Geen feestverpakking ZB lllllllll Soldaten door Jeanie Johnson en Ron Brown 'S Vredesbeweging Rust CADEAUS KOPEN IN VESTING BELFAST: Voor een buitenstaander mag Kerstmis in Belfast op zijn minst de feestelijke sfeer van andere steden missen, maar voor de inwoners is het toch een tijd om uit te zien naar een verslapping van de spanningen van terreur en angst. Het valt nu al op dat vreemdelingen elkaar op straat weer groeten - op zich niet zo opmerkelijk, totdat men bedenkt dat dit tot voor kort de stad was waar iedereen zijn buurman wantrouwde. Thans herinneren mensen zich onwillekeurig weer de tijd vóór de terreur, toen Kerstmis in Ulster een echt gemeenschapsfeest was waarbij katholiek en protestant even hun sektegeest vergaten. Er zijn weinig plaatsen in Europa die een grimmiger decor vormen voor het kerstfeest dan de Noordierse hoofdstad Belfast. De woorden „Vrede op aarde aan mensen van goede wil”, die de kerngedachte van Kerstmis plegen uit te drukken, hebben dit jaar echter een nieuwe betekenis gekregen voor de duizenden Noordieren die zich voorgenomen hebben het geweld, dat het land al zeven jaar lang geteisterd heeft, uit te roeien. FE T DEK i d I ïrwij Kerstfeest m gestorven hoop stad” biedt nieuwe T De kerstman achter de geweerlopen. Hlllllll Britse soldaten met een kalkoen onder de arm de enige feestelijkheid’ van Kerstmis Waarschuwing aan soldaten geen kerstcadeaus aan nemen Belfast bij nacht is duister en trooste loos; een tegenbeeld van de levendige stad die zij nog niet zo lang geleden was. De Noordierse jeugd van heden heeft geen herinneringen aan een stad vol licht, ver tier. dansgelegenheden, bars die zó vol waren dat de klanten op straat stonden te drinken en uitverkochte bioscopen. Voor de jeugd van heden is Belfast een gestor ven stad. De bevolking van Ulster is moe van de jaren van strijd maar niet van plan de wil om een normaal leven te leiden op te geven. Daarom wordt Kerstmis in Belfast vooral met vastberadenheid gevierd. Men wil hardnekkig vasthouden aan dit tradi tionele familiefeest want als men dit opgeeft, hebben de terroristen weer ter rein gewonnen. Weinig mensen verlaten Ulster dan ook met de kerstdagen. De plaatselijke reisbureaus hebben zelfs bekendgemaakt dat de vluchten naar Noord-Ierland volgeboekt zijn door men sen die naar huis terugkeren. Aangezien zij allen logeren bij familieleden en ken nissen blijven er echter weinig hotels open in deze tijd en rond de jaarwisseling. Het kan niet gezegd worden dat de inwoners van Belfast niet van hun kerst feest genieten. Wanneer men in een land woont waar plaatsen van vertier voortdu rend met bommen bestookt worden en waar men bang is om uit te gaan, maakt men er des te meer werk van om zich thuis te vermaken, vooral met Kerstmis en oudejaarsavond. Ongetwijfeld zijn er in de Noordierse hoofdstad ook dit jaar weer veel mensen wier kerstviering getemperd wordt door droefenis. Zoals de ouders van Angela Gallagher, een meisje van 17 maanden dat tijdens een aanslag op soldaten van het Britse leger op straat door kogels gedood werd. Zoals Frederick Hughes, die met zijn drie kinderen Frederick, Martin en Kathleen zijn vrouw zal gedenken die precies één jaar geleden werd doodge schoten. Zij hebben reden de terreur in Noord-Ierland als een schrijnende tegen stelling te zien tot de kerstliederen over vrede op aarde. Zij zullen op 25 december weinig reden tot vreugde vinden. eiland van rust geweest in een tijd van geweldpleging, ondanks de achterdocht en haat die de extremisten onder de bewo ners voor leden van de andere geloofs overtuiging koesteren. De spanning ebt dan even weg en er hebben zich in het verleden rond deze tijd nooit ernstige inci denten voorgedaan. Voor de Britse soldaten die in Ulster dienen is Kerstmis grotendeels een onder deel van de dagelijkse routine. Patrouil les, bewaking en inspectie moeten alle maal doorgaan en het enige merkbare verschil is een kalkoendiner voor degenen die geen dienst hebben. Niemand krijgt extra verlof, want de meeste soldaten zijn in Ulster voor een periode van vier of zes maanden en die tijd is te kort om in aanmerking te komen voor een reis naar huis voor de kerstfees- telijkheden. De soldaten die dienst heb ben „vieren” op de dag vóór of na Kerst mis hun feest. Via een luchtbrug zijn 1600 kalkoenen in Belfast gearriveerd en de soldaten genieten het voorrecht door hun officieren aan tafel bediend te worden. Daarna volgt een voorstelling van het Combined Services Entertainment Corps, een soort legercabaret van amateurs. En daarmee is het feest dan voorbij. Kerstmis vormt voor het leger in elk geval een telkens terugkerend probleem. Soldaten hebben dit jaar opnieuw een waarschuwing gekregen géén cadeaus aan te nemen voor het geval daar explo- sieven in zouden zitten. Wél krijgt het leger van zijn aanhangers onder de bevol king (en dat zijn er toch nog heel wat) kaarten, brieven en geld toegezonden (zo’n 2000 ongeveer 10.000) en schen ken plaatselijke firma’s etenswaren. Het leger doet op zijn beurt aan „public rela tions” door soldaten in hun vrije tijd speelgoed te laten maken voor de kinde ren van Belfast. brenger zien naderen een heel wat pretti ger beeld dan dat van kinderen die stenen gooien om soldaten te provoceren of die tegen betaling meedoen aan straatrellèn. Zelfs de verklede deelnemers aan het traditionele kerstblijspel (in dit geval „Toad of Toad Hall ontkomen niet aan het fouilleren bij de toegangspoorten tot het stadscentrum. gen naar vrede (door het Noordierse volk) is dit jaar overduidelijk bewezen. Wij ge loven dat 1977 dan ook een nog sterker gericht streven naar vrede met zich mee zal brengen en dat dit streven in concrete maatregelen uitgedrukt zal worden.” „Deze kerst zal gevuld zijn met diensten en nachtwaken voor vrede. Vertegen woordigers van alle kerken zullen deelne men aan een vredesbetoging in Armagh en op nieuwjaarsdag zal het centrum van Belfast het reisdoel zijn van duizenden mensen om het jaar 1977 geheel aan de vrede op te dragen tijdens een massale bijeenkomst.” De Peace People willen hun acties uit breiden in 1977. Zij willen de bestaande vredesgroepen in Ulster verenigen met plaatselijke wijkorganisaties. Zij zullen voor het eerst ook serieuze gesprekken voeren met politici, die zij tot dusver zorg vuldig meden. Er is veel gezegd en geschreven over de Peace People (niet allemaal zonder kritiek) maai de vredesbeweging heeft al één belangrijk doel bereikt. Zij heeft de Noordieren weer reële hoop op de toe komst gegeven Het mag dan niet de defi nitieve oplossing voor de onrust in Ulster zijn, maai' de Peace People hebben wel de fundamenten hiervoor gelegd ist. in, sl nigzi 3t, Br.o d. met 68 t tott mis niet alleen in het teken van de angst maar ook van de zuinigheid staan, want van een WW-uitkering in Ulster kan men geen bloemetjes buiten zetten. ennu keuze ;e mal uk gd bei ,uro« t bejag et kuit enve arlem Ï41 (1 Maar nu keert toch iets van de oude animo terug. De burgemeester van Bel fast heeft zijn steun gegeven aan een campagne om de kerstbomen en feestver lichting in de straten groter en beter te maken dan ze ooit geweest zijn en de plaatselijke kamer van koophandel stimu leert het vervaardigen van kleurrijke en feestelijke etalages. Voor een stad als Haarlem iets vanzelfsprekends, voor Bel fast een hoopgevende stap in de richting van een normaal leven zonder vrees, brand en explosies. blijft de mensen op straat nog een redelij ke veiligheid bieden. Toch is aan het win kelpersoneel nadrukkelijk gevraagd géén cadeaupapier om hun waren te doen zodat de pakjes makkelijker doorzocht kunnen worden aan de poorten van de „vesting Belfast”. Daar wordt overigens nog steeds iedereen gefouilleerd, zelfs de verklede deelnemers aan de traditionele Britse „pantomime” (kerstblijspel aange past aan actuele situaties). Maar de gespannen en opgejaagde gelaatstrekken die men zo vaak ziet op de gezichten van de inwoners van Belfast zijn nu veran derd in de ontspannen gelaatstrekken van mensen die samen kerstinkopen doen. De bezuinigingen op de Britse defen- sieuitgaven hebben het leger echter genoodzaakt hun meest spectaculaire kerststunt af te schaffen. Het kinderzie kenhuis van Belfast zal de kerstman niet meer vanuit de lucht met zijn slee (via een helikopter) zien arriveren. De aankomst zal nu op meer orthodoxe wijze moeten geschieden. Waar de kerstman ook gaat, hij is in ieder geval omringd door geweer lopen. Toch is de aanblik van kinderen die met grote ogen de witbehaarde cadeau- „Wij zullen in 1977 een onstuitbare beweging naar een rechtvaardige en vreedzame maatschappij ontketenen,” zegt McKeown. „Geweld zal niet langer als relevant beschouwd worden en uitein- delijk verdwijnen.” st. h wil, s pa item ma ma kon net dsd, 21 suk luwli ge» De oude problemen blijven de pogingen tot normalisering echter plagen. Grote groepen winkelende mensen zijn namelijk een nachtmerrie voor de veiligheidsdien sten van de politie en het Britse leger omdat zij het makkelijk maken voor ter roristen om langs de controleposten te glippen. Alleen de „stalen muur” rond het winkelcentrum in het hart van de stad In de katholieke en protestante ghetto’s van Belfast is de kerstperiode altijd een Dit zal de eerste kerst in Ulster zijn die in het teken van de vredesbeweging staat. Ciaron McKeown, een woordvoerder van de Peace People-organisatie: „Het verlan- igetr sti ver» I z.l 8. erk n. E 8l. 0 Op de ironisch getitelde „vredeslijn” de lelijke strook prikkeldraad die de katholieke Falss Road van de protestant se Shankillwijk scheidt zal een kerstlie derendienst worden gehouden. Mensen uit beide gemeenschappen zullen dan voor de vrede bidden en over vrede zingen. Sneeuw gooien naar pantserwagens van het Britse leger in de Crumlin Road van Belfast. Het komt zachter aan dan stenen. Andere gezinnen zijn weer indirect door het geweld getroffen. Patrick en Kathleen Lynch wonen in een klein huis in de katholieke Oldparkwijk van Belfast met hun zeven kinderen wiens leeftijden variëren van 5 tot 14 jaar. Hun vorig huis werd in brand gestoken Patrick moest zijn baan opgeven omdat hij het ongeluk had hoofd van een katholiek gezin «- zijn in een protestantse straa> tijdens u i.evi ge onlusten van 1969 Sindsdien is eati'ics zonder werk Zijn vrouw vreesi vooi de veiligheid van naai kinderen sinds haar negenjarig zoontje Bernard enkele maan den geleden dooi opgeschoten jongens in elkaat geslagen werd Vooi tien zal Kerst- De kerstman in Belfast: een andere attractie voor de kinderen dan „terroristje-spelen".

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1976 | | pagina 21