In Keystone
superieur
Opnieuw afgang van Nederlandse schaatsploeg
VISIE VAN PFROMMER
BLIJKT ACHTERHAALD
Antonio
Gomez
de clown
Resultaten WK-heren
Resultaten WK-dames
Valentijn tweede
Hooghoudt
in Heerenveen
'11
Russinnen
99
Coach Noren
een miljoen gulden
aan prijzen
Te nerveus
[Jdubbeie
paan jgoevè'
,,Zo verliezen Ts niet erg
Achterhaald
4
SPORT
FEBRUARI
19 7 7
MAANDAG
1 4
A
Hooghoiw j
r
i
I
-iïi
droom
als een
Tenmann had het weer eens goed
Eric Heiden in actie op de 500 meter.
De huldiging van Hans van Helden als winnaar van de 5000 meter. L,mKs Stensen,
rechts Martsjoek.
e
d
a
1
t
tuilend J'
De grote „altrui tü
>Tl
cam
F
a
Het is
Heerenveen d< Spanjaard Gom.
toejuichingen van her publiek m rntvangst
KEYSTONE (ANP). Wie het eerst
komt, haalt de meeste prijzen weg
Dat gold zeker voor de strijd om het
wereldkampioenschap dames in Keys
tone. De ploeg van de Sovjet Unie
arriveerde al op 25 januari op de op
2835 meter hoogte gelegen plaats van
handeling, twee dagen eerder dan de
Nederlandse équipe. Het succes was
overweldigend. De eerste drie plaat
sen in het eindklassement waren voor
de Oosteuropeanen, met Vera Brind-
zej als de verrassende nieuwe wereld
kampioene, voor Galina Stepanskaja
en Galina Nikitina.
Bondscoach Ab Krook was niet ont
evreden. „Ik heb alle meisjes bij de
beste zestien. De vijfde plaats van
Haitske en de achtste van Annie zijn
zonder meer goed te noemen. De weer
somstandigheden waren tijdens deze
wedstrijden duidelijk ongunstiger
dan tijdens de training. Verder moet
ik zeggen dat de Russen een geweldige
prestatie hebben geleverd”.
Maar ook Pfrommer kon moeilijk om
het gegeven heen dat Van Helden, Kleine
en Vriend op de 500 meter hevig teleur
stelden en eigenlijk reeds vanaf dat
moment een verloren kampioenschap
reden. De oorzaken daarvan droeg de
schaatscoach zelf aan: „Hans was veel te
nerveus, waardoor zijn tijd ten opzichte
van zijn eigen prestaties duidelijk tegen
viel Klaas vertrok veel te laat, forceerde
zich vervolgens en hield daaraan een
liesblessure over, die hem vooral op de
1500 meter erg veel parten heeft gespeeld.
Over de tijd van Kleine kan ik als zoda
nig niet eens ontevreden zijn, maar hij
zou 40,4 hebben gereden wanneer hij niet
twee misslagen had gehad. Maar zoiets
zit gewoon in de wedstrijd”
Pfrommer bleef desondanks bij zijn
mening: „Per Ivar Moe en Johnny Nilsson
zijn in dat opzicht voor mij nog altijd
uitstekende voorbeelden. Ook die twee
werden op relatief vroege leeftijd wereld
kampioen, maar ze waren even snel van
het podium verdwenen als ze kwamen.
Wanneer je op zo jonge leeftijd wereld
kampioen wordt, is de lol er meestal snel
af Maar ook als je een keer wereldkampi
oen bent geweest, verwachten ze het vol
gende jaar weer een wereldtitel Lukt dat
niet, dan ben je ineens een grote prul Zo
gaat dat nu eenmaal m Nederland
Te winnen m de Rationale PuzzelaMe
t.O.v Nationaal ronds beter Leven
Elke wee* 12 Hooghoudt grijzen voor
een totale waarde van i 400,—
Twee seizoenen geleden stak Eric Hei
den voor de eerste maal als schaatser de
Atlantische Oceaan over. Hij nam deel
aan de wereldkampioenschappen voor
junioren in Stromsund, waar de Japanner
Kawahara de titel greep. Heiden eindigde
als tiende. Het vorig jaar bleek hij grote
vorderingen te hebben gemaakt tijdens de
juniorenstrijd in Madonna di Campiglio
(tweede) en wedstrijden in Davos, kort
voor de Olympische Spelen.
De meeste indruk maakte hij op de 500
meter, die een winnende tijd van 39,11
opleverde. Zaterdag deed Eric Heiden het
nog eens dunnetjes over. Opnieuw was hij
het snelst op de sprint, en weer ging dat
gepaard met een persoonlijk record.
Bovendien dook hij met 38,80 als eerste op
Nederlands ijs onder de 39 seconden-
grens. Daarmee stond vast dat voor Eric
Heiden een hoge klassering voor de twee
de achtereenvolgende maal haalbaar was.
Op Kay Stenshjemmet, de Europese
titelhouder van 1976, rustte daarna de
taak om de Amerikaan tot de orde te
roepen op de 1500 meter. Eric Heiden
bleek echter niet te temmen. Het verschil
bij de eindstreep was klein, maar de more
le triomf voor de Amerikaan des te groter.
Wat zich toen in de afsluitende tien kilo
meter afspeelde, zal met gouden letters in
de schaatshistorie dienen te worden bijge
schreven. Terwijl Hans van Helden en
Piet Kleine reeds in een kansloze positie
waren gemanoeuvreerd, verdrongen vier
Noren zich om de hoofdprijs. Sten Sten
sen betrad als eerste de arena en maakte
al snel geen geheim van zijn bedoelingen.
De 14.48,75, die na zijn schitterende rit op
het scorebord verscheen, leek een ver
woestende knock-out voor de concurren
tie die nog in de kleedkamer verbleef.
Maar de lange trajecten, zouden die niet
te veel gaan vergen van zijn tengere, in
wezen amper volgroeide lichaam? Boven
dien moest Eric Heiden de steun missen
van Dianne Holum, tot voor enkele jaren
terug zelf een vooraanstaand rijdster. Zij
had geen vrij kunnen krijgen van de
school in Madison, waar ze gymnastiekle-
rares is. En omdat Bill Lanigan, de officië
le coach van de Amerikaanse schaats
bond, vanuit Davos terug moest keren
naar de Verenigde Staten, moest een
bestuurlid van de bond in Heerenveen als
coach fungeren.
En toen kwam, als de apotheose van een
perfect scenario tenslotte Eric Heiden. Hij
ging de vijfde tien-kilometerrit in zijn nog
prille carrière tegemoet en Piet Kleine, de
titelverdediger, was zijn directe opponent.
Nooit was Heiden sneller geweest dan
15.28,58. Heiden spotte echter met alle
theorieën.
Verder stond zijn moeder hem terzijde,
want vader Heiden was in Keystone aan
wezig bij een aandere schaatstelg uit de
familie, de 17-jarige Beth. Het komende
weekeinde herenigt het gezin zich in
Inzell, waar broer en zus aan de junioren
strijd deelnemen en een week later staat
voor hen ook nog de WK-sprint in Alk
maar op het programma.
De eindstand van het WK-Schaatsen in Heerenveen met tussen haakjes de
resultaten op de 500 m, 1500, 5000 en 10.000 m en puntentotaal:
Eric Heiden (VS) 3«.8O (1) 2.01.66 (3) 7.15.27 (9) 14.59.02 (2) 167.831.
Jan Egil Storholt (Noo) 39.42 (6) 2.01.29 (2) 7.11.48 (4) 15.00.09 (4) 168.003.
Sten Stensen (Noo) 40.03 (11) 2.02.54 (8) 7.08.81 (2) 14.48.75 (1) 168.196.
Sergej Martsjoek (Sov) 40.01 (10) 2.02.72 (9) 7.10.23 (3) 14.56.38 (2) 168.759
Kai-Arne Stenshjemmet (Noo) 39.21 (3) 2.01.84 (4) 7.12.86 (6) 14.14.61 (10) 168.800.
Amund Sjoebrend (Noo) 39.87 (9) 2.01.16 (1) 7.11.74 (5) 15.15.78 (11) 169.220
Hans van Helden (Ned) 40.32 (12) 2.02.50 (7) 7.06.40 (1) 15.17.50 (12) 169.668.
Piet Kleine (Ned) 40.93 (19) 2.02.24 (6) 7.14.27 (7) 15.00.77 (5) 170.143.
Vladimir Lobanov (Sov) 39.32 (5) 2.01.97 (5) 7.17.21 (11) 15.29.66 (15) 170.181.
Valeri Atlaskin (Sov) 40.83 (17) 2.04.17 (12) 7.16.93 (10) 15.14.16 (9) 171.621.
Masayuki Kawahara (Jap) 40.53 (13) 2.03.73 (10) 7.21.36 (12) 15.19.43 (13) 171.881.
Colin Coates (Aus) 41.08 (21) 2.05.62 (16) 7.22.17 (13) 15.13.59 (8) 172.850.
Viktor Ljoskin (Sov) 41.43 (25) 2.05.62 (17) 7.23.47 (14) 15.10.55 (6) 173.288.
Klaas Vriend (Ned) 42.03 (20) 2.04.91 (14) 7.15.10 (8) 15.24.25 (14) 173.390.
Herbert Schwartz (WDL) 41.28 (23) 2.05.16 (15) 7.23.84 (15) 15.11.13 (7) 174.859.
Mike Woods (VS) 39.67 (8) 2.23.69 (31) 7.24.80 (16) 15.34.22 (16) 178.758.
De eindstand van het WK-schaatsen voor dames in Keystone, met achtereenvol
gens de 500 meter, de 1500 meter, de 1000 meter, de 3000 meter en het totaal aantal
punten: 1. Vera Brindzej (Sov) 41,7 (1) 2.12,43 (3) 1.25,27 (1) 4.51,64 (5) 177,985, 3.
Galina Stepanskaja (Sov) 43,5 (15) 2.11,85 (1) 1.26,21 (4) 4.46,45 (1) 178,297, 3. Galina
Nikitina (Sov) 42,8 (6) 2.14,36 (5) 1.25,91 (3) 4.48,49 (3) 178,623, 4. Beth Heiden (Vst)
42,5 (3) 2.14,40 (6) 1.27,47 (9) 4.48,43 (2) 179,107, 5. Haitske Pijlman (Ned.) 42,8 (6)
2.14,91 (10) 1.26,58 (5) 4.59,98 (8) 181,057, 6. Lisbeth Korsmo (Noo) 43,0 (9) 2.14,33 (4)
1.29,60 (18) 4.51,42 (4) 181,146, 7. Kim Kostron (Vst) 43,0 (9) 2.14,78 (9) 1.26,94 (6)
5.04,76 (12) 182,190, 8. Annie Borckink (Ned) 43,4 (13) 2.14,51 (7) 1.27,75 (10) 5.01,30 (9)
182,228,9. Galina Blinkova (Sov) 43,2 (12) 2.17,67 (14) 1.27,24(7)4.57,18(6) 182,240,10.
Pat Dumin (Can) 43,1 (11) 2.14,91 (10) 1.28,06 (12) 5.02,84 (10) 182,573, 11. Sijtje van
der Lende (Ned.) 44,4 (21) 2.14,75 (8) 4.59,72 (7) 182,924, 12. Paula Halonen (Fin) 42,2
(2) 2.16,58 (12) 1.28,01 (11) 5.08,83 (13) 183,203, 13. Sylvia Filipsson (Zwe) 43,9 (19)
2.18,11 (15) 1.28,75 (17) 5.04,45 (11) 185,053 14. Cindy Seikkula (Vst) 43,3 (13) 2.18,59
(16) 1.28,51 (15) 5.12,84 (14) 185,891, 15 Sylvia Burka (Can) 42,8 (6) 2.12,01 (2) 5.46,09
(16) 187,220, 16 Joke van Rijssel (Ned.) 43,7 (18) 2.16,97 (13) 1 28,46 (13) 5.25,86 (15)
187,906.
P
e
e
I
1
1
I
1
I
I
3
5
1
De doorbraak kwam in het WK-toemooi
van vorig jaar in Heerenveen, waar zijn
vijfde positie in het eindklassement toch
enigszins verloren ging door de machts-
greep van Piet Kleine.
Weigerde Leen Pfrommer ook gister
avond resoluut te spreken van een afgang
voor het vaderlandse trio, Hans van Hel
den zou, evenals drie weken geleden in
Larvik, zeker niet hebben geschroomd de
totale prestatie van Oranje in een ander
daglicht te stellen. Wellicht ten overvloede
zou hij daarbij nogmaals hebben gewezen
op de basisfouten in de aanloop naar de
internationale titelgevechten. Pfrommer
daarentegen kwam ook nu niet veel ver
der dan de weinig zeggende opmerking:
„Tenmann en zijn pupillen hebben dit
seizoen de slag dik gewonnen”. Om daar
op te laten volgen: „We zullen ontzettend
ons best doen om er volgend jaar weer bij
te zijn”.
Met of zonder Leen Pfrommer? „Ik
weet”, sprak de majoor grimmig, „dat er
vanmiddag journalisten zijn geweest die
enkele bondsbestuurders hebben geadvi
seerd mij nu maar de laan uit te sturen.
Dat is nou typisch Nederlands. Zolang je
als coach een winnaar naar voren brengt,
wordt je op handen gedragen, maar heb je
geen winnaar, dan wordt diezelfde coach
even diep in de grond getrapt. Niemand
repte zaterdagavond ook met een woord
over de schitterende prestatie van Hans
en Klaas op de 5 km, maar iedereen
bracht wel onmiddellijk de slechte 500
meter van onze jongens ter sprake. Ook
dat is typerend voor de manier waarop
wij als schaatsenrijders worden bena
derd. Natuurlijk ben ik teleurgesteld over
de afloop van dit kampioenschap, maar
dat wil nog niet zeggen dat nu meteen ook
alles fout is gegaan”.
(Van onze speciale verslaggever)
HEERENVEEN Onder de hoofdtri
bune, waar het gedreun van de ijsmachi
nes het lawaai van de feestende menigte
in het stadion overstemde, vond Eric
Heiden eindelijk een moment rust. Voor
de deur van de Noorse kleedkamer
wachtte de meest opzienbarende wereld
kampioen van het moderne hardrijden op
de schaats geduldig tot hij werd binnen
gelaten. Heiden, een teener nog, kon niet
weten dat Johs Tenmann, de coach van
de verslagenen, op precies diezelfde plek
24 uur eerder had gezegd: „Van die Ame
rikaan zijn we nog niet af Zijn 5000
meter was zo overtuigend, dat ook de 10
kilometer geen probleem voor hem hoeft
te zijn”.
Waarmee in Heerenveen nog eens ten
overvloede werd bevestigd dat Pfrom-
mer’s denkbeelden zijn achterhaald,
waarbij op de eerste plaats werd gelet op
iemands mogelijkheden op de 5000 meter.
In de ontwikkeling van het moderne hard
rijden op de schaats is dat accent inmid
dels duidelijk verlegd naar de 1500 meter.
De Noren Sjobrend, Stenshjemmet en
Storholt en de Amerikaan Heiden zijn
daarvan het levende bewijs.
De kleine Beth Heiden plaatste zich
als eerste niet Sovjetrijdster als vierde,
voor Haitske Pijlman, die de beste
Nederlandse was. Annie Borckink ein
digde als achtste nog voor de nationale
kampioen Sijtje van der Lende, die
niet verder kwam dan de elfde positie.
Joke van Rijssel werd zestiende. Zij
miste een hogere klassering door een
val op de 3000 meter. Dit overkwam
ook de Canadese Sylvia Burka, die
hard op weg leek de wereldtitel, die zij
vorig jaar in Gjoevik veroverde, te
verdedigen. Sylvia Burka, die op de
drie kilometer zeven seconden op
Brindzej moest goedmaken, kwam al
in de derde ronde op het rechte stuk
tegenover de finish ten val. De reste
rende ronden legde zij huilend af.
Paul Halonen en Haitske Pijlman
konden direct na het passeren van de
finish niet meer overeind blijven. Zelfs
de sterke Galina Stepanskaja had gro
te moeite zichzelf na de inspanningen,
die haar de eerste plaats op de 3.000
meter opleverden, weer onder controle
te krijgen. Tijdens het uitrijden sloeg
zij eenmaal van vermoeidheid tegen
het keiharde natuurijs.
De Nederlandse teamarts Han le
Nobel wilde nog niet zover gaan te
stellen dat in de toekomst dit soort
wedstrijden op grote hoogte taboe
moeten zijn. „Hoewel het in de kleed
kamer veel op een hospitaal leek, zijn
er toch geen ernstige ongelukken
gebeurd. Het is duidelijk dat je hier erg
vroeg moet arriveren om je een beetje
te kunnen aanpassen. Met name de
Scandinavische dames, die het laatst
aankwamen, zijn in moeilijkheden
geraakt. Alleen Lisbeth Korsmo niet.
Zij moet een fantastische conditie heb
ben. Toch geloof ik dat een dergelijk
kampioenschap beter niet meer op zo’n
hoogte kan worden gehouden”.
Dankzij de forse bankrekening van zijn
vader, die orthopedisch-chirurg is, en de
toewijding van Dianne Holum, zijn train-
ster, had hij zijn komeetachtige rush naar
de internationale schaatstop kunnen
ondernemen.
kampioen op de 10 km betrekkelijk nuch
ter onder zijn verlies op de 10.000 meter
tegen Eric Heiden, de nieuwe wereldkam
pioen. Evenals Kleine zelf had ook Pfrom
mer de coup van Heiden als verbluffend
ervaren: „Dat Heiden in staat zou zijn
Kleine in een rechtstreeks duel te ver
slaan, had ik niet voor mogelijk gehouden.
Ik zou het al razend knap hebben gevon
den wanneer hij een tijd zou hebben gere
den van zo’n 15.24, maar nu bleef hij maar
liefst een halve minuut onder zijn per
soonlijk record”.
Een tweetal schaatsklussen, die onge
twijfeld een minder zware beproeving
zijn voor Eric Heiden dan het slopende
karwei waarvoor hij zich in Heerenveen
geplaatst zag voor het begin van de 5000
meter. Maar Heiden sloeg zich er in de
openingsrit tegen Klaas Vriend schitte
rend doorheen, want hij legde het traject
sneller af dan ooit.
nar. w k
INZELL (ANP). De opkomst van het
Amerikaanse schaatsen is dit weekend
niet allen in Heerenveen gebleken maar
ook in Inzell. Bij de vierkamp voor sprin
ters toonde Peter Mueller zich de sterkste.
De Amerikaan reed op de 500 m 38,94 en
38,81. De tweede keer won Valentijn in
38,57. Mueller zegevierde tweemaal op de
1000 m. Tijden: 1.19.53 en 1.19.03. In de
eindrangschikking was Valentijn tweede,
Bert de Jong derde en Uilkema vierde.
vdo> Piet Kleine daarentegen kreeg dit
titelgevecht een ronduit vernederend slot.
Desondanks bleef de in Heerenveen ont-
I troonde wereldkampioen en olympisch
(Van onze speciale verslaggever)
HEERENVEEN Vergeefs trachtte
Leen Pfrommer gisteravond na afloop
van het mondiale schaatsgevecht in
Heerenveen zijn teleurstelling te verber
gen. Alle goed bedoelde pogingen van de
vaderlandse schaatscoach om de versla
genheid onder het Oranje-kwartet te
camoufleren, waren echter reeds bij
voorbaat tot mislukken gedoemd Die
ontgoocheling kreeg nog eens een extra
dimensie door de stiekeme vlucht van
Hans van Helden, daags ervoor nog de
superieure triomfator op de 5 km, die de
gebruikelijke persconferentie liet voor
wat zij was en ver voor de ceremonie
protocolaire zijn biezen pakte, Hoe onge
woon dat overhaaste vertrek ook was,
daarmee voorkwam Van Helden
(bewust?) wel een zonder twijfel pijnlijke
confrontatie met de door hem zeker niet
beminde coach.
(Van onze speciale verslaggever)
HEERENVEEN. Alsof hij zojuist
een nieuw wereldrecord had gere
den, zo stormachtig werd Antonio
Gomez zaterdagavond in Heerenveen
bejubeld. De ruim 9090 toeschouwers
waren tot de laatste rit van de 5 km
gebleven om hoogstpersoonlijk getui
ge te zijn van het optreden van deze
Spanjaard. Een clownesk optreden,
het schaatsen op topniveau onwaar
dig. Terecht oordeelde Leen Pfrom
mer een dag later dat wat hem betreft
deze slap-stick een eenmalig karakter
mocht dragen.
De inschrijving van Antonio Gomez
getuigt desondanks van moed. Pas in
de zomer van vorig jaar bond hij voor
de eerste keer de hem uit Noorwegen
toegezonden schaatsen onder. De
mogelijkheden om te trainen waren
minimaal. Slechts in de nachtelijke
uren kon Gomez gebruik maken van
de ijshockeyhal in Barcelona, en pas
op 14 december maakte Spanjes vierde
marathonloper (2.22) in Grenoble voor
de eerste maal kennis met de 400
meter-baan. Het toernooi in Heeren
veen is hem echter dermate goed
bevallen, dat hij voornemens is zich de
komende jaren intensief aan de
schaatssport te wijden.
Klaas Schenk, de vroegere coach
van de Nederlandse ploeg, heeft
Gomez inmiddels aangeboden de trai
ning en coaching bij de wedstrijden te
verzorgen
Degenen die het schaatsen graag
rangschikken onder de categorie „fol
klore’ wer den gisteren overigens nog
maals in die mening gesterkt tijdens de
1500 meter Bij gebrek aan een coach
fungeerde Anton Geesink als zodanig
voor de Japanner Oyama in zijn rit
tegen de Oostduitser Fischer.
Eerst moest hij Kleine, die zich toen
nog een keer wilde laten gelden, laten
gaan, maar onverzettelijk voegde hij zich
bij de Drent om hem vervolgens in een
magistrale jacht te passeren. Binnen het
kwartier arriveerde hij bij de eindstreep.
Verbijsterd sloegen de Noren de handen
voor de ogen. „Maar”, hield Tenmann
naderhand vol, „op zo’n manier verliezen
is niet erg. Wat we hier hebben beleefd, is
schitterend voor de schaatssport”.
(ADVERTÉNTÏE}
gezien. Eric Heiden, vlak voordat de deur
voor hem open ging: „It’s like a dream”
het is als een droom. De winnaar was
notabene een 18-jarige Amerikaanse
scholier, die weliswaar het vorig jaar op
dezelfde ijsvlakte met de vijfde plaats
reeds sterk de aandacht trok, maar een
greep naar de macht, nee, daarmee had
geen sterveling rekening gehouden.
Een duidelijke tegenvaller betekende
echter ook de 7 14 van Kleine op de 5 km.
Pfrommer beaamde dat: „Het positieve
element in die rit was echter wel, dat Piet
nu eindelijk eens een keer moed heeft
getoond Datzelfde gold op een iets andere
manier voor Hans van Helden op de 10
km We hadden afgesproken, dat hij in
zijn rit tegen Stensen geen initiatief zou
nemen maar nem zolang mogelijk zou
proberen te volgen Tot drie, vier keer toe
tieeft Hans een aanval afgeslagen, maar
la. kostte zoveel energie dat hij uiteinde-
tik moesi afbaken Nou dat vind ik
bepaald geen schande
Heiden:
Maar ook in andere opzichten bevestig
de Eric Heiden het ongelijk van de Neder
landse schaatscoach, die nog altijd het
standpunt huldigt dat er niet te vroeg een
beroep moet worden gedaan op aanko
mend schaatstalent. Eric Heiden daaren
tegen is amper achttien jaar, een zelfde
leertijd als bijvoorbeeld Hilbert van der
Duin.
Het pakket bestaat uit 12 vërschillende
Hooghoudt dranken een 36-delig Duro-
bot glasservies en een kabinetje met
onderzetters
De Amerikaan Eric Heiden (tweede van rechts) wordt gefeliciteerd door de Noorse rijders Storholt, Stensen, Sjoebrend en
Stenjhemmet (v.l.n.r.)
„Maar gelukkig zijn et nog belangriy
ker dingen tr> de wereld dan het succes.
Als we daaraan ook eens zouden willen
denken Dat ik teleurgesteld ben koml
omdat we niet gewonnen hebben Maar
dat wil niet zeggen dat ik daarom zou
willen opstappen Dan zou <k wel een
heel erg slecht verliezer zijn” i
Met de machtsgreep van Eric Heiden
bevestigde Leen Pfrommer tevens zijn
achterhaalde visie op de ontwikkeling
van het topschaatsen Nuchter analyse
rend bekende hij immers: „Zoiets is
alleen mogelijk wanneer zo'n jongen van
nature het explosieve vermogen bezit,
sprintkracht heeft en bovendien de
mogelijkheden bezit om een lange
afstand te rijden”.
7>
x - ,.o
