in de slotfase ging het door de grote inspanning iets minder stabiel. De voorlaatste omloop viel met 37 seconden zelfs helemaal uit de toon, maar het goud was toen al wel binnen. Goud dat veroverd werd met de klassie ke brede slag, die nog niet zo lang geleden als ouderwets werd bestempeld. De uitslag van de 10.000 meter is: 1. Piet Kleine (Ned) 14.50.59; 2. Sten Sten sen (Noo) 14.53.30; 3 Hans van Helden :Ned) 15.02.02; 4. Viktor Varlamov (Sov) 15.06.06; 5. Orjan Sandler (Zwe) 15.16.21 (Van onze speciale verslaggever) INNSBRUCK. Voor de derde maal I zat er voor Hans van Helden niet meer in dan het brons, maar dat was voor hem allerminst een reden om met enige teleurstelling op de winterspelen in Innsbruck terug te kijken. „We hebben met ons tweeën vijf medailles behaald en die Noren een mooie opdonder gege ven. Helaas is het goud hem op de 5009 m door de vingers geglipt, maar met die beide andere bronzen medailles ben ik I erg tevreden. Beide keren heb ik verlo ren van rijders die onder dezelfde oin- I standigheden gewoon beter waren. Op de ZllU tien km kon ik niet harder, maar toch 7 was ik niet helemaal leeg. Stom, zul je zorgden zeggen, maar zo gaat dat altijd bij mij. Oprijs I Dat komt omdat i k niet kapot kan. 1,511, ie Stensen en Kleine waren domweg ster ker. Maar in Oslo zat ik nog 21 sec 1 van ac*lter Stensen en nu nog negen. Ik weet 330.210 zeker dat het beslist nog sneller kan”. 2.084, 2e I Dat blijkt wel als Piet Kleine midden van tientallen verslaggevers rugkijkt op zijn wonderbaarlijke race. Veel beter dan in voorgaande jaren formuleert hij de verlangde antwoorden. Een tikkeltje verontwaardigd spreekt Piet Kleine tegen dat hij toch eigenlijk een beetje teleurgesteld zou moeten zijn, omdat zijn tijd slechts 0,28 seconde van het wereldrecord verwijderd was. Klei ne: „Dat wereldrecord zegt me nu niets. Een andere keer kan dat nog wel ko men. Hier ging het om de medaille en die heb ik. Er zijn blijkbaar nog steeds mensen die denken dat ik me niet hele maal leeggereden heb. Nou, ik was wer kelijk schoonop”. Deze laatste zin klonk maar steeds weer op ih de chaos toen Kleine met de knuisten op de knieën, happend naar lucht, uitgleed en na driekwart ronde tot stilstand kwam bij de andere ijzer sterke Nederlandse strijder-tot-het-bitte- re-einde: Hans van Helden. Languit lig gend op de ijsvloer had Van Helden zijn ploegmakker en concurrent aangevuurd en toen dë spanning eenmaal was gewe ken en er de nieuwe schitterende toptijd van 14.50,59 in verlichte cijfers op het immense bord stond, was hij de eerste die Piet Kleine in de armen sloot. Toch heeft de opzienbarende wending van het internationale herenschaatsen ten gunste Van de Nederlanders Leen Pfrommer niet volledig verrast. „Van Helden en Kleine zijn langzamerhand naar de belangrijkste evenementen van dit jaar, de winterspelen en de wereld kampioenschappen in Heerenveen, toege groeid. In Davos hield ik er al rekening mee dat Kleine hier iets bijzonders ging presteren. Zonder enige instelling reed hij een tien kilometer in 15.19. Hij maakte er toen alleen maar een fijn trainingsritje van en dan zo’n tijd ma ken, is veelbetekenend. Maar het is een normale zaak dat je daar niet mee te koop loopt”. 'W'A 4

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1976 | | pagina 13