Paranormale stemmen en de open vragen
HASJ-PATER MONSEIGNEUR DELLEPOORT:
Sr
ir**
door Dick Horst
op judasloon beluste hasjboer onmiddellijk gereed
Stickie
Droomvakantie
Thuisfront
Zelfmoord
Leven bedorven
Drugscentrum
Voorportaal
Huwelijk kapot
de smokkelaar te onderscheppen en de jongelui
achter slot en grendel te zetten.
Een tafereeltje, dat zich aan de Spaanse zuid
kust regelmatig voordoet. In totaal zuchten er
thans 370 Nederlanders in buitenlandse gevange
nissen, van wie 218 wegens smokkel of gebruik
van verdovende middelen. Alleen al in Spanje
zitten 57 Nederlanders in de gevangenis nadat zij
met narcotica waren gesnapt. Vorige maand nog
werden er in Spanje in één week tijds zes Neder
landers met hasj gearresteerd.
De hasjboer in Marokko wrijft zich vergenoegd in
de handen. Dat heeft hij ’m weer knap geleverd.
Eerst flink gevangen voor de door hem verbouwde
en aan Nederlandse jongelui afgeleverde hasjiesj
en vervolgens snel per telefoon het Nederlandse
autonummer doorgegeven aan de Spaanse politie
aan de overkant. Straks kan hij weer fiks tipgeld
ontvangen van de Guardia Civil in het Spaanse
Algeciras.
Want daar staat men na zo’n telefoontje van de
Dr. J. J. Dellepoort
De reklassering verspreidt deze waarschuwende affiche.
Nederlander in Spanje
smokkel slachtoffer No. 1
hasjiesj wordt verbouwd.
Zo zijn de Spaanse kunststeden
Algeciras, Malaga, Melilla en Alme
ria de plaatsen geworden waar de
hasj Spanje wordt binnengesmok
keld en waar dus de slachtoffers
vallen. Bij die slachtoffers zijn niet
alleen veel Nederlanders, maar ver
houdingsgewijs zijn onze landgeno
ten op dat gebied nummer één.
Mgr. Dellepoort: „Dat is niet te
verwonderen, want Amsterdam is
het „erkende” centrum van de
gegrepen, m voorlopige hechtenis
genomen en dan begint de ellende.
Als ik ze dan in de gevangenis
opzoek, komt er heel onschuldig uit:
bij deze mogelijkheid heb ik niet
stilgestaan”.
„Maar ik wil het op alle straten in
Nederland uitroepen: sta bij die
mogelijkheid stil, want dié moge
lijkheid is groot”.
TE IS DE KLOS. En vooral in de
landen rond de Middellandse Zee
wordt met harde hand gestraft,
weet monseigneur Dellepoort.
Toen mgr. Dellepoort in 1972 met
het toeristenpastoraat in Spanje
begon, wist hij niet wat hij aanhaal
de. Zijn werkgebied ligt namelijk
recht tegenover dat deel van de
Afrikaanse kust (Marokko) waarde
laatste tijd een nieuw gezegde ont
staan: „Je moet je laten veroordelen in
Nederland en je straf uitzitten in
Spanje. Dan ben je het eerste vrij”.
Aldus een uitspraak van de rooms
katholieke geestelijke monseigneur
dr. J. J. Dellepoort (66), die in Spaanse
gevangenissen werk verricht onder de
Nederlanders die daar straffen uitzit
ten nadat zij met drugs gepakt waren.
Mgr. Dellepoort werkt voornamelijk
aan de Costa del Sol, waar de drugs-
smokkelhavens liggen. Wij troffen
hem tijdens een vakantie bij familie
in Zevenaar.
Pastor Dellepoort wilde met dat
gesegde aangeven dat de straffen in
Spanje zwaar zijn, maar dat er veel
middelen zijn om de straf te bekorten.
Goed gedrag geeft een derde aftrek,
gewerkt door het tot dusver gevoer
de beleid van de overheid ten aan
zien van de soft-drugs. Ten opzichte
van de omliggende landen nemen
wij een zeer geïsoleerde positie in.
Men kan zich afvragen of wij het op
dit gebied wel bij het rechte eind
hebben met onze milde straffen.
Persoonlijk vind ik de nieuwste
bepaling, dat men wel in zekere
mate soft-drugs in bezit mag heb
ben, maar dat het verhandelen
strafbaar is, moeilijk te verwerken.
Dat is inconsequent en onmoge
lijk”.
„Het is iri feite oogluikend de han
del toelaten. Zo wordt het ook door
veel Nederlanders ervaren. Met het
verbod van de handel is niet te
rijmen dat publiciteitsmedia onge
straft dé zwarte-marktprijzen van
hjasjiesj en andere drugs afkon
digen”.
Volgens mgr. Dellepoort heeft dat
niets te maken met het recht op
vrije meningsuiting. „Ieder maat
schappelijk leven eist spelregels”.
„Men schept hierbij een sfeer bij
de mensen van „dat het eigenlijk
niet zo erg is”. Nou, het tegendeel is
mij in de praktijk wel goed duide
lijk geworden. Ik meen uit ervaring
te mogen zeggen, dat hasj niet te
vergelijken is met een sigaret of iets
dergelijks. Vaak wordt een hasjge-
bruiker zo verslaafd, dat hij een
zwaardere dosis vraagt, en niet al te
sterke karakters gaan over op Isd of
heroïne. Hasj is het voorportaal van
al die ellende. Dat realiseert men
zich te weinig”.
Mgr. Dellepoort zou het wel van
de daken willen schreeuwen: „Men
sen, als jullie met vakantie gaan
naar Marokko, Tanger, Tunis of het
Nabije Oosten, wees uitermate
voorzichtig. Laat de auto nooit
alleen. Kijk uit voor de hasjboer,
want hij is niet te vertrouwen”.
En dan geeft mgr. Dellepoort een
paar voorbeelden van wat allemaal
kan gebeuren. „Een lifter kan een
pakje in de auto achterlaten waarin
later hasj blijkt te zitten, dat men op
die manier over de grens wil smok
kelen. Dat komt herhaaldelijk voor.
Tijdens de afwezigheid op de cam
ping wordt hasjiesj in de achterge
laten auto verstopt. Als men later
uit Afrika vertrekt naar Spanje,
wordt het kentekennummer van de
auto telefonisch doorgegeven aan
de politie aan de overkant. Op die
manier wil men er een slaatje uit
slaan, want de Spaanse politie
honoreert dergelijke tips”.
nis werkt worden twee gevangenisda
gen afgetrokken en tenslotte zijn er
nog de algemene of persoonlijke gra
tieverlening wegens goed gedrag of
anderszins.
Mgr Dellepoort ze noemen hem
daar „de hasj-pater” is in de Spaan
se gevangenissen goed ingevoerd. „Ik
kan op de stoel van de Spaanse aal
moezenier gaan zitten en zonder tra
lies ertussen een gesprek met de jon
gens voeren”.
Samen met zijn nicht Lenie Delle
poort en geassisteerd door pater drs.
Otto van Wanrooy bestrijkt hij een
uitgebreid werkterrein: toeristenpas
toraat. godsdienstles op een Duits-
Nederlandse lagere en middelbare
school van 270 leerlingen en sinds
twee jaar het werk onder de Neder-
„Zo’n droomvakantie bederft je
leven. Het maakt het mooiste stuk
van je leven tot een hoop ellende.
Voorkomen is beter dan genezen en
dan hoef je vanuit de Spaanse
gevangenis niet naar Nederland te
schrijven, zoals al gebeurde: „Ik
verafschuw de dag dat ik er aan
begonnen ben”. Ik waarschuw niet
alleen de jonge mensen maar ook
de mensen die in een tijd van malai
se moeilijkheden met hun zaak heb
ben en een noodsprong doen om op
deze manier geld bij mekaar te krij
gen. Ik wil het woord winstbejag
niet eens gebruiken. In gesprekken
komt het meer op me af als een
noodsprong om gezin of zaak te
redden. Maar in feite worden gezin
en zaak in een nog hopelozer situa
tie gebracht”.
Het bovenstaande komt in me
op na lezing van het hiernaast
genoemde en uitstekende boek
van dr. Konstanth Raudive,
„Paranormale stemmen”. Het
uit het Engels door Hans Kennis
goed vertaalde boek is verant
woord uitgegeven door Fidessa
in Bussum. De vertaler blijkt
zelf een zeer gemotiveerde
onderzoeker te zijn, die het boek
grondig heeft bewerkt en boven
dien Nederlandse onderzoeken
heeft toegevoegd. Er is ook een
bijdrage van de hiernaast
genoemde directeur van de uit
geverij, Jos Spijkstra. Het is dus
inderdaad niet zómaar een boek
gevangenen die zich afvragen hoe het
thuisfront zich houdt, hoe het met de
kinderen gaat op school, wordt men
zelf na vrijlating later in de maat
schappij nog geaccepteerd?
Daarom ook onderhoudt aalmoeze
nier Dellepoort het contact tussen het
thuisfront en de gestraften in de
Spaanse gevangenis.
Elk jaar houden kinderen van de
basisschool in zijn geboortedorp
Stampersgat een actie onder het mot
to „Heitje voor een karweitje”. Van de
opbrengst worden kerstpakketten
gekocht. En elk jaar zorgt mgr. Delle
poort ervoor, dat alle Nederlandse
gevangenen in Spanje zo’n pakket ont
vangen.
„Worden jongelui in Spanje
gepakt, dan worden de ouders in
Nederland psychisch heel zwaar
getroffen. Dag en nacht leven ze in
een sfeer van onzekerheid en onwe
tendheid over het lot van hun kind.
Huwelijken gaan in de loop van de
gevangenschap kapot. Jonge vrou
wen wachten niet tot hun man uit
de Spaanse gevangenschap, soms
na jaren, vrij komt. Ze vinden een
ander liefje en dan komen de pro
blemen van echtscheiding en toe
wijzing van de kinderen”.
„Enorme psychische belasting
ook onder de gevangenen zelf. Wel
ke verlovingen zijn sterk genoeg om
het in die situaties jarenlang uit te
houden? De kern van het probleem
voor de gevangene zelf is het leven
in onzekerheid. Hoe lang zal het nog
duren? Bijna volkomen geïsoleerd
zijn van thuis en de zorgen die dat
meebrengt. Niet alleen de eenzaam
heid en het isolement maken het
leven tot een hel. Ook het monotone
van elke dag en de onzekerheid
over de duur van de straf”.
De in het Westbrabantse Stampers
gat geboren mgr. Dellepoort ontvangt
brieven en pakjes uit Nederland voor
de gevangenen. Hij zorgt dat ze op de
goede plaats terechtkomen. Dat kan
hij ongelimiteerd doen. Zou men
rechtstreeks pakjes sturen, dan zou
dat een stuk minder soepel lopen.
Uiteraard zorgt dr. Dellepoort er wél
voor, dat er geen grammetje hasj in
die brieven of pakjes zit, want dan zou
hij onmiddellijk zijn vertrouwen bij
het Spaanse gevangeniswezen kwij
traken.
Nicht Lenie doet inkopen voor de
gevangenen, zorgt dat ze kleding en
dergelijke krijgen, is druk met het
noteren van maten, kleuren en soorten
en draagt een deel van het maatschap
pelijk werk van dr. Dellepoort.
„Het is fijn als je als geestelijke kunt
tot ons wenden. Dat doen ze
vaak ongevraagd en zelfs in ver
trekken waar niemand aanwezig
is. Alle denkbare voorzorgen
zijn genomen om te voorkomen
dat de stemmen van aanwezigen
zijn of door proefnemers onbe
wust vanaf enige afstand wor
den veroorzaakt. Niettemin zijn
er onverklaarbare stemmen. Dat
laatste staat vast, gezien de ernst
waarmee veel grote geleerden
uit het kamp van de parapsycho
logie én de elektronica zich geza
menlijk met het vraagstuk bezig
houden.
Maar stellen velen, zijn de
paranormale geluiden inder
daad afkomstig van overlede
nen? De stemmen van de onder
zoekers staken natuurlijk. En
dan wordt het meestal een kwes
tie van door geloof of ongeloof
geschraagde „wetenschappelij
ke” overtuigingen.
Eén ding is jammer. De mede
delingen van de stemmen heb
ben soms enige waarde voor de
achtergeblevenen, zo die tenmin
ste spiritist zijn En dat is Raudi
ve zonder meer geworden. Wel
licht gaat het, evenals in veel
in 1909 in Letland. Hij studeerde
in Parijs, Madrid, Edinburgh en
Uppsala. Zijn studierichtingen
waren filosofie en literatuurge
schiedenis. Een van zijn leraren
en vrienden was de beroemde
José Ortega y Gasset; zijn
bekendste in 1951 verschenen
boek „Der Chaosmensch”.
Het verschijnsel van de para
normale stemmen ging Raudive
mateloos boeien. Hij ging aan
het werk. Tot aan zijn dood in
1974 nam hij 120.000 paranorma
le stemmen op, door zijn vrouw
thans op banden gedeponeerd
bij de Society for Psychical
Research in Londen.
In het boek vindt men alle
methoden van Raudive beschre
ven, maar ook schema’s voor de
apparatuur en inmiddels door
anderen ontwikkelde ontvangst-
methoden, zoals in ons land door
ir. Geelkerken.
En dan komt natuurlijk de
moeilijkheid, want zoals de heer
Spijkstra hiernaast zelf opmerkt
spreken de meningen elkaar
tegen. Raudive komt tot de con
clusie, dat het inderdaad overle
denen zijn, die zich op de band
op een glibberig terrein, integen
deel, er zitten gefundeerde
meningen achter van alle mede
werkers. Het boek is goed geïl
lustreerd en bovendien bevat het
een 33-toerenplaatje met para
normale stemmen.
De kwestie is sinds lang
bekend. In 1959 ontdekte een
Zweed Friedrich Jürgenson
onverklaarbare stemmen op zijn
recorderbanden nadat hij in de
natuur vogelgeluiden had opge
nomen. Hij schreef zijn bekende
en geruchtmakende boek „Stem
men uit het heelal”, in 1964 uitge
komen. Een van zijn lezers werd
dr. Konstanth Raudive, geboren
Dr. Dellepoort vertelt een bijzon
der triest verhaal. „Jonge mensen
worden benaderd door hasjhande
laren die hen een droomvakantie
voorspiegelen en gratis een auto
beschikbaar stellen. Ze mogen een
vriend of vriendin meenemen als ze
alleen maar even ergens een pakke
tje ophalen. Het wordt meestal zo
ingepakt dat men zegt: zet je auto
maar daar en daar neer, en ga dan
maar twee dagen op stap”.
„Als je dan terugkomt bij de auto
dan is het gebeurd en jij weet van
niks. Als je het pakketje meebrengt
krijg je naast die droomvakantie
elk nog 2000 gulden extra. Veel jon
gelui vliegen er in en hebben een
fantastische reis tot Algeciras of
Malaga. Want daar worden ze
zeggen: ik heb iemand, een leek, die
een deel van mijn werk overneemt”,
aldus mgr. Dellepoort.
Zijn standplaats aan de Costa del
Sol is de plaats Fuengirola. Regelma
tig bezoekt hij met zijn nicht Granada
Cadiz, Jerez de la Frontera, Malaga,
Algciras, Ocana, Alela, Alicante en
andere plaatsen. Enorme afstanden,
waardoor men vaak dagen achtereen,
over slechte wegen, onderweg is. „Er
gaat enorm veel tijd in zitten”, zegt
hij.
Mgr. Dellepoort kan niet verkrop
pen dat men in zijn vaderland zo tole
rant is ten aanzien van drugs. „Die
tolerantie, de Vondel parkaffaires en
noem maar op het heeft Amster
dam tot wereldcentrum van de drugs
handel gemaakt,,. En hij ziet daarvan
in Spanje de ellende: vertwijfelde
drugshandel geworden in de hele
wereld. Drie jaar geleden las ik in
Marseille in de krant de kop „Niet
meer Marseille, maar Amsterdam
wereldcentrum drugshandel”. Ik
vind dat een twijfelachtige eer”.
Mgr. Dellepoort wijst daarvoor
verschillende redenen aan, waarbij
de „sinds onheugelijke tijden ver
maarde Nederlandse tolerantie op
de achtergrond een grote rol
speelt”.
„Maar het wordt ook in de hand
Die afdeling Buitenland van de
reclasseringsinstellingen voert
thans een actie om vakantiegangers
te waarschuwen voor het grote risi
co dat men loopt bij het meenemen
of smokkelen van drugs in het bui
tenland. Honderden Nederlanders
zitten thans samen duizenden jaren
vrijheidsstraf uit omdat vele lan
den, in tegenstelling tot Nederland,
strafrechtelijk geen onderscheid
maken tussen soft- en hard-drugs.
Een stickie roken in Nederland
kan, maar datzelfde stickie kost in
het buitenland jarenlange bajes,
aldus de reclassering.
Het komt voor, dat mensen in
goed vertrouwen voor een ander
een auto of caravan over de grens
brengen, waarin drugs verborgen
zitten. Die mensen worden dan
zwaar gestraft, al zijn die drugs niet
huh eigendom. Hetzelfde geldt voor
lifters die hasj of marihuana bij
zich hebben: OOK DE CHAUF
FEUR DIE DE LIFTERS OPPIK-
Maar meestal is het smokkelen van
hasj het vervolg van conflicten in
het gezin. Tussen ouders en kinde
ren, tussen man en vrouw”.
„Maar het gaat het thuisfront veel
geld kosten voor advocaat, bezoe
ken afleggen, zakgeld verstrekken,
enz. Het komt voor, dat men daar
door financieel zo zwaar wordt
belast dat men er later nooit meer
onderuit komt. Het gebeurde al dat
een vader zijn huis moest verkopen
om zijn zoon die bij hasjsmokkel
was gepakt, vrij te krijgen”
Overigens is pastoor Dellepoort
vol lof over het werk van de advoca
ten in Spanje. „Er zijn zeker goede
Spaanse advocaten en ze doen alles
voor hun cliënten om het leed te
verzachten”.
spookgevallen, om „na
indrukken” van gebeurtenissen.
Zo goed als zichtbaar, kunnen
die ook hoorbaar zijn. Wie weet
met welk deel van de psyche van
een overledene we eventueel
communiceren via een geluids
band? Sommige godsdiensten
stellen dat de mens méér zielen
heeft. Hoeveel? En met welke
maken we eventueel contact?
Getuige de veelal op de banden
gehoorde groeten aan achterge
blevenen, soms op de banden
gehoorde angstkreten en mede
delingen dat de geesten van de
overledenen voortdurend in
onze omgeving zijn, behoeven
we ook niet te denken aan con
tact met „verlosten”. Kortom, de
vragen blijven allemaal open.
De verstandigste onderzoe
kers zo acht ik ze althans
stellen dat er eerst nog veel
onderzoek moet worden gedaan
en dat zulks parallel moet lopen
met bijvoorbeeld onderzoek op
het gebied van de psychokinese,
de gedachtefotografie, telepa
thie en andere paranormale ver
schijnselen. Als geïsoleerd ver
schijnsel kan het stemmenfeno-
„Als ze gepakt worden begint het
aan het thuisfront allemaal fout te
lopen. Vaders en moeders krijgen
de schrik van hun leven. Dit hadden
ze van hun kind niet verwacht.
De straffen zijn niet mals. In feite
een dubbele straf, want de met hasj
gegrepen jongelui gaan er in Spanje
voor twee dingen op: een boete voor
de contrabande, en een gevangenis
straf wegens het in gevaar brengen
van de gezondheid van het Spaanse
volk.
Op die smokkel staat een boete
van 1500 gulden of minstens vier
jaar gevangenis per aangetroffen
kilo hasj. Die boete kan uitlopen tot
enige honderdduizenden guldens.
En later, na een formeel proces,
volgt wegens overtreding van de
wet op de volksgezondheid een
gevangenisstraf die kan variëren
tussen zes en zeventien jaar.
De man die er alles van kan ver
tellen is de 66-jarige monseigneur
dr. J. J. Dellepoort, die als toeristen
pastor aan de Costa del Sol werk
zaam is en sinds twee jaar bezig met
de geestelijke verzorging van
Nederlandse gevangenen in een
Spaanse cel.
Zijn werk onder de Nederlandse
gevangenen, verspreid over tal van
gevangenissen in heel Spanje, ligt
grotendeels op maatschappelijk
terrein. Als zodanig staat hij in
direct contact met het hoofdbureau
van de Vereniging van Reclasse
ringsinstellingen in Den Bosch. Mr.
Bob Jansen van deze vereniging
heeft vorig jaar, speciaal voor deze
gevallen, een bureau Buitenland
opgericht. Via Den Bosch bestaat er
nu intensief contact met de ministe
ries van justitie en buitenlandse
zaken.
gevangenissen door heel Spanje.
Het toeristenpastoraat, dat interna
tionaal is opgezet (mgr. Dellepoort
kent de meeste Europese bisschoppen
bij de voornaam), omvat een gebied
van 120 vierkante kilometer met vele
slechte wegen, zich uitstrekkend van
Torra del Mar tot voorbij Marbella.
Mgr. Dellepoort is tot toeristenpastor
benoemd door de bisschop van
Malaga.
Aalmoezenier Dellepoort heeft een
zeer drukke taak, maar moet zichzelf
desondanks ontzien: hij heeft al eens
een hartinfarct gehad en mag daarom
ook niet autorijden. Zijn nicht Lenie
Dellepoort rijdt hem dan ook vele
duizenden kilometers via onherberg
zame streken door Spanje om gevan
genen te bezoeken.
meen namelijk niet worden
opgelost. Daarvoor zijn de con
necties met de andere genoemde
gebieden te nauw.
Het is dan ook geen boek om in
de eerste plaats aan te bevelen
aan spiritistisch overtuigden en
zij die dat willen worden. De
proefnemingen vergen enorm
veel tijd en inspanning en grote
kansen op zelfbedrog door een te
vroege of te snelle stellingname.
Het onderzoek moet dus worden
overgelaten aan zeer ernstige en
geschoolde onderzoekers. Een
„spiritistische” golf van liefheb
bers op dit gebied, zoals zich in
de laatste eeuw enige malen
heeft voorgedaan op grond van
andere fenomenen, is het aller
laatste wat de wetenschap nodig
heeft. Onderzoekingen door
ongeschoolde leken vertroebe
len de sfeei alleen maar letter
lijk en figuurlijk en brengen
het ernstige parapsychologische
onderzoek in discrediet. Boven
dien is gebleken dat „leken-
onderzoek” vaak een veel te zwa
re emotionele belasting voor de
deelnemers betekent.
HEIN STEEHOUWER
HET VERSCHIJNEN van goede boeken op parapsychologisch
gebied is toe te juichen, ondanks een steeds gevoeld gemis. Telkens
weer worden feiten aangedragen in de goede boeken natuurlijk
goed gecontroleerde feiten die de belangrijkste opgeworpen
vragen eerder een verlengstuk geven dan een antwoord of een
oplossing bieden. Het beste is in veel gevallen het samengaan van
disciplines zoals de parapsychologie met de mogelijkheden die de
natuurwetenschappen te bieden hebben. Met een instrumentarium,
zoals in dit geval bandapparatuur, kunnen weliswaar de laatste
vragen ook niet worden opgelost, maar het kan een welkom
hulpmiddel zijn, zelfs als men de beperktheid er van onderkent.
En als de gevangenen dan met de
kerstdagen een pakje ontvangen,
schrijven ze een brief: „Reuze
bedankt dat er iemand aan ons
heeft gedacht. Dat is de diepe zin
van ons werk.
„Het kan tien jaar duren, maar
ook drie. Men weet het zelfs na
de veroordeling niet, want lange
straffen worden soms, door goed
gedrag en dergelijke, bekort. Maar
men weet dat niet. Men kan niet
naar het einde van de straf toele
ven. Die onzekerheid leidt in de
gevangenissen soms tot zelf
moord.
„Gevangenen liggen er ’s nachts
wakker van. Ze worden er door
ondermijnd en het brengt ze soms
op de rand van de afgrond. En dan
krijgt mijn werk onder de gevange
nen eigenlijk pas zin: pastoraal
werk met daarnaast maatschappe
lijk werk”
>>GesPrekken van mens tot mens.
landse
F..
