Aanstekelijk optreden bewijst opnieuwe de grote klasse
Dichtersfeest bleef dicht
bij huis op openingsavond
Het rasechte realisme van Wim Steyn
Vorig jaar ruim
39 miljoen
boeken verkocht
Met ingang
van 15 juni.
i
Bank Mees Hope nv
ROtfawFejTIVAL
Poetry (Inter)National opnieuw uniek gebeuren
DINSDAG
1 5
1976
JUNI
KUNST
11
71
f.
was
1 maand
3 maanden
6 maanden
5 74%
6 7a%
BMHI
s aS
12 maanden
24 maanden
Surplusspaar-
rekening
per 15 juni
47.%
472%
474%
5 74%
674%
4
4 74%
472%
5
574%
7’70
Beeld-
schrift
Stuehóuw^
i
Glorietijd Dr. Hook niet voorbij
JOHN OOMKES. Dr. Hook and the Medecine Show in Carré.
(ADVERTENTIE)
met opzegtermijn
Haarlem. Houtplein X. tel. 023-31 59 50.
CEES STRAUS
20.30
Mickery
elkaar in evenwicht houden. Dat treft
ook in sommige andere landschappen
van deze aard: teruggehouden kleur
gebruik, dat iets lijkt op de Oud-
Hollandse school, maar dan in een
heel forse vertaling.
Nu de stillevens. Een groot doek
als „Vruchten op tafel” is gewoon een
feest in spontane kleuren, terwijl
speelt
is ei-
s wel
Gerd
goed,
m op
ag te
rd
meer
nne-
ivier,
mee.
Alle
be-
moet
De
heeft
iepen
land-
rika-
ander
1 ook
„Hol-
ar het
merkt
rianier
raarop
s een
n erg
AMSTERDAM. „Optreden houdt
voor ons meer in dan een nummertje of
vijftien af te leveren en dan weg te
wezen. We wanna let it all hang out, we
willen alles uit de kast persen en er
volledig tegen aan gaan”, legt Dennis
Locorriere uit tegen het eind van de
show (concert, circus, vertoning, wat is
het juiste woord?) van Dr. Hook The
Medicine Show, gisteravond in Carre.
Diegenen die niet waren opgekomen
en dat waren er nogal wat meenden
een geldig excuus te kunnen vinden in
het feit dat de glorietijd van de groep
allang achter ons ligt. Zij die wel geko
men waren, kregen vermoedelijk last
van ademhalingsstoornissen. Precies zo
als toen dus.
film
>t erg
eft is
k dat
ik in
niet
leger,
n het
*n te
maast
>od te
Mees Hope verhoogt
de rente op zijn
termijnspaaidepositók
behalve hij van het podium afloopt. Net
als je je zit te verbazen over het snelle
einde van de show, veronderstelt Locor
riere dat zijn collegae naar het toilet
zijn en doodt hij het wachten op hun
terugkeer met een bewogen versie van
Sylvia’s Mother. Zijn stampende voet
bepaalt hot ritme. Rollin’ In My Sweet
Baby’s Arms, The Freaker’s Ball en een
onbeschrijfbare bluesparodie, tijdens
welk nummer hij zelfs wegkruipt in de
bass-drum.
De toegift, Cover of the Rolling Stone,
laat duidelijk zien dat Dr. Hook nu nog
afhankelijk is van oud materiaal. Het
wachten is op een vernieuwd repertoire
om te geloven dat de groep nog aan het
groeien is.
WIM STEYN is bij uitstek een
„schilderachtige’ ’schilder, een verte
genwoordiger van het breed-geveegde
en spontaan-getoetste realisme. Daar
binnen bloeit tij hem een sterke
neiging tot romantisering en dramati
sering op. Maar realiteit houdt nu
eenmaal ook het aanvaarden van
emotionaliteit in. Juist daaraan valt
Wim Steyn zo duidelijk te herken
nen: het tot expressie brengen vn
eigen emotionaliteit door die te pro
jecteren op zijn onderwerpen. In de
eerste plaats geldt dat natuurlijk zijn
zeer boeiende zelfportretten, maar
evenzeer zijn landschappen, stadsge
zichten en stillevens. Om als eer
der tot die erkenning te komen
ben ik gaan kijken naar zijn exposi
tie in de nieuwe zaal va het Frans
Halsmuseum (de Nederkoorn-vleugel
waar het werk uit de laatste paar
jaren t.e.m. 18 augustus hangt te
gloriëren. Want dat doet het inder
daad, het is een glorie in kleur en
schilderkunstige beleving.
fit#
„Christine” van Wim Steyn.
meer verstilling spreekt uit de „Blau
we pot”. Te ongedisciplineerd echter
naar mijn smaak is een doek met
zonnebloemen, vooral waar Wim
Steyn meestal zo goed weet te balan
ceren op de rand van schildersvrij-
heid en de tucht van het vakman
schap. Ga, om van dat knappe balan
ceren te genieten, vooral kijken.
AMSTERDAM (ANP). In het afge
lopen jaar zijn in Nederland voor een
bedrag van ruim 580 miljoen glden in
het totaal 39,3 miljoen boeken verkocht.
Dit exclusief encyclopedieën, naslagwer
ken, school- en studieboeken. Daarvoor
werd door de consument een gemiddelde
prijs van 14,75 per boek betaald. Dit is
een prijsstijging van 2,50 per boek
sinds 1974. Een en ander blijkt uit een
in opdracht van de Stichting Speurwerk
betreffende het boek gehouden onder
zoek naar het koopgedrag ten aanzien
van boeken in 1975.
Roland the Roadie Gertrude the
Groupie, waarin de wanordelijke, uitzin
nige vokalen iedereen verlokken tot het
meezingen van de teksten. Carry Me,
Carrie wordt door Dennis uitgebouwd
met een vreemd slot, waarna iedereen
Een illustratie van een van de vele grappen die gisteravond werden opgevoerd bij
Dr. Hzzk z:.d thz Mzdzzir.z Dh.zzz ;:a Czrri. (foto Gijsbert Hanekroot)
een relatie met het publiek te leggen.
Lange, lachwekkende monologen, die,
besmet met een ongelooflijke neiging tot
improvisatie, allerlei zaken op de hak
nemen, inclusief de popbussiness of zich
zelf (tekstschrijver Shel Silverstein zorgt
daar wel voor). Evenals die zelfkritiek is
de goede muzikale presentatie van het
geheel opvallend. Bij andere comedy- of
parody-rockbands (Bonzo Dog Band, Al
berto y Lost Trios Paranoias) wil daar
nog wel eens wat aan mankeren.
Voordat Locorriere, Sawyer, Jance
Garfat (bas), Rik Elswit (gitaar), John
Wolters (drums) en Bill Francis (orgel)
hun kunsten vertoonden, trok het voor
programma de nodige aandacht. Het
drietal Fools dat het Slapstick Theatre
vormt, zorgde voor een uitzondering op
de regel dat voorprogramma’s het proe
ven niet waard zijn. Trek kreeg je pas
bij Dr. Hook, die in het volle licht
opkwam en van wal stak met het aan
Amsterdam opgedragen I Can’t Get No
Pussy At All. Even erotisch is Rock
Soul, waarin Francis zich vooral fysiek
inzet. If I’d Only Come vertoont het
quasi-dronken gedrag van Locorriere,
wat bij het mooie Only Sixteen eerder
erger lijkt te worden. In Everyday trekt
gitarist Elswit de aandacht met prachtig
vlechtwerk. Die kleine man komt in
Ev’rybody’s Making It, But Me klagend
in beeld. Zijn maten ontnemen hem
zelfs de kans het laatste refrein te
zingen, maar hij verzet zich daartegen
succesvol. De remmen zijn los, Ray Sa
wyer jodelt na een extatische aankondi
ging van Locorriere de Rocky Mountains
dichterbij en het moment is rijp voor
een drietal gouwe ouwen.
De oorzaak hiervan is te vinden in de
zeer komieke gevatheid van Dennis Lo
corriere, die meer nog dan de met een
ooglap uitgeruste Ray Sawyer de rol van
frontman vervult en je nauwelijks tijd
gunt bij te komen van de ene vondst of
hij lanceert alweer de volgende grap.
Locorriere voert bijna alle conversaties;
niemand dan hij weet zo ongedwongen
Natuurlijk is Wim Steyns werk
anders dan heel vroeger. Er was eén
gelukkige groei. De laatste jaren ech
ter is hij stabiel bezig. Veranderingen
in de stijl zijn er niet zoveel meer,
maar verdieping is er volop. Hij
dringt verder zijn onderwerpen in, de
vereenzelviging daarmee verhoogt de
ROTTERDAM. De literaire tijd
schriften van nu in Nederland zijn van
een matige kwaliteit omdat de Neder
landse literatuur van de Idatste tijd
matig is. Wat ontbreekt is een club, een
bende van schrijvers die zich opstelt
voor of tegen iets, een groep met stand
punten en getuigenissen die tegen een
stijl willen ingaan. Het waren tamelijk
sombere woorden waarmee Geert van
Oorschot, uitgever van een uitstekend
literair fonds en zelf de redacteur van
een „heel goed” literair tijdschrift (Tira
de) op de eerste avond van Poetry
International in de foyer van de Rotter
damse Doelen.
Het dichtersfestijn in de Maasstad,
waarvoor niet alleen de deelnemers van
heinde en ver komen, heeft al weer voor
de zevende keer plaats. Het hoeft in een
ven groot aantal landen als dat waaruit
de deelnemende dichters komen een zeer
behoorlijke naam. Binnen onze grenzen
is het een uniek gebeuren, want waar
anders zijn dichters zo in de weer, van
maandag tot en met zaterdagavond. Zich
uitputtend in het voorlezen („liever niet
voordragen, daar houd ik niet van”,
adviseerde Van Oorschot toen hij giste
ravond de eerste deelnemer introduceer
de) van hun werk, dat, als men uit het
buitenland komt, ook nog eens vertaald
moet worden. Poëzie moet velen toch
wel wat te vertellen hebben als de
dichter er duizenden kilometers voor
moet reizen op uitnodiging van de Rot
terdamse Kunststichting die elk jaar
meer erkenning voor haar streven krijgt.
Gisteren waren er al zo’n 700 bezoekers,
een heel behoorlijk aantal voor de ope
ningsavond.
Behalve luisteren naar de dichters, die
zich uiteraard moeten beperken tot een
smalle keus uit hun werk, kan er ge
kocht worden op een rijk voorziene
markt waar uitgevers hun eigen dichters
onder de aandacht brengen. En tevens is
de sfeer zo informeel dat er gemakkelijk
contact kan ontstaan tussen het publiek
en de schrijver.
Naar traditie ging Poetry Internatio
nal met Nederlandse en Vlaamse deelne-
intensiteit van het gevecht van de
schilder met de materie, zijn vorm
en kleurgevoel.
Meestal wint Wim Steyn dat ge
vecht. Zijn zelfportretten tonen hem
in verschillende momenten, facetten
dus van zij karakter, die om telkens
een iets gewijzigde picturale oplossing
vragen. En die oplossingen vindt hij
dan intutief. Want het is vooral de
schilders-intuïtie die hem leidt, ge
paard natuurlijk aan zijn jarenlange
ervaring. In die zelfportretten sprees,
hij zich zeer persoonlijk uit.
Maar dat geldt ook de portretten
van anderen, meestal zijn vrouw Ger,
ook echter portretten van kindere..,
die hier nu hangen. En dan valt het
portret van een jong meisje „Christi
ne” op. Kleding en achtergrond zijn
gedaan in de ruige streek, maar het
gezichtje dat daarom vraagt
toont ineens een mildgeschilderde
intimiteit en groot indringingsvermo-
gen in de psyche op een heel andere
wijze. Voor het doen van Steyn is het
glad geschilderd en ook dat is tref
fend goed gedaan. Want hij heeft een
ime uitslag naar meer zijden
Een serie stadsgezichten als het
Kenaupark is een vreugde om te zien.
Hij maakt er een soort Parijs stads-
jeeld van, vrolijk in de kleur, com
pleet met vlaggen en toch ook weer
lelemaal Hollands realistisch, spoxi-
taan en toch trefzeker.
Een beschouwelijke Wim Sicy.
treedt aan de dag in een pracnt-g
„Kastanjes op Groot-Bentveld waar
in de boompartijen doorzichtig zijn
gehouden en mooi in toon geschil
derd. En nu een bezwaar tegen ande
re landschappelijke werken: soms is
die doorzichtigheid verdwenen en dan
kan een groep bomen of een veld
met bloemen structuurloos dreigen te
worden en in een groep vlekken te
verzanden waar je moeilijk raad mee
vest.
misschien weet Wim Steyn er
wel raad mee, want in een
t 'indschap als „Vlieland" weet
i r een monochroom kleurge-
n e wegend bruin, toch een
tair evenwicht in het doek te
bregen, omdat de structuurvlakken
door
r.
Het onderzoek heeft aangetoond, dat
in 1975 minder boeken werden verkocht
dan in 1974. Deze tendens is volgens de
stichting, naast een relatief sterk stij
gend aantal uitleningen via openbare
bibliotheken reeds een aantal jaren
merkbaar. Niettemin worden per dag in
Nederland nog altijd gemiddeld 130.000
boeken gekocht.
Ontspanningsromans zijn bij het pu
bliek sterk favoriet. Een kwart van alle
in 1975 verkochte boeken behoorde tot
dit genre. Dertien procent van de omzet
in aantallen had vorig jaar betrekking
op jeugd- en kinderboeken. Literaire
werken maakten tien procent van de
omzet in geld en negen procent van de
verkoop in aantallen uit. Zesenzestig
procent van het aantal verkochte boeken
was „fiction” en drieëndertig procent
„non-fiction”.
Er is een stijgende belangstelling voor
boeken in gebonden uitvoering, zo merk
te de stichting op.
Van de totale omzet in geld namen de
concerns in 1975 50 procent voor hun
rekening. Geen van de concerns, aldus
het onderzoek had overigens een markt
aandeel van meer dan 10 procent. Het
aandeel van de boekhandel in de distri
butie van het boek is vrijwel stabiel
gebleven: 46 procent (in 1974 45 procent)
van het totale aantal verkochte algeme
ne boeken vond zijn weg naar de consu
ment via de boekhandel. Tien procent
werd in warenhuizen gekocht en 15 tot
20 procent via boekenclubs. In de boek
handel werd voor het boek een gemid
delde prijs van f 14,75 betaald, in het
warenhuis van 9,35 en bij de boeken
clubs van f 16.30.
mers van start, bijna een Poetry Natio
nal dus. Poëzie hardop uitspreken kan
van dode letters een heel levendige ge
beurtenis maken. Op dit festival komt er
een tweede attractie bij, omdat de dich
ters immers hun eigen werk voorlezen.
De een nerveus, bijna stotterend en
schichtig om zich heen kijkend, de ander
ontspannen, soms geposeerd of relativer
end. Of bijna onverstaanbaar achter de
toch uitstekend functionerende micro
foon. Dat is ook het leuke aan zo’n
dichtersfestijn: een dichter kan op pa
pier nog zo’n goed gedicht schrijven, bij
een gebeurtenis als deze staat of valt
zijn werk met de voordracht.
Het programma van de eerste avond
was mede tot stand gekomen in samen
werking met de literaire tijdschriften
die hun eigen dichters mochten sturen.
En hoewel Van Oorschot anders van
mening is, zoals uit zijn woorden kan
worden opgemaakt, er waren gistera
vond meer dan matige deelnemers. Ook
degenen die werden voorgesteld door
„Gedicht”, het blad onder redactie van
Remco Campert, dat onderdak biedt aan
debutanten, hadden een zeer redelijk
niveau.
Het volstaat hier met hét geven van
oen opsomming van de deelnemers, poë
zie recenseren op basis van steeds een
vier a vijftal werkjes zou geen eerlijk
beeld geven. Daar waren Gerrit Bakker,
R. de Coninck, Tom van Deel, Hans
Favery, Jan Geurt Gaarland, Roland
Jooris, Manuel Kneepkens, Jan Kuijper
Gerry van der Linden, Piet Meeuse, Jan
Willem Overeem, Willem Jan Otten,
Margriet Poort, Lucienne Stassaert, Wij
nand Steemers, Eddy van Vliet, Hans
van de Waarsenburg en Theo Wieringa.
Vanavond is het de beurt aan Remco
Campert, Nicolas Born uit West-Duits-
land Peter Porter (Groot-Brittannië), Ja
nos Pilinszky (Hongarij), Fazil Hüsnü
Daglarca (Turkije), Judith Herzberg.
Francisco Carrasquer (Spanje) en Grego
ry Corso (Ver. Staten).
Dinsdag 15 juni.
Muziek. Amsterdam, Concertge
bouw 20.15 uur: John Cage Song
Books.
Amsterdam, Spiegeltent Museum
plein 20.15 uur. Country and Western
Music.
Den Haag. Congresgebouw 20.30
uur: Het Residentie Orkest.
Opera. Amsterdam, Stadsschouw
burg 19 uur: Der Rosenkavalier.
Ballet. Scheveningen, Circusthea
ter 20.15 uur: Nederlands Dans Thea
ter.
Toneel. Amsterdam Mickery 20.30
uur. Woyzeck.
Woensdag 16 juni
Muziek. Amsterdam, Concertge
bouw 20.15 uur: Amsterdams Phil-
harmonisch Orkest.
Amsterdam, De Duif, 20.15 uur:
Nederlands Kamerkoor, Utrechts
Symfonie Orkest.
Den Haag, Congresgebouw
uur: Genesis.
Den Haag, Remonstrantsekerk 20.15
uur. Nederlandse Blazers Ensemble.
Scheveningen, Circustheater 20.15
uur: Promenade Orkest.
Toneel. Amsterdam.
20.30 uur: Woyzeck.
Ballet. Amsterdam, Stadsschouw
burg 20.15 uur: Nederlands Dans
Theater.
