Karstens is
Krijger anderhalf jaar coach in Indonesië
SPORWffi
Vultink sportief verliezer
Gerard Maarse: Nederlandse
Van der Smissen de
schaatsdames eten te veel
sterkste bands to ter
Coach kan
w
niet hard
ingrijpen
FSC LONKT
NAAR VAN
DER HART
nog leider
in Andalusië
1
OPVOEDING GEVEN’’
„IK MOET BOKSERS
„De dames scheppen nog eens rustig op”
een miljoen gulden aan prijzen
op
I
ik *39
A
i
Opvolger van Brom
1b i
SPORT
15
19 76
2 1
FEBRUARI
ZATERDAG
Werkloosheid
Geen mentaliteit
si
«MM
X 4
Pensioen
Te winnen in de Nationale Puzzelaktle t.b.v.
Nationaal Fonds Sport Gehandicapten.
Medailles
7 Wii
Negatief
Proeftijd
(Van onze sportredactie)
haalde
(V&n onze speciale verslaggever)
-
en
•?ZzZZz>>->ï
eerder in de ring
vlvan onze sportredactie)
L4
M8Ü).
Van der Smissen: Zege tegen Hans
Vultink.
Rinus Krijger: „Een contract heb ik niet. Voor Tambunen ben ik geen werknemer
maar een broer”.
De moeilijkheden rond de damesploeg
Sippie Tigchelaar op een Zijspoor; in
Vries een niet-aanvalsverdrag gesloten;
Annie Borckink in Innsbruck hand-in-
hand met de regiotrainër Ab Gerritsen
hebben Gerard Maarse kennelijk de
mogelijkheid ontnomen om hard op te
treden. Hij laat ze in Gjoevik tenminste
Toch zal waarschijnlijk dit weekeinde
al een beslissing vallen. Iets wat noodza
kelijk is aangezien FSC na het vertrek
van Brom bedenkelijk op de ranglijst
begint te zakken. Van der Hart, die bij
Standard min of meer op een
Gerard Maarse:
„Een advies maakt geen indruk”
heen. Stuk voor stuk bedankten ze mij
na afloop en zeiden: Rinus. ken bali
Rinus kom terug. Met de bussen reden
we daarna naar het vliegveld. Bij de
trap riep ik: Garuda. En die jongens
antwoordden in koor: Jaja.” De naam
van de club dus. Krijger vindt het een
mooi voorbeeld van verbroedering in de
sport. Van moeilijkheden, bijvoorbeeld
op politiek terrein, wil hij niet horen.
„In de sport vinden de mensen elkaar,
de hoge heren maken de problemen.”
Toean Krijger zoals hij daar wordt
genoemd wacht vol ongeduld op de
vliegtickets van stadplanner Tambunan.
PIETER MUL
Deze ingenieur Rio Tambunan heeft
zijn eigen boksclub en vroeg Krijger
terug te keren als trainer-coach. Terug
keren want midden ’73 had de Neder
lander nog een half jaar te gaan als
adjudant. In het najaar accepteerde
krijger een uitnodiging van Tambunan
het gevecht AliLubbers in Djakarta
bij te wonen en bij die gelegenheid werd
de zaak beklonken. Mei ’74 ging Krijger
met militair pensioen en een half jaar
later ging hij naar Djakarta als trainer
van Garuda Jaja, de club van Rio Tam
bunan.
Olga brengt Het Rijke Slapen nu in
totale harmonie.
Voor mensen met oog voor schoonheid
bedacht Olga iets geheel nieuws: de
Harmony-look voor slaapkamers. Dat is:
Olga’s beroemde springbox superbed -
lits-jumeaux of tweepersoons met bij
passende kussens, hoofdborden, sluimer-
rollen, spreien en gordijnen. Dat moet u
zien, voor u ook maar iets aan uw
slaapkamer gaat vernieuwen. Zend dus
uw naam en adres met daarbij ƒ1,- aan
postzegels, in een als brief gefrankeerde
envelop naar Olga en u ontvangt een
uitgebreide, kleurrijke brochure van 24
pagina’s. Olga Postbus 16, Leiden.
Van der Smissen, titelverdediger in
zijn sterkste spelsoort, had zich zitten
opladien. Precies op het juiste moment
ontlaadde hij zich via queue. Een serie
van 78. die op de slechte tafels dus toch
ook mogelijk bleek, bracht hem hele
maal voorsprong. Vanaf dat moment
ging het sein op rood. In tien beurten
was de score opgelopen tot 132-130 voor
Van der Smissen, maar een hoog gemid
delde was bij voorbaat uitgesloten. De
heren legden de ballen uiteen en lieten
elkaar de problemen oplossen. Van der
Smissen was er het eerste uit. Na 21
beurten bleef hij de Groenloer 12 ca
ramboles voor, ’s Avonds nam Vultink
revanche tegen Arenaza (200-95).
ROTTERDAM „Wat me is opgevallen is dat de mensen zo echt in je ge
ïnteresseerd zijn. Ze zijn ook zo hulpvaardig voor elkaar. Iedereen praat met ieder
een. Waar kom je vandaan, waar ga je naar toe. Moet je hier proberen. Dan krijg
je iets te horen in de trant van: dat gaat je geen donder aan. Nee, de mens daar is
veel vriendeljjker. En Indonesië is natuurlijk een prachtig land. Tot voor een paar
jaar was ik er nog nooit geweest maar die benaming „de gordel van smaragd” is
terecht en het eiland Java is in die gordel weer de parel”. Boksexpert Rinus Krijger
heeft zijn hart aan Indonesië verpand, daar is geen twijfel over mogeljjk. De
kleine steviggebouwde Rotterdammer heeft in het land van generaal Soeharto zijn
ogen de kost gegeven. Daar trok hij ondermeer de conclusie uit dat hij gelijk heeft
met zijn stelling dat „wat goed is langzaam groeit”.
kwam. „Het gaat Coerver en Hendriks
goed. Als Coerver gerugkeert is het echt
vanwege de gezondheid van zijn zoon.
Met de voetbalbond heeft hij geen moei
lijkheden al doen die geruchten hier wel
de ronde. Er zijn nog meer buitenlandse
trainers in Indonesië, zelf heb ik al een
Rus, een Chinees en een Duitser ont
moet die daar voor verschillende sporten
zijn.”
Krijger verwacht over twee maanden
weer te vertrekken naar land en volk
waar hij dol op geworden is. „Toen ik in
november naar Nederland kwam kreeg
ik een groots afscheid. Tambunan en ik
aten in de ring met alle boksers om ons
helemaal te kloppen. Een hoogst ongewoon incident in de top
sport, maar het begeleidend team van onze schaatsdames
keek er niet gek van op. De mentale instelling van de Neder
landse ploeg heeft immers weinig met topsport te maken.
is een paar
Rotterdam.
bleek bereid de lusten en lasten van de
topsport lang te dragen. De meeste an
deren hebben er echter al snel genoeg
van. „Trijnie Rep had nog veel langer
door kunnen gaan, en zelfs Elly van de
Brom had er in Innsbruck nog wel bij
kunnen zijn”, stelt Maarse. „In deze
ploeg praat Margriet Pomper nu al over
een kinderwagen. Totaal geen continuï
teit dus. Misschien had ik daarom de
handdoek al veel
moeten gooien”.
Toen Krijger in november ’74 in Indo
nesië aankwam werd hij in een hotel
ondergebracht. Daar liep hij zijn oude
kennis Wim Hendriks tegen het lijf.
Hendriks is voetbaltrainer en assistent
van Wiel Coerver, een man die Krijger
vaag kende uit Rotterdam (Feyenoord)
en die hij later ook in het hotel tegen-
nog een keer opscheppen, en zegt dan
later tegen de paar Nederlandse journa
listen die de reis naar Noorwegen heb
ben gemaakt: „Natuurlijk zijn deze
meisjes geen topsportsters, laat staan dat
zij er de mentaliteit voor bezitten. Maar
zo vreemd is dat toch ook weer niet.
Hoe gaat het bij ons in Nederland? Als
een meisje 18 jaar is geworden, staat er
al een auto voor de deur. Zware koffers
willen ze niet sjouwen, want daar krijg
je een rugblessure van”.
Maarse heeft daarnaast te maken met
het ontbreken van continuïteit in de
Nederlandse damesploeg. Atje Keulen-
Deelstra vormde een uitzondering, zij
„Tussen ons tweeën gaat het prima.
Bij een toernooi In december ’74 haalde
onze club 27 gouden medailles, veel
meer dan de boksers van Pertamina.
Toen zei Tambunan waar alle boksers
bij waren: Rinus is niet meer trainer-
coach, nee hij is mijn broer. Ik werd
opgenomen in zijn familie. Wij zijn van
hetzelfde christelijke geloof en voelen
elkaar goed aan. Ik heb ook geen con
tract bij hem, ik ben niet in zijn dienst.
Jongstleden augustus heb ik mijn vrouw
opgehaald en sindsdien woon ik in een
huis van Tambunan. Met personeel en
een auto voor de deur. Veel van de
jongens op de club komen zo van straat
en mijn taak bestaat er ook uit hen op
te voeden. Ik moet ze niet alleen maar
boksen bijbrengen. Het gaat niet uitslui
tend om de prestatie.” Toch zijn succes
sen voor clubeigenaar Tambunan wel
belangrijk want Krijger maakt duidelijk
dat hij geen werk voor de bond mag
opknappen. „Nee, Rinus, jij moet m ij
helpen”, kreeg de bokskenner een keer
te horen.
MOYEUVRE (ANP). Nog niet zo
lang geleden was de verstandhouding
tussen Hans Vultink en Christ van der
Smissen allesbehalve vriendschappelijk,
vultink voelde zich meer en meer be
dreigd door het opkomende talent
Wan der Smissen gedroeg zich als een
Van der Smissen gedroeg zich als een
topsporter die zich isoleert in zijn jacht
op titels. Maar de tijd heelt alle wonden.
De scherpe kantjes werden afgeslepen
en naarmate beide biljarters meer met
elkaar moesten optrekken, ontstond de
wederzijdse waardering. De geest van
vroeger zweeft echter nog altijd boven
de tafel waarop de twee Nederlandse
topbiljarters elkaar ontmoeten. Zo ook
in Moyeuvre, waar de Europese titel in
het bandstoten op het spel staat. Vrijdag
was het al zover omdat Van der Smissen
een nederlaag had opgelopen tegen Jo
han Scherz. Een nieuw verlies zou uit
schakeling betekenen, Vultink was de
eerste dag ongeschonden doorgekomen.
Derhalve hadden beiden iets te verliezen.
mogen tonen,
is al aan de
advies maakt
scheppen nog
eens op. Als nagerecht wordt ijs met een
flinke laag slagroom gekozen. „Goed
voor het zog”, grapt één van hen
Later in het ijsstadion van het 16.000
inwoners tellende Gjoevik, waar een
fatsoenlijke maaltijd op zeker 50 komt
te staan, doen de vijf Oranje-schaatsters
niettemin hun best. Bij alle kritiek kan
aan Sijtje van der Lende, Annie Borc
kink, Haitske Pijlman, Margriet Pomper
en Christa Jaarsma, die in Gjoevik re
serve is, geen gebrek aan inzet worden
verweten. Er wordt hard getraind, en
vandaag en morgen zal het viertal pro
beren zo’n hoog mogelijke klassering te
bereiken. Maar bij topsport komt meer
kijken dan alleen maar hard trainen en
flink je best doen.
Rinus Krijger begon te boksen (ban
tam en verdergewicht) toen hij een jaar
of zeventien was. Vier jaar later werd
hij prof. „De tijden waren heel anders.
Er was grote werkloosheid, in alle lan
den waar dat zo is heb je grote boksers.
Je zoekt een manier om aan centen te
komen. Natuurlijk vond ik boksen mooi
maar geld was belangrijker en de men
sen willen nou eenmaal sensatie, zo is
het toch? Een jaar na de oorlog ging ik
als vrijwilliger in dlienst. Lichamelijke
opvoeding en sport stond in de kinder
schoenen. Ik werd sportinstructeur en
ben zo’n twintig jaar docent geweest.
Van de bokssport was ik in dienst de
pionier. Bij het boksen moet je snel
handelen, snel reageren dat is nauw
verwant met militaire eisen en vandaar
dat boksen als vak voor instructeurs
werd ingevoerd.”
Na het spelletje carotte laaiden de
emoties evenwel niet op. Beiden gaven
elkaar groot gelijk. De inspanning
(slechte tafels zijn bij ruime stoten een
extra tegenstander), namen ze voor lief.
Twee jaar geleden zouden ze het liefst
de stok op eikaars hoofd hebben stukge
slagen. Lu do Dielis toonde zich vrijdag
een goede topsporter. Na zijn twee ne
derlagen van donderdag zocht hij naar
eerherstel. Zijn instelling hielp hem te
gen Scherz door de problemen. Even
weer ouderwets maakte hij in twaalf
beurten een „schone partij”. De Belg
weet zich bovendien ondanks vier ver-
liespunten nog niet kansloos. In dit ge
zelschap is van alles mogelijk. Hij werd
in die mening gesterkt door Francis
Connesson. De Fransman zat zo vast als
een huis tegen Javier Arenaza. De
Spanjaard, geen hoogvlieger, kreeg 25
beurten en daarin kon hij tot' de 200
komen. Ineens maakte hij de mooiste
masses en als in een roes tikte hij de
hoogste serie van zijn leven (39) bij
elkaar. Genoeg om Connesson gedesillu
sioneerd achter te laten.
wilde werken. Krijger werd de man en
in juni van dat jaar nam hij drie
maanden verlof en ging naar Indonesië.
„Ik moest stages voor instructeurs hou
den en een team van Djakarta samen
stellen voor de PONwedstrijden. Elk
jaar na de Olympische Spelen wordt in
dat land een evenement georganiseerd
waarvoor uit heel Indonesië deelnemers
komen voor wedstrijden in alle mogelij
ke takken van sport. In 1973 was dat in
Senayang, een wijk van Djakarta met
een gigantisch sportcomplex. Van de ce
remonieën bij die gebeurtenis ben ik
enorm onder de indruk gekomen. Het
was perfect georganiseerd. Mijn boksers
van het Djakarta-team wonnen vijf
maal goud, twee keer zilver en drie keer
brons.
Ik had drie assistenten die Nederlands
spraken en verder kon ik met Engels
goed terecht. Ik leerde ook hun taal,
Bahasa Indonesia, want je moet nauwer
tot elkaar komen. Die jongens geloofden
ook echt in mij. De contacten waren erg
goed. Dat groeide al in het trainings
kamp. De gouverneur van Djakarta
kwam ook regelmatig kijken en alle
coaches werden regelmatig bij hem thuis
uitgenodigd. Hij had echt belangstelling
voor de sportmensen van zijn stad.”
(waar 6 van de 130 miljoen Indonesiërs
wonen). Tijdens dat verblijf in Indonesië
werd Krijger voortdurend terzijde ge
staan door een man van de machtige
staatshandelsmaatschappij (voornamelij k
olie) Peramina. Toch was het niet deze
invloedrijke instelling die een beroep op
Krijger deed maar de stadsplanner van
Djakarta, door de Rotterdammer be
schreven als de machtigste man na de
gouverneur.”
Het wachten in het trieste Franse
dorp is nu eigenlijk alleen nog op een
SITTARD. Fortuna Sittardia Com
binatie heeft onderhandelingen met Cor
van der Hart gevoerd over een eventuele
opvolging als trainer van de voortijdig
bij FSC vertrokken Cor Brom. Public-
relationsman Ger Limburg: „Wij hebben
inderdaad contact met Van der Hart
gehad. Het is echter nog niet helemaal
zeker dat hij komt want wij zijn ook
nog met andere oefenmeesters in onder-
handeling.”
Over de vraag wie Maarse straks gaat
opvolgen, bestaat nog steeds geen duide
lijkheid. Al bijna twee jaar geleden
stelde de vertrekkende coach Henk
Gemser als opvolger voor, maar die
moest nee zeggen, omdat hij juist docent
aan het CIOS in Heerenveen was gewor
den. Onlangs is Gemser opnieuw door de
KNSB benaderd, maar zijn reactie luid
de wederom negatief. De technische
commissie overwoog ook de mogelijk
heid om Maarse en Pfrommer van
plaats te laten verwisselen: Maarse de
heren, Pfrommer de dames.
Krijger zat ondermeer in de techni
sche commissie van de NBB en trad een
paar maal officieus als bondscoach op.
„Jammer genoeg is er geen officiële
bondscoach, die man zou goed werk
kunnen doen.” De NBB kreeg drie jaar
geleden het verzoek van de Indonesische
zusterorganisatie Pertina een Nederlan
der te noemen die een tijdje in Djakarta
„Ik ben er helemaal op uitgekeken”,
was echter het antwoord van Maarse,
die ook nee zei toen hem gevraagd werd
in de technische commissie zitting te
nemen. Nu ook Eddy Verheyen nee
heeft gezegd, blijft Jorrit Jorritsma over,
terwijl Maarse ook de naam van Kees
Verkerk noemt. „Als men hem tenmin
ste ontheffing wil verlenen, want hij
bezit geen enkel papiertje”. Eén ding
staat echter vast: de nieuwe schaatsco
ach zal het, net zo als al z’n voorgan
gers, bijzonder moeilijk krijgen.
„In Indonesië wordt een jongen geen
lid van een club zoals bij ons. Dat
kennen ze daar niet, de meeste jongens
zouden er geen geld voor hebben. Het
KONI is er de overkoepelende sportor
ganisatie, net als hier de NSF. Jaarlijks
organiseert dat KONI een grote loterij
en van de opbrengst krijgen de bonden
gelden toegewezen. Daarnaast hebben
clubs, bedrijven of particulieren achter
zich staan.
De club van Tambunan omvat accom
modaties, drie assistenten van Krijger,
twee dokters, twee autobussen etc. Dat
alles ten dienste van 48 amateur- en
zeven profboksers. Stadsplanner Tambu
nan, wiens oom een machtige man in
het KONI is, heeft zelf gronden en
huizen in eigendom. Hij stelt ook zijn
buitenhuis in Bandung ter beschikking
van Krijger.
Trainer-coach Gerard Maarse vindt
bijvoorbeeld dat de dames zich aan tafel
best wat minder gretig
Het eten in Noorwegen
vette kantMaar zo’n
geen indruk: de dames
Rinus Krijger, 56 jaar,
maanden terug in „zijn”
Sinds mei ’74 geniet hij van zijn militair
pensioen maar hij heeft noch de leeftijd
noch de zin om het voor gezien te
houden. Over verschillende periodes
heeft hij in totaal ongeveer anderhalf
jaar in Indonesië doorgebracht als boks-
coach. Een terrein waarop hij in Neder
land zijn sporen al verdiend had. Een
kleine dertig jaar fungeerde Krijger als
trainer/coach van de militaire boksploeg.
Voor de NBB vergezelde hij de boksers
die naar de Europese kampioenschappen
in Madrid en de Spelen van München
werden afgevoordigd. „Ome Rinus” was
het voor de jongens.
„Ik was ondermeer docent aan de
sportschool in Hooghalen en de houders
van boksscholen belden mij op zo van
Rinus die en die jongen moet in dienst.
Hou jij hem in de gaten zodat-ie niet
voor de sport verloren gaat. En dan
GJOEVIK Margriet Pomper is vrijdagmorgen uit haar
nieuwe schaatspak (kosten 150) gescheurd. Na het vele en
lekkere eten van de afgelopen weken bleek de maat niet meer
misstap van Dieter Muller. De Westduit-
ser vertoont echter nog geen voorteke
nen van een inzinking. Hij werd daar-
Idoor al na vier ronden de eenzame
koploper. Roland Dufetelle was voor
hem een gemakkelijke tegenstander.
„Als je je duim daar in de grond
steekt schiet-ie wortel, zo vruchtbaar Is
het daar. De groente komt enorm snel
omhoog maar toch is dat geen juiste
voeding voor de mensen. Wat goed is
heeft een rijpingsproces nodig. Natuur
lijk zijn daar uitzonderingen op maar
volgens mij bevestigen die de regel. In
de sport is dat ook zo. Toptalenten als
Cruijff zijn uitzonderingen. Maandag
heb ik James Vrij zien boksen tegen die
Rhiney. Die jongen kende ik, een van de
beste Engelsen. Laten we het over de
uitslag maar niet hebben. Ik ben bang
dat James te snel naar het grote werk
wordt gebracht, ’t Is een goeie bokser
maar hij heeft tijd nodig. Vrij kende ik
van de militaire kampioenschappen en
met hem én Richardson ben ik naar de
Olympische Spelen van München ge
weest.”
In de kwartfinales van de open tenniskam
pioenschappen van St. Louis, versloeg de
Argentijn Vilas de Amerikaa Gottfried met
6-3. 6-1. De niet geplaatste Billy Martin (VS)
bereikte de halve finales door een overwin
ning van drie sets op de als derde geplaatste
Ken Rosewall: 6-3, 3-6, 6-4.
Huub Schuurs, de vrije verdediger van de
eerste divldieclub FC VVV, zag zijn contract
bij deze club beëindigd. Oorzaak van het
vertrek van Schuurs is een al geruime tijd
slepend conflict met trainer rob Baan.
In het Virginia Slims-tennistoernooi in De
troit boekte de Nederlandse speelster Elly
Vessies een verrassende overwinning, door de
Australische Cynthia Dörner met 3-6, 6-3, 6-2
te verslaan. Elly Vessies bereikte hierdoor de
kwartfinales.
Het Noordkoreaanse voetbalteam versloeg
gisteren in Djakarta Indonesië met 2-1. Singa
pore won van Nieuw-Guinea met 7-4. Hét
waren wedstrijden voor het voor-Olympisch
voetbaltoernooi in groep 2 van de Aziatische
zone.
De Amerikaanse Kathy McMillan evenaar
de in Greensboro (VS) met een afstand van
6.52 meter het Amerikaanse indoorrecord ver
springen.
Tijdens internationale bokswedstrijden in
Hamburg leed de Limburgse halfzwaargewich
Sjimmy Verstappen een nederlaag tegen jde
Westduitser Klein. De scheidsrechter moest
de strijd in de vierde ronde stoppen, nadat
Verstappen voor de derde keer neer het
canvas was gegaan.
Gisteren werd in Belfast bekend gemaakt
dat het Schotse voetbalteam niet wenst te
spelen tegen Noord-Ierland. De Schotten boy
cotten de Noordlerse hoofdstad vanwege de
onveiligheid.
De Engelsman Bunny Sterling is in Ham
burg Europees bokskampioen in het midden-
gewicht geworden.
Tom Okker heeft met zijn Amerikaanse
partner Arthur Ashe de tweede ronde bereikt
van het dubbelspel in het WCT-tennistoernooi
in Rome.
CEUTA. De zesde etappe van de
ronde van Andalusië is gewonnen door
de Belg Dirk Ongenae, die in de sprint
van het peloton Gerben Karstens en de
Spanjaard Antonio Vallori versloeg. In
het stadje Ceuta, aan de Middellandse
Zee, werden vrijdag drie ronden van 32
kilometer afgelegd, met daarin twee be
klimmingen. De verwoede strijd om de
bergprijs zorgde ervoor dat verscheidene
renners de aansluiting met het peloton
verloren. De bergprijs ging uiteindelijk
naar de Spanjaard Oliva, met Tino Ta
bak als tweede. In het algemeen klasse
ment blijft Gerben Karstens eerste voor
Hennie Kuiper en Tino Tabak.
ik zo’n knul bij de militaire
ploeg. De dienst moet je dan eigenlijk
overboord zetten want een rang schept
afstand. Je moeit contact met die jongens
hebben, je moet alle ellende van ze
weten. Het gaat om de psychologie. Van
daar die naam ome Rinus. Ik zorgde
voor trainingskampen, goeie voeding,
kleding enzovoorts.”
