Jf?' Slll
|f
TV is
voor mij
ellendige
fabriek”
Kit
Nooit hit
I
Dillinger (2)
Vrij man
Verborgen
door
René
Tenkink
Emotioneel
I
Bob Marley
I
ja
„Ik heb nog zo ontzettend veel te doen. Minstens vijftien ideeën heb ik in mijn hoofd voor programma's die ik wil maken”.
WI
IK.
„Een uniek mens”, noemt Van Verre de schrijver die onlangs de P. C. Hooftprijs kreeg. „Vijftien uur heb ik met hem
sproken, en hij is en blijft voor mij een van de grootste persoonlijkheden die ik ken
B
it is Tony van Verre ten voeten uit: energiek, zich voor honderd procent inzettend voor zijn werk. Veertig jaar is de geboren
igetogen Middelburger nu. Meer dan de helft van zijn leven is hij actief bij de radio. Begonnen bij Mignon, de jeugdomroep
in de AVRO. Korte tijd daarna leerde hij Joop Koopman van de VARA kenqen.
Van hem leerde Tony het radiovak. Sinds die tijd is de Zeeuw voor de VARA bezig geweest. Een van de laatste produkten
or deze omroep was het programma over Simon Carmiggelt dat iedere zondagochtend op Hilversum III was te beluisteren.
-
fcoS
i. v 1
iS‘
Ldj
niet te horen is
Simon Carmiggelt
fcWEC LLit
127
het gesproken
5
i*
Pony van Verre
interviewer die
Ik ben erg geïnteresseerd in mensen,
t ben vooral gek op eenlingen die iets
j vertellen hebben. Niet dat ik nou zo
an mensen hou, dat bedoel ik nou ook
reer niet. Ik vind dat ieder mens een
erhaal te vertellen heeft waar anderen
aar kunnen luisteren. Je moet echter
rel de aardigste uitzoeken.”
Iemand interviewen en zelf toch niet
horen zijn. Want de stem van Tony
in Verre is zorgvuldig uit het Carmig-
;lt-programma weggelaten. Ook dat is
inmerkend voor hem. Hij is een stille
- roeger die zichzelf wegcijfert als dat
idig is om naar zijn mening een beter
ogramma te maken.
„Ik vond dat het nodig was om mezelf
et te laten horen. Ik kon namelijk niet
>ed formuleren. Daarom lichtte ik
ijn stem eruit. Dat doe ik trouwens al
)’n jaar of tien. Op een gegeven mo-
lent ben ik begonnen bekende mensen
i interviewen. Dat vond ik spannend.
an meet af aan ben ik nooit te horen
eweest. Mijn vragen komt dan ook
iemand te weten. Alleen de antwoor-
en van de geïnterviewden zijn te be-
1 jisteren. Daardoor lijkt het alsof dege-
■■1 e die praat zich rechtstreeks tot de
listeraar richt en dat vinden de men
en leuk.
Enige tijd geleden schreven we over
het mysterie-Dillinger, dat dat zou
worden opgelost op het moment dat
deze onbekende Jamaicaanse zanger of
liever gezegd prater zijn onverwacht
grote hit „Cocaine in my Brain” zou
komen mimen in het zo dicht bekeken
programma Toppop. Enfin, Dillinger
staat in het gewone leven bekend als
Lester Bullocks, 24 jaar oud en geboren
en getogen in Kingston Jamaica, wat
had je anders verwacht.
„Als producer maak je eerst een ei
gen concept. Je geeft adviezen. Je be
paalt samen met de artiest de soort
muziek die wordt gespeeld. Daarbij
moet je steeds in je achterhoofd houden
dat je repertoire uitkiest waarvan je
hoopt dat zoveel mogelijk mensen het
mooi vinden. Het komt er op neer dat je
je constant een beetje met de artiesten
moet bemoeien”.
In de loop van de jaren heeft hij
zoveel vrienden en kennissen gekre
gen. Louis van Dijk is een van hen. Hij
vertelt over Tony: „Twaalf jaar werken
we nu intensief samen. We hebben el
kaar daardoor goed leren kennen”.
Producer zijn van een muziekprogram
ma: een heel ander facet van Tony van
Verres loopbaan.
„Tony is een man met een beweeglij
ke geest en met een grillig gevoel voor
humor. Hij kan goed luisteren en hij
kent de muzikale smaak van wat je
modaal Nederland zou kunnen noemen.
We zijn beiden erg emotioneel; kunnen
gewoon goed met elkaar overweg, om
dat we op dezelfde golflengte zitten.
Desondanks zien we elkaar privé niet
Maar om op mijn werk terug te ko
men. Ik ben blij dat ik een vrij man ben.
Ik ben zeer tevreden over mijn werk.
Of dat zelfverzekerd is? Nou ja, ik ben
overtuigd van mezelf maar tegelijker
tijd erg onzeker. Ik twijfel toch doorlo
pend of ik het wel goed doe. Daardoor
ben ik soms wel geremd. Maar hoe gek
het ook klinkt: je kunt best weten waar
je staat en toch twijfelen. Zodra je alles
zeker weet, dan ga je dood, volgens mij.
Zo ben ik nu eenmaal. Ik stel me op
•mals ik ben Anders kan ik niet, want ie
Al die jaren dat Tony voor de VARA
en de KRO werkt heeft hij nooit met de
gedachte gespeeld om in vaste dienst te
treden bij welke omroep dan ook. Een
freelancer zal hij voorlopig blijven,
want hij „hoeft dan alleen maar ver
plichtingen na te komen”. Ik heb geluk
kig ook niet te maken met die vervelen
de vergaderingen die bijna iedere dag
worden gehouden. Ook hoef ik mij poli
tiek niet uit te laten. Nee, ik vind poli
tiek geen aangenaam bedrijf. Natuur
lijk heb ik wel een eigen mening: Ik
durf te bekennen dat ik aan de linkse
kant sta. Ik ben bijvoorbeeld voor ont
wikkelingshulp. Je zult toch arme ne
gers moeten helpen, want als je dat niet
doet, dan komen ze het voedsel over
enkele jaren zelf halen. Ontwikkelings
hulp is natuurlijk op de eerste plaats
een kwestie van zelfbehoud.
Tony van Verre is op en top „radio
man”. Van de televisie moet hij niets
hebben. Weliswaar maakte hij al op 20-
jarige leeftijd zijn debuut als zanger
met een zelfgeschreven liedje voor de
NCRV, maar van „de beeldbuis” is hij
niet gecharmeerd.
„Televisie vind ik verschrikkelijk,
hoewel ik moet erkennen dat er af en
toe best aardige dingen zijn te zien. Die
Engelse tv-films zijn vaak erg mooi.
Toch kan ik niet bij de tv werken. Ik
geloof uit een soort zelfkritiek. Ik ben
gewend alleen te werken, thuis. Bij de
tv is dat niet mogelijk. Je hebt te maken
met meer dan zestig mensen per pro-
duktie en dus meer kans op fouten. Nee,
ik vind het een ellendige fabriek. Voor
mij is het een onmenselijk bedrijf”.
meer dan viermaal per jaar. En dat is
heel gezond, want als je met iemand
een wezenlijke band hebt, dan blijft die
het hechtst als je elkaar niet te veel
ziet”.
Eigenlijk ben ik geen luchtig type. Ik
zou het wel willen zijn natuurlijk. Nee,
ik ben zwaar op de hand. Er zijn men
sen die mij een Bourgondiër noemen,
iemand die van lekker eten en drinken
houdt. Ja, dat klopt wel, ik houd van een
goed materieel leven. Ik geef bijvoor
beeld liever 150 gulden uit voor een
lekkere maaltijd dan voor kleren. Ik wil
niet op uiterlijkheden leven, maar uit
sluitend op mijn zinnen”.
Een tijdje geleden hadden Harry en
ik een nummer geschreven voor Edwin
Rutten dat volgens ingewijden hitpo-
tentie had, zoals dat heet. Maar het
liedje heeft het nooit gedaan, omdat in
het refrein en titel het woordje „klote”
voorkwam. De mensen durfden het
daarom niet te kopen, want dan moes
ten ze in de platenwinkel datzelfde
woord zeggen. Hypocriet is dat natuur
lijk, maar ja dat krijg je als je in een
Calvinistisch land leeft.
Dit is dan Dillinger, de 24-jarige Lester Bullocks uit Jamaica Maar het mysterie is nog lang niet
opgelost.
Tony van Verre maakt behalve voor
e VARA ook programma’s voor de
KO. Ruim vijf jaar is hij voor de
aatste omroep bezig op het terrein van
e muziek. Geen verwonderlijke zaak
Is je bedenkt dat Tony een muzikale
Vt
Dillinger is, tussen twee haakjes, een
typische vertegenwoordiger van de
D.J.-reggae of de reggae van het ge
sproken woord, die andere kopstukken
kent in de personen van Big Youth, U-
Roy en I-Roy. Allen ooit onbekende
Jamaicaanse entertainers die oor
spronkelijk als disc-jockey werkzaam
waren in een van de vele „sound-sys-
tems” op het tropische eiland. Sound
systems waren en zijn rondtrekkende
discotheken en de d.j.’s in deze mini-
bedrijfjes leerden zich in de praktijk te
handhaven door niet enkel het volgen
de plaatje aan te kondigen, maar zelf
tegen de achtergrond van een instru
mentaal stukje reggae praatjes te ver
kopen, die het publiek zouden bezig
houden. Dat verklaart ook de grappige
tekstuele werking in een nummertje
als „Cokane in jny Brain”, waarin een
zekere Joe wordt gevraagd het woord
New York te spellen.
Deze reggae van
woord is een andere vorm dan de reg
gae zoals die inmiddels al enkele jaren
in Europa bekend is. De gezongen, rit
mische én melodische tropische mu
ziek zoals van Toots and the Maytals
en The Mighty Diamonds. De muziek
„Muzikanten zijn onzekere mensen,
daarom is het belangrijk dat zij zich in
een studio op hun gemak voelen. Je
bent in feite een zonder spons en hand
doek „opererende” verzorger. Het
moeilijke is, dat je de artiesten niet het
gevoel geeft dat je ze overheerst. Ze
kunnen namelijk niets hebben. Het is
een kwestie van wederzijds respect en
ook heeft het te maken met een
vriendschappelijke sfeer. Ik hou ervan
een persoonlijke band te hebben met de
mensen met wie ik werk. Dat vind ik
erg belangrijk”, zegt Tony.
opleiding heeft gehad. Zo maakte hij
een programma dat onder de titel „Van
Dijk en Schoonderwalt bv” vanaf 8 juli
op Hiversum 2 te horen was. Het is een
programma rond het trio Louis van
Dijk met solistische medewerking van
Herman Schoonderwalt, Hans Holles-
telle en de zangeres Wanda Stellaard.
Het schrijven van (cabaret)teksten
gaat me ook lang niet altijd gemakke
lijk af. Schrijven is het moeilijkste dat
er is. Daar komt nog bij dat ik zeer
kritisch ben. Als het moet, dan maak ik
een bepaald stukje wel twintig keer
over. Tja, schrijven heeft me al koffers
vol frustraties opgeleverd”
Het begint een bedroevende ge
schiedenis te worden, omdat inmiddels
bekend werd dat Dillinger in een week
tijds in Londen maar liefst vier elpees
heeft opgenomen. Onbekenden staan
te dringen om die in Nederland uit te
kunnen brengen. Maak je borst maar
vast nat, straks hoor je niets anders
meer dan Dillinger, wordt hier en daar
al verzucht. Zo hard zal het wel niet
lopen.
Basart, een andere maatschappij
hapte toe, en Dillinger kwam een dag
eerder naar Nederland, gehaald en ver
borgen gehouden voor de concurrent
Ariola. Bliksemsnel werd door Basart
een nieuw plaatje met de ingenieuze
titel „Marihuana in my Brain” uitge
bracht teneinde van de onverwachte
meevaller te kunnen profiteren. Zo
doende zag het Nederlandse publiek
dinsdagavond Dillinger niet over co
caïne, maar over de geneugten van ma
rihuana zingen.
die de grote ster Bob Marley maakt is
weer een hoofdstuk apart. Hij heeft
succes dankzij een reggae die een haast
disco-achtige „stomp” pompend en
zwaar geaccentueerd ritme) bezit.
Inmiddels is het mysterie-Dillinger
bepaald nog niet opgelost. Het lijkt
wel alsof het antwoord op één vraag,
vijf nieuwe problemen oproept. Afgelo
pen week-end was hij dan eindelijk in
Nederland, maar zijn verblijf hier was
omgeven door een ordinaire ruzie tus
sen twee grammofoonplatenmaat
schappijen. Ariola haalde Dillinger
naar Nederland omdat zij zijn hit en
twee albums had uitgebracht,, maar de
manager van de nieuwe ster besloot
anders. Er was immers geen contract en
de meest biedende mocht van hem be
slag leggen op de pratende goudmijn.
Tony van Verre is niet alleen radio
producer, maar ook schrijver. Hij is de
auteur van veel conférences, onder an
dere van Wim Sonneveld, Henk Elsink
en Coen Flink. Bovendien heeft hij sa
men met Harry Bannink zo’n 500
liedjes gecomponeerd. Niet één ervan
is ooit een hit geworden. Tony zegt dat
hij daar niet rouwig om is.
h
L'
moet jezelf zijn. Je kunt je wel anders
voordoen dan je bent, maar dat heeft
geen zin. De mensen doorzien je zo.
Louis van Dilk
■-
w
