Het Groene Hart
WEGWIJS IN AMSTERDAM MET NIEUWE BORDEN
Toerisme
Stadhuis
Luizen en Spint
r
^’nöo.
J
SLAGERS
VREZEN
SLUITING
ABATTOIR
if'-*
Macht
Randstad
1
M
ja**
Onhygiënisch
5 F
li
Stadsdistricten
\t\
nu
DONDERDAG
JUNI
I 6
I 9 7 7
13
li
'I
M
ES
El
5®
I
Volgende week woensdag, 22 ju
ni, zal de Amsterdamse gemeente
raad zich bezig moeten houden
met de problematiek rond het
openbare slachthuis in de ge
meente. Zware exploitatietekor
ten houden onvermijdelijk in dat
er ditmaal overdrachtelijk in het
abattoir gesneden zal moeten
worden. De vraag is alleen in hoe
verre het mes erin wordt gezet: zal
het helemaal definitief gesloten
worden, wordt het in zijn geheel
gezond gemaakt, of worden be
paalde vitale delen eruit gelicht
om elders door te blijven leven.
ONDER REDACTIE VAN INGE CRUL
[S]
I <-
jt-
E3 3
fe’
EU'
(JTmu .(m 5 1
FT?.
jj
De heer Meester voor
het slachthuis
Het mes
moet in
(1601/1509)-.
Zaanstad
Ï42
Otd
Een voorbeeld van de nieuwe borden
i V’.
Het gaat hier om een proef, voorlopig in
het westelijk deel van de stad en op de
westelijke route van de autoringweg in
Amsterdam, en de bedoeling is dat na
praktijkonderzoek en mogelijke verbete
ringen het systeem in het hele land wordt
ingevoerd, waarbij wordt aangesloten op
het patroon van de genummerde autowe
gen van 1976, en de nieuwe postcodes.
Rijkswaterstaat, ANWB en PTT werken
hierbij nauw samen.
Het mes snijdt aan twee kanten: de auto
mobilist wordt een hoop ergernis be
spaard doordat hij zo efficiënt mogelijk
naar zijn bestemming wordt gevoerd, en
Met grote zorg zien de „Verenigde Sla
gers”, die tezamen 80% van de 500 Am
sterdamse slagers uitmaken, de huidige
ontwikkelingen aan. Hun staat maar één
doel vóór ogen: behoud van het slachthuis.
Ze staan een gezamenlijke exploitatie door
de gebruikers voor, maar dan wél in een
nieuwe, gemoderniseerde vorm, na weg-
werking van het achterstallig onderhoud
door de gemeente.
Een agglomeratieslachthuis met Haar
lem, Zaandam, Uithoorn, Amstelveen en
Purmerend ging niet door omdat de ge
meentes, die dan geld zouden moeten in
brengen en zich moesten verstaan met
het bedrijfsleven, er niet aan wilden. Voor
een renovatie van het Amsterdamse abat
toir eiste de gemeente financiële deelname
van de grossiers, die aldus de heer Mees-
ziet dat zo zwaar niet, want tegenover de
inkomsten stonden de uitgaven aan een
legertje overbodige keuringsambtenaren
bijvoorbeeld. „Echt, zoveel bracht dat zo
genoemde melkkoetje niet op” zegt hij. Bij
inkrimping en efficiënt werken moet dat
verlies volgens hem overbrugd kunnen
worden in Amsterdam.
In de hoofdstad ontstond de vicieuze
cirkel van minder slachtingen en steeds
hogere tarieven. Als de grossiers elders
lieten slachten waren ze mèt herkeuring
soms nog goedkoper uit. Verschillende op
lossingen werden gezocht. Een randstede
lijk slachthuis met Amsterdam, Den Haag
en Rotterdam strandde op verzet van de
slagers. Meester: „de slachterij moet dicht
bij de winkel zitten, niet ver weg. Met vlees
moet je niet gaan gooien”.
Ver
een
ter, helemaal nog niet zover waren, terwijl
niemand der betrokkenen in dit plan was
gekend.
De meerderheid van de raadscommissie
zoekt volgens de heer Meester naar een
vorm van overname door het bedrijfsleven
met medewerking van de gemeente. Maar
vraag is of het bedrijfsleven het financieel
zo zwaar belastte abattoir wel zo wil heb
ben. Het plan van de slagers is dan ook
meer gebaseerd op de medewerking van
de gemeente tot sanering, modernisering
en opheffing van het achterstallig onder
houd. Daarna kan een stichting van ge
bruikers (slagers, grossiers en personeel)
de zaak op een andere leest runnen, en kan
exploitatie voor hun rekening en risico
komen.
Dus rijst de vraag waar die zeshon
derd dan heen moeten En daar is dus
nog geen antwoord op. In het oude
gebouw laten? De plannen verande
ren? Dat laatste zit er al helemaal niet
in, omdat de bouw geen Amsterdamse
aangelegenheid is, maar één van de
Rijksgebouwendienst Regeren is dit
maal geen vooruitzien geweest hier.
De vierde plaag kan voor de automo
bilist de gemeente lijken: immers de
afdeling Beplantingen is nu overge
gaan tot het bespuiten van de bomen en
nu vindt de automobilist een witte
neerslag op zijn lak. Maar troost u: dat
spul tast de lak niet aan en kan met
schoon water op eenvoudige wijze wor
den verwijderd. In geen geval mogen er
chemicaliën of poetsmiddelen worden
gebruikt. De gebruikte gewasbescher
mingsmiddelen zijn uitsluitend schade
lijk voor het te verdelgen ongedierte en
onschadelijk voor mens en huisdier.
„Zet eens ’n boom op”. Onder dit
motto is enkele jaren geleden de stich
ting Het Groene Hart van Amsterdam
een actie begonnen om het hart van
Amsterdam te verrijken met 200 vol
wassen bomen. De grachten hebben op
dat gebied niet zoveel te klagen, maar
met het stadsdeel binnen de grachten
gordel is het minder best gesteld, en
daar richt de actie zich dan ook op. In
’75 begon men met het planten van zes
iepen op de Dam, onlangs werden zes
volwassen iepen op het Beursplein ge
plant en nog eens zeventien langs het
water van het Damrak. Bij deze actie
wordt nauw samengewerkt met de af
deling Beplantingen van Publieke Wer
ken. Amsterdam groener en leefbaar
der maken, is financieel geen sinecure:
zo’n boom kost circa ƒ6500' Dus is
iedere bijdrage welkom, op postgiro
1866 of gemeentegiro G 1866, t.n.v.
Het Groene Hart van Amsterdam, met
vermelding „Zet eens ’n boom op”.
POST- EN GEMEENTEGIBO1866
IKV SnCHTWG ■HET GROENE HART VAN AMSTERDAM'
LANDSMEER
11121)
In dit nieuwe toeristenseizoen even
een terugblik naar het oude, in 1976. De
VW meldt dat de hoofdstad vorig jaar
méér toeristen binnen haar muren
kreeg: het aantal bezoekers steeg met
6,2 percent en ruim anderhalf miljoen
toeristen zochten ergens onderdak in
wat dan heet Jogiesverstrekkende be
drijven”. De toeristen konden er niet
genoeg van krijgen, ze bleven ook lan
ger dan in ’75: het aantal overnachtin
gen nam nog sterker toe, met 8,6
percent.
rZANEfc
RTOOM
HAVENS-WESI
^4$5Ö7
Passengerst
Financieel leed het slachthuis al verlies
toen de export van varkensvlees naar
Amerika wegviel, gevolgd door de sterk
stijgende loon- en slachtkosten van de laat
ste jaren. De problemen met de keurings-
wetgeving zijn een hoofdstuk apart. Er ligt
momenteel een wetsontwerp bij de rege
ring waarvan de heer Meester hoopt dat
het begin volgend jaar wordt aangenomen
en kan gaan werken. Hierin is, en daar is
iedereen het mee eens, de zinloos gewor
den herkeuring weggevallen.
Bij vervoer van geslacht vlees door de
grossier naar de gebruiker elders moest
het vlees daar voor een tweede maal ge
keurd worden. Door de technische voor
uitgang is dit nogal overbodig geworden,
het echte „keuren” is er nauwelijks meer
bij, men wordt ook niet meer voor ontdui
king vervolgd. Wel wordt steeds het her-
keuringsbedrag betaald. Een wassen neus,
die wel wat voor het openbaar slachthuis
opleverde en diverse gemeenten hebben
ook al moeite met voorgestelde compensa
ties en overbruggingen. De heer Meester
Wie zich de afgelopen dagen per auto al
dan niet gewoontegetrouw in de Amster
damse verkeersjungle heeft gestort zal ge
merkt hebben dat zijn pad versierd is met
nieuwe borden vol geheimzinnige cijferco
des. Mocht hij zich in verbazing het hoofd
suf gepeinsd hebben over de sleutel van
deze codes, dan kan hij zich wellicht
troosten met de wat paradoxale gedachte
dat dit alleen maar is gedaan om het hem
makkelijker te maken al moet hij er aan
vankelijk wat meer moeite voor doen. Hij
zal niet meer hoeven te dwalen door onbe
kende straten, niet meer uren hoeven om
te rijden, raampje naar beneden te draaien
en de weg te vragen aan passanten die
altijd omstandig maar zelden exact de
weg uit kunnen leggen, nee, voortaan zal
hij met een speciaal kaartje van Amster
dam met de codering van wijken, distric
ten en toegangswegen veiliger en sneller
naar het bewuste adres kunnen komen.
„We sukkelen al een jaar of acht zo
door” zucht de heer Meester. Er zijn ver
schillende oorzaken aan te wijzen voor de
financiële achteruitgang van het abattoir.
Het nu negentig jaar oude gebouwencom
plex is te groot geworden, onhygiënisch,
voldoet niet meer aan de eisen. Het zou
compacter kunnen, kleiner, met een ande
re routing. De interne organisatie is niet
«efficiënt: de slachters zijn in tegenstelling
tot het andere personeel niet in loondienst
zorgd. Het stond ook in de juninummers
van De (Auto)kampioen. Verder is hij te
krijgen bij de stadsdrukkerij A’dam,
Weesperplein 6, alle gemeentegirokanto-
ren in de hoofdstad, het Wibauthuis, Wi-
bautstraat 3, en alle ANWB-kantoren. Er
komt dit jaar ook een postcodeboek uit
waarin de postcodes van alle Nederlandse
adressen zijn opgenomen, met het wijk-
nummer. Te zijner tijd ligt het gratis op het
Bij elke afrit staat behalve het nummer
van de stadsroute ook de naam van de
buitenwijk die men zo bereikt en soms is
ook het „centrum” aangegeven. Op de
nieuwe borden ziet men verder de in een
cirkel geplaatste cijfers van stadsdistric
ten die via de stadsroutes te bereiken zijn.
Die districten zijn weer verdeeld in maxi
maal negen wijken en hun namen zijn in
vierkantjes geplaatst. Wijk- en districtin
deling corresponderen met de postcode.
De wijken worden aangegeven met twee of
drie cijfers (Amstelveen, Diemen en Weesp
één cijfer), de laatste van het postcode-
nummer, dat altijd met een 1 begint ge
volgd door drie cijfers en twee letters. Het
eerste cijfer van het wijknummer is het
districtsnummer
Kunt u het nog volgen? Voorbeeld: u
moet zijn op Basisweg 27, Amsterdam,
postcode 1043 AN. Dus: wijk 43 (laatste
twee cijfers), district 4 (begin wijknum
mer). Het is even wennen ja, en u moet er
wat moeite voor doen dus. Folders met de
plattegrond halen bijvoorbeeld, zoals die
al huis aan huis in de hoofdstad zijn be
en lijden direct schade bij iedere tegen
slag. Er zijn een stuk of veertig grossiers
die ongecoördineerd werken zodat soms
grote pieken in de aanvoer ontstaan. In
alles doet zich volgens de heer Meester een
gebrek aan commercieel beleid voelen.
Toch is er met die drie miljoen maar
een gemiddelde bezettingsgraad van
goed 40 percent en bij een gelijkblijven
de capaciteit zou het aantal overnach
tingen nog met circa twee miljoen moe
ten stijgen om een rendabele hotelbe-
zettingsgraad te krijgen.
GEUZENVELD
Het oorspronkelijke voorstel van B. en
W. is een sluiting per 1 januari 1980 of
zoveel eerder als nodig is, maar de desbe
treffende raadscommissie besloot deze
week in meerderheid een positievere for
mulering te adviseren: openhouden tot
1980, en de mogelijkheden tot herstructu
rering onderzoeken. Bovendien zou een
commissie ingesteld moeten worden onder
voorzitterschap van de directeur van ha
ven- en marktwezen. Ondertussen zijn er
ook al particuliere kapers op de kust.
Volgens de heer M. Meester, voorzitter van
^7slotera>êeR:
I geuzenveld
postkantoor.
Voor wie al die nummers te gek worden
en zichzelf tot een nummer gereduceerd
ziet: niets staat u in de weg dat raampje
naar beneden te draaien en tóch lekker de
weg te vragen. Grote kans dat de aange
sprokene u dan in cijfercodes antwoordt,
de folder zegt immers niet alleen „zo weet
u straks gemakkelijk de weg” maar óók:
„zo wijst u straks makkelijk de weg”.
de Verenigde Amsterdamse Slagers is er
bijvoorbeeld een aanvraag van een grote
maatschappij voor de vestiging van een
slachthuis in de buurt van zijkanaal F in
het industriegebied waar een investering
van zo’n tachtig miljoen mee gemoeid zou
zijn.
I Scandia-
I terminal
Angst om uitgeschakeld te worden be
staat ook bij de slagers als ze denken aan
de plannen die een commissie onder de
directeur van het marktwezen zou kunnen
uitbroeden: verplaatsing van de vlees
markt naar de groentemarkt, waardoor de
omzet van de laatste óók zou kunnen stij
gen. Wanneer supermarkten, kleine hotels,
e.d. daar ineens alles kunnen kopen loopt
de individuele slagerij gevaar. Iets derge
lijks wordt gevreesd bij de stichting van
een groot particulier slachthuis in het ha
vengebied. Er zou weliswaar werkgelegen
heid komen voor zo’n 900 man maar de
vraag is, aldus de heer Meester, of de
mensen uit het openbare slachthuis in dit
heel anders functionerende particuliere
(en efficiëntere) bedrijf kunnen werken.
De directeur van het Amsterdamse
slachthuis en het ministerie staan achter
de nota die bij het wetsontwerp voor de
keuringen is ingediend, namelijk sluiting
van openbare slachthuizen, en nieuwe
abattoirs in produktiegebieden in plaats
van woongebieden. Afgekeken van Ameri
ka, maar bij ons onhaalbaar, meent de
heer Meester. Varkens worden nog wel op
bepaalde plekken gefokt (Brabant, het
oosten), maar rundvee vind je bijvoor
beeld overal. Bij de gebruikers bestaat
bovendien grote angst voor kwaliteitsver
lies (het vlees komt van te ver), en voor
machtsconcentraties van totaalconcerns
die vanaf het fokken alles beheersen,
straks tot en met de winkels.
De Amerikanen zagen het meest in
Amsterdam, zij namen vorig jaar 15,3
percent van het totale aantal overnach
tingen voor hun rekening. West-Duits-
land werd tweede, Engeland derde.
Voor de eerste keer in de geschiedenis
van de hoofdstad boekten de hotels
meer dan drie miljoen overnachtingen
en tel je daar de logies in pensions,
jeugdherbergen, kampeergelegenhe
den e.d. bij op dan zit men tegen de vier
miljoen. Daarbij is nog niet opgeteld
het aantal mensen dat op en rondom
Schiphol onderdak vond.
Jarenlang wacht Amsterdam op zijn
nieuwe stadhuis, omdat het gemeente
lijk apparaat uit zijn voegen barst, ein
delijk is er dan een ontwerp geaccep
teerd en wat blijkt nu? Als in 1984 het
nieuwe gebouw op het Waterlooplein in
gebruik zal worden genomen is het te
klein. Het nieuwe stadhuis is erop bere
kend om 1100 ambtenaren te kunnen
huisvesten. Maar de huidige secretarie
telt nu al 1450 ambtenaren en dat wor
den er naar alle waarschijnlijkheid in
1984 zeventienhonderd
Niet iedereen is zó blij met die bomen
die worden opgezet. Neem nou de auto
mobilist. We zijn het er natuurlijk over
eens dat hij in de Amsterdamse binnen
stad beter kan gaan lopen of fietsen,
maar de onverstandige die zijn auto
achterlaat riskeert niet alleen de beken
de bon, maar ook de bijverschijnselen
die moeder natuur met het groen laat
samengaan: de bladluis, die zich bij
voorkeur in de linden schijnt thuis te
voelen en daar zijn vloeibare, kleverige
uitwerpselen laat vallen op het dak van
de auto’s eronder. En de spint, die bij
massale aantasting een vroegtijdige
ontbladering van een boom teweeg kan
brengen. Rupsen zijn de derde plaag
die gezonden wordt.
tegelijk wordt getracht het autoverkeer
zoveel mogelijk uit de steden te houden.
Wie van buiten de stad komt rijdt op de
ringweg die met de rode „A” en een cijfer
wordt aangeduid (A Autosnelweg zon
der kruisingen) of de gele „N” met cijfer (N
Nationale route, mét kruisingen). Op de
ringweg zijn de afritten naar de zogenoem
de „stadsroutes” aangegeven met een „s”.
Dat zijn bestaande aaneengesloten ver
keerswegen. Voorlopig vindt men hen
slechts tussen Coentunnel en Amstelveen-
seweg, van „s 101” tot en met ,.s 108”. Het
gaat erom dat men zoveel mogelijk de
ringweg volgt en de afrit neemt die het
dichtst bij de bestemming ligt, zodat het
verkeer via vele stadsroutes kan worden
verdeeld
OSDORP
Een gedeelte van
de kaart die op de
folder staat. U ziet
de toegangswegen
en codenummers.
De A9 linksonder
gaat naar de Vel-
sertunnel de
A4 naar Schiphol,
resp. Leiden en
Den Haag In het
midden links de
N5, de Haarlem
merweg naar Half
weg. cq Haarlem
Bovenaan links de
wegen naar Zaan
stad. de AIO onder
de Coentunnel
door de A8 naar
A Ikmaar en Pur
merend Rechts in
het midden de IJ
tunnel die leidt
naar de ElO, rich
ting Amsterdam-
noord, Waterland
en uitemdehjk
Leeuwarden
het omstreden abattoir
Osdcrj»
district
$1
Hembrug
intunnel
NOORD,
164
WQlOQ.
osdorp
islÖ6jtTfl
JslOJ.
sloten
Nieuwe Meet
iïm
lol
\CDj
BUI1ENVELDER1___T
rü>\
(col
iSloterdi|k
BUIKSLOOT
v”
Coenh'aven
HEM HAVEN S’*.
^oenterminal/
SLOTEN
1
f59|
r^XAmstel’
SADHOFVFDORP^Z
tuÏNdorp
OOSTZAAN
|oostzaan
[37/ ^-'ÓOST ZANEfjX
^X^/VERF'
d r
