Asiel voor
Duo Bloem-Jacobs
Lambertus
werd uitgeschakeld
Anwar:
1K
T erroristen
bleven weg
MUIJS KANDIDAAT
VOOR BONDSCOACH
Medailles
Verrassing bij
het worstelen
Anders Garderud
Paniek om
gouden plak
en de „oriëntatie
Wereldrecord
van Sokorina
..De jongens weten het nog niet”
..We zaten werkelijk muurvast”
„We gaan gewoon hard aan het werk”
iL
Montreal 1976
59
l K
I d°or
I Bert
I Brevoord
21
VRIJDAG 30
JULI
1976
SPORT
-•
Egalisatie
j
Pluspunt
Terugval
--
II -4 j
4
4
-
(Van onze speciale verslaggever)
(Van onze speciale verslaggever)
Lambertus: Politiek asiel.
'S
(Van onze speciale verslaggever)
x»
Prestige van Aziatisch
hockey staat op spel
t-
Sovjet-Unie
Oost-Duitsland
Verenigde Staten
West-Duitsland
Bulgarije
Japan
Polen
Hongarije
Zweden
Roemenië
Groot-Brittannië
Finland
Italië
Tsjechoslowakije
Cuba
Frankrijk
Joegoslavië
Noorwegen
Jamaica
Denemarken
Trinidad
Mexico
Canada
Nederland
België
Portugal
Zwitserland
Spanje
Australië
Zuid-Korea
Iran
Oostenrijk
Nieuw-Zeeland
Brazilië
33
20
28
8
7
5
3
1
1
6
4
2
7
2
1
2
2
1
1
0
0
0
3
2
2
2
1
1
0
0
o
o
o
o
MONTREAL
door
K
1«
:it
*n
*1
n
st
st
k
d
>g
;r
n
ld
n.
8,
id
et
in
la
ig
■r.
er
ie
'D
<1.
r»
ir
•s
i-
le
le
le
»r
i-
is
i-
n
34
32
23
10
5
5
5
4
4
3
3
3
2
2
2
1
1
1
1
1
1
1
0
0
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
sf
>p
st
e,
ir
n,
et
Is
et
n,
sn
25
19
21
11
8
7
6
6
0
7
4
0
2
3
o
5
1
0
0
2
0
0
6
3
1
0
2
o
4
2
1
1
1
1
92
71
72
29
20
17
14
11
5
16
11
5
11
7
3
8
4
2
2
3
1
1
9
5
3
2
3
1
4
2
1
1
1
1
ij
se
le
i-
e-
0.
n.
ie
it
le
la
R
Anwar: „Natuurlijk hadden we de no
dige ervaring, maar het grote verschil
met een jaar geleden is dat de Europea
nen toen in feite nog moesten beginnen
met het spelen op kunstgras. Nu heeft
een aantal landen bijna een jaar kunnen
oefenen. Dat is een groot pluspunt voor
onze concurrenten. We hadden dankzij
ons klimaat en de aanwezigheid van
uitstekende velden een voorsprong, d ie
we ook altijd hebben uitgebuit. Dat is
nu afgelopen”.
Het uitschakelen van
Pakistan door Australië in de halve
finales heeft het prestige van het Aziati
sche hockey definitief aan het wankelen
gebracht. Werd de eliminatie van India
door Australië en Nederland aanvanke
lijk vooral als een op zichzelf staand
incident beschouwd, de nederlaag van de
Pakistani in combinatie met het falen
van de Indiërs wijst toch wel in de
richting van het afbrokkelen van een
machtspositie, die in de internationale
hockeywereld lange tijd vanzelfsprekend
leek. De ivoren toren waarin Pakistan
en India zich zo lang bevonden werd
weliswaar al enige tijd belegerd met
name door de Westduitsers maar tot
de Spelen van Montreal haalde niemand
het in zijn hoofd om Pakistan en India
niet als belangrijke gegadigden voor de
beste plaatsen te beschouwen.
PODOLSK (SID). In de schaduw
van de Olympische Spelen zijn tijdens
de atletiekwedstrijden in Podolsk bij
Moskou enkele uitstekende prestaties ge
leverd. Tamara Sorokina liep een nieuw
wereldrecord op de 1000 meter, een
incourante afstand, in 2.32.8. Zij bleef
daarmee precies een seconde onder het
oude record van de Bulgaarse Nikolina
Stereva, die op 4 juli van dit jaar in
Sofia tot 2.33,8 kwam.
„Ik voelde dat er na vijftig meter iets mis was. Ik merkte de schok, we vielen
van de eerste naar de vierde plaats terug”. Lo Jacobs: „Ik heb het nog eens goed
nagekeken, maar alles zat goed. Ik begrijp er niets van. Gevolg was dat ik geen
kracht meer kon zetten. Ik heb bijna honderd meter zitten zoeken waar ik mijn
voeten neei- kon zetten. Dat was een klein houtje, bijna aan het dek. De splinters
drongen mijn teen in. Ik kreeg kramp, waardoor we de Amerikanen niet meer
konden pakken”. En in koor: „Zonder enige twijfel hadden we bij de eerste drie
gezeten. De halve finales waren haalbaar. Door zo’n stom ding ontgaat je die kans.
Nu moeten we alles op de 500 meter gooien, maar gezien de sterkte van de indeling,
krijgen we het heel erg moeilijk”.
Anwar: „Er zijn twee factoren die de
egalisatie in de internationale hockeywe
reld hebben versneld. India en Pakistan
zijn er in vergelijking tot een jaar of
tien geleden zeker niet beter op gewor
den en vooral het afgelopen jaar is de
opkomst van de concurrentie opvallend
geweest. Ik hoef wat dat betreft maar
één woord te zeggen: kunstgras. Dat is
van veel meer invloed geweest dan de
ontwikkeling van het zaalhockey in Eu
ropa. Zaalhockey blijft voor mij een
surrogaat, al zeggen de Westduitsers
daarover heel andere dingen”.
Eén van de fraaiste overwinningen die Pakistan dit hockeytoernooi behaalde was de zege tegen Olympisch kampioen West-Duits
land. Op de foto benut de Duitser Peter een strafbal.
Het duo Bloem-Jacobs in actie tijdens hun race op de 1000 meter.
Todh speelde Pakistan de afgelopen
dagen van alle in Montreal aanwezige
teams veruit het beste hookey. En dat
niet alleen, de resultaten waren op zijn
minst overtuigend, vooral tegen West-
Duitsland en Nieuw-Zeeland. Anwar:
„We spelen inderdaad goed, maar op het
beslissende moment hapert er iets. Voor
al waar het doelpunten maken betreft.
Maar er zijn meer zaken die we moeten
aanpakken. In ons land, en ook in India,
is tot voor zeer kort gedacht dat we er
het beste aan deden gewoon te blijven
spelen op de manier die we altijd ge
wend waren: met twee verdedigers, drie
middenvelders en vijf aanvallers. Tegen
- MONTREAL. De veiligheids
dienst van de Olympische Spelen
heeft bekend gemaakt dat er voor de
aanvarig van de spelen een melding
was binnenigekomen dat vijf Arabi
sche terroristen op weg waren naar
Montreal. Ze zijn daar niet aangeko
men en volgens de veiligheidsdienst
ziet het er ook niet naar uit dat zij
alsnog opduiken.
Het krankzinnig verlopen toernooi op
het astroturf van het Molson-stadion
zou wel eens het startschot kunnen zijn
geweest voor een periode, waarin een
hoofdrol voor India of Pakistan niet bij
voorbaat een uitgemaakte zaak is- De
intrede van hét kunstgras heeft vooral
in Montreal bewezen, dat een aantal
Europese landen en zeker ook de finalis
ten van vandaag. Australië en Nieuw-
Zeeland, op gelijk niveau zijn aangeland.
En de aanwezigheid van synthetische
grasmatten betekent bovendien het einde
van een tijdperk, waarin India en Paki
stan dankzij het gunstige klimaat in bei
de landen langer op egale velden konden
trainen en daardoor een voorsprong
hadden op de internationale concurren
tie. die er voor beide landen heel lang
nauwelijks was.
In ieder geval is Saeed Anwar, trai
ner-coach van het Pakistaanse elftal
sinds de Olympische Spelen van 1952 in
Helsinki, bereid de consequenties van de
gebeurtenissen in Montreal onder ogen
te zien. Anwar, die de nederlaag tegen
Australië met een opmerkelijke gelaten
heid onderging en geen spoor van ver
bittering toonde, geeft toe dat het toer
nooi in Montreal heeft bewezen dat de
hockeytop aanmerkelijk verbreed is. Hij
gaat zelfs zo ver, dat hij stelt dat India
en Pakistan moeten oppassen, willen ze
het contact met de Europese top en
Australië en Nieuw-Zeeland (nu toch
wel definitief doorgestoten naar de top.
na er heel lang net onder te hebben
gehangen) niet verliezen-
waar de luitenant met de sergeant
aan het biljarten was. We noemden
dat een kaartleesoefening.
MONTREAL (ANP). De Duitse
dressuurrijdster Gabriela Grillo heeft
twéémaal een gouden medaille veroverd.
Twee minuten na de huldiging moest zij
met een fotograaf mee om nog wat
aparte plaatjes te laten maken. Tot haar
grote schrik bemerkte zij dat ze haar
plak kwijt was. In paniek keerde zij
terug en zag er zowaar iemand mee
lopen. Ze rende er op af en veroverde in
een snelle sprint haar „tweede” gouden
medaille.
landen die tactisch uitgekiend te werk
gaan, zoals Australië het tegen ons deed-
kan dat ernstige gevolgen hebben, dat is
gebleken. Dus zullen we lering moeten
trekken uit hetgeen we hier van onze
tegenstanders hebban gezien”.
Anwar wenst niet in te gaan op sug
gesties als zou de terugval van India en
Pakistan, of liever gezegd de opkomst
van Europa en Oceanië. het begin zijn
van een omwenteling die lang kan du
ren-
„Hockey is geen zaak van futurologen.
Wij gaan gewoon hard aan het werk en
hopen in 1978 tijdens het wereldkampi
oenschap in Argentinië overtuigend te
rug te komen”.
Anwar beschouwt het feit dat zijn
land vandaag tegen Nederland moet spe
len met als inzet de bronzen troostprijs
zeker niet als een ramp, al verheelt hij
niet dat de tik vrij hard is aangekomen.
„Het is jammer, maar we moeten ver
der. De hockeysport staat aan het begin
van een interessante ontwikkeling en
daarbij willen wij Pakistani een hoofd
rol blijven spelen. Het is duidelijk dat
het kunstgras het spelpeil zeer ten goede
beïnvloed. Het niveau van het olym
pisch toernooi is bijzonder hoog geweest.
Opwindend hoog, zou ik zeggen”.
Het is een mening die door Keith
Murton- de trainer van de Australiërs en
met coach Mervyn Adams verantwoor
delijk voor liet succes van zijn ploeg in
Montreal, wordt gedeeld. Murton hoopt
dat de opmerkelijke zegetocht van zijn
land en van Nieuw-Zeeland de belang
stelling voor de hockeysport in Oceanië
een duw in de goede richting geeft. Die
blijkt vooral in Australië voor verbete
ring vatbaar. Murton: „Hockey wordt bij
ons als een tweederangs-sport be
schouwd. Het winnen van een gouden of
zilveren medaille zou echter wel eens
een doorbraak kunnen betekenen”.
Voor Murton staat het vast dat Au
stralië de finale winnend zal afsluiten.
„De laatste wedstrijd die we tegen
Nieuw-Zeeland hebben gespeeld was tij
dens het wereldkampioenschap in Koea-
la Loempoer. vorig jaar. Het werd toen
5-0 voor ons- Dat zegt natuurlijk weinig
over de wedstrijd van nu, maar ik ben
er gewoon van overtuigd dat wij op de
hoogste trede van het erepodium komen.
Ja, wij winnen goud”.
Hoewel Saeed Anwar niet naar excu
ses zoekt voor de nederlaag tegen Au
stralië. stipt hij toch even aan dat de
Pakistani pas tien dagen voordat het
toernooi in Montreal begon de mogelijk
heid hadden om op het astroturf te
trainen. Anwar lijkt daarbij voorbij te
gaan aan hét feit dat Pakistan vorig
jaar om deze tijd het pre-olympisch
toernooi speelde (en dat erg goed deed)
en dat het met het Wennen aan het voor
Aziaten inderdaad vreemde materiaal
dus wél mee moet zijn gevallen.
Anders Garderud, de 31-jarige
Zweedse winnaar van de 3000 meter
steeple-chase, bleek na afloop op de
persconferentie niet zo happig om
met dit soort werk door te gaan. Hij
zou niet deelnemen aan de Spelen in
Moskou, zei hij (hij zou dan ook al 35
jaar zijn), ging nu nog een jaartje
door, maar dan stapte hij toch wel
definitief over op zijn favoriete sport:
oriëntatie. De verzamelde Duitse,
EnKelse, Amerikaanse, Nederlandse,
Franse, Canadeese en andere journa
listen keken elkaar onzeker aan, stuk
voor stuk denkend dat zij „oriëntatie”
hadden verstaan, maar dat het na
tuurlijk iets anders moest zijn ge
weest. Ikzelf dacht in eerste instantie
aan een zogeheten „birdwatcher”, een
man die met muskietengaas, lieslaar
zen en een verrekijker gewapend de
vrije natuur intrekt en daar vogels
en vlinders in hun dagelijks doen
bespiedt, maar dat leek me toch niet
een uitgesproken sport, hoewel je dat
natuurlijk nooit weet met Scandina-
viërs. Garderud had eraan toegevoegd
dat het mooie van een sport als
oriëntatie was dat je het tot je 60e
jaar kon blijven beoefenen, waardoor
ik ook nog even aan de wandelsport
dacht, want je ziet op avondvierdaag
ses ook altijd zeer veel ouderen met
de borst vooruit en de buik in mee
stappen.
We werden in groepjes op verschil
lende punten uit de legerauto gezet
en moesten maar zien dat we ons
redden met kaart, kompas en de
gegevens. Omdat ik geen geduld had
voor het kaartlezen, liet ik dat altijd
aan de anderen over, zeggend dat ik
alleen voor de gezelligheid meeliep.
Dat laatste blijkt ook een belangrijk
facet van „oriëntatie" te zijn, zoals
me in de perskamer van de Nordic
News Agency werd uitgelegd. In
Karlstadt was er onlangs nog een
vijfdaagse serie „oriëntaties" afge
werkt, waaraan naar schatting zo’n
10.000 tot 12.000 Zweden, maar ook
veel andere Scandinaviërs, hadden
deelgenomen. Het aardige ervan is
dat het ook in familieverband kan
worden gedaan, waardoor het een
bijzonder populaire sport in het
noorden is. De kinderen lopen dan
een oriëntatie van 4 tot 5 kilometer,
de ouderen van 10 tot 12 kilometer,
en dan heb je natuurlijk ook nog
MONTREAL. - De grootste verrassing in
de derde ronde van het toernooi vrije
stijl worstelen was de uitschakeling van
de wereldkampioen in het middenge-
wicht Adolf Seger. De Westduitser
verfoor met 4-14 van de Amerikaan
John Peterson die fel aanviel, maar
technisch matig was- Overigens is Peter
son ook geen kleine jongen- Bij de
Olympische pelen 1972 in München
veroverde hij zilver. Ook de tweede man
in Europa ligt eruit. Peter Neumair
(WDH moest zijn meerdere erkennen in
de Zweed Frank Andersson.
K i
degenen die het echt als sport beoefe
nen en aan kampioenschappen deel
nemen.
Anders Garderud is overigens niet
kampioen in oriëntatie, hij kan welis
waar hard lopen, maar wellicht nog
niet voldoende kaartlezen en het
kompas bedienen om nu al in de
voorste gelederen te eindigen. Maar
men zag, bij Nordic News Agency,
zijn toekomst ook in deze tak van
sport zonnig in, als hij zich er in de
toekomst volledig aan zou gaan wij
den... U merkt het wel, oriëntatie is
kennelijk de burgerversie van onze
militaire kaartleesoefening, of de
sportievere en gezondere versie van
onze zondagse autorally. Op de ver
schillende plaatsen waarop je je moet
oriënteren en die met een rood
vierkant worden aangeduid), moet je
een stempel halen als bewijs dat je
het punt niet gemist hebt, en dan
maar weer verder hollen, tot je aan
het eindpunt komt. Het doet ook wat
denken aan de oud-Hollandse semi-
sport „snipperjacht”, die door Pim
Mulier in zijn boek „Atletiek en
voetbal” uit omstreeks 1890 meesle
pend wordt beschreven, waarbij de
meute het spoor van papiersnippers
moet volgen dat door enkele vooruit-
lopers een half uur eerder is achter
gelaten. Paper-chase heet het in het
Engels. We noemen het tegenwoordig
geloof ik de „vossenjacht". In Scandi
navië kan je er kampioen in worden,
en kan het je favoriete sport zijn als
je op de Olympische Spelen de 3000
meter steeple-chase wint...
STOPPER
MONTREAL. De Roemeense
roeier Walter Lambertus heeft poli
tiek asiel in Canada gekregen. De 20-
jarige student uit Arad heeft van de
Canadese autoriteiten inmiddels al
een tijdelijke verblijfsvergunning ge
kregen. Gistermiddag kregen de Ca
nadezen nog een tweede officiële
vluchteling uit Oost-Europa op hun
dak. Het is de Sovjet-zwemmer Ser
gei Nemtsanov. Hij heeft bij de Ca
nadese immigratiedienst in Ottawa
om asiel gevraagd.
„Kan mister Garderud nog even de
naam van die sport die hij noemde
herhalen?", vroeg een journalist die
liever dom leek dan dat hij onwetend
bleef. „Oriëntatie”, zei Garderud.
s»
,.x.
MONTREAL. Lo Jacobs, de achter slagman Arend Bloem zittende kanoer,
maakte er nauwelijks een drama van, hoewel zijn eerste reactie er niet om loog.
Na vijftig meter schoot zijn voetenplank los. waardoor het Zaanse duo geen kans
zag de herkansing van de races op de 1000 meter succesvol af te leggen. De hoop
is nu gevestigd op de halve afstand. In tegenstelling tot de race in de serie, schoot
de Zaanse boot nu wel goed van het startvlot. „Vanmorgen ging alles slecht. We
zaten muurvast en de start was. daarvan het duidelijkste voorbeeld", zei slagman
Arend Bloem.
telt zeven dagen, maar dat was me toch
te gek”.
-,Ik hoop dat de besprekingen die we
al hebben gehad, tot succes leiden. Als
het even kan wil ik in de herfst met
mijn werk beginnen. Lukt het met de
kanobond niet, dan heb ik nog een
alternatief achter de hand. Maar ik heb
goede hoop dat het lukt”.
Müijs, afgestudeerd aan het CIOS te
Overveen, heeft in Amsterdam de dis-
tricts-tennisjeugd getraind en is de bonds-
oefenmeester badminton en boksen. Hij
ziet in Nederland meer mogelijkheden
dan alleen bij de kanobond-
-Ik heb met lede ogen gezien dat het
peil in Nederland zo achteruit is gegaan.
Of er veel talent is, kan ik onmogelijk
beoordelen. Wel weet ik dat er meer
jongeren de kanosport bedrijven dan
zeven jaar geleden toen ik wegging. Ik
stel me de situatie zo voor: kanoën in
Nederland is een kale boterham. Ik hoop
er beleg op te doen. Lukt dat, dan ben
ik voorlopig tevreden”.
„Kunt u misschien even uitleggen
wat dat voor een sport is?”, vroeg
een ander. Garderuds uitleg was
summier: je wordt met een map
ergens in een bos neergezet en dan
moet je maar zorgen dat je met
behulp van een kompas zo snel mo
gelijk op de plaats van bestemming
bent. Het is een typisch Scandinavi
sche sport, voegde hij er verontschul
digend aan toe.
Daar heeft hij enerzijds wel gelijk
in, maar anderzijds toch ook ongelijk,
want ik heb die sport in de jaren
1950 en 1951 in de omgeving van
Harderwijk tamelijk intensief beoe
fend, onder vermoedelijk zwaardere
omstandigheden dan Garderud het
gewend is te doen. Namelijk met
volle bepakking en een ongeladen
geweer, en bij voorkeur ’s nachts. We
werden van de kazerne een eind
weggereden, kregen een papier met
lengte- en breedtegraden mee, en
moesten dan maar zorgen dat we -
binnen redelijke tijd via de waterto
ren, het café en de omgevallen boom
weer bij het restaurant kwamen,
MONTREAL Karei Muijs, de 44-
jarige nog steeds met een licht Amster
dams accent sprekende bondscoach van
de Westduitse kanobond, acht de kan?
dat hij in december een zelfde functie
bij de Nederlandse Kano Bond aan
vaardt op tachtig procent.
-tv!
MONTREAL. (ANP) Na de
twaalfde wedstrijddag van de olym
pische spelen in Montreal waren de
medailles als volgt verdeeld: goud, zil
ver, brons, totaal:
Karei Muijs is enige jaren bondscoach
geweest en leidde het duo Paul Hoek-
stra-Anton Geurts (de huidige chef
d’equipe) in Mexico naar de vierde plaats.
Na enige moeilijkheden binnen de bond
aanvaardde Muijs een functie bij onze
oosterburen. Deze week heeft hij zijn
ontslag ingediend.
Hij argumenteert: „De jongens hier
weten het nog niet. Als het via de
Nederlandse pers doordringt, zijn de
wedstrijden hier al afgelopen- De argu
mentering is, dat mijn 14-jarige dochter
verduitst- Ze zit nu in de vierde klas
van het gymnasium en mijn vrouw en
ik achten het beter dat we terugkeren
naar Nederland. We wonen in Duisburg,
dichtbij om de voeling met Nederland te
behouden".
„Ook op het kanovlak. Ik heb erg veel
contact met Anton Geurts en met de
jongens Bloem en Jacobs. Vele kanoërs
varen nog op mijn schema’s. Toch is dat
een waagstuk. Ik ben namelijk niet in
dienst van de Westduitse kanobond.
maar van de Duitse sportbond, te verge
lijken met de Nederlandse Sport Federa
tie. Die leent mij uit aan de kanoërs. De
sociale voorzieningen zijn perfect- ze
grenzen aan die van ambtenaren. Dat is
er in Holland natuurlijk niet bij”.
„Vorig |aar heb ik al eens contact
gehad. In Amsterdam kon ik een soort
ombudsman voor jeugdzaken worden. De
kanobond wilde me toen ook al strikken,
maar er kon geen goede werkverdeling
worden gevonden. De een wilde me vier
dagen, de ander drie. Goed, een week
1
