New York ligt niet wakker
van boksgevecht Ali-Norton
I
I
I
I
I
I
I
ra
I’
PSV-supporters
bange wezels
Uitdager van Clay
man voor spectacv
woordenstri j d
VI
■gr
1
U I
I
j
Gebroken kaak
-
I
door Pieter Mui
Kale gehaktbal
Braverman geldt in bokskringen als een expert in het ontleden van de kansen
van elkaar bevechtende pugilisten en Ken Norton zou met droevenis van zijn
mening hebben kennis genomen. Want Norton is de man die over een paar
dagen zijn toppositie op de lijst van uitdagers moet waarmaken. Hij is degene op
wie miljoenen over de hele wereld hun hoop hebben gevestigd dat Ali eindelijk
eens ongenadig zal worden afgedroogd. Eens toch moeten de jaren Ali te veel
worden en na het afscheid van Joe Frazier, die twaalf maanden terug in Manila
„superfight 3” verloor en kort geleden door Foreman werd afgeslacht, is er bij de
profboksers nog maar één man die zich erop mag beroemen de uit Louisville-
Kentucky afkomstige kampioen te hebben verslagen.
r
w
I
Woestijn in
-
Als de omvangrijke Al Braverman, manager van Chuck Wepner, die als tiende
staat gerangschikt op de lijst van zwaargewichten, het bij het rechte eind heeft,
beleeft wereldkampioen Muhammad Ali volgende week dinsdag in het Newyork
se Yankee-stadion een bijzonder makkelijke avond. Ali mag dan zijn wereldtitel
bij de zwaargewichtboksers voor de vierde keer dit jaar op het spel zetten,
Braverman is dermate weinig onder de indruk van diens opponent, dat hij anders
dan anders met een volle maag naar het treffen zal gaan. „Normaal gesproken
eet ik voor een titelgevecht erg weinig, want ik ben zo bij het boksen betrokken,
dat een zware hap me slecht zou bekomen. Voor die ontmoeting van dinsdag
pieker ik er niet over mijn eetlust (Braverman weeg 105 kg) af te remmen. Het
wordt een kalm partijtje, één om rustig met een sigaar in de mond te kunnen
bekijken
Zes miljoen dollar
LM..
KJ
I
(maart ’71) en Norton.
Ken Norton in training.
bonk zenuwen was geworden”.
Nortons
zakelijke
leidsman
STOPPER
Ali, die daarmee voor
en; hij won er
de bokssport voor
Michael Dean, een
dens een geweldig spektakelstuk in
het Zaïrese Kinsjasa.
Bij een tweede ontmoeting in sep
tember waren Ali’s handen niet
helemaal in orde, maar dat belette
het opmerkelijkste boksfenomeen-
aller-tijden niet om Norton ditmaal
op punten te kloppen. Norton, met
zijn 32 jaar de jongste van het duo:
„Ik voel me nog altijd bestolen. Ik
was er in Los Angeles van over
tuigd dat ik royaal op punten vóór
stond. Dat was precies de reden
waarom ik het in de laatste ronden
kalm aan deed. Ah maakte daar
gebruik van door een show op te
voeren, die de jury overdonderde”.
Met één punt verschil kenden de
juryleden destijds de zege toe aan
Het leek met Norton gedaan toen
hij in maart 1974 in Caracas vernie
tigend werd verslagen door titelver
dediger George Foreman, de man
die ruim een jaar tevoren de boks-
fans schokte door kampioen Joe
Frazier in twee ronden zesmaal
neer te halen.
De ongeëvenaard sterke Fore
man had even weinig tijd nodig
voor Norton die, net als Frazier, in
de tweede ronde knock-out ging.
Later in 1974 heroverde Ali zijn
wereldtitel op dezelfde Foreman tij-
of hoort, en dat beïnvli
optreden. Hij is iemand
zonder mentale begeleid
ik er na Nortons zege
omdat ik te veel invloed zou heb
ben. Nadien verloor Ken van Ah en
van Foreman. Dat laatste gevecht
was een verschrikking voor hem.
De Venezolaanse autoriteiten wil-
op zijn naam staan. Frazie
een vent met karakter te
ton door zijn toedoen Ah
slaan. „Ken twijfelde dest
taak hem af te remmen,
was ongelooflijk overmo
taal een stuk zwakker d
vriend Frazier. Niemand
hem serieus als hij zegt: „I
geciteerd, hij en de mee:
kaanse bokshefhebbers
als Joe Frazier. Toch heeft
marinier, net als de voor
wereldkampioen uit Philad
maal in de ring en boekte h
duidelijk mindere góden
Ah om zijn kletspartijen
staat, heeft uiteraard een n<
nerender staat van dienst:
winningen, waaronder 37
Om terug te komen op
man, de man die in het bei
Het motto was in dejaren ’50: „Beter
te veel dan te weinig”, want dan kon
de scheidsrechter de vlagsignalen van
zijn linesman „sorteren" op juiste en
onjuiste aanwijzingen. Vlagt zo’n
grensrechter niet of te weinig, dan valt
er niets te sorteren, en moet de scheids
rechter echt op zijn eigen waarneming
afgaan. En dat valt natuurlijk niet
mee. Vandaar dat de clubgrensrechter
altijd bij zijn eigen verdediging werd
geposteerd, waardoor hij, als hij zoals
van hem verwacht werd onpartijdig
vlagde, in de rust of na afloop altijd de
wind van voren kreeg van zijn eigen
verdedigingsspelers, omdat hij niet
gevlagd had vooreen of meer gevallen
van vermeend buitenspel.
Ik vertel dit allemaal, omdat ik mij
herinner dat mijn vader altijd met
weinig animo met Blauw-Wit naar
DOS reisde. De grensrechter is op het
veld de kwetsbaarste man, omdat hij
den af van hun belofte geen belas
ting op de gages te heffen, Foreman
deed alsof hij aan een knie ernstig
geblesseerd was, Norton werd met
de dood bedreigd allemaal zaken
die ervoor zorgden dat Ken één
Zover waren ze blijkbaar nog niet in de
jaren ’50, misschien ook omdat er toen
nog statiegeld op die flesjes zat.
het hoofd van Bertus „de Bolle” Zeil
maker met een cirkel omringd, zoals
dat ook gebeurt bij reclame-acties
waarbij de omringde man in de menig
te een vierdaagse reis naar Parijs
blijkt te hebben gewonnen.
Zulke supporters moet je immers
hebben, als club? Professioneel neer
leggen is de taak van de spelers, pro
fessioneel in mekaar tremmen de taak
van de supporters. En je kan Van
Hanegem nog zo vaak de gele of rode
kaart geven, en Van Kippegem alias de
Bolle net zo vaak de lange lat of de
gummiknuppel, in de ogen van het
grote publiek blijven zij op de een of
De uitbundige Don King schijnt
zich echter te veel te hebben uitge
sloofd naar de zin van Herbert
Mohammed, de in nevelen gehulde
figuur, die als leider optreedt van
de Black Moslims waartoe ook Ah
behoort. King deed alsof hij mana
ger van The Champ was en dat
heeft Herbert Mohammed hem niet
kunnen vergeven. Vandaar ook dat
niet King maar Bob Arum de pro
motor was van het schijngevecht
tussen Ah en Richard Dunn, eind
mei in München. Arum is niet alleen
Ah’s advocaat, maar ook president
van Top Rank Ine., een maatschap
pij die zich bezighoudt met het
opzetten van gesloten tv-circuits bij
sportgebeurtenissen.
In de Verenigde Staten zelf wordt
niet Norton als Ah’s voornaamste
opponent gezien, maar de leeftijd
van The Champ. Ali is zich dat
uiteraard bewust. „Al wil ik ermee
stoppen, ze laten me niet gaan. Ik
moet boksen tot ik erbij neerval.
Nou, dat gebeurt alleen als er geld
op tafel komt”. Het afscheid is ech
ter toch onontkoombaar. Ah begint
niet voor niets in oktober met de
verfilming van zijn levensverhaal.
Voor zes miljoen dollar plus percen
tage in de winst, dat wel.
Ken Norton leverde die prestatie
op 31 maart 1973, een verrichting
die de anonieme Norton prompt in
de schijnwerpers bracht. En dat
niet alleen aan de oostkust van de
Verenigde Staten, bokshefhebbers
van over de gehele wereld zagen in
de uit louter spieren opgetrokken
Norton de toekomstige wereldkam
pioen. De ontgoochehng kwam nog
geen half jaar later toen Ah in Los
Angeles zijn revanche forceerde.
kV,
Pirent, ook wonend in Santiago,
wees niet alleen Michael Dean de
deur, ook de alom gerespecteerde
trainer Eddie Futch moest zijn bie
zen pakken. Dit omdat hij Norton
overtraind zou hebben en omdat hij
een te intensief contact met Joe
Frazier had. Futch was overigens
de man die in Manila tegen Ali en
twee maanden terug tegen Fore
man voorkwam dat zijn pupil Fra
zier een mensehjk wrak zou wor
den. Beide keren kwam op zijn initi
atief een eind aan de ontmoeting,
een beslissing die de meeste trai
ners nooit nemen. De opvolger van
Futch is Bill Slayton, volgens Nor
ton de meest onderschatte bokstrai-
ner in de Verenigde Staten.
Dat gold natuurlijk in verhoogde
mate voor de clubgrensrechter (die in
de amateurtijd een soort tussen-
uniform droeg, want hij was geen spe
ler en geen scheidsrechter, dus meestal
had hij een slobberige trainingsbroek
aan), en in extra verhoogde mate voor
de clubgrensrechter van de club die uit
speelde.
Norton (links) won in San Diego op punten van Ali.
De befaamde Joe Louis wist in
1935 voor zijn duel met Max Baer
88.000 bezoekers naar het (oude)
Yankee-complex te krijgen. De
populaire Louis zorgde naast dit
toeschouwersrecord (er stond niet
eens een titel op het spel) in juni
1946 voor een topbedrag aan
inkomsten toen 45.000 liefhebbers
bijna 2 miljoen dollar in de kassa’s
brachten. De algemene verwach
ting is dat dit keer niet meer dan
35.000 man naar het thuishonk van
de New York Yankees zullen trek
ken. Dat hoeft nog geen financiële
catastrofe te betekenen, want vol
gens Murray Goodman hebben al
70 tot 80 landen televisierechten
betaald. Alleen Japan al telt daar
voor een half miljoen dollar neer.
de op de helft van de eigen aanval zou
hij te weinig vlaggen.
het dichtst bij het publiek loopt, en
bovendien is hij per definitie ook het
makkelijkste mikpunt voor spot en
hoon, omdat hij enerzijds het gezag
vertegenwoordigt, en anderzijds niet
meer is dan de loopjongen van de
scheidsrechter.
ren, een verrichting die o
komt van de Venezolaan
Norton won verreweg de
gevechten door knock-c
manier waarop hij verled
augustus dezelfde Garcia
opgave dwong. Sinds zijn
DOS is inmiddels omgedoopt in FC
Utrecht, het publiek is enkele genera
ties voortgeschreden, maar schijnt ver
houdingsgewijs toch hetzelfde te zijn
gebleven. Waar zou zoiets nou toch
aan liggen? Utrecht verschilt dacht ik
niet merkbaar van andere grote steden,
wat de samenstelling van de bevolking
betreft. Mussert had er zijn hoofd
kwartier, maar de kardinaal ook. Ze
schijnen er een wijk C te hebben, maar
Amsterdam heeft zijn Zeedijk, en Den
Haag zijn Boekhorststraat en Rotter
dam zijn Katendrecht en Arnhem zijn
Spijkerkwartier, maar toch hebben die
steden niet zo’n kwalijke reputatie
wat hun voetbalsupporters betreft als
Utrecht.
even zovele knock-out-ti
Dat betekent dat Norton’s
Een paradoxaal verschijnsel om
diverse redenen. Het strookt aller
eerst niet met Ali’s karakter, die als
geen ander beseft hoe hij de woor
den show en spektakel inhoud moet
geven. Maar als gezegd: de rimpel
loze figuur Norton leent zich nau
welijks voor een steekspel. Norton
is meer geïnteresseerd in zijn twee
de film Drum die momenteel in de
Newyorkse bioscopen te zien is. Het
ontbreken van tamtam is echter
met name vreemd omdat het boks-
mekka New York voor het eerst
sinds vijf jaar weer het titelgevecht
bij de zwaargewichten binnen de
muren heeft. Het bokscentrum, dat
Amerika’s stad nummer 1 altijd
geweest is, had de laatste tijd even
hard aan prestige ingeboet als de
beroemde Madison Square Garden,
de tempel waarin de ceremonieën
plachten plaats te vinden. Het ver
lies van de titelgevechten had alles
te maken met de opkomst van de
zwarte promotor Don King, die in
1974 en 1975 alle partijen van
Muhammad Ali had verkocht. De
evenementen in Kinsjasa (Fore
man) en Manila (Frazier) zijn de
bekendste happenings in de rij.
andere manier toch de binken van het
ware voetbal, de ware hartstocht, de
ware totale overgave. Maar er zijn toch
zeker duizenden weldenkende men
sen, die zulke toestanden verafschu
wen? De PSV-supporters komen
immers niet naar Utrecht zondag,
omdat zij niet in zulke toestanden
verzeild willen raken?
Of anders in STER-spots, waarin
meisjes „een ring van vertrouwen” om
zich heen krijgen geworpen, omdat zij
hun tanden met een bederfwerend
middel poetsen, hun oksels geur-
immuun maken door een bepaald merk
spray, en hun jeugdpuistjes vernietigd
hebben met behulp van een alles verte
rend zalfje.
Het gevecht komt niet op de Ame
rikaanse tv-schermen, maar is op
300 plaatsen in de Verenigde Staten
wel in bioscopen en dergelijke te
zien. Murray Goodman van Video
Techniques, compagnon van Top
Rank, verwacht ongeveer 1,7 mil
joen betalende bezoekers, die
gemiddeld 15 dollar moeten neertel
len. Een plaats in het Yankee Stadi
on, dat in 1959 zijn laatste titelge
vecht had toen Ingmar Johanson
Floyd Patterson versloeg, kost op
zijn minst 25 dollar, terwijl de beste
stoelen 200 dollar moeten opleve
ren. Het stadion heeft een capaciteit
van 65.000 toeschouwers, drie maal
zoveel als er in Madison Square
Garden kunnen.
Zegt het bestuur van FC Utrecht:
hoor eens, daar beginnen we niet aan,
dat is onze taak niet, dan heeft de
PSV-supportersclub een handvat om
de deur definitief dicht te gooien.
Maar het FC Utrecht-bestuur zal zo’n
afwijzend antwoord nooit geven,
onder de huidige omstandigheden, dus
wat is nu het resultaat? Dat de FC
Utrecht-supporters „te veel” suppor
ters zijn en de PSV-supporters „te wei
nig” supporters.
In die situatie verkeerde mijn vader
dus eens in de twee weken. Hij had
over het algemeen erg weinig proble
men met het publiek van de tegenstan
der, behalve met het publiek van DOS,
dat altijd tegen hem te keer ging,
onheuse opmerkingen maakte (ik her
inner me: „Kale gehaktbal", hoewel hij
slechts schaars behaard was en niet
kaal: ik besef nu opeens dat dit Fred
Haché-scheldwoord dus allesbehalve
nieuw was), en hem, kortom, een
onaangename middag bezorgde. Ik
kan me echter niet herinneren dat deze
Utrechtse supporters hem ook beko
gelden met bierflesjes en dergelijke.
Mijn vader genoot, als oud-
scheidsrechter, een vlekkeloze reputa
tie, zowel bij de scheidsrechters als bij
het publiek en de tegenpartij, dus hij
heeft vermoedelijk heel wat aanmer
kingen op zijn vlaggen en vooral niet-
vlaggen moeten aanhoren, van zijn
eigen clubgenoten. De clubgrensrech
ter verkleedde zich uiteraard bij de
spelers van zijn club en niet bij de
scheidsrechter. Die was toen nog „a
lone woolf”, een eenzame wolf, die
meestal Karei van der Meer heette,
maar soms ook Jan Bronkhorst, of
Dirk Nijs of Klaas Schipper.
Noem het woord raddraaier, en
iedereen denkt deze week automatisch
aan FC Utrecht. De naam Bertus Zeil
maker is een begrip geworden. Zijn
bijnaam is „Bolle”, en hij geniet de
reputatie als Opperraddraaier de
Bunnik-zijde van Stadion Galgenw
aard te terroriseren. Op een foto van
raddraaiende supporters op de tribu
ne, zag je in een van de ochtendbladen
'■yyf
De Norton-groep startte de voor
bereidingen voor het gevecht half
juli in Gilman Hot Springs, de favo
riete trainingsplek van de bokser in
de Califomische woestijn. Ali ont
vluchtte zijn landgoed in Berrien
Springs in Michigan vanwege de
niet aflatende stroom belangstellen
den. In de woestenij van Arizona
prepareerde hij zich in het gehucht
Show Low, waar hij een lichte
schouderblessure opliep. Eind
augustus sloeg Norton zijn tenten
op in de Catscill Mountains, 150
kilometer ten noorden van New
York. De wereldkampioen zit nog
geen 20 kilometer bij hem vandaan
aan het Kiamesha-meer. Naar de
stad New York komen zij pas kort
voor het gevecht en dat betekent
dat de publiciteit rond het treffen
minimaal is.
De in Santiago (C
wonende Norton had tot
Mijn vader begon zijn voetbalcarriè
re bij Blauw-Wit, haalde het tweede
elftal, werd scheidsrechter toen hij'
uitgevoetbald was, haalde de tweede
klasse in een competitie die toen nog
geheel uit amateurs met sigarenwin
kels bestond, en floot een keer voor
foutief ingooien van Joop de Busser,
de aanvoerder van De Volewijckers, de
club uit Amsterdam-Noord, die onder
leiding van Jaap van der Leek recht
streeks van de vierde klasse opstoom
de naar de eerste klasse, en toen, na
een aanloop van een jaar in die eerste
klasse West, eerst afdelingskampioen
werd en daarna ook nog landskampi
oen. De Volewijckers speelde, toen
mijn vader voor de verkeerde inworp
van Joop de Busser floot, nog in de
tweede klasse. De Busser riep veront
waardigd: „Hoe kan dat nou, scheids
rechter? Ik gooi zelf in!”.
Een kleine, maar aardige anekdote
die ik eens in de vijf jaar op papier zet,
omdat er dan altijd wel weereen nieu
we generatie is die er kennis van kan
nemen. Toen door de leeftijdsgrens
ook aan zijn scheidsrechterscarrière
een eind was gekomen, werd mijn
vader de vaste grensrechter van het
eerste elftal van Blauw-Wit. Het was
nog je reinste amateurisme in die tijd,
de clubs leverden daarom hun eigen
grensrechter, die door de scheidsrech
ter altijd bij zijn eigen verdediging
werd neergezet. De redenering hierbij
was, dat hij als clubgrensrechter
zoniet van inborst dan toch wel van
nature partijdig was, en daarom
bewust of onbewust ten gunste van
zijn eigen club zou vlaggen. Staande
op de helft van zijn eigen verdediging
zou hij derhalve te vaak vlaggen (voor
buitenspel van de tegenpartij), staan-
Verdachten plegen, behalve overi
gens in datzelfde ochtendblad, niet
met foto en al in de krant te komen,
maar Bertus Zeilmaker valt kennelijk
buiten die categorie. Hij is wat de
Duitsers een „Edel-Verbrecher” noe
men, hij tremt weliswaar vijandige
supporters in elkaar en trapt herrie, al
dan niet met staven, stokken, flesjes of
fietskettingen gewapend, maar hij
blijft intussen ook de FC Utrecht-fan
in hart en nieren. De Willem van Kip
pegem van de Bunnik-zijde, tegelijk
gevreesd en populair, want tenslotte
doet hij het allemaal, „in diepste
wezen”, voor zijn club die hem zo na
aan het hart ligt.
Meer nog dan door zijn triomf op
Ali in maart ’73 verwierf Norton
zich faam, omdat hij „the champ”,
zoals Ah’s clan de broodheer
noemt, een gebroken kaak bezorg
de. Het treffen staat dan ook
geboekstaafd als „de battle of the
broken jaw”. Zeker de helft van het
twaalf ronden durende gevecht
heeft Ali destijds met een gebroken
bot in de ring gestaan en voor zijn
omgeving was het natuurlijk het
prachtigste excuus dat er bestond.
Arums maatschappij en Madison
Square Garden zijn co-promotors
van Ali’s 17e titelverdediging sinds
zijn victorie over Sonny Liston.
Plaatselijke banken staan garant
voor de beurzen van Ali en Norton,
die respectievelijk zes en 1,1 mil
joen dollar krijgen (bij hun tweede
treffen drie jaar terug waren die
bedragen 275.000 en 200.000 dollar).
Tja, dat is ook weer zoiets. Wat zijn
dat voor supporters, die hun club in de
steek laten, juist als zij naar het hol
van de hyena moet? Dat zijn geen
supporters, dat zijn zeikerdjes, om
even een uitdrukking van Wiel Coer-
ver te gebruiken. Je bukt, als suppor
tersclub, toch niet voor de terreur van
enige tientallen provocateurs? Je kan
natuurlijk wel je voorwaarden stellen.
Wij willen plaatsen zo ver mogelijk
van de Bunnik-zijde af, en eisen een
behoorlijke controle van de toeschou
wers die op onze tribune komen, niet
door een handvol wankele aow’ers,
maar door de Utrechtse politie, zoals
de Amsterdamse politie de supporters
van Manchester United fouilleerde,
alvorens zij tot dat ene vak in het
Olympisch Stadion werden toege
laten.
naam
de
