THE LATE LATE LIEN-SHOW
door
Peter
Huysman
Saté Babi Boys
Ki
n z
Conamus
Herinneringen
BB
MS
Keltische-commune
Wf
zJB
NOS-sport
iiiii
Op de hbs stond voor Wieteke al vast
Nog niet zo lang geleden kwam de 34-
jarige Wieteke, getrouwd met een psy
choloog, twee kinderen van 10 en 5, op
het idee een typisch Indisch program
ma te maken. Ze sprak erover met
regisseur Frans Boelen en de amuse-
mentsleiding van de Varatelevisie was
er direct enthousiast over.
„Ik ben er heilig van overtuigd dat er
grote behoefte is aan zo’n programma.
Het moet televisie worden dat voor
iedereen leuk is, maar vooral leuk is
voor de Indische Nederlanders in ons
land. Je moet niet vergeten: voor aller
lei groeperingen zijn er speciale pro
gramma’s, maar niet voor deze mensen.
Trouwens, ook voor kijkers die Indië
niet kennen, kan deze „show tussen de
schuifdeuren” aardig zijn”.
Aan de muur van Wieteke’s woonka
mer hangt een groot schilderij van een
wrak van een Dakota-vliegtuig. „Ja,
misschien een beetje griezelig, hè, zo
na die ramp op Tenerife. Ja, ik ben nu
eenmaal sterk geïnteresseerd in resten
van dingen. Die vind ik erg mooi. Ik heb
ook veel schilderijen en tekeningen van
sigarettepeuken gemaakt. Er zijn ten
toonstellingen van mijn werk geweest.
Men vindt het wel eens vreemd dat een
actrice er iets anders bij doet. Je moet
je bij je stiel houden, wordt dan wel
gezegd. Maar in het buitenland is het
heel gewoon als je er iets bij doet. Als je
zwanger bent, kun je niet meer toneel
spelen. En ik wil niet graag werkloos
Wieteke van Dort is ook door Cona
mus in het zonnetje gezet: ze ontving de
Zilveren Harp voor al haar liedjes, pla
ten en tv-programma’s. Ook werd het
kinderprogramma Radio Lawaai Papa
gaai van de AVRO, waarin Wieteke
speelt, internationaal bekroond met de
Premio Ondas. Van dit programma, dat
Kleutertje Luister van Lilly Petersen
opvolgde, komt binnenkort een boek
uit, dat door Wieteke o.m. wordt geïl
lustreerd.
„Anneke Grönloh zingt een wiege
liedje met een echte baby in haar ar
men. Verder komen de Blue Diamonds
en Willem Nijholt in het programma.
Iedereen die wat met Indië te maken
heeft, kan bij ons bij wijze van spreken
terecht. Maar ook mensen die niets met
dat land van doen hebben, komen aan
bod. Ik kan me voorstellen dat Aart
Staartjes bij ons een keer Hallo Ban
doeng zingt. „Totoks” worden niet ge
weerd, hoor!”, zegt Wieteke lachend.
Er is voortdurend een gezellige, over
koetjes en kalfjes koutende schare
vrienden en kennissen van Tante Lien
in de huiskamer aanwezig. Er worden
grapjes verteld, toneelstukjes opge
voerd, oude en moderne liedjes gezon
gen. Er zal ook worden gepraat over
allerlei zeden en gebruiken uit het oude
Indië en over het leven in Holland. Ook
het sappige Indische taaltje, dat Wiete
ke als bijna geen ander beheerst, zal
overvloedig aan bod komen. In de hoek
zit een orkestje: de Saté Babi Boys. Elly
Ruimschoten, die de zuster van Tante
Lien speelt, lijdt in de show lichtelijk
aan latta, volgens Wieteke „een ko
misch soort tropische hysterie”, die
zonder enige kwade bijbedoeling op de
lachspieren van de kijkers moet wer
ken. „Wat zonder twijfel lukt, omdat
Elly Ruimschoten het zo ongelooflijk
goed persifleert”. Ten slotte is er dan
ook nog een vragenrubriek, waarin de
gasten aan Tante Lien vragen mogen
stellen, die uiteenlopen van „wat doe ik
aan een stijve nek” tot „wat vindt u van
meneer Den Uyl”.
Sinds 1970, het jaar dat ze gingen
trouwen, speelt Wieteke van Dort geen
toneel meer in de avonduren. „Ik doe
alleen nog radio en televisie. Daarmee
rijd ik niemand in de wielen. Als ik weg
ben, werkt mijn man en zitten mijn
kinderen op school. Dat is een prettige
regeling. Als ze thuis zijn, ben ik ook
thuis. Vroeger dacht ik al: als ik een
maal getrouwd ben en kinderen heb,
wil ik thuis zijn. Pannekoeken bakken
en uit boekjes voorlezen. Maar dat pak
te anders uit. Je kunt dat niet de hele
dag doen”.
„In Wij en... werkte ik voor het eerst
samen met Frans Boelen. „Wij en het
geluk” is destijds ingestuurd naar Mon
treux, kreeg daar geen prijs, maar
werd wel aan heel veel landen ver
kocht. De aflevering „Dood en begra
ven” van de Seniorenshow heeft, zoals
je weet, dit jaar in Montreux de per
sprijs gekregen; van de Rozen-jury
kreeg ze een eervolle vermelding.
Frans Boelen werd door belangstellen
den bestormd. Men vond het maar
vreemd dat zo’n onderwerp in amuse-
mentsvorm behandeld werd, maar men
was het erover eens dat het nergens
kwetsend was”.
„Wies zegt op een gegeven moment dat je vlees van sapt voor dat-en-dat
recept moet gebruiken. Ik vertaal dat dan snel even: mensen, dat is rundvees.
Want het moet natuurlijk allemaal wel begrijpelijk en verstaanbaar voor het grote
bliek zijn”. Wies is mr. Wies van Maarseveen, voorzitster van de Indische
Culturele Kring, een gezellig-ronde Indisch-Nederlandse dame, die een opzicht”
vindt hij dat zelf even later al een belangrijke rol speelt in een van de eerste
afleveringen van The late, late Lien-Show van Wieteke van Dort. Het eerste
programma is klaar en wordt in oktober van dit jaar uitgezonden.
Wieteke, die in een mooie Haagse
wijk woont, is in Indië, Soerabaja, gebo
ren en heeft er tot haar veertiende jaar
gewoond. „Een aantal van mijn „Indis
che jaren” heb ik wat je noemt bewust
meegemaakt. Ik heb nog erg veel herin
neringen aan dat prachtige land, waar
ik nu niet bepaald meer echte heimwee
naar heb, maar waar ik wel eens een
jaartje zou willen zitten.”
„Ze zeggen wel eens: Indische Neder
landers hebben wat van Oost en West in
zich. Ik vind en velen zijn het met me
eens, dat je de goeie dingen daarvan
moet overdragen aan anderen. Dat heb
ik duidelijk voor ogen gehad toen ik
met het idee voor de show bezig was.
De band die Nederland met Indië, Indo
nesië, heeft, is na zoveel eeuwen nu
eenmaal niet even weg te poetsen. Je
kunt stellen: die tijd is voorbij. Maar
het zou toch zonde zijn als al die mooie
krontjongmuziek verloren zou gaan. Je
zou er iets van moeten vasthouden. Aan
volgende generaties moeten we kunnen
duidelijk maken hoe het daar was, wat
I we ervan hebben overgenomen”.
„Vooral de jongeren, die nooit in In
dië zijn geweest, moeten we laten zien
wat er aan gezelligheid, gastvrijheid,
lekker Indisch eten en humor uit dat
verre land naar hier is overgewaaid. Er
is daar niet alleen maar bloed vergoten.
Er is „Sarina het kind uit de dessa” en
„Ajoon, ajoon, in die hoge klapper
boom” gezongen. En dat moet bewaard
blijven en worden doorgegeven”.
Wieteke van Dort vertelt, dat zij in
The late late Lien-show tante Lien, een
50-jarige Indische dame, speelt die
je zou haast zeggen: vanzelfsprekend
uit Den Haag komt, waar zich nog
altijd de grootste concentratie van In
dische Nederlanders bevindt. De pro
gramma’s spelen zich af in een echte
Indische huiskamer („Wel een dure
huiskamer, hoor”, zegt Wieteke, „tante
l Lien zal wel op de Parklaan wonen”),
voorzien van tropische planten, oosters
meubilair en inderdaad schuifdeuren.
wat zij ging doen: tekenacademie of
toneelschool. Het hoofd van de school
won het van haar tekenleraar, Jan van
Heel. Ze „solliciteerde” bij de toneel
school (in Amsterdam), maar werd niet
geaccepteerd omdat ze er uitzag als 13,
terwijl ze 17 was. Later deed ze, nadat
ze Erik Vos ontmoette, toch toelatings
examen. Ze werkte zich kapot, omdat ze
inmiddels ook een opleiding tot kleuter
leidster was begonnen. Voor ze het
derde jaar toneelschool bereikte, werd
ze weggestuurd, maar ze slaagde wel
met uitstekende cijfers voor het staats
examen kleuterleidster.
-
Vervolgens speelde ze vier jaar lang
bij de Nieuwe Komedie (Erik Vos), ging
in 1968 naar het cabaret van Wim Kan,
kwam nog een jaar terug bij de Nieuwe
Komedie en kon men haar steeds meer
beluisteren en bekijken via radio en tv.
Ze zat in Pinoccio en Oebele (KRO), in
Wij en..., De Stratemakeropzeeshow, de
Panorama-Woensdagshow en De Senio
renshow („Dat ik dit nog mag meema
ken”) (VARA).
L Z’
FZ'
zijn. Daarom heb ik op de Vrije Acade
mie bij Georg Hadeler zeefdrukles ge
nomen”.
Over The late late Lien-Show zegt
Wieteke van Dort ten slotte: „Ik heb
heel veel Indisch-Nederlandse
vrienden en kennissen. Ik ben er inder
daad van overtuigd dat wij hen met
onze show een plezier doen. Naar aan
leiding van dat liedje Arm Den Haag
heb ik vrachten met post thuis gekre
gen, niet alleen uit Nederland, maar uit
alle delen van de wereld, tot Californië
toe. De binding met de tropen, de witte
stranden, de klapperbomen, is nog zo
groot. Maar het is niet alleen sentiment,
hoor, wat zich in de show afspeelt. Er
komen ook serieuzere zaken aan de
orde”.
-
-MC*’
Wieteke van
Dort
haalt
sfeer
oud
Indie terug
-I de
„Er is daar niet alleen maar bloed ver-
goten
Paul Römer
TEN
>rni-
h en
nen,
leri-
inen
rolt
dat
ioor
ulle-
twij-
I
Alleen al voor deze wereldkampi
oenschappen, die in eurovisieverband
naar minstens tien andere landen zul
len worden uitgezonden, is een staf
van ongeveer 50 personen nodig om
de zaakjes niet alleen technisch maar
ook organisatorisch goed te laten ver
lopen. Paul Römer heeft dan de be
schikking over zes camera’s, waarbij
een rijdende, die bijna de gehele race
vanaf de weg langs de Bosbaan zal
volgen. Helemaal tot aan de finish
laten meerijden van deze camera is
niet mogelijk omdat de apparatuur
tijdig terug moet zijn bij de start van
de volgende race.
Daarom heeft Romer drie vaste ca
mera’s geposteerd op het terrein voor
de grote tribune en aan de overzijde
van de Bosbaan, die de laatste 200 tot
300 meter voor hun rekening nemen.
tuele
1 de
ver-
1 die
:hap-
;men
reen
it de
toon
iter
ge-
wat
de
TUg
on-
ïtie,
■deel
:t de
aken
aken
e, de
:nen,
ider-
inte-
jpen.
arti-
niet
lllli-
liek
md.
:on-
uwt
ige-
>iets
la-
zou
mm,
vor-
L En
apli-
niet
was-
een
in je
ft te
jgen.
deze
;aan.
deze
Er is voor de zondag nog geen be
slissing genomen over de programma
tische indeling. Waarschijnlijk ech
ter zullen de kijkers die dag in een
schakelprogramma de sportgebeurte
nissen zowel op de Bosbaan als op het
circuit van Zandvoort kunnen mee
maken.
Op een uiterst geheime plaats in Engeland hebben 12 volwassenen en drie
kinderen zich vrijwillig voor een jaar teruggetrokken in een omgeving die slechts
materialen uit het ijzertijdperk van 300 voor Christus kent. De BBC maakt in deze
Keltische commune tv-opnamen, die later in een programmaserie van 12 afleverin
gen op het Britse scherm zullen komen. Het is nog niet bekend of een Nederlandse
omroep de serie al heeft gekocht, maar er zal beslist iemand zijn die de opnamen
van deze bijzondere bijeenkomst aan zijn leden wil voorschotelen. Misschien leren
ze er nog wat van. Op de foto de vrijwilligers bijeen.
Hoe de NOS de vooral technische
moeilijkheden zal oplossen staat nog
niet helemaal vast. Wel dat ze opge
lost zullen worden. Het betekent uit
gebreide reportagetreinen voor het
gebeuren op de Bosbaan en het cir
cuit van Zandvoort, waarbij mogelijk
een beroep zal worden gedaan op de
Belgische televisie. Daarnaast zullen
ondernemingen, die altijd al behulp
zaam zijn bij het maken van reporta
ges, uiteraard juist in dit weekeinde
worden ingeschakeld.
Paul Römer zelf is overigens al
sinds februari van dit jaar bezig met
de voorbereidingen van de reportages
van de roeikampioenschappen, die de
laatste vier dagen waarschijnlijk in
tegraal zullen worden uitgezonden.
Dat betreft dan op donderdag 25 en
vrijdag 26 augustus de halve finales
en de finales op 27 en 28 augustus.
Als regisseur Paul Römer, die ver
antwoordelijk is voor het roeigebeu-
ren, maar uiteraard ook over de ande
re zaken kan meepraten, dan spreekt
van een „verschrikkelijk moeilijk
weekeinde in technisch opzicht’’
vindt hij dat zelf even later al een
„unterstatement”.
NOS-sport komt in het weekeinde
van 27 en 28 augustus voor een
krachttoer te staan, waarbij men alle
zeilen zal moeten bijzetten om de
zaken rond te krijgen. Want in dat
weekeinde moeten directe reportages
in kleur worden verzorgd van de we
reldkampioenschappen roeien voor
dames en heren op de Bosbaan en van
de grote prijs van Nederland voor
automobielen op het circuit van
Zandvoort. Bovendien draait in dat
weekeinde de voetbalcompetitie op
volle toeren, wordt in Enschede de
internationale marathon gelopen en
loopt de prof ronde van Nederland ten
einde, zaken die niet kunnen worden
verwaarloosd.
