Globe moet naar Tegenstrijdig spel van Quartetto Italiano Demonstratie van kunstenaars in IS in Van Schayk’s Jeux danser) Gispen Bitter Lemon kluchtige Nederlandse komedie siegers haarlem Johan Mittentreiner (40 jaar Eindhoven Elisabeth Andersen toont allure in zelfbeheersing I Mime-spelers protesteren léèrshow Zit u graag in mooi leer? Kom dan eens kijken bij Select Select maakt uw keuze in mooi leer veel royaler: zitelementen - hoekkombinaties - bankstellen - fau teuils - enz Kalfsleer - wildleer - Zuid- amerikaans rundleer - leer verwerkt als patchwork Dit alles gekombineerd met een ongekend grote keuze in wand- meubelen (o a Hülsta Studio) en handgeknoopte tapijten stoutenbeek select Zijlweg 9-11 (begin Zijl weg rechts) Haarlem Tel 324866 99 )0 Amsterdam K5 Nieuw stuk van Dimitri Frenkel Frank In Kleine Zaal Concertgebouw UNIEK JUBILEUM IN DE BALLETWERELD 1 KANTOORMEUBELEN Filmmuseum 15 VRIJDAG 1 8 MAART 19 7 7 KUNST EEN VRACHTAUTO HUREN? Mercedes 406D I hij permanente H 4 V kom 11 kijken naar: een mag KLEIN RIJBEWIJS VOLDOENDE!' inhoud 16 m3. BOUWENS AUTOVERHUUR Kampervest 23, Haarlem, tel. 312638 jj 1 Cavalcanti in VELSEN. De familie waar mee de Amerikaanse schrijver Edward Albee ons confronteert in zijn in 1966 voltooide toneel spel „In wankel evenwicht” is voorwaar geen prettige. Elk per soon erin is zich bewust van eigen desillusie, van het krampachtige in zijn of haar bestaan. Men sen wier leven wordt beheerst door onzekerheid en falen ten opzichte van elkaar en zichzelf. Tekenend is wel dat de minst onzekere mens binnen dit gezel schap een vrouw is die verslaafd is aan alcohol. En dat alles speelt zich af binnen een milieu waarin niet op een stuivertje gekeken hoeft te worden. Maatschappelijk geslaagden in .een wanstaltig groot huis met personeel en een voorraad drank waarop beginnend slijter jaloers zijn. Gaarne ontvang ik gerichte dokumentatie over E wandmeubelen Ei zitmeubelen slaapkamers KO VAN LEEUWEN. Carol van Herwijnen en Lou Landré in „Bitter Lemon”. (foto Tony van Muijden). (foto Wouter van Heusden). (ADVERTENTIE) (ADVERTENTIE) JOHAN VAN KEMPEN (ADVERTENTIE) Maria Aradi achter tennisracket en Johan Mittentreiner in Jeux. (ADVERTENTIE) vijf mime- (ADVERTENTIE) 1 Tel 7. rscHif oamj Plaats Deze koepon uitknippen en opsturen naar postbus 10 in Beverwijk Naam Straat; L De Romantiek kwam aan de beurt in Schumann’s allereerst in mysterieuze, stemming gehulde opus 41 nr 3 in A, waarin geen frisse motievenkiem het uit gangspunt vormt zoals bij Haydn, maar waar de stemming eerder wordt opge bouwd vanuit een zacht gepreveld woord. In het tot besluit gespeelde kwartet van Ravel kwam in de eerste plaats het gebrek aan spontaneïteit sterk naar voren en mis- te men mede door een te traag tempo de sfeer van nerveuze geladenheid die hier via alle trillers, tremolo’s en pizzicato- effecten in levendige dubbelritmen, moet worden opgeroepen. hybridische finale van dit stuk, niet van zijn sterkste kant laat zien. Maar, die moeilijkheid van het vertolken van een voor een groot deel „ondankbaar” werk in aanmerking genomen, heeft het Quartetto Italiano zich hier nu juist (in tegenstelling dus tot de componist) van zijn beste kant laten zien, in een knappe vertolking. 9-17 uur 10-16 uur Frank Raven ziet er schitterend smake loos uit. Vijf immens grote pilaren en een monumentale wenteltrap middenachter. De bedoeling was, dat dit een ballet zou worden waarin Johan Mittertreiner zou passen, maar helaas paste hij niet, zijn stijl wijkt dermate af van wat de andere vier dansers doen, dat er geen eenheid kon ontstaan. Toch was dit optreden op de een of andere manier roerend want Toer van Schayk had er van alles in onderste boven gehaald Zo was het een herinne ring aan het oorspronkelijke ballet dat Nijinski op deze muziek maakte in 1913 Het werk had toen geen succes, maar was wel iets heel bijzonders omdat Nijinski daarin, voor het eerst in de geschiedenis, bewegingen uit de sport en wel uit het tennisspel binnen het ballet haalde. In 1913 waren er drie spelers, een jon gen en twee meisjes in tenniskleding De De visualisering van de Amerikaanse wansmaak van uiterst verzorgde protse righeid, alles vooral groot en onleefbaar. AMSTERDAM. In de schouwburg beleefden we donderdagavond een uniek schouwspel, er werd een Nederlandse danser gehuldigd wegens zijn 40-jarige toneeljubileum. De meeste dansers hou den het maar twintig jaar op het toneel vol (als ze niet al veel eerder afvallen), maar een enkeling bereikt ook kennelijk in dit vak de leeftijd der sterken. De betreffende danser is Johan Mittertrei ner; het ballet waarin hij optrad is Jeux op muziek van Claude Debussy; de chore ograaf is Toer van Schayk. De televisie leerde ons gisteravond dat Laurel en Hardy bij hun kluchten uitgin gen van een redelijk herkenbare werke lijkheid. Frenkel Frank doet dat ook: een intellectueel en zijn vrouw zijn na de fata le zeven jaar op elkaar uitgekeken, hoewel de man op zijn vrouw gesteld blijft, ze zijn bezig te scheiden en de vrouw pikt in een volkskroeg een jonge fabrieksarbeider op. Vandaar gaat de zaak, zoals in een Laurel en Hardy-klucht, snel van de wer kelijkheid weg De vrouw wordt veroverd door de directe eenvoud van de voetbal lende modale werknemer, die op zijn beurt zijn simpele hart volgt, en de intel lectueel vindt troost bij een paardrijdende soortgenote. Frankel Frank heeft een feilloos gehoor voor taal, en daar ligt zijn grote kracht: hij typeert zijn personages meer door de taal dan door hun psychologie En juist de herkenbaarheid van die taal (de harde bolster van het volkse taaleigen) is de grote charme, en de basis van de humor van het stuk. tor s urs 495.- Ster van de avond is Lou Landré, de volksjongen: prachtig van plastiek, snel, overtuigend en verrassend, een schitte rende rol. Jenny Arean toont haar Brech- tiaanse charme, niet helemaal het vogeltje in gouden kooi, maar het is dan toch charme. Carol van Herwijnen staat in een heel ander, ook heel interessant stuk: een homofiele echtgenoot koppelt zijn vrouw aan een forse heterofiel het maakt niet zoveel uit, al is het een zwakke stee. Heel fraai aangekleed (erg mooie kleren van Jenny Arean van Johan de Haas), fraai decor van Frank Raven, snel en kundig geregisseerd door de schrijver. JAAP JOPPE. Voor 'n juist advies inzake de inrichting van uw kantoor Jansstraat 53 Telefoon 32 75 74 en 32 23 79 3 je (Maria duwt ze haar tennisracket tussen FF heeft verder inmiddels een grote dramaturgische ervaring: hij houdt de machinerie in de beste Feydeau-traditie op gang, af grijpt hij ten slotte naar het laatste redmiddel: de alcohol. Maar ook die dronkemansscène is heel komisch. (Van onze correspondent) DEN BOSCH. Nadat de commissaris van de koningin in Noord-Brabant, de heer J. van der Harten, heeft bekendge maakt geen mogelijkheid te zien te bemiddelen in de conflicten tussen spe lers en directie van het Zuidelijk Toneel Globe, heeft nu een commissie van goede diensten geconstateerd, dat deze toneel groep zich in Eindhoven dient te ves tigen. Deze commissie, afkomstig uit het stich tingsbestuur, zal in samenwerking met vertegenwoordigers van het gezelschap zo snel mogelijk gaan onderzoeken op welke termijn een definitieve vestiging in de lichtstad mogelijk is. De Brabantse subsidiëntencomrhissie heeft zich eveneens vóór vestiging van het gezelschap in Noord-Brabant uigespro- ken en onderschrijft daarmee de stelling die destijds eveneens door minister H. Van Doorn werd verdedigd. De subsidiëntencommissie heeft erop gewezen dat als Globe niet naar Eindho ven komt, de subsidieregeling met ingang van 31 augustus volgend jaar in gevaar gaat komen. ROTTERDAM. Met Bitter Lemon als vrije produktie gisteravond in premiè re in het Hofpleintheater, heeft Dimitri Frenkel Frank een alleraardigste kluchti ge komedie geschreven, die bovendien heel duidelijk maakt wat de kracht is van toneelstukken, die in de eigen taal zijn geschreven: de kleur, de toon, de achter grond is onmiskenbaar Nederlands. Er hoeft niets aan sfeer te worden geassoci eerd met Parijs, New York of Londen: het speelt zonder enige twijfel in Amsterdam, althans een aanpalende forensengemeen te. de mensen zijn Nederlanders uit ver schillende milieus, de taal is eveneens in die milieus gesitueerde Nederlandse spreektaal. In wankel evenwicht" te statisch De leden-van het Quartetto Italiano voe len deze kunst zuiver aan en gaven die (andante espressivo-) opzet een sfeerster- ke uitbeelding. De uitvoerenden kunnen het tenslotte niet helpen dat Schumann zich in het verdere verloop en vooral in de Toneelgroep Theater gaf jongstleden zaterdag de première van dit stuk en speelde het donderdagavond in de Velsen- se Stadsschouwburg. Lo van Hensbergen regisseerde deze Albee, waarin het vooral om de tekst gaat. Daarvan is de regisseur AMSTERDAM. Kunstenaars gaan zaterdag in Amsterdam de straat op om te protesteren tegen het bezuinigingsbe leid van het ministerie van CRM. Om half twee begint een demonstratieve optocht op de Westermarkt en men hoopt om vier uur bij de Jaap Edenhal aan de Kruislaan te zijn, waar dan een manifes tatie zal beginnen. Een groot aantal artiesten zal daar optreden. Chemische Fabr 'Schiedam 010-26.47 56 AMSTERDAM (ANP). Een groot deel van de Nederlandse mimespelers heeft donderdag voor het gebouw van het Nederlands Mime-Centrum aan de Blauwburgwal in Amsterdam korte tijd gedemonstreerd voor het behoud van de mimegroep „Waste of Time”. In het gebouw vergaderde de mimecommissie van de Raad voor de kunst. Zo kon het door al deze uitvoeringsom- standigheden komen, dat Haydn deze avond eigenlijk meer klonk in de geest van Beethoven, met een tekort aan vreug de en vooral aan die speciale klassieke charme Bij opus 76 nr 3 in C; Haydn’s ..Keizerkwartet” (zo genoemd vanwege de verwerking van de keizerlijke hymne; het door Haydn gecomponeerde Oostenrijkse volkslied) kreeg het openingsdeel een meesterstuk van kwartetstijl; waarbij alles uit één thema wordt gewonnen trouwens duidelijk de functie van „inspeler”. Het landelijk kunstenaarsprotest is onder meer georganiseerd door de kun- stenaarsbond NVV. Een woordvoerder van die bond zei donderdag, dat men nog al wat moeilijkheden had gehad met bur gemeester Samkalden over de startplaats van de demonstratie. De kunstenaars wil den oorspronkelijk vanaf de Dam van wal steken. Samkalden gaf volgens de woordvoerder echtër voorkeur aan de Westermarkt. De kunstenaars zijn uitein delijk daarmee akkoord gegaan omdat zij geen confrontatie wilden met de politie. AMSTERDAM (ANP) Van 22 maart tot 29 april wordt in het Filmmuseum in Amsterdam een retrospectief van 55 jaar filmactiviteit vertoond van de regisseur Alberto de Almeide Cavalcanti. Achttien voorstellingen zullen een overzicht geven van het werk van de internationale filmer die o.m. in Frankrijk, Engeland, Zwitser land, Brazilië, Italië en Oostenrijk werkte. Het programma voorziet in de vertoning van in totaal 35 films. bal raakt zoek en er ontstaat een flirt tussen de spelers, waarbij de jongen maar niet kan kiezen tussen de twee meisjes Zijn aandacht vliegt heen en weer tussen de twee als een tennisbal tussen twee speelsters. Uiteindelijk gaan ze maar weer tennissen. In het ballet van Toer van Schayk komen vijf mensen voor en ook, behalve ballen en rackets bijvoorbeeld een speel- goedpaard. Van Schayk schrijft in het programma dat hij geen doorlopend ver haal wilde maken, maar alleen dat, wat de titel van de muziek suggereert, spelletjes en spelen. Dat zijn dan spelletjes van jongens met meisjes, van kinderen met speelgoed en van een kind met de tuin man, waarbij de oude tuinman in het opgegroeide kind nog steeds die kleine dreumes van vroeger ziet Er is veel realiteit op het toneel, bijvoor beeld een echte boom (het decor is.ook AMSTERDAM. - Het Optreden van het Quartetto Italiano leverde gisteravond een volbezette Kleine Zaal qp. Dit al sinds 1945 in ongewijzigde bezetting musicerende strijkkwartet verenigt in het spel diverse, soms geheel tegenstrijdige aspecten. Je ervaart, afwisselend per deel of zelfs per passage; matte geroutineerd- heid tegenovermild glanzende en zangrij ke innigheid, evenals staaltjes van esthe tische verfijning naast een onvoldoende subtiele afgewogenheid, waardoor weleens een essentiële stem in de ver drukking kan komen. Over het geheel genomen is er overigens beslist sprake van exact samenspel en technische ver zorging, maar evenzeer van een gem is aan jeugdig enthousiasme De vijf gesubsidieerde gezelschappen ontvangen jaarlijks teza men 2,3 miljoen subsidie, op voorwaar de dat zij elk niet meer dan tien mensen (inclusief technici) in dienst hebben. In totaal worden op die manier niet meer dan dertig mimespelers gesubsidieerd. Zeker de helft verdient volgens de kunste naarsorganisatie NW minder dan het minimumloon. Ongeveer 150 mime spelers hebben geen werk, terwijl de mimeschool in Amsterdam jaarlijks zes volwaardige mimespelers „aflevert”. De situatie bij de mimegezelschappen jaarlijks goed voor zevenhonderd voorstellingen in het gehele land wordt steeds slechter, meent Jan Holvast, bestuurslid van „Waste of Time" Het bekende mimegezelschap Rob van Reijn bijvoorbeeld zal volgend jaar slechts 130 voorstellingen geven. Normaal geeft Rob van Reijn ruim tweehonderd voorstellingen. Hoewel de mime gezelschappen de laatste jaren steeds vaker in de provincie spelen, vindt toch nog veertig procent van hun uitvoeringen plaats in Amsterdam Filiaal van Stoutenbeek Wooncenlrum en Sunart Inteneur-architektuur te Beverwijk Elisabeth Andersen en Bernhard Droog in „In wankel evenwicht" van Edward A Ibee. WW. l^^aneen^ bdutvmalrdh Nijverheidsweg 27 Haarlem 023-319120 (8 lijnen) Volg ANWB-borden Waarderpolder en Bouwmatron wegwijsborden 5 min. van afslag Haarlem autobaan Alkmaar/Schiphol Openingstijden: alle werkdagen zaterdag zich terdege bewust geweest en hoe fraai de perfect gerangschikte woordenstro men er ook uit mogen komen, dat verhult niet dat de voorstelling als visueel schouwspel een statische aangelegenheid is geworden. De enige die zich daaraan onttrekt is Elisabeth Andersen, die de alcoholiste Claire met een zelfbeheersing van grootse allure laat storen. De vaste samenstelling van het gezin in „In wankel evenwicht” bestaat uit het echtpaar Agnes en Tobias en Agne’s drin kende zuster Claire. Tobias is een beslui teloze zwakkeling, Agnes vertegenwoor digt het meest standvastige karakter. Als belangrijkste taak ziet zij het handhaven van de bestaande leefsituatie, vooral om zo haar angst om gek te worden te kunnen verdringen. Haar zuster Claire, die zich binnen deze huiselijke kring beweegt als permanente indringster, ontvlucht de rea liteit in de drank. Julia, dochter van Agnes en Tobias, is weggevlucht van haar vierde echtgenoot en verder wordt de familie opgeschrikt door de komst van Edna en Harry, hun „beste vrienden”, die door een niet nader aangeduide plotselin ge angst hun intrek nemen bij Agnes en Tobias, Vooral dat laatste brengt de wan kele, maar met man en macht bijeen gehouden wereld van Agnes aan het scheuren. Het betekent een confrontatie die aantoont hoe kwetsbaar de menselijke verhoudingen in deze samenleving zijn Lo van Hensbergen heeft in deze voor stelling de beschikking over een sterke rolbezetting. Bernhard Droog is één brok twijfel en onzekerheid en wordt verteerd door de angst eens een echte beslissing te moeten nemen. Elise Hoomans speelt Agnes laconiek maar met een onderhuid se ironie. Hoe diep de tragiek in het huwe lijk van Agnes en Tobiés ligt, komt in het begin van het derde bedrijf tot uiting. Bernhard Droog en Elise Hoomans laten dan een aangrijpende scène zien. Met steeds terugkerende verrukking heb ik gekeken naar Elisabeth Andersen, die van Claire een alcoholiste maakt vol humor en fatalistische ironie. Kitty Courbois, Anny de Lange en Ton Kuyl sluiten met ver dienstelijk spel bij dit trio aan. Het Amerikaans landhuisdecor van Deze commissie hééft kortgeleden minister Van Doorn van CRM geadvi seerd „Waste of Time” in het komende' seizoen geen zogenaamde gezelschaps- subsidie te geven. Dat scheelt de mime groep tweederde van haar inkomsten De Nederlandse mimespelers noemden dit onaanvaardbaar. Inkrimping van de sub sidie betekent volgens hen de doodsteek voor „Waste of Time” en een verwaarlo zing van de tocil al slechte mimesitüatie in ons land. De kunstenaarsorganisatie NVV heeft inmiddels minister Van Doorn gevraagd het advies van de mime commissie niet op te volgen. van Toer van Schayk) maar ook een echte flirt, die wel begint in balletbewegingen, maar dan werkelijkheid wordt en als de jongen (Zoltan Peter) het meisjg (Maria Aradi) tenslotte wil kussen, opeens haar tennisracket tussen hun gezichten Er is het dartelen van de tuin man (Mittertreiner) met een jongetje (John Brown) wat van de ene kant een vorm van liefde is, van de andere kant gewoon spel. En dan is er natuurlijk de moeilijke keuze van de jongen (Zoltan Peter) tussen de twee meisjes (Maria Ara di en Hlif Svavarsdottir), die ook in het oorspronkelijke werk zat. Maar van Schayk heeft nog veel meer herinneringen willen ophalen, zo laat hij Zoltan Peter houdingen aannemen die aan foto’s van Nijinski doen denken maar nauwelijks erg overtuigend aandoen. Ook het raam op de achtergrond doet aan Nijinski denken, maar dan aan diens gro te rol in „Le Spectre de la rose”. Het hele ballet is zeer intiem, de dansers zijn er erg zichzelf in Het werd door het publiek, dat in groten getale was opgekomen (alles wat er in Nederland ooi iets met ballet te maken had zat wel in de zaal) om Johan Mittertreiner te huldigen, aan het eind langdurig en luidruchtig toegejuicht, waarna de jubilaris in de bloemetjes werd gezet. CONRAD VAN DE WETERING

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1977 | | pagina 15