BLAMAGE VOOR HET HOLLAND FESTIVAL
La Salle-vioolkwartet
bevestigde zijn faam
Gemoedelijkheid en ongekende
sfeer op Keltisch volksfeest
Jazzfestival
Steve Reich ook in „Drumming
in Castricum
weer oorspronkelijk componist
Dichter Ouwens
onderscheiden
daar blijft n mens gezond bij!
Oenji
KOMT!
'PTCENI
kuipers
lljj
IW
w/’L f
f'W r
f *Jrt;
/paarbank
re
I ft
1
1'
en
tïML -:-j
j
HOLW^TIVAL
76
f
In Haagse Diligentia
I
IERSE MELODIEëN HERLEVEN IN ROTTERDAMSE DOELEN
In Rotterdamse Doelen
’IJ
Cabanis wint prijs
Academie Francaise
UMUIDEN
ll
I
3
DINSDAG
2 2
JUNI
19 7 6
15
KUNST
14
e.
I en
aag.
ide
4
«K
iten
an de
ten
or
Service-in-reiszaken:
buitenlands geld, reischeques.
reisverzekeringen en een kluisloket
voor uw kostbaarheden.
:G
Voor prijsbewuste kopers en dat zijn ai onze
klanten 15 tot 50% kontantkorting.
iwt nedcriand
spaarspecialisten sinds 1817
976
muitten - Tel.02550 -11428
korting
ZIJLSTRAAT 971 TEL 31 01 81
HAARLEM
I j
>159 165 - IJ
WWW
(ADVERTENTIE)
Opreis?
sof
VEG
:5
i
In „Meeting Mr. Ives”, passeren
demonstratie
X.
JOHAN VAN KEMPEN
P. ZWAANSWIJK
(ADVERTENTIE)
Dinsdag 22 juni.
CEES STRAUS
Amsterdam,
Woensdag 23 juni
Amsterdam.
1
DEXTER GORDON
(Van een onzer verslaggevers)
STEVE REICH
(ADVERTENTIE)
(ADVERTENTIE)
(ADVERTENTIE)
•r’l
LJ
1W
stelt.
t
DEN HAAG (ANP). De jaarverga
dering van de Maatschappij der Neder
landse Letterkunde heeft de dertigjarige
dichter Kees Ouwens uit Amsterdam de
Lucy B. en C. W. van der Hoogtprijs
toegekend. De prijs, bestaande uit een
penning en een geldbedrag worden de
laureaat het komende najaar uitgereikt.
enscenering die
reclame-spot
midden
i High
beneden peil. Een deprimerende Holland
Festival-flop, het aankijken niet waard.
Vanavond aandacht voor Bretagne en
Wales.
bol van. Dit najaar zullen we Reich niet
in Nederland kunnen zien werken tij-
deens zijn zevende Europese toemee.
JOHN OOMKES
i:
3 van
per
jr.
Als levensschets, wat je ook denkt
van de kwaliteit van Ives muziek,
haring
ROTTERDAM. Na de poëzie en de
jazz thans de volksmuziek; de Maasstad
kan geen gebrek aan verscheidenheid
worden verweten waar het haar eigen
aanbod in het kader van het Holland
Festival betreft. Sinds gisteren treden ze
in Rotterdam op, de folkmusici uit Ier
land, Schotland, Bretagne en Wales.
Barden, harpisten, fluitisten, doedelzak-
bespelers en fiddlers; overdag in zieken
huizen, op pleinen en straten en .in de
haven, ’s avonds in de bij voorbaat al
uitverkochte kleine zaal van de Doelen.
Met Keltische klanken, de meest oor
spronkelijke volksmuziek in West-Euro-
pa, perfect uitgevoerd en met een sfeer
In „Meeting Mr. Ives passeren ver
schillende van Ives’ composities en frag
menten daarvan de revue, gespeeld dus
door het Radio Kamer Orkest en enkele
solisten. Die muziekmakerij dient dan
ter illustratie van teksten, die in elkaar
gesleuteld zijn op een manier zoals ook
bij sommige composities van Ives zelf
het geval is. Alles samengevat in een
Toneel. Amsterdam, Stads
schouwburg 20.15 uur: Henry V (ook
op donderdag 24 juni).
Amsterdam. De Brakke Grond: 20.30
uur: Een grappige oude man (tot en
met zaterdag).
CASTRICUM. Dexter Gordon, Son
ny Stitt en Philly Joe Jones zijn de
grote publiektrekkers op het jaarlijkse
festivai van de Jazz Club Castricum, dat
zich deze week in de zalen van Club 538
aan de Dorpsstraat afspeelt.
Reich, die je zijn veertig jaar amper
aanziet, kondigt in krom Nederlands aan
dat in tegenstellig tot wat in het pro
gramma vermeld staat„Drumming” niet
zal worden onderbroken. Applaus. Te
recht. want het had de wenkbrauwen al
doen fronsen. De compositie dient inte-/
graal te worden uitgevoerd. Vervolgend
sjouwt hij weer rond ook in hemds
mouwen op het laatste moment
bongo’s bij stemmend, waarbij David van
Tieghem behulpzaam is. Twee-, driehon
derd aanwezigen zijn getuige van een
onverwacht, plots begin.
„Drumming’ ’start met twee bongoïs-
ten die een ritmisch basispartroon op
bouwen vanuit een enkele slag in, zoals
meer bij Reich voorkomt, een cyclus
van twaalf tellen. Het idee doet denken
aan een ervaring die je opdoet bij een
onverwachte regenbui. Je gaat schuilen
onder een afdakje en het valt je op hoe
de daarva afdruipende druppels als het
ware een steeds ingewikkelder ritmepa-
troon vormen, dat bij het afnemen van
de neerslag en het uiteindelijk ophouden
José Cabanis is al eerder onderschei
den. In 1961 kreeg hij voor zijn boek
„Bonheur du Jour” de prijs van de
Franse letterkundige critici en vijf jaar
later voor zijn „Bataille de Toulouse” de
Prix-Renaudot, die als de op een na
belangrijkste literaire prijs van Frank
rijk geldt, na de Prix-Goncourt.
Het Holland Festival wordt deze
avond met tal van manifestaties,
waaraan onder meer het Residentie
Orkest en folkmusici meewerken, of
ficieel gesloten in alle zalen van De
Doelen in Rotterdam (20.15 uur).
AMSTERDAM. Zaterdagavond
komt het allemaal ook nog op de televi
sie; de gisteravond in Carre opgevoerde
Holland Festivalbewerking van „Meeting
Mr. Ives”, waarvan de hoofdrol geschre
ven en gespeeld wordt door John Bird.
Deze theaterproduktie van een oorspron
kelijk idee van Brendan Gill en Richard
Dufallo - welke Amerikaanse dirigent
ook het bij deze manifestatie betrokken
Radio Kamer Orkest leidt - suggereert
een teruvblik vanuit het hiernamaals op
het leven van de door de publiciteit wat
opgeschroefde en in dit festival veel
gespeelde componist Charles Ives.
Hield dit drietal hun programma ge
heel instrumentaal, hun voorgangers de
ze avond boden ook vocale afwisseling.
Daar was allereerst Seamus Ennis met
een nogal nasaal klinkende bagpipe
waarbij eveneens onder de rechterarm
gepompt wordt. Ennis is zo’n beetje het
prototype van de oudere folkmusicus uit
de Angelsaksische gebieden: onverstaan
baar maar vol met grappen die door de
vele Ierse en Engelse aanwezigen overi
gens goed begrepen werden (veel toespe
lingen op de Engelse „bezetters” die nog
steeds gehaat zijn in Eire), keurig gesto
ken in een blauw-grijs kostuum met
wijnrode das. Hij opent de avond met
The wounded Huzar, een weemoedige
melodie geboren aan de verre oevers
van de Donau en uiteraard heel wat
treuriger dan wat volgt namelijk een
lied over de vrolijke jongens van de
Blauwe Bergen, die zoveel aanleiding
hebben gegeven voor mystieke verhalen.
Dan krijgt Ennis assistentie van de zan
ger Sean Ac Donna bij wie zich even
later de violiste Derville Staunton voegt.
Ze opent een song over The dark wo
man of the glenn waarna Ac Donna in
het Keltisch invalt en Ennis tot slot het
lied in „het door ons zo verfoeide En
gels” al zingend vertaalt.
Sommige liederen moeten van vader
op zoon zijn voortgebracht, zoals een
„landelijke en politieke” song waarin
verhaald wordt over een veldslag in
1798 toen de Ieren grote verliezen leden.
Ennis wisselt de minder goede tijden af
Brown wel zijn ontstaan
intellectualistisch procédé,
hart wend uitgeschakeld.
De uitvoering werd een
van de vele kunstgrepen om alle soorten
van geluiden, jankend, sissend en prikke
lend aan de prachtige strijkinstrumen
ten, (mind you, alle van de befaamde
bouwer Amati) te ontlokken. Voorge
schreven
krachting
van onze tijd.
Voor die onthulling mag men het La
Salle-kwartet nochtans bijzonder dank
baar zijn, maar dankbaarder voor de
fraaie, puur-muzikale vertolking van
Purcells schone Fantasieën, Schuberts
lyrische, maar toch ook fel-dramatisch
bewogen „Quartett-satz” en vooral voor
de magistrale uitvoering van Beethovens
prachtige strijkkwartet, welk werk
klonk als een verheugend getuigenis van
een rotsvast geloof in de onvergankelij
ke waande van waarachtige muziek.
instrumentenkwaliteits-ver-
als onthullend verschijnsel
en gemoedelijkheid waar de weinig
spontane bezoekers bevreemd naar kij
ken.
daarvan omgekeerd steeds minder com
plex wordt totdat een enkele drup over
blijft.
In het midden staat een rij van vier
paar bongo’s opgesteld, links daarvan
drie marimba’s en rechts drie Glocken-
spiele. Deze podiumindeling verduidelijkt
de volgorde van de verschillende secties
van „Drumming”. Aan het eind van het
eerste gedeelte, waarin een mannenstem
nu en dan het geluid van de bongo’s
imiteert, nemen de marimba’s geleidelijk
het ritme dat de drummers aanhouden
over en bouwen in het tweede gedeelte
van Drumming net zo’n ritmisch basis
patroon op als de bongo’s tijdens het
eerste deel. Ook nu wordt de menselijke
stem geïntegreerd, maar het veranderde
timbre maakt het noodzakelijk dat nu
twee vrouwenstemmen worden gebruikt.
Het derde gedeelte "na een identieke
gelijkmatige overgang is geschreven
voor de Glockenspiele, waarvan het ge
luid nagebootst wordt door gefluit en in
het hoogste register door een piccolo. In
■de finale worden tenslotte alle instru
menten en vocale mogelijkheden gecpm-
bineerd toegepast.
Drumming in Reich’s laatste composi
tie waarin de techniek van de „change
of phase” (fasenmuziek) centraal staat.
In zijn latere werken past hij meer
melodische technieken toe, zoals bijvoor
beeld de verlenging van de noten in
„Music for mallet instruments, voices
and organ”. Feit is dat Reich weinig
stukken heeft geschreven waarbinnen
het beperkte concept zo’n rijkheid aan
klanken wordt gepaard aan een haast
swingende dynamiek en zo’n doorzichtig
heid samengaat met een meesleurend
karakter. Vanavond nog staat Carre er
ROTTERDAM. Vanavond concer
teert het Steve Reich Ensemble onge
twijfeld in een sfeervoller enscenering
dan gisteravond in de wat al te cleane
ontvangsthal van cultuurtempel De
Doelen. In tegenstelling tot het eerste
concert stond nu slechts een enkel werk,
„Drumming”, op het programma. Deze
anderhalf uur durende compositie bleek
door de grote mate van toegankelijkheid
ervan genoeg compensatie te bieden voor
de beklemming die van de ruime hal
uitging. Bij tijden was er door de grote
mate van betrokkenheid zelfs sprake
van intimiteit.
tin
en
iel gebrachte melodie die door Ac Don-
ongewone frasering wordt
duidelijk zal zijn. De argeloze belang
stellende muziekvriend zal er wel wat
moeite mee hebben, want hij moet pro
beren te ontdekken wat Browns bedoel
de, toen hij schreef „Het strijkkwartet
■uit 1965 is een van verscheidene werken,
waarin ik heb gepoogd de „grafische” en
„mobiele” improviserende eigenschappen
van de composities van 1952 te combine
ren met de eigenschappen van het „Co-
mosed material „open-form” van „Twen
ty five Pages” (1953) en de „Available
Forms-werken uit 1961-1962”.
Dat Brown aan zo iets is kunnen gaan
beginnen, kan mogelijk verklaard wor
den uit zijn studievakken: machinebouw,
wiskunde, polyfonie, contrapunt, compo
sitie en Schillinger-techniek. Deze laat
ste „techniek” heeft te maken met de
„beginselen van automatische compositie
toegepast op klank, licht en handeling,
die gebaseerd zijn op de wiskunde”,
aldus de toelichting in het programma
boekje. Zo zal ook het kwartet van
volgens een
waarbij het
Een scène uit „Meeting Mr. Ives”
(Foto Bob Dantzig)
Muziek. Amsterdam, Concertge
bouw 20.15 uur. Gaudeamus Prijswin-
naarsconcert. Amsterdam, Carre 20.15
uur: Steve Reich. Den Haag, Congres
gebouw 20.30 uur: Residentie Orkest.
Den Haag, Theater aan de haven
20.30 uur. Meeting Mr. Ives.
met veel vrolijkheid als hij een
whistle gebruikt in een opgewekt
sm
na in een
begeleid. Het laatste lied laat veel van
de Ierse humor zien: The lament of the
books, geschreven door een schoolmees
ter uit Kerry die met zijn school van de
ene kant van de oever naar de andere
kant moet verhuizen en zijn boeken
over het water transporteert waarbij het
bootje tot zinken komt.
Het festival (23, 24 en 25 juni) begint
woensdagavond met de vertoning van de.
film The Louis Amstrong Story. Een
bijna anderhalf uur durende rolprent
over het leven en muzikale verleden van
Satchmo.
Donderdagavond 24 juni speelt Piet
Noordijk met zijn kwartet in de bene
denzaal. Boven treedt the Freetime Old
Dixi Jazz Band op, terwijl de liefhebber
van Boogie Woogie muziek bij Ander
Valkering in de voorzaal aan zijn trek
ken kan komen.
Het optreden van Dexter Gordon,
Sonny Stitt en Philly Joe Jones op een
podium is een voor Nederland unieke
gebeurtenis. Het drietal zal muzikaal
worden bijgestaan door twee vaderland
se topsolisten: Rein de Graaf en Henk
Haverhoek. Dezelfde vrijdagavond spelen
the Diksie Mesjien uit Breda en de
bluespianist Henk Pepping.
De toegangsprijs voor het hele festival
bedraagt 15 gulden. De minimumprijs
voor het bezoeken van een of twee
avonden bedraagt een tientje. Voor in
formatie: 02518-50606.
„Meeting Mr. Ives” is reeds bij de
eerste voorstelling gevallen. Je vraagt je
ook af hoe een zinnig iemand het in zijn
hoofd haalt om op zo’n goedkope, musi-
cal-achtige wijze een beeld te willen
geven van een componistenbestaan. Het
geheel was in elk geval zo maf, dat er
na afloop slechts een paar mensen van
degenen die het spektakel hadden uitge
zeten, de moeite namen om boe te
roepen, terwijl een handvol anderen
voor een lauw applausje zorgde. De rest
was zo’n beetje ingedommeld.
De ledenvergadering van de maat
schappij der Nederlandse Letterkunde
benoemde de dichter Maurice Gilliams
uit Antwerpen tot ere-lid, een bijzonde
re onderscheiding die eerder werd toege
kend aan Adriaan Roland Holst en An
nie Salomons.
De jury voor de aanmoedigingsprijs
zegt over Kees Ouwens, dat deze zich in
zijn drie tot nu toe verschenen poëzie
bundels en 4n zijn roman heeft doen
kennen als een zeer persoonlijk, authen
tiek dichter, wiens werk een uniek ka
rakter- heeft, zowel door de werkelijk
heid die erin wordt opgeroepen als door
de middelen waarvan de dichter zich
bedient. Zijn poëzie getuigt, volgens de
jury, van een belangrijk en moedig
dichterschap. „Belangrijk, omdat Ou
wens in de vermenging van het abstrac
te en het concrete tot hoog te waarderen
resultaten komt als geen ander heden
daags Nederlands dichter. Moedig, omdat
de auteur bij zijn streven er blijk van
geeft niet stil te blijven staan bij het
eventuele succes van zijn werk, maar
telkens doorwerkt naar een vernieuwing
waartegen verzet van buitenaf denkbaar
is, doch die hem zelf noodzakelijk voor
komt”, aldus het juryrapport.
Toneel. Amsterdam, Stads
schouwburg 20.15 uur. Henry V. Am
sterdam, De Brakke Grond 20.30 uur:
Een grappige oude man.
Ik luisterde gisteravond naar de Ieren,
wier doedelzak lang niet het grote for
maat van de Schotse bagpipe heeft. De
Ierse melodieën zijn ook weemoediger
en melancholieker; al kunnen de Ieren
best eens vrolijk uitvallen, bescheiden
heid en een ingetogen spel kenmerkt
hun optreden.
Vaak is het vertrek van een landge
noot naar het verre Amerika de aanlei
ding voor een lied of een instrumentaal
werkje. Zoals in het geval van Michael
Corman, zelf een befaamd violist die de
Ierse volksmuziek een behoorlijk verlies
toebracht door in het voetspoor van
zovelen te treden die een beter heil in
het Nieuwe Land zochten.
Naar Corman zijn een aantal jigs
genoemd die gisteravond werdén uitge
voerd door een drietal specialisten op dit
gebied: Liam O’Flynn (bags), Jo Ryan
(fiddle) en Matt Molloy (fluit). Eerstge
noemde zal de in de volksmuziek geïnte
resseerde nog wel kennen van de inmid
dels ontbonden groep Planxty, Molloy
speelt in de Bothy Band, een jonger
maar daarom niet minder goed gezel
schap.
Het betreft hier geen georganiseerd
ensemble, nadrukkelijk wijst men op het
feit intieme vrienden te zijn die slechts
voor het plezier samenspelen. Ze deden
dat uitstekend in een programma waar
ook nog reels, double jigs, sad dances en
hornpipes aan te pas kwamen. Veel
melodieën getuigen nog altijd van Ara
bische stijlmotieven die de Kelten ooit
in hun cultuur moeten hebben opgeno
men toen zij via volksverhuizingen van
uit Centraal-Azië en het nabije Oosten
uiteindelijk in West-Europa en als verst
verwijderde streek tenslotte in Ierland
aankwamen.
PARIJS (DPA). De Academie
Francaise heeft donderdag haar grote
romanprijs verleend aan de 54-jarige
essayist en romancier José Cabanis. Deze
ontvangt de onderscheiding voor zijn
gehele werk. Vorig jaar werd de roman
prijs niet toegekend, omdat de Academie
Francaise naar haar zeggen geen kandi
daat kon vinden die de onderscheiding
waardig was.
„Meeting Mr. Ives”
DEN HAAG. In het gebouw Dili
gentia in Den Haag heeft het „La Salie
String-Quartet” uit de Amerikaanse stad
Cincinnati, in de staat Ohio gelegen,
maandagavond een concert gegeven met
een programma, waarin een werk uit de
Nieuwe Wereld was opgenomen, name
lijk een in 1965 voltooid „Strijkkwartet”
van de in 1926 in Lunenburg, Massa-
chussetts, geboren Earle Brown. De Eu
ropese toonkunst was in dit programma
vertegenwoordigd met drie vierstemmige
Fantasieën van Henry Purcell, de nage-
late „Quartett-satz” in c kleine terts
van Franz Schubert en voor na de pauze
het Kwartet in Es grote terts, opus 127
van Ludwig van Beethoven.
Het La Salie kwartet stamt uit de
befaamde Juilliard School of Music.
Daarna kreeg het ensemble eerst zijn
domicilie in Colorado en vanaf 1953
vond het zijn tehuis bij de conservatori-
um-afdeling van de Universiteit van
Cuicinnati. Het karakter van het Hol
land Festival van dit jaar gaf voldoende
motieven om het internationaal beroem
de kwartet in ons land te doen opbreden
ook met een hedendaags Amerikaans
stuk.
Met het uitvoeren van muziek uit
onze tijd heeft het ensemble, gevormd
door de violisten Henry Meijer en Wal
ther Levin, de alt-violist Peter Kamitzer
en de violoncellist Lee Fiser, reeds zijn
sporen^ verdiend, hetgeen in 1971 werd
bevestigd met de toekenning van de
„Grand prix du disque” voor de gram-
mofoonplaatopnamen van' de vertolkin
gen van het complete strijkkwartetwerk
van Schonberg, Berg en Webern.
Nu brachten de vier kunstenaars met
Browns kwartet een nieuw werk, dat
volgens andere principes werd vervaar
digd dan door de drie genoemde avant-
garde pioniers aangehouden.
Browns uitgangspunten moet men
trachten vast te stellen met de informa
tie die hij in het programmaboekje ver
strekt in een taal, die voor hem zelf wel
spel en enscenering die het i
houdt tussen reclame-spot en
School-show. De podiumsituaties varië
ren dan van akelig banaal tot vervelend.
