Coopman „gekroond
s
Uitslagen
Informatie.
met Baskische pet
Joop Zoetemelk in Parijs-Nice ver achterop
F
VLAAMSE LEEUW EUROPEES KAMPIOEN
RECORD EN BRONS OP EK-INDOOR
I
MAANDAG
1 4
MAART
I 0 7 7
SPORT
Bewondering
(Door Peter Heerkens)
Aspirantenrecord
Tegenvallers
Uw Gas- of Energiebedrijf
(ook voor advies en documentatie)
Teleurstellingen
Informatie, nuchter en objectief over aardgas en zijn
toepassingen. In 12 brochures.
Voor u, als u vragen of problemen hebt.
Unieke prestaties
i
Ruud Wielart
(Van onze sportredactie)
PIETER MUL
Enith Brigitha zwom drie wereldtijden
eigen
Ook de vier andere Nederlandse deel
nemers (Boogman, de broers Ruijter en
Leliveld) in San Sebastian speelden geen
rol van betekenis. De zes lopers bleken
niet gewend aan het vele duw- en trek-
werk dat de indooratletiek nu eenmaal
eigen is. Jan Willem Boogman kwam in
zijn serie zelfs ten val. Een protest van
ploegleider Grewer had wel tot gevolg
dat de loper, die de Utrechter deed strui
kelen werd gediskwalificeerd maar de
op het moment van de valpartij in twee-
Oost-Duitsland ontging een zekere
gouden medaille bij het hoogspringen
dames. Wereldrecordhoudster Rosema
rie Ackermann vorige week in Berlijn
goed voor 1,95 m blesseerde zich bij
het inspringen en reikte niet verder dan
de negende plaats met 1,80 meter. De
titel ging naar de Italiaanse Sarah Sime-
oni, die in Montreal tweede werd achter
Rosemarie Ackermann. Simeoni sprong
1,92 meter.
Een verrassing bij de heren was de
onttroning van de Engelsman Geoff
Capes bij het kogelstoten. De Engelse
politieman, die voor de derde maal
Europees indoorkampioen had willen
worden, werd verslagen door de 28-
jarige IJslandse buschauffeur Hrein
Halldorsson, die een afstand haalde van
20.59 nieter. Capes weet zijn falen later
aan het feit dat honderden Baskische
demonstranten het programma zondag
morgen ruim een uur ophielden met een
demonstratie in het sportpaleis van San
Sebastian.
De Amsterdamse, die in Montreal voor
het eerst geconfronteerd werd met de
gripstart, trekt daar, nu haar vereniging
het IJ de startblokken heeft aangepast,
enorm veel profijt van. Dat bleek dan ook
wel op de kortste vrije-slagafstand toen
Enith een tijd liet noteren van 55.30 sec.
ROMANS. In zijn hebzucht is Freddy Maertens eindelijk eens tot de orde
geroepen. Toen hij zaterdag in een massasprint zijn vierde ritzege tijdens Parijs-Nice
boekte, werd nog ernstig rekening gehouden met een heerschappij die tot aan de
laatste dag zou duren. Maar Gerrie Knetemann brak die heerschappij. In een
vlammende finale jakkerde de Westbrabander naar de overwinning in de derde
etappe door zijn mede-vluchter Domingo Perurena te verslaan. Die triomf bracht hem
bovendien via de bonificatie op een derde plaats in het algemeen klassement, achter
Maertens en Thureau.
weten te verbeteren, kwam ditmaal uit op
een tijd van 4.16.54. Het was de derde
maal dat ze genoegen moest nemen met
een tweede plaats. Op de 200 m-vrij kwam
Annelies niet verder dan een tijd van
2.09.96, bijna 5 sec. achter Enith, en op de
Bngttha
zwempak
In de Nederlandse hoek waar het er
vrolijker aan toe was gegaan, glorieerde
Gerrie Knetemann, die in de finale van de
derde étappe samen met ploeggenoot
Henk Lubberding in een kleine kopgroep
(Perurena, Huysmans, Willem Peeyers,
Lieven Malfait en Van den Broucke)
terecht was gekomen. Knetemann: „Lub
berding heeft de zaak geweldig goed voor
bereid. Hij zat steeds het tempo hoog te
houden, zodat ik me kon prepareren op de
eindsprint”. Een de debuterende prof
over zijn opvallende rol: „Op het moment
dat Knetemann demarreerde, deed ik net
of ik meeging, ik kneep ineens in mijn
remmen en het gat was gevallen”
Coopman, een jaar geleden nog op ver
nederende wijze als stootzak fungerend
voor Muhammed Ali, kon zich vervolgens
uitleven. De bijna 9000 Belgen scandeer
den „Sjanpjer, Sjanpjer” en te midden
Om Merckx te controleren, stuurde
Maertens zijn trouwe knecht Michael Pol
lentier op pad, toch vertrouwde hij de
De steenhouwer uit Izegem Europees
kampioen. Joe Bugner, die zijn titel niet
wilde verdedigen (zei de Europese Boks
Unie), zal er wat schamper om lachen.
Terecht. Jean Pierre Coopman haalt het
niet bij de kwaliteiten van de Brit. De Belg
is een goedmoedige man, de managers-
met-relaties hebben van hem een kampi
oen gemaakt. Totdat zij een nieuwe favo
riet hebben gevonden.
Maertens dwong met die actie voor de
zoveelste keer bewondering af. Want wie
op kop van het peloton een gat van 100
meter in de finale kan dichtrijden en in
een ruk kan doorstoten, is een grote. In
het enthousiasme daarover sloot wed
strijdleider Jacques Anquetil (vijf keer
winnaar van deze wedstrijd) een wed
strijd op champagne-basis, dat Maertens
in alle etappes eerste zou worden. Die
stelling hield maar één dag stand; toen
maakte Knetemann er een einde aan met
een inspanning die hem niet alleen per
soonlijk succes bracht, maar de hele équi
pe, want die nestelde zich erdoor aan de
kop van het ploegenklassement.
In de straten van Saint Etienne bemoei
de Raas zich andermaal met de strijd
voorin. „Bij het ontstaan van een kop-
groepje zag ik Priem aarzelen. Ik heb hem
een zet gegeven en geroepen dat hij door
moest zetten”. Priem deed dat voorbeel
dig, kreeg met de finish in zicht aanslui
ting en was gezien zijn printkwaliteiten
favoriet voor de overwinning. „Maar toen
kwam Maertens ineens”, klaagde Priem
na afloop. „Net een raket. Klats-boem. Er
was geen houden aan.
„De hele situatie rondom de badpakke
novereenkomst heeft haar geladen”, zo
verklaarde trainster Wil Storm na afloop.
„Zij heeft hiervoor getraind. Ze wilde zich
opnieuw bewijzen, omdat er inmiddels
binnen de zwembond ook het. een en
ander was gezegd. Enith heeft zich dat
aangetrokken. Daarom hebben we de
laatste weken ook eigenlijk alleen maar
de sprinttraining onder de loep gfenomen.
Haar tijd vorige week in Bremen op de 200
m-vrije slag sterkte haar vertrouwen. Uit
dat zelfvertrouwen heeft ze moed geput
om hier, in haar eigen trainingsbad de
haar zo vertrouwde omgeving, opnieuw zo
hard te gaan”, aldus Wil Storm.
Hard was Enith Brigitha, de 21-jarige
Amsterdamse, inderdaad gegaan. Óp de
200 m-vrije slag, zaterdagmiddag, had ze
SAN SEBASTIAN. Hoogspringer
Ruud Wielart heeft de Nederlandse eer
bij de achtste Europese indoorkampi
oenschappen atletiek in het roerige
Spaanse San Sebastian op een geweldi
ge manier hooggehouden. Met 2.22 m
eiste de 23-jarige Hoofddorper de bron
zen plak voor zich op. Dit betekende een
verbetering van zijn eigen nationale
indoorrecord. In februari van dit jaar
sprong de 1.95 m lange Wielart in Keu
len 2.18 m. Buiten is hij nooit hoger
gekomen dan 2.20 m. Europees kampi
oen werd de Pool Jacek Wszola met 2.25
m. Voor Wielart beslikt geen schande
om van hem te verliezen. De Pool werd
vorig jaar in Montreal Olympisch kam
pioen met ook al 2.25 m. Hij is verder in
het bezit van het Europees record out
door met 2.29 m.
SLOEG TOE
de beste wereldtijd, die ze een week gele
den in Bremen had laten noteren, verbe
terd. In Bremen was Enith uitgekomen op
een tijd van 1.58.54, waarmee ze de Oost-
duitse Barbara Krause had verslagen. In
Amsterdam-Oost knabbelde Entih van
die tijd nog eens 0.68 sec. af, om uiteinde
lijk op een tijd van 1.57.86 te finishen.
Op de sprintafstand rolde er voor de
Amsterdamse opnieuw een wereldtijd uit.
Had Kornelia Ender ooit eens in een 25
meter-bad een tijd van 55.35 sec. neerge
zet, voor Enith betekende dit een stimu
lans om er eens flink tegenaan te gaan.
Met op de achtergrond de tweestrijd met
de Oostduitse meisjes op de vrije slag,
ging Enith Brigitha met lange slagen naar
een nieuwe wereldtijd op de 100 meter
vrij.
De steenhouwer uit Izegem zag zater
dagavond eindelijk zijn hartewens in ver
vulling gaan, hij, en niemand andere, offi
cieel de beste Europese bokser bij de
zwaargewichten. Maar wat kreeg de Vla
ming die titel op eenvoudige wijze in han
den gespeeld. De niet overmatig met boks
talen! gezegende Coopman (30 jaar) was
zo superieur aan José Manuel Ibar, beter
bekend als Urtain, dat een paar korte
series al voldoende waren geweest om te
triomferen. In de vierde ronde van het
treffen ging Urtain neer, en zijn helpers
wisten niet hoe snel de gele handdoek in
de ring geworpen moest worden. Arbiter
Carabellesci uit Italië telde echter al. en
daarom was er geen sprake van opgave,
maar van knock-out.
Een roemloos einde voor een man die
Voor de Nederlandse vertegenwoordi
ging in deze wedstrijd werd met het suc
ces van Knetemann de grens van uitersten
bereikt. Want naast deze grote vreugde
was er ook veel verdriet in het weekeinde
van Parijs-Nice. Zoals bijvoorbeeld voor
Jan Aling en Jos Schipper, die met hun
collega’s van de ploeg, waarvan oud-
renner Romain Deloof leider is, op onno
zele wijze uit de race verdwenen. Ze
wachtten in startplaats Saint Trivier ver
geefs op hun materiaalwagen, omdat de
chauffeur naar een gelijknamig dorp tien
tallen kilometers verderop was gereden
Cees Bal en André Gevers op 19.45. Hun
enige excuus was dat de finale over zo’n
lastig (klimmend) parkoers ging. Ze vlo
gen daar bij gebrek aan macht uit de
wielen. Ploegleider Lelanque van een
ontgoochelde Cees Bal: „In het belang
van de ploeg heeft hij zijn werk vandaag
goed gedaan. Teon de koers lastig werd,
kreeg hij last van die vorige inspannin
gen. Ik ben niet ontevreden over hem".
Dat Enith Brigitha momenteel in een
uitstekende vorm yerkeert, bleek ook wel
uit de snelste wereldtijd die de Amster
damse op de klokken bracht in het
gevecht om de 400 m-vrije slag, om daar
mee haar trilogie te voltooien. Vorige
week in Bremen had Enith de slag om de
eerste 100 meter verloren van Barbara
Krause, die daarmee revanche nam voor
de eerste nederlagen op de 100 en 200
meter, toen ze als tweede achter Enith was
geëindigd. Ook toen kwam de Oostduitse
uit op een wereldtijd van 4.09.77 en bleef
Enith hangen op een tijd van 4.10.90. Dit
maal opende Enith sneller dan vorige
week, trok daar ook profijt van, en eindig
de ruim 6 sec. voor Annelies Maas in de
supersnelle tijd van 4.09.31.
De Wageningse, die vrijdagavond nog
het nationaal record op de 800 m had
met 0.26 sec. tot 2.25.14 en op de 100 m
verbeterde hij de tijd van Hans Elzerman
tot 1.07.42. Voor het derde herenrecord
van de nationale winterkampioenschap-
pen tekende André in ’t Veld. Hij evenaar
de op de 100 m-vrije slag zijn tijd van
52.71, die hij vorige week in Bremen had
gezwommen. Daarmee behaalde hij
slechts één wintertitel, hetgeen voldeed
aan zijn verwachtingen, omdat de motiva
tie ontbrak bij deze wedstrijden.
PIET TEELING
(Van onze sportredactie)
ANTWERPEN Met een resoluut
gebaar zette José Manuel Ibar Azpiazu
een gigantische Baskische pet op het
hoofd van Jean Pierre Coopman. De
Spaanse krachtpatser kroonde zo op
eigen wijze de Vlaamse zwaargewicht-
bokser tot kampioen van Europa. Het
Antwerpse sportpaleis daverde van de
toejuichingen, en de goedmoedige
„Sjanpjer” liet zich door een enthousiaste
schare volgelingen in de ring beknuf-
felen.
100 m-vrij had de Wageningse moeten
toezien dat Ineke Ran haar op de laatste
25 meter bijna was voorgebleven. Anne
lies en Ineke tikten evenwel gelijktijdig
aan in een tijd van 57.86, hetgeen voor het
meisje uit Badhoevedorp een nieuw
Nederlands aspirantenrecord betekende.
Van de elf records die het afgelopen
weekeinde in het Sportfondsenbad in
Amsterdam-Oost werden verbeterd, nam
schoolslagzwemmer Roald Hond er twee
voor z’n rekening. Op de 200 m verbeterde
hij het oude record van Robin Woutering
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM Enith Brigitha verkeert in een supervorm. Haar tijden op de drie
vrijeslag-nummers die ze de afgelopen dagen tijdens de winterkampioenschappen in
Amsterdam zwom, onderstreepten dat nog eens nadrukkelijk. Was Enith vorige week
tijdens de internationale wedstrijden in Bremen al met de beste tijd ter wereld ooit in
een 25 meter-bad gezwommen uit het water gestapt na haar race op de 200 m-vrije slag,
dit weekeinde herhaalde ze die prestatie nog eens en voegde daar ook een wereldtijd
op de 100 m-vrije slag en de 400 m-vrije slag aan toe. Toch waren die drie supertijden,
rechtgevend op evenzovele nationale titels, en de winst op de 200 m-vlinderslag
alsmede de twee estafettenummers, in de ploeg van het IJ niet van doorslaggevende
betekenis in het eindoordeel van Enith Brigitha zelf.
Ruud Wielart is maar liefst zes uur in
touw geweest alvorens hij zijn felbegeer
de medaille in ontvangst mocht nemen.
Hij begon op 2.10 m, 'toen 2.13 m en
vervolgens 2.16 m. Deze hoogten haalde
hij in zijn eerste poging. Pas op 2.19 m
dreigde het even mis te gaan toen hij
twee maal afsprong. Hij slaagde in zijn
derde poging. Er waren toen nog tien
van de 20 springers over. Ruud Wielart
haalde de 2.22 als eerste. Hij schreeuwde
het hierna uit van geluk en rende met
opgeheven armen door de arena. Zijn
concentratie was hiermee verdwenen.
Een dolgelukkige Wielart even later:
„Het klinkt misschien wat opgeblazen,
maar ik ben blijer met 2.22 m dan met
die derde plaats. Natuurlijk had ik nooit
gedacht derde te zullen worden. Er
waren ten slotte tal van springers bij die
dit seizoen hoger hebben gesprongen
dan ik. Niettemin had ik wel verwacht
bij de eerste zes te komen. Na mijn
geslaagde poging op 2.22 m dacht ik
onmiddellijk aan een medaille. Toch ben
ik niet zo heel verbaasd. Het lag gewoon
in de lijn der verwachtingen. Het klinkt'
weer erg opgeblazen, maar toch is het zo.
Ik ben veel sterker dan vorig jaar”.
Ruud Wielart imponeerde in San Sebas
tian
vah die geluidsorgie klopte het hoofd van
Urtain heen en weer tussen de vuisten van
de steenhouwer De Bask wankelde, een
helper klom de ring al in. maar de conster
natie daarover bleek ten onrechte, want
y het gongetje had wel degelijk geklonken.
Urtains oerkracht was als sneeuw voor
de zon verdwenen, en zijn helpers hadden
meer tijd nodig dan de reglementaire
minuut om hun „beschermeling" over
eind te krijgen. Niet voor lang echter,
want na een roffel van Coopman raakte
hij uit zijn evenwicht. De Spanjaard
draaide om zijn as en moest het machtige
lijf met een ongecontroleerde zwaai inde
ringtouwen rust geven. Het leek alsof een
flatgebouw instortte. Amechtig hijgde
Urtain uit, terwijl Coopman in vervoe
ring door de knieën zonk en het canvas
kuste.
Gerrie Knetemann rukte op naar de derde plaats in het algemeen klassement
Nadat Knetemann vrij moeiteloos de
hem achterna gekomen Perurena had ver
slagen, was de Nederlandse inbreng in de
finales van het weekeinde compleet
geworden. Eerder namelijk schitterde het
werd niet getroffen door het woeste
geweld van zijn opponent. Een combinatie
in de tweede ronde dwong Urtain (98 kg)
al tot hangen en duwen. De volgende fase
van drie minuten begon de 33-jarige Bask
met een verwoed offensief. Het was de
moed van een aangeslagen atleet, die met
een toevalstreffer hoopte zijn betere
tegenstander te verpletteren. Coopman
(met 89 kg in topconditie) zag het even
duister in, zoals hij later verklaarde, maar
ving de razende serie op. Urtain had toen
al zijn laatste munitie verschoten.
Ruud Wielart AV Haarlem is de eerste
atleet die bij de Europese indoorkam
pioenschappen op het erepodium
terechtkwam. In 1975 veroverde Anne-
mieke Bouma bij het hoogspringen ook
een derde plaats. Daarvoor won Wilma
van Gooi-Van der Berg een bronzen
medaille op de 60 m. Dat gebeurde in
1970. Lia Louer was in 1967 de eerste
Nederlandse die een plak voor zich
opeiste, en wel op de 400 m waar ze
tweede werd.
de positie lopende Boógman werd niet
gerehabiliteerd.
Bij de achtste Europese indoorkampi
oenschappen waren de Oostduitsers
weer het sterkst. De Oostduitse ploeg
veroverde vier gouden medailles en ver
beterde twee officieuze wereld indoorre-
cords. Maritta Koch Won de 400 meter
dames in 51,4 seconden, nadat zij in de
series haar wereldrecord met 51,57 reeds
had geëvenaard. Het tweede record
kwam op naam van Thomas Munkelt,
die de 60 meter horden won in 7,62
seconden. De Engelse Katrine-Jane
Colebrook egaliseerde op de 800 meter
dames het wereldrecord met een tijd van
2 minuten en 1.1 seconde.
Bij de serie tegenvallers in de Neder
landse kolonie stond de naam van Joop
Zoetemelk voorop. Hij arriveerde zater
dag met een achterstand van 13.23 in St.
Etienne, waar hij in het gezelschap was
van onder andere Hennie Kuiper, Fedor
den Hertog, Jan van Katwijk, Theo Smit,
Aad van der Hoek, Bert Pronk en Luis
Ocana. Tijdens een duivelse tocht door
het departement Rhone en Loire, waar de
koets een spektakel goed maakte wat
tevoren werd gemist, was Zoetemelk sim
pelweg uit de wielen gereden. Dat dat een
diep teleurstellende ervaring was, wenste
Zoetemelk niet te beamen. „Waarom?”,
riep hij, „ik heb toch aangekondigd dat
■door mijn wijze van voorbereiding zoiets
kon gebeuren. Ik wist dat ik de goede
conditie nog niet had en vandaag is dat
bewezen. Over een maand, dan zal het
anders zijn
Berusting ook bij Hennie Kuiper, die
pas kort voor het vertrek naar Parijs uit
het ziekbed was geklauterd na daar
dagenlang met 39 graden koorts in gele
gen te hebben. Kuiper: „Er zit nog te veel
antibiotica in mijn lijf. Het had geen zin
me te forceren. Ik wilde me niet kapot
rijden, en gezien al die omstandigheden
vind ik het geen ramp wat er gebeurde”.
Ook Theo Smit had zijn troost bij dat
vervelende moment in Saint Etienne.
„Mijn knie”, zei hij over zijn grote zorg,
„houdt zich goed. Beter dan ik verwacht
te, .maar er zal binnenkort toch wel een
onderzoek nodig zijn. Door al dat getob
met die blessure ben ik mijn zelfvertrou
wen kwijtgeraakt en dat nekt me in deze
étappe”.
Met nog meer achterstand dan deze
renners zaterdag, arriveerden zondag
Katwijk (Ned.) z.t., 14. Leman (Bel) z.t., 15.
Mazzantini (Ita) z.t. De overige Nederlanders
zaten in het grote peloton met dezelfde tijd
als Sercu, met uitzondering van Fedor den
Hertog (op 6.04) en Theo Smit (op 9.27).
ALGEMEEN KLASSEMENT: 1. Maer
tens (Bel) 14 uur, 05 min. en 55 sec., 3. Thurau
(Wdl) 14.06.04, 3. Knetemann (Ned) 14.06.13,
4. Raas (Ned) 14.06.16, 5. Vanden Broucke
(Bel) 14.06.24, 6. Merckx (Bel) 14.06.26, 7.
Thevenet (Fra) 14.06.27, 8. Salm (Zwi) z.t., 9.
Hinault (Fra) 14.06.28, 10. Laurant (Fra) z.t.,
J2. Schuiten (Ned.) z.t., 13. Priem (Ned.)
14.06.33, 18. Lubberding (Ned) 14.06.37, 24.
Poulidor (Fra) 14.06.45, 36. Van Impe (Bel)
14.06.55, 69. Van den Hoek (Ned) 14.20.10, 70.
Ocana (Spa) 14.20.11, 71. Zoetemelk (Ned.)
14.20.13, 73. Pronk (Ned) 14.20.16, 75. Kuiper
(Ned) 14.20.26, 81. Piet van Katwijk (Ned)
14.20.31, 91. Den Hertog (Ned) 14.26.04, 95.
Bal (Ned) 14.26.45, 104. Smit (Ned) 14.29.46,
113. Gevers (Ned) 14.39.57, 116 en laatste
Szozda (Pol) 14.53.43.
BERGKLASSEMENT: 1. Laurent (Fra)
16 pnt, 2. Thurau (Wdl) 10, 3. Willem Peeters,
Ludo Peeters en Pollentier (Allen België) 6
pnt.
PLOEGENKLASSEMENT: 1. TI Raleigh
42 uur 19 minuten en 7 seconden, 2. Flandria
42.19.15, 3. Peugeot 42.19.24, 4. Frisol
42.19.29, 5. Fiat 42.19.47.
Uitslag van de tweede rit van St. Trivier
naar St. Etienne over 174 kilometer: 1. Maer
tens (Bel) 3 uur 42 minuten en 8 seconden,
met tijdsverg. 3.42.02, 2. Priem (Ned.) 2.42.08,
met tijdsverg. 3.42.05, 3. Wesemael (Bel)
3.42.08, met tijdsverg. 3.42.07, 4. Teirlinck
(Bel) 3.42.08, 5. Guttierez (Fra), 6. Van den
Broucke (Bel), 7. Rouxel (Fra), 8. Verbeeck
(Bel), 9. Quilten (Fra), 10 Demeijer (Bel), 28.
Thevenet (Fra), 30. Merckx, 33. Poulidor
(Fra), 42. Raas (Ned), 45. Schuiten (Ned), 49.
Lubberding (Ned), 54. Knetemann (Ned, 55.
Bal (Ned.), 60. Smit (Ned.) allen zelfde tijd als
Teirlinck, 75. in 3.55.31 ex-aequo Zoetemelk
(Ned) en Kuiper (Ned).
Derde rit over 195 kilometer van Saint
Etienne naar Romans: 1. Gerrie Knetemann
(Ned) 4 uur, 49 minuten en 28 seconden (met
tijdverg. 4.49.22), 2. Domingo Perurena (Spa)
z.t. (met tijdverg. 4.49.25), 3. Willem Peeters
(Bel) op 2 sec. (met tijdverg. 4.49.29), 4. Jean-
Luc van den Broucke (Bel) z.t., 5. Jos Huys
mans (Bel) z.t., 6. Leo Malfait (Bel) z.t., 7.
Maurice le Guilloux (Fra) z.t., 8. Henk Lub
berding (Ned.) z.t., 9. Patrick Sercu (Bel) op 8
sec., 10. Wesemael (Bel) z.t., 13. Piet van
Het zilver was voor de Oostduitser
Rolf Beilschmidt die evenals Ruud Wie
lart 2.22 m haalde. De Oostduitser werd
echter als tweede geklasseerd omdat hij
minder foutsprongen had dan onze land
genoot. Beilschmidt haalde 2.19 m in zijn
eerste poging en Wielart in zijn derde.
Het mocht de pret niet drukken in het
Nederlandse kamp. Voor het eerst sinds
jaren mocht een medaillewinnaar
begroet worden.
op topniveau
De middenafstand-lopers Evert
Hoving en Klaas Lok stelden teleur.
Evert Hoving werd in de serie 1500 m
met een achtste plaats in 3.47.9 min.
uitgeschakeld voor de finale. Omdat hij
op deze afstand achtste stond op de
Europese ranglijst voor dit seizoen met
3.43.4 werd van hem wel het een en
ander verwacht.
Voor unieke prestaties zorgden de
Russen Valeri Borzov en Viktor Sane-
jev. Borzov, de Olympische 100 en 200
meter kampioen van München, die in
Montreal met een bronzen medaille op
de korte sprint teleurstelde, blijkt nog
degelijk mee te tellen. De Rus won de 60
meter in 6,59 seconden en werd daarmee
voor de zevende maal Europees indoor
kampioen. Alleen in 1973, toen de titel
strijd in het sportpaleis Ahoy’ in Rotter
dam werd gehouden, nam Borzov niet
d^el. Viktor Sanejev werd voor de zesde
maal Europees indoorkampioen hink-
stapsprong. De Rus zegevierde met 16,65
meter. Het was de.minste prestatie in de
acht jaar Europese kampioenschappen
op dit nummer. Het was de tweede keer
dat Sanejev drie maal achtereen kampi
oen werd. Van 1970 t/m 1972 was hij
kampioen, daarna gingen de titels naar
de Roemeen Corbu (1973) en de Pool
Joachimowski (1974). In 1975 en 1976
toonde Sanejev zich weer de sterkste.
situatie niet. Heuvel-op, heuvel-af ging
Maertens toen persoonlijk in de achtervol
ging, met Thurau in zijn wiel. Als laatste
man sloot, na een schitterende inspan
ning, Jan Raas aan bij deze sterke leiders-
groep. De coupe mislukte. „Ik denk”, zei
Raas later, „dat we het wel gered hadden
wanneer op dat moment het parkoers
lastiger was geweest”.
twee korte perioden Europees titelhouder
was geweest (in 1970 en ’71) en nog één
keer door promotors naar een topgevecht
werd gebracht. Urtains verschijning in de
Belgische havenstad was zowel impone
rend als ontluisterend. Met schouders als
stootblokken, het hoofd direct daarop
geplant, leek de Bask in zijn eentje in staat
een hele horde booswichten de baas te
kunnen blijven. Ontluisterend echter was
de royale afmeting van de buik, die
bewees dat Urtains tijd als atleet ergens in
de pre-historie moet zijn geweest. Bewe
gen kon het levende blok beton nauwe
lijks, met zijn armen maaien des te beter.
Moeiteloos kon Coopman al in de eerste
ronde zijn'vuisten tegen het hoofd van de
Spanjaard laten dreunen. Dekken deed
Urtain bijna niet. Zijn Belgische collega
tussen de touwen deed dat zorgvuldig, en
Zeeuwse tandem Raas-Priem. Dat
gebeurde in een etappe die qua strijd kon
wedijveren met een van de betere ritten
uit een Tour de France. Hoogtepunt van
die slag: een solo van Eddy Merckx, die
zijn spectaculaire aanval op Maertens
later toelichtte met: „Ik dacht, als we
allemaal blijven zitten waar we zitten, dan
dragen we hem. weer in een fauteuil naar
de meet. Ik vond het tijd om te coun
teren”.
KNETEMANN
in
en in
