Maatregelen van CRM worden on aanvaardbaar geacht
Overval in Uitgeest
voor gerechtshof
Haven
Oude film van Bertolucci
in Filmhuis Felsen
Twee horloges voor Jaap
Bestuurscommissie bibliotheek gaat
protesteren tegen voorstel-besluit
wat vertel je me nou
Over IJmuiden gesproken....
F
zeer onduidelijk
Vergadering Stichting
Velser Gemeenschap
Dagvaarding
„DE STRATEGIE VAN DE SPIN”
WOENSDAG
1 9
JANUARI
IJMOND
1977
6
f
Kapperszaak
9
Wel
D.
filmhuis Velsen aan de Kanaalstraat in
IJmuiden en op zondag in het Alpha
Filmhuis aan de Moensstraat in Bever
wijk. Alle voorstellingen beginnen om
half negen.
De Italiaanse acteur Giulio Brogi als
Athos Magnani in „De-strategie van de
spin” van Bernardo Bertolucci die deze
week in de filmhuizen wordt vertoond.
1 si
lt de
lusie,
iuto-
'voer
ant-
voor
«ge
dag
is de
wilde
files
at de
wege
anger
De heer M. Kroonenberg te Baarn: „Het verhaal over Albertus van den Berg
kreeg mijn bijzondere belangstelling toen ik me realiseerde dat diens kappers
zaak op het Willemsplein in 1924 door mijn vader werd overgenomen. Deze had
tot dusver in Amsterdam gewerkt. Waarom zjjn keuze nu op IJmuiden viel weet
ik niet. Het lijkt logisch te veronderstellen dat het feit dat er reeds een broer
en twee zusters van hem in IJmuiden woonden er iets mee te maken heeft ge
had. Die broer, overigens, was de Kroonenberg waarover u enkele maanden ge
leden verhaalde dat hij grammofoons en platen verhuurde. Een zuster, Jo Kroo
nenberg, was pianolerares. Zij heeft, naar ik altjjd heb horen vertellen, enige
bekendheid in Oud-IJmuiden genoten omdat zjj op bruiloften en danspartijen
piano speelde. De kapperszaak op het Willemsplein ken ik slechts uit verhalen.
Kort na mijn geboorte namelijk verhuisden we in 1929 naar de Prins Hendrik
straat, schuin tegenover het café van Buding. Uit hetgeen ik hoorde was wel
op te maken dat het in de zaak op het Willemsplein erg gezellig kon toegaan en
dat de chauffeurs van de Stormvogels-bussen daartoe een belangrijk steentje
hebben bijgedragen. In maart 1942 moest mijn vader als jood met de zijnen op
last van de bezetters, met achterlating van al zijn bezittingen. IJmuiden verla
ten. Dit lot trof ook de. andere genoemde Kroonenbergs. Mijn vader overleed in
april 1945 in Amsterdam. Zijn broer en zuster werden gedeporteerd en keerden
niet terug”.
(Jo Kroonenberg genoot in het oude IJmuiden grote bekendheid als pianiste
bij onder meer de in de Oranjestraat gevestigde dansschool van Van Dijk. Vele
IJmuidenaren herinneren zich haar als een onvermoeibare, steeds zeer enthou
siaste begeleidster, ook bij de jaarlijkse uitvoeringen onder leiding van Van Dijk.
Later had ze een muziekhandel in de Huijgensstraat. - JvB).
Reacties op deze rubriek: schriftelijk bureau van dit blad, telefonisch 023-
378601.
van
ter-
zijn
de-
lard
ven
een
leel
be-
fes-
gen
ter-
ogi-
het
zoor
oige
Om het gestelde aantal openingsuren
te behalen zullen er tot 1991 elk jaar 4,6
openingsuren bij moeten komen. Gezien
het aantal personeelsleden van nu (34)
zal die uitbreiding practisch onmogelijk
zijn, zo wordt door de bibliotheek ge
steld. Maar volgens de door de minister
gestelde norm zou het aantal personeels
leden nu slechts 25 mogen zijn. Een
aantal dat in 1991 mag zijn opgelopen
tot 31.
In „de Strategie van de spin” zoekt
Athos Magnani naar duidelijkheid om
trent de rol van zijn vader in de Tweede
Wereldoorlog. Hij besluit op onderzoek
VELSEN. Een novelle van de Zuid-
amerikaanse schrijver Jorge Luis Borge
„Strategia del ragno” vormde de basis
voor de gelijknamige film die in 1970
voor de Italiaanse regisseur Bernardo
Bertolucci werd gemaakt en die deze
week in het filmhuis wordt vertoond.
„De strategie van de spin” werd een
100 minuten durende film over de
speurtocht van een zoon naar het oor
logsverleden van zijn vader. Muziek van
Verdi completeert het geheel. Zelf heeft
Bertolucci, die zijn wereldreputatie ves
tigde met „Last tango in Paris”, deze
film een voorstudie genoemd voor „No-
vecento’’, de alom geprezen kingsize pro
ductie die vorig jaar in Nederland in
première is gegaan.
Kort werd tijdens deze vergadering
ook gesproken over het voorstel van de
Stichting Santpoort om het filiaal in
Santpoort van de bibliotheek te huisves
ten in de Pniëlkapel. Met een eerste
paal van de nieuwbouw voor de vesti
ging Santpoort in het vooruitzicht werd
verschillend gereageerd door de leden
van de commissie. Voorzitter Van Eyk
stelde echter dat het dagelijks bestuur
zich nog over een antwoord moest bera
den en zei een serieuze behandeling van
deze suggestie wel terecht te vinden.
verantwoording kunnen dragen voor een
goed functioneren van de bibliotheek,
terwijl dat door overheidsmaatregelen
practisch onmogelijk wordt gemaakt.
Voorzitter W. van Eyk kon deze gevoe
lens een beetje indammen door te bena
drukken dat het hier nog een ontwerp
betrof, dat er nog tijd was om te
protesteren .en sprak de hoop uit dat ook
het gemeentebestuur van Velsen, dat
inmiddels per brief over de reacties
vanuit de bibliotheek is ingelicht, stap
pen zou gaan ondernemen.
Met een algemeen gevoel van veront
waardiging en machteloosheid werd be
sloten het bij het versturen van de brief
naar GRM voorlopig te laten.
.Die norm is gebaseerd op de interna
tionaal geldende norm van een biblio-
theekkracht qp de 2000 inwoners. Naar
vermoeden van bibliotheekdirectie en de-
bestuurscommissie heeft de minister de
ze norm verkeerd gehanteerd door te
stellen dat binnen het uitgerekende aantal
alle personeelsleden moeten zijn opgeno
men, terwijl de internationale norm
uitsluitend voor bibliotheek-technische
krachten geldt en dus geen administra
tief of schoonmaakpersoneel.
Tevens, zo werd gesteld, is er geen
rekening gehouden met de noodzakelijke
personeelsbezetting op filialen en specia
le voorzieningen als de schoolbiblio-
theekdienst en de bejaarden- en zieken
bibliotheek.
Vanuit de ledenvergadering van het
Nederlands Bibliotheek en Lectuur Cen
trum is een - ook door de Velsense
bibliotheek ondersteunde - motie naar
CRM gezonden waarin werd gesteld dat
de gepubliceerde personeelsnorm als on
aanvaardbaar werd afgewezen. De brief
naar het ministerie vanuit Velsen zal
een zelfde strekking hebben.
De geschetste toekomstverwachting ziet
er zo somber uit dat enkele leden van
de bestuurscommissie betwijfelden of ze
bij deze gang van zaken nog wel de
terwijl de gemeenten nu de kosten van
de boekencollecties en de huisvesting
moet financieren. Daarnaast werd de
contributievrijdom voor jeugd tot 18
jaar ingesteld. Dit laatste leverde al
problemen op omdat datzelfde jaar het
personeelsbestand bevroren werd, terwijl
de contributie Vrijdom voor een enorme
toeloop van lezers zorgde.
In Velsen heeftmen dit probleem
redelijk kunnen opvangen, maar nu de
voorstellen met normen bekend zijn ge
worden, ziet ook de toekomst van de
Velsense bibliotheek - wanneer dit ont
werpbesluit ongewijzigd wordt doorge
voerd - er zeker niet rooskleurig uit. De
achterstand in het aantal boeken, na
slagwerken. kranten en tijdschriften
moet in vijf jaar worden ingehaald.
niet - hij staat trouwens net vis te
bakken: „maar als je komen wilt,
dan kom je: kun je meteen een
scholletje proeven”. Jaap van der
Graaff, in augustus tachtig geworden,
blijkt zich de wedstrijd goed te her
inneren. „Ik zat in de vijfde klas van
de schooi van meester Van der Hoe
ven, later van Ten Napel.' Meneer
Roggeband had gezegd: ’t is zo’n
strenge winter, laten we wat doen
voor de jongens”. Nou hadden we al
aardig wat kunnen schaatsen op het
Willemsplein, dankzij het; zoete water
van de pomp, al trok ik er liever met
de Slee op uit. Net toen de grote
wedstrijd zou worden gehouden zette
de dooi zo’n beetje in En uit de pomp
kwam niet genoeg water. „Nou”, zei
meneer Roggeband, „we hebben het
aan de jongens beloofd en daarom
gaat het door, hoe dan ook”. Hij liet
de sleepboot Breeveertien via slangen
Blok, vervulde zijn diensttijd bij de
marine in Den Helder en kwam uit
eindelijk bij Bureau Wijsmuller te
recht met als schipper Mannie van
dér Wielen, die zijn vriend zou wor
den.
- „Als jé trouwt, dan met de dochter
van een kastelein’', zei men wel eens
in IJmuiden. Jaap van der Graaff
vond zijn uitverkorene bij de familie
Van Rijn, afkomstig uit Schevingen,
die - met Amsterdam als tussenstati
on - in 1916 naar IJmuiden was
gekomen en er het café Internatio
naal, tegenover Cycloop, van Ree
horst had overgenomen. Later hadden
de Van Rijns een café in de Visse-
ringstraat, dat in 1938 onder de hoede
vhn Jaap van der Graaff en zijn
vrouw kwam. Het werd in de oorlog
weggebombardeerd. Na de bevrijding
zetten de Van der Graafs het vroegere
VELSEN. De Kulturele Stichting
„De Velser Geineenschap” houdt woens
dag 26 januari om vijf uur in het
Cultureel Centrum een algemene be
stuursvergadering. Aan de orde komen
een voorstel om de Velser Kunstkring
zelfstandiger te maken dor de commissie
om te vormen tot een stichting, de gang
van zaken rond de Velser Gemeenschaps
Nota en een voorstel om de contributie
voor de aangesloten jeugdverenigingen
niet te verhogen.
de finale, ook al was ik geen geoe
fende schaatser. Ik reed tegen P.
Jungbacker. ,Die kon een bepaald mo
ment niet zo hard meer; omdat de
touwtjes van zijn schaatsen waren los
geraakt, vertelde hij me veel later.
Nou, ik weet nog dat het ijs bar
slecht was, hoe dichter je bij de
finish kwam hoe erger. Daarom ben
ik het laatste stuk hard gaan lopen.
En’ ik kreeg het horloge”.
Is Jaap een geboren en getogen
IJmuidenaar? Nee - hij werd geboren
in Maassluis waar zijn vader, Hannes,
schipper was op een kleine sleepboot.
Het gezin verhuisde naar Rotterdam,
toen de schipper daar irt de haven
ging werken. In 1900 kwam Hannes
de Gfaaff te varen op de sleepboot
Assistent van Zur Mühlen in IJmui
den. Het gezin nam de trein hierheen
en ging van het station naar de
Kanaalstraat; waar het in café De
Afslag werd ondergebracht - IJmui
den had aan het begin van zijp,
glorietijd een ontstellend gebrek aan
woonruimte.
Toen een van de zestien huisjes
van Zur Mühlen in de Prins Hen-
drikstraat vrijkwam trok de familie
daarin. Geen groot woongenot - voor
onze begrippen weinig ruimte; en de
WC was buiten - maar wel een echt
thuis”'. Jaap: „Ik heb nooit meer zo
lekker gelsapen als toen daar in de
bedstee.”
De schaatskampioen van IJmuiden
ging op zijn twaalfde jaar van school
- „Eerder mocht niet, anders was ik er
allang, afgeweest” - en kon meteen
mee op de sleepboot Titan die een
droogdok maar Soerabaja moest
brengen. „Ik was nog altijd ze klein
dat ik bij het sturen op een bankje
moest staan”. De reis duurde twee
jaar.
Terug in IJmuiden pakte Jaap vele
dingen aan. Hij werkte op de netten-
breierij van Klein aan het iWllems-
plein, ging met het sleepbootje Mini
mee om schol te vangen die zich had
dik gegeten aan de rijst van de
gestrande Eastwell, voer op de Wou-
trina van de wed. Groen, op de
sleepboot Noord wijk van de Visch-
rploeg, op de trawler Pietei’ Kees (de
Pieter Cornells) met schipper Klaas
uit te gaan, mede omdat hij een vergeel
de foto van zijn vader in handen krijgt
waarop staat geschreven: „Wie heeft de
ze man vermoord”. Athos komt in een
een dorpje in de Po-vlakte, waar, de
bewoners niet zo gesteld zijn op zijn
aanwezigheid. Met zijn naspeuringen
komt hij niet veel verder. In het dorp
wordt algemeen aangenomen dat de va
der van Athos tijdens de oorlog door
fascisten is doodgeschoten en hij geniet
daarom de reputatie van een verzets-
.held. Wanneer Athos in contact komt
met drie oude vrienden van zijn vader,
hoort hen dat deze deel heeft uitgemaakt
van een groep verzetsstrijders die een
aanslag hadden gepland op Mussolini.
Het complot werd echter verraden en
enige tijd later werd zijn vader ver
moord. Langzaam wordt Athos de rol
van zijn vader duidelijk.
„De strategie van de spin” wordt op
woensdag en donderdag vertoond in
tenlis. Wel ten aanzien van de dagvaar
ding: die was zo onduidelijk geformu
leerd dat volgens de procureur-generaal
nietig verklaring zou. moeten volgen,
hoewel hij duidelijk blijk gaf dit geen
plezierige zaak te vinden. De raadsman
mr. Jonker kon er zich geheel bij aan
sluiten en gaf de Alkmaarse officier van
justitie mr. Abspoel, die de zaak daar
behandelde nog een kleine sneer: „Toen
hij naar Alkmaar kwam dachten we:
eindelijk een echte jurist uit Amster
dam, nu zal het wel beter gaan op het
parket” merkte hij ironisch op. „Maar ik
heb met een aantal advocaten in de
advocatenkamer getracht deze dagvaar
ding te begrijpen en we zijn er niet
uitgekomen”.
café Czaar Peter in de Bloemstraat
opnieuw op .Later verlegden ze hun
activiteiten naar de Lange Nieuw-
straat waar ze de slijterij ’t Hoekje
begonnen, nu geleid door een zoon.
„Heeft u het horloge van de
schaatswedstrijd nog?” vragen we de
tachtig-jarige oud-kampioen.
„Nee”, zegt hij. „Mijn ouders heb
ben het voor me opgeborgen maar
waar het na al die jaren gebleven is
- geen idee”. Hij heeft nog een ander
horloge”, zegt zijn vrouw. Ze haalt
het voor de dag. We lezen de inscrip
tie.: Hulde v.d. NZHRM aan J. van
der Graaff, matroos sleepboot „Nes
tor”, voor redden 9 opvarenden
SCH.68, 27-10-1936”.
„Dat heb ik niet alléén gedaan”,
zegt Jaap met grote nadruk. „Kijk,
die Scheveningers waren met verse
haring naar IJmuiden gekomen, ’s
Avonds praatte ik met ze in het café
van m’n schoonouders in de Visse-
ringstraat. We zijn ook nog een par
tijtje aan het biljarten geweest. De
volgende morgen ging de logger naar
Scheveningen terug. Maar eenmaal
op zee was het onverantwoord door
te varen wegens de opkomende
storm. Daarom besloot de schipper
IJmuiden weer op te zoeken. Het
werd een vliegende storm. Vlak voor
de pieren werd de logger gegrepen
door een grondzee. Het stuurhuis, met
vijf man. werd eraf geslagen. Ze
kwamen alle vijf om De tien andere
water uit het Noordzeekanaal op het
Willemsplein pompen. Brak water
dus. Daardoor kwam er niet zo’n
beste ijsvlakte. Maar de wedstrijd
hoefde in ieder geval niet te worden
uitgesteld.
Hoe de haan liep? „Van goudsmid
Van Vreede via de school tot aan de
smederij van Jak en De Rooij, een
flink eind dus. Een massa jongens
deed mee. Iedere keer moesten er twee
tegelijk starten. Tja, ik kvlam dus in
leden van de bemanning konden niets
voor hén doen.,, Wij lagen met de
sleepboot Nestor aan de steiger klaar
om uit te varen. De kustwacht sloeg
alarm. We zagen dat de reddingboot
nog wat tijd nodig had. Daarom voe
ren we direct op de logger af die al
zinkend was. De Scheveningers dre
ven in zee. We voeren tussen de
mannen door, er telkens een oppik
kend. Ik hoorde iemand roepen:
,,Jaap, help me”. Dat lukte. We haal
den negen man aan boord. Daarna
werd er ook een door de reddingboot
opgehaald. Het was een erg zware
redding. Als je iemand uit het water
trok, loodzwaar \met al dat oliegoed,
wist je niet waar je de kracht van
daan haalde. Maar ja, je was nog erg
jong”
„Ik deed het niet alléén”, herhaalt
Jaap van der Graaf.
In een kast blijkt ook nog een
„getuigschrift” te liggen. We lezen
„Het Bestuur der Noord- en Zuid-
Hollandsche Redding Maatschappij
betuigt Jacob van der Graaff, ma
troos a. b. van de sleepboot „Nestor”,
hierbij zijnen dank voor Uw beleid
vol en moedig gedrag op den 27n
Octobr 1936, hetgeen geleid heeft tot
de redding van 9 man van den Mo
torlogger „Sch. 68”.
Een bescheiden man, Jaap van der
Graaff.
Geen geboren IJmuidenaar.
»een voor 100 pet échte.
(Van een onzer verslaggeefsters)
VELSEN. Vanuit de bestuurscom
missie openbare bibliotheek Velsen zal
een scherpe reactie naar het ministerie
van CRM worden gestuurd op de plan
nen die staatssecretaris Meyer vorige
maand bekend heeft gemaakt via de
voorstellem voor een aantal Algemene
Maatregelen van Bestuur, die de raam
wet op het bibliotheekwerk uit 1975
moeten aanvullen. In deze voorstellen
van de staatssecretaris worden normen
gesteld ten aanzien van boekencollectie,
huisvesting, bijzondere voorzieningen,
openingsuren en personeelsformatie. Dit
laatste punt is het grote struikelblok
geworden waar het bestuur van de Vel
sense bibliotheek - zoals hun collega-be-
stuurders overal in den lande - niet
over wil vallen. Alle uitbreidingen -
van collecties en openingsuren (een
verdubbeling in de toekomst van het
huidige aantal) - zullen onuitvoerbaar
zijn, zo stelt de commissie, omdat de
personeelsbezetting volgens de nieuwe
normen in aantal zal moeten inkrimpen
in plaats uitbreiden.
Met de inwerkingtreding van de
bibliotheekwet in 1975 zijn al enkele
veranderingen tot stand gekomen. Het
rijk is de personeelskosten gaan dragen,
Dinsdag aangekomen: Locator, Great
Yarmouth; Koog a.d. Zaan; Indus Bank,
Rotterdam, IJmuiden; ponton, Azteca;
Johannes Laturharhary, Hull; Lerwick
Trader, Britton Ferry; M. H. Thamrin,
Bremerhaven; Jemrix, Whitby, IJmui
den; Rijnborg. Kaskö; Shabonnee, Mil-
fordhaven; Medina, Londen; Tor Scandi
navia, Gothenburg; Vanguard, Whitby;
Jelcz 2. Ternuezen; Avnat, Hamburg,
IJmuiden, Lady Serena. Hull; Iggesund,
Iggesund; Holstenwall. Rotterdam; Kent.
Shore. Cont. Plat- IJmuiden.
Dinsdag vertrokken: Gazelle, Londen,
Koog a.d. Zaan; Kennemerland, Ham
burg; Aksay, Casablanca; Fernwave,.
Sluiskil; Tramp, Golle, Buitenhuizen; In-
dusbank. Rotterdam, IJmuiden; Gisela,
Quartan IJmuiden; Ara, Gothenburg,
Prinsenborg, Delfzijl, Zaandam; Marie
Christine, Delfzijl, Beverwijk; Pinnastor,
Cont. Plat, Velsen; Multitank Westfalia,
Rotterdam; Linne Clipper, Tunis, Bever
wijk; Baltyskiy 62, Leningrad; Kolomna,
Leningrad; Junior Lone. Rotterdam;
Konstatirr Korshunov, Antwerpen; Mag
dalena, Dordrecht, Beverwijk; Locator,
Great Yarmouth; Aiea, Rochester; Ven
us, Dundee; Teutonia, Gothenburg;
Woensdag aangekomen: Lonelil, Es-
bjerg, Zaandam; Kenrix, Kingslynn,
IJmuiden; Vincent Wisbech, IJmuiden;
Amenity, Calcutta;
Woensdag vertrokken: Lachacra, Im-
mingham, Arnaya, Hamburg; Carona,
R.dam; Lerwick Tradaer, R.dam; Leoni-
das-21, Esbjerg; Baarn, West-Indië;
Maas, H.v. Holland; Sloman Senior, Bre
men.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM Een technische fout
in de dagvaarding zal er waarschijnlijk
toe leiden dat één van de daders van
een op 8 juli in Uitgeest gepleegde
overval op een benzinestation, een 22-
jarige Heemskerkenaar, niet veroordeeld
kan worden. Dit ondanks zijn bekente
nis en de vaststaande feiten. Tot deze
conclusie kwam de procureur-generaal
bij het Amsterdamse hof mr. Bergsma
bij de behandeling in hoger beroep van
deze zaak. Of het Hof het ermee eens is,
zullen we over veertien dagen horen.
De overval werd gepleegd op 8 juli
vorig jaar. Bij het Witte benzinestation
De Krokodil in Uitgeest stopte een wa
gen waarin verdachte en zijn kameraad,
die samen de overval hadden beraamd.
De Heemskerkenaar had een wat lijde
lijke rol: hij bleef in de auto, terwijl
zijn makker gewapend met een lucht
buks c<p de pompbediende afging. De
man moest zijn portefeuille en porte
monnee afgeven, met een bedrag van
ongeveer negenhonderd gulden. De man
werd bovendien gedwongen in de auto
te gaan zitten en enkele kilometers mee
te rijden. Hoewel de overvallers een
nylonkous over hun hoofd hadden kon
het slachtoffer ze later toch bij de
politie identificeren.
Op de zitting in Amsterdam verklaar
de de meermalen wegens diefstal ver
oordeelde Heemskerkenaar dat hij in
hoger beroep was gekomen van het
vonnis van één jaar gevangenisstraf op
gelegd door de Alkmaarse rechtbank,
omdat hij die te hoog vond. Hij vertelde
dat hij al enige tijd op het goede pad
was toen deze hem min of meer „over
viel”. Hij had geld nodig, omdat hij het
geld voor de vakantie van hem en zijn
vriendin er door had gejaagd.
Wat betreft de feiten bestond dus geen
onzekerheid, noch wat betreft de beken-
Jaap, elf jaar jong, was maar een
kleine opdonder. „Een vierkantje”, zo
typeerden sommigen hem. Hij was
behendig pp, de slee - in één ruk van
de Moerberg, het hoogste duin van
IJmuiden. Op de schaats was hij niet
zo’n geweldenaar, dat dacht hij zelf
tenminste. Toch- kwam hij aan de
start, op het Willemsplein, toen dit
met behulp van de sleepboot Bree
veertien onder water was gezet en er
in korte tijd een ijsbaan was ont
staan. En Jaap werd kampioen van
IJmuiden, in z’n korte broek, het
petje van alledag op. Toen hij thuis
kwam legde hij een zilveren horloge
op tafel. „Eerste prijs”, vermeldde de
inscriptie. „Van Vreede, goudsmid”,
stond op het doosje. Korte tijd gele
den vertelde mevrouw E. C. Cramer-
Roggeband ~te Haarlem in deze ru
briek een en ander over haar meis
jestijd in IJmuiden. Ze haalde herin
neringen op aan haar vader die er
aannemer van baggerwerken bij de
firma Volker en Bos was. Hij was
ook de man die de legendarisch ge
worden schaatswedstrijd op het Wil
lemsplein organiseerde. Prompt
kwam er een tip uit de lezerskring:
ga ’ns praten met Jaap van der
Graaff in IJmuiden; hij heeft die
wedstrijd gewonnen. Een telefoontje
naar Jaap van der Graaff: ja, het
klopt wel maar voor hem hoeft het
ümuiderw
