Strindbergs mensen
Pleidooi voor
’n straatnaam
Ook deze snuiter
I
I
tobbers in een fuik
A
KI
«I
helpt direkt
bij neusverkoudheid
5
VAN ONDERGESCHIKTE TOT ZELFSTANDIGE DOOR ONGELUK
ft
J
w
liMSI
wi
NIEUWS UIT STAD EN
ZATERDAG 21
FEB RU A R1
1 9 76
ft
(Van een medewerker)
“Wik
Owis
iel
Ja ook hij hoeft
zijn werk bij
neusverkoudheid
niet meer te
onderbreken. Of
zijn hobby of
favoriete sport.
Even die han
dige Otrivinspray
of -druppelflacon
gebruiken en ook
u kunt weer
vrijer ademhalen.
1
I
IJMUIDEN/HAARLEM Dat mensen uit een bepaalde gemeente op
een gegeven moment uitzwerven en dan na verloop van tijd zo maar er
gens enkele bekenden uit die vroegere woonplaats ontmoeten, is een vrij
alledaags verschijnsel. Maar dat een groep mensen uit IJmuiden wegtrekt
na een periode op een of andere wijze met elkaar gewerkt te hebben of
met elkaar in contact te hebben gestaan met het doel elders iets nieuws
te beginnen en dan na enkele jaren elk met zijn eigen bedrijf vrij plotse
ling in één gebouw in Haarlem trekt dat mag toch wel als uniek wor
den beschouwd. Een van die mensen is de Velsenaar (Driehuizer in feite)
Wilko Neehus, die na ruim twaalf jaar de public relations dan wel de
voorlichting te hebben verzorgd bij Bureau Wijsmuller, in 1969 vertrok
om de totale interne en externe voorlichting ook voor binnen- en buiten
land te gaan verzorgen voor het Ballast Nedam concern met zijn zestig
ondernemingen. Hij begon daarna voor zichzelf met de „Support Group”
b.v. en betrok vorige week het pand Kenaupark 5 in Haarlem, tegelijk
met Vormgevingsbureau Fred Stroomer, een oud-IJmuidenaar. Beide ma
ken zij daar gebruik van het souterrain. Enkele dagen later werd de rest
van het pand betrokken door een groep IJmuidenaren en oud-inwoners
van de gemeente Velsen, die samen het zeesleep- en bergingsbedrijf ITC
hebben opgericht.
iHVIBI
IJMUIDEN Het inkrimpen
van de vislosregeling is er deze
week de oorzaak van geweest dat
de enkele noordboot, die toch ruim
schoots op tijd binnen was, niet
meer aan de markt kon worden ge
nomen. Wilde men nu de op week-
reizen ingestelde schepen nog tijdig
voor het uitvaren in gereedheid
hebben gebracht, dan bestond de
enige mogelijkheid uit het tot de
dinsdagmarkt laten liggen van de
genoemde noordboot. Dit alles is
nog goed verlopen, omdat mag wor
den aangenomen dat het wachten
de schip hier geen schade van heeft
ondervonden.
-
2-
1S
Ex-zeesleep voorlicht er W. Neehus
id
2-
begon eigen publiciteitsbureau
er
il-
ar
ers
u.
hl (te losplank
19
10
an,
JAC HEIJER
ADVERTENTIE
op
dag
JAN VAN BAARSEL
s-
ïn
tart,
dag
ter
ran
en
24
lag
en
ks
Agnes zwerft als een buitenstaander
tussen de Strindbergiaanse mensen door,
maar neemt ook aan hun omgang deel.
WELLICHT IS er zelfs voor de groot
ste koolvissoorten nog meer „gemaakt”
dan maandag kon worden verwacht. De
koolvis drie liep immers op tot 74 per
bak, met als gevolg dat de koolvis vier
bij de grootste soorten uitgesorteerd
voor 60 per bak werd meegenomen.
De allerkleinste koolvis, aan boord reeds
DOORDAT DE keeën waar men deze
koolvis in had opgeborgen waren inge
stort, ontstond er een breuk en gleed de
inhoud te dicht op elkaar, zodat het
bloed van de gestripte vis niet voldoende
kon worden afgevoerd. En hoewel de
kwaliteit beslist niet slecht is geweest,
werd de kleur daardoor minder aantrek
kelijk.
DE DICHTE wijting, welke vissoort
anders nog wel eens tot een uitschieter
in staat is gebleken, mede door de inte
resse van de exporteurs naar Frankrijk,
is deze week niet hoog in prijs opgelo
pen. Waarschijnlijk door de grote aan
voer, zodat zelfs enkele partijen weer
naar de visverwerkende industrie moes
ten worden afgevoerd.
die.
dag
itje,
nd.
Het
rof
:ay
ud
ag
.30
iet
U.
10
19
u.
s-
:er-
ng;
lis;
za-
nis
□r-
et
nt
irte,
8,
ooi,
aat,
en
ian,
L u.
ge-
J.
sa-
G.
ro9.
>or
aat,
u.;
ten
u.,
u.
u.:
ins
ace
u.:
u.:
en
he
ev.
3.45
St.
k.
aal
lag
de.
Ir.
'ij-
ran
m-
(H.
ev.
the
u.:
Bij mijn terugkeer bij Ballast Nedam
waar men juist bezig was met een
reorganisatie. Er kwam een Amerikaans
adviesbureau, je zag dat bepaalde delen
van bedrijven werden afgebouwd en
toen besloot ik voor mezelf een publici-
teits- en adviesbureau te gaan beginnen.
Globe heeft het stuk, dat nog steeds
verrast door zijn moderne structuur,
met voornamelijk jonge spelers bezet. -
Dat heeft het voordeel dat de vele
figuren niet realistisch gespeeld kunnen
worden, zodat voortdurend ook in het
spel een zekere afstand aanwezig blijft.
Destebeter blijf je Strindberg beluiste
ren, zonder bedwelmd te raken door
deze of gene spelprestatie. Het spel be
reikt een uitstekend gemiddelde. De spe
lers hebben zich dienstbaar gemaakt aan
het stuk. Ik geloof echter wel, dat bij
langer werken en misschien volgens an
dere methoden dan bij Globe gebruike
lijk elke speler meer uit zichzelf had
kunnen halen. Maar een repertoire-ge-
zelschap, zoals Globe er een is, biedt
daartoe per definitie niet de gelegenheid.
„Een droomspel” is een stuk in het
rijtje. Maar deze uitvoering, door regis
seur Thijs in een prachtijg gedragen
ritme gehouden, bewijst hoever zelfs een
repertoiregezelschap kan komen.
Een kijkje in de bedrijfsruimte van de
P.R. Support Gróup b.v. en Fred Stroo
mer’ Vormgeving.
DE AANVOER van schol heeft deze
week enige stagnatie moeten ondervin
den, als gevolg van de jaarlijkse bid
stond in Urk. Daardoor is er hier bijna
geen schip uitgevaren en zij die tijdens
het laatste weekeind binnenkwamen
hebben de vangsten op verschillende da
gen gelost en verkocht. Waar een goede
marktspreiding het gevolg van is ge
weest. Door dit alles werd de aangevoer
de platvis vlot verkocht tegen hogere
prijzen. Zelfs de allergrootste scholsoor-
ten werden nog afgezet, zij het dan ook
tegen de minimumprijs.
Een toen het contact met de familie
Pinksterboer, waarvan ik zo het een en
ander hoorde over de wereld van de
fysio-therapie. Pinksterboer is vice-voor-
zitter van het Nederlands Genootschap
voor fyso-therapie, dat steeds meer werd
geconfronteerd met cao-zaken en over-
heidsaangelegenheden en niet goed wist
wat men er mee aan moest. Men vroeg
mij eens met het hoofdbestuur te gaan
praten over deze zaken en dat heb ik
graag gedaan. Zo werd ik geconfron
teerd met een totaal andere wereld dan
die waarin ik mij tot het ongeluk in
Oostenrijk bevond.
HAARLEM. Regisseur Ger Thijs
laat het publiek naar „Een droomspel”
van August Strindberg kijken dor een
gaas dat rond het dirkelvormige speel
vlak is gespannen. Een prachtijge
vondst, die verschillende effecten heeft.
Je ziet de spelers vager dan normaal',
het is een droom tenslotte waarin figu
ren uit het niets verschijnen en in het
niets verdwijnen. Het gaas schept ook
een historische afstand; het is tenslotte
een stuk uit 1907; je kijkt ook in het
verleden naar het werk van een treurig
oud man. Maar het mooiste effect vind
ik dat je naar mensen kijkt, wier voort
modderend lijden gevangen zit als in
een stuk van de fuik, die het menselijk
bestaan volgens Stindberg is.
Een van de speciale I.T.C.-pontons, met
daarop een booreiland en allerlei mate
rieel, voortgetrokken door slechts één
sleper. De sleepboot „Sistella" brengt de
vracht vanaf de Arabische Golf naar
Singapore.
VOORTS MAG niet onvermeld blijven
dat deze week ook nog een aantal
vrachtauto’s of containers is gearriveerd
met uit Engeland en Ierland geïmpor
teerde haring en makreel. Deze vis werd
zowel vers als diepgevroren afgeleverd
bij rokerijen, vrieshuizen of conserven
fabrieken. En tenslotte hebben de grote
trawlers hun vangsten opnieuw in een
der Noordduitse havens aan wal gezet.
Aldus hielden enkelen hunner voor IJ-
muiden alleen nog kleine hoeveelheden
schelvis en wijting over.
blijkt er niets achter te zitten. De perso
nages zijn boos op Agnes, omdat zij hun
een illusie ontnomen heeft.Agnes sterft,
of liever gezegd, ze gaat weer naar haar
god de vader terug.
Een bureau dat ingeschakeld kan wor
den voor alle activiteiten, die vallen
onder de noemer communicatie. Het
verzorgt de complete public relations
voor ondernemingen en organisaties. Er
kan echter ook een beroep op worden
gedaan voor incidentele acties. Een
tweede belangrijke activiteit is de volle
dige verzorging van periodieken (huisor
ganen en personeelsbladen). Verder
houdt de P.R. Support Groep zich bezig
met de produktie van folders, brochures
en ander representatief drukwerk en het
ming van allen die ermee te maken
krijgen. Voor de opdrachtgever een ge
ruststellend gevoel, dat elkeen achter de
uitvoering van zijn opdracht staat en
voor de medewerkers op die manier een
bijzonder prettige werkmethode. Op het
thema van de „educatieve bijstand”,
welke de Support Group verleent werd
op de openingsdag geparafraseerd door
de fysio-therapeut, de heer Pinksterboer,
die het openingsceremonieel verrichtte.
Hij stelde vast dat de jonge Support
Group de betekenis kent van taal, ge
baar en uiterlijk voor de communicatie
tussen de mensen en concludeerde
voorts uit de aanwezigheid van de gas
ten uit tal van takken van het bedrijfs
leven dat Wilko Neehus en de zijnen
hun eigen public relations op succesvolle
wijze weten te behartigen.
\f. F
Midden in het speelvlak staat een
deur, zinnebeeld van de menselijke hoop
op het paradijs. Wanneer die deur op
last van Agnes aan het einde open gaat,
uitsluitend verkrijgbaar bij apotheker en drogist
I
„De eigenlijke oorzaak dat ik voor
mezelf ben begonnen is dat ik tijdens
een wintersportvakantie door een onge
lukkige val een been verbrijzelde en
voor lange tijd in een ziekenhuis te
rechtkwam. Daarna moest ik mij onder
behandeling stellen van een fysio-thera
peut. Dat was de heer H. C. Pinkster
boer in Beverwijk. En als je dan elke
dag een tijd bij hem op de behandeltafel
ligt, over alles en nog wat praat, dan
gaat er een totaal andere wereld voor je
open. Kijk ik heb eerst jaren te maken
gehad met de zeesleepvaart en de
scheepvaart. Dat is een keihard bedrijf.
Daarna kwam ik in aanraking met men
sen uit de wereld van scheepswerven,
baggerbedrijven en aannemingsbedrij
ven: dat is een bikkelharde wereld.
gescheiden gehouden, werd verkocht
voor van 38 tot 27. Dit prijsverschil
was het gevolg van de uiteenlopende
kwaliteiten.
Otrivin
Wilko Neehus met het geschenk van de
man die de openingsceremonie verricht
te. Van links naar rechts: mevrouw R.
Neehus-Aalderink, W. Neehus, hun
Zoon Eric en de heer en mevrouw
Pinksterboer uit Beverwijk.
DE SCHELVIS daarentegen bleek van
goede tot zeer goede kwaliteit en werd
aldus door elkaar verkocht voor ruim
80 per bak, met een top van 100 voor
de allergrootste soorten. Ook de gul
werd weer gretig afgenomen. Vooral
omdat vele plaatselijke bedrijven enige
honderden kisten gul elders moesten ko
pen, om aan de vele bestellingen uit
heel West-Europa te kunnen voldoen.
rs”,
g”.
VELSEN. Op 9 februari bericht
te ons blad dat in de commissie
Openbare Werken de straatnaamge-
ving in Oud-IJmuiden aan de orde
zou komen: „Door de bouw van 215
etagewoningen zijn de S. P. Kuiper
straat, de C. J. van Sluijsstraat, de
Enschedéstraat en de Conradstraat
verdwenen; er komen twee nieuwe
straatnamen voor in de plaats, Sam
Vlessinghof en het Willemsplein”.
Twee dagen later kon men in deze
krant lezen dat de commissie tegen
die naamgevingen geen bezwaar had,
zodat wanneer de gemeenteraad
ermee instemt niets de beide
naamgevingen meer i de weg staat.
organiseren van persconferenties en ont
moetingen.
Bij mijn laatste baas werkte ik met
een groep beroepsjournalisten. Die weten
van wanten en haalden overal nieuws
vandaan bij de ondernemingen. Dat sys
teem heb ik nu gehandhaafd, met dien
verstande, dat ik mijn eigen bureau heb,
daarnaast werk met het bureau Inside
Productions van D. Schaap (ook al een
oud-IJmuidenaar) in Abcoude voor jour
nalistieke produkties en met Fred
Stroomer Vormgeving. Laatstgenoem
de deelt met ons de bedrijfsruimte hier
aan het Kenaupark.
Voordat wij hier in Haarlem kwamen
zaten wij met onze RP Support Group
in het gebouw van Ballast Nedam. Ik
mocht daar tijdelijk van een ruimte
gebruik maken. De Ballast werd dan
ook mijn tweede klant.
Mijn derde klant werd International
Transport Contractors b.v. (ITC), een
zeesleep-, transport- en bergingsbedrijf
dat werd opgericht door Fr. Jonkman en
L. Burghouwt, die vroeger in dienst zijn
geweest van bureau Wijsmuller. Ik
kwam de heer Jonkman toevallig tegen,
in de tijd dat ik herstellende was en
raakte met hem aan de praat. Daaruit
vloeide voort het contract tussen ons en
hun bedrijf. Zij hadden eerst hun kan
toorruimten in een gebouw van' Goed
koop, maar zitten nu ook in dit gebouw
hier in Haarlem.” De ITC begon met
twee man, twee Noorse zeeslepers en
vier afzinkbare pontons. Nu hebben zij
een staf van 21 man en 16 slepers en
pontons. Voor die pontons heeft Jonk
man een eigen techniek ontwikkeld,
door ze eventueel op afstand te
laten zinken, de te vervoeren materialen
als dokken, baggervaartuigen en boorei
landen er op te varen, om daarna de
pontons weer met lucht vol te pompen
en weer drijvende te maken. Voor zo’n
ponton is maar één sleper nodig en het
vaart sneller. Het spaart dus schepen en
tijd.”
De PR Support Group b.v. van Wilko
Neehus bestaat nu ongeveer tweeëneen
half jaar en telt zestig klanten in de
vorm van bedrijven, verenigingen en
instanties. Zijn devies en dat is ook het
devies van zijn medewerkers, luidt: „Doe
gewoon - werk hard - en doe het goed”.
Elke maandag komen alle vaste mede
werkers bijeen om de projecten te be
spreken welke aan de orde zijn of
komen. Er moet een eensluidend stand
punt over worden genomen en als
een van de aanwezigen een afwijkend
standpunt inneemt, dient dat eerst in
zijn geheel te worden uitgepraat. Op die
manier heeft een project dat onder han
den wordt genomen de volledige instem-
Ze deelt het lot van drie figuren, die
uitsplitsingen zijn van Strindbergs idee
over zichzelf. Het zijn de Officier (ver
liefde dromer), de Advocaat (getrouwd
man) en de Dichter (filosofische twijfe
laar). In hun gezelschap proeft ze van
verschillende soorten leed; van de psy
chologische kwelling in het huwelijk tot
sociaal onrecht. Telkens stuit ze op te
genstrijdigheden in menselijke relaties:
men bemint en haat tegelijk, wat logisch
is blijkt toch onjuist, wat onrechtvaardig
is blijft toch bestaan. Juist door de
historische afstand blijkt, dat de visie
van Strindberg gevangen zit in het
maatschappelijk systeem van zijn tijd,
waar je dienstboden en kolensjouwers
hebt enerzijds, en geletterde burgers an
derzijds- Een wereld die voortdurend
dichtgeplakt wordt: de dienstbode Kris
tin plakt letterlijk alle kieren naar de
buitenwereld dicht.
zijn, maar op 30 april 1878, het be
ginjaar van IJmuidens bloei, kon hij
zich hier toch definitief vestigen.
Kuijper bouwde in IJmuiden een
van de eerste handelscentra op. Hij
wist zich direct aan te passen bij wat
bijna niemand verwacht had: de on
stuimige ontwikkeling vanhet visse
rijbedrijf. Was de .vroegere Helderse
vletterman Reijer Visser de pionier
bij het stichten van een visafslag, ook
Kuijper ontwikkelde al spoedig acti
viteiten in die richting, samen met
Kalis; doordat de regering aanvanke-
lik geen concurrentie bij de visafslag
wenste, werden zijn plannen echter
vertraagd. Hij begon niet alleen een
afslag in een straat die later de
toepasselijke naam Vischstraat zou
krijgen maar rustte ook visserssche
pen uit.
Wat voor IJmuiden overigens be-
langrijker was: in de tijd van het
„koekoeksjong” IJmuiden, toen van
een „samenleving” nog geen sprake
was, kwam hij als een van de eersten
naar voren die de plaats een betere
„naam” wilden bezorgen om aldus
meer begrip voor de belangen van
IJmuiden te verkrijgen. Hij was de
eerste die voor de „afdeling” IJmui
den zitting in de gemeenteraad kreeg,
op 16 december 1879. Kuijper heeft
het daar zeer moeilijk gehad. Uit en
te na was en werd betoogd dat de
gemeente Velsen van IJmuiden meer
last dan lust had. Een gevreesd deba
ter vond meer dan eens algemene
instemming met zijn karakterisering
dat IJmuiden voor moeder Velsen
maar een lastige jongen was die
voortdurend uit zijn broek en zijn
kiel groeide.
Kuijper heeft in de gemeenteraad
onophoudelijk gestreden voor de er
kenning van IJmuiden. Twee jaar na
zijn dood, op 19 maart 1900 (hij bleef
tot het laatst raadslid), zette de ge
meente de kroon up zijn werk door
een straat in zijn IJmuiden naar hem
te vernoemen.
Daarom moet gepleit worden voor
het behoud van de naam S. P. Kui
perstraat. Al is het maar in een
passage van de woonblokken, die de
naam krijgen van het centrum waar
Kuijper zovele voetstappen heeft ge
zet: het Willemsplein.
Het gaas geeft een afstand, die zo
onscherp is dat je als toeschouwer je
toch nog verwant kan voelen met de
mensen erachter. Maar de afstand is
toch zo duidelijk aanwezig, dat je je een
beetje de god Indra kan voelen die de
hoofdpersoon van het stuk, Indra’s doch
ter Agnes, naar de aarde stuurt om te
zien hoe het die tobbers vergaat. Als
deze Agnes telkens, bij wijze van ref
rein, verzucht „arme mensen”, dan kun
je met haar mee lijden zonder direct tot
zelfmedlij den te vervallen. Met dit to
neelbeeld, ontworpen door Jean-Marie
Fiévez, gunt Ger Thijs je de gelegenheid
het niet eens te zijn met Strindbergs
levensvisie en er zelf iets beters van te
maken. Een zeldzaam voorbeeld van een
decor, dat een intelligente, hoogst per
soonlij kevertaleing is van een toneelstuk.
Het is dan ook geen decor meer. Het
zelfde geldt voor de voortreffelijke be
lichting.
Iedereen dlie de jonge maar boeien
de geschiedenis van IJmuiden kent
zal het toejuichen dat de naam van
de muziekleraar, dirigent en compo
nist Sam Vlessing, ereburger van de
gemeente, nu ook op deze wijze zal
voortleven.
Dat het Willemsplein, door de
Duitse bezetter gesloopt, door het na
oorlogse gemeentebestuur op ontstel
lende wijze bij de wederopbouw mis
kend, althans in naam terugkeert is
een schrale troost voor hen die het
als hart van de plaats hebben meege
maakt maar in ieder geval kan
men waardering hebben voor de goe
de bedoeling.
Anders ligt het met het verdwijnen
van de naam S. P. Kuijperstraat. Dat
deze naar alle waarschijnlijkheid
juist in het jubileumjaar van IJmui
den voorgoed vertonen zal gaan ge
tuigt van gebrek aan kennis of van
gebrek aan waardering.
Het was op 20 maart 1902 dat de
gemeenteraad van Velsen een straat
in IJmuiden naar Sirion Pieter Kuij
per vernoemde. Waarom? Er waren
nog maar betrekkelijk weinig straten
en bij de naamgeving kon men zeer
kieskeurig zijn. Dat was men ook:
door een straat naar Kuijper te ver
noemen eerde men een groot IJmui-
denaar.
VOOR DE REST bestond de lading
van de noordboot uit een mooie partij
grote wijting, waar echter minder voor
werd betaald dan mocht worden ver
wacht. De wijting van de maandag ge
toste schepen was weliswaar kleiner van
stuk, maar had de plaats van grovere
soorten toch reeds ingenomen. Vandaar
dat de opbrengst slechts van 43 tot 40
per bak is geweest.
Hij was op 12 januari 1836 op
Texel geboren als zoon van Cornells
Pieter Kuijper en Jannetje Daalder.
Al heel gauw na de geboorte van
IJmuiden kwam hij als scheepsagent
hierheen. Aanvankelijk moest hij met
woonruimte in Beverwijk tevreden
