Funhouse balanceert op de rand van ernst en parodie
Instrumentaal dualisme bij
pianiste De Beauregard
overleden
Amsterdam Sinfonietta overtrof
Operastichting geprikkeld over houding Holland Festival
Rosenkavalier
opgenomen
Ontwerper van
Klavarskribo
Hoe u kunt bellen
met Claus en Pieter.
Dat leest u alléén in /tart f F
Bariton Kruysen
op Beeckestijn
zichzelf in muzikale kwaliteit
Geloogd Massief Eiken
J
Meubelfabriek
Oisterwijk
„Nederlandse”
i
J
de Meubelmakers uit het zuiden
des lands
OPVALLENDE VERT0LK1NGS-SYNTHESE
WEINIG BELANGSTELLING VOOR SCHITTEREND CONCERT
Engelse jongen slaat
munt uit oud zwaard
Platforms
s
r
VRIJDAG
2 2
APRIL
19 7 7
17
KUNST
I
Ze zijn toegankelijker dan u denkt!
W:
Overal verkrijgbaar 1.25
AMSTERDAM. Rob van
Houten, van oorsprong mimespe
ler, is altijd een bijzonder theater-
dier geweest dat buiten de voor de
hand liggende schablonen dacht
en werkte. Elke keer opnieuw
hebben zijn Funhouse-program-
ma’s daarvan opnieuw getuigd.
Zijn opmerkelijke oorspronke-
ver Gerben Hellinga voor regie
Nederlandse namen
lijkheid moet wel inspirerend
werken op degenen die hij rond
zich verzameld heeft. In de
nieuwe Funhouse show After
Eight, donderdagavond in pre
mière in Frascati, is de neerslag
daarvan op alle fronten terug te
vinden. Ditmaal riep Van Houten
de medewerking in van de schrij-
en
ideeën en hun samenwerken heeft
geleid tot een onhollandse gla
mourshow die gevoed wordt door
onwaarschijnlijk veel pro-
gramma-onderdelen.
v
dansfestijn a la Schermerdansers hóuden.
(ADVERTENTIE)
HAARLEM
(ADVERTENTIE)
Zijn grootste bekendheid verwierf hij
echter met zijn muziekschrift, dat hij in
1931 uitvond. Het nieuwe muziekschrift
werd sindsdien verspreid door het door
Pot gestichte instituut Klavarskribo te
Slikkerveer. In binnen- en buitenland ver
schenen publikaties over Klavarskribo
van zijn hand. Hij had er hoge verwachtin
gen van als bijdrage tot de huiselijke mu
ziekbeoefening. Als zodanig is het is het in
amateurkring een begrip geworden.
Het instituut in Slikkerveer heeft een
groot aantal werken voor piano en orgel,
maar ook voor andere instrumenten in het
muziekschrift Klavarskribo uitgebracht.
Van muzikale intentie hebben de ver
tolkingen van de pianiste ongetwijfeld
getuigd, vooral die welke zij voor de
pauze gaf van de tweede Piano-sonate
HAARLEM. Het tweede concert
van de pianoserie van de stichting KA-
DENS werd donderdagavond in de mu
ziekzaal van de stichting in de Smede-
straat gegeven door de pianiste Mari
anne de Beauregard.
Vaak werd ook de essentie der muzi
kale mededeling overheerst door de
realiteit van de concrete, snarenklank
als zelfstandig fenomeen, niet beïn
vloedbaar door bezieling.
romantische kunst. Bij de tegenwoordig
veelvuldig voorkomende dor-principiële
stijlpuriteinen zullen er ongetwijfeld zijn,
die bedenkingen tegen een dbrgelijke
spontane bewogenheid in het spel - binnen
dit Weens-klassieke kader - zullen maken.
Wie onder hen echter, zal in staat zijn om
een stijlzuiverheidsmaniak aan te wijzen
die zo’n indringende overdracht van de
achter de noten verborgen inhoud kan
bewerkstelligen als Ruysenaars doet. En
dan bovendien nog met zo’n verrukkelijke
toon en als een vanzelfsprekendheid aan
doende virtuositeit.
JOHAN VAN KEMPEN.
(Van onze kunstredactie?
VELSEN. Niet Ruud van de Meer,
maar de bariton Bernard Kruysen zal van
avond samen met pianist Rudolf Jansen
het recital verzorgen in het Noordelijk
Aan het Maastrichtse Conservatori
um kreeg deze instrumentaliste haar
opleiding in het piano- en orgelspel.
Voor beide vormen van muziekbeoefe
ning behaalde zij het pedagogische di
ploma. Later volgde een specialisatie in
het piano-spel, een studie, welke haar
het solistendiploma voor piano met on
derscheiding deed behalen. Of Marian
ne de Beauregard hiermee voorgoed
afstand had gedaan van alle technische
verworvenheden voor het in wezen zo
anders geaarde orgelspel en haar ver-
tolkingstrant toen een specifiek pianis
tisch karakter had kunnen geven, is een
vraag, die met haar pianovoordrachten
in KADENS nog niet in volstrekt posi
tieve zin beantwoord is geworden.
Na de pauze wees de voordracht van
Mozarts Sonate in Bes (KV 333) op een
wat stroef op gang komende vertrou
welijkheid tussen muziek en instru
ment. Hiervoor bood de als slot vertolk
te Ballade in As, opus 47 van Frédéric
Chopin gunstiger voorwaarden, welke
de pianiste ook goeddeels wist te benut
ten met inschakeling van een belangrij
ke technische speelvaardigheid.
P. ZWAANSWIJK
After Eight bestaat uit drie afzonderlij
ke gedeelten. Begonnen wordt met een
mimestuk dat heel zuiver compositorisch
van constructie is, maar dat mij persoon
lijk niet het meest boeide. Rob van Houten
speelt er een lifter die het moet afleggen
tegen de mooie meiden voor wie een auto
mobilist wél wil stoppen. Hijzelf is daarom
genoodzaakt met z’n tentje langs de weg te
kamperen. Maar niet het verhaaltje is van
belang, veeleer de manier waarop het
vorm kreeg, heel sprookjesachtig, met
mooie bosnimfen en een meer dan levens
grote beer die nieuwsgierig komt snuf
felen.
De beide andere delen van het program
ma, Mister Wonderful en Funhouse Night
club zijn van geheel andere aard. Meer een
bonte selectie van elkaar vlot opvolgende
onderdelen vol muziek, show, glitter en
zang. Je treft er de meest briljante, vond
sten in aan, soms op het surrealistische af.
Bijvoorbeeld wanneer een wulpse stoel tot
Teven komt en aan het vrijen slaat met de
beeldschone vrouw die daarop zit. Koste
lijk is het tot leven gebrachte schilderij De
Aardappeleters van Van Gogh. De arme
boerenmensjes krijgen champagne ge
schonken en het gezelschapje gaat dan een
jgden I84L
Gierstraa. 52-56 4aarlen J23 J12992
Koetshuis van de buitenplaats Beeckestijn
in Velsen. Een keelontsteking is er de
reden van dat Van de Meer verstek moet
laten gaan.
Vanzelfsprekend heeft ook het liederen
programma wijzigingen ondergaan; nu
zllen onder andere werken van Schumann.
Poulenc en Moussorgski worden uitge
voerd.
Aanvangstijd van dit recital is kwart
over acht.
Zo kwam eigenlijk Andriessens sona
te apart te staan naast de andere ge
noemde composities juist wél door een
groter uitdrukkingskracht voor het zo
rijkelijk in dit werk opgenomen „orgel
achtige” lyrisch-melodische element,
aan de dag tredend in een expressieve
vleugelklank.
dat steeds weer opnieuw moest worden
opgenomen, het resultaat is de internatio
nale markt volkomen waardig.
Heeft het instrumentale dualisme
van haar muzikale en technische vor
ming toch nog remmend gewerkt bij
het zoeken naar een natuurlijke synthe
se van muzikale intentie en vleugel
klankmogelijkheden?
Logen geeft een diepe, warme kleur aan eikehout en
accentueert de natuurlijke structuur van het hout
Alleen eerste klas Europees eiken is bestand tegen
logen. Vandaar 12 jaar garantie
eerste kwaliteit eikehout goed uitgewerkt in eigen droogkamers qe jl
loogd volgens oud recept eigen originele modellen gemaakt m eigen
werkplaatsen verkoop uitsluitend in eigen toonzalen i2 taai garantie TJj
ongekende service® gratis thuisbezorgd door geheel Nederland
De problematiek en de extra rompslomp
die een opname als deze met zich mee
brengt. moest men in ons land voor het
eerst onder ogen zien.
om
strijkorkest met speelkwaliteiten van de
eerste rangorde. Toch overvalt je als re
censent het gevoel - wanneer er zoals
gisteravond slechts tachtig mu
ziekliefhebbers komen opdagen voor een
door dit kamerorkest gegeven concert -
SLIKKERVEER (ANP). In zijn
woonplaats Slikkerveer is donderdag op
92-jarige leeftijd de ontwerper van het
muziekschrift Klavarskribo C. Pot over
leden. De heer Pot, 8 april 1885 in
Ridderkerk geboren, ging met pensioen
als directeur van de firma Electro Smit
Slikkerveer waar hij vanaf 1906 werk
zaam was geweest.
(Van onze kunstredactie)
ROTTERDAM. De Nederlandse Ope
rastichting is geprikkeld geraakt over de
houding van het Holland Festival. Dat
bleek uit uitlatingen van Nando Schellen,
zakelijk leider van de Nederlandse Ope
rastichting, deze week gedaan in de Rot
terdamse Doelen, waar de eerste Neder
landse integrale versie van Richard
Strauss’ Der Rosenkavalier op plaat en
musicassette met enige feestelijkheid
werd gepresenteerd. Schellen: „Het Hol
land Festival betaalt alleen maar de bloe
men bij de première, en niet dat me dat
nou iets kan schelen, maar dat ze nou ook
nog met de eer gaan strijken vind ik min
der leuk".
De Nederlandse Operastichting brengt
vrijwel ieder jaar, wel één of meer van
haar produkties in het kader van het Hol
land Festival. Dat het Holland Festival
voor het leveren van dat kader ook de eer
wil hebben, valt bij de Nederlandse Ope
rastichting kennelijk niet in goede aarde.
..De Stichting betaalt niet alleen, maar
produceert het geheel toch ook", zo meent
Nando Schellen
Wat hier ook van zij, de opera-man deed
deze ontboezeming naar aanleiding van
een heuglijk fonografisch feil, de eerste
integrale registratie in stereo van een ope
ra, die werd opgenomen en ook verder
werd geproduceerd in Nederland. Vanaf
vrijdag is deze doos met vier platen in de
winkel verkrijgbaar.
Wie de platen beluistert, kan slechts de
hoop uitspreken dat de Nederlandse Ope
rastichting voortgaat met het uitbrengen
van produkties die deze topkwaliteit heb
ben en dat de samenwerking met het Hol
land Festival in goed harmonie wordt
voortgezet.
Amsterdam Sinfonietta dat zo'n fantastisch klinkend ensemble
is allang niet meer onbekend bij het Haar- wat extra reclame zou moeten hebben
lemse concertpubliek. Haast onnodig dus Hetgeen ik dan op mijn manier in dit
te zeggen dat het hierbij gaat om een verslag probeer te bereiken.
De 36-jarige Componist Willem Frederik
Bon, dirigent van dit vijftiental formidabe
le strijkers, is met zijn efficiënte slagtech
niek verantwoordelijk voor het prachtige
samenspel en de artistiek geladen presta
ties die Amsterdam Sinfonietta levert. Dat
was op hun concert van gisteravond in de
grote zaal van het Gemeentelijk Concert
gebouw nu niet direct in al zijn facetten te
ervaren in het openingswerk; een zoge
naamd „Orchesterquartet” van de Mann-
heimer Stamitz (senior), dat artistiek ge
sproken het niveau van een „inspeler”
nauwelijks overschreed.
Eigenlijk vreemd trouwens, dat iemand
als Bon, die zelf componeert en dus onop
houdelijk naar interessante klankstructu
ren op zoek is, zo’n formeel geschreven
stuk op het programma zet.
Des te sterker overigens waren alle as
pecten van creativiteit die Bon en zijn
Sinfonietta in hun muzikale realisaties te
bieden hebben, vertegenwoordigd in een
enorm suggestieve uitvoering van Bartóks
zo inventief geschreven Divertimento.
Wonderen gebeurden er; van klankrijk
dom en dynamisch raffinement. Ik hoorde
dit Divertimento al eerder dit seizoen in
het Amsterdamse Concertgebouw van de
zelfde musici. Maar het leek me dat de toen
al herdenkingswaardige uitvoering ervan,
overschaduwd werd door dit Haarlemse
eindresultaat, dat een nog grotere innerlij
ke gerijptheid weergaf. Die eindeloos ge
nuanceerde klankmogelijkheden werden
tenslotte op deze avond ook nog eens ge
toond in twee aantrekkelijke „fin de
siècle”-walsen opus 54 van Dvorak, waar
mee het strijkorkest zich van een onbe
zorgde en blije kant liet zien.
Niet alleen in de bovenomschreven or
keststukken liet Amsterdam Sinfonietta
zich horen; ook in zijn begeleidende func
tie toonde het verfijnde ensemble hetzelf
de hoge niveau. En dan als omlijsting voor
welk een getalenteerd solist! Harro Ruyse
naars, volbloed romanticus, boeide van
begin tot eind met zijn vertolking van de
solopartij in Haydns Celloconcert in C.
Zijn heerlijk expressieve manier van mu
siceren maakt hem tot ideaal medium voor
En tenslotte nog iets over het prkest De
Rotterdammers hebben gespeeld alsof het
Weners waren en al zal er dan ook veel zijn
Een enkele opmerking nog over de kwa
liteit van deze plaatproduktie zelf. Pho
nogram heeft kosten noch moeite ge
spaard om er iets moois van te maken. De
vier platen worden begeleid door luxueuze
tekstboeken in de Engelse, de Franse en
vanzelfsprekend de Duitse taal, plus een»
uitvoerige inleiding tot de opera, met een
overvloed aan illustraties, waarvan twee
in kleür
Op een veiling van Christie’s in Londen
heeft dit minstens 1500 jaar oude zwaard,
dat eens een voorname Angelsaksische
krijgsman behoorde, ruim 44 duizend gul
den opgebracht. Dit geld komt ten goede
aan de negen jaar oude Gary Fridd, die het
oude ijzeren zwaard met zilveren gevest
toevallig vond, toen hij in de buurt van
zijn ouderlijk huis op zoek was naar kik-
kervisjes. Gary gaat van de meevaller een
racefiets en een apparaat kopen, waarmee
metalen voorwerpen kunnen worden opge
spoord
Bijna drie uur duurt de nieuwe Funhou
se show, maar dat realiseer je jë pas vol
verbazing na afloop. Verveling is er niet
bij. Een weloverwogen afwisseling van
rust en dynamiek zorgt voor een juist
evenwicht binnen het totale programma.
Muzikaal zit het eveneens ijzersterk in
elkaar. Funhouse heeft het vooral gezocht
in klassieke hits van Sinatra tot Barry
White. Er wordt uitstekend gezongen en
gedanst en de revueverrassingen rollen in
snel tempo achter elkaar aan. Om enkele
van mijn favoriete onderdelen te noemen:
het optreden van Daisy Dynamite (Hans
van den Hoek) in een subliem nachtclub-
raffinement en dat van Cor Beurskens, die
zich telkens superlullig gedraagt en aan-
Producer Wilhelm Hellwig weet ervan te
vertellen. Als opnameruimte werd de Rot
terdamse Doelen gekozen. Dat is te begrij
pen, gezien de medewerking van het Rot
terdams Philharmonisch Orkest. „Het po
dium van de grote zaal was simpelwèg veel
te klein. Zelfs bij een gewone uitvoering
met een groot kooi' staan de zangers al tot
aan het orgel op de eerste verdieping. En
dan te bedenken hoeveel ruimte wij wel
nodig hebben. Soms waren er wel twaalf
solisten tegelijk, en die moesten allemaal
een eigen plaats hebben, een eigen micro
foon. en een eigen vrije ruimte. Daarvoor
hebben we dan ook platforms gebouwd
boven het orkest En verder waren er dan
nog de gebruikelijke akoestische proble
men. die je overal tegenkomt”
Scène uit „After Eight”, de nieuwe theatershow van Funhouse.
doenlijk overkomt. Eerst als onhandig
goochelaar, later in „I am Carmencita”,
met de Funny Girls als dansgroepje, waar
van ook Rob van Houten zelf deel uit
maakt. Daisy Dynamite excelleert vooral
in „Great balls of fire”, een erotische paro
die, waarbij op de achtergrond drie levens
grote penissen een balletje uitvoeren.
Funhouse balanceert in After Eight
voortdurend op de grens van ernst en
parodie. Dat gebeurt in een zo uitgebreid
programma dat het ondoenlijk is er gre
pen uit te doen. Het zit trouwens vol ver
rassingen. Die vertellen, zou het werk van
dit bijzonder inventieve gezelschap alleen
maar ontluisteren.
After Eight wordt gepresenteerd op een
verhoogd podium op verschillende ni-
veaus. Er is een manteau die met veelkleu
rige aan en uit floepende lampen versierd
is en ook de traptreden delen mee in het
show-electra. De acht artiesten munten
steeds weer uit door uitstekende voor
dracht en weten zich daarbij gesteund
door een rijke glamour-kostumering. Het
programmaboekje, dat 3,50 kost, biedt
geen informatie over de inhoud van de
show, well een grammofoonplaatje.
KO VAN LEEUWEN
De meest Weense opera van alle opera’s
van Hendrik Andriessen, de drie „Ima
ges” van Claude Debussy, te weten
„Cloches a travers les feuilles”, „Et la
lune descend” en „Poissons d’or” en
voorts van Hans Kox de Barcarolle in
I960 gecomponeerd, een werk met
schitteringen van virtuoze Lisztiaanse
tonen-guirlandes en een karakteris
tieke, consequent doorgevoerde
ritmiek.
Briljante glamour in After Eight
I
Expositie in toonzaal Beverwijk, Parallelweg I OO(lndustneterrein).
I tel 02510-26923 Ma t/m 918 uui
In de Rotterdamse Doelen werd de eerste plaat van de eerste Nederlandse opname van r
Rosenkavalier door de heer Barentsen. directeur van de platenmaatschappij, uitgereikt
aan dirigent Edo de Waart (links). In het midden producent Helweg en Ruth
Welting, de vrouw van De Waart, die de rol van Sophie zingt.
is vastgelegd op een manier die de eerste
jaren niet overtroffen zal worden. Dat
daarbij veel Nederlandse namen genoemd
kunnen worden, is bijzonder plezierig’
Nelly Morpurgo, Sophia van Santen, Henk
Smit, Matthijs Coppens, Angela Bello, Ma
rianne Dieleman, Gea van der Putten. Re
né van Haarlem, Frans Fiselier en Paul
Bindels. Voorts ook Bob Kooijmans, Wil
helm Huisman en Rudolf Vedder. En dan
natuurlijk vooral Edo de Waart, die groot
heden tot zijn beschikking had als Evelyn j
Lear, Frederica von Stade (Octavian). Ju
les Bastin, een onovertroffen Ochs. Derek
Hammond Stroud en Ruth Welting Ook
nu weer alle lof voor het Operakoor. dat
werd ingestudeerd door Thijs Kramer
'.TT
