Jan van Beveren, gepasseerd door Jan Ruiter:
Thijs: „De beslissing
Suprematie van
John Nicholson
Rentree Lauda
Nederland superieur bij stayers
„KEETIE WARE KAMPIOENE”
zal in Belfast vallen”
99
99
ZWARTKRUIS:
„WE MOGEN BLIJ ZIJN DAT WE ZO ZIJN WEGGEKOMEN”
w
25
SPORT
Door Mare Serné
Door Mare Serné
Sneu
Gevaarlijker
19 76
REYKJAVIK Ooit speelde Nederland een van zijn slechtste kwali
ficatiewedstrijden voor het wereldkampioenschap voetbal in Oslo tegen
Noorwegen. Er was op die kille oktoberavond in 1973 een briljant moment
van Johan Cruijff voor nodig om de superieur geachte professionals van
Nederland aan een even fortuinlijke als geflatteerde 21 overwinning
te helpen. Voetballers en coaches hebben geen problemen bij het vinden
van excuses. Die waren indertijd dan ook ruimschoots voorradig. Het was
het eerste gezamelijke optreden van dr. Frantisek Fadrhonc en de naast
hem als sterke man geposteerde Cor van der Hart. „Corrie en de dokter”
spraken niet eens tegen elkaar, er was ruzie over het feit wie de tactische
bespreking moest leiden, kortom, de chaos was compleet bij de doorge
winterde prof-voetballers van Oranje. Die stemming bleek een aardig
excuus om de wanprestatie enigszins te camoufleren.
DONDERDAG 9 SEPTEMBER
K-
^9
(Van onze speciale verslaggever)
Jan Ruiter: redelijk betrouwbaar
voor
Nederlands spel bedroevend
Ruud Geels scoort het enige doelpunt voor Nederland in de wedstrijd tegen IJsland.
(Van onze speciale verslaggever)
-.jw;
1
1
o
FF
Het maakt mij niet uit
wie er in het doel staat
o
o
o
2
2
0
De testritten, die Lauda gisteren op
het fabriekscircuit van Maranello maak
te, zijn bevredigend verlopen.
2-0
1-2
0-2.
MONTERONI. Nederland beheerst
in het toernooi om het wereldkampioen
schap, de stayerij volledig. Zowel bij de
amateurs als bij de professionals. Zij
allen haalden met groot gemak de vol
gende ronden. René Pijnen, gisteravond
laat winnaar van de tweede serie be
roepsstayers, drukte aan het einde van
een lange toernooidag de overmacht dui
delijk uit: „Ik heb geen trap hoeven te
geven”.
1-0
1-0
0-2
U)
Het ziet er echter naar uit dat de
moeilijkheden met Ajax-doelman Piet
Schrijvers, die vorige week na twee jaar
uit de selectie verdween en zich onmid
dellijk woedend van de vakoffioier dis
tantieerde, er toe hebben geleid, dat Van
Beverens terugkeer in de nationale top-
elf heel wat minder geruisloos is verlo
pen dan hij zichzelf had voorgesteld.
Want hoe valt anders het debuut in
Oranje te verklaren van Anderlecht-
doelman Jan Ruiter? Een keeper die
dertig jaar is en moeilijk kan worden
binnengehaald met de filosofie van de
Zwartkruis tenslotte: „Wat ben ik blij
dat het zo is afgelopen, het was onbe
grijpelijk. Maar er komt nog een aan
tal wedstrijden waarin we ons maar met
uitstekend voetbal mceten revancheren.”
In iedet geval is het Thijs, die zijn
theorie beslist niet aan deze totale off
day van Oranje ophangt, wel duidelijk
geworden dat de kansen voor België om
Argentinië te halen toch aanwezig zijn.
De krachtsverhoudingen zijn volgens
hem in zoverre genivelleerd dat ongelij
ke kansen niet meer zo groot zijn ais
vier jaar geleden, toen het Nederlandse
voetbal op zijn hoogtepunt was en Ne
derland een generatie voetballers had.
waarvan het de vraag is of die ooit nog
eens in deze vorm zal terugkomen.
Thijs: „Vanavond is mij toch ook wel
weer duidelijk geworden dat het Neder
lands elftal zonder Cruijff en Neeskens
niet meer het elftal van dat onvoorstel
bare voetbal is. Nederland komt zelfs
tegen IJsland in problemen. Bij ons
heeft Piot (de doelman red.) niet eens
een douche hoeven nemen na afloop van
IJsland-België. Hij heeft niets te doen
gehad. Toch wel een verschil met Jan
Ruiter vanavond hé?”
De treffer van Ruud Geels, de man
die zo langzamerhand goed is voor een
doelpunt in iedere wedstrijd, bleek ech
ter weer eens beslissend. Te meer omdat
Nederland tenslotte via een aantal over
tredingen (vooral van Rijsbergen en
Krol, die het grootse gedeelte van de in
Toch speelt ook bij Jan van Beveren
op de achtergrond dat Jan Zwartkruis
de beslissing niet uitsluitend op kwalita
tieve gronden heeft genomen. Van Beve
ren: „Als je na zo’n lange tijd weer bij
de selectie komt dan verwacht je wel te
kunnen spelen. Aan de andere kant vind
ik het prettig dat nu ook het argument
Dat was dan nog maar voorzichtig
geformuleerd, want Nederland slaagde
er voor de tienduizend toeschouwers be
slist niet in om het Belgische gestuntel
ook maar bij benadering te evenaren.
IJslands immer opgewekte Engelse
bondscoach Tony Knapp: „Die goal die
Nederland maakte viel uit een hele som-
me situatie. Op het moment dat mijn
spelers nog een verdediging stonden te
organiseren had Rensenbrink de bal al
loepzuiver over de muur gelobt. Dat is
het verschil tussen amateurs en profs.
Hoe vervelend het ook is, dat is dan
toch beslissend voor zo’n wedstrijd. Een
beetje sneu voor ons, omdat we eigenlijk
betere scoringskansen hebben gehad dan
Nederland in deze wedstrijd.”
sproken om de bal snel rond te spelen.
Maar dat was juist op dit veld vrijwel
onmogelijk.”
Zwartkruis wijst ieder verband hier
tussen resoluut van de hand. Over de
keuze van Ruiter, die tegen IJsland een
redelijk betrouwbare wedstrijd speelde,
weet de bondscoach: „Ik wil het nog wel
eens herhalen: Ruiter, Haan en Rensen
brink steken bij Anderlecht in zo’n uit
stekende vorm op dit moment dat ik
moeilijk om dit trio heen kon. Het is
beslist niet zeker dat Ruiter ook tegen
Noord-Ierland het doel verdedigt. Maar
dit keer heb ik gewoon Van Beveren en
Ruiter afgewogen en heb op dit moment
de voorkeur gegeven aan Jan Ruiter.
Voor Jan Peters ligt de zaak aanzien
lijk gecompliceerder. „Jantje” is zo lang
zamerhand Jan geworden, excelleert in
de vaderlandse competitie bij NEC, waar
zijn inbreng zestig procent van het team
vormt, maar wordt voor Oranje keer op
keer te licht bevonden. Peters: „Het
probleem met mij is natuurlijk dat de
(Van onze speciale verslaggever)
MONTERONI. Australische krulle-
bol John Nicholson, sedert verleden jaar
al wereldkampioen der beroepssprinters,
heeft alle aanvallen op zijn titel afgesla
gen. Woensdagavond nam hij een nieu
we regenboogtrui i n ontvangst. Twee
gouden plakken en een zilveren medaille
tijdens de drie laatste WK-toernooien:
zij illustreren de suprematie van Nichol
son op duidelijk wijze.
Ruud Geels: „Ik weet ook niet waar
het aan lag. Tegen Noorwegen was het
ook al zo slecht indertijd. Dit is hetzelf
de soort voetballers. Ze compenseren een
gebrekkige techniek met een enorme
ijver en loopvermogen. Bovendien waren
die verdedigers in de laatste lijn fysiek
enorm sterk. Er viel nauwelijks iets
tegen te ondernemen. Jan Zwartkruis:
„Juist om dat loopvermogen van die
IJslanders te ondervangen was er afge-
totaal negentien bestraffingen van de
Ierse arbiter Pat Mullhall voor zich
opeisten; IJsland kreeg er ook negentien
vrije trappen tegen) ongeschonden het
eindsignaal haalde. De IJslandse spelers
vonden het allang prachtig dat de scha
de tot 1-0 was beperkt tegen deze vice-
wereldkampioen en liepen zich ook na
dit voor hen heroïsche gevecht zelfs na
negentig minuten het vuur nog uit de
sloffen om shirtjes met de Nederlanders
Op de koude uitspraak van de chrono
meters reageerde Keetie met een warme,
gelukkige, glimlach. Het „geweld” waar
mee zij aan de op haar gevestigde hoge
verwachtingen volledig beantwoordde,
gaf aanleiding tot de opmerking: „Keetie,
je gaat met het jaar beter en sterker
rijden”. De Zeeuwse antwoordde droog
jes: „Ja, dat zal wel”. Keetie zat, terwijl
ze die woorden sprak, ergens op het
middenterrein van het velodrome op een
bank. Getooid in een verse en veel te
grote regenboogtrui. Iemand merkte op:
„Ik heb je nog nooit in zo’n grote
onderjurk gezien”. Keetie proestte het
uit. „Mag ik een slokje thee?”, vroeg ze.
Ze zat daar, pas gekroond als wereld
kampioene, als een toonbeeld van grote
eenvoud en van stil geluk. Enkele jour
nalisten herinnerden Keetie aan haar
uitspraak, aan het eind van het wereld
kampioenschap op de weg in Ostuni
gedaan. Toen kondigde zij al haar af
scheid aan. „Blijft dat besluit van
kracht?”. Keetie’s antwoord: „Nog wel”.
„Er is dus nog een kansje dat je er
een jaartje bij doet?”. „Dat zullen we
wel zien”. Luttele seconden later, als
had ze plotseling spijt gekregen van het
scheppen van toch nog enige onzeker
heid, zei ze: „Nee hoor. Ik blijf er bij.
Het is afgelopen met de internationale
koersen”. Ze kon er zelf niets aan doen,
maar bijna niemand geloofde haar.
MILAAN (SID). De fabrieksstal van
Ferrari heeft naast Clay Regazzoni (Zwi)
en Carlos Reutemann (Arg) ook wereld
kampioen Niki Lauda (Oos) aangemeld
voor de strijd om de grote prijs van
Italië, die zondag op het circuit van
Monza wordt gehouden.
Achter Pijnen greep Cees Stam (de
rechterpols nog steeds in gipsverband)
een tweede plaats. Eveneens moeiteloos.
Het lot deed Pijnen (met gangmaker
Walrave) en Stam (Koch) vanaf de twee
laatste startplaatsen vertrekken. Pijnen
schoof onmiddellijk na de start naar de
eerste positie. Stam bleef in voorlaatste
stelling „hangen”.
Op veertig ronden van het einde
maakte Stam zijn achterstand op ver
bluffende wijze goed. In vijf ronden
rukte hij op naar de tweede plaats
achter Pijnen. Stam: „Er was niets aan
de hand. Ik ben bewust een beetje in de
achterhoede blijven bengelen. Toen ik
het tijd vond worden, ben ik naar voren
gegaan”. De eerste serie won Martin
Venix (achter Spakenburg) eveneens ge
makkelijk. Pijnen toonde zich verbaasd
over de goede gang van zaken. De Belg
Van Gastel probeerde hem half koers
uit de „fauteuil” te drukken, doch die
poging liep op niets uit. Van Gastel
betaalde zijn brutaliteit uiteindelijk met
een ronde achterstand.
te wisselen. Lauw en bevrijd van een
hoop spanning en ergernis stemden de
„Oranje vedetten” daar maar in toe. De
opluchting van de ontsnapping was
groot.
IJsland speelde minder geacheveerd,
maar was tien keer gevaarlijker. Een
keer haalde Pordrarson bij een opportu
nistische actie in het overbevolkte Ne
derlandse strafschopgebied de bal zo be
hendig om, dat Ruiter volkomen kans
loos was. De nauwelijks reagerende Van
Kraay, van wie weer veel te weinig
aanvallende impulsen uitgingen, had nog
net de tijd om te zien dat de bal
rakelings over vloog.
REYKJAVIK Toen Jan van Beve
ren nu alweer enkele weken geleden
tijdens een oriënterend gesprek met
bondscoach ad-interim Jan Zwartkruis
werd gepolst over een eventuele terug
keer in de selectie van het Nederlands
elftal, hield de lange doelman er vast
rekening mee dat hij ook weer zou
worden opgesteld.
lange-termijnplanning. Als Argentinië in
1978 nog wordt gehaald, dan is de 28-
jarige Van Beveren toch een heel wat
logischer keuze. Het best bewaarde ge
heim lekte dinsdagavond echter uit toen
Zwartkruis de opstelling bekend maakte
aan zijn spelers. De twee meest opmer
kelijke bankspelers waren Van Beveren
en Jan Peters. Zwartkruis: „Toch heeft
het helemaal geen problemen opgele
verd. Op dit punt hebben de spelers zich
wel als ware professionals gedragen. Ze
hebben geaccepteerd dat ik de enige ben
die hierin beslis.”
Jan van Beveren bevestigde dat na
afloop vrij laconiek: .,Het maakt mij
echt niet zoveel uit wie er in het doel
staat. Ruiter of ik. De coach moet dat
zelf maar beslissen. Het is geen pro
bleem voor mij om dat te accepteren. Ik
ben tenslotte geen achttien meer.”
Keetie van Oosten bereikte de finale
op haar gemak. In de halve finale de-
klasseerde zij de Belgische Nicole van
den Broeck volledig. Een valse start
(Keetie ging te vroeg weg) bracht haar
niet uit haar concentratie. Na anderhal
ve ronde (van de in totaal negen) lag
Nicole al twee seconden achter. In de
allerlaatste ronde haalde Keetie de Bel
gische in tot op ongeveer een meter. Zij
bespaarde haar rivale een totale afgang
en passeerde haar niet. Tijd van Keetie:
4.06,23 (gemiddelde: 43.861 km per uur).
Tijd van Van den Broeck: 4.20.78.
Vijf minuten voordat Keetie de eind
strijd inging tegen de Italiaanse Bissoli,
die in de halve finale de Amerikaanse
Mary-Jane Reoch verslagen had (4.08,903
tegen 4.14,983), reed Keetie zich op de
rollen rustig warm. Even rustig begon
zij aan haar finale, voortdurend van
Bissoli „weglopend”. De Italiaanse, zeven
jaar jonger dan de Zeeuwse, merkte na
afloop op: „Ik heb de grote pech dat
Keetie dit jaar nog van de partij is. En
op de weg en op de baan liet zij mij
niet verder komen dan een zilveren
medaille. Het is geen schande door haar
te worden geklopt. Zij is de allersterk
ste, zij is de ware wereldkampioene.”
Wat in feite alleen maar drogredenen
zijn, bewees I-Jsland-Nederland. Want
nooit tevoren zal een Nederlands elftal
in een kwalificatiewedstrijd zo ongecon
centreerd en bedroevend hebben lopen
voetballen in een duel, waarin het klas-
severschil in alle opzichten toch te groot
en doorslaggevend had moeten zijn. Op
nieuw slopen verloedering en onder
schatting in de voorbereiding voor een
toch vitale wedstrijd tegen IJsland ech
ter het Oranjekamp binnen. Daar waren
dit keer niet eens rellen voor nodig. Jan
van Beveren: „We hadden de videobeel
den van IJsland-België bekeken en toen
kon je echt een stemming onder de
spelers proeven van: We maken het wel
even. Wij spelen dat wel anders, want
wij hebben andere en veel betere voet
ballers dan die Belgen. Maar het is dan
wel onthutsend om te zien dat ons spel
op hetzelfde neerkomt.”
Wat was er met Oranje aan de hand?
Ruud Krol, toch niet de eerste de beste,
was een van de zwakste verdedigers op
het hele veld, Haan en van der Kuylen
vielen op het middenveld alleen maar op
door hun ijver en mislukte afstands
schoten, Wim Jansen was kampioen bal
verlies, René van der Kerkhof maakte
zoveel doorzichtige schijnbewegingen dat
het publiek zich elke keer weer kostelijk
vermaakte als zijn directe tegenstander
Martin Geirsson hem weer eens simpel
de bal ontfutselde, terwijl Rijsbergen
zijn handen meer dan vol had aan de
vooruitgeschoven spits Hallgrimson. De
enige, die nog wel eens een individuele
actie leidde was Rensenbrink, die ook de
grondlegger was van de uiterst kostbare
treffer. Hij nam met een uiterst geraffi
neerde trapbeweging een vrije schop,
Geels sprintte langs de muur en ver
lengde de bal met een halve omhaal
kansloos langs doelman Stefansson. Op
slag was de indolentie, enkele minuten
voor rust, door deze meevaller even
verdwenen bij Oranje, maar na de her
vatting overtrof Nederland zijn wan
prestatie uit de eerste periode in de
eerste helft nog in extenso. Zwartkruis:
„Deze wedstrijd heeft natuurlijk niet
aan de verwachtingen beantwoord. Dat
lijkt mij duidelijk. We inogen ons geluk
kig prijzen dat we hier met 1-0 zijn
weggekomen. Als enig excuus kan ik
aan voeren dat het eigenlijk een schande
is dat je op zo’n veld als dit een
belangrijke kwalificatiewedstrijd moet
spelen. Er zijn op IJsland misschien vijf
droge dagen met zon en we hebben
MONTERONI. -r Als het waar is dat
Keetie van Oosten-Hage als hardfietsster
de internationale wielersport de rug toe
keert, dan heeft zij op een formidabele
wijze afscheid genomen. Als finaliste op
het loodzware nummer achtervolging
legde zij voor het eerst in haar elfjarige
carrière de drie kilometer af onder de
vier minuten. Op het houten ovaal van
het velodrome der olijven raasde zij,
terwijl zij haar tegenstandster Luigina
Bissolli geen schijn van kans gaf, haar
gouden „poursuite” af in een droomtijd:
drie minuten 58,92 seconden, ofwel een
gemiddelde van 45,203 kilometer per
uur.
REYKJAVIK. De Belgische bonds
coach Guy Thijs bleef zelfs tijdens het
koud buffet na afloop van het duel
tegen IJsland de vriendelijkheid zelve.
Uiterlijk onaangedaan door het feit dat
zijn belangrijkste concurrent Nederland
toch maar ternauwernood was ontsnapt
sprak de Belgische coach rustig: „U
heeft mij nooit horen beweren dat Ne
derland hier gemakketijk zou winnen.
Dat hebben de Nederlandse journalisten
er van gemaakt en de spelers zijn er
ook in gaan geloven, krijg ik de indruk.
Maar er is nog een onberekenbare
factor in groep vier. Thijs: „Noord-
Ierland kan de sleutel van de hele groep
zijn. Zowel België als Nederland, zeker
als het zo speelt, kan in Belfast best wel
eens een punt laten liggen. In Belfast
wordt de strijd beslist. Niet in Antwer
pen of Rotterdam, want ik geloof nu
toch wel dat we in de heen- en terug
wedstrijd best twee punten kunnen pak
ken tegen Nederland.”
„Iedereen zei na zondag: We staan al
een punt achter op Nederland, want die
Hollanders lopen hier overheen. Ik heb
daar nooit zo in geloofd. U ziet nu zelf
het resultaat.”
Vooral de manier, waarop Oranje uit
eindelijk twee punten wegsleepte
In groep 6 won Noorwegen in Oslo met 1-0
van Zwitserland. De stand in groep 6 is:
1. Zweden 110 0
2. Noorwegen 2 10 1
3. Zwitserland 10 0 1
De stand in groep vier van de kwalificatie
voor het wereldkampioenschap:
Nederland 1
België 1
IJsland 2
Noord Ierland
eindelijk twee punten wegsleepte was
bedenkelijk. Het elftal creëerde slechts
twee uitgespeelde kansen in negentig
minuten voetbal. Een keer rondde Haan,
die van de Ierse arbiter Mullhall ook
nog een gele kaart kreeg, met een om
haal een wegdraaiende voorzet van Ren
senbrink knap af, Stefansson stond toe
vallig op de goede plaats, terwijl Willy
van der Kuylen een keer een opgelegdé
mogelijkheid kreeg, toen de opgerukte
rechts-back Willy van der Kerkhof hem
bediende. Maar zelfs deze soms gemak
kelijk scorende middenvelder faalde.
Keetie van Oosten-Hage tijdens de ceremonie protocolair met de Italiaanse
Luigina Bissoli (links), de tweede werd en de Belgische Nicole van den Broek, die
het brons veroverde.
Thijs: „Die goal van Nederland viel
uit een dooie situatie. Anders was het
een gelijkspel geweest. En dan had Ne
derland nog niet eens te klagen gehad.”
o 2
o 2
2 o
van Piet Schrijvers meteen ontzenuwd
is. Die heeft gesteld dat Willy van der
Kuylen en ik aan onze terugkeer wel de
voorwaarden verbonden zouden hebben
dat we persé moesten meedoen. Nu kan
iedereen zelf beoordelen dat dit niet
gebeurd is.”
geluk gehad dat het nu toevallig zo n
dag was. Ik moet er niet aan denken
wat er niet allemaal had kunnen gebeu
ren, wanneer het had geregend, en we
op een nog zwaarder veld hadden moe
ten spelen. Dit was al een soort moeras,
waarop een-twee combinaties niet moge
lijk waren.”
Maar veel beschamender was het feit
dat er geen enkele inventiviteit van dit
Nederlands elftal uitging. Er was geen
aansluiting van de linies, daarom sor
teerde de vervanging van Ruud Geels in
de spits door Kees Kist geen enkel
effect, er werd nauwelijks bewogen en
zelfs het frequent rondspelen van de bal
mislukte tegen de steeds driester aan
stormende IJslanders, die aanvankelijk
via Hallgrimson en Pordrarson met twee
spitsen speelden, maar zich steeds bruta
ler manifesteerden, herhaaldelijk. Een
keer speelde Rijsbergen te zacht terug
op Ruiter, Pordrarson sprintte ertussen,
omspeelde Ruiter, maar kreeg de bal, die
door Ruud Krol werd onderschept, niet
meer goed voor het verlaten doel, waar
Eliasson druk stond te gebaren dat hij
de bal wilde hebben. Een ontoelaatbaar
staaltje van nonchalance, zoals Ruud
Krol helemaal het toonbeeld van
onderschatting vertegenwoordigde. Het-
haaldelijk werd de verdediger van
wereldklasse eruit gesprint door zijn
directe tegenstander Leifsson, die er in
situaties van een tegen een zelfs niet
voor terugschrok, om Krol achteloos de
bal tussen dé benen door te tikken.
Tegen die achtergrond is het duidelijk
dat de Nederlandse aanval nauwelijks
iets klaarmaakte. Wilde trappen, die in
de eerste divisie niet zouden misstaan,
onvoorstelbaar simpel balverlies en een
twee combinaties, die al mislukten voor
dat ze in feite waren opgezet, kenmerk
ten het voetbal van Nederland.
In de finale trof Nicholson Turrinl,
drie jaar geleden in San Sebastian nog
tweede achter de Belg Van Lancker. In
de eerste reeks begonnen beiden na een
rondje aan een nummertje acrobatie:
een sur-place die welgeteld tien minuten
en 28 seconden zou duren. Niet langer,
want de wedstrijdleider schoot de sprin
ters vervolgens uit de baan. De schuld
was Nicholson, die zich meer dan regle
mentair toegestaan achteruit had ver
plaatst. De rit werd overgereden en
Nicholson .moest als eerste vertrekken.
Het speelde voor de Australiër geen
enkele rol. Hij versloeg Turrini pro
bleemloos. In de laatste serie gaf hij van
zijn suprematie nog een toegift.
bondscoach, of die nu Knobel, Michels
of Zwartkruis heet, de keuze en be
schikking heeft over zo’n zeven midden
velders die na het wegvallen van Van
Hanegem niet zo gek veel in kwaliteit
voor elkaar onderdoen. Neeskens vormt
natuurlijk een uitzondering. Dan moet je
kiezen voor een soort wedstrijd, wat je
speelt en welke tactiek je hanteert.”
„Misschien is mijn enige handicap dat
ik niet zoveel internationale ervaring als
de anderen heb. Ik zit niet bij een
topclub, hoewel je je zo langzamerhand
kunt gaan afvragen wat in deze krank
zinnige competitie toch een topclub is.
Ik speel alleen geen Europa Cup. Dat is
jammer, want daar doe je de ervaring
mee op die je nodig hebt om een
volwaardige concurrent voor andere
Oranjeklanten te zijn.”
11.
