Over
katten
gesproken
Doolhof
Ouders druggebruikers
zijn elkaar tot steun
Geen kuur, maar leefwijze
Gespreksgroep wil isolement doorbreken
Breinbrekers
NIEUWE GEREEDSCHAPPEN
tips voor vrije tijd
L_.«
DAKBESCHERMING
I
Ramen
haaks op
vensteropening
I
Thuis
I A
Cirkeltje
Etty vertelt openhartig. Zonder schaamte of
schuldgevoel. Ze heeft zich via de gespreksgroep
van ouders wier kind aan drugs verslaafd is,
gerealiseerd dat andere gezinnen precies dezelfde
gevoelens en problemen hebben als zij. Ze leerde
lotgenoten kennen die nu zichzelf helpen en elkaar
troosten als vrienden. De gespreksgroep is uitge
groeid tot een help-je-zelf-groep van ouders van
drugsverslaafden
Het begin was een hele stap. Etty: „Ik wilde
graag met andere ouders in contact treden. Maar
de eerste keer ging ik er toch met een zekere
tegenzin naartoe. Achteraf is het ontzettend mee
gevallen. Het heeft inderdaad wat opengegooid.
Wat goed, dat de gespreksgroep is er gekomen. Je
bent erdoor opgelucht, en je houding tegenover het
kind is anders. De kinderen zelf zien het ook als
iets positiefs. Die voelen: het is goed voor mijn
ouders als zij daarin meedraaien, want dan begrij
pen ze alles beter.
ATKINS’ DIEET:
Ji
lts-
leest
„Je vindt misschien wel eens een watje en een geblakerde lepel maar in je argeloosheid besef je niet wat daar achter steekt.
Uit
at
H.R.
mensen zijn erg emotioneel. Als je ’s a-
vonds thuiskwam, was je echt kapot.
Maar de gespreksgroep kwam er, ge
stuwd en geholpen door de kerngroep van
instellingen als de Gooise stichting voor
nodig was. Je kunt spreken over je kind,
juist omdat je lotgenoten bent. Dat doet
het. Veel meer dan dat je een bureau
bezoekt".
Wie in het voorjaar wat wil gaan doen
aan de verbetering van zijn dak, doet er
goed aan aandacht te schenken aan
Stereofill, een product van Trimetal
Paint; het is een nieuw beschermings-
product voor daken. Stereofill (Via-
ductweg 78, Maastricht) is een pasta
vormige bescherming zonder asfalt of
bitumen. Men kan het aanbrengen met
een spuit (maar dan wel met een mem-
braanpomp), met de rol of de kwast. De
doe-het-zelver kan zich het best aan de
laatste twee methodes houden. Wan
neer de stereofill gedroogd is vormt het
een dikke, elastische waterdichte coa
ting, ongevoelig voor weersinvloeden
en luchtverontreiniging. De waterdicht
heid zit 'm in het feit, dat het product
over hobbels, scheuren en voegen heen
Dit is geen nieuw soort muurdecor.
maar twee van de labyrinten, die te vin
den zijn in het boekje van Greg Bright:
„Labyrinten. merkwaardige puzzels",
uitgegeven door Landshoff. Voor wie
van doolhofpuzzels houdt, is dit prima
kostje. Bright is een Engelsman, die op
een gegeven moment helemaal verslin
gerd was aan het maken van doolho
ven, zowel op papier als in de natuur.
Hij begon op een gegeven moment als
een razende in een stuk grond te spitten
teneinde er het grootste en moeilijkste
doolhof ter wereld van te maken. Na
twee maanden was hij doodop. Het
labyrint is nooit af gekomen. Verder
werkte hij in Bournemouth aan een
enorm doolhof-schilderij (85 vierkante
meter). Het boekje telt 32 doolhoven
van allerlei aard. Dat is dus zoeken
geblazen.
>rs-
tes
id
„De onderlinge contacten werkten ook
thuis dóór. Het kind wordt vrijer tegeno
ver de ouders, als het weet dat ook vader
en moedet er anders over zijn gaan den
ken. Voorheen was het: o, als ze dit ontdek
ken, nou dat zal me een schok geven. We
gaan vrijer met elkaar om. Het kind geeft
dan toe: ja, het is weer een keer misge
gaan. Wat ben ik stom. Wat ben ik nou een
eind achterop.
Etty: „Ik kreeg telefoontjes uit Drach
ten, Den Helder, Hêerenveen. En van men
sen uit een dorp waar ze nog veel geïso
leerder zaten. Iemand vertelde: ik kan er
met niemand over praten, want alleen
mijn kind heeft dit probleem. Ik had moei
te met die reacties. Ik heb immers een
baan, en de anderen werken ook. Maar op
een zondag zijn we bij elkaar geweest. In
Lage Vuursche. Daar vertelden we van
onze ervaringen. Ook uit Amsterdam kwa
men vragen. Daar zijn we op een zaterdag
morgen naartoe gegaan om uit te leggen
hoe het hier van de grond is gekomen. Dit
alles was natuurlijk niet de bedoeling.
Maar het is zo gegroeid. Nu correspondeer
en telefoneer ik met ouders uit het hele
land. Ik zeg ook tegen iedereen: probeer
het in je eigen gemeente of regio. Je moet
het zelf doen. Met elkaar".
te
14
voor alcohol en drugs, het JAC, Het Gooi,
Let us live, en het Bureau preventie. Zij
zorgden ervoor dat voor de ouders begelei
ders beschikbaar kwamen. Aanvankelijk
deden ook de Hilversumse gemeenschap
en de GG en GD van Hilversum mee.
Vier ouderparen werden met elkaar in
contact gebracht. Toen men elkaar als
lotgenoten herkende, smolt al gauw het ijs.
Men realiseerde zich: „Goh, ik sta niet
alleen. Zij zitten met dezelfde emoties. Wat
fijn dat ik er nu zo vrij over kan praten".
Etty. „Je merkte gewoon dat in het begin
niemand durfde te praten. Je trof ouders
die er niets van wilden weten. Nee, dat
doet mijn kind niet, denken ze dan. Dat
niet willen weten, duidt op een zekere
schaamte. Maar toen wij met de ge
spreksgroep gestart waren, werden we
vrijer, gaven elkaar onze mening. We zijn
daardoor losgekomen. Na twee bijeen
komsten voelden we echt behoefte aan
eikaars steun. Nu, zeiden we, dan blijven
we elkaar toch ontmoeten, ergens op neu
traal terrein. Laten we één keer per week
of om de veertien dagen bij elkaar komen.
Dat hebben we gedaan. Daar is een vriend
schap uit gegroeid. Ouders die elkaar gin
gen bellen en onderling steun en veiligheid
vonden”.
„Je merkt ook dat je minder gauw in
paniek raakt dan tevoren. Je weet: dit
hebben anderen ook meegemaakt. Je
wordt niet paniekerig wanneer je be
paalde symptomen bij je zoon of dochter
ontdekt. Dan blijkft dat je er vroeger altijd
zwaarder aan tilde dan in werkelijkheid
„Je raakt geïsoleerd. Ja, je hele leven,
ook je vrije tijd, ga je op je zorgen instel
len. Dat is niet goed. Dan draai je maar in
dat ene cirkeltje rond. Sommige kinderen
blijven dagenlang weg. Hun ouders dur
ven niet goed van huis. Er zijn mensen die
zich tien jaar lang geen vakantie gunden.
De vraag kwelt steeds maar weer: komt
mijn kind thuis of niet? Je moet toch je
eigen leven kunnen leven. Het is tussen
de ouders ook een probleem. Er kan een
verwijdering tussen man en vrouw ont-
staan. De ene ouder is streng tegen het
kind. Die zegt: je dondert maar op. De
ander probeert het met: kom, laten we het
nog even aanzien.
„Ik ken een gezin dat er ellendig aan toe
was. Man en vrouw hadden geen enkel
sociaal contact meer met anderen. Durf
den niet, waren ook vrij agressief tegeno
ver de maatschappij. Dit zijn de mensen
tegen wie ik zeg: jullie moeten er niettemin
eens uit gaan. Ga op vakantie. Neem je
kinderen mee. Maar sommigen houden
altijd die angst. Als het weer eens mis
loopt. Ook deze mensen kunnen een
reuze steun vinden in onze oudergroep. Zij
worden uit hun isolement gehaald”, aldus
Etty, een vrouw die het geluk had te wer
ken, zodat ze zich overdag niet zo eenzaam
en alleen hoefde te voelen.
Tegen de hulpverleners van een aantal
instellingen zegt Etty, dat het goed was om
ook veel aandacht te schenken aan de
ouders van drugsverslaafden. De idee leef
de al ruim twee jaar. Er kwamen signalen
uit de maatschappij; van schooldekanen,
huisartsen, werkers van instellingen. Die
zeiden: doe eens wat met die ouders. De
hulpverleners wilden wel. Maar niemand
had de ruimte, men durfde het niet aan.
Het was ook iets nieuws, en nog niet eerder
geprobeerd. Bovendien ging het in de kern
van de zaak om een brok emotie van
ouders. De therapeuten waren daar niet zo
bij betrokken. Het meevoelen van die ou
derlijke emoties vergde intensieve aan
dacht en veel tijd.
Herman Stam en Ineke van der Wolk
bevestigen dat als begeleiders van de
groep die een jaar geleden startte: „Zeker
in het begin was het niet zo eenvoudig. De
„Een van de moeders vertelde dat Zij op
de markt door een mevrouw was aange
klampt. Die zei: wat vreselijk toch, dat
jouw zoon zo spuit. Die moeder wist dat
helemaal niet. Zij ging erop letten en ont
dekte het. En toen ging ze alles afhouden.
Toen wilde ze geen mensen meer thuis
hebben.
„Ik-ken er ook een uit onze groep, Dine-
ke, die heeft gewoon gehuild omdat ze er
met niemand over heeft kunnen praten. Je
raakt geïsoleerd. Het afhouden van con
necties begint zodra je weet dat je zoon of
dochter drugsgebruiker is. Ouders zien het
als een schande. Ze praten er niet over met
anderen, proberen het te camoufleren, te
verstoppen. Ze willen niet dat anderen het
weten. Ze kunnen wel zeggen: mijn kind is
niet goed. Maar drugs.
„Ze durven het huis niet uit. Het sociaal
contact neemt af, wordt verbroken. Er kan
van alles gebeuren thuis tijdens een be
zoek. Als mijn zoon of dochter thuis komt
en die gaat de gekste dingen vertellen.
De ouders zeggen dan ook: ik moet mijn
bezoek weren. Ik moet geen mens thuis
ontvangen, want als ze mijn kind zien en
horen.
re
„Mijn dochter verliet de school en ging
aan het werk terwille van het geld. Op een
gegeven moment is ze zich gaan realiseren
dat het toch belangrijker was eerst de
school af te maken. Het gaat dan een hele
tijd fijn. Maar het kan ook weer een keer
tje mislopen. Andere ouders accepteerden
ook de dingen thuis gemakkelijker. Maar
het oplossen van een drugsprobleem, er
wat aan doen, is een tijdrovend proces.
Dat komt niet een-twee-drie. Het is niet zo:
je kind is verslaafd aan drugs, je doet
maar een kuurtje en je bent na twee maan
den genezen. Het is echt knokken voor die
kinderen. In de meeste gevallen duurt het
jaren. Dat accepteer je. Ik ben ook wel
eens bij het consultatiebureau voor alco
hol en drugs geweest. En dan zeiden ze
over mijn dochter: ze komt er doorheen, ze
komt er doorheen. Nou, ze is nooit apa
thisch blijven liggen. Mijn dochter ging
altijd naar haar werk of naar school. Ze
pakt nu zelfs dingen thuis aan. Ze is rijper
geworden. En ik ben er helemaal over
heen”. Tot zo ver Etty.
I
jeugd en gezin, het Consultatiebureau KOplOpSI
Het Gooi is de eerste streek waar ouders
van verslaafden de handen ineen sloegen.
En nog steeds is men koploper. Dat blijkt
uit het landelijk overleg van consultatiebu
reaus voor alcohol en drugs. Aan de hand
van de Gooise ervaringen wordt gepro
beerd ook elders ondergroepen op te rich
ten. „Men is erg enthousiast en werkt er
hard aan”, aldus Rie Routs van het consul
tatiebureau voor alcohol en drugs in Het
Gooi. Dat de ouders van de drugsverslaaf
den behoefte hebben aan contact en zich
met elkaar verbonden voelen, ondervon
den de ouderparen in Het Gooi. Een publi-
katie in een landelijk verspreid krantje
leverde erg veel reacties op.
Gebruikt uw zoon of dochter
drugs? Denkt u dat dit gebeurt?
Misschien wilt u hierover praten.
In dat geval bestaat de mogelijk
heid deel te nemen aan een ge
spreksgroep. Uw huisarts kan hier
over informatie geven. U kunt ook
bellen of schrijven naar: Bureau
voor preventie en voorlichting van
de interkerkelijke stichting voor
geestelijke gezondheidszorg in het
Gooi en omgeving. Middenweg 20,
Hilversum, telefoon 02150-16551”.
In goudgele letters staat dit te
lezen op een affiche dat aan de
huisartsen is gezonden met het ver
zoek het in de wachtkamer op te
hangen.
Aan de jongeren die aan drugs
verslaafd zijn, wordt veel aandacht
gewijd, aan hun ouders, die met de
brokken zitten, nog niet zoveel. Ze
staan alleen en dreigen in veel ge
vallen ook te vereenzamen, omdat
de neiging bestaat de sociale con
tacten te schuwen.
De gespreksgroep voor deze ou
ders, die nu een jaar bestaat, blijkt
in dit opzicht heel heilzaam te wer
ken. Men spiegelt eigen ervaringen
aan die van anderen, leeft ervan en
is elkaar tot steun. Bovendien is de
privacy gewaarborgd. Vaders en
moeders die in contact willen ko
men met andere ouders met dezelf
de problemen, blijven na de aan
melding bij het Bureau Preventie
anoniem.
Mocht iemand die dit leest de nei
ging hebben zich een kat aan te
schaffen of wordt hij daartoe door
zijn kinderen geprest dan doet hij er
goed aan eerst het boekje „Over kat
ten gesproken” van Gerd Hausser te
lezen. Trouwens, het is ook goede
leeswaar voor hen, die al lang één óf
meer katten tot hun menagerie reke
nen. Hausser weet op onderhoudende
wijze over katten te vertellen. Hij is
gek op zijn Mao en Ophelia; heeft
hen uitvoerig geobserveerd en kan uit
ervaring, bestudering en lezing van
veel geschrevens over poezen heel
wat nuttige tips geven. Bovendien
heeft de auteur veel gesproken met
dierenartsen, biologen, fokkers en zo
maar gewone kattenliefhebbers,
al die gegevens distilleerde hij dit
informatieve boek Hausser verbergt
geen sympathie kan opbrengen voor
kattenvijanden (ze houden van macht
en zijn overtuigd van zich zelf) .Be
halve over praktische zaken zoals het
kiezen van de juiste kat, hoe je met
hem omgaat, wanneer je met hem
naar de dokter moet, wat je het dier
te eten moet geven, problemen met
katten (ook dat) enz. krijg je in dit
boek ook allerlei sterke verhalen, die
rond de kat de ronde doen .Uitgeverij
is Becht-Amsterdam. De vertaling is
van de poezeminnares Jetske Mijs.
Dat is een zinnelijk typje. Als je
tenminste Hausser mag geloven (kat
tenliefhebbers zijn zinnelijk, van
daar).
Eén boek staat sinds zijn verschijnen (begin oktober) in het middelpunt van de
belangstelling: „Dr. Atkins’ Dieet Revolutie”. Na drie jaar succes overzee ligt het
nu in onwaarschijnlijk grote stapels bij de boekwinkels. De Nederlandse verta
ling van Ronald Cohen is verschenen bij de Uitgeverij Bosch Keuning te Baam.
Dokter A. C. van Swol, vroeger een zeer bekend tennisser, nu als rustend arts
iconend in Zwitserland, heeft het boek van een voorwoord voorzien.
„Lees het boek goed”, raadt hij aan, „ik heb de eer te zijn een slachtoffer van dr.
Atkins: 6 kilo afgevallen in 14 dagen”.
En dat zijn veelbelovende woorden voor allen onder ons die worstelen met een
teveel aan gewicht.
Afvallen met behulp van de reeds lang bekende vermageringskuren, diëten,
gaat meestal maar moeizaam en bijna altijd vergezeld van een niet aflatend
hongerig gevoel.
Van dat alles is bij Atkins’ dieet niets te bespeuren, zegt Van Swol. Wie zich
strikt aan de niet zo zware regels houdt, maar wel de koolhydraten (zeg maar de
„dikmakers”) afzweert, zal binnen de kortste keren resultaat zien.
Dat anti-koolhydraten dieet, dat de overtollige ponden (en centimeters omvang)
als sneeuw voor de zon doet verdwijnen en waartegen een calorie-arm dieet vrij
weinig kan uitrichten, veroorzaakt in ieder geval geen honger.
Atkins’ patiënten, van wie hij er irritant veel als voorbeelden aanhaalt, zijn
afgevallen bij het eten van eieren met spek als ontbijt, dikke slagroom in de
koffie, mayonaise op de slaatjes en botersaus bij de kreeft. Varkens krabbetjes en
geroosterde eend zijn andere goedkope en duurdere gerechten die men zich bij dit
dieet kan veroorloven.
In vele gevallen daalde, volgens Atkins, door het dieet het cholesterolgehalte in
het bloed. Zijn patiënten aten daarvoor geen halvarine of andere „slankmakers”,
die tegenwoordig worden aanbevolen, maar gewoon roomboter.
Wat zij beslist niet mochten en mogen eten zijn ondermeer: aardappelen,
bananen, brood, bonen (behalve sperciebonen), bloem, cake, cashewnoten, crac
kers, dadels, erwten, fruit (gedroogd), granen, graanontbijten (havermout, cornfla
kes en dergelijke), honing, ijs, jam, kauwgom, koekjes, macaroni, mais en
maismeel, melk, pannekoeken, rozijnen, rijst, zoete sauzen, suiker, stroop, vijgen,
tomatenketchup, gezoete yoghurt en zoetzuur!
Eigenlijk is de titel van het boek (oorspronkelijk al) verkeerd gekozen. Wie
eraan begint moet wel bedenken, dat het hier niet gaat om een kuur van één, twee
of zes weken of maanden, maar dat het wel een weloverwogen aanvaarden moet
zijn van een geheel andere leefwijze.
De eerste resultaten zijn snel bereikt (zie de ervaring van dr. van Swol), maar
wie zijn of haar ideaal gewicht terug heeft, om daarna rustig op de oude voet
voort te gaan, zal bemerken, dat de resultaten nog sneller teniet zijn gedaan.
Desalniettemin geloof ik, dat het alleszins de moeite waard is om zijn leefwijze
met allerlei (nu) nog verboden heerlijkheden eens te gaan proberen. Ik houd u op
de hoogte. U mij misschien ook, als u er al ervaring mee hebt opgedaan.
Uiteraard hebben Atkins en zijn staf zeer aanlokkelijke menu’s opgesteld, die
uitvoerig in het boek worden beschreven. GASTON GOURMET
Een handige combinatie van hout
en aluminium is toegepiast in de nieu
we raamframes van Pella (Nijver-
heïdserf 35, Bussum). Aan de bui
tenkant is 'het raam van zg. geëxtru-
deerd aluminium (0.6 mm dik) ver
vaardigd, dat al of niet geverfd is
(dan in de kleuren wit en donkerbruin).
De binnenkant bestaat uit geïmpreg
neerd western pine-hout. De ramen
kunnen worden voorzien van voorzet
ramen en gaashorren. Wat het interes
sante aan deze Pella-ramen is,
is het draaien van de ramen. Door
mtididcl van eten roterende handgreep
kan het raam haaks op het hart van
de vonsteropaaing wonden gezet. Dat
betekent vooral voor de vrouw des
huizes een opluchting, omdat ze nu
gemakkelijk net zoals bij de tui
melramen cip grote hoogte kan
lappen, van binnenuit natuurlijk. De
ramen zijn leverbaar met warmte-
iscöerendle en geluiddempende dubbe
le beglazing, eventueel met verwij
derbare glasroeden of ingeboude
zonwering. Die zonwering, smalle la
mellen, kan ingebouwd worden tus
sen de dubbele beglazing. De ramen
zijn fa een aantal vaste maten te
verkrijgen. Men kan ze zelf aanbren
gen. Men kan het ook laten doen.
niet onder stoelen of banken, dat hij
Stanley heeft zijn collectie gereedschappen uitgebreid met enkele nieuwe types.
Daar zijn bijvoorbeeld de rolbandmaten (populair gezegd de centimeters) PLA
0099, een klem, maar zeer handige rolband, lekker plat om zo in je zak te steken,
van kunststof. Hij is er zowel in drie als in twee meter lengte. Bij de grotere, wat
steviger soorten is er een rolband bijgekomen met een halfrond, metalen huis met
een lengte van vijf meter. Handig is ook de rolbandmaat met bovenkijkvenster,
ook weer halfrond, van kunststof, die twee meter aangeeft. Stanley heeft voorts
een nieuwe verstekgeleider op de markt gebracht en anti-choc waterpassen, die als
nauwkeurigheidsfactor 0.4 mm per meter aangeven. Dat kon bereikt worden door
precisiefreesing van het libelhuis en het gebruik van de speciale vloeistof, die
ongevoelig is voor temperaturen tussen - 60 graden tot 70 graden celcius, dus 360
graden. De horizontale libbellen zijn gemonteerd op elastische rubber kussens,
waardoor ze met stelschroeven nastelbaar zijn.
„geverfd” kan worden als één geheel.
De elasticiteit zorgt ervoor, dat de be
dekking bij temperatuurschommeling
meegaat met het materiaal, waar het op
is aangebracht. Stereofill kan goed te
gen ultraviolette straling en zwavelhou
dende dampen.
Als men aan de slag gaat doet men er
het beste aan om een vierkante meter af
te lijnen en daarop de aangegeven hoe
veelheid te smeren (1 kg op al behandel
de ondergronden, 2 a 3 kg op nieuwe
ondergronden - geen hout). De onder
grond moet vanzelfsprekend goed
schoongemaakt worden. i
Door de „lijvigheid” van het product
kan het goed gebruikt worden om op
staande kanten (van goten en lage
muurtjes) te bedekken.
GEZINEORMATIE
Breinbrekers kunnen een mens tot
wanhoop drijven. Het zijn problemen
of puzzels van allerlei aard en moei
lijkheidsgraad. Uitgeverij De Tijd
stroom heeft 80 breinbrekers gebun
deld (van S U Ottevangers) en u
begrijpt wat er gebeurt als je er in
gaat snuffelen: je duikt helemaal in
de problemen en komt er nauwelijks
meer uit. Het is een groot avontuur,
waarmee je uren bezig kunt blijven,
wellicht dagen zelfs. Het gelukkige
van de hele zaak is, dat je stiekum
achterin kunt kiiken naar dp r*r»lr»c_
stagen. Om een „brekertje” te noemen:
Gegeven zijn de tien cijfers 0, 1, 2 tot en
met 9. Deze cijfers worden volgens een
bepaald recept gerangschikt.
De rangschikking begint met 8, 3, 1,
Kunt u de overige cijfers hier op de
juiste wijze achter plaatsen”.
