KOTZ SCHIET TEKORT IN DRAMATISERING
Sanderling boeiend
Mozart vertolker
VARA-matinee
klonk fris
Commander Cody en zijn mannen:
en muzikantesk
hartverscheurend energiek
Erasmus
expressief
M
TONEELGROEPEN KRITISCH BEKEKEN
Baroktheater bij
Operastichting
F
II
ensemble:
en doorvoeld
Prachtig ensemble-spel met Ingrid Haebler
WEINIG INTERESSE VOOR TRUCKDRIVERS-ROCK
Geen subsidiëring
culturele centra
Lorna Luft:
familietraditie
Tournee Mouskouri
Advies toneelafdeling Raad voor de Kunst
23ste Internationale
Vocalistenconcours
/MS
1
1
9
19 7 6
MAANDAG
1 6
FEBRUARI
KUNST
Gevarieerd en aangenaam optreden
1
Jl>
Aw
i
wis
AMSTERDAM Eerst is er het ei. En niet de kip, want de kip, of
Kotz, komt uit het ei. Met donderend geweld, schuw vanwege het onbe
kende licht, de onbegrepen geluiden. Maar allengs went Kotz aan zijn
nieuwe bestaan, ontstaan gevoelens als tederheid, liefde, teleurstelling en
agressiviteit. Het ei dient Kotz als schip, vliegtuig, bastion om hem in de
woelige wereld verder te helpen.
I
I
Het ei als bron van alle leven
een programma
Typerend voor Sanderling’s artistieke
CEES STRAUS
in
daar
een
Muziekstad
JOHN OOMJES
A
Centrum
het
met
respectievelijk
en
een
Met het vereiste zuidelijke tempera
ment, was hij royaal bij machte om het
publiek bij zijn indringende verhaal,
waarin ook alle parlando-passages zon
der haperen werden genomen, volledig
te betrekken. Een buitengewoon knappe
prestatie van beide musici, die grote
bewondering wekte.
JOHAN VAN KEMPEN
Commander George Frayne tijdens zijn
concert met de Lost Planet Airman in de
Nieuwe RAI.
TOON VRANKEN
a
AMSTERDAM (ANP). De zangeres
Nana Mouskouri zal over, twee weken
aan een korte tournee door ons land
beginnen. Zij zal te beginnen maandag 1
maart in de Stadsschouwburg te Utrecht
dagelijks een concert geven. Achtereen
volgens in De Doelen te Rotterdam
(dinsdag), de Martinihal in Groningen
(woensdag), het Congresgebouw in Den
Haag (donderdag), Het Turfschip, Breda
(vrijdag), De stadsschouwburg in Tilburg
(zaterdag) en tot slot op zondag 7 maart
in het Amsterdamse Concertgebouw.
Voor hobo en gitaar klonk als inter
mezzo de in 1948 geschreven Sonatine
van Barna Kovats, een prettig klinkend
werkje, dat door de verzorgde uitvoering
een positieve indruk naliet van de muzi
kale capaciteiten van de uitvoerenden.
Evenals in de andere hobopartijen liet
Gijs de Graaf hier een fijne loonvor
ming gepaard gaan aan een beheerste
vingertechniek en wist ook Wim Spruijt
te overtuigen met zeer genuanceerd gi
taarspel. Die s ubtiliteit in voordracht
had de gitarist al laten horen in zijn
vertolking van de „Cancion del Empera-
dor” van Narvaez. Edele Spaanse renais-
sance-muziek, waarvan Spruijt de meer
stemmigheid reliëf gaf door middel van
raak toegepaste dynamische verschillen
van de elkaar omspelende muzikale lij
nen.
Alain Louafi als Kotz in het gelijknamige spel dat in De Brakke Grond in
Amsterdam wordt uitgevoerd.
Ook dit jaar zullen in dit concours
vocalisten aantreden in oratorium, opera
of kunstlied, waarin zij dan bovendien
drie stijlperioden naar voren dienen te
brengen. In de eerste plaats gaat het om
werken van componisten, geboren in de
16e, 17e of 18e eeuw; werken van com
ponisten, gestorven na 1800 of werken
van moderne componisten.
De internationale jury bestaat dit jaar
uit Manus Willemsen, voorzitter (Neder
land), Frédéeric Anspach (België), Kim
Borg (Finland), Giorgio Favaretto (Ita
lië), Thomas Hemsley (Engeland), Erna
Spoorenberg (Nederland, Hertha Topper
(West-Duitsland) en Ilya Yossifov (Bul
garije). Begeleiders op het concours zul
len zijn Thom Bollen en Rudolf Jansen.
DEN BOSCH (ANP). Van zaterdag
28 augustus tot en met woensdag 8
september wordt in Den Bosch voor de
23ste maal het Internationale Vocalis
tenconcours gehouden. De Stichting ’s-
Hertogenbosch Muziekstad organiseert
dit concours.
Deze musici presenteren zich onder de
naam van Erasmus-ensemble. Maar het
programma-aandeel dat zij ook werke
lijk gedrieën maken, vormt slechts een
klein gedeelte van al het gebodenen. Zo
lag de verhouding althans gisteravond.
Hetgeen je overigens moeilijk als eert
bezwaar zou kunnen aanmerken, omdat
door deze aanpak een aangename afwis
seling in het programma ontstond. Naast
de speelbeurten van het Erasmus-en
semble als geheel, werd namelijk gemu
siceerd in de voorts nog mogelijke com
binaties als duo, wat wil zeggen: zowel
zang- als hobosolo met gitaarbegeleiding.
Gezamenlijk, en dan ook nog in een
hechte eenheid, werden twee opgewekte
liederen van Morley ten gehore ge
bracht, benevens Purcell’s lyrische Mu
sic for a while, alsmede een aria uit de
vroege Franse opera „Hermiene et Cad
mus” van Lully en de folksong „The ash
grove” van Britten. Peter Goedhart, met
forse, natuurlijk klinkende stem, zorgde
samen met zijn in klank goed aangepas
te begeleiders, voor een heel expressieve
en doorvoelde weergave van deze aan
trekkelijke composities.
van
Nikolaus Harnoncourt
aandacht aan
muziektheater
werken van
Monteverdi, Pier Franscesco Cavalli
Henry Purcell. Op het programma staan
herhalingen van reeds eerder uitgevoerd
baroktheater, alsmede de première 10
maart in Scheveningen van „Dido and
Aneas”, een opera van Purcell en vooraf
hieraan St. Cecilia- ode in een scenische
opvoering.
DEN HAAG (ANP). Minister Van
Doorn van CRM gaat nu en in de
toekomst niet over tot het subsidiëren in
het exploitatietekort van plaatselijke
culturele centra. „Er zijn hiervoor geen
financiën”, aldus de bewindsman in zijn
vrijdag gegeven antwoord op schriftelij
ke vragen van de Tweede-kamerleden
Terlouw (D’66), Roethof (PvdA) en Van
Winkel (PPR).
Het hoge musiceerpeil van de gitarist
maakte het Peter Goedhart mogelijk
dat was al te merken in het ter ope
ning gezongen „Amarili” van de 16e
eeuwer Caccini om zijn bijzonder
uitdrukkingsrijke zangkunst, met veel
nuances van sotto voce tot een uitbundig
fortissimo, in alle vrijheid te kunnen
ontplooien. Dat was dan wel speciaal het
geval in de tot slot voorgedragen Ro-
mancero Gitano, voor bariton en gitaar,
van Mikis Theodorakis op een Spaanse
gedichtencyclus van Garcia Lorca, waar
in de wereld der duistere machten de
belangrijkste plaats inneemt. Goedhart
was in zijn vertolking van dit werk
helemaal in staat om het noodlotskarak-
ter ervan te treffen.
AMSTERDAM. Een uitgelezen, in
teressant en levendig programma, niet
voorde alleen maar traditioneel gerichte
concertbezoekers die vooral op de grote
namen afkomen, maar voor de echt
geïnteresseerde muziekliefhebbers, viel
op de Vara-zaterdagmatinee te beleven.
Een programma, fris en muzikantesk
opgezet, uitgevoerd door het Omroepor
kest onder leiding van Leo Driehuys met
twee uitgesproken talentvolle solisten uit
eigen land: Frank van Koten, hobo en
Sjef Douwes, klarinet.
Toneelgroep Sater heeft, aldus de af
deling, een specifiek eigen vorm gekre
gen. Ze weet wat ze wil en bereikt
steeds betere resultaten. Gehoopt wordt
dat de nieuwe, voor de groep geschreven
stukken, alsook de straattheaterproduk-
tie van behoorlijk niveau zullen zijn. De
minister moet de begroting goedkeuren.
De toneelafdeling van de Raad voor
de Kunst is er verheugd over dat de
eigen werkwijze van Werkteater naar
buiten wordt gebracht door stimulerend
(regies) elders op t e treden. Het door
Werkteater gedane researchwerk krijgt
daardoor meer effect.
Hoewel de afdeling t oneel de grote
den haag )anp). Met 24 voorstellin
gen geeft van 23 februari tot en met 21
maart de Nederlandse Operastichting
onder leiding van Gustav Leonhardt,
en Alan Curtis
zeventiende-eeuwse
uitvoeringen van
Claudio
en
Een charmant werk, „The wand of
youth” van Elgar bracht ons in contact
met de jeugd van deze componist. Om te
laten zien dat kinderen door ouders
nooit echt begrepen worden, schreef hij
in zijn kinderjaren een toneelstukje
waarin diverse sprookjesfiguren ten to
nele werden gevoerd. Hij maakte er ook
melodietjes bij, die hij veel later als
gerijpt man uitwerkte tot twee suites
voor orkest. Het heeft iets van de ballet
muziek uit de Notenkrakersuite van
Tsjaikovsky, deze suite voor strijkers,
blazers en slagwerk, waarin charmante
contrasten de sprookjessfeer accentue
ren.
Een fijnzinnig concert voor hobo en
orkest van Vaughan Williams was toege
spitst op verrassende samenklanken van
het orkest en de gave, specifieke hobo-
klank van Frank van Koten. Een talent
vol muzikant, die zijn studie begon bij
zijn vader en de perfectionering opdeed
bij een beroemdheid als Heinz Holliger
in Freiburg. Met veel succes, want zijn
spel was evenals dat van zijn collega
Sjef Douwes (beiden zijn solisten bij het
Radio Philharmonisch Orkest) muzikaal
en technisch van hoog niveau.
De klarinetsolo speelt een virtuoze rol
in Concertino voor klarinet en strijkor
kest van Matyas Seiber, Hongaars com
ponist en leerling van Kodaly. Sporen
van Hongaarse volksmuziek, invloeden
van Bartók en Hindemith geven een
expressieve gloed aan de eigen taal van
de componist die overwegend rank en
doorzichtig is en besluit met felle ritmi
sche curven van de strijkers in de
finale. De knap geblazen klarinetsolo
was van een lichtvoetige virtuositeit en
werd terecht een groot succes.
Geestdriftige toejuichingen na de ope
ning nemen nog in volume toe als de
Commander achter zijn piano vandaan
komt om met zijn gebroken hese stem
Smoke Smoke that Cigarette te decla
meren. Tijd om de Airmen nader te
bekijken. De kracht van de groep schuilt
in het aanzienlijk aantal mogelijkheden
op solistisch gebied: Cody-piano, Bill
(Van onze redactie in Den Haag)
DEN HAAG. De afdeling toneel
van de Raad voor de Kunst heeft haar
jaarlijkse adviezen uitgebracht over de
subsidiëring van de beroepstoneelgezel-
schappen voor het seizoen 1976-’77. Over
De Appel, het Publiekstheater, het Onaf
hankelijk Toneel, toneelwerkgroep Sater
en Werktheater is de afdeling goed te
spreken. Op Theater, de Toneelraad Rot
terdam, de Haagse Comedie, Centrum,
Baal, het AmstelTone el en Globe heeft
zij meer of minder kritiek.
De Appel, aldus de toneel-afdeling,
heeft zich een eigen plaats binnen het
Nederlandse toneel verworven, alsmede
een eigen publiek. De experimenten
worden geslaagd genoemd. De leiding
van De Appel heeft de vrees van de
afdeling weggenomen dat de groep door
het vertrek van een aantal steunpilaren
voortaan niet meer zal kunnen voldoen
aan de zeer ambi ieuze taakstelling. Zij
hoopt dat ook de gemeente Den Haag de
bestendigheid van De Appel zal willen
garanderen. De kwetsbaarheid van de
groep wordt groot genoemd; gehoopt
wordt dat het voornemen om 230 voor
stellingen te geven waargemaakt wordt.
De stijging van voorbereidings- en mon-
teringskosten acht de afdeling wel wat
groot.
4
Kirchen- gitaar en trombone, Norton
Buffalo-mondharmonica en trombone,
Andy Stein- fiddle en sax en ouwe rot
Bobby Black op pedal steelgitaar. De
andere succesfactoren zijn de fabelachti
ge leadzang van Bill, Norton en Cody;
de strakke, pompende ritmesectie van
zanger-bassist Bruce Barlow, drummer
Lance Dickerson en titmegitarist Rick
Higginbotham en de unieke, komische
wijze waarop de veelal korte songs wor
den gepresenteerd in een uitgebalan
ceerd programma.
Bij Baal is sprake van een voortdu
rend grotere beperking van het aantal
produkties. Aanvankelijk was er een
planning voor vijf produkties; voor ’76-
’77 zijn er nog maar twee in voorberei
ding. De groep gebruikt de beschikbare
energie niet efficiënt genoeg. Betreurd
wordt dat Baal niet samenwerkt met
regisseurs van buiten de groep. Inteelt-
effect moet vermeden worden.
Het Amstel Toneel beschikt over te
weinig mankracht om voorstellingen
goed te begeleiden en publieksgroepen
(scholen, enz.) actief te benaderen. Voor
publieksbegeleiding zou een nieuwe me
dewerker moeten worden aangetrokken.
Hoewel de meerderheid van de toneel
afdeling van de Raad voor de Kunst wel
positief staat tegenover Globe, wordt er
toch verzet aangetekend tegen toeken
ning van rijkssubsidie. Stelselmatig wei
gert de groep een toetsbaar beleid te
tonen. Bezwaar wordt gemaakt tegen de
bijzonder hoge vergader-, representatie-
en bestuurskosten van Globe.
Lorna Luft, dochter van de be
roemde filmster Judy arland, treedt
nu op in een nieuwe show in het
London Palladium, waar behalve
haar moeder ook haar zuster Liza
Minelli lauweren heeft geoogst. Oma
is 23 jaar en naast haar treedt Eddie
Fischer op in de show, die vanavond
in première gaat en die tijdens een
persbijeenkomst werd geannonceerd,
waarbij Lorna werd gepresenteerd
naast een tekening die een portret
van haar moeder voorstelt.
belichtten. Een boeiend Mozartvertolker
is hij ook, met verfijnde smaak voor de
klankexpansies en het balancerend
evenwicht tussen orkest en pianiste.
Het moet voor de bezoekers van dit
concert een voorrecht geweest zijn, de
beroemde pianiste Ingrid Haebler eens
niet op de plaat, maar „live” te beluiste
ren. Zij trad voor het eerst met dit
orkest op. Mevr. Haebler werd in 1929 te
Wenen geboren, en werd min of meer
ontdekt door Robert Cassadesus. Zij vol
tooide haar studie bij Marguérite Long
in Parijs en wist snel door haar charme
en bekoorlijk spel het internationaal
concertpodium te veroveren ook in Ne
derland. Een van haar meest geprezen
kwaliteiten is haar „jeu perlé” (parelend
spel), gevoegd bij haar zuiver stijlbegrip
en verfijnde smaak. Van jonge, stralende
soliste is zij nu uitgegroeid tot de gerijp
te kunstenares, die haar speciaal talent
voor Mozart sterk en gaaf heeft ontwik
keld. Meer verdieping is er gekomen in
de klanknuance en een fijner aftasten
van de mogelijkhden van het authen
tiek effect. Maar het parelende van haar
spel heeft zij behouden. De klank is
even stralend, even exact, springlevend
én verrassend. De klank wordt nooit
hard, ook nooit wazig, maar is precies
wat men voor Mozart wenst, kristalhel
der en doorzichtig.
Het is geen kleine opgave voor een
orkest zulk een Mozartspecialiste in haar
voordracht te volgen en te begeleiden.
Maar het lukte. Een prachtig ensembles-
pel bloeide op onder de inspirerende
leiding van de dirigent, los en ontspan
nen, gaaf en levendig van klank n voor
alles muzikaal. Een Mozartvertolking om
lang in de herinnering vast te houden.
instelling was de voorname opbouw van
de Ouverture; zijn neerzetten van de
grote lijnen, waarbinnen zorgvuldig uit
gewerkte details de dramatische inhoud
kan zich niet aan de indruk onttrekken
dat Centrum haar eigen inhoudelijke
normen aan het verzwakken is. Getwij
feld wordt aan de kwaliteit van het
huidige tableau. Volgnd jaar wil de
toneelafdeling Centrum nog eens aan de
tand voelen.
kotz speelt het leven in het gelijkna
mige muziektheaterstuk dat zaterdag in
de Brakke Grond in première ging. Een
spel met veel muziek, minder vokale
klanken en geen teksten. Cor Hezemans
heeft voor dit door Jean-Paul Franssen
ontworpen en tevens geregisseerde stuk
een uiterst functioneel ei laten maken
van een reusachtig groot formaat. Het
herbergt alles wat Kotz op zijn reis door
het leven zal gebruiken: een hoop duive-
lichamen, dito veren, andere eieren in
verschillende formaten, een palmboom
compleet met een snoer van kokosnoten,
een schilderachtige uitmonstering voor
een historisch krijgsheer en zelfs een
levende duif.
Met dat alles gaat Alain Louafi als
Kotz op muziek van Klaas de Vries en
uitgevoerd door een bekwaam orkestje
onder leiding van Maarten Smit, een uur
lang genoeglijk aan het stoeien. Onder
houdend is het spel zeker in het eerste
half uur als Kotz zijn omgeving nog aan
het onderzoeken is, als je ziet hoe han
dig hij van het ei een vliegtuig maakt.
Daarna stapelen de trouvailles zich met
regelmaat op, worden ze té voorspelbaar
om nog te kunnen amuseren.
Omdat van een surreële inhoud
vorm is uitgegaan en het beeld
grotere aandacht krijgt dan het magere
gegeven (hoe fantastisch en soms fasci
nerend het ook lijkt) is een groot tekort
aan dramatisering ontstaan. Hoeveel
moeite Louafi ook doet om er iets van
spanning aan te geven door met een
verwilderde blik, Oeehs en aaaahs uit
stotend en rollebollend over het toneel
te stuiteren, zijn dynamische inbreng
maakt van Kotz toch niet meer dan een
oppervlakkig kijkspel waarin heel wat
mogelijkheden in een al te prematuur
stadium zijn blijven steken.
Als het waar is dat er van Cody
live-album wordt uitgebracht, dan is dat
net zo’n must als dit concert voor elke
countryfanaat had moeten zijn. Grandi
oos!
houdt zich steeds minder,
aldus het advies aan de minister, aan
wat zij zichzelf als taak heeft gesteld
namelijk een repertoire van stukken, die
een politiserende werking hebben. Men
w
Het Publiekstheater slaagt er in, aldus
het advies, het publiek voor de Amster
damse Stadsschouwburg terug te win
nen. Detaakstelling is helder en duide
lijk. Repertoirekeuze en de uitwerking
ervan hebben aan kwaliteit gewonnen.
De wensbegroting moet gehonoreerd
worden.
Het Onafhankelijk Toneel krijgt
steeds meer succes. Het is „goed en
zelfstandig” bezig. Een bewerking van
Schnitzlers Groene Kakatoe wordt zeer
gunstig beoordeeld. De opzet van de
groep wordt uniek genoemd. De subsi-
die-aanvraag moet, aldus het advies, ge
honoreerd worden.
Bij de opkomst van Cody Co. blijkt
meteen waarom deze groep jarenlang
met de nek is aangekeken. Voor hun
leeftijdsgenoten in het zuiden van de
Verenigde Staten was hun redneck-mu-
ziek synoniem voor de wereld van ma
en pa; voor de oudere countryfans
schiep hun hippiekledij een onoverko
melijke barrière („get a haircut, sona”).-
Commander George Fraynë en de zijnen
waren echter bloedserieus en zochten
dus elders naar erkenning voor hun
oprechte zaak. Langzaam maar zeker
kwam die er ook. In Amerika baarde
hun uitbundige vrolijke shows op ver
schillende grote festivals (onder andere
Altamont) opzien. Daarbuiten door (in
middels) een vijftal albuns, gevuld met
standaards en eigen werk. Twee jaar
terug gaf Cody hier zijn eerste concert
en je snapt niet waarom dit geweldige
span niet in staat is meer mensen te
trekken, juist nu Nederland zo voor de
country geporteerd lijkt te zijn.
Daarvan vinden we vooral Down to
Seeds and Stems again, de Bob Bill
song So Goodbye Blue, 1 8 Wheels en
Mam hated Diesels (truckdriverssongs),
de evergreen Rose of San Antonio (met
de ,,Ozone”-kopersectie) en My Window
Faces the South het vermelden waard.
Onnodig te vertellen dat de korte virtu
oze soli steeds meer publiek aan het
dansen brengen. Twee toegiften bewijzen
dat men daar niet genoeg van kan
krijgen.
De serie start 23 februari in het cir
custheater in Schevingen met de opvoe
ring van „II Combattimento di Tancredi
e clorinda”, „Lamento d’Adriana” en „II
Ballo dell’ingrate” van Menteverdi. Ze
ven keer wordt dit programma uitge
voerd: in Scheveningen, Amsterdam,
Rotterdam, Nijmegen en Groningen, on
der leiding van Leonhardt.
„Orfeo” van Monteverdi wordt de
tweede helft van maart vier keer uitge
voerd, in Scheveningen, Amsterdam (2x)
en Rotterdam. Harnoncourt heeft hier
van de muzikale leiding. Evenals voor
het Purcell-programma is hiervoor zijn
ensemble Concentus Musicus uit Wenen
meegekomen
Het Purcell-programma is scenisch
voorbereid door de Oostenrijkse regis
seur Federik Mirdita en ontwerpster
Monika von Zallinger. Na Scheveningen
wordt deze voorstelling nog drie keer in
Amsterdam en vervolgens in Rotterdam
en Utrecht geboden.
Van Cavalli is „l’Erismena” op het
programma genomen. De zeven opvoe
ringen hebben van 5 tot en met 19
maart plaats in Amsterdam, Den Haag,
Utrecht en Groningen. Deze opera werd
in het Holland Festival 1974 in première
gebracht en staat andermaal onder lei
ding van de dirigent en clavecinist Cur
tis.
AMSTERDAM. De leiding van het
Amsterdams Philharmonisch Orkest
komt graag met primeurs en weet daar
voor belangrijke contacten te leggen.
Nieuw was de dirigent Kurt Sanderling,
hier alleen bekend door zijn grammo
foonplaten maar in de grote muziekcen
tra buiten Nederland een man van grote
naam en faam. Hij is afkomstig uit
Berlijn en week in 1936 uit naar Mos
kou en was van 1941 tot ’60 dirigent van
het Philharmonisch Orkest van Lenin
grad. Als gastdirigent trokken vooral
zijn vertolkingen van Brahms en Sjosta-
kovitsj de aandacht. Niet verwonderlijk
dus dat de le Symfonie van Brahms op
het programma van vrijdagavond in het
Amsterdams Concertgebouw werd uitge
voerd. Met de Ouverture Alceste van
Gluck en h et Pianoconcert in D van
Mozart K.V. 537 een programma van
klasse.
AMSTERDAM. Niet ver van de
vrachtwagententoonstelling in de RAI
genoot een wederom niet talrijk (800),
maar wel uitgelaten publiek zaterdaga
vond in de Nieuw Rai Concertzaal van
een hartverscheurend energiek concert
van Commander Cody and his Lost
Planet Airmen. Na een stijlvolle support
van Cuby &the Blizzards volgde maar
liefst zeven kwartier vol country-, bop-,
boogie- en rockmuziek en kregen met
name de truckdrivers (L. P. A. -nieuwe
ling Norton Buffalo: „De vrachtwagen
chauffeurs zijn de hedendaagse cow
boys”) alle aandacht.
HAARLEM. De bariton Peter
Goedhart trok zondagmiddag in concert
zaal Kadens de aandacht met een origi
neel en onderhoudend programma, daar
in bijgestaan door twee uitstekende in
strumentalisten, te weten de gitarist
Wim Spruijt en de hoboïst Gijs de
Graaf.
inzet van de medewerkers van Theater
uit Arnhem prijst, vraagt zij zich toch
af of het gekozen repertoire niet të hoge
eisen stelt. Het op zichzelf goede drieja
renplan, gericht op worteling van het
gezelschap in de regio, is te weinig
geëvalueerd met het oog op het tableau,
het repertoire en de regio. Vooral wat
de kleine zaalprodukties betreft moet
Theater voor de toekomst gebruik ma
ken van de in de afgelopen jaren opge
dane ervaring.
Het advies over de Toneelraad Rotter
dam is intussen door de recente ontwik
kelingen achterhaald. Zoals gemeld is de
Toneelraad in ernstige financiële moei
lijkheden gekomen, waarvoor een sane
ringsplan is opgesteld.
De Haagse Comedie zou zich wat min
der op de Koninklijke Schouwburg en
wat meer o het HOT-theater moeten
richten. Dat is het oordeel van ëën lid
van de toneelafdeling, die het voltallig
nog steeds niet erg kan vinden met de
leiding van de H.C. De indruk bestaat
dat de H.C. onder haar (rijke) historie
gebukt gaat.
1
