Voortbestaan Hollands Diep krijgt zekere grondslag
Euronese studie
Ray Gilbert
overleden
Onthullingen en nieuwtjes in Skoop
FILMS
l|a|
Orgel-improvisaties virtuoos uitgewerkt
Droom van een stuk heeft nog
dramatische samenhang nodig
r* f
I
MC
dh
musical van Rup van Woerkom in Toneelschuur
Stadsorganisten in Concertgebouw
Amerikaans componist
Shirley Maclaine
Embassy
Emmanuelle 2
Hitchcock
ER)
Rooie Sien
Erotiek
Prolongaties
N achtvoorstellingen
Prolongaties
Jeugdvoorstellingen
V R IJ D A G
5
MAART
1976
FILMS
23
n
z-
e Cen-1
wij een
elen is
Amsterdam
(SOESOKOKM
Frans Icke en Marianne Lapré
KO VAN LEEUWEN.
en
de
in
toen over de
CHARLES BOOST
f
|ver-
vier
ister-
isen-
de
en
mlni-
am-.
'steem,
s de
ling
als
de
te
te
Zomer en Keuning heeft haar besluit
om de uitgave van Hollands Diep stop te
PALACE PROLONGEERT „55 dagen
in Peking”, een spannende film over de
schrijf
cunt u
3.
FRANS HALS, Rembrandt en Luxor
hebben erotische films op het program
ma staan. In Frans Hals een Franse film
getiteld „Een nummertje op de motor
kap”. waarin een autorally wordt gehou-
zetten reeds in een eerder stadium geno
men, maar in overleg met de redactie en
in het belang van een eventuele voort
zetting tot dit moment gewacht met de
bekendmaking, aldus de verklaring van
de beide partijen.
een van de beste Hitchcocks. In Kriteri-
on draait „Rebecca”, een nog oudere
film waarover destijds in de jaren ’40
nogal wat morele bezwaren werden ge
opperd. Laurence Olivier en Joan Fon
taine .in de hoofdrollen.
ning van mening dat de hogere resulta
ten in de losse verkoop op langere
termijn een onvoldoende basis verschaf
fen om voortzetting van de uitgave te
rechtvaardigen.
Het totaal van de verkochte oplage
(bij nummer zes was deze 26.000) van
Hollands Diep en de response van mede
werkers en lezers zijn voor de redactie
echter aanleiding geweest de mogelijk
heden ‘te onderzoeken om voortzetting
van de uitgave toch te waarborgen. Het
voor de verschijning van Hollands Diep
opgestelde contract tussen Zomer en
Keuning en de redactie voorziet in dit
initiatief„Bij beëindiging van de uitgave
van Hollands Diep door Zomer en Keu
ning tijdschriften b.v. vervallen de uit-
gave-rechten om niet aan de redactie”,
aldus de Wageningse uitgever.
Maar helaas ziet Droom van een stuk
er niet erg boeiend uit. Frans Icke en
Marianne Lapré kunnen het zelf niet
helpen dat de hele intrige traag verloopt
en steeds weer vraagtekens doet rijzen.
Schrijver en regisseur hebben het zich
ook niet gemakkelijk gemaakt waar dat
wel zou kunnen. Er moest een bedscene
in de musical, maar gemeenschap heb
ben met de pantalon aan, dat moet
tegenvallen. Op het publiek werkt het
nog lachwekkend ook.
idool is namelijk per definitie saai. Het
is ook daarom dat het idool onzijdig is
en "in algemeenheid tot tevredenheid
stemt zolang er niet over wordt nage
dacht.
den met een blote vrijage als einddoel.
In Rembrandt een Zweedse film „Sensu
ele belevenissen in Zweden”, die als
oorspronkelijke titel „Justine en Juliet
te” draagt. Dat zijn twee namen uit het
werk van markies De Sade, die overi
gens niet in de film terug te vinden is.
Luxor toont Sylvia Kristel in Emma
nuelle 2, een vervolg op de eerste Em
manuelle, die Kristel zoveel wereldfaam
bezorgd heeft. Er is een andere regis
seur, Francis Giacobetti. De ster met het
onschuldigste gezichtje in de wereld
speelt wat in de advertenties aangekon-
digd wordt als „de anti-maagd”.
NIEUW IN City is de film „Embassy”,
een spionagegeschiedenis in de Ameri
kaanse ambassade in Beiroet. Max van
Sydow is een overgelopen Rus, die in de
ambassade naar het leven gestaan wordt
door een geheimzinnige figuur. Voor de
liefhebbers van spannende films.
HOLLYWOOD (UPI). In een zie
kenhuis in Los Angeles is dezer dagen
de bekende Amerikaanse componist Ray
Gilbert op 63-jarige leeftijd overleden.
Ray Gilbert kreeg in 1947 een Oscar
voor de onsterfelijk geworden song Zip-
a-dee-doo-dah, een liedje uit de film
Song of the South van Walt Disney.
Andere liedjes waarmee Gilbert, die
getrouwd was met de actrice Janis Pai
ge, naam heeft gemaakt zijn onder meer
You belong to my heart, Muskrat Ram
ble, Bahia en Cherry.
DUSTIN HOFFMAN speelt de hoofd
rol in de gewelddadige film „Strawdogs”
van Sam Peckinpah; in Luxor. Frans
Hals toont Terence Hill in de western
„Man of the East”. In Lido een zwarte
misdaadfilm „Godfather of Harlem”.
Steve McQueen is te zien in „The Geta
way”, een spannende thriller, in Roxy.
In Palace de karatefilm „Tien gele vuis
ten dar wrake”.
WAGENINGEN (ANP) - Het veertien
daagse culturele magazine Hollands
Diep, waarvan nu negen nummers zijn
verschenen, zal met ingang van nummer
elf niet langer door Zomer en Keuning
tijdschriften b.v. (een werkmaatschappij
van Kluwer) worden uitgegeven, zo
heeft deze uitgeversmaatschappij don
derdag meegedeeld.
De directie baseert dit besluit vooral
op,het tot nog toe bereikte aantal abon
nees, dat belangrijk bij de doelstellingen
van Zomer en Keuning ten achter is
gebleven. Bovendien is Zomer en Keu-
Bokseropstand op het eind van de vorige
eeuw. Roxy prolongeert „Once upon a
time in the west”, de klassieke Italiaanse
western van Serge Leoni.
Nadat P. Hans Frankfurther,
„gast” gevraagd te antwoorden op
vraag waarom de NBF (Ned. Beroepsver.
van Filmers) geen vakbond is, onthuld
heeft dat er in ons land 200 werkloze
filmers zijn (van wie driekwart chro
nisch), wordt in een nieuwe rubriek.
„Hollands Nieuws”, de talrijke plannen
van onze vaderlandse, filmproduktie be
kend gemaakt.
Tot de meest ambitieuze projecten be
hoort Fons Rademaker’s „Max Havelaar
(première in september) die boven zijn
budget ging en een aanvullende subsidie
TWEE OUDE films van Alfred Hitch
cock staan op het programma. In Cineac
Damrak gaat „Spellbound” (Obsessie)
met Ingrid Bergman en Gregory Peck,
HET AMSTERDAMSE bioscooppro-
gramma wordt deze week weer geken
merkt door een groot aantal prolonga
ties. Dog day afternoon, over een gijze
ling in een bankgebouw te New York,
wordt nog vertoond in Tuschinski en
Alhambra. Die Zauberflöte van Bergman
en Mozart gaat in Calypso, Sherlock
Holmes’ Slimmere Broer in Rembrandt-
pleintheater, Pallieter in City, Groove
Tube ook in City, Belle de jour in De
Uitkijk, Tarzoon in Leidsepleintheater,
en ga zo maar door.
IN DE ZATERDAG- en zondagmati-
nees van Studio de Disneytekenfilm
Lekker op avontuur, met Donald Duck,
Mickey Mouse en Pluto. In Rembrandt
in de matinees op zaterdag, zondag en
woensdag „Bello en de jacht op de
diamant”, ook uit de Disneystudio’s. In
Cinema Palace gaat de in het Neder
lands gesproken film „Pipi Langkous”
voor de jeugd. Het sproetige Deense
meisje met de rooie vlechtjes maakte
enkele jaren geleden furore op de tele
visie.
SYLVIA KRISTEL is te zien in het
vervolg op Emmanuelle. Dit keer is ze
niet het onschuldige meisje, dat door
allerhande mannen en vrouwen betast
wordt. Ze zoekt nu zelf uit met wie en
hoe ze hét wil doen. Allerhande seksuele
variaties zonder mooie gevoelens op
prachtige lokaties te Hongkong en Bali.
Tenslotte stellen wij er prijs op te
verklaren dat de nu bereikte situatie in
goede onderlinge verstandhouding is
ontstaan en dat Zomer en Keuning ook
aan de komende overgangsfase haar me
dewerking zal verlenen.
Willeke Alberti én Kees Brusse ir
slotscène pan „Rooie Sien"
van Henk Maurits kunnen best weer
opgevat worden. De stimulans daartoe
zou in de eerste plaats van de gemeente
lijke cultuurstop uit kunnen gaan.
JAC HEIJER
kleurmogelijkheden gedemonstreerd
weer zijn geweldige klankkracht in de
concertzaal kunnen laten gelden.
Het instrument werd door Albert
Klerk eveneens benut bij de fraaie ver
tolking van het Franckiaanse Prélude
uit de eerste Orgelsymfonie van Louis
Vierne. Het was verder volkomen in zijn
element tijdens de voortreffelijke uit
voering van de haast orkestraal gedachte
Fantasie opus 157 van Camille Saint-
Saëns door Piet Kee.
Vermelding verdienen voorts de uit
voeringen op het positief van het „Klei
nes harmonisches Labyrinth” van Jo
hann Sebastian Bach en een levendige
Fuga van Konrad Friedrich Hurlebusch
door Piet Kee en van nog twee andere
orgeljuwelen: de Sonate in d kleine terts
van Giovanni Paola Colonna en de So
nate in d kleine terts van Domenico
Scarlatti door Albert de Klerk.
P. ZWAANSWIJK
via hun bond zich gewapend tegen con
currentie met regels die niet commercië
le initiatieven bemoeilijken.
De laatste jaren zijn in andere steden
filmhuizen verschenen die op andere
basis werken. The Movies in Amsterdam
is daarvan een goed voorbeeld; deze
bioscoop heeft de vroegere functie van
De Uitkijk met glans overgnomen.
Intussen gaat een gigantisch aantal
goede films aan Haarlem voorbij. Er
een filmgek opstaan, die het opnieuw
wil proberen een alternatief filmhuis in
Haarlem te openen. Hij moet genoeg
inzet en inzicht hebben om het ook in
moeilijke tijden vol te houden. Ten
tweede zouden het cultureel topoverleg
van directeuren van gemeentelijke cul
turele instellingen en de kunstcommissie
zich over dit probleem moeten buigen.
Nu het aanbod aan muziek, toneel en
beeldende kunst in Haarlem de laatste
jaren zeer afwisselend voor uiteenlopen
de smaken en opvattingen is geworden,
wordt het tijd dat de gemeente Haarlem
ook een betere variatie van het filmaan-
bod mógelijk maakt. Al dan niet
samenwerking met de plaatselijke
ploitanten moet voor de achterstand
Haarlem op filmgebied
De redactie heeft volgens het bedrijf
inmiddels partners gevonden waarmee
het voortbestaan van Hollands Diep is
verzekerd. Over de uiteindelijke juridis
che vorm van de nieuwe eigendoms
structuur zijn de gesprekken nog gaan
de, maar in afwachting van het resul
taat van dit overleg heeft Hollands Diep
voorlopig onderdak gevonden binnen de
Roosendaalse Necomin-groep, waarvan
In een gesprek met Chatal Akerman
onthult zij dat haar eerste film ging
over een jong meisje dat thuiskomt, een
reeks huishoudelijke en alledaagse be
zigheden verricht en dan zelfmoord
pl-eegt. Een zeer nadrukkelijke voorstu
die dus van haar „Jeanne Dielman”,
waarin die dagelijkse werkzaamheden
meer dan drie uur duren voor een
beslissende handeling (in dit geval geen
zelfmoord maar een moord) de rust en
verveling komt verstoren.
Wim Verstappen geeft’ een „preview”
van de op komst zijnde Amerikaanse
film „NASHVILLE” van Robert
(M.A.S.H.) Altman en valt Bergman aan
op diens „Zauberflöte” met als onderkop
„Gelukkig is de muziek niet kapot te
krijgen”. Philo Bregstein neemt het op
voor de film en omschrijft hem als „een
universele boodschap, een wensdroom
van geluk”.
no, (Jaap van Maanen drums en vibra
foon, Hans van Veller basgitaar en saxo
foon als vierde man Bonne de Wal.
Speels bewoog dit viertal zich rond de
scene, veranderde de tableaus waarop
gespeeld werd (ontwerp van Jan Heij-
nes) en bleef dan de relativerende toe
kijkers.
Maar er zal heel wat moeten gebeurne
om „Droom van een stuk” echt aantrek
kelijk te maken. Nu is het nog een
samenstelling van brokstukken die artis
tiek totaal van elkaar verschillen, en
daardoor een vlot verloop voortdurend
verhinderen. En voor welke leeftijd is
zo’n voorstelling nu bedoeld? Ik moet
bekennen, het lijkt een musical voor iets
oudere kinderen.
De film en de bioscoop zijn commer
ciële instellingen, die aan de wetten van
winstgevende exploitatie, horen te ge
hoorzamen. De bioscoopconcerns hebben
Zoals gezegd, de muziek klonk dik
wijls heel aardig en er waren enkele
leuk klinkende popnummers die door
Frans Icke niet onverdienstelijk werden
gezöngen. Maar laten we eerlijk blijven,
zingen valt zeker voor amateurs niet
mee en ook hier was het weer een zaak
van compromissen en verlaagde octaven.
Toch waren er vermakelijke momen
ten. Vooral dé vier musici zorgden daar
voor. Bert Bouquet (componist van de
musicalmuziek en begeleider aan de pia-
WILLEKE ALBERTI, een en al huise
lijkheid vergeleken bij Kristel, speelt
Rooie Sien, een van de betere Neder
landse films, terug in Studio. Een stuk
volkstoneel stemmig in beeld gebracht.
Willeke speelt een dochter van een hoer
(Beppie Npoy jr) die opgroeit bij haar
ernstige grootouders maar toch het vro
lijke leven opzoekt als cabaretzangeres
samen met Jules Hamel als onbetrouw
bare levenspartner.
DE BlOSCOOPprogramma’s in Haar
lem bieden deze week weer bijzonder
weinig nieuws, goeds of opvallends. Nu
er in veel kleiner provincieplaatsen ge
legenheid is voor de filmliefhebber, die
wat meer wil dan zachte porno, karate
of oud kassuccessen, om zijn hc rt op te
halen, blijft Haarlem in ernstige mate
achter. Misschien dat de nabijheid van
Amsterdam met gespecialiseerde biosco
pen en het Filmmuseum verhindert dat
er hier iets van de grond komt. Film
clubs hebben weinig levensvatbaarheid
in Haarlem getoond. De exploitanten
van Roxy en Studio komen slechts af en
toe tegemoet aan de smaak van de
geïnteresseerde filmliefhebber, maar lij-’
ken toch weer de gemakkelijke weg te
kiezen.
HAARLEM. Het laatste concert
van de reeks gemeentelijke orgelconcer
ten die gedurende het langzamerhand
ten einde lopende muziek-seizoen in het
Haarlemse Concertgebouw werd gege
ven, was ten dele een improvisatie-
concert. Beide stadsorganisten Piet Kee
en Albert de Klerk werkten aan dit
concert mee. Zij hadden' zich voorgeno
men om improvisaties te geven op the
ma’s, die het orgelspelminnend publiek
kon inleveren bij de afdeling Culturele
Zaken van het Haarlemse Stadhuis. De
heer D. B. Petersen had succes met de
drie door hem verstrekte thema’s. Alle
drie droegen de goedkeuring weg van de
stadsorganisten, die zelf nog voor een
toevoeging van thematisch materiaal
voor improvisaties zorgden met de keuze
van geestelijke liederen. Zij kwamen
voor de pauze aan de orde.
noemen eindigt verrassend vrijblij
vend..
De beschrijving in het programma -
dat met een grammofoonplaatje ver
wend is - klinkt even summier als de
inhoud van het spel. Daarin staat dat
vele dromen een beeld geven van frag
menten uit het leven van de popzanger.
Het is geen beeld of overzicht van de
ineenstorting van zijn rijk, maar een
koude douche in de vorm van confron
taties met zichzelf en die hem dierbaar
zijn. Zo staat het in dat programmablad.
De première van „Droom van een
stuk”, een eigen produktie van de To
neelschuur en gisteravond in dit theater
opgevoerd - viel mij tegen. Er is te
weinig dramatische samenhang om een
paar uur lang te blijven boeien, al zijn
er zeker wel enkele aardige vondsten.
Regisseur Gerard Verwer liet zich hier
wal wisselvallig kennen. In sommige
scenes spreidde hij een verrassend artis
tiek inzicht ten toon (na de pauze ver
schijnen idool en vrouw als gevorderde
operettesterren in allerhande poses)
maar vooral door de wijze waarop hij
de uitstekend begeleidende muzikanten
als bespiedende katten de dromen van
het popidool laat gadeslaan.
HET NIEUWE nummer van „Skoop”,
de derde aflevering van de 2de jaar-1
gang, zit in een fleurig omslag met veel
kleur en speelse lettertypes, waarin al
iets van de inhoud onthuld wordt. Zon
der nu direct het programmablad voor
Film International te willen zijri, wordt
veel aandacht besteed aan de in Rotter
dam vertoonde films, ondermeer de
merkwaardigste film van het festival,
„Jeanne Dielman” door Chantal Aker
man.
NU SHIRLEY Maclaine in ec„ lijfe
lijk optreden in Carré zo’n succes heeft
gekregen, hebben de bioscoopconcerns
twee oude films van haar van de plank
gehaald. Du Midi toont Irma la Douce,
waarin Shirley een Parijs’ hoertje speelt
tegenover Jack Lemmon- In Calypso
Club gaat „Te rijk om los te lopen”
waarin Shirley telkens mannen trouwt
die sterven. Tegenover deze zesvoudige
weduwe staan o.a. Paul Newman, Dean
Martin, Gene Kelly en Robert Mitchum.
Piet Kee improviseerde
Jacques van Poll president-directeur is.
In de nieuwe constructie, die vanaf het
elfde nummer operationeel zal zijn, zal
niets aan de redactionele formule of het
ui terlijk van Hollands Diep worden ge
wijzigd, zo wordt in de mededeling ge
steld.
schone, uitdrukkingsrijke melodie van
„Ik wil mij gaan vertroosten” op het
kleine orgel van de concertzaal het
Flentrop-positief, dat hij met verfijnde
klanken liet klinken bij zijn geïnspi
reerd, vaak in meditatieve sfeer gehouden
spel. Verrassend twee- en driestemmig
contrapunt bracht hij hierbij gevarieerd
in toepassing. Albert de Klerk improvi
seerde daarna, eveneens aan het positief,
een suite over do blijde melodie van het
koraal „Der Tag der ist so freudenreich”.
Ook zijn spel muntte uit door verfijning,
maar kreeg een eigen, joyeuze verinni
ging door afstemming van de Klerks
muzikale fantasie op het karakter van
de melodie. Zelfs was er sprake van
uitbundige meesterlijkheid bij het uit
zonderlijk virtuoze slot van deze helaas
maar tijdelijk gemanifesteerde suite.
De drie thema’s van de heer Petersen
werden na de pauze verwerkt in impro
visaties op het grote orgel van de bou-
HAARLEM. Het is niet eenvoudig
om als idool door het leven te moéten.
Als popidool, dat moet helemaal tegen
vallen, want de succesrijpe tijd daarvoor
is beperkt. Succes wordt gesteund door
wankele bases en roem is bijzonder
vergankelijk. Dat is het euvel waar
idolen mee zouden moeten kunnen le
ven. Dat is verre van eenvoudig en de
vraagtekens die zo’n leven opwerpt moe
ten Rup van Woerkom bewogen hebben
tot het schrijven van een musicalachtige
theaterproduktie. Daarmee begaf de au
teur zich al direct op erg glad .ijs. Een
wer CavailléColl. Albert de Klerk
nam de eerste twee voor zijn rekening.
Het mars-achtige eerste thema werd
consequent naar zijn wezen opgenomen
in een ritmisch-kernachtig heroisch stuk
met vele dynamische facetten en tim
bres. Het tweede thema bood meer me
lodische mogelijkheden, waarvan Albert
de Klerk met succes gebruik maakte om
met harmonische verscheidenheid een
imposante fantasie op te bouwen.
Piet Kee inproviseerde ook over dit
tweede thema, maar vroeg toch eerst
aandacht voor het derde thema, dat met
zijn triolen-motieven een vaste kern
werd, waarbij de organist in ruime mate
zijn eigen fantasie kon laten gelden en
speelse varianten liet horen zoals omke
ringen, waartoe zich trouwens ook het
tweede thema zonder moeite bleek te
kunnen lenen. Zowel bij de improvisatie
van Albert de Klerk als hij die van Piet
Kee heeft het orgel zijn vele klank-
in
ex-
van
een oplossing
gevonden worden. Er wonen in en om
Haarlem filmers (amateurs en professio
nals, die daarbij betrokken kunnen wor
den. De ideeën voor de Filinschuur van
Geirit van Dijk en de Witte Bioscoop
kreeg uit het Produktiefonds. Dat kwam
ook voor „Wan Pipel”, die Pim de la
Parra in Suriname maakte en waarvan
de premièredatum in augustus geschat
wordt. De tweede miljoenenproduktie is
„Soldaat van Oranje” naar het boek van
Erik Hazelhoff Roelfzema die onder
productieleiding van Rob Houwer door
Paul Verhoeven op een script van Ge
rard Soeteman (het trio van „Keetje
Tippel”, etc.) gemaakt gaat worden.
Rob Houwer probeert men ook
interesseren om als producent op
treden van „De Geisha”, naar een boek
van Theo Kars en te regisseren door
Wim Verstappen. „Alle dagen Feest” is
volop in produktie onder leiding van
Matthijs van Heyningen. De VARA
heeft een garantie van 20.000 gulden
toegezegd voor een latere tv-vertoning
en Remco Campert die 30.000 verfil-
mingsrechten zou beuren, heeft de helft
van dit bedrag in de produktie gestoken.
Première wordt met Pasen verwacht.
Minder gelukkig is Van Heyningen
met zijn „Zonder dollen” die „Een
vrouw als Eva.gaat heten. Ton van
Duinhoven die de hoofdrol zou spelen,
heeft zich teruggetrokken en het is de
vraag of City Films die deze acteur als
voorwaarde voor een distributiegarantie
had gesteld, nu nog in het project geïn
teresseerd is. Dit en nog meer dus in de
nieuwste „Skoop”,
Misschien daarom schreef Rup van
Woerkom zijn „Droom van een stuk”,
dat verhaalt van een wat verworden
popzanger die in zijn dromen terugblikt
naar succes volle tijden in artistiek bele
ven en in liefde. Maar ook hier blijkt
het saldo uiterst karig. Of om heel
eerlijk te zijn, het saldo lijkt een beetje
verdonkeremaand te zijn, want de musi*-
cal om het maar even zo te blijven
Bregstein draagt ook enige dagboekno
tities bij, geschreven tijdens de voorbe
reidingen tot zijn tv-film „Op zoek naar
Joods Amsterdam”. Een leerzaam stuk.
Burgemeester Samkalden die op 30 de
cember ’74 moest bekennen dat de jubi-
leumpot voor „Amsterdam 700” op was
toen de voor die gelegenheid ingestelde
Filmcommissie met pen voorstel kwam
tot het maken van een jubileumfilm,
waarbij haar keus op „Op zoek naar
Joods Amsterdam” was gevallen. En de
wanhopige pogingen om daarna nog de
benodigde gelden bijeen te krijgen nadat
Samkalden financiële steun bij CRM
had aangevraagd. Een pijnlijke geschie
denis met gelukkig een geslaagde film
als moeizaam resultaat.
Gideon Bachman interviewt Maria
Schneider, bekend uit „Last Tango in
Paris” die erg te spreken blijkt over
regisseur Antonioni die haar regisseerde
in „Profession: Reporter” en die ze hele
maal niet de sombere gesloten man
vindt, zoals hij door velen omschreven
wordt. Ze is vooral te spreken over zijn
„Chung-Ho” film, de door links nogal
aangevallen reportage over China. Het
zou boeiend zijn Antonioni’s Chinafilm
te vergelijken met die van Joris Ivens
die er zelf nogal negatief over oordeelde,
hem te opppervlakkig en te „mooi” ver
filmd vond. Maar waar en hoe krijgt het
Nederlandse publiek de kans dit soort
vergelijkingen te maken?
.Zij zegt dit in antwoord op vragen
van een Belgisch lid van het Europese
parlement, de socialist Willy Calewaert,
die had aangedrongen op een Europese
procedure van het verstrekken van offi
ciële „certificaten van echtheid” en het
toekennen van de hoedanigheid van des
kundige. In België zouden onder meer
Afrikaanse kunstwerken zijn vervalst en
met een certificaat van echtheid door
verkocht, in Frankrijk wordt een onder
zoek ingesteld tegen een bekend kuns
thandelaar die zou zijn betrokken in
diefstal en heling van werken van Utril
lo, Suzanne Valandon, Foujita, Van
Dongen, Dérain en De Vlaminck.
Het vervalsen van kunstwerken, aldus
de commissie, valt in alle EEG-landen
onder het burgelijke en strafrecht.
„Zonder dat dit een rechtstreeks effect
heeft voor de werking van de gemeen
schappelijke markt”.
DEN HAAG (ANP). Eind deze
maand zal de Europese Commissie, het
„dagelijks bestuur” van de EEG, een
studie hebben voltooid van nationale
wetten die diefstal van, en onwettige
handel in. kunstwerken en voorwerpen
van archeologisch belang beogen tegen
te gaan.
