Zes uitgangspunten voor verdere samenwerking
'ge-
Pt
tij
Drie inbrekers
in Haarlem
aangehouden
KOEKOEKSJONG WILDE APARTE GEMEENTE
en
g
„De Vijf” van Hoogovens schreven
brief aan NVV-fractie in de O.R.
Twee hoorzittingen
over nota van G.S.
zentveld X^breemem
OVER IJMUIDEN GESPROKEN..
i
IOg
Ig
DEALER VAN SIMCA CHRYSLER MATRA
SUNBEAM VOOR DE IJMOND
IN BEVERWIJK EN WIJK AAN ZEE
Een kanon
per keer
O
NIEUWS UIT STAD EN STREEK
’5
MAART 1976
OCCASION
(Van een onzer verslaggevers)
CHRYSLER
CENTRUM
SIMCA
door Jan
van Baarsel
M«t 0ovag-<3arant/« certificaat
14 dagan proefrijden in uw occasionfavo-
riet
1OOO m2 showroom mot keus uit vele
merken
AUTOBEDRIJVEN
Jh| B
(ADVERTENTIE)
(Van een onzer verslaggevers)
oppert hij.
onze
VELSEN. Drie inbrekers die in de
nacht van 12 op 13 januari in de IJ-
mond en Santpoort hadden ingebroken
zijn door de Haarlemse politie ingere
kend. Alle drie hebben inmiddels be
kend.
KOEKOEKSJONG, door andffen
in ons nest gelegd Dat kon nen
in het laatste kwart van de vo
rige eeuw tot vervelens toe ho
ren in de tot dusver zo ruitige
gemeente Velsen, die van df ka-
naalgraverij meer last dan lust
had gehad en er ook nog zo’n
vreemde vogel aan had overge
houden. Een plaats als IJmuiden
paste niet in het patroon vai de
vroegere heerlijkheid Velsai en
Santpoort waar het leven voor
de mensen op de weinige ge
spaard gebleven buitenplaatsen
en in de nieuwgebouwde heren
huizen goed was en waar het ge
wone volk tevreden was met zijn
werk op het land voor een gul
den per dag en nog wat extra als
de winter bar en boos was.
Lord
i minister
t de La-
Ruyter”
zegel is
i, rood-
I ,Aan de orde zijnde onderwerpen
.vorden hierdoor opgeschoven en de be-
duit vorming vindt nauwelijks voortgang.
Het is zeker niet in het belang van het
personeel dat de door de gekozen leden
gezamenlijk gemaakte afspraken op de
ze wijze worden doorkruist.”
„door het uitstellen van agendapun-
en, omdat deze eerst getoetst moeten
vorden aan een bepaalde maatschappij-
dsie, worden de personeelsbelangen on-
iergeschikt gemaakt aan de belangen
/an de Industriebond NVV”
ijnde onderwerpen zijn voltooid, werkt
innodig vertragend.”
Het koekoeksjong IJmuiden werd
in korte tijd een formidabele koekoek
en liet toen blijken het nest helemaal
niet zi prettig te hebben gevonden
als de gemeente Velsen zonder meer
had aangenomen. IJmuiden vond dat
het miar tam en traag, suf en stoffig
toegin' in de huishouding van stief-
3. Wij zijn van mening dat elk OR-lid
vanuit zijn persoonlijke verantwoorde
lijkheid moet kunnen handelen in de
geest van de achterban.
Wil de OR in de toekomst kunnen
samenwerken dan zullen voor ons de
volgende uitgangspunten leidraad zijn.”
moeder Velsen die wel trots was op
haar vele eeuwen, maar in feite inge
dut was bij haar gras en vlas, haar
groenten en grutten.
Als ze wakker schrok dan kwam
dat alleen door de uit 1848 daterende
maar nog altijd vooruitstrevende af
deling van de Hollandse Maatschappij
van Landbouw, die nu eens betoogde
dat er toch echt wel een nieuwe stier
moest komen om het koeienras te
verbeteren, dan weer pleitte voor de
collectieve aankoop van een hengst
omdat het paardenras steeds harder
achteruit bleek te gaan.
Eerst de discussie voltooien acht hij
„onzin”. Dat kunnen „de vijf” nooit zo
bedoeld hebben. „Misschien zit er ergens
in die regel van hen wel een taalfout” -
Volgens het college doorkruisen de
hoorzittingen niet het provinciaal beleid,
ndat dit
onmoge-
stadium.
-pellatie-
sen eind
hebben
huurders
Iden per
et
n
uw Van
itssecre-
toezeg-
htoffers
en aan-
Daarna heeft IJmuiden zich bij de
feiten neergelegd. De gemeentelijke
energie-voorzieningen waren al gauw
zover gevorderd dat het een verspil
ling van kosten zou zijn geweest
IJmuiden alsnog van de andere delen
der gemeente te scheiden. Bovendien,
zoals men in het hart van de jonge
plaats zei, IJmuiden ontwikkelde zich
toch wel en zou een stevige vinger in
de pap krijgen.
Kamerlid
snog uit
bereiken,
eede Ka
an Dam
ig inter-
g vrijwel
igeren.
4. Ons inziens is schorsing van de
vergadering pas mogelijk wanneer dui
delijk is dat overleg en discussie met de
directie IJmuiden over het aan de orde
zijnde onderwerp, zijn voltooid en de
besluitvorming van de gekozen leden
een aanvang kan nemen.
eventu-
hebben
woordi-
project-
zouden
iedelin-
lost en
mieuwd
erviews
kwam,
at niets
e belof-
Zo’n tien jaar na die laatste poging
tot zelfstandigheid kon triomfantelijk
worden geschreven: „IJmuiden is het
roerigste maar ook het voornaamste
deel der gemeente, waar men de
lakens uitdeelt. Het kind is thans de
april zal
el in de
herden-
dag van
igel, die
kels uit
and van
nflarden
ent van
in Vlis-
jod-wit-
Hij zegt het zeer op prijs te stellen
dat „de vijf” duidelijkheid voorstaan en
geen behoefte er aan hebben de zaak
scherp te zetten. „De Industriebond NVV
staaft ook samenwerking voor, maar net
zoals deze bond de visie van de anderen
kan respecteren, moeten zij ook
visie respecteren” - zo besluit hij.
dat was gericht op informatie-avonden
tijdens welke vooral de inspraakproce
dure centraal stond.
vierkant
hogingen
oeweging
el vroeg.
percent)
Wij willen met de directie IJmuiden
elke discussie aangaan, waar personeels-
en bedrijfsbelangen aan de orde zijn.
Van belang is dat elke discussie met de
directie zodanig wordt gevoerd, dat door
de uitkomst ervan in de verschillende
groepen een verantwoorde besluitvor
ming mogelijk wordt.
Mstad
„De Industriebond NVV neemt af
stand van de samenleving zoals die er
nu uitziet.
Verantwoordelijkheid in de onderne
mingsraad willen de gekozen leden van
de Industriebond NW dan ook niet dra
gen; zij beperken zich tot kontrole op
het ondernemingsbeleid. Daarom nemen
zij ook afstand van alle beslissingen die
hun weg naar een andere maatschappij
blokkeren.
Deze wijze van werken is zeker de
onze niet.”
te komen. Dat zou weliswaar een
kleine, maar economisch een sterke
gemeente zijn geweest. De laatste po
ging is gedaan in 1907. De gemeente
Velsen had toen 17.000 inwoners.
Er werd een min of meer officieel
onderzoek ingesteld, maar de conclu
sie was dat IJmuiden beter in de
moedergemeente kon blijven.
IJMUIDEN. De vijf groeperin
gen in de Ondernemingsraad van
Hoogovens, die kort geleden als hun
mening kenbaar maakten, dat in de
O.R. een druppel de emmer had
doen overlopen en dat zij op die ma
nier niet verder wensten te wer
ken, hebben zich nu in een brief
gericht tot de O.R.-fractie van de
Industriebond NVV en aan het per
soneel. „De vijf” welke worden ge
vormd door Constructief Overleg;
de Algemene Vereniging van Hoog
ovens Personeel; de Unie van be
ambten, leidinggevend en hoger
personeel-Unie BLHP; de Vereni
ging van Hoger Hoogovenspersoneel
en de Industriebond CNV gaan
in dit schrijven uit van zes uitgangs
punten, die uitvoerig worden uit
eengezet.
ordinaire publiciteits stunt betreft, zoals
door de Industriebond NW gesteld, of
wel een poging van ons om het overleg
in goede banen te leiden In elk geval
zijn wij nog steeds van mening dat de
OR een orgaan is voor het gehele perso
neel en ook gekozen door het gehele
personeel. Wij menen dat het, terwille
van het werknemersbelang, mogelijk
moet zijn dat verschillende groepen, van
uit een verschillende visie, samenwerken
in het overleg. Alleen dan worden de be
langen van het gehele personeel werke
lijk gediend.
1. Voorp staat dat de verschillende
groeperingen, ieder vanuit hun eigen vi
sie, moeten samenwerken binnen het
overleg. Dit ten behoeve van de belan
gen van het gehele personeel.
oude
harde
BEVERWIJK. De bevolking van
Wijk aan Zee en Beverwijk krijgt van
het gemeentebestuur alle gelegenheid
hun zegje te doen over de Nota van
Uitgangspunten voor het Amsterdam-
Noordzeekanaalgebied. Er worden twee
hoorzittingen voorbereid. Op welk tijd
stip deze bijeenkomsten worden gehou
den is nog niet bekend.
■own, een
guur, zei
1 Londen
i de La- 1
jaar lang
/eest, op-
laakt van
iger meer
rdedigt.
langs nog
laar zijn
in de ui- il
ourpartij.
ien is uit
tot de
oart.ij be-
ipschieten
r Harold
e verkie-
overleden
igh Gaits
ersloeg.
1945 tot
1 1960 tot
m de La-
minister
1966 tot
zaken. In
tot lord
n dat hij
hij „het
die „pal
Zo wordt het in eerste instantie voor
zichzelf sprekend geacht, dat NW-leden
een schriftelijke verklaring moeten on
dertekenen om in aanmerking te kunnen
komen om als candidaat vaor de OR te
worden voorgedragen. Daarin staat zo
zeggen de vijf - met zoveel woorden dat
de OR-leden van de Industriebond NW
zich uitsluitend dienen te laten leidden
door ’t standpunt van die Industriebond
Voor het overige kan hij volkomen
mee’gaan met de opsomming van de zes
punten. Alleen moet men niet blijven
doorhameren op dat ene onfatsoenlijke
woord, dat in anderhalf jaar is gevallen.
„Ofschoon, het ware beter geweest, als
dit niet was gebeurd” - geeft hij toe.
,Het betrekken van vakbondskader-
leden uit het bedrijven werk in het
werk van het intern vertegenwoordigend
overleg leidt tot konflikten in de Raden
van Overleg, zoals o.a. bij Mekog, waar
het overleg al is opgeschort sinds 24
september 1975.”
Jan de Windstraat 2 - Beverwijk - Tel. 02510-39118
Betelgeuzestraat 6 - IJmuiden - Tel. 02550-17250
Dat een aristocraat onder de aristo
craten als burgemeester Enschedé
niets van IJmuiden begreep is duide
lijk. Tegenover de rust in Velsen en
Santpoort stond de voortdurende on
rust in IJmuiden, waarheen van
heinde en verre de mensen stroomden
om in en aan het jachtige visserijbe
drijf een goede boterham te verdie
nen. Toen Enschedé het politiebureau
op het Willemsplein opende zei hij
onomwonden zeer verontrust te zijn
door de wijze waarop de bevolking
zich daar gedroeg of beter gezegd:
misdroeg. Ook in IJmuiden golden
recht en wet, beklemtoonde hij.
De wanorde die IJmuiden bleef
kenmerken ergerde hem mateloos.
Als dat de nieuwe tijd was dan was
die nieuwe tijd de zijne niet. Dikwijls
trok hij zich mokkend terug in de
voorkamer van zijn Vlugthoven, waar
hij zo’n prachtig uitzicht had op het
weiland met het ooievaarsnest, waar
heen wie weet hoe lang al ieder jaar
trouw de ooievaars kwamen om te
verkondigen dat het nu echt lente
was.
Enschedé was voor Velsen een bij
zonder goede burgemeester. De Ka
naalmaatschappij, die nogal eens
moeite had om haar toezeggingen na
te komen, had een kwade aan hem.
Tot in hoogste instantie vocht hij
voor zijn gelijk. Maar IJmuiden bleef
voor hem het „koekoeksjong”. En zo
als hij IJmuiden niet begreep, be
greep ook IJmuiden hem niet.
Dat heeft er ook onder zijn
opvolger, Weerts toe geleid dat in
IJmuiden meer dan eens de koppen
bij elkaar werden gestoken om tot
een zelfstandige gemeente IJmuiden
moeder (Velsen) boven het hoofd ge
wassen”.
In 1926, bij het vijftigjarig bestaan
van IJmuiden, werd daaraan met
trots toegevoegd: „Nu geeft IJmuiden
de toon aan. En het brengt de meeste
belastinggelden op”.
Nog een citaat uit 1926: „Nu mag
men zich er op beroemen dat deze
vreemde vogel een krachtige vogel is
geworden, die zijn vleugels breed
uitslaat”.
Als het aan Amsterdam had gele
gen zou IJmuiden overigens in dat
jaar allang geen deel van de gemeen
te Velsen meer zijn geweest, maar
van Amsterdam. Maar dat is weer
een ander verhaal
Wij zijn niet beréid om vastgestelde
agendapunten, waarvan de informatie
tijdig beschikbaar is, uit te stellen.
Een goede samenwerking tussen de
groeperingen betekent een fatsoenlijk en
verantwoord gedrag van de groeperingen
jegens elkaar en de voorzitter. Wanneer
blijkt dat hieraan niet wordt voldaan
zullen zijn dit niet accepteren en zono
dig de vergadering verlaten.
Over deze uitgangspunten wordt de
duidelijke mening gevraagd van de
NW-fractie in de OR. Gehoopt wordt dat
het antwoord op de brief het mogelijk
maakt de samenwerking in de onderne
mingsraad aanmerkelijk te verbeteren.
Burgemeester Hubers en wethouder
Camferman verwachtten, dat de menin
gen van de gemeentebesturen in de IJ-
mond over de Nota wel uiteen zouden
lopen.
dienst doen, maar om vijf uur had ik
me bijde wacht te melden. Daar moest
je je ookartikelen, lucifers, je zakmes
en zo afgeven. Zonder iets te roken te
hebbei en zonder gevaarlijke voorwer
pen ii je broekzak werd je naar het
cachot gebrachtj door donkere poortjes,
tunnel)es eigenlijk. Voorop liep een ser
geant, daarna kwam een soldaat uit
Amstedam die me had verraden maar
ook zlf wat had uitgehaald,vervolgens
mijn prsoontje en tenslotte die beroeps-
luitennt, de man die had gezegd wel
een ker met me op de vuist te willen.
In delonkere gang bij mijn cachot tikte
de luenant me op de schouder. Toen
duwd hij me vijf sigaretten, wat luci
fers e een schrapertje in de hand. En
het cchot, waarin ik kwam, bleek niet
een ws hok te zijn, zoals dat van de
Amstcdammer, waarover hij dan ook
de vegende dag klaagde, maar nog de-
zelfdedag keurig te zijn schoongemaakt,
en va vers stro voorzien”.
„He fort beschikte over vijf kanon
nen”, vertelt de heer Kroon verder. „Je
moch er maar één tegelijk afschieten,
omda de leiding bang was dat er anders
scheuen in het fort zouden komen.
Wanner er schietoefeningen werden ge-
houda werden de mensen altijd ge-
waarshuwd, overal in- IJmuiden, om de
ramei open te zetten. Dat gebeurde
natuulijk ook op het fort, waar we
boveriien de deuren verwijderden.
Schietn, dat deden de mannen overi
gens irima. Ik ben ook seiner geweest
en gig daarom mee op de sleepboot, die
zo’n ciehonderd meter achter zich een
vlot norttrok, waarop zich een schijf
bevonl van zo’n drie meter hoog en
negen meter breed. Nou, ik zag er heel
wat logels doorheen gaan. Overigens
was d> afstand die men kon bestrijken
gering een acht kilometer”. Tot zover de
herinreringen van de heer Kroon, 69
jaar, naar in het Haarlemse vereni-
gingslwen nog steeds actief; gedurende
vele ja-en was hij bouwkundig opzichter
bij het Hoogo/enbedrijf.
(In mtwooid op vragen: schriftelijke
reactie) op d<ze rubriek zende men aan
het buieau vin dit blad, met vermelding
„Van Gat totStad”. Geeft u de voorkeur
aan de telefon, dan 023-378601. JvB).
De gemeenteraad zal de Nota van
Gedeputeerde Staten in een speciale
raadsvergadering op donderdag 22 april,
aanvang 19.30 uur, behandelen. Burge
meester Hubers verklaarde gisteren, dat
de raadscommissie ruimtelijke ordening
en de overige leden van de raad met de
twee hoorzittingen de kans krijgen hun
oor goed te luisteren te leggen naar wat
de bevolking over de nota vertelt. Het
ligt in het voornemen van het college
nog vóór 22 april een gesprek met de
Dorpsraad over de Nota van Uitgangs
punten te houden.
Vijftig jaar geleden wist men in
IJmuiden heel goed wat „feestvieren”
betekende. Niet alleen van gemeente
wege, maar ook door de burgerij wer
den nagenoeg in alle straten versie
ringen gemaakt in de vorm van ere
poorten en slingers met vlaggen,
dwars door de straten.
„De inbreng van alle gekozen leden
in het vooroverleg van de OR moet men
niet proberen om te buigen alsof dit
alleen inbreng zou zijn van de leden van
de fraktie van de Industriebond NVV.
Dit probeert men ten onrechte in een
circulaire van de Industriebond NVV
aan het personeel over te brengen.”
In de brief wordt verder gesteld, dat
uit deze punten blijkt hoe moeilijk het
overleg is met de fractie van de Indus
triebond NW- en wat ,,de vijf” heeft
gebracht tot de verklaring zo niet verder
te kunnen.
„Aan u het oordeel of het hier een
De brief aan de OR-fractie van de
Industriebond NVV gaat verder: „Gedu
rende de afgelopen twee jaar is duide
lijk gebleken dat het gezamenlijk over
leg in de parktijk uitgaande van ver
schillende uitgangspunten, steeds grote:
problemen geeft.” Vervolgens wordei
die punten op een rijtje gezet.
Districtsbestuurer Fr. Westenbrink
van de Industriebond NW vindt het
allemaal wat onbegrijpelijk. Naar zijn
mening hebben „de vijf” in hun schrij
ven diverse verwijten geuit, zonder ook
maar iets te kunnen hard maken. Dat
men bij de Industriebond een verklaring
heeft laten tekenen is waar, maar dat
betekent niet, dat het verboden is naar
eigen eer en geweten te handelen in de
OR-vergaderingen. Wel echter dient men
te allen tijde te beseffen, dat men daar
zitting heeft voor de eigen achterban.
Dat niet iedereen weet dat een dergelij
ke verklaring is moeten worden onder
tekend, gelooft hij niet zozeer. Hij er
kent, dat de Industriebond NVV een
eigen visie heeft en vandaaruit werkt
voor „alle” mensen, voor „het personeel
in alle groeperingen, rangen, standen
en geloofsrichtingen. Het CNV is er -
volgens Westerbrink - alleeen voor de
christelijke groeperingen, de VHHP, voor
het hoger personeel, de Unie B. L. H. P
voor de beambten en leidinggevend
personeel, de middegroepen dus. Westen
brink wil graag weten, wat er nu door
de Industriebond is verkeerd gedaan. Dat
er vergaderingen zijn geschorst als de
discussie met de directie IJmuiden nog
niet is voltooid, acht hij volkomen te
recht, want hij is de mening toegedaan,
dat na voltooiing van de discussie de
directie haar gang kan gaan. De schor
sing dient om de zaken juist te kunnen
stellen en verdere argumenten - na over
leg - te kunnen aanvoeren. Dat dit op
een of andere manier vertragend heeft
gewerkt, wil hij dan wel eens door een
voorbeeld gestaafd zien.
„Het plaatsen van onfatsoenlijke op
merkingen in vergaderingen, gericht aan
kollega’s en aan de voorzitter, wekt
irritatie op bij de overige leden en
maakt daardoor de samenwerking in de
OR wel zeer moeilijk, zo niet onmoge
lijk.”
„Het schorsen van vergaderinger
onder dat overleg en discussie met d
Direktie IJmuiden over de aan de ord
Dit stanpunt is bij de meeste kiezers
niet bekend. Een duidelijke uitspraak
van bepaalde o.r.-leden is: Allereerst
ben ik kaderlid van de Industriebond
NVV, daarna ben ik pas Ondernemings-
raadlid zo voeren de vijf aan.
Terwijl de visserij IJmuiden ophief
uit zijn poverheid kwam de nieuwe
stier naar Velsen: Polygamos XVIII,
aangekocht voor vierhonderd gulden,
een formidabel bedrag in die tijd,
zodat ook het dekgeld aan de hoge
kant moest zijn; de stier wachtte
daardoor vergeefs op zijn harem. Pas
toen het „rijgeld” tot een daalder
werd verlaagd (voor niet-leden twee
gulden) kreeg hij volop gelegenheid
zijn capaciteiten te tonen.
Er kwam ook een hengst naar
Velsen. Die werd voor het torenhoge
bedrag van 2200 aangekocht in het
Duitse Aurich. Zijn naam: Graf von
Moltke. Iedereen ging een kijkje ne
men toen hij op Velserbeek arriveer
de. Natuurlijk ook burgemeester En
schedé, die vele jaren voorzitter van
de afdeling was geweest, maar deze
functie moest prijsgeven toen de
drukte in de laatste maanden voor de
opening van het Noordzeekanaal hem
te groot werd. Het besluit was hem
wel aan zijn hart gegaan.
Burgemeester Enschedé was het
ware type van een ouderwetse aristo
craat. Deze karakterisering werd eens
gegeven door dr. A. de Groot, die als
piepjong arts naar Santpoort kwam
en in het prachtig gelegen Vlugtho
ven een graag geziene gast werd.
„Men zegt wel”, aldus dr. De Groot,
„dat als Enschedé in zijn burgermees-
terstijd te paard door de streek reed,
hij op het dak van een nieuwe boer
derij blauwe dakpannen zag en liever
rode had, heel spoedig de verwisse
ling plaats had”. Hij kon rake dingen
zeggen. Maar de mensen die hem
goed kenden vonden hem zeer sym
pathiek.
„Nog in het begin van deze eeuw”,
zo vervolgde dr. De Groot, „was bijna
alle grond in Santpoort en omgeving
in handen van de groot-grondbezit-
ters, die voor geen geld ter wereld
iets van hun bezit voor bouwterrein
wensten af te staan. Santpoort vorm
de nog een vrij goed spiegelbeeld van
de vele daaraan voorafgaande eeu
wen. De bevolking bestond voor een
groot deel uit boeren en landarbei
ders, veelal voortkomende uit de ou
de inheemse geslachten”.
Tot zover dr. De Groot, die er nog
de zeer typerende opmerking aan toe
voegde: „Op de „huizen” kwam je
toen nog als dokter in jacquet en met
een kaasbolletje; dat kaasbolletje in
de hand natuurlijk”.
„Mijn diensttijd op het fort van IJ
muiden behoort tot mijn beste herinne
ringen. Ik werd voor het eerst opgeroe
pen in 1926, voor het laatst in april 1939,
maar dat liep door de mobilisatie en de
oorlog uit op een periode van niet min
der dan dertien maanden”. Aldus rea
geerde de heer T. J. Kroon te Haarlem
op de beschouwing over „De jongens
van het Fort” in de rubriek Van Gat tot
Stad.
„Hieruit blijkt al”, zo vervolgde de
heer Kroon, „dat de lichting van 1924,
waarvan de heer Jac. Bart te Santpoort
deel uitmaakte, niet de laatste lichting is
geweest vóór er door de oorlogsdreiging
weer een vaste bezetting op het fort
kwam. Mijn lichting, die op 2 juni 1926
in IJmuiden arriveerde (onder kapitein
Kalkman), volgde de lichting van febru
ari 1926 op. Ook in 1927 heeft het Fort
nog een bezetting gehad”.
„De verstandhouding op het fort van
IJmuiden tussen de officieren en man
schappen was bijzonder goed”, herinnert
de heer Kroon zich. „Natuurlijk waren
er wel eens impopulaire officieren, maar
over het algemeen waren de meerderen
zeer geschikt. Ik weet nog van een
kapitein die vader en moeder tegelijk
voor ons was. En ik herinner- me een
beroepsluitenant met wie ik nogal eens
overhoop lag, omdat ik wel altijd recht
door zee ging, maar toch nogal eens
„lastig” kon zijn. Die luitenant kreeg er
een keer zo genoeg van dat hij tegen me
zei: Als ik dit jasje niet aan had zou ik
een keer met je op de vuist willen.
Luitenant, zei ik, dat zou u hard tegen
vallen, want ik ben een straatvechtertje.
Nou, dat was ik helemaal niet. Alls hij
me had aangepakt zou ik ze wel uitge
meten hebben gekregen”.
„Toen ik een keer wat had uitgehaald
waarvoor ik cachot kreeg”, aldus de
heer Kroon, „moest ik overdag gewoon
