Romantische expressie
bij Catherine Collard
Minister ziet
ruimere taak
voor musea
Wie 6'4% rente wenst
zonder boete
of opzegtermijn
neemt de...
Balletpersiflages in
waterige oplossing
Nieuw: Floxil
de keelpijnstiller.
I
I
wi
V j
I
fond b
i
A h
CINEMANIFESTATIE UTRECHT 1976 KOMT OP GANG
Pianorecital in Kleine Zaal
Hatweeoh” bij Scapino
Ramblers-oprichter
Jacques Pet overleden
Stadsgezicht van
Hitler geveild
ÏROHRini’
mÖtebOfH :j:
hi
11
1976
NOVEMBER
KUNST
->
DINSDAG
I
door Charles Boost
J
Spaar bij de Banque via uw
bank-, post-, of gemeentegirorekening.
Sociale thriller
Stijlvolle comedie
tv
x?
BANQUE DE PARIS E I DES PAYS-BAS N.V
Ook lachen
UTRECHT. Al dadelijk in
de eerste dagen van de Utrechtse
Cinemanifestatie kwamen twee
buitenlandse regisseurs hun ver
toonde films nader toelichten,
respectievelijk verdedigen tegen
aanvallen van de pers en van kri
tische bezoekers. In het geval van
„Serail”, de openingsfilm van het
festival en tegelijk ook de eerste
Utrechtse film die in bioscoop-
roulatie is gekomen (in Cinétol,
Amsterdam), was die toelichting
wel gewenst. Niet alleen bleek in
de discussie na afloop van de
voorstelling dat er zeer uiteenlo
pende interpretaties gegeven
waren aan de duistere handeling,
maar ook dat regisseur Eduardo
de Gregorio het niet aannemelijk
kon maken waarom hij zijn
bedoelingen op een zo gecompli
ceerde manier verstopt had ach
ter onbegrijpelijke verwikkelin
gen en gebeurtenissen dat bijna
niemand van het aanwezige
gezelschap een duidelijk inzicht
in de film bleek te bezitten.
Reserve-geldrekening 6 '/4%:
Zonder opzegtermijn kimt u bedragen opnemen
tot t 3000,-,per maand. 'oor bedragen hoven
1 3000 - per maand gekit een opzegtermijn van
1 maand. In ieder geval berekent de Banque géén
retonrrenm over opgenomen bedragen!
.-rj&K,
(ADVERTENTIE)
Nog weinig lijn in festival dat
met
JOHAN VAN KEMPEN
Grada Peskens als Venus in „Hatweeoh”.
Of dat inzicht er bij iedereen was na
afloop van de persconferentie viel te
betwijfelen en dat pleitte toch wel tegen
het debuut van De Gregorio dat zich te
elitair opstelde tegenover een toekomstig
publiek. Dat het bovendien moet stellen
zonder de handreiking van de regisseur,
die ongeveer hierop neerkomt dat de suc
cesvolle Engelse schrijver van detective
romans, Eric Sange die na lang zoeken
een huis vindt op het Franse platteland,
niet opkan tegen het spel dat de drie
vrouwen die er wonen met hem spelen.
(Van onze correspondent)
UTRECHT. Musea moeten niet meer
uitsluitend verzamelplaatsen van kunst
schatten zijn, maar vooral maatschappe
lijke instellingen met vele taken en
mogelijkheden voor een breed publiek.
Dat zal de essentie zijn van de nota „Naar
een nieuw museumbeleid” van minister
Van Doorn van CRM.
Widerberg heeft naam gemaakt met
Want zowel de moord in een ziekenhuis
op een politie-functionaris, waarmee de
film begint als de beschieting vanaf het
dak van een Stockholm’s flatgebouw van
iedereen en alles wat met de politie te
maken heeft, verwijzen naar de wraakne
ming van iemand die zich in het corps
onrechtvaardig behandeld heeft gevoeld.
De terreuractie die met een reeks salvo’s
uit een machinegeweer geheel onver
wacht inzet en al dadelijk enige doden op
straat eist, laat een heel nieuwe kant van
de humane en meestal poëtisch ingestelde
filmer zien.
Maar Widerberg kan zijn keuze verdedi
gen door vast te stellen dat in het werk
van Sjöwall en Wahlöo wel degelijk ande
re dan sensationele elementen een rol
spelen. De omstandigheden waaronder de
politie moet werken en die tot het gebruik
van geweld kunnen leiden en ook de socia
le situatie van het corps waardoor mis
standen in de hand worden gewerkt zijn
aspecten van het vak die door het schrij
versduo niet over het hoofd worden
gezien en die dan ook terecht een duidelij
ke plaats in de film van Widerberg hebben
gekregen. In „De Man op het Dak” (de
eigenlijke titel moet zijn „De verschrikke
lijke Man uit Saffie”) bepalen die aspec
ten zelfs min of meer de handeling.
Ook in dit voyante filmwerk toont
Widerberg zich een bekwaam filmer die
massascènes aan kan en grootscheepse
ongelukken geloofwaardig weet te enscè-
neren. (er stort zelfs een aangeschoten
helicopter op straat). Maar tussen de
bedrijven door vindt hij tijd om mensen te
observeren en hun reacties in ongewone
Het is ook lachen geblazen bij Lina
Wertmüller, Zwitser van origine, wonend
in Italië die is gaan filmen nadat zij assis-
algemene douchescène. Binnen diezelfde
terminologie zou men het eindresultaat
kunnen vangen onder: Een waterige
oplossing van balletpersiflages.
Natuurlijk waren daarbij ook de uiter
lijke kenmerken van de Romantiek aan
wezig, maar die stonden hier slechts ten
dienste van de karakteruitbeelding. Elke
pianistische hoogstand was steeds gemoti
veerd vanuit de compositorische inhoud.
Beethoven was echt Beethoven, Brahms
ook werkelijk Brahms en Schumann hele
maal Schumann. Wat een begrip en inle
vingsvermogen bij deze Franpaise voor
iedere eigengeaarde creatieve geest; voor
de innerlijke en daarmee samenhangende
uiterlijke aspecten van de muziek van de
verschillende componisten. Want toen
Catherine Collard, als antwoord op een
uitermate enthousiaste waardering van
het publiek, Debussy’s „Feuilles mortes”
als toegift de zaal instuurde, voelde je
tegelijk met de muzikale overrompeling
daardoor, ook weer even spijt dat ze van
die Franse kunst niets in haar programma
had opgenomen.
I itsluitend bij uw
drogist en apotheek.
Die muzikale geaardheid van deze pia
niste was dan al, in de grootst mogelijke
innigheid, maar met een duidelijk gevoel
voor klassiek evenwicht, tot uitdrukking
gekomen in de met parelende virtuositeit
gespeelde Sonate opus 109 van Beetho
ven. Catherine Collards toucher, rijk aan
kleurwisselingen, in een stralend forte en
een wel heel bijzonder, fluwelig pianissi
mo, bleek evenzo een ideale omstandig
heid te scheppen voor de verklanking van
Schumanns werk. Door uiterst contrast
rijk spel, vol subtiele nuances, kwamen
niet alleen de Drie Romances opus 28
volledig tot hun recht, maar werd zelfs de
minder sterke Sonate opus 22 een door en
door interessante belevenis.
situaties vast te leggen, zoals hij in de
eerste helft van zijn film heel weinig tijd
nodig heeft om de hoofdfiguren in het
drama in hun eigen omgeving te tekenen
en hun een eigen gezicht te geven.
Humor van een fijnere orde vinden we
tenslotte in Eric Rohmers’ verfilming van
„Die Marquise von O” naar een novelle
van Heinrich von Kleist. De markiezin
van wie in de titel sprake is, is een alge
meen geachte weduwe met twee kinderen
die bij haar ouders inwoont. Het verhaal
speelt in 1799 en de Russen vallen de
vestingstad aan, waar de markiezin en
haar familie woont. De Russen zijn aan de
winnende hand, de markiezin vlucht en
wordt overvallen door Russische soldaten
die haar willen overweldigen. Een knappe
officier van het vijandelijke leger weet dit
te beletten en brengt haar veilig terug
naar huis.
PARIBAS
De musea zullen er. volgens Van Doorn,
aan moeten bijdragen elkaar en de wereld
beter te begrijpen. Een museum moet niet
een zaak zijn van meer hebben, maar van
meer zijn.
AMSTERDAM. Het bleek zondag
middag bij het Scapino Ballet, dat een
grote hoeveelheid erg aardige vondsten
bij elkaar nog altijd geen leuk totaal
hoeft op te leveren. HATWEEOH is de
scheikundige formule voor water (H2O)
en het ballet van die naam had dan ook
erg veel met water te maken: Mist, drup
pels, waterlelies, „Watergate", brand
weer, een regendans en tenslotte zelfs een
Bij de Zweedse filmer Bo Widerberg
was na afloop van zijn „De Man op het
Dak” minder behoefte aan uitleg over de
inhoud van zijn film dan wel over de
vraag waarom hij als „sociaal” filmer
overgestapt was naar een meer sensatio
neel en spectaculair genre waartoe „De
Man op het Dak” gerekend kan worden.
Het is op zich al opmerkelijk dat zo’n
talent uit de Franse school (leerlinge van
Yvonne Lefébure en Yvonne Loriod) zó
overtuigend met een hele avond Duitse
romantiek uit de hoek kan komen.
Brahms was daarbij, qua artistieke bele
ving wel de top. Haar doorleefde en span-
ningsrijke voordracht van de Sechs Kla-
vierstücke opus 118, betekende een muzi
kale gebeurtenis waarbij je de adem
inhield. De Ballade, de Romance en ieder
Intermezzo eruit, kreeg een enorme inten
siteit vanuit een sterk bewogen aanpak.
Een emotionele benadering overigens, die
ver verwijderd is van elke sentimentali
teit.
K.-n.iup.irk i| I l.i.irk-ni tel 023-119006
Minister Van Doorn memoreerde dat er
thans 130.000 jeugdmuseumkaarten
een initiatief van de Museumvereniging
uit 1904 m omloop zijn Voor de grote
verdiensten van de Nederlandse Museum
vereniging overhandigde de bewindsman
namens de Koningin de gouden museum
penning aan de vereniging
Als schrijver heeft Eric Sange alleen te
maken gehad met concrete gebeurtenis
sen en reële situaties. Als hij denkt in de
drie sterk contrasterende vrouwen die
onverwacht zijn mede-bewoonsters zijn
geworden, gemakkelijke stof voor een
nieuwe roman te vinden, verstoren ze die
illusie door hem op allerlei manieren om
de tuin te leiden en hem dusdanig in
verwarring te brengen dat hij: nauwelijks
meer in staat is een letter op het papier te
krijgen. De schrijver die meester is in het
genre dat hem op de bestseller-lijst
gebracht heeft, faalt volkomen als hij een
serieuze roman wil schrijven naar aanlei
ding van zijn belevenissen in het myste
rieuze landhuis.
(ADVERTENTIE)
Het lachen vergaat je overigens niet in
Utrecht. Hans Hylkema zorgde er voor
tijdens de openingsvoorstelling met zijn
korte film „De Speelmeters”, waarin kin
deren die geen speelruimte vinden in de
met auto’s volgepakte binnenstad, zich
een parkeerruimte toe eigenen door een
paar kwartjes in de meter te doen. Daar is
een automobilist het niet mee eens en er
ontstaat een verhitte discussie als hij toch
wil inrijden en de kinderen op hun recht
blijven bestaan. Als hij tenslotte met veel
motorlawaai zijn territorium verovert,
beleven de kinderen in hun op kookhitte
gebrachte verbeelding een machtige
wraakactie op de automobilist in kwestie
en op alle autobezitters, waardoor de stad
één groot speelterrein wordt. Een koste
lijk filmpje met een maatschappelijke
boodschap die door de 30-jarige Hylkema
met speelse humor en een voortreffelijke
regie van de kinderen licht gehouden en
daardoor effectief gemaakt is.
films als „Ravenkwartier” uit ’63, „Elvira
Madigan” uit ’67, „Adalen 31” die twee
jaar later gemaakt werd en vooral „Joe
Hill”, een arbeidersdrama uit de geschie
denis van het Amerikaanse socialisme. En
nu komt hij ineens met de verfilming van
een deel uit de ook in ons land bijzonder
populaire reeks Zweedse politieromans
van Sjöwall en Wahlöo met inspecteur
Beek als verbindende hoofdfiguur. Het
lijkt op een noodsprong, vooral ook omdat
de film tot stand is gekomen met de in
Zweden vaak te hulp snellende televisie
(die Immers ook bij Ingmar Bergman
meer dan eens reddend is opgetreden).
Scène uit Wilderbergs „De man op het
dak".
MnsUi\l,iiii
I illdhoveli
Niiinicüi
Floxil zuigtabletten helpen snel, vóórdat uw keelpijn
erger wordt. Twee krachtig werkende antiseptica bestrijden
uitbreiding van keel- en mondholte-infecties.
1’ kunt weer slikken en praten zonder pijn,
s' Floxil. Aangenaam zacht van smaak.
s' 24 Zuigtabletten in handige
In 1960 moest hij zich in verband met
zijn gezondheid beperken tot het meewer
ken aan radio-uitzendingen. Zes jaar later
beëindigde de heer Pet zijn lange muzika
le loopbaan die hem ook bekendheid
bracht als een van de eerste en beste
banjospelers van ons land.
In „De Verleiding” spitst de handeling
zich toe op de acteur Giancarlo Giannini,
een Chaplineske figuur die dan ook in de
film steeds lijdend voorwerp is. Is hij geen j
slachtoffer van de bazen, van de vak
bondsbonzen of van de maffia, dan is hij
het van de vróuwen die een dominerende
rol in zijn leven spelen. Op die basis is een
film opgebouwd die overwegend kluchtig
is en nauwelijks ruimte laat voor een
bepaalde tendens.
AMSTERDAM Het bestaat dus toch
nog: echt romantisch pianospel. En dan
niet met de uitwassen van de romantische
stijlperiode, waarin zo dikwijls het
accent lag op virtuoos vuurwerk, maar in
de zin van de meest expressieve gevoels
overdracht. Dat die geestelijke kwaliteit
ook nog het kenmerk kan zijn van het
pianospel van iemand uit de jonge gene
ratie, werd gisteravond bewezen door
Catherine Collard in het door haar in de
Kleine Zaal van het Amsterdams Con
certgebouw gegeven recital.
(Van onze correspondent)
LAREN. In Laren is op 73-jarige
leeftijd overleden Jacques Pet, een van
de oprichters van het dansorkest The
Ramblers. Bassist-gitarist Pet was
samen met Theo Uden Masman en Kees
Kranenburg man van het eerste uur en
trok met het succesvolle orkest heel
Europa door.
Hij zei maandag, bij de viering van het
50-jarig bestaan van de Nederlandse
Museumvereniging in het Utrechtse
Spoorwegmuseum, dat de nota volgende
maand aan het parlement wordt aange
boden.
Het idee is veelbelovend: Mevrouw
*Mary Siegel) komt thuis in haar keuken
(zie het ballet Strangers), gooit haar bood
schappen neer en nestelt zich in een stoel.
Mijnheer komt thuis (Robert Craset) en
danst rond als in „Le spectre de la Rose"
op „Aufforderung zum Tanz” van C. M.
von Weber. Na het dansen geeft mevrouw
hem een brief en die leest hij voor. Het is
een opdracht van het Scapino ballet tot
het maken van een ballet over water. Om
op ideeën te komen sluit hij zich op in de
badkamer (zie Strangers) en daar krijgt
hij bezoek van Venus (Grada Peskens) die
verschijnt in een goedgelijkende kopie
van de oesterschelp op het Venusschilde-
rij van Botticelli (door mijnheer „Vermi
celli" genoemd - grapje!). Venus danst
temidden van mist en regendruppels, bei
den uitstekend te herkennen aan hun kos
tuum, maar absoluut niet aan hun passen.
Het eerste idee dat mijnheer door zijn
muze (Venus) krijgt is een waterleliebal-
let, wat door hemzelf achteraf: ouderwets,
niet leuk en lief genoemd wordt. Tweede
idee is „Watergate”: een stel detectives
lopen rond met zaklantarens en worden
betrapt. Het resultaat wordt achteraf
besproken door choreograaf en Venus:
Het heeft niets met water te maken (en
was ook niet leuk). Derde idee: vuurmeis-
jes dansen een charleston en worden ach
ternagehold door brandweermannen.
Volgend idee: een dominee met dopelin-
gen dansen een gospelsong (zie Apalachi-
anspring van Martha Graham). Volgend
idee: Indianen voeren een regendans uit.
Dan wordt de choreograaf verliefd op
Venus, maar die laat hem in de steek want
Hugo Claus, Karei Appel en Peter Schat
wachtten ook allemaal op haar inspiratie.
De laatste drie zullen vermoedelijk meer
aan deze muze hebben dan Job Sanders
(de choreograaf van dit geheel) want ook
in dit water-ballet kwamen de leuke
momenten hoofdzakelijk uit de tekst en
de muziek (collage van Roel Polak) en
vaak ook uit de aankleding (van Frank
Rosen). Rest mij nog te zeggen, dat Grada
Peskens en Robert Craset hun rollen best
aardig speelden, maar ja. een ballet zou
het toch ook een beetje van de dans moe
ten hebben en die viel deze keer wat
mager uit. Jammer van het leuke idee.
CONRAD VAN DE WEETERING
BANQUE
De visie die uit de nota naar voren komt,
zo verklaarde de bewindsman, kan voor
een belangrijk deel gezien worden als een
verdergaan op de weg die de musea in de
afgelopen decennia zelf hebben ingesla
gen. Verzamelen, conserveren en weten
schappelijk bewerken, zijn nog steeds pri
maire museale taken, maar de betekenis
van het museum wordt toch vooral
bepaald door de wijze waarop het
museum zijn verzameling en kennis daar
van dienstbaar maakt aan de samenle
ving.
Dan blijkt de markiezin Von O. zwanger
te zijn. Zij weet zeker niets onvertogens
gedaan te hebben en kan niet begrijpen
wie de vader zou kunnen zijn. Haar vader
gelooft niet in haar onschuld en stuurt
haar het huis uit. Pas als de markiezin een
advertentie plaatst in de plaatselijke
krant, dient zich de vader aan, wat nog
lang niet het einde van alle moeilijkheden
betekent. Een stijlvolle comedie, door
Rohmer, met volledige handhaving van de
oorspronkelijke tekst, met verfijnde
humor en een scherpzinnige inleving in de
verleden tijd tot leven gebracht. Een klein
meesterwerk en een sieraad voor de zesde
Utrechtse Cinemanifestatie die nog meer
pijlen op haar boog heeft.
MÜNCHEN (DPA) Een Westduitse
verzamelaar heeft zaterdag op een veiling
in München ruim 8000 gulden neergeteld
voor een aquarel „Stad aan een rivier”,
dat Adolf Hitler in 1916 schilderde. Het
tafelzilver van rijksmaarschalk Goering
ging voor 6100 mark van de hand. Volgens
een zegsman van het veilinghuis blijft de
vraag naar voorwerpen die aan de nazi-
tijd herinneren „onveranderd goed”.
xp oeicAVE av oeift
I
-I
I
tente geweest is bij Fellini’s „87:”. Dat is
dus meer dan tien jaar geleden, maar pas i
onlangs is Lina doorgedrongen tot de
openbaarheid nadat enkele van haar
films met succes in Amerika zijn ver
toond. Een van die successen was „Mimi i
metallurgico ferito nell'onore”. nu vrij
vertaald in het Nederlands met „De Ver
leiding van Mimi de Bankwerker”. De
film is al weer vijf jaren oud maar hij
geeft een goed inzicht in de werkwijze van
Lina Wertmüller die een geëngageerd
filmster is maar haar sociale boodschap
pen in slapstick verpakt.
I
I
(ADVERTENTIE)
Puur of als basis van een
longdrink. JONGE en VIEUX
voor rond de twaalf gulden
BESSEN en CITROEN voor
rond een tientje te koop
bij 600 "DELCAVE” slijters en
wijnhandelaren,
herkenbaar aan het
vignet op de deur 4
-
d.lll) IkIItull ulJu! I AI I11 lull) BluJ.i - i )oiJlucllt
V ïroiïiiïguii I A’ii I l.i.m I l.i.iiluin - I kuilen - I Icii^uIg
Roermond l\i»iiuiJ.iin I ika lit - uiil<
„duistere films” begon
V
X U -U
