BESTUREN ZETTEN ZICH AF TEGEN BEVOOGDING Nederland staat er in elf delen gekleurd op I II 11 4 kom kijken loop vrij in en uit t M ■■l 3 k 1965. GASTENBOEK 51 3 1 =5 a u a .3 Kt ‘v T .-• JSi-* U 1 1 V? ■tr IJL DONDERDAG 7 OKTOBER 19 7 6 VARIA 23 I est era Eigen beleid ‘est reral 'eral. Bij Topform valt u van de ene verbazing in de andere. De fauteuil ’Rembrandt' is precies de fauteuil ivaarop u jaren heeft gewacht. Prachtig handbewerkt rundleder. (Van onze Haagse redacteur Theo Klein) ‘est o Haarlem Barteljorisstraat 13-17 tel. 023-320850* c o LJ ITS I *a*4* ÏT Kijk op NOORDHOI.LAND DEN HAAG. Bij de Vereniging van Nederlandse Gemeenten heeft men geen moeite met tfagikomische voorbeelden die illustreren hoe sterk de greep van de rijksoverheid op het zj gemeentelijk (en provinciaal) beleid geworden is. Verhalen genoeg. Zoals 5 deze: in een klein dorp heeft het be- -j stuur van een clubhuis veel last van een groep baldadige jongen^, die met de regelmaat van de klok vernielin gen aanricht. Men besluit de kna pen te weren en plakt een briefje met hun namen op de deur. Een dag later volgt een reactie van de con sulent van het ministerie van CRM in dat gebied, die eist dat de jongens binnengelaten moeten worden, om dat hij anders de subsidie intrekt. iGAiq 1 iw, - Bfeg ‘.'i „Dichter bij - - - VOORLOPIG GESLOTEN WEGENS exploitatie tekorten OBJECT VAN L AANVULLENDE ^^ELEGENHEID ft is» G °VVii Gemeenten willen meer zeggenschap (ADVERTENTIE) --V Kb komt. U de eeuwenoude burcht Ammersoyen Een miezerig regentje daalde neer op Gaarlandt, voorzitter van de ANWB. de de voornaamste beziens- „Het is zo groot en we hebben net in f I Het is deze gang van zaken, de be moeienis van het rijk met de kleinste plaatselijke problemen, die de gemeente- De gemeenten vinden controle op de gang van zaken uitstekend, maar dan wel door ambtenaren die verantwoor ding af moeten leggen aan democratisch gekozen organen als de gemeenteraad of zou dus controle mogelijk zijn via het parlement, dat immers het doen en laten van de regering in de gaten houdt, maar in de praktijk komen de overbezette parlementariërs daar niet aan toe Ook daarom willen de gemeenten niet meer op hun vingers worden gekeken door deze filiaalhouders van Den Haag. voor van een een GEM WERKEN 7~ Purmerend Toby (uitsluitend modern) Wormerveer Toby (modern en klassiek) i 1 door Udo J- Buys Het gevolg is volgens de gemeenten dat zij in hun mogelijkheden beknot zijn. „Vaak valt dat op het eerste gezicht nogal mee- Neem bijvoorbeeld de rijks- subsidie aan muziekscholen. Die be draagt slechts 13 percent. Maar daarmee moeten zijn veel kosten, maar vooral veel zorg op te brengen. Iets dat we alleen maar kunnen doen wanneer we doordrongen zijn van een hart- stochtelijke verliefdheid op ons land. Een verliefdheid die door boeken als dit kan worden gewekt en gestimu leerd”. ook om centralisatie gevraagd. Pressie groepen hebben het rijk overgehaald om bepaalde zaken te gaan regelen. En ook gemeentebesturen hebben zich daaraan schuldig gemaakt. Wethouders die naar de staatssecretaris of de minister stapten en er een bepaalde doorbraak forceer den, zonder dat daar een afweging tegen alle andere behoeften aan ten grondslag lag’. Gistermorgen was ze met haar man ook nog present bij de opening door prinses Beatrix van het Allard Pier- sonmuseum in het vroegere gebouw van de Nederlandse Bank aan de Oude Turfmarkt in Amsterdam. Het archeologisch museum van de univer- siteit van Amsterdam is er gevestigd. Commissaris Roel de Wit verklapte dat hij in november zijn toernee werkbezoeken aan de provincie be gint. 1 „En deze rijksambtenaren lopen niet altijd keurig aan de leiband van hun minister. Zij ontwikkelen een eigen be leid, waar geen enkele controle op is”, aldus drs- J. Boelen, voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en in het dagelijks leven burgemeester van Arnhem. De rijksinspecteurs vallen onder de directe verantwoording van de minister? in Den Haag. Op hun beleid INTUSSEN WERDEN alle mede werkers aan het boek voorgesteld aan prins Claus. En natuurlijk ook Tom Bouws, onder wiens redactie de delen tot stand zijn gekomen. Bouws is een oude rot in de toeristische wereld, Was 15 jaar reisjdumalist voor ver schillende bladen en is producer-re- gisseur van de afdeling toerisme bij de KRO. Dat laaste nog maar even, want over een paar weken neemt hij afscheid, met een receptie, die wordt voorafgegaan door een H. Mis, waar mee de omroep weer even haar echte gezicht toont. In liet deel Utrecht komt de woning van het kroonprinse lijk paar niet voor. „Drakesteyn staat er niet in hoogheid”, meldde Bouws aan prins Claus. „Gelukkig niet, want zo bijzonder vind ik het niet als kasteeltje, er zijn er mooiere”, glim lachte de prins, „In ieder geval itaat dat van mijn schoonmoeder er wel in”. Bouws wilde de eer van het werk graag met anderen delen. „Zeg nou maar niet tegen uw vrouw dat ik dit alleen heb samengesteld, het is een typisch collectief werk, waar al lerlei jonge mensen met ’n grenzeloze belangstelling aan hebben m-eege üfeT.Itb Si-I WT legd. wiens eerste burger, mr. dr. Lou de Gou ook met echtgenote in Am- merzoden aanwezig was. Ik zag hen later in de kussens van een Mercedes met chauffeur wegzoeven. ,,We willen 20 gemeenten per jaar doen, dus hebbben we voor de hele provincie ongeveer vier jaar nodig”. lachte Cor rie de Wit, die zei dat haar de representatieve kant van het werk van haar man haar best bevalt. DE UITGEVERIJ Elsevier was er in geslaagd prins Claus naar het Maasdorpje te krijgen. Voor hem wa ren de eerste drie delen. Vanwege zijn speciale belangstelling voor het behoud van landschappelijk en stede lijk schoon, zoals AGON-ELSEVIER- directeur dr. J.F. Remarque het zei in de ridderzaal van het uit de veertien de eeuw stammehde kasteel Ammer soyen. De komst van prins Claus naar de Bommelerwaard had ook nog een gering voordeeltje voor de burge meester van Woudrichem, L.M. Vos ter, die uit handen van de prins twee cheques van ieder 5000 ontving. Do naties van Elsevier en ANWB die gebruikt zullen worden voor de con servering van al het moois in het vestingstadje in de schaduw van Slot Loevestein. VANUIT DE LUIE STOEL door Nederlands landschappelijk en stede lijk schoon dwalen kan deze winter weer. Gisteren werden in het dorpje Ammerzoden in de Bommelerwaard de eerste delen gepresenteerd in een serie onder de noemer „Kijk op Ne derland”. Het is maar goed dat Bin nenlandse Zakenminister De Gaay Fortman zijn plannen tot herverde ling van ons land nog niet heeft kunnen doorduwen, anders was de serie schier eindeloos geworden. Nu bestaat hij uit elf delen. En de eerste drie provincies die aan bod kwamen zijn Noord-Holland, Utrecht en Over ijssel. In november verschijnen drie volgende delen (Drenthe, Limburg en Zuid-Holland), in mei volgend jaar zijn Friesland, Gelderland en Zeeland aan de beurt'en Groningen en Noord- Brabant dienen in augustus als hek- kesluiter. 'l gloednieuwe commissaris van de ko ningin in Noord-Holland, drs. Roel de Wit. die met zijn echtgenote Corrie onder de genodigden was. Toen ik hem vroeg van welk gebouw hij nu het meest hield, van het schitterende Accijnshuis aan de Bierkade in Alk maar, waar hij tot voor zijn benoe ming burgemeester was, of van het, ook in het boek over Noord-Holland afgebeelde Provinciehuis in Haarlem, lachte hij: „Dit is een strikvraag”. „Het eerste is een subliem gebouw en is me erg dierbaar, maar het provin ciehuis is ook zeer voornaam’. DE NIEUWE COMMISSARIS wil de historische waarde van het pro vinciehuis aa>n de Haarlemse Dreef meer naar buiten brengen, vertelde hij me. Groepen die er toeven wil hij laten rondleiden en hij nam zich voor aan die rondleidingen zelf deel te nemen. „Het is een erg fijn gebouw om in te werken”, aldus de commis saris, die voorlopig in Alkmaar blijft wonen, tot zijn 15-jarige dochter Marjolein met haar gymnasium klaar is. Daarna pas gaat hij naar een woning in Haarlem of omgeving uit zien. De ambtswoning, die voor het laatst door mr. Kranenburg bewoond is, zal het in ieder geval niet worden. 7 p V Of dit veelvoorkomend voorval: een burgemeester uit een gemeente in het uiterste noorden van het land wordt naar Den Haag ontboden om te praten met een ambtenaar op het ministerie over een paar honderd meter fietspad. De ambtenaar beslist daarbij over de gevraagde subsidie, zonder dat er in feite een van zijn bewindslieden aan te pas Alkmaar een mooie bungalow”, zei mevrouw De Wit, „als we hier komen wonen willen we dat niet in een typische villa wijk, maar in een ge mengde buurt”. „Ik ken het hier al een beetje”, zei Corrie de Wit me, „want m’n vader was burgemeester in Zaandam en in de oorlog moesten we daar weg en hebben toen toen vier jaar in Haarlem gewoond. Als kind heb ik hier dus veel gefietst”. HET ECHTPAAR DE WIT wil al volgende maand met een tournee door de provincie beginnen. Het eer ste bezoek wordt aan Haarlem afge- WOORDEN DIE ook met instem ming werden beluisterd door De Vereniging van Nederlandse Ge- eenten heeft de problemen noe eens T toen prins Claus arriveerde. Links mr. K. H. (Foto’s Cord dotting) De gemeenten vinden het te ver gaan dat voor het doortrekken van een bus lij ntje eerst de toestemming van de minister van Verkeer en Waterstaat ver kregen moet worden. Zij achten zich mans genoeg om dengelijke plaatselijke aangelegenheden zelf te regelen. Een standpunt dat, zoals bekend, in Den Haag niet door iedereen wordt ge deeld besturen in ons land irriteert. Zij voelen steeds sterker de knellende band van Den Haag en de zeer beperkte bewe gingsvrijheid voor de gemeentebesturen die daarvan het gevolg is. Met andere woorden: gemeenten (en provincies) kunnen steeds minder zelfstandig doen zonder dat de rijksoverheid daar direct aan te pas komt. Daar komt dan nog bij, dat die invloed in steeds meer gevallen ■niet rechtstreeks uit Den Haag plaats vindt, maar loopt via regionale of pro vinciale inspecteurs van een ministerie. Vertegenwoordigers van de minister in dat bepaalde rayon (nspecteur voor de volksgezondheid, inspecteur voor volks huisvesting, enz.). Prins Claus na de presentratie van de eerste delen in gesprek met de auteur Tom Bouws. In het midden dr. J. F. Remarque, directeur van AGON/Elsevier. werkt”. „Wat is het heerlijk een te vreden schrijver te ontmoeten”, knik te prins Claus lachend. „ELK VAN DE DELEN bevat een stukje uit het eerder verschenen „Ne derland wat ben je nog mooi”. Van dat thema uitgaande heb ik Neder land geïnventariseerd. Aan mij was het vast te stellen wat mooi is. Mis schien ben ik niet helemaal volledig, maar dat ben je nooit”, zei Tom Bouws me nog over het werk, dat behalve dat het een beeldverslag is over de provincies, de belangrijkste kenmerken er van schetst, toeristi sche wenden geeft en aan de hand van een kaart een korte weergave geeft van de voornaamste beziens waardigheden en attracties. «O u GEMEENTELUk INSTRUMENTARIUM I EEN DAPPER SUPPORTER voor het Elsevierwerk toonde zich ir. R. Meischke van de kunsthistorische af deling van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. „Boeken die een beeld geven van het gehele land zijn zeldzaam”, zei hij en noemde als goed en omvangrijk voorbeeld de 17-delige serie Nederland in beeld door Loosj es samengesteld uit de afbeeldingen die het tijdschrift Buiten in de periode 1907-1936 publiceerde. „Na dit stan daardwerk kwam er geen nieuwe grote uitgave meer tot stand”, aldus ir. Meischke, die meende dat de nieu we elf delen (samen 1648 bladzijden met ruim 5000 vierkleurenfoto’s) deze leemte vullen. „Ik geloof zeker dat ik ook van het boek zal houden dat vandaag ten doop wordt gehouden”, zei hij, „maar als we willen dat dit in de nabije toekomst geen historisch plaatjesboek over het nabije verleden wordt, dan zullen we verder moeten kijken dan de zonnige voorkant die hier getoond wordt. We zullen bereid meenten heeft de problemen nog eens uiteengezet in een brochure „Dichter bij u”, een poging om deze problematiek „onder de mensen” te brengen. In naam hebben we een gedecentraliseerd sys teem met drie bestuurslagen, maar in de praktijk komt het erop neer dat veel in -A Den Haag beslist wordt. „Dat is verwar- rend voor de burgers”, aldus de vereni ging, „zij gaan naar hun lokale bestuur ders als er iets mis is in hun directe omgeving en stellen hen verantwoorde lijk voor de gang van zaken. Dat frus treert de lokale bestuurders. Want zij moeten zich verantwoorden beleid dat in werkelijkheid hogere bestuurslaag afkomstig is”. „Wie op een hoger bestuursniveau werkzaam is, heeft meestal een beter globaal overzicht van wat er in de maatschappij omgaat dan anderen. Hij denkt dan al gauw de dingen beter te kunnen en te weten”, schrijft de VNG, die eraan toevoegt dat de behoefte om de zaken centraal te regelen zeer mense lijk is. „Maar dat is niet altijd van Den Haag uitgegaan”, aldus Roeien, „we hebben de provinciale statep. Deze kritiek van de gemeenten is niet nieuw. Dat hun vereniging er juist nu weer zo de na druk op legt komt door het uitblijven van het wetsontwerp reorganisatie bin nenlands bestuur, waarin minister De Gaay Fortman van Binnenlandse Zaken onder meer voorstelt Nederland in meer dan 20 provincies op te splitsen. Roeien: „In het voorontwerp van de minister was decentralisatie van de rijkstaken (dus het overhevelen van taken die nu door het rijk worden uitgevoerd naar de provincies en gemeenten - red.) een be langrijk punt. Tot nu toe is het echter bij die kreet gebleven. Er is geen verde re uitwerking aan gegeven en zijn bang dat dat ook in het te verwachten wet sontwerp niet zal gebeuren”. De gemeenten vinden dat een regering die de mond vol heeft over spreiding van macht en medezeggenschap het niet kan maken om deze „sluipende centrali satie” (dus de langzame concentratie van macht in Den Haag) voort te laten gaan. Verder is inmiddels de gemeenten al duidelijk geworden dat er op de vakmi nisteries weinig bereidheid bestaat om werkeljk taken af te stoten. Er bestaan momenteel al 83 rijksdiensten met filia len in de verschillende delen van het land. Daarvan zouden er volgens de gemeenten een aantal zonder een centje pijn door de gemeenten of provincies overgenomen kunnen worden- Gebeurt dit niet, dan vrezen de gemeentebestuur ders dat de reorganisatieplannen van minister De Gaay Fortman slechts tot een verregaande centralisatie zullen lei den. heeft Den Haag wel middel m handen om het hele beleid te beïnvloe den. Want dan wordt er gezegd: wan neer niet gedaan wordt wat wij willen, dan raak je je subsidie kwijt”, aldus de VNG. :is - w\ijbV.) Li ■■■-■

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1976 | | pagina 23