DWIGHT STONES IS
ERG ZELFVERZEKERD
ernstig ziek
Bloem-Jacobs woest op zichzelf
Kano-avontuur
is afgelopen
Disciplinaire
straf roeiers
In Montreal werken drie professionale organisaties
commentator
CUBAANS
JUDOGOUD
Karl Lismont
is wellicht
Schutter als
Het goud is hier absoluut voor mij”
I
Montreal 1976
i -I
1
1
i
I
1976
3 1
JULI
ZATERDAG
SPORT
Wereldrecord
:aal
Overheersing
Onvoorstelbaar
■hat
kit
O
Verrassing
MONTREAL Zijn er gok
lustigen die het in hun hoofd ha
len om Dwight Stones niet als
winnaar van het hoogspringen te
tippen, dan kunnen ze de wed
denschap wel vergeten. Dat is
niet ons advies, maar een raad
geving van de Amerikaanse
grootmeester zelf. Men is dus ge
waarschuwd. Zaterdagavond
staat volgens Dwight Stones hij
zelf en niemand anders op de
hoogste trede van het erepodium.
„Het goud is hier voor mij”,
klinkt het overtuigend en hoog
hartig. „Natuurlijk weet ik dat
het hier gaat om de olympische
hoogspringtitel, maar voor mij is
het een gewone wedstrijd als
vele andere”.
Voorspelling
-
cm
Het kano-duo Bloem-Jacobs dat gisteren opnieuw teleurstelde.
(Van onze speciale verslaggever)
(Van een speciale verslaggever)
w
Geen
slis-
Dwight Stones: De man die het in het Olympisch dorp niet uithield.
„Het was hier gewoon geen doen.
Zwarthandelaars doen goede zaken
groep
Twee dagen voor
politiek asiel
STARTBLOKKEN
rkste
STOPPER
Karei Lismont: Wildste geruchten over
gezondheid.
is dat, als zo’n scalper schuld bekent, de
maximum-straf voor „het verkopen van
kaartjes zonder vergunning” niet hoger
dan 40 dollar is, waarna de kaartjes als
’s mans eigendom weer moeten worden
teruggegeven. In de prakrijk staat hij
dus enkele unen na zijn arrestatie de
kaartjes weer voor het veelvoud van de
oorpspronkelijke prijs te verkopen. De
„professionals” zijn bovendien beter ge
organiseerd dan de schlemielen die hun
ene kaartje met winst proberen te ver
kopen. De wet staat toe dat geconfiscer-
d® kaartjes 48 uur worden vastgehouden
(waardoor zij hun waarde soms kunnen
verliepen), maar de professionals van de
drie zwarte-handelsgangs hebben hun
advocaten klaar staan om ervoor te te
zorgen dat de kaartjes onmaddellijk na
het betalen van de boete worden vrijge
geven.
De plaats van de starter achter de
lopers hield verband met de elektronica.
eindigen op de eerste dag, waardoor
hij net de finale van acht man niet
haalde.
De derde man die de vrijheid ver
koos was de Roemeense kanoer Ivan
Haralambie, die zelf zijn naam aldus
schrijft: Ivan Charalambiy. Hij is
misschien het interessantste geval tot
nu toe, omdat hij van origine Oekraï
ner is, en zich ook met Oekrainse
vrienden in Canada per auto naar
toer-
niet
goed
ipese
1 het
n ik
■land
■ls je
vrij-
soort
>n er
>rko-
Jlijk.
een
het
feit
-Zee-
rioest
nand
De Laiga-roeiers Adri Klem (25), Mar
tin Baltus (22>, Gert Jan van Wouden
berg (25) en Evert Kroes (26) werden op
het matje geroepen. Hun pasjes werden
ingetrokken, waardoor ze huisarrest kre
gen opgelegd, want het is een onmoge
lijkheid om zonder dat aan een touwtje
om de nek bungelende kaartje met toto
in een olympische accommodatie rond te
wandelen. Bram Leeuwenhoek verklaar
de zijn optreden met: ,.Dit beschouw ik
als wangedrag. Dat kan je in een equipe,
waarin zo’n uitstekende sfeer heerst, niet
tolereren”.
van
s om
jorsl
:erde
;val-
atste
Sik-
Hus-
?raf-
snsie
raak
het
Ne-
elf
ge
-
doeg
die
ne-
nden
van
het
laat,
neef
i de
vijf
noet
t na
een
doel
kun-
angs
e de
De
toch
kon
van
reeg,
e de
pun-
niet
nuut
il na
iigen
W.-
>der-
rordt
e er
is er
d de
nen-
•DwigSht Stones, die in Amerika we
leer® de Oassius Claü onder de atle
ten wordt genoemd dit vanwege
zijn bravour is natuurlijk meer
dan een bluffer. Hij is een topatleet
in optima forma die gericht werkt
naar een bepaald doel. Het pakken
van de gouden medaille in Montreal
is daarbij maar een tussenstation,
want Stones is op zoek naar hogere
sferen. Toen de technisch bijzonder
begaafde hoogspringer drie jaar gele
den in München 2.30 m sprong voor
spelde hij dat hij zeker nog de 2.35 m
zou bereiken. En in wel bijzonder
overmoedige bui sprak hij zelfs even
Later al van 2.40 m-
Arend Bloem: „Maanden hebben we
ons alles ontzegd. De laatste weken heb
ben we geen druppel melk meer gedron
ken. We zagen de Oostduitsers hele fles
sen achterover slaan. Ik dacht, jullie
doen maar. Ze hebben zeker anti-stoffen
gekregen. Werkelijk, we hebben stipt
geleefd”. Bloem en Jacobs wandelden
nooit na tien uur door het Olümpisch
Dorp. Waar de anderen een uurtje train
den, namen wij er twee”.
cey-
sati-
n de
ver
st de
iche.
nan-
een
en
rden
Gebleken is namelijk dat de lopers op
de buitenbanen, die het verst van de
starter in de startblokken zaten, steeds
iets later starten dan de binnenbanen.
Sterker nog, de eerste dagen is gebleken
dat de snelste start van de man of
vrouw in baan 8 nog altijd langzamer
was dan de langzaamste start in baan
1.
Maar daar zijn ook niet alle atleten
even gelukkig mee. Werden valste starts
vroeger met het blote oog geconstateerd
door de starter, nu is deze afhankelijk
van drukpunten in de startblokken die
aangeven wanneer de voet het startblok
verlaat. Een signaal verraadt de sprinter
MONTREAL (ANP). Eltjo Schutter
zat in een heel andere functie dan hij
verwacht had in het Olympisch stadion.
De Nijmeegse tienkamper, die wegens
zijn dijbeenblessure in de morgenuren
van verdere deelneming moest afzien,
werd door de NOS-radioploeg in Mon
treal gecharterd als commentator voor
zijn specialiteit. „Ik vind het wel leuk
omdat ik nu precies kan zien wat er ge
beurt, maar het liefste was ik toch op
de baan bezig geweest”.
Er zijn wat klachten van atleten over
de startmethode in Montreal. Stond de
starter eerst achter de atleten in de
startblokken (zodat zij hem niet konden
zien), nu staat hij weer op het veld
biftnen de baan, waar hij wel te zien is.
Toronto heeft begeven, waar hij poli
tiek asyl heeft aangevraagd. Eergiste
ren vierde hij zijn 21e verjaardag.
Charalambiy heeft geen familie in
Canada en laat in Roemenië zijn
vader en moeder, een broer en twee
zusters achter. Hij is opgevangen
door de Oekraïense organisatie in Ca
nada. Gisteren hield die een perscon
ferentie in Montreal, waarop ten aan
zien van de geruchten over Valery
Maar hoe dan ook, Dwight Stones
heeft nog vier jaar de tijd om een
van zijn vele voorspellingen waar te
maken- Op heel korte termijn moet
de in Long Beach studerende Stones
een andere voorspelling hard maken.
Zeker is dat de 1.97 m lange blonde
Amerikaan zich zaterdagavond in
Montreal helemaal niets zal aantrek
ken van Zijn concurrentie- „Ik zal me
concentreren op elke hoogte. Dat is
alleen belangrijk tijdens een hoog-
spningwedstrijd zoals ik me ook bij
de training helemaal moet kunnen
concentreren. Dat kon hier niet in
Montreal. Daarom ben ik twee dagen
n>a de opening van de Spelen weer
terug naar Long Beach gegaan om
daar tot enkele dagen voor de wed
strijd te trainen”.
(Van onze speciale verslaggever)
MONTREAL. Een stelletje Nïeuw-
zeelanders- Australiërs, Engelsen, Neder
landers en nog wat atleten van diverse
nationaliteiten grepen in een van de
cafetaria’s van het Olympisch Dorp naar
vorken, lepels, vervolgens naar andere,
onder handbereik liggende zaken en
voerden een vriendschappelijke oorlog,
die echter niet door het personeel op
prijs werd gesteld en evenmin door de
Nederlandse chef de mission Bram
Leeuwenhoek.
Maar vooral de mededeling van de
Belgische chef-arts in Montreal, die Lis
mont toestemming weigerde op de tien
kiHomter uit te komen, maar die hij téch
liep- zij het op eigen verantwoordelijk
heid. heeft nog eens extra voedsel gege
ven aan het tenucht. dat Karei Lsimont
ernstig ziek is. Ook nu, drie dagen
voorafgaand aan de marathon is er
opnieuw bloed in zijn urine geconsta
teerd. Die hernieuwde constatering heeft
hem zozeer aangegrepen, dat zijn anders
toch zo opgewerkte karakter inmiddels
tot beneden het nulpunt is gedaald.
Diep ineengedoken in het verste hoek
je van het kantoor van de Belgische
olympische delegatie is de schichtige
Belg desondanks best bereid te praten
over dit toch delicate onderwerp.
„Het bloed is nog steeds niet 100
procent. Het heeft mij een beetje angstig
gemaakt- maar ik heb alle vertrouwen
in de mij behandelende artsen. Op dit
momen kan ik niet zeggen d<at desitua-
tie is verslechterd, maar veel beter dan
twee maanden geleden is het ook niet-
Ik heb erg veel medicamenten moeten
slikken. Dat moet van nadelige invloed
zijn op het bloedbeeld. Volgens de artsen
is er sprake van een lichte ontsteking
aan de dikke darm. Daarom heb ik ook
veel anti-biotica moeten nemen”.
Borzov, de Sowjet-Russzsche maar
Oekraiense sprinter, gezegd werd dat
men ook niet wist wat er nu eigen
lijk precies gebeurd was.
Later wist men, op het hoofdkwar
tier in Beaubien Street te vertellen
dat Borzov de dag nadat hij door de
Amerikaanse NBC geïnterviewd was
en alle geruchten over asyl grote
onzin had genoemd, nog wel in St.
Lawrence Street in de Oekraiense
boekwinkel aldaar gesignaleerd was.
echter in gezelschap van andere Rus
sen, die door het personeel dat een
fijne neus daarvoor heeft geïdentifi
ceerd werden als KGB’ers (de bege
leiders van de olympische equipe ple
gen voor een niet gering deel uit
KGB-agenten te bestaan, evenals een
deel van de ruim 90 geaccrediteerde
Russische journalisten in Montreal).
Borzov snuffelde wat rond in de
Oekraiense boeken die in het westen
gedrukt zijn, maar gaf geen antwoord
op de fluisterend gestelde vraag of
hij bleef of terugging...
MONTREAL. De uiterst flauwe
handdruk die Karei Lismont doorgaans
pleegt te geven, is in feite typerend voor
de Karei Lismont van nu. Het Belgische
marathontalent, reeds als 22-jarige in
1971 gekroond tot Europees kampioen en
een jaar later in München tweede ach
ter de toen ongenaakbare Frank Shorter-
maakt kommervolle tijden door. In het
Olympisch Dorp circuleren de meest
woeste verhalen over zijn gezondheid-
De lijkbleke trek op zijn sterk ingeval
len wangen heeft die geruchtenstroom
nog eens aangewakkert, dan niet mee te
doen aan de marathon.
den van zijn leerling Jankums
toch wat hoogspringers rondlopen, die
m Montreal voor een verrassing kun
nen zorgen. Stones is echter alleen
met zichzelf bezig. De Europeanen
zijn volgens hem kansloos. De beste
Europeaan, de Rus Senjukov. sprong
dit seizoen immers „maar” 2.26 m.
terwijl Stones zelf zijn van 1973 da
terende record van 2.30 m dit seizoen
één centimeter omhoog bracht.
Dwight Stones staat bekend alls de
jongeman die doet wat hij voorspelt.
Zo riep hij drie jaar geleden tijdens
een internationale wedstrijd in Mün
chen tegen de Amerikaanse coach
Jim Bush: ..Vanavond gaat bet werel
drecord eraan". „Als die jongen dat
zegt, dan gebeurt het ook”, was on-
middelhjk de reactie van Bush. En
Stones slaagde..-
En kijkend naar de tribune: „Ik hoop
dat mijn ouders al weg zijn. Ik vind het
zo verschrikkelijk voor hen”. We verla
ten een duo dat de dag voorlopig mok
kend doorbrengt en met zeer weinig
enthousiasme de uitnodiging van Bram
Leeuwenhoek accepteert om ’s middags
naar de hockeüers te komen. „Laten we
het maar doen Lo, dan zijn we tenmin
ste weg van die rotbaan. Ik kan geen
kano meer zien”. besluit Arend
Bloem.
De 22-jarige Amerikaan praat dan
ook niet over de mogelijkheid dat er
in Europa en trouwens ook in zijn
eigen land Stones verloor onlangs
bij de Amerikaanse seiectteweds-trij-
MONTREAL (ANP). Een gekneus
de rib heeft Hector Rodriguez niet kun
nen beletten Cuba de eerste gouden
judo-medaille te bezorgen. De Cubaan
vocht het tweede deel van zijn finale
tegen de Zuidkoreaan Chung met een
gebandageerde libbekast. Het was overi
gens een zege op het nippertje want
beide judoka’s haalden in de finale even,
veel voordeel. Aanvankelijk werd de
Koreaan ook als winnaar uitgeroepen,
maar de beslissing werd onmiddellijk
herzien. Het brons in de lichtgewicht-
klasse van het judo werd gewonnen
door de Italiaan Felice Mariani en de
Hongaar Joszef Tuncsik.
MONTREAL Nog drie dagen du
ren de Olympische Spelen, nog drie
dagen de tijd voor leden van de Oost-
europese equipes om politiek asyl aan
te vragen.
De eerste meldde zich dinsdag al:
Walter Lambertus, een 20-jarige Roe
meense roeier, die tiende werd in de
skif. Hij heeft een aud-oom en een
oud-tanie in Niagara Falls, bij wie
hij zich per bus vervoegde. Walter
Lambertus woonde in Arad in Roe
menië, waar hij op de academie voor
lichamelijke opvoeding studeerde. Re
den van zijn „desertie”: de vrijheid
die hij in Canada denkt te vinden.
Gisteren kreeg hij gezelschap van
een andere Roemeen en een Rus. De
Rus is Sergej Nentsanov, 17 jaar, die
ingeschreven stond voor het toren-
springen. Met zijn beste prestatie van
602,00 punten ging hij de Spelen in
als tweede achter de Amerikaan Gre-
groy Louganis. De Italaan Klaus Di-
biasi toon echter goud met 600,51
punten. Nentsanov stelde teleur door
met 502.26 punten als negende te
„We hebeben in de maand mei moeten
pieken, maar daarna is de tapering-off
gekomen. In de laatste weken groeiden
rentie. Die sloegen ons met buitengewo
ne aandacht gade, omdat we als een
trein gingen. Dat geeft je vertrouwen.
En nu? Alles kapot. Afgegaan op een
afstand, waarop we op een finaleplaats
hadden gerekend”.
De Nederlandse afvaardiging wenste
geen troostende schouderklopjes te krij
gen. Chef de mission Bram Leeuwen
hoek. NOC-voorzitter Kees Kerdel en
NOC-lid Frans Jutte, trachtte de stem
ming wat op te vijzelen, maar het Zaan-
se duo zag noeste arbeid onbeloond. .-We
zijn pure amateurs, hebben er alles aan
gedaan. En toch geen finale”, zei Bloem,
die er vlak na de race nog steeds niet
aan wilde dat het niet bereiken van een
finaleplaats te wijten is aan de enorme
kracht van de staatsamateurs. „Mis
schien wel, mar als je het gevoel hebt
dat je je ook goed hebt geprepareerd,
wil je daar niet aan. Ik ben er goed stuk
van en heb van nijd niet eens uitgeva
ren, zóals we dat altijd doen. Ik was op,
helemaal leeg en wilde zo snel mogelijk
van dat water af”.
niet
was
deel,
kan-
3oen
it de
liet
•r de
op
:heid
p te
•oor-
tzet-
De
ierk-
i er
Een nu inderdaad nog onvoorstel
bare hoogte. Dwight Stones spreekt
echter heel nuchter: „Sinds de Olüm-
pische Spelen van München- waar ik
brons won met 2.21 m, heb ik me in
vier jaar tijd al met 10 cm verbeterd.
Wanneer ik in de komende vier jaar
elk seizoen één centimeter hoger
spring, dan zit ik al aan de 2.35 m.
Gaart het nog wat beter dan ga jeal
gauw richting 2.40 m”.
Sinds München ’72 verbeterde Sto
nes zich met 10 cm, maar hij vergeet
erbij te zeggen dat hij an het eerste
finaleplaats
het Nederlaadse kanoduo Arend
Jacobs. Evenmin
wereldkampioenen
Zwarthandelaars in kaartjes worden
in Canada „scalpers” genoemd. De politie
van Montreal heeft nu ontdekt dat er
drie professionele zwartehandelorganisa-
ties in kaartjes op de markt zijn, die
twee jaar geleden via een contactman
bij de COJO (het organisatiecomité van
de Spelen) hele blokken kaartjes hebben
opgekocht. De ene groep is in. het bezit
van kaartjes ter waarde van ongeveer
500.000 dollar (een kleine anderhalf mil
joen gulden), da tweede groep van
300.000 dollar en de derde groep van
200.000 dollar.
Maandag werd een „scalper” opgepikt
die in het bezit bleek te zijn van 1527
kaartjes. De moeilijkheid voor de politie
Een uitlating die in Montreal uiter
aard niet zo best zal vallen, al kun
nen Amerikanen zich hier v-eél per
mitteren. Op de baan worden ze toe
gejuicht als gaat het om Canadezen.
Trouwens Dwight Stones is er de
man niet naar om zijn mond te
houden. De Amerikaanse officials
kunnen er over meepraten. Hij 'is
zonder meer een atletiekrebel, een
soort Cassius Claü, met wie hij best
vergeleken wil worden, want Claü
heeft toch ook de image van de
heeft toch ook de image van de
onverslaanbare.
Ben je even lekker bezig op de trai-
rtóngsbaan dan is er wel een vent uit
Opper-Volta of zo die alles in de war
stuurt. En dan het olümpische dorp...
met twaalf man sta je je te verdrin
gen voor da badkamer. Nee. dat was
niets voor mij. Trouwens die Frans-
Canadezen hebben er hier niet veel
van gemaakt- Zes jaar hebben ze de
tijd gehad om alles op tijd klaar te
krijgen. Dat is hen niet eens ge
lukt”.
MONTREAL
voor
BIoem-Lo Jacobs. Evenmin voor de
Poolse wereldkampioenen Rüszard
Oborski en Grzegorz Sledziewski, die in
de heat werden geklopt door de Oost-
duitsers, Zweden en Finnen. Aangezien
het Oranje-duo achterin het veld voer,
is het kano-avontuur voor Nederland
voorbij.
die te snel uit de blokken komt. Sommi
ge lopers hebben daar echter al iets op
gevonden. Zij plaatsen hun voet zodanig
dat hun hielen tegen de bovenrand rus
ten en het drukpunt niet raken, waar
door er helemaal niets af te lezen valt.
The Gazette meldt, zonder namen te
noemen, dat de atleten van één land
deze truc van het begin af aan conse
quent hebben toegepast.
De overheersing van de Oostblokploe-
gen, zit Bloem niet dwars. Wél het eigen
falen, hoewel het veld met het jaar
harder gaat. „Onzin, we hebben ons
uitstekend kunnen voorbereiden. Mas
seur Kuiper had ons goed losgemaakt,
we hebben lekker ingevaren, hadden
echt de idee dat we he taankonden en
de finale zouden bereiken. Ik vind het
voor het thuisfront ook verschrikkelijk.
Ze hebben ons in alles gesteund, we
konden trainen, de kleine kanobond
stond pal achter ons en we hadden zo’n
fijn stuk propaganda kunnen maken.
Alles vergeefs. Een heel jaar de vernie
ling in. Alles voor niets gedaan”.
Lo Jacobs analüseert de race: -,We
zouden keihard afgaan en een metertje
pakken. De start was goed, maar we
konden niet los komen en toen we een
meter achter lagen, groeide het verschil
onrustbarend snel. We trokken ons te
pletter, maar leken geen streep vooruit
te komen. En toch waren we total-loss
aan de finish”.
jaar na de O-lümp’sche Spe’en 9 cm
winst pakte en daarna nog maar
slechts 10 mm.
De Zaankanters Bloem en Jacobs
stonden stampvoetend op het plankier
voor het botenhuis. Ze waren woest,
omdat ze geen verklaring konden vinden
voor hun matige optreden. „Mijn ouders
zaten op de tribune. Die zijn voor ons
gekomen en nu maken we het niet”,
aldus Arend Bloem.
Hij vervolgt. „In de training maakten
we over de eerste 250 meter simpel 44
seconden en over de hele 500 zaten we
altijd rond de 1.40. Neem de Finnen
Kojo en Markkanen. Van die knapen
hebben wij nog nooit verloren. Zij wor
den nu derde en varen in de finale. Zo
kan ik nog wel een paar koppels aan
wijzen die beslist minder zijn, maar
juist op het beslissende moment de top
bereikten. De Westduitsers zitten met
hetzelfde probleem als wij. Die zijn
overtraind en dus nergens. De grootste
verrassing is natuurlijk dat de bij ons
varende Polen er uit-zijn gekiept”.
i
r
