Kees Rijvers en de
sportjournalistiek
Schutter Willy Hillen
maakt negentig percent
kans op Montreal
P
WÉ
r<“
0
24
in-
athlonploeg vroeger doping zou heb-
NIET IDEAAL
door Dick Loman
ERVARING
Saint-NEC
Loden schoenen
Willem
ben gebruikt, maar ik kan me niet
heugen ooit een diskwalificatie te
hebben meegemaakt. Een schone
sport dus, al wordt er wel beweerd dat
er door de schutters alcohol genuttigd
zou worden om rustig te worden. Ik
weet ’t niet. Volgens mij vermindert
alcohol alleen maar het reactie- en
gezichtsvermogen. Als je twee uur, of
waaraan de Winterswijker deelneemt. München 72 en de
daarna volgende feestelijke ontvangst in zijn woonplaats is
hij nog niet vergeten. „Olympische Spelen zijn nu eenmaal
een bijzonder hoogtepunt. Het is anders dan een Euro
pees of wereldtoemooi. Al die takken van sport bijeen vind
ik geweldig Je komt dan eens buiten je schietkringetje.
daar de trainingsaccommodatie zo’n
veertig kilometer verder in West-
Duitsland ligt. „Al jaren bestaan er in
Winterswijk plannen om een baan
aan te leggen, maar het blijft bij plan
nen. Jammer, want in Winterswijk
wordt veel geschoten. Op zondagmor
gen in elk café. Uiteraard met lucht
buks op negen meter, maar daar ligt
toch een mooi potentieel, waaruit de
vereniging zou kunnen putten”.
„Overigens is de steer bij internati
onale schietwedstrijden ook gewel
dig. Er is echt geen sprake van bij
voorbeeld psychologische oorlogvoe
ring of van overdreven felle concur
rentiestrijd. Het is een sfeer van
„leuk” dat we elkaar weer eens zien”.
„Neen, bij ons dan ook geen doping
problemen. Er is wel eens beweerd
dat de (ook schietende) Zweedse bi-
ktÜa
„Ik heb negentig procent kans om Montreal te halen”,
vindt Willy Hillen zelf. „Als jij het niet haalt, dan is dat
gewoon te wijten aan pech. Die limieten kun je de baas”,
vult Joke Nekkers, die alle vertrouwen in haar verloofde
heeft, onmiddellijk aan. Concluderend: het moet al heel
gek lopen wil de Winterswijkse schutter over enkele
maanden niet richting Canada reizen, al is het natuurlijk
begrijpelijk dat Willy Hillen een slag om de arm houdt. Pas
in april en mei kan het retourtje Montreal verdiend worden
Het zou dan de tweede Olympische Spelen worden
Bovendien is het een leuke gemeenschap waarin je
terecht komt. Ja, ik zou graag naar Montreal gaan,,’ klinkt
het overtuigend.
zijn ook gewone mensen, die alles
voor hun sport over hebben”, maar
uiteraard werkt het verschil in trai
ningsuren en bij de begeleiding door
in de resultaten.
„Neem nou die laatste Europese
kampioenschappen, waar de Russen
met zes doktoren, van wie twee psy
chologen, waren. Nou hoeft dat voor
mij nu ook weer niet, maar wij krij
gen geen dokter mee, zelfs geen mas
seur, die beslist niet overbodig is. Je
spieren hebben tijdens een wedstrijd
veel te verduren. We helpen elkaar
maar zo’n beetje. Ik kom regelmatig
bij een masseur, en ik weet dus wat
hij ongeveer doet”.
ën~
bij drie houdingen vijf uur in actie
bent, hebben die glaasjes geen enkel
effect. Ik heb wel gehoord dat de
Russen veel met vitaminepreparaten
werken, maar dat is geen doping."
Met het noemen van de Russen be
landt Willy Hillen bij het punt „onge
lijke concurrentiestrijd”. Niet dat hij
zich nu afzet tegen de dagelijks vijf
uur trainende Oosteuropeanen. „Dat
Willy Hillen beseft dat dit bepaald
geen ideale situatie is. „Bij de top
sportkeuring op Papendal keek men
ook raar op, dat wij in geen enkel
opzicht medische begeleiding hebben
Eigenlijk alleen in het olympische
jaar merk je er wat van, omdat ’1
Olympisch Comité er achter staat.
Daarna ga je weer op de oude voet
door: ook zonder topsportkeuringen”.
„Weliswaar zijn bij ons blessures
zeldzaam, maar ik zou toch graag zien
dat er meer aan medische begeleiding
gedaan zou worden. Neem nou alleen
eens een volgens mij noodzakelijk on
derzoek naar het gedrag van je hart
tijdens wedstrijden, maar zover zijn
we nog niet”.
Ook de maatschappelijke hulp lijkt
een nauwelijks bekend begrip binnen
de KNSA,"de Koninklijke Nederland
se Schutters Associatie. „Ik krijg wel
loonderving voor de periode waarin
ik voor een wedstrijd in het buiten
land ben, maar ik weet niet of er ook
andere regelingen zijn. Een vast be
drag per maand bijvoorbeeld, zoals
veel sportlieden krijgen. Dat zou voor
mij een uitkomst zijn, want het pro
bleem is, dat wij beiden een zaak
runnen. Inderdaad zou je met finan
ciële steun een sponsor heb ik niet,
ik ben m’n eigen sponsor hulp
kunnen aantrekken”, vindt de over
igens beslist niet klagende Willy
Hillen.
Als eigenaar sinds anderhalf jaar
- van een café is het niet gemakkelijk
om topsport te bedrijven. Temeer
„Wanneer je als club echter niet
meer kunt bieden dan veraf gelegen
banen voor de centrale trainingen
moet je naar Driebergen dan is dat
niet bevorderlijk voor de interesse”,
aldus Willy Hillen. die nu veel aan
dacht besteedt aan de ook voor de
schutter noodzakelijke conditietrai
ning. „Dat duurt zo tot mei, waarna je
de conditie moet bijhouden. Ik wan-
del dan veel, ook om rust te vinden.”
Inmiddels kan Willy Hillen wel bo
gen op een indrukwekkende interna
tionale ervaring- „Dat is een voordeel.
Vroëger keek jë echt tegen bepaalde
concurrenten op. Dat is nu wel an
ders. Bovendien ben je nu helemaal
vertrouwd met de gang van zaken
tijdens een toernooi. Als het nu orga
nisatorisch eens niet klopt, reageer je
daar rustiger op”.
Dan is er het grote voordeel, dat
verloofde Joke hem, maar het is ook
andersom, inspireert. Bijvoorbeeld
als de lust om te trainen eens ont
breekt.
In april en mei zal blijken hoe Willy
Hillen er voor staat. „Normaal ge
sproken moet het lukken, vooral om
dat je in een Olympisch jaar toch
meer traint. Per slot van rekening
haalde ik vorig jaar, toen ik enorm
druk was met de zaak, de limieten al”,
besluit deen optimistische Willem
Hillen.
4 t
-LA
’Geen doping
STOPPER
Het kwaad van het nihilisme is nu
ote pan
,75 voo
Frans
meuM
(VERK
ACHT
Artipo
llegom
Ikzelf was aanzienlijk minder nihi
listisch ingesteld dan de PSV'ers. ik
ben niet geneigd die krappe 1-0 neder
laag van de Philipszonen toe te schrij
ven aan de onverwachte zwakte van St.
Etienne (ik zie NEC nog niet met 3-0
van Dinamo Kiev winnnen). Integen
deel, ik vond dat PSV het spel van de
tegenpartij heel aardig en via eigen
verdiensten ontregelde, en ik vond St.
Etienne niet alleen beter dan NEC.
maar ook beter dan PSV.
Toegegeven, de Fransozen vielen in
de tweede helft beduidend terug, blijk
baar waren ze door de gedwongen rust
na de wedstrijd tegen Dinamo Kiev uit
hun spelritme gehaald, maar ik heb
toch leuk, snel, behendig voetbal van
die jongens gezien. Die rechtsback bij
voorbeeld, veelvuldig door Theo Reits-
ma. die weer goed op dreef was, ge
„Deze ploeg vergelijk ik met NEC”,
zei Harry Lubse na afloop. Nu zou het
mij persoonlijk erg dwarszitten als ik
zo’n belangrijke wedstrijd met 1-0 van
NEC verloor, maar de PSV’ers maakten
na het laatste fluitsignaal een erg te
vreden en opgeluchte indruk, kennelijk
blij dat ze niet met 2-0 of 3-0 van NEC
hadden verloren.
neer die steeds in een monster verander
de. Ik zeg niet dat Willem steeds in een
monster verandert, of een keurige ac
ceptabele meneer is, ik wil er alleen
mee aanduiden dat hij op het veld en
daarbuiten twee verschillende perso
nen vertegenwoordigt.
Buiten het veld, in interviews, in het
persoonlijke gesprek, op de televisie oj
voor de radio, is hij een jongen die met
gevoel voor humor en heel erg bij de
pinken (clever, heet dat in het Engels,
weerwerk geeft. Zodra hij echter gras
onder zijn noppen voelt, verandert hij
van die humoristische dr. Jekyll in een
mr. Hyde. Ho! Want nu komt pas het
ergste van alles. Die mr. Hyde, die hij
op het veld is, valt ook weer uiteen in
een dr. Jekyll en een mr. Hyde. De dr
Jekyll van de voetballende mr. Hydt
(is: van Hanegem). is de man die met
lepe balletjes zijn tegenstander op het
verkeerde been zet, de intelligente
spelverdeler, de speler die al spelende
zijn hersens bij elkaar houdt. Maar de
mr Hyde vap de voetballende mr Hyde
is de man. die iedere keer weer als een
hersenloze klojang te werk gaat. Je
bent immers te stom om voor de var-
kens te dansen, als je met zijn reputa
tie, nadat er een nogal logische penalty
aan NEC wordt toegekend, en met de
belangrijke wedstrijd tegen Ajax in het
vooruitzicht, eerst volstrekt zinloos de
bal twee keer wegtrapt van de penal
tystip, nadat de scheidsrechter die er
op heeft gelegd?
Dat is nu dan ook gebeurd, nadat Van
Hanegem de snel opkomende Marijms
sen. die NEC’s eerste doelpunt had
gemaakt, even „tripte” onderuit haal
de. zonder dat hij de bal had. Wat een
stupiditeit! Mr. Hyde in het kwadraat
had weer eens toegeslagen! Als Van
Hanegem maar de helft van alle pien
terheid die hij buiten het veld ten toon
spreidt zou bewaren voor zijn optreden
op het veld, zou hij continu van waarde
kunnen zijn voor zijn club. Nu treedt
hij alleen nog maar incidenteel aan.
net als Amancio.
Hebt u ooit gezien, dat een scheids
rechter een penalty herriep, omdat de
verdedigende partij de bal van de stip
aftrapte? Ik niet. Je kan zeggen dat
zulke heisa rond een penalty nuttig is,
omdat de man die hem nemen moet
erdoor uit zijn concentratie wordt ge
bracht (en inderdaad miste Neerlands
beste voetballer, Jantje Peters, toen
voor het eerst van zijn leven een penal
ty!), maar ik geloof daar niet erg in, en
in ieder geval bereik je er wel mee dat
je wordt opgeschreven en dat je (be
halve dat die penalty toch genomen
wordt) het risico loopt voor enkele hele
wedstrijden voor je ploeg verloren te
gaan
Zo’n twee uur lang ligt hij daar.
Volledig geconcentreerd. Vijftig meter
verder de schijf met de roos, die goed is
voor tien punten. De roos, die met zijn
12,4 millimeter kleiner is dan een dub
beltje! Daaromheen de kringen die be
slissen over de puntenwaarderingen
tussen één en negen. In die twee uur
vuurt hij met zijn klein kaliber geweer
zestig schoten af, die een maximale
score van 600 kunnen opleveren.
Het Nederlands Olympisch Comité
stelt de schutter de volgende eis: in één
wedstrijd moet hij 595 punten scoren;
dus zeg maar 59 keer de roos en één
keer een vijfje. Daarnaast moet die
schutter in een reeks van sterk bezette
wedstrijden een gemiddelde van 590
halen. Kortom, er mag vrijwel niets
misgaan.
Op het eerste gezicht een „dodelijke”
eis, maar Willy Hillen vindt het niet
onredelijk. „In vergelijking met Mün
chen '72 zijn de eisen wel wat ver
scherpt, resp. van 593 naar 595 en van
589 naar 590 punten, maar dat is wel
begrijpelijk. Vooral in de breedte is de
top sterk vooruitgegaan. Het gebeurt
nu, dat tijdens een wedstrijd vijf
schutters 598 punten halen. Een paar
jaar geleden waren het er een of twee".
„Normaal gesproken moet ik de ei
sen kunnen halen. In München, waar ik
17e werd het NOC verwachtte toen
nu dus 61), als 17-jange voor het eerst
in League Football optrad en in 1965 op
50-jarige leeftijd stopte, nog altijd op
een streng dieet leeft. Eén dag per week
eet hij helemaal niet (ook leeuwen krij
gen tegenwoordig in de dierentuinen
één dag per week niet te eten, om de
realiteit iri de natuur zo goed mogelijk
na te bootsen), waarna hij de volgende
dag alleen water drinkt. De daarop
volgende vijf dagen eet hij weer ge
woon, maar ook dat met mate en met
overleg. Het moet dus al heel gek lopen,
wil Matthews niet 120 jaar worden.
ome LA
jrkbanA
♦316
M WC
Adan
Br 6
Mijn zegsman vertelde me ook nog
iets dat ik nog nergens over Matthews
has gelezen. Hij. had speciaal gemaakte
wandelschoenen met lood in de zolen
Op de dag dat hij moest spelen (het
gaat nu over de tijd dat hij in Stoke
City speelde, ik neem aan de tweede
keer, toen hij in 1961 van Blackpool
naar Stoke City terugkeerde), trok hij
die met lood verzwaarde schoenen aan
en liep naar het stadion, een wandeling
van zo’n drie kwartier Omdat hij let
terlijk met lood in zijn schoenen had
gelopen, voelde hij zich uitermate licht
en lichtvoetig als hij in het stadion zijn
voetbalschoentjes kon aantrekken. Het
lopen, de ren langs de lijn en de korte
sprintjes gingen dan als vanzelf! „Daar
komt dan nog bij, dat als hij zich vlak
vooreen wedstrijd heel erg ziek voelde,
het zeker was dat hij een geweldige
wedstrijd zou spelen. Want zodra hij
het veld betrad viel die ziekte altijd
van hem af en voelde hij zich dubbel
prettig”, aldus mr. Derek Halfpenny
uit Stoke-on-Trent
it gewo
>aar ee
vrij huis
5 slpk
>d. in o
an allee
etst bu
48
oot b«||
3 kar
ur, CV
of be
te huur
insw
ope
op zuid
randgt
denwor
Schat
hout
De Russische schrijver Iwan Toer-
genjev, die leefde van 1818 tot 1883.
was de uitvinder van de term „nihilis
me”. In zijn beroemdste boek, „Vaders
en zonen”, tekende hij een nihilist, een
aanhanger van de theorie dat ervan de
politieke en sociale instellingen niets
deugde en dat deze totaal vernietigd
moesten worden. Nu, ruim een eeuw
later, heeft hij (ik bedoel Toergenjev)
een opvolger gevonden in Kees Rijvers,
althans in zoverre, dat deze het nihilis
me opnieuw signaleert, nu onder de
Nederlandse sportjournalisten.
v- en«
iij c'trui
Ifde w<
lom m
3 403'
AT H le
f 227.1
kam.fl
antpoo
senhun
babi
huur er
Arnold-
wijk var
Rijvers verweet na de 1-3 zege van
zijn club PSV op Ajax de sportjourna
listen niet alleen hun altijd en eeuwige
scepsis („We zullen wel weer gewonnen
hebben doordat de tegenpartij zo
slecht speelde” - „ja, meneer Rijvers”),
maar hij nam ook vast een voorschot op
de verzamelde 1-aprilgrappen, door te
zeggen dat hij de heren van Philips zou
aanraden een club in het buitenland te
stichten, waar de Philips
Sport Verein (of de Club des Sports de
Philipse) wél van de broodnodige aan
hang verzekerd zou zijn.
U begrijpt, wij sportjournalisten
schrokken ons een hoedje, wat zou ei
immers nog te kankeren overblijven als
PSV naar het buitenland deserteerde’’
Ik vergat intussen te vragen of ook het
Eindhovense publiek niet deugde, dat
toch steeds in groten getale komt op
zetten. Is het publiek ook te kritisch, te
nihilistisch? En zo nee, moeten we dan
uit Rijvers’ snode plannen opmaken
dat PSV niet voor haar publiek speelt,
maar voor de pers, dus voor Philips, dat
alleen maar met positieve publiciteit
wordt gediend?
zelfs al de eigen gelederen binnenge
slopen. Ik bedoel niet dat Rijvers zich
na afloop van St. Etienne-PSV nogal
kritisch uitliet over de gretigheid
waarmee de Belgische scheidsrechter
Delcourt vrije schoppen in de buurt
van PSV’s strafschopgebied gaf (het
enige doelpunt kwam er uit te voor
schijn), maar ik doel nu even op de
opmerkingen van de PSV-spelers zelj
na afloop.
MER, 3
ach als
3kper2
N zijn
ae z«-
ing FA
Apon
ibelbrar
k va
eeneer
ar gaste
oor ze»
250 voo
s 695
in 415
leemput
O kor
fan Za<
em (bijt
>0
:RMA.
in N.
•tracht.
Tel
i2 ten
i. Ta
19 uu
sn, bu-
slaap-
lekking
lakens
pers)
02517
i. vooi
>m-Nrd
noemd (eerst verstond ik steeds Cham
pignon. daarna Champion, vervolgens
Jean Pion, maar hij schijnt toch Janvi-
on te heten), beviel me prima, en zo
waren er nog wel een stuk of tien bij St.
Etienne. Het zou me erg verbazen als
die jongens er in Eindhoven niet eentje
inprikten, en dan zal PSV toch mini
maal drie doelpunten moeten scoren
om in de finale te komen. Moge Rijvers
(volgens mij heeft hij zo de pest in over
de sportjournalisten omdat zij hem al
tijd „de kleine Rijvers” of „de kleine
man uit Breda” noemen) zijn mannen
ervoor behoeden minder laatdunkend
over St. Etienne te denken dan ik doe.
Anders wordt het tranen met tuiten in
Eindhoven.
van me dat ik bij de eerste 25 zou
eindigen schoot ik twee Nederland
se records bijeen: een top van 596 en
een gemiddelde van 593 punten. Dus
boven de nu gevraagde limieten. Bo
vendien heb ik ook vorig jaar, toen ik
vrij weinig heb kunnen trainen, toch
het vereiste gemiddelde gehaald”, al
dus de viervoudig nationaal record
houder uit Winterswijk, die verloofd is
met een tweevoudig recordhoudster:
Joke Nekkers; ja, ook een uitblinkster
in de schietsport.
De 19-jarige Joke, die samen met
Willy in Winterswijk een café runt, is
recordhoudster luchtgeweer (367 tref
fers) en klein kaliber geweer het
onderdeel dus waarop Willy naar Mon
treal wil met een top van 582 punten.
Wanneer je beiden aan de nationale
en internationale weg timmert, kan
het voorkomen dat je soms samen met
de landenploegen op pad gaat. Zoals
vorige week bijvoorbeeld, toen beiden
in Parijs deelnamen aan de Europese
kampioenschappen luchtgeweer, niet
te verwarren met klein kaliber geweer
„vuur”. Joke werd daar/24e en Willy
Hillen 39e. „Maar dat toernooi had in
het geheel niets te maken met selectie
wedstrijden voor Montreal. Die heb
ben in april en mei plaats. Dan zal ik
het moeten maken,” aldus Willy Hil
len, de ene helft van een uniek schut-
terspaar.
•SP, A
:he, boi
307 al
Willem van Hanegem: „Ik tik de
naam op en ik schud een halve minuut
lang mijn hoofd. Willem van Hanegem
(weer even schudden) is de hedendaag
se verpersoonlijking van dr. Jekyll en
mr. Hyde de keurige, acceptabele me
V.i
'ordrecf
irtin. wit
oestvnjs
1 op m
inbouwc-
skomfoo
49 Var
(bij VI
ERENDf
tiuimrut»
natras
ile slaap
man naa
insweg o
it station
in kunt i
ikeldeur
een T0I
>1 en mar
anstel, 2|
irei Teil
KINDEP
>ak (wan
>e Noo»
MG KA
.donk*
58 rd. U
k. AN-
XAKen
rats In
Goe-
vr.p<
oden
rtxok d»
mpresw
ters. V*
al. 00*
NSUra
1 3320®
IL, 1 te*
W; 1
Te tte»
«ton
Ik was van de week een dag in Stoke
on-Trent. Daar ontmoette ik een inwo
ner die Stanley Matthews persoonlijk
goed kende. Hij vertelde me dat Mat
thews, die in 1915 geboren werd (hij is
schieten’
'4
