wat doe ik er dan mee?
F
Hoe win ik de 100.000 en
Sterven van geluk soms harde werkelijkheid
T
s-
Tarten van het lot
een aardige bezigheid
door L. Schrijnemakers
Prijzen
Sterke benen
VOETBALDESKUNDIGEN
GEDACHTENKRACHT
Klappertanden
Anonimiteit handhaven
Gokken, dat is proberen uit te zoeken of het lot ons goed gezind is. Meestal
is dat niet het geval, en dat is zwaar te verteren; die halsstarrigheid van
Fortuna kwetst onze eigenliefde. „Dat kan toch niet waar wezen denkt de
speler, en hij probeert het opnieuw en telkens weer opnieuw of het geluk
toch niet eens een keer tegen hem knipoogt. De lust zijn geluk bij het spel te
beproeven wordt ook door de bewoner hier bespeurd, maar in tegenstelling
met zijn buren aan de andere kant van de oostgrens had hij tot voor kort
weinig gelegenheid er op legale wijze aan toe te geven.
Die poging om de speelzucht binnen bepaalde perken te houden heeft als
een boemerang gewerkt. De Nederlandse economie heeft er een behoorlijke
oplawaai door gekregen, want gedurende een lange reeks van jaren
verdwenen wekelijks karrevrachten vol geld naar het oosten, en wat er van
terugkwam mag geen naam hebben. In Duitsland zijn tientallen sportzalen
gebouwd van het illegale Nederlandse lottogeld. Onder druk van de omstan
digheden is er een verandering in de houding van de overheid gekomen.
De Staatsloterij is onlangs uitgebreid, lang na de toto mochten we ook mee
gaan doen aan de lotto en de eerste Nederlandse speelbanken verkeren in
een vergevorderd stadium van voorbereiding.
rden
die
pon
ïster
elijk
Van
aan-
3 hij
t uit-
Lite-
ver-
een
ater-
over
laar
ir de
ama
Met de belofte aan het einde van de week
terug te betalen leende in 1972 in Rotterdam
de Griekse kok Missirlidis 5,50 om in de
Duitse lotto te kunnen meespelen. Met het
terugbetalen had hij weinig moeite, want aan
het einde van de week won hij een half
miljoen mark.
Tegenover die paar gevallen van gunstige
ervaringen met geleende penningen staan
talrijke ongunstige van mensen die met grote
bedragen van andermans geld in de speel
bank te vergeefs probeerden het geluk onder
controle te krijgen. Meestal eindigen derge-
lijke experimenten in de gevangenis, wegens
verduistering. In het verschil tussen eigen of
geleend geld schijnt het myserie dus niet' te
zitten.
als op een dergelijke prognostiek een vette
buit wordt binnengehaald, bijna vier miljoen
gulden.
Een nog jong mevrouwtje het op vrijdag
middag haar hondje uit en herinnerde zich
opeens, dat zij het ingevulde lotto-formulier
dat zij onderweg zou afgeven, thuis had laten
liggen. Teruggaan om het te halen kon niet
meer, daarvoor was het al te laat, dan maar
ter plaatse een nieuw biljet klaargemaakt.
De kruisjes werden gezet in de hoekjes,
waarvan de cijfers overeenkwamen met de
nummers van de huizen waar het hondje op
zijn tocht... het pootje had gelicht.
Een jaar later maakte Nell Fletcher het in
Schotland nog bonter. Zij had zich nog nooit
eerder met totoformulieren beziggehouden
en zette daarom in haar onervarenheid bijna
alle acht kruisjes in één rij onder elkaar. Met
een inzet van 1,50 sleepte zij ruim vier
miljoen gulden in de wacht.
In Brazilië gebeurde in 1966 weer heel iets
anders, daar sloeg het geluk op één avond
twee keer toe maar dat bleek voor de win
naar wel dodelijk te zijn. Op een openbare
trekking bemerkte Joao, een eenvoudige
boer, dat op zijn nummer 100.000 cruzeiros
waren gevallen. Dat lijkt heel wat maar was
toen in werkelijkheid toch niet meer waard
dan ongeveer 230 gulden, maar voor de arge
loze buitenman evenwel al een heel bezit. Hij
sprong op, zwaaide met zijn briefje, riep dat
hij gewonnen had en zakte bewusteloos
ineen.
In oktober 1969 viel in de Engelse staatslo
terij een prijs van 215.000 gulden op het
nummer van mevrouw Ethel Beale, een oude
dame die daags tevoren was begraven. Het
zal voor de bedroefde familie toch een hele
opluchting geweest zijn, dat over de posthu-
me prijs geen successierechten betaald hoef
den te worden.
hem de hoofdprijs toeviel van de Israëlische
staatsloterij, maar zijn gedachten gingen in
een heel andere richting dan die van de
Napolitaan. Het was maar een klein prijsje
weliswaar 15.000 gulden maar het bleek
toch toereikend om er nog twee vrouwen bij
te trouwen. „Nu kan eindelijk mijn lang
gekoesterde wens in vervulling gaan", merk
te hij op.
Een klassiek voorbeeld is intussen Walter
Knoblauch uit Noord-Duitsland, die in 1956
miljoen lire in de schoot
Een winnende Palestijn
op een oude droom, toen
Toen Hedwig Baden, een vrouw van mid
delbare leeftijd, die veel in haar leven mee
had moeten maken, dank zij zes kruisjes een
half miljoen mark op haar conto kreeg, was
het haar man die zijn hoofd verloor Weer het
bekende liedje van Wein, Weib, Gesang en
Mercedes. En toen de vrouw, ontsteld door
die verandering en vervreemding, verzucht
te: „Hadden we tbch nooit iets gewonnen,
dan waren we op het ogenblik nog gelukkig
en tevreden”, sloeg hij haar zodanig met een
gummiknuppel, dat zij sindsdien met een
stok moet gaan. Het geld verdween, het hu
welijk liep "stuk. en zij is thans armer dan
voorheen.
Natuurlijk is het niet zo dat iedereen, die
via lotto of toto plotseling in goeden doen
komt, op slag vergeet wie hij gisteren was,
maar het is niet juist te veronderstellen dat
geld altijd gelukkig maakt. Eerlijkheidshal
ve moet gezegd worden, dat de organisaties
die voor de trekkingen verantwoordelijk zijn
tegenwoordig alles in het werk stellen om
ontsporingen zoveel mogelijk te voorkomen.
Want zoals het licht de motten aantrekt, zo
trekt plotselinge rijkdom allerlei vreemde
heden aan, die op de een of andere manier in
de voorspoed willen delen. Er duiken,,vrien
den” op die men nooit eerder heeft ontmoet,
en familiebanden worden nageplozen tot in
de zevende graad. Aan de charitatieve activi
teiten van instellingen en privé-personen
blijken geen grenzen te zijn gesteld, de brie
venbus is van de ene op de andere dag te
klein om de sterk gezwollen stroom bedel-
post te kunnen verwerken. Is het een vrouw,
die opeens een uitpuilende portemonnee be
zit, dan rijzen de huwelijkskandidaten ge
woon uit de grond. Het hoofd koel houden en
drie maal bezinnen eer ge begint, dat is de
beste strategie met optimale overlevingskan
sen. Dat ladtste lijkt misschien overdreven,
maar feit is, dat men in het nauw kan komen
als de anonimiteit niet gehandhaafd blijft.
Daar kon zij op die leeftijd niet meer tegen,
en na een kortstondige vreugde om een laat
succes zegende zij het tijdelijke. Dat is een
voorbeeld met tragische afloop, waarbij niet
eens bruut geweld werd gebruikt. Helaas zijn
er ook gevallen bekend van sinistere typen,
die zich met de grofste middelen een aandeel
in de onverwachte opbrengst wilden toeëi-
genen.
Het is niet de bedoeling om onrust te ver
wekken, maar nu de mogelijkheden om een
gokje te wagen in ons land verruimd worden,
moet er frank en vrij over het onderwerp
gesproken kunnen worden, het verdoezelen
van schaduwzijden heeft totaal geen nut.
De fortuin is veranderlijk als de wind,
maar misschien dat een spitse fantasie nog
de beste voorwaarde is haar enigszins in de
greep te krijgen.
De winnaar heeft het ’t makkelijkst als hij
zijn prijs in geld krijgt uitgekeerd, dan kan
hij zelf over de besteding ervan beslissen.
Maar het valt niet altijd uit zoals men het
graag zou zien, aan het winnen van een prijs
kunnen de nodige verrassingen verbonden
zijn. Dat ondervond de Columbiaan Pedro
Nel Correa, toen hij in 1969 in een loterij een
olifant won. Het begon ermee dat hij de
vervoerskosten moest betalen om het dier
thuis te krijgen. Toen presenteerde zijn
buurman hem een rekening voor de schade
die het beest per ongeluk aan de muren had
veroorzaakt. Een dierentuin verleende geen
onderdak vanwege de hoge onderhoudskos
ten, en een circusdirecteur was bevreesd dat
zijn tent beschadigd zou worden. Tenslotte
vond de ongelukkige prijswinnaar een man,
die veel voor huisdieren voelde en bereid was
de olifant over te nemen... Mits hij hem
Het zijn sterke benen die de weelde kunnen
dragen, zegt het spreekwoord, maar niet
iedereen die bij het kansspel door het geluk
getroffen wordt, blijkt over sterke benen te
beschikken. Bij sommige mensen voltrekt
zich als het ware een psychische verande
ring, zij raken het evenwicht kwijt en schij
nen nog maar één doel te hebben,’namelijk
het gewonnen geld zo spoedig mogelijk uit te
geven.
’s Lands wijs ’s lands eer, waar polygamie
gebruikelijk is zullen de mannen wel erva
ring hebben in het bewaren van de echtelijke
vrede, maar in het Westen kan een tweede
vrouw in huis aanleiding geven tot vreemde
verwikkelingen. Toen in 1968 de Italiaanse
mevrouw Theresa Manini uit een loterij wat
geld kwam aanwaaien, achtte zij de tijd
gekomen een meisje in dienst te nemen. Vier
dagen later was haar man verdwenen met
medeneming van het geld en het dienst
meisje.
antal
dreft
men,
smet
ssays
Van
naai
i Du
•itiek
:pen
)gon,
ntiek
leert
De Turkse mevrouw Jalkut ving in 1958
eerst in de ene loterij een somma van 50.000
pond, daarna in een andere georganiseerd
door de bank waarbij ze een rekening had
een huis in Ankara. En of het gewoon niet op
kon vervolgens in een derde, die uitging van
de Rode Halve Maan, een Cadillac. Zo werd
uit een onbemiddelde Turkse vrouw een ge
zeten burgeres, want als het lot u eenmaal
genegen is dan blijft het u soms hardnekkig
achtervolgen, dan wordt het zelfs door de
dood niet tegengehouden.'
De fortuin is wispelturig, ze laat zich niet
dwingen, ook niet door deskundigheid. Dege
lijke kennis van de voetbalsport is niet ver
eist om een totoformulier waterdicht te kun
nen invullen, de grootste bedragen worden
juist gewonnen door lui die er niets van af
weten.
Gelukbrengend vermogen wordt door ve
len toegekend aan leeftijd en geboortedata
van zichzelf en naaste familieleden. Het lij
ken soms werkelijk magische getallen te zijn.
Een op die manier ingevuld lottobriefje
bracht in 1971 een winnaar in het Noordlim-
burgse Siebengewald 415.000 gulden op, en
in 1974 haalde in het Duitse Ruhr gebied
iemand daar zelfs anderhalf miljoen mark
mee binnen. Maar hoe aardig die bedragen
ook mogen zijn, de methode is uiteraard even
goed en even slecht als elke andere.
Redeneren deed Jim Wood al evenmin.
„Elke week vul ik dezelfde nummers in, dus
u moet mij niet als een deskundige gaan
beschouwen”. Daar zal na die verklaring wel
niet veel gevaar meer voor bestaan hebben,
maar je knippert toch wel even met je ogen
Wie over veel vrije tijd beschikt, en nog
graag in bed ligt bovendien, zou zijn voor
beeld kunnen navolgen teneinde er achter te
komen of zijn succesformule meer dan één
keer werkt. Mocht dat niet het geval blijken
te zijn, dan heeft de speler in spé nog keuze
uit vele methoden om zijn toto- en lottofor
mulier in te vullen of een aardig nummer uit
te knobbelen.
franco huis geleverd kreeg. Maar de avontu
ren van Nel Correa vormen toch werkelijk
een uitzondering, meestal is de afloop van
een loterij aanzienlijk prettiger. Soms is het
lot bepaalde personen zelfs uiterst vriende
lijk gezind.
Als we de informaties naast elkaar leggen,
die prijswinnaars verstrekt hebben over de
manier waarop zij het winnende lot in han
den kregen, dan kan men daaruit alleen
maar destilleren dat vrouwe Fortuna op wel
zeer grillige wijze te werk gaat.
Maar kan men door magische beïnvloe
ding of de kracht van zijn gedachten het
geluk naar zich toe halen? Aan die mogelijk
heid zou je bijna gaan geloven als je de
belevenis hoort van David Sikich uit Chica
go. Deze Amerikaanse bioscoopeigenaar
kocht verleden zomer een lot met het num
mer 326789105. Vervolgens ging hij drie da
gen in bed liggen en mompelde voortdurend
het lotnummer en het woordje „rijk”. Na een
paar dagen *vas hij inderdaad rijk, want de
hoofdprijs viel op zijn nummer, en hij kon
600.Ó00 gulden incasseren.
Er ontstond een heel tumult van elkaar
verdringende mensen en toen Joao weer bij
zijn positieven kwam, was zijn gelukslot ver
dwenen en hield hij een ander in de hand. De
begrijpelijke woede duurde echter niet lang,
want toen het nummer bekend werd ge
maakt waarop de prijs van 15 miljoen cruzei
ros (36.000) was gevallen, bleek hij voor de
tweede keer het winnende biljet vast te hou
den, maar dat kon zijn hart niet meer ver
werken. Tegen zijn armoede had hij zich
verzet, toen het geluk hem vertroetelde stierf
hij.
Als er plotseling zo’n geweldadige wolk
over iemand neerdaalt, schijnt het hart wel
even van streek te raken. „Wat ik ook doe,
mijn hart blijft bonzen”, zei in 1971 mevrouw
Robbie Williams, die tot dan toe van de steun
moest leven, nadat ze 1,7 miljoen gulden in
de Ierse renpaardenloterij gewonnen had.
Het beste advies in dit geval: niks van aan
trekken mevrouwtje, rustig bonzen laten.
Alles went op den duur, zelfs het bezit van
een slordige anderhalf miljoen. „Eerlijk ge
zegd, ik ben er nog niet helemaal van be
komen. Het duurt een heel poosje eer men
zoiets verwerkt heeft”, zei in datzelfde jaar
een Duitse machinebankwerker in een inter
view drie dagen nadat hij een miljoen rijker
Want wie had bijvoorbeeld gedacht, dat
uitgesproken ongelukscijfers winst konden
opleveren? Dat ervoer in 1967 een arme
Duitse weduwe, die voor haar levensonder
houd in een bos moest werken. Na vaak in de
lotto gespeeld te hebben wilde zjj het nog één
keer proberen. Zij kruiste de cijfers aan, die
betrekking hadden op de dag, maand en
jaar, waarop zij bericht had gekregen dat
haar man in Rusland was gesneuveld, en
koppelde daaraan vast de sterfdatum van
haar vader. Droeviger kan het niet, maar
ditmaal bleek het wel flink raak te zijn; zij
ontving een half miljoen mark. Een zelfde
bedrag kreeg in 1970 een andere weduwe
uitgekeerd, die na-de dood van haar man elf
jaar lang met dezelfde getallen speelde waar
mee hij tijdens zijn leven tevergeefs jacht op
zijn geluk had gemaakt.
was geworden. „Mijn mond viel wijd open en
toen die weer dicht was, begonnen mijn
tanden te klapperen”, zo omschreef in 1972
een 62-jarige ex-vlieger achteraf zijn reactie
op het vernemen van het bericht, dat hij de
winnaar was van een totoprijs ten bedrage
van 4.250.000 gulden.
In 1967 won in Gent een oude dame van 81
jaar een bedrag van zeven miljoen Belgische
franken in de Nationale Loterij. In guldens
omgerekend is dat heel wat minder indruk
wekkend maar toch altijd nog ongeveer vijf
ton. Ze verdeelde het geld onder haar kinde
ren en kleinkinderen en behield voor zichzelf
alleen een kleine som om te zijner tijd haar
begrafenis en een grafkelder te kunnen be
kostigen. Na een week moest het reserveka-
pitaal al worden aangesproken, want vanaf
het moment dat bekend werd waar de prijs
terecht was gekomen, had zij rust nog duur
gekend. Steeds opnieuw stonden bedelaars
aan de deur en mensen die geld van haar
wilden lenen. Op redelijke en op zeer onge
bruikelijke uren werd zij door nieuwsgieri
gen overvallen die haar de gekste vragen
stelden.
Zo verschillend als de mensen zijn, zo
verschillend reageren zij op belangrijke
evenementen in het leven en op een plotselin
ge rijkdom. „Ik ga eerst een speelgoedtrein
kopen, want daar heb ik mijn hele leven al
naar verlangd”, vertelde een Napolitaanse-
chauffeur nadat hem bij een trekking van de
staatsloterij 150
waren gevallen,
greep ook terug
Zijn landgenoot. Albert Ludwigs deed nog
korter over de half miljoen die hij met zijn
lottobriefje kon innen, hij was er na zes
maanden al doorheen. Toen hij opeens zak
ken vol geld had huurde hij een hele etage in
een luxe-hotel in Stuttgart, at alleen maar de
duurste gerechten, kocht drie sportwagens
tegelijk en nam een Zwitserse student in
dienst, die hem goede omgangsvormen
moest bijbrengen. Hij deelde links en rechts
geld uit aan „goede vrienden” en liet zich in
gezelschap van drie meisjes met een taxi
naar Parijs rijen, waarvan hij met vijf vrou
welijke gasten weer terugkeerde Dat hij in
de kortste keren door zijn kajpitaal heen was
valt niet te verwonderen, maar ’t ergste was
dat hij in die paar maanden het werken
verleerd had, niet meer aan geregelde arbeid
kon wennen en herhaaldelijk op diefstal be
trapt werd Twee voorbeelden van prijsbe-
steding die de vraag oproepen of lottowin-
naars wel te benijden zijn.
In 1970 won Dick Brinkhurst uit Londen
bijna een miljoen gulden door willekeurig
met een speld namen van clubs aan te prik
ken en die dan op zijn formulier te zetten. In
dat zelfde jaar legden vier Engelse bouwvak
kers op een even simpele trant beslag op nog
veel meer poen. Degene, die tot taak had het
formulier in te leveren, nam een koekjes
trommel, deed daar een aantal genummerde
papiertjes in en vroeg zijn vrouw de loten te
trekken. Van een beredeneerd afwegen van
kansen dus geen sprake.
In Engeland kreeg Keith Nicholson in 1961
met de inleg van een stuiver de beschikking
over 152.000 pond, toen ongeveer anderhalf
miljoen gulden. Als in trance begon hij geld
op te maken in vier jaar tijd werden onder
andere 17 sportwagens gekocht r totdat hij
met zijn Jaguar verongelukte „Het zou nooit
gebeurd zijn als we het geld niet gewonnen
hadden”, zei zijn vrouw Vivian. „Als ik nog
eens zou winnen, zou ik me anders gedra
gen”. Hoe ongelooflijk het ook klinkt, som
migen hebben spijt van hun prijs
De grote vraag die dé speler bezighoudt is
deze: berust het vallen van een prijs op
bepaalde nummers op louter toeval, of is ook
de verdeling van het geluk aan wetmatigheid
gebonden? En zo ja, hoe kan hij die wetten
decoderen en ze ten eigen bate aanwenden of
er invloed op uitoefenen?
Vorig jaar april viel in Konstanz een prijs,
die minder formidabel was ofschoon an
derhalf miljoen mark niet te versmaden zijn
naar die alleen al vermeldenswaard is om
de stijl, waarop de fameuze nummers wer
den verkregen.
Wie door de geluksfee gekust wordt en
plotseling ruim in de financiële middelen
komt te zitten, doet er verstandig aan niet te
veel ruchtbaarheid te geven aan die grote
gebeurtenis in zijn leven.
van de lotto 520.000 mark opstak en het geld
zo vakkundig over de balk gooide, dat hij na
22 maanden al blut was Hij kocht naast
auto’s, huizen en hotels, schoenen bij dozij
nen en briljantringen bij de vleet. Op zijn
bruiloft waren 500 gasten en hij hield er een
vriendinnetje op na dat met geschenken
werd overladen. Toen de roes voorbij was
moest hij zijn maandelijkse oorlogsrente van
61 mark zien aan te vullen met de verkoop
van borstels en zeep langs de huizen.
Soms denk je: geleendgeld brengt geluk. In
augustus 1962 won in Zuid-Afrika in Durban
een Bantoe-bediende met de 45 gulden die hij
van zijn baas geleend had, bij het paarden
rennen 'de niet onaardige som van 150.000
gulden. In 1968 wist in Australië een Hon
gaarse werkloze immigrant, die zelf geen
cent op zak had, met twee loten die hij van
geleend geld gekocht had, beslag te leggen op
61.000 dollar.
7^
t tf’
z
■5$
