Regisseur van
Vrije produktie van Frans blijspel in Haarlem
musicalfilms
overleden
zangers
Onderscheidingen voor Monique van de Ven en Rutger Hauer
P.C. Hooftprijs
95
Staten-subsidie
voor cultureel
centrum
Alkmaar
KAN
Zilveren harp voor
en cabaret
Bekwaam vervanger
in titelrol Orfeo
Praat ’ns met de Amro Bank
over bedrijfsfinanciering.
Hoe eigenwijs moetje
zijnomSonnema
Berenburg te drinken?
Zeer eigenwijs.
U wilt moderne grillapparatuur,
maar de kosten rijzen de pan uit?
z X xl
1 Met hart
f voor de sterren.
z J
GOUDEN en ZILVEREN
RANDEN
MUNTEN en
(STEEK) PENNINGEN
Juwelier
DEGORETTE
ENGELENBERG
Mil
1
NOORDHOLLANDS PH1LHARMONISCH ORKEST
ïlllfll
Barteljorisstraat 2 -
Haarlem - Tel. 310202
II
Doelstraat 29 - Tel. 023 - 312206
Haarlem
Kijk - Kies - Koopcentrum
VOOR MOOIE WANDEN
RED POINT BEHANG
voor
Want de mensen van de Amro Bank
weten er alles van. En hebben bovendien
voor u het financiële naslagwerkje
„Het Midden- en Kleinbedrijf’ Gratis.
ft?.
ww
3
JAC HEIJER
ADVERTENTIE
Concertgebouw Haarlem vrijdag 19 maart 1976 20.15 uur
zesde concert serie C - COMPONISTENSERIE
programma: ANTON WEBERN
entree 6,(a.i.) cjp geldig
(Van onze kunstredactie)
(ADVERTENTIE)
k.
(ADVERTENTIE)
Filmgala werd zouteloos evenement
(Van onze correspondent)
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
(ADVERTENTIE)
ct.
dirigent:
solisten:
HAARLEM. Provinciale Staten van
Noord-Holland hebben besloten tot het
verlenen van een bijdrage groot 600.000
gulden aan de stichting van een cultu
reel centrum in Alkmaar. Het centrum,
dat ruim 15 miljoen gulden gaat kosten,
wil openstaan voor alle facetten van het
culturele leven in Alkmaar.
kaartverkoop en plaatsbespreken aan de kassa van het Concertgebouw,
Lange Begijnestraat 13 van 10-15 uur; telefonisch 320994 van 12-15 uur
ANDRÉ VANDERNOOT
JEANETTE VAN DIJCK en RUUD VAN DER MEER -
zang m.m.v. NEDERLANDS KAMERKOOR
Passacaglia voor orkest Zes stukken voor groot orkest
Vijf stukken voor orkest Symfonie voor klarinet, basklarinet,
twee hoorns, harp en strijkers Das Augenlicht Cantate nol/
Variaties voor orkest Cantate no 2
Genoeglijk onderonsje tijdens het film
gala met van links naar rechts Maria
Schell, David Hemmings en Monique
van •de Ven.
HILVERSUM (ANP) Maandag
middag werd door de stichting Cona-
mus in de tuinzaal van Gooiland in
Hilversum de jaarlijkse Zilveren
Harpen uitgereikt. Het waren ditmaal
de zangers Peter Schaap en Alexan
der Curly, die samen met de vijf
leden van het cabaret Tekstpierement
de muzikale onderscheidingen kregen
uit de handen van Gerrit den Braber.
De jury bestond uit Willem Duys.
Guus Jansen jr. Joop Stokkermans,
„De Mandarijnenkamer
werk voor komedianten
AMSTERDAM. Het eerste Neder
landse speelfilmgala is achter de rug, en
geconstateerd moet helaas worden dat
wat zich maandagavond in het Amster
damse City-theater openbaarde allesbe
halve een feestelijke en sfeervolle ge
beurtenis is geworden. Wat het hoogte
punt van het veelbelovende festijn had
moeten worden de uitreiking van
een soort „Oscars”, aan zes vaderlandse
acteurs-actrices die bij het grote publiek
het meest aanslaan werd vooral
door toedoen van presentator Rudi Car
rell, aanvankelijk slechts in gele bad
handdoek gekleed, gereduceerd tot een
afgeraffelde komische act, waaraan
maar drie van de zes „gelukkigen” deel
namen, omdat de andere drie doodge
woon niet waren komen opdagen.
Geboren als William Berkely Enos in
Los Angeles, als zoon van rondtrekkende
artiesten, begon hij zijn loopbaan als
danser en choreograaf op Broadway in
New York. Kort nadat de eerste spre
kende films waren vervaardigd, trok hij
naar Hollywood. Daar kreeg hij vooral
naam door zijn groots opgezette muzika
le komedies, zoals „Forty-second Street”,
„Footlight parade” en de serie van de
„Golddiggers”. Andere films waarvoor
hij voor het merendeel ook de muziek
schreef, waren „Babes in Arms”, „Babes
on Broadway”, „Strike up the band” en
„For me and my gal”, met Mickey
Rooney en Judy Garland.
Mary Dresselhuys kan echter weer he
lemaal zichzelf zijn in de laatste scene,
waar ze een sjieke moeder speelt die
van haar zoon weer graag een homo wil
maken. Daarin laat ze haar eigenste
menier van komediespelen zien, die haar
groot gem-aakt heeft. Nu ligt die manier
mij persoonlijk niet zo erg, maar ik heb
er toch van genoten omdat je kan zien
hoe ze het doet. Dresselhuys speelt Dres
selhuys de grote commedienne. Zoiets in
die trant bedoel ik. De voorstelling is tot
en met donderdag in de Haarlemse
schouwburg te zien.
Het bedrag dat Provinciale Staten
geeft, komt uit het fonds voor de stich
ting van culturele centra. Het besluit
betekent dat het fonds nagenoeg uitge
put is, maar de Staten hebben een motie
aangenomen waarbij zij vaststelden dat
alle verzoeken voor andere culturele
centra die dit jaar zijn of worden inge
diend, alsnog gehonoreerd kunnen wor
den. Daar onder bevinden zich ook ver
zoeken uit Beverwijk en Het Gooi.
Het culturele centrum, dat twee mil
joen gulden van het Rijk krijgt, zal een
grote zaal bevatten voor muziek en to
neel die ruimte biedt aan 600 bezoekers.
Daarnaast wordt een kleine zaal ge
bouwd voor 200 bezoekers.
Monique van de Ven (Keetje Tippel,
De laatste trein) en Rutger Hauer (Keet
je Tippel, Het jaar van de kreeft) kre
gen een gouden trofee. Rudi Carrell
vroeg Monique of deze onderscheiding
voor haar de weg naar Hollywood zou
effenen. Nee, hij bedoelde met Holly
wood niet dat café aan de Zeedijk.
Monique fluisterde alleen maar „Fantas
tisch”. Rutger Hauer fluisterde helemaal
niets, toen de met veel tam-tam uit
Parijs opgetrommelde Sylvia Kristel
hem bij wijze van felicitatie enkele
zoenen op de wang drukte. Nou ja, het
gebeurt zelfs ook een veel geroemd Ne
derlands filmacteur niet iedere dag door
Emmanuele ten aanschouwe van een
volle zaal omarmd te worden.
Kees Brusse kreeg voor zijn vertol
king van Dokter Pulder (Bert Haanstra)
een zilveren trofee. Maria Schell mocht
hem de prijs overhandigen. Brusse ver
klaarde laconiek dat in de Nederlandse
filmindustrie de tijden dat „kleren de
man maken” definitief voorbij zijn,
ling van het orkest en het continuo te
vermelden. Een korte samenvatting van
de geschiedenis der instrumenten zal een
groot deel van het publiek zeer welkom
zijn.
Naast de vaste medewerkers van Har
noncourt zoals: Benita Valente, (Euridi-
ce), Linn Maxwell, (Messaggera en Spe-
ranza), Christine Harvey, (Ninfa), Willi
am Parker, een zeer goede zanger, (A-
pollo), Michiel ten Houte de Lange (Pas
tore en Spirito), en Keith Davis (dito),
mogen ook de Nederlandse zangers: Pie
ter van den Berg, Lieuwe Visser, Simon
van der Geest en Paul Bindels, met ere
genoemd worden. Jennie Veeninga, (Pro
serpina), viel wat uit de toon door haar
te volumineuze stemgeluid.
J. H. MOOLENIJZER
HAARLEM. „De mandarijnenka
mer” van Robert Thomas, gisteren in
premiere in de Haarlemse stadsschouw
burg, bestaat uit zes eenaktertjes, die
handig aan elkaar gesmeed zijn door ze
in een hotelkamer te laten spelen. De
hotelknecht en het kamermeisje krijgen
tussen de scenes zo veel te spelen, als
nodig is om de andere acteurs en actri
ces gelegenheid te geven van costuums
en pruiken te wisselen. Want daar gaat
het om: verschillende facetten van co-
mediespel te laten zien van tlkens de
zelfde spelers. Dat zijn in dit geval Mary
Dresselhuys, Coen Flink, Jeroen Krabbé
en Pleuni Touw. Hein Boele en Edda
Barends spelen het bedienend personeel.
Robert Thomas schrijft zijn zes korte
scenes op het thema: wie een kuil graaft
voor een ander, valt er zelf in. Er wordt
een eenvoudige situatie geschilderd die
halverwege of aan het eind plotseling
heel anders blijkt te liggen dan je dacht.
Een dergelijke truc paste Robert Tho
mas ook toe in zijn bekendste stuk
„Valstrik voor een man alleen”, waarin
de onschuldige plotseling de schurk
bleek te zijn. Het knappe van „De man
darijnenkamer” is dat de handeling tel
kens snel verloopt en de onthulling in
hoog tempo wordt voorbereid en uitge
werkt, de gebruikelijke hulpmiddelen als
MUIDEN (ANP) Minister Van
Doorn (CRM) heeft maandagmiddag op
het Muiderslot de P. C. Hooftprijs 1973,
de staatsprijs voor letterkunde, uitge
reikt aan de 79-jarige dichter Hendrik
de Vries uit Haren (Gr.). De Vries kreeg
de prijs voor zijn gehele werk. Hij was
de eerste, die behalve de geldprijs van
8.000 een speciaal door de beeldhouwer
Erie Claus vervaardigde penning kreeg
omgehangen, die in het vervolg deel uit
zal maken van de P. C. Hooftprijs.
maar dat hij, nu naast de trofee, van
een grote reisorganisatie ook nog een
trip cadeau had gekregen, in ieder geval
„met de broek aan naar Israel” zou
vertrekken. David Hemmings (onder
meer uit Blow up) reikte een eveneens
zilveren trofee aan de vader van prijs-
winnares Willeke Alberti. David zei te
gen Willy: „Give it to your sister”. Weet
David veel.
Voor de overhandiging van de eenvou
dige bronzen sculptuurtjes was slechts
de zuster van Willeke van Ammelrooy
aanwezig. Een aangenaam meisje, dat
Nienke of daaromtrent bleek te heten,
en aan het teleurgestelde volk in de zaal
meedeelde dat zuslief in Hollywood ver
toefde. Rijk de Gooyer, die ook zo’n
telegrammen, telefoontjes en plotselinge
opkomsten. Thomas is een groot vakman
wiens schrijftechniek helaas geen gelijke
tred houdt met zijn gevoel voor humor,
die wat mij betreft aan de oubollige
kant is, en zelfs gênant als het over
homo’s gaat. Het hele stuk is niet over
donderend origineel. Het blijft meestal
aan de kant van goedkope karikaturen;
de mannetjes zijn dom, de vrouw’tjes
zijn hard en doortrapt. De situaties
waarin ze zich bevinden zijn vaak mor
bide. De dood speelt altijd mee op de
achtergrond. Omdat het een blijspel be
treft wordt het geheel licht morbide.
Het voornaamste doel van „De man-
darijenkamer” is echter vermaak voor
het publiek en gelegenheid voor de ac
teurs te sprankelen. Ko van Dijk heeft
de groep in traditionele blijspeltrant ge
regisseerd, en geprobeerd van de ver
schillende rollen wat meer te maken
dan voor de hand liggende typetjes. Dat
lukt meestal heel aardig.
Boele en Barends zijn erg gezellig in
de weer als het bediendenpaar. De vier
andere spelers hebben op zijn minst
ieder één rol waar ze trots op kunnen
zijn, al krijgt Jeroen Krabbé weinig
meer te doen dan onnozele typeringen.
Pleuni Touw speelt met veel Schwung
een vrouwtje uit de provincie, dat zich
nogal wuft gaat gedragen. Coen Flink
maakt een mooie lobbes van een oude
gangster en levert uitstekend comedie-
werk (de hand van Ko van Dijk is
duidelijk) als de eigenaar van het hoetel
rie op de centen van een weduwe uit is.
Hij heeft dan Mary Dresselhuys tegeno
ver zich, die als die weduwe even haar
drukke gebaren en haar algemeen be
schaafd Nederlands vergeet en dan een
mooi nummer maakt. Het is de simpel
ste scene van de zes, maar met het
grootste effect.
publiek vol collega’s uit de film-, mu
ziek- en televisiewereld. Daarna volgde
filmmuziek door het orkest van Henk
Westrus. Toen nog een grap van Rud
over het koningshuis, waarna de Cooper
Sisters uit Amerika het heft resoluut in
handen namen. Een magnifieke show
grollen over Cuba B.C., Before Castro,
waarom de aanwezige Harry Mulisch
niet zo hard gelachen zal hebben die
toch een tikje in het water viel, omdat
de geluidsinstallatie niet goed werkte,
wat één van de Sisters deed verzuchten:
„Die verdomde microfoon zal Rudi wel
kapot hebben gemaakt.”. Met dezelfde
handicap moest Gloria Gaynor, de „ko-
ning van de grammafoonplaat”, het
doen.
Véér de eigenlijke gaia-avond was eén
select incrowd-gezelschapje uitgenodigd
door het zelfde goed in de markt
liggende populaire weekblad dat het ga
la organiseerde voor een koud buffet
in hotel „Americain”. Daar waren bijna
alle zogeheten „bekende Nederlanders”
bijeen, die zich heel vriendelijk en voor
al eenvoudig jegens elkaar gedroegen.
Zelfs de in een lange rode japon gesto
ken Sylvia Kristel riep op een gegeven
moment heel gewoon: „Joh, ik ontmoet
te net een vroegere schoolvriendin”. Zo
ziet men maar weer: die veelbesproken
onderlinge jaloezie valt best mee.
Of zo’n speelfilm-gala nu ook traditite
gaat worden wat het weekblad en de
Nederlandse Bioscoopbond kennelijk zo
graag willen moet worden af gewacht.
Het zou best aardig kunnen zijn, vooral
als het initiatief voortkomt uit het goed
gemeende argument „iets voor de Neder
landse speelfilm te doen”. Maar dan
moet het de volgende keer wel anders.
In elk geval zullen de sterren moeten
worden bekroond op basis van een echte
enquête, waarbij ook artistieke maatsta
ven een rol spelen. Jaarlijkse acteur
sprijzen instellen om er alleen spelers
mee te belonen die zoals het week
blad schrijft „de beste identificatie
mogelijkheid bieden voor de grote mas
sa”, zo’n gala heeft weinig perspectief en
is zinloos. Dan vraagt men gewoon om
een niet-serieuze benadering door ster
ren, publiek en zoals maandagavond
Rudi Carrell. En dan kan er de
volgende keer misschien ook enig fat
soen worden opgebracht voor werkelijk
beroemde filmsterren, die hun faam echt
verdiend hebben. In het City-theater
werd Maria Schell, nadat zij haar plicht
tegenover Kees Brusse had gedaan, on
geveer van het podium weggemaaid om
plaats te maken voor La Kristel.
Mary Dresselhuijs en Jeroen Krabbé als moeder en moeders mooiste in de
Mandarijnenkamer.
SCHEVENINGEN. Het heeft de
Nederlandse Operastichting veel moeite
gekost om de voorstelling van „Orfeo”
van Monteverdi tot stand te brengen.
Gisteravond kwam intendant Hans de
Roo zelf voor het doek om het goed
opgekomen publiek mee te delen, dat
Lajos Kozma, die de hoofdrol zou zin
gen, vrij laat bericht van verhindering
had gezonden. Gelukkig werd Nigel Ro
gers bereid gevonden de rol van Orfeo
over te nemen, hoewl de tijd eigenlijk
tekort was om van een goede voorberei
ding te spreken. Met een benijdenswaar-
dige beheersing is de Amerikaan Rogers
erin geslaagd de voorstelling tot een
goed einde te brengen er waren zelfs
momenten, dat wij met grote bewonde
ring luisterden naar zijn perfecte colora
tuur en zijn trefzekere intonatie.
Orfeo van Monteverdi werd voor het
eerst opgevoerd in 1609 en het was
tevens het eerste werkvan allure, dat
bestand is gebleken tegen de tand des
tijds. Zoals men in die iaren zocht naar
de juiste vorm voor het „dramma per
musica”, zo zoeken Nikolaus Harnon
court en zijn discipelen nu naar de
oorspronkelijke uitvoeringspraktijk van
Monteverdi en daarbij worden verras
sende ontdekkingen gedaan. Harnoncourt
heeft een uitgelezen schare van instru
mentalisten bijeengebracht, die dagelijks
met grote ijver studeren op instrumen
ten uit de tijd van Monteverdi. Blokflui
ten, trompetten, zinken en bazuinen
vormden gisteravond de blazersgroep en
barokviolen, vedels, alten, viola da gam
ba en violone. de strijkersgroep. De be
geleiding van de recitatieven werd ge-
gitarrone en harp.
speeld door clavecimbel, organo, luiten,
De klank van dit orkest („Corentus
Musicus”, uit Wenen) is op zichzelf zo
uitzonderlijk en boeiend, dat het de
moeite waard is om in Amsterdam op 17
of 21 maart in de Stadsschouwburg te
gaan luisteren. Zonder een aanmerking
te willen m-aken op de goed verzorgde
programma’s van de Operastichting, zou
het naar mijn mening aanbeveling ver
dienen om op een inlegvel de samenstel-
troostprijs in ontvangst had moeten ne
men, had niet eens een plaatsbekleder
gezonden. „Rijk, waar ben je?”, riep
Rudi Carrel nog. Iemand uit de zaal:
„Hij is er niet, wél Johnny.” Rudi: „Daar
heb ik niks an.”
Tevoren werden enkele fragmenten
getoond uit Nederlandse speelfilms die
dit jaar in roulatie komen: „Dood van
een non”, „Die vrolijke bloedverwanten”,
„Alle dagen feest” en „Wan Pipel”. Ver
volgens verklaarde Rudi Carrell zich een
beetje masochist te voelen tegenover een
PALM SPRINGS De bekende
Amerikaanse choreograaf en muscial-
regisseur Busby Berkely is zondagavond
op 80-jarige leeftijd te Palm Springs in
Californië overleden.
Warry van Kampen en Joost den
Draaier.
De jury is van mening dat Alexan
der Curly, Peter Schaap en de caba
retgroep Tekstpierement op een uit
stekende manier Nederlandstalig re
pertoire vertolken. Zij hebben de
juiste formule gevonden om commer
cie en artistieke inspiratie hand in
hand te doen gaan. De jury is verder
van mening dat de onderscheidenen
geen eendagsvliegen zijn.
